Ολη μου η ζωή είναι σκατά

Γεια σας. Λέγομαι Κώστας και ήρθε η ώρα να βγάλω όσα έχω μέσα μου. Έιμαι 20 χρόνων και έχω προβλήματα για τα οποία δεν έχω μιλήσει ποτέ και σε κανέναν.

Καταρχήν είμαι *******. Το ξέρω από 1η Γυμνασίου και δεν έχω μιλήσει ποτέ σε κανέναν για αυτό. Κάποιος ο όποιος με βλέπει, θεωρεί ότι είμαι straight. Γενικά δεν μου αρέσει η θηλυπρέπεια, γιατί θεωρώ ότι ξεφτιλίζεσαι. Το πρόβλημα είναι ότι οι γονείς μου -ιδιαίτερα ο πατέρας μου- θεωρούν ότι η ομοφυλοφιλία είναι αρρώστια, ότι ο ομοφυλόφιλος έχει πρόβλημα υγείας, ότι έχει μέσα του την κακιά την "πούστικη" και αλλά πολλά. Αυτό με έχει κάνει να σιχαίνομαι τον εαυτό μου, να είμαι μονίμως μέσα στο σπίτι και να κλαίω σχεδόν κάθε βράδυ. Οι δικοί μου δεν ξέρουν κάτι και νομίζουν ότι έχω κοπελα. Δεν έχω κάνει ποτέ σχέση στην ζωή μου, ούτε είχα κάποια σεξουαλική επαφή. Είμαι από ένα πολύ μικρό χωριό της Κρήτης, που τα πάντα μαθαίνονται και συζητούνται. Δεν θέλω να εκτεθώ, ούτε να εκθέσω τους γονείς μου.

Το 2ο μου πρόβλημα είναι ότι από τότε που πήγα στο Πανεπιστήμιο, συνειδητοποίησα το πόσο μόνος είμαι. Επειδή έχω μονίμως τον φόβο μήπως και καταλάβει κάποιος ότι είμαι *******, δεν έχω κάνει ουσιαστικές παρέες στην πόλη που σπουδάζω. Και με τους "κολλητούς" μου, δεν έχω ουσιαστική φιλία, γιατί δεν ξέρουν ποιος ακριβώς είμαι και τι θέλω από την ζωή μου.

Δεν έχω κάποιον να μοιραστώ τα προβλήματά μου. Είναι πολύ μεγάλο βάρος να βλέπεις έξω ζευγαράκια, να ξέρεις ότι θα περάσεις μια ζωή μόνος σου γιατί φοβάσαι να μιλήσεις ανοιχτά για τον εαυτό σου και να έχεις και τους γονείς σου να σου λένε κάθε λίγο και λιγάκι: "Πότε θα μας φέρεις την κοπελα σου να την γνωρίσουμε;".

Βλέπω άλλους που είναι ευτυχισμένοι, που μπορεί να μην έχουν λεφτά ή πολλές ανέσεις, αλλά έχουν τους φίλους τους και τους συντρόφους τους και περνάνε καλά και σκεφτομαι: Εγώ γιατί να μην μπορώ να είμαι χαρούμενος;

Έχω καταντήσει να λέω μονίμως ψέμματα. Στην αρχη ξεκίνησαν από φόβο, αλλά μετα έγιναν συνήθεια. Δεν μου αρέσει αυτό, δεν νοιώθω καλά με τον εαυτό μου.

Και η ψυχολογία μου είναι μονίμως σκατά. Γυρνάω σπίτι και πολλές φορές θέλω να κλάψω, χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος. Τις λίγες φορές που βγαίνω, γίνομαι τύφλα στο μεθύσι και με μαζεύουν από τους δρόμους. Δεν έχω όρεξη να διαβάσω, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Όλη μέρα είμαι κλεισμένος μέσα.

Θέλω να τελειώσει αυτή η κατάσταση, δεν την μπορώ. Προσπαθώ μονίμως να βρω κάποια λύση στο πρόβλημά μου, άλλα δυστυχώς δεν υπάρχει. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να αυτοκτονήσω, αλλά είμαι πολύ δειλός για να κάνω κάτι τέτοιο. Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω.

Συγνωμη αν σας κούρασα, αλλά έπρεπε να τα βγάλω όλα αυτά κάποια στιγμή από μέσα μου. Με τρώνε εδώ και παρα πολλά χρόνια.

Μια λυση θα τανε να φυγεις απ το χωριο. Να σε ρωτησω κατι αλλο ομως, τελικα πιστευεις οτι ομοφυλοφιλος γινεσαι ή γεννιεσαι? Εσυ τι θυμασαι απ τον εαυτο σου?

Προσωπικά πιστεύω ότι ισχύουν και τα 2. Θεωρώ ότι ομοφυλόφιλος είναι και αυτός που το ξέρει από τότε που θυμάται τον εαυτό του αλλά και αυτός που στα 50 του αρχίζει να πηγαίνει με ομοφιλοφυλους, αλλά αποκαλεί τον εαυτό του straight και "μερακλή".
Εγώ πάντως έτσι γεννήθηκα. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μου αρέσουν οι άντρες.
Το ότι θα φύγω από το χωριό είναι το μόνο σίγουρο. Οι δικοί μου πάντα όμως θα περιμένουν να παντρευτώ, να κάνω οικογένεια και παιδια, κάτι το οποίο εγώ δεν μπορώ.

Αμα φγεις απ το χωριο μετα το τι θα κανεις που θα σε πιεζουνε να βρεις κοπελα λυνεται. Αλλο να εισαι μακρια κ αλλο να εισαι εκει μεσα στα ποδια τους. Οι γονεις σου θελουνε το καλο σου, πρεπει να το καταλαβεις αυτο, δε στα λενε απο αλλο λογο. Ουτε ειναι τοσο απλο να το δεχτει καποιος ετσι ευκολα. Πιστευω οτι αμα πας να μεινεις αλλου πχ αθηνα που δε σε ξερει κανενας θα εισαι καλυτερα κ μετα τι θα λες στους γονεις λυνεται.

Μένω ήδη αρκετά μακριά από τους δικούς μου, εκτός Κρήτης. Αλλά ακόμη πιέζομαι. Όταν ανοίγουν αυτό το θέμα, κολλάω, τα χάνω και τους λέω άλλο ένα ψεμμα
Την έχω βαρεθεί αυτήν την κατάσταση, αλλά δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς

πρωτον το να αυτοαποκαλεισαι πουστ.ς δεν νομιζω οτι σου κανει καλο. αυτη η λεξη, βασικα βρισια, ειναι ακρως αρνητικη και δεν αξιζει στον εαυτο σου κατι τετοιο..


