Καλημέρα.
Είναι περασμένες 6 τα ξημερώματα μετά από ένα δύσκολο βράδυ και αποφάσισα να γίνω μέλος σε αυτήν την κοινότητα και να μοιραστώ την ιστορία μου.
Είμαι τριτοετής φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη. Στο 1ο έτος, γνώρισα στη σχολή μου ένα αγόρι, τον Χ., η χημεία και το ενδιαφέρον ήταν φανερά, όμως η κατάσταση δεν ευδοκίμησε τότε. Έκτοτε έκανε μια σχέση, σε αντίθεση με μένα, και συμφωνήσαμε να κρατήσουμε τις σχέσεις μας σε φιλικό επίπεδο. Ενάμιση χρόνια μετά, γνώρισα τον Α., μέσω κοινών γνωστών, που τότε βρισκόταν σε μια σχολή στο Βόλο. Συναντηθήκαμε και αποφασίσαμε να το προσπαθήσουμε, και δημιουργήσαμε μια διόλου ασυνήθιστη πλέον σχέση από απόσταση. Ήταν Μάιος τότε, και περάσαμε μαζί το καλοκαίρι με φίλους στο Βόλο. Τέλη καλοκαιριού πήγα στο νησί του, την Κέρκυρα, και είδαμε μαζί τα αποτελέσματα του 10%.
Ναι. Πέρασε στο Φυσικό όπου και ήθελε. Αλλά στα Γιάννενα. Τα πράγματα συνεχίστηκαν στον ίδιο ρυθμό μέχρι το νέο έτος. Πήγαινα για 4ήμερο, ερχόταν για άλλο τόσο. Τα πηγαίναμε πολύ καλά, διασκεδάζαμε ακόμη κι αν έπρεπε να περνάμε όλη μας τη μέρα στο skype λέγοντας σχεδόν τα πάντα. Το πρωί τον ξυπνούσε η καλημέρα μου και το βράδυ έπεφτα για ύπνο με την καληνύχτα του. Μέχρι που ήρθε ο Γενάρης του 2015, με τον Χ. να μου λέει ότι τον εκδικούμαι με τον πιο ωραίο τρόπο, μιας που τώρα αυτός με θέλει ξανά, εγώ είμαι με κάποιον άλλο. Η αλήθεια είναι ότι όσο είμαι στην πόλη μου, βρισκόμαστε πολύ με τον Χ., περνάμε πολύ χρόνο μαζί. Όμως η εξομολόγηση του με έφερε μπροστά σε συναισθήματα πνιγμένα, και ένα βράδυ που μας βρήκε να κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι σε φιλικό σπίτι, κατέληξε να φιλιόμαστε με όλο αυτό το πάθος που είχε κρατημένο ο ένας για τον άλλον. Εκείνο το βράδυ ήταν επίπονο, γεμάτο τύψεις και ζήτησα απ'τον Α., που ήδη μετρούσαμε (χρονολογικά, γιατί ουσιαστικά ούτε ένα μήνα μαζί) 7 μήνες, να κάνουμε ένα διάλειμμα. Πονούσε πολύ το γεγονός ότι εκείνος ήταν εντάξει απέναντι μου, και περισσότερο το γεγονός ότι είχε γνωριστεί με τον Χ., και βγαίναμε όλοι μαζί όταν με επισκεπτόταν. Το λοιπόν, απόψε του ζήτησα να χωρίσουμε, και τον βρήκα προ μεγάλων εκπλήξεων καθώς τίποτα δεν φανέρωνε αυτές μου τις προθέσεις τόσο καιρό. Η αλήθεια είναι ότι η απόσταση με διαλύει, όσο και να θέλω να είμαι μαζί του, μεγάλο όμως μερίδιο ευθύνης, αν όχι όλο, έχει αυτός ο Χ. που είναι το απωθημένο μου στην τελική. Πιστεύω ότι άμα αφήσω αυτήν την κατάσταση να διαιωνιστεί, θα τον βρίσκω συνέχεια μπροστά μου, να ταράζει τα νερά της ήρεμης ζωής μου. Τίποτα βέβαια δεν φανερώνει ότι θα ευδοκιμήσει και αυτή τη φορά κάτι μεταξύ μας, καθώς είναι πολύ δύσκολος χαρακτήρας και καθόλου τύπος του ρομάντζου-κλασικός φοιτητής 21 χρονών. Όμως θα βρεθούμε στις καταστάσεις που τόσο πολύ θέλουμε και οι δυο.
Όσων αφορά τον Α., δεν είμαι έτοιμη να τον αφήσω, έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμη αλλά αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Τί να κάνω; Να μείνω στην σχέση που μου παρέχει όλη τη συναισθηματική πληρότητα και ασφάλεια παρ όλη την απόσταση, ή να ζήσω μια αβέβαιη σχέση που θα βασίζεται στα έντονα σεξουαλικά ένστικτα, που μπορεί να είναι για μια νύχτα;
Ξέρω είναι αδιανόητο να μεγαλοποιεί κανείς τα πράγματα σε τέτοια ηλικία, αλλά πρώτη φορά θέλω 2 άτομα, τον καθένα για διαφορετικό λόγο.
Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο. Καλό σας ξημέρωμα.