το οτι υπαρχει ρατσισμος απεναντι στην ομοφιλοφιλια δεν σημαινει οτι πρεπει να τον ασπαζομαστε κιολας...
εμμ να φυγεις απο το χωριο σου οπως λεει και το κερασι δεν ειναι παιζει?
σε τοσο μικρη κοινωνια πολυ δυσκολα θα τα βγαλεις περα..
στις μεγαλεις πολεις υπαρχει μεγαλυτερη ανεκτικοτητα..

Δηλ τι τους λες?

Τους έχω πει ότι έκανα κάτι με μια κοπέλα αλλά δεν ήταν σοβαρό και δεν κράτησε πολύ ή ότι ήθελα μια κοπέλα που είχε σχέση και περίμενα να χωρίσει, και όταν της μίλησα μετά από πολύ καιρο μου είπε ότι με βλέπει σαν φίλο.

Καταρχην μην αυτοαποκαλεισαι ετσι..ξεφτιλιζεις τον εαυτο σου αδικα.. Δεν χρειαζονται αυτοι οι τιτλοι..
Ειπες οτι μενεις μακρια απο τους γονεις σου , ωραια λοιπον... Λεγε ψεμματα ! Πες οτι δεν κανω σχεσεις και απλα περναω καλα!
Τωρα οσο αφορα το αγχος σου , πολλοι στρειτ ανδρες δεν θελουν να κανουν οικογενεια , ουτε και γαμους .. Δεν σημαινει οτι ειναι ομοφυλοφιλοι! Αρχισε να δηλωνεις και εσυ ετσι μεγαλωνοντας! Τα απαραιτητα ψεμματα , εκτος αν γουσταρεις στο μελλον να τους το κοινοποιησεις αυτο που νιωθεις.
Το θεμα σου δεν θα πρεπει να ειναι ολες αυτες οι σκεψεις , πρεπει να ξεκινησεις απο την αποδοχη του εαυτου σου.. Οταν αποδεχτεις τον σεξουαλικο προσανατολισμο σου και τις επιθυμιες σου και θα ζεις και συναμα θα λυνεις αυτους τους προβληματισμους σου και θα δεις που δεν θα ειναι τοσο βουνο..Γιατι θα αγαπας εσενα.

Quote:

---

Originally Posted by 66psy

πρωτον το να αυτοαποκαλεισαι πουστ.ς δεν νομιζω οτι σου κανει καλο. αυτη η λεξη, βασικα βρισια, ειναι ακρως αρνητικη και δεν αξιζει στον εαυτο σου κατι τετοιο..


το οτι υπαρχει ρατσισμος απεναντι στην ομοφιλοφιλια δεν σημαινει οτι πρεπει να τον ασπαζομαστε κιολας...
εμμ να φυγεις απο το χωριο σου οπως λεει και το κερασι δεν ειναι παιζει?
σε τοσο μικρη κοινωνια πολυ δυσκολα θα τα βγαλεις περα..
στις μεγαλεις πολεις υπαρχει μεγαλυτερη ανεκτικοτητα..

---

Δεν με πειράζει η λέξη *******, δεν θα αισθανόμουν καλυτερα αν με αποκαλούσα gay. Το ίδιο πράγμα σημαίνουν και οι 2 λέξεις.
Και σε μεγάλη πόλη που είμαι πάλι τα πράγματα είναι σκατά. Προσπαθώ συνεχώς να κρύψω τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό, περπατάω και ντρέπομαι να κοιτάξω τους άλλους στα μάτια, προσέχω πολύ το πως μιλάω σε άλλους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είμαι μόνος μου. Ναι μεν έχω παρέα, Αλλά δεν έχω φίλους που μπορώ να τους μιλήσω ανοιχτά για εμένα

Κώστα, γιατί ζεις με την εμμονή ότι είσαι ομοφυλόφιλος ενώ δεν έχεις καν σεξουαλική εμπειρία; Και πώς το ξέρεις σίγουρα ότι είσαι ομοφυλόφιλος, μήπως είσαι μόνο κατά φαντασίαν; Εγώ καταλαβαίνω ότι οι γονείς και το περιβάλλον σου σε έχουν πιέσει να αποδείξεις κατά κάποιο τρόπο τον ανδρισμό σου κι έτσι αναγκάστηκες να τους πεις ψέμματα ότι έχεις κοπέλα. Κατανοητό, καλά έκανες για να τους ξεφορτωθείς. Αν σου ξανακολλήσουν να την φέρεις να τη γνωρίσουν πες τους ότι χωρίσατε.
Προτείνω να βγάλεις εντελώς από το μυαλό σου το τί είσαι ή τι δεν είσαι σεξουαλικώς και να χαρείς απλώς τη φοιτητική σου ζωή κάνοντας φιλίες και με αγόρια και με κορίτσια. Θα μπορούσες να βγαίνεις με μια παρέα από κάμποσα άτομα, να περνάς όμορφα χωρίς να νιώθεις ότι πιέζεσαι να αποκαλύψεις κάτι για τον εαυτό σου σε άλλους.
Κι επίσης, είσαι μόλις 20 χρονών, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου, γιατί τόση απογοήτευση; Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι εύκολο πράγμα, είναι δύσκολο να βρει ο καθένας μας έναν πραγματικό φίλο ή μια πραγματική σχέση.
Μην πέφτεις κι εσύ στην παγίδα αυτής της καταραμένης Αρχής της Σύγκρισης, "οι άλλοι έχουν φίλους και συντρόφους, εγώ όχι",
"οι άλλοι έχουν παντρευτεί, εγώ όχι", "οι άλλοι έχουν βρει δουλειά, εγώ όχι", "οι άλλοι έχουν αυτό ή εκείνο, εγώ όχι".
(Κανείς μας όμως δεν λέει όταν βλέπουμε άλλους και π.χ. αρρωσταίνουν:"Ο ένας στους επτά στην ηλικία μου έχει καρκίνο, εγώ όχι!")
Εσύ είσαι μοναδικός και ανεπανάληπτος (όπως κι ο καθένας μας), δεν χρειάζεται να πιέσεις τον εαυτό σου να είσαι σύμφωνα με τα πρότυπα που θέλουν οι άλλοι. Προσπάθησε να σεβαστείς καταρχάς την προσωπικότητά σου, να ηρεμήσεις και να καταλάβεις τί πραγματικά θέλεις από τη ζωή σου για να είσαι χαρούμενος.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Καταρχην μην αυτοαποκαλεισαι ετσι..ξεφτιλιζεις τον εαυτο σου αδικα.. Δεν χρειαζονται αυτοι οι τιτλοι..
Ειπες οτι μενεις μακρια απο τους γονεις σου , ωραια λοιπον... Λεγε ψεμματα ! Πες οτι δεν κανω σχεσεις και απλα περναω καλα!
Τωρα οσο αφορα το αγχος σου , πολλοι στρειτ ανδρες δεν θελουν να κανουν οικογενεια , ουτε και γαμους .. Δεν σημαινει οτι ειναι ομοφυλοφιλοι! Αρχισε να δηλωνεις και εσυ ετσι μεγαλωνοντας! Τα απαραιτητα ψεμματα , εκτος αν γουσταρεις στο μελλον να τους το κοινοποιησεις αυτο που νιωθεις.
Το θεμα σου δεν θα πρεπει να ειναι ολες αυτες οι σκεψεις , πρεπει να ξεκινησεις απο την αποδοχη του εαυτου σου.. Οταν αποδεχτεις τον σεξουαλικο προσανατολισμο σου και τις επιθυμιες σου και θα ζεις και συναμα θα λυνεις αυτους τους προβληματισμους σου και θα δεις που δεν θα ειναι τοσο βουνο..Γιατι θα αγαπας εσενα.

---

Πίστεψέ με, το θέλουν πραγματικά να κάνω παιδια και να μην μείνω μπακούρι. Εδώ μια ξαδέρφη μου τους είπε ότι δεν γουστάρει να κάνει γάμο και παιδια και άρχισαν να της λένε παπαριές, όπως το ότι ο γάμος είναι ιερό πράγμα και τι θα κάνει στην ζωή της χωρίς παιδια και ότι αυτός είναι ο σκοπός μας και και και... Μόνο που δεν την έδειραν εκείνο το βράδυ

γιατι δεν ψανχεις παιδια που ειναι ομοφιλοφιλα? σε γκει μπαρ ας πουμε?

Quote:

---

Originally Posted by thevillager

Πίστεψέ με, το θέλουν πραγματικά να κάνω παιδια και να μην μείνω μπακούρι. Εδώ μια ξαδέρφη μου τους είπε ότι δεν γουστάρει να κάνει γάμο και παιδια και άρχισαν να της λένε παπαριές, όπως το ότι ο γάμος είναι ιερό πράγμα και τι θα κάνει στην ζωή της χωρίς παιδια και ότι αυτός είναι ο σκοπός μας και και και... Μόνο που δεν την έδειραν εκείνο το βράδυ

---

Ενταξει τωρα.. οι περισσοτεροι αυτης της γενιας ετσι σκεφτονται τι να κανουμε τωρα!Θα τα ακολουθησουμε ολα? Και τι θα πει μπακουρι?? Μην ακουω τετοια..
Σου ξαναλεω ξεκινα να αποδεχεσαι αυτο που σου συμβαινει που απο οτι μας δινεις να καταλαβουμε σου συμβαινει απο πολυ νεαρη ηλικια..Θα δεις οτι μεγαλωνοντας θα το κουμανταρεις αλλιως.
Δεν εχουν ολοι οι ανθρωποι τον ιδιο σκοπο στη γη.. Και οταν σεβεσαι τον εαυτο σου , τους γυρω σου και τις επιλογες σου δεν χωρανε ταμπελες. Καλη τυχη.

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Κώστα, γιατί ζεις με την εμμονή ότι είσαι ομοφυλόφιλος ενώ δεν έχεις καν σεξουαλική εμπειρία; Και πώς το ξέρεις σίγουρα ότι είσαι ομοφυλόφιλος, μήπως είσαι μόνο κατά φαντασίαν; Εγώ καταλαβαίνω ότι οι γονείς και το περιβάλλον σου σε έχουν πιέσει να αποδείξεις κατά κάποιο τρόπο τον ανδρισμό σου κι έτσι αναγκάστηκες να τους πεις ψέμματα ότι έχεις κοπέλα. Κατανοητό, καλά έκανες για να τους ξεφορτωθείς. Αν σου ξανακολλήσουν να την φέρεις να τη γνωρίσουν πες τους ότι χωρίσατε.
Προτείνω να βγάλεις εντελώς από το μυαλό σου το τί είσαι ή τι δεν είσαι σεξουαλικώς και να χαρείς απλώς τη φοιτητική σου ζωή κάνοντας φιλίες και με αγόρια και με κορίτσια. Θα μπορούσες να βγαίνεις με μια παρέα από κάμποσα άτομα, να περνάς όμορφα χωρίς να νιώθεις ότι πιέζεσαι να αποκαλύψεις κάτι για τον εαυτό σου σε άλλους.
Κι επίσης, είσαι μόλις 20 χρονών, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου, γιατί τόση απογοήτευση; Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι εύκολο πράγμα, είναι δύσκολο να βρει ο καθένας μας έναν πραγματικό φίλο ή μια πραγματική σχέση.
Μην πέφτεις κι εσύ στην παγίδα αυτής της καταραμένης Αρχής της Σύγκρισης, "οι άλλοι έχουν φίλους και συντρόφους, εγώ όχι",
"οι άλλοι έχουν παντρευτεί, εγώ όχι", "οι άλλοι έχουν βρει δουλειά, εγώ όχι", "οι άλλοι έχουν αυτό ή εκείνο, εγώ όχι".
(Κανείς μας όμως δεν λέει όταν βλέπουμε άλλους και π.χ. αρρωσταίνουν:"Ο ένας στους επτά στην ηλικία μου έχει καρκίνο, εγώ όχι!")
Εσύ είσαι μοναδικός και ανεπανάληπτος (όπως κι ο καθένας μας), δεν χρειάζεται να πιέσεις τον εαυτό σου να είσαι σύμφωνα με τα πρότυπα που θέλουν οι άλλοι. Προσπάθησε να σεβαστείς καταρχάς την προσωπικότητά σου, να ηρεμήσεις και να καταλάβεις τί πραγματικά θέλεις από τη ζωή σου για να είσαι χαρούμενος.

---

Το ότι είμαι ομοφυλόφιλος το ξέρω. Περπατάω στον δρόμο και δεν κοιτάω καν τις κοπέλες. Δεν με ενδιαφέρουν. Αυτός είναι ο σεξουαλικός μου προσανατολισμός παρόλο που δεν μου αρέσει

Έχω μια ααρκετά μεγάλη παρέα, αλλά δεν αισθάνομαι δεμένος μαζί τους. Δικό μου φταίξιμο είναι, το ξέρω. Πολλές φορές δεν έχω όρεξη να βγω μαζί τους. Με παίρνουν τηλέφωνο και βρίσκω μια χαζή δικαιολογία για να τους αποφύγω.
Αυτή τη στιγμή το μόνο που θέλω είναι να ήμουν ένας κανονικός φοιτητής, χωρίς να έχω αυτά τα προβλήματα. Υπάρχουν διαστήματα που είμαι καλύτερα, αλλά μετά αρχίζουν να ρωτάνε οι δικοί μου η ο κολλητός μου και ξαναγίνομαι σκατά

Quote:

---

Originally Posted by 66psy

γιατι δεν ψανχεις παιδια που ειναι ομοφιλοφιλα? σε γκει μπαρ ας πουμε?

---

Γιατί ντρέπομαι. Δεν θα μπορούσα ποτέ να μιλήσω σε κάποιον για τον εαυτό μου, η να πάω σε gay bar. Έχω ακούσει παρα πολλά από τους δικούς μου σχετικά με τους gay, που με έχουν κάνει να αισθάνομαι ξεφτίλα

Αφου αυτό εισαι τι νοημα εχει να το καταπνιγεις?

γιατι ντρεπεσαι να μιλησεις σε καποιον που ειναι ηδη γκαι? τι πιθανοτητες υπαρχουν να σε κατακρινει ? ΚΑΜΙΑ ισως?..
υπαρχουν γκαι που τα χουν πολυ καλα με τον εαυτο τους (και πολυ καλα κανουν κατα την γνωμη μου ) οποτε ισως θα μπορουσαν να κανουν και σενα να αισθανθεις καλυτερα..
το να βρεις την δυναμη απο την μια μερα στην αλλη να αποκαλυψεις αυτο που εισαι στους γονεις σου ειναι σιγουρα ανεφικτο.. πρεπει ομως απο καπου να ξεκινησεις...
στο τελος θα τα παιξεις.. δλδ τζαμπα καταπιεζεσαι βρε μελος!!

ισως αν μιλουσες σε καποια κοπελα φιλη σου? Συνηθως τα κοριτσια ειναι καπως πιο ανοιχτα σ αυτο το θεμα και δεν το βλεπουν τοοσο περιεργο.

Υπάρχουν διαστήματα που είμαι καλύτερα, αλλά μετά αρχίζουν να ρωτάνε οι δικοί μου η ο κολλητός μου και ξαναγίνομαι σκατά[/QUOTE]

Λοιπόν κοίτα: Ο κουνιάδος μου είναι 50 χρονών και ανύπαντρος. Όλα αυτά τα χρόνια η πεθερά μου ήθελε να τον δει να παντρεύεται να κάνει οικογένεια. Ο ίδιος ποτέ δεν μιλάει για τα προσωπικά του και κανείς δεν ξέρει τί κάνει σεξουαλικώς. Μπορεί να είναι γκέι, μπορεί να είναι ασεξουαλικός, μπορεί να έχει μόνο σχέσεις παροδικές, κανείς μας δεν ξέρει και ούτε μας δίνει το δικαίωμα να ρωτήσουμε. Παρ´όλ´αυτά έχει φίλους, τη δουλειά του, κοινωνική ζωή, καλές σχέσεις με όλους μας και περνάει καλά και του αρέσει που ζει μόνος του. Αυτό που είχε ξεκαθαρίσει εδώ και πολλά χρόνια στην πεθερά μου και σε όλους τους κοντινούς συγγενείς ήταν ότι δεν πρόκειται να παντρευτεί ποτέ και να το πάρουμε απόφαση και να μην τον ρωτάμε και τον πρήζουμε.
Θα μπορούσες κι εσύ να θέσεις τα όριά σου με τον τρόπο σου όταν ρωτάνε. Στους γονείς σου, μπορείς να τους λες ψέμματα και μετά σιγά-σιγά να τους δείξεις ότι σε ενοχλεί να ρωτούν συνέχεια. Στον κολλητό σου όταν ρωτάει να του λες ότι απλά δεν έχεις βρει κάτι που να σε ενδιαφέρει, να είναι ο τύπος σου. Η γνώμη μου είναι ότι δεν χρειάζεται να λες τα πάντα για σένα για να έχεις πραγματικές σχέσεις και πραγματικές φιλίες. Ίσως πρέπει να κρατάμε κάποια πράγματα να τα ξέρει μόνο ο εαυτός μας και κανείς άλλος. Όχι επειδή δεν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, αλλά γιατί δεν υπάρχει λόγος να χαλάσουμε μια όμορφη φιλία εξαιτίας του φόβου που μπορεί να νιώσει ο άλλος ή των προκαταλήψεών του.
Κι εγώ έχω κρατήσει πράγματα για τον εαυτό μου που δεν τα ξέρουν ούτε η κολλητή μου, ούτε ο άντρας μου, ούτε κανείς άλλος γιατί δεν χρειάζεται να τα ξέρουν. Και μου αρέσει μάλιστα αυτό, είναι δικά μου και μόνο για μένα!

66psy τα έχω ήδη παίξει. Πολλές φορές κάθομαι και μιλάω μόνος μου και λέω συνεχώς:" Μπράβο μαλάκα Κώστα, όλα σκατά σου ήρθανε".
Gay άτομα δεν έχω γνωρίσει πότε. Ίσως να έχω γνωρίσει και να είναι και αυτά σαν και εμένα, δηλαδή να φοβούνται να μιλήσουν. Πολύ στενές σχέσεις έχω με 2 κοπέλες, αλλά και οι 2 έχουν την ίδια αντίληψη, ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι το όποιο πρέπει να το κοροϊδεύεις.
Στους γονείς μου έχω σκεφτεί πολλές φορές να τους το πω. Είτε να τους μιλήσω, είτε να τους αφήσω γράμμα την ημέρα που Θα πάρω την καραμπίνα του παππού μου και θα αυτοκτονήσω -ναι, το έχω σκεφτεί και αυτό- αλλά δεν μπορώ. Φοβάμαι ότι θα τους χάσω για πάντα. Και δεν έχω γνωρίσει και άτομα τα οποία να είναι εντάξει με το θέμα της ομοφυλοφιλίας. Ούτε η παρέα μου στο χωριό την αποδέχεται, ούτε η παρέα μου στην σχολή μου. Θέλω πραγματικά να μιλήσω σε καποιον, να το βγάλω από μέσα μου, να ξελαφρωσω, αλλά δεν γίνεται. Με έχουν πειράξει αρκετά αυτά που έχω ακούσει για τους ********* γενικά, δεν μπορώ ούτε καν να διανοηθώ να τα λενε και για εμένα

σε ποια πολη εισαι τωρα?

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Υπάρχουν διαστήματα που είμαι καλύτερα, αλλά μετά αρχίζουν να ρωτάνε οι δικοί μου η ο κολλητός μου και ξαναγίνομαι σκατά

---

Λοιπόν κοίτα: Ο κουνιάδος μου είναι 50 χρονών και ανύπαντρος. Όλα αυτά τα χρόνια η πεθερά μου ήθελε να τον δει να παντρεύεται να κάνει οικογένεια. Ο ίδιος ποτέ δεν μιλάει για τα προσωπικά του και κανείς δεν ξέρει τί κάνει σεξουαλικώς. Μπορεί να είναι γκέι, μπορεί να είναι ασεξουαλικός, μπορεί να έχει μόνο σχέσεις παροδικές, κανείς μας δεν ξέρει και ούτε μας δίνει το δικαίωμα να ρωτήσουμε. Παρ´όλ´αυτά έχει φίλους, τη δουλειά του, κοινωνική ζωή, καλές σχέσεις με όλους μας και περνάει καλά και του αρέσει που ζει μόνος του. Αυτό που είχε ξεκαθαρίσει εδώ και πολλά χρόνια στην πεθερά μου και σε όλους τους κοντινούς συγγενείς ήταν ότι δεν πρόκειται να παντρευτεί ποτέ και να το πάρουμε απόφαση και να μην τον ρωτάμε και τον πρήζουμε.
Θα μπορούσες κι εσύ να θέσεις τα όριά σου με τον τρόπο σου όταν ρωτάνε. Στους γονείς σου, μπορείς να τους λες ψέμματα και μετά σιγά-σιγά να τους δείξεις ότι σε ενοχλεί να ρωτούν συνέχεια. Στον κολλητό σου όταν ρωτάει να του λες ότι απλά δεν έχεις βρει κάτι που να σε ενδιαφέρει, να είναι ο τύπος σου. Η γνώμη μου είναι ότι δεν χρειάζεται να λες τα πάντα για σένα για να έχεις πραγματικές σχέσεις και πραγματικές φιλίες. Ίσως πρέπει να κρατάμε κάποια πράγματα να τα ξέρει μόνο ο εαυτός μας και κανείς άλλος. Όχι επειδή δεν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, αλλά γιατί δεν υπάρχει λόγος να χαλάσουμε μια όμορφη φιλία εξαιτίας του φόβου που μπορεί να νιώσει ο άλλος ή των προκαταλήψεών του.
Κι εγώ έχω κρατήσει πράγματα για τον εαυτό μου που δεν τα ξέρουν ούτε η κολλητή μου, ούτε ο άντρας μου, ούτε κανείς άλλος γιατί δεν χρειάζεται να τα ξέρουν. Και μου αρέσει μάλιστα αυτό, είναι δικά μου και μόνο για μένα![/QUOTE]

Στους γονείς μου έχω πει άπειρες φορές το: "Αν είναι μα σας πω κάτι, θα σας το πω. Αλλά δεν καταλαβαίνουν και συνεχίζουν. Ο κολλητός μου επίσης ρωτάει συνεχώς: "Γαμησες κάνα μουνάκι" και τα σχετικά. Έρχομαι πολλές φορές σε δύσκολη θέση.
Συμφωνώ να κρατάς κάποια πράγματα για τον εαυτό σου, αλλά αυτό δεν είναι απλώς ένα πράγμα για εμένα, είναι το ποιος είμαι. Έχω βαρεθεί να υποκλίνομαι ότι μου αρέσει η Τάδε κοπέλα που κάθεται απέναντί μας στο bar ή ότι συμφωνώ ότι όλες οι πουστάρες είναι για σκότωμα. Δεν αντέχω άλλο. Είμαι 20 χρόνων και δεν έχω κάποια ουσιαστική σχέση με κάποιον. Και δεν μιλάω για ερωτική ή σεξουαλική, αλλά για την σχέση μου με τους γονείς μου, τον αδερφό μου και τους φίλους μου. Περνάω πολύ μεγάλο λλούκι και το χειρότερο είναι ότι το περνάω μόνος μου. Δεν έχω ένα άτομο να μου σφίξει το χέρι και να μου πει ότι είναι εδώ για εμένα και ότι όλα καλά θα πάνε. Μόνος μου τα σκεφτομαι, μόνος μου κλαίω. Έχω τρελαθεί. Δεν αντέχω άλλο. Δεν ξέρω τι σκατά να κάνω

Κάπου στην Βόρεια Ελλάδα

Γεια σου Κώστα. Η μόνη λύση που υπάρχει είναι να αποδεχτείς σιγά σιγά τον εαυτό σου. Εϊσαι ομοφυλόφιλος, είναι κάτι που δεν μπορείς να αλλάξεις άρα πρέπει να το βλέπεις σαν ένα ακόμα χαρακτηριστικό σου όπως ότι είσαι μελαχρινός ή ψηλός. Δεν υπάρχει λόγος να ντρέπεσαι για κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά.

Κατά δεύτερον, δεν χρειάζεται να το πεις στη οικογένειά σου αν θεωρείς ότι δεν είναι ένα υποστηρικτικό περιβάλλον. Μπορείς να συνεχίσεις με τις ιστορίες που έχεις πει και πάνω σε αυτές (που τις έχεις παρουσιάσει σαν ερωτικές απογοητεύσεις) να πεις ότι έχεις πληγωθεί από τις γυναίκες και δεν θέλεις να κάνεις σχέση το επόμενο διάστημα αλλά μόνο να περνάς καλά. Και έτσι δεν σκοπευεις σύντομα να τους φέρεις κάποια κοπέλα σπίτι γιατί ό,τι κάνεις είναι περιστασιακό και αν αλλάξει κάτι και γνωρίσεις κάποια που θα σου κάνει κλικ ίσως τους τη φέρεις στο μέλλον αλλά αυτό θα αργήσει. Νομίζω ότι δεν θα έχουν να σου πουν κάτι πάνω σε αυτό.

Τρίτον και πολύ σημαντικό, πιστεύω ότι πρέπει σιγά σιγά να ανοιχτείς και να κάνεις κάτι με άτομα του ίδιου φύλου ώστε να επιβεβαιώσεις ότι σου αρέσει όντως αυτό. Το ότι δεν κοιτάς γυναίκες δεν σημαίνει ότι είσαι γκέι, μπορεί να είσαι πχ ασεξουαλικός. Εχεις νιώσει επιθυμία για κάποιον άντρα; Όταν αυτοϊκανοποιείσαι σκέφτεσαι άντρες; Αναζητάς υλικό με άντρες; Δεν θέλω να σε κάνω να νιώσεις άβολα αλλά πιστεύω ότι καλό είναι να το ξεκαθαρίσεις μέσα σου. Επίσης το να έρθεις σε επαφή με ομοφυλόφιλους θα σε κάνει να δεχτείς πιο εύκολα το ποιος είσαι αφού τώρα όπως λες όχι μόνο το οικογενειακό αλλά και το φιλικό σου περιβάλλον είναι αρνητικό.

Επίσης, θεωρώ ότι πρέπει να κάνεις κάτι και με τις παρέες σου, καλό είναι να διευρύνεις τον κύκλο σου. Πώς να μην αισθάνεσαι άβολα για το ποιος είσαι όταν το κατακρίνουν οι κολλητοί σου; Υπάρχουν όμως πολλά παιδιά στην ηλικία σου που δεν έχουν πρόβλημα με τους γκέι και καλό είναι να αναζητήσεις τέτοιου είδους ανθρώπους ώστε να νιώσεις και πιο αποδεκτός.

καπιες φορες ταλαντευεσαι σε αυτα που θελεις κ σε αυτα που χρειαζεσαι
κ μεν φαινονται διαφορετικα απο τα δε.

Βρε παληκάρι μου, έχεις την υγεία σου, την οικογένειά σου, τους φίλους σου, τις σπουδές σου, το μέλλον σου... Κι εσύ κάθεσαι και στεναχωριέσαι μέχρι θανάτου γιατί σκέφτεσαι οτι αν ήξεραν οι γύρω σου αυτό που νομίζεις οτι είσαι, δεν θα σε αγαπούσαν αλλά θα σε απέρριπταν.
Θα σου δείξω λοιπόν κάτι: Η ψυχή, οι τάσεις, οι σκέψεις, οι πράξεις και το παρελθόν ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ είναι τέτοια, που αν οι φίλοι του και οι συγγενείς του τα γνώριζαν καλά δεν του ξαναμιλούσαν ποτέ. Δηλαδή, δεν θα ξαναμιλούσε ποτέ ο ένας στον άλλον, έτσι πιστεύω εγώ.
Γιατί κάθε άνθρωπος έχει κάνει ή σκεφτεί πράγματα που δεν θα άντεχαν να τα γνωρίζουν οι γύρω του.
Έχεις δει κανέναν να λέει οτι μέσα του έχει φθόνο για τους άλλους; Όχι, γιατί αυτομάτως θα έχανε τους φίλους του, ακόμα και τους συγγενείς του. Κι όμως, πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από αυτό το ελάττωμα.
Γι αυτό λοιπόν, κανείς μας δεν λέει στους άλλους ό,τι του περνάει από το μυαλό ή από το συναίσθημα.
Το να πεις στον φίλο σου οτι είσαι ομοφυλόφιλος, αυτό θα τον φοβήσει και θα τον σοκάρει, κι αυτό λόγω των προκαταλήψεών του, που με αυτές έχει γαλουχηθεί από μωρό παιδι. Αν μπορείς να το καταλάβεις αυτό τότε μπορείς να καταλάβεις οτι αν μάθαινε οτι είσαι γκέι θα συνέχιζε να σε αγαπάει σαν φίλο του αλλά από το φόβο του και το σοκ θα απομακρυνόταν και δεν θα σε έκανε πλέον παρέα.
Συγχώρεσέ τον λοιπόν πρώτα εσύ για τις προκαταλήψεις του, που σημαίνει δέξου τον με τις προκαταλήψεις του και κατάλαβέ τον γιατί δεν θα μπορούσε να αντέξει να μάθει οτι είσαι γκέι.
Για τους γονείς βέβαια δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Κανονικά αν αγαπάνε τα παιδιά τους πραγματικά, λόγω των προκαταλήψεων θα τους στεναχωρούσε πολύ το γεγονός αλλά κάποια στιγμή θα το αποδέχονταν. Δεν είναι όμως καιρός να τους το πεις, άσε, έχεις χρόνο.
Κατά τ´ άλλα πιστεύω ότι το έχεις μεγαλοποιήσει πολύ το πρόβλημα στο μυαλό σου και του έχεις δώσει μυθικές διαστάσεις.
Σταμάτα να το σκέφτεσαι συνέχεια και να τα βλέπεις όλα, μα όλα υπό το πρίσμα αυτού του θέματος. Κάπου μπορεί και να υποβόσκει μία κατάθλιψη και καλό θα ήταν να απευθυνθείς σε έναν ψυχολόγο που θα μπορούσε, είμαι βέβαιη, να σου δώσει και κάποια άλλα "κλειδιά" για τις κλειστές σου πόρτες. Ξέρεις, καμιά φορά όταν έχεις κατάθλιψη είναι σαν να βλέπεις την πραγματικότητα μέσα από έναν παραμορφωτικό καθρέπτη και είναι κρίμα να βασανίζεσαι άδικα.

κωστα ειμαι 20 χρονων εχω ενα φιλο 20 χρονων που ειναι gAY...εκανε κατι με γυναικες πολλες φορες και δεν της ηθελε δεν του καναν ορεξη..τελικα καταλαβε οτι ηθελε ανδρες..εσυ αν δεν εχεις κανει κατι με γυναικα δεν σημαινει οτι εισαι gay..αυτος πηγε σε γιατρο και του ειπε γεννηθηκες gay αλλα υπαρχουν και οι gay εξαιτιας της πιεσης των γονιων τους..τελος παντων αυτο απο εκει και περα δεχτηκε τον εαυτο του...το πε στον αδερφο του..οι γονεις του δεν το ξερουν..και παει σε gay μπαρ και εχει ανδρες φιλους!! το θεμα ομως ειναι οτι δεν εχεις παει με τιποτα απο τα δυο πρεπει να πας...πχ και εγω κοιταω γυναικιους κωλους και τους θαυμαζω αλλα ως εκει..κανε κατι με γυναικα μετα με ανδρα για να εισαι σιγουρος τι εισαι!

και μετα αν οντως εισαι αποδεξου τον εαυτο συ!!!!

Φίλε μου, θα ακούσεις πολλά όσον αφορά την ομοφυλοφυλία... από το οτι είσαι για τον καιάδα μέχρι το οτι είσαι ίδιος με έναν ετερόφυλο.
Το θέμα είναι οτι την ζωή σου επιλέγεις να την ζήσεις για να περάσεις καλά ΕΣΥ.
Ας πουν ότι θέλουν οι τριγύρω σου. Μέχρι και οι γονείς σου. Απ'τη στιγμή που δεν μπορείς να τους συνδέσεις με ένα καλώδιο στο κεφάλι σου για να τους μεταδώσεις τα ακριβή συναισθήματά σου, μην περιμένεις οτι θα καταλάβουν 100% από λόγια. Πάρε απόφαση το οτι πρεπει να προσέξεις τον εαυτό σου και σιγά σιγά προσπάθησε να κάνεις βήματα που θα σε κάνουν να νιώσεις πιο ήρεμα...

Το πρώτο που θα έπρεπε να κάνεις κατά τη γνώμη μου, είναι να σιγουρέψεις αυτό που πιστεύεις οτι νιώθεις. Αλλά αυτό δεν θα γίνει αν πιέζεις τον εαυτό σου. Παρ'το διερευνητικά το θέμα και δοκίμασε διάφορα πράγματα. Έχεις όλο το δικαίωμα να αλλάξεις γνώμη αργότερα. Αρκεί να φέρεσαι καλά σε αυτούς που συναναστρέφεσαι, για να μην σε κυκλώσουν οι τύψεις μετά, μιας και φαίνεσαι για ευαίσθητος άνθρωπος.

Ξέρεις πόσοι είναι gay γύρω σου και δεν το ξέρεις; Ισα ισα αυτούς που βλέπεις να σκυλιάζουν με το θέμα και να δείχνουν αρνητικοί,είναι συνήθως κρυφοί gay.Το να βρείς μια κοπέλα να παρουσιάσεις είναι το πιο εύκολο.Μέχρι και site αλληλοκάλυψης υπάρχουν.Λεσβίες που κάνουν συμφωνία με gay άντρες και ο κόσμος νομίζει ότι είναι ζευγάρι.Τώρα για τον γάμο και τα παιδιά,βιάζεσαι λίγο...Κάτσε εδώ εγώ είμαι 15 χρονια μεγαλύτερος σου,straight,υπέρ τις οικογενειας και ακόμα δεν βρήκα την κατάλληλη.Εσύ θες από τα 20 να διευθετήσεις το θέμα; Όσο για τους γονείς σου που σου λένε να την φέρεις,πες τους ρε μπαμπά οποια πηδάω θα στην φέρνω; Αμα στα 30 βρω την γυναικα τις ζωή μου και είναι να την παντρευτώ,θα σας την γνωρίσω.Εκατό γυναίκες θα γνωρίσω,εκατό γυναίκες θα σας τις φέρω από το σπίτι; Και άμα βρείς καμια γνωστή σου,κουβαλά την σπίτι στο δωμάτιο σου για καφέ,καθίστε κάνα δίωρο.Μετά άμα σε ρωτήσουν ποια ήταν αυτή,κλείσε το μάτι και πες "φίλη".Γιατί άμα δεν σε έχουν δει ποτε με γυναικα και straight να ήσουν θα ανησυχούσαν.Κανε εμφανίσεις με κοριτσάκια,εν ανάγκη να την πέσεις και σε καμια ,να φας χυλόπιτα να μαθευτεί για το ξεκάρφωμα.Μην τρελαίνεσαι,ζήσε την ζωή σου.Απλά να είσαι διακριτικός μιας και ούτε σε εσένα από ότι κατάλαβα δεν σου αρέσει να προκαλείς με τις ερωτικές προτιμήσεις σου.

υ.γ αν θες να το κρατήσεις κρυφό,μακριά απο gay bar και τετοιους κύκλους.

Εγώ θα έλεγα για αρχή να κοιτάξεις να κερδίσεις χρόνο και να ηρεμήσεις. Δε νομίζω πως αυτό που επείγει είναι να κάνεις δοκιμές με άντρες και γυναίκες να δεις ποιος σου πάει καλύτερα. Ούτε υπάρχει καμιά βιασύνη να ανακοινώσεις σε φίλους ή γονείς τι είσαι και τι δεν είσαι. Νομίζω όμως πως λόγω των ενοχών σου και της κακής άποψης για τον εαυτό σου, 1. διαλέγεις για φίλους σου άτομα που αποστρέφονται την ομοφυλοφιλία (γιατί αυτά που σου λένε, τα λέει κι η δική σου εσωτερική φωνούλα), 2. απομονώνεσαι κι υποφέρεις λες και τιμωρείς τον εαυτό σου και 3. πανικοβάλλεσαι με οποιαδήποτε προτροπή ή παρέμβαση των γονιών σου.

Μπορεί να μην είσαι έτοιμος να αδιαφορήσεις για όσους σε πιέζουν ή θα σε επικρίνουν, μπορεί να φοβάσαι να ανοιχτείς σε κύκλους άλλων ομοφυλόφιλων και σε πραγματικές εμπειρίες, αλλά από κάπου χρειάζεται να ξεκινήσεις να διεκδικείς το δικαίωμα σου να έχεις τη δική σου άποψη, τη δική σου ζωή, τους δικούς σου ρυθμούς. Για παράδειγμα, μην μένεις σιωπηλός και μη συμμετέχεις σε κοροϊδίες για οτιδήποτε διαφορετικό, οτιδήποτε έξω από το κοινωνικά αποδεκτό ή το μέσο όρο. Μην καταπίνεις τη δυσαρέσκεια σου όταν σε ενθαρρύνουν να κάνεις κάτι που δεν γουστάρεις ή όταν κάνουν αδιάκριτες ερωτήσεις. Όσο τα κάνεις αυτά, τόσο περισσότερο αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου και την αξία του, τόσο περισσότερο εγκλωβίζεσαι. Άρχισε να κάνεις παρέα με άτομα πιο ανοιχτόμυαλα, όχι απαραίτητα γκέι. Όσο εσύ ο ίδιος γίνεσαι πιο επιεικής με όσα νιώθεις και πιο αυστηρός με τις προκαταλήψεις, τόσο πιο ευχάριστη θα γίνεται η ζωή σου.

πως πας με το θεμα σου??? σκεφτηκες τι να κανεις?

Γειά σου Κώστα και από μένα.

Καταρχάς χαλάρωσε, κατανοώ πως το βιώνεις πολύ έντονα όλο αυτό όμως ο εαυτός σου καθορίζεται από πάρα πολλές πτυχές, κακώς έχεις δώσει τόση μεγάλη βαρύτητα στη σεξουαλική σου ταυτότητα. Κώστας δεν σημαίνει μόνο ομοφυλόφιλος, αυτό είναι μόνο ένα από τα χιλιάδες χαρακτηριστικά σου. Έχω την εντύπωση ότι παραβλέπεις όλα τα άλλα, σαν να μην υπάρχουν, και πιστεύεις πως και οι υπόλοιποι θα σε αντιμετωπίσουν με τον ίδιο τρόπο μόλις μάθουν το μυστικό σου. Οι ανθρωποι γύρω σου θα πρέπει να εκτιμήσουν τον Κώστα ως σύνολο και όχι σαν ομοφυλόφιλο, αν δεν το κάνουν τότε δεν αξίζει να συναναστρέφεσαι τέτοιους ανθρώπους, δυστυχώς τέτοιοι υπάρχουν πολλοί όμως δεν θα πρέπει να πτοείσαι, σίγουρα θα γνωρίσεις αξιόλογα άτομα που θα σε αγαπάνε γι αυτό που πραγματικά είσαι. Μην ξεχνάς πως ο κόσμος βάζει ταμπέλες για πολλά πράγματα που αφορούν από την εμφάνιση μέχρι την επαγγελματική ιδιότητα και κρίνουν μοναχά βάσει αυτών, οπότε μην ασχολείσαι και πολύ με τον κόσμο, αν εσύ είσαι αξιοπρεπής δεν εχεις λόγο να νοιάζεσαι για την άποψη του καθενός (όχι πως αν δεν ήσουν θα έπρεπε, ας κρίνει πρώτα ο καθένας τον εαυτό του).

Οι γονείς σου δεν είναι ανάγκη να το μάθουν, με το να μην τους δίνεις αναφορά και λέγοντάς τους ψεμματάκια μπορείς να συνεχίσεις μία χαρά τη ζωή σου, ειδικά τώρα που σπουδάζεις μακριά είναι ακόμα πιο εύκολο. Μετά από λίγα χρόνια, διότι είσαι μικρός ακόμα, θα διαπιστώσεις πως το θέμα τον γονιών δεν είναι και τόσο σημαντικό και δεν θα σε αγχώνει, θα έχεις σκεφτεί μία ιστορία, όσον αφορά τον λόγο που εισαί μόνος, και θα την αποδεχτούν. Και όταν λέω μόνος εννοώ μόνος για τους γονείς σου, χωρίς να το γνωρίζουν θα έχεις τον σύντροφό σου, ο οποίος μπορεί να παρουσιαστεί σε αυτούς σαν κολλητός σου ή οτιδήποτε άλλο, και θα είσαι ευτυχισμένος. Υπάρχουν και καλά παιδιά που μπορείς να γνωρίσεις, να ερωτευτείς, να περάσεις όμορφα ακόμα και να απογοητευτείς...όλα μέσα στη ζωή είναι.

Τώρα που βρίσκεσαι μακριά από την κλειστή κοινωνία της ιδιαίτερης πατρίδας σου και την πίεση της οικογένειάς σου δεν νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις σε κάποιον; Να γνωρίσεις άτομα που θα μπορείς να τους ανοιχτείς, να προσπαθήσεις να κάνεις σχέση με κάποιο αγόρι; Κατανοώ πως δεν έχεις το θάρρος να κάνεις τέτοιου είδους γνωριμίες όμως την κατάσταση μπορεί να διευκολύνει ένα σάιτ γνωριμιών. Ξέρω δεν είναι το ιδανικό όμως πολλοί βρίσκονται σε αντίστοιχη φάση με 'σενα και ντρέπονται να γνωρίσουν κόσμο έξω, δεν αποκλείεται να κάνεις μία πολύ καλή φιλιά ή σχέση μέσω κάποιου σάιτ ή εφαρμογής. Ακόμα και αυτό που κάνουμε εδώ, που γράφουμε σε αυτό το φόρουμ, είναι κάτι αντίστοιχο, δεν θέλουμε ή δεν έχουμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε σε ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε έξω για πράγματα που έχουμε μέσα μας οπότε τα λέμε εδώ σε αγνώστους οι οποίοι με τον καιρό γίνονται γνωστοί, κερδίζουν την εμπιστοσύνη μας και μπορούν να γίνουν και φίλοι μας. Ωστόσο, αν στη σχολή σου ή στις παρέες σου, δεις κάποιο παιδί που σε ελκύει και πιστεύεις ότι δεν είναι straight προσπάθησε να έρθεις πιο κοντά του, μπορεί να κάνει εκείνο το πρωτο βήμα και να σε βγάλει από την δύσκολη θέση.

Μόλις ερωτευτείς και είσαι ευτυχισμένος, έστω για όσο κρατήσει αυτός ο έρωτας, θα δεις πως δεν θα σε νοιάζει τόσο τι λένε οι άλλοι και θα γνωρίσεις κι εσύ καλύτερα το εαυτό σου, δεν θα θα τον κρίνεις τόσο αυστηρά. Τώρα, η άποψη για τον εαυτό σου, ως gay, ταυτίζεται με αυτήν των γονιών σου και της κλειστής κοινωνίας που σου έχει μεταδώσει πως το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι κάτι πολύ κακό. Όμως, ουσιαστικά κρίνεις κάτι στη θεωρία, χωρίς καν να το έχεις ζήσει, επηρεασμένος από απόψεις άλλων. Ναι είναι κάτι διαφορετικό από το να μπορείς να βγαίνεις χέρι χέρι με τον φίλο σου ή να ερωτοτροπείς μαζί του σε δημόσιο χώρο όμως ερωτεύεσαι το ίδιο, αγαπάς, ζείς έντονα συναισθήματα, νοιάζεσαι, συνδέεσαι με τον αλλον, περνάς όμορφα. Δεν είναι η ομοφυλοφιλία αυτή που θα σε κάνει κακό άνθρωπο αν πραγματικά δεν είσαι κακός.

Η ζωή σου, κάνοντας της κατάλληλες επιλογές, θα μπορεί να είναι σε γενικές γραμμές όπως ενός straight, μην βλέπεις που προβάλλονται στα media κάποιοι θηλυπρεπείς που προκαλούν με τη συμπεριφορά τους. Υπάρχουν gay ζευγάρια που είναι υπεράνω πάσης υποψίας, ζούνε τη ζωή τους και δεν ενοχλούν ούτε ενοχλούνται από κανέναν. Μην ξανασκεφτείς να βλάψεις τον εαυτό σου, είμαι σίγουρος ότι στην πορεία θα έρθουν έτσι οι καταστάσεις που θα νιώσεις πολύ όμορφες στιγμές και θα μετανιώνεις που καθόσουν και στενοχωριόσουν γι αυτό το θέμα. Κάνε υπομονή, ασχολήσου με τα μαθήματά σου, τα ενδιαφέροντά σου και θα δεις πως σιγά σιγά θα βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι στη ζωή σου που θα σε κάνουν να νιώσεις ο εαυτός σου, αυτός που τόσο καιρό καταπιέζεις. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει κι εσύ να το επιτρέψεις και να μην κλείνεσαι στον εαυτό σου, είμαι σίγουρος ότι μπορείς να κρίνεις και να αξιολογήσεις ποιος αξίζει την εμπιστοσύνη σου.

Ελπίζω να μην σε κούρασα με το μακροσκελές κείμενό μου, προσπάθησα συνοπτικώς να σου μεταφέρω ότι είχα στο μυαλό μου. Μην απελπίζεσαι, δες τα πράγματα από μία άλλη οπτική γωνία, είμαστε εδω για ότι χρειαστείς.

Να κοιταξεις τον εαυτο σου κ να μν σε νοιαζει τι θα πουν οι υπολοιποι στην τελικη αν δεν σε γουσταρουν γιαυτο που εισαι ειναι δικο τους προβλημα