Ξεσπασμα

Γεια σας , ειμαι 18 χρονων και νιωθω οτι ειμαι απελπισμενος. Κανω κατι στη ζωη μου ,κατι που το οποιο θα μπορουσε να μου φερει λεφτα αργωτερα και το βαριεμια μετα απο λιγο.Οταν μου γινετε αυτο δεν ξερω τι να κανω . Σκεφτομαι μετα και τα πραγματα που εγιναν οσο ημουν μικρος. Γενικα καταλαβα οτι οταν νευριαζω τα κραταω μεσα μου και ειδα οτι ειναι κακο.Πραγματα που εγιναν στην παιδικη μου ηλικια ακομα μου χτυπαν τη πορτα και περιμενουν μολις θα ερθω σε σημειο να ξεσπασω να βγουν και αυτα μαζι.. Το φοβαμαι πολυ , παρα πολυ μπορω να πω. Φοβαμαι μην ξεσπασω και δεν ξερω μεχρι ποιο σημειο μπορω να φτασω. Σκεφτομαι να μιλησω στους γονεις μου αλλα βλεπω οτι με τα προβληματα τους οικονομικα κλπ θα ξεσπασουν αυτοι σε εμενα.Εφτασα σε σημειο να φοβαμαι να μιλησω σε κοπελα για το πως νιωθω γι αυτην. Εζησα σχεδον 1-2 μηνες μονος στο σπιτι , χωρις να βγαινω εξω και πιρα λιγη γευση απο τη μοναξια, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΗ! Θελω να κανω πραγματα στη ζωη μου και δεν μου βγαινουν .Θελω οσο ειμαι σε αυτη τη ηλικια να βρω λεφτα, να βρω μια δουλεια , να βρω κατι με το οποιο θα μπορεσω να ασχοληθω. Καθε γνωμη θα ειναι δεκτη , ευχαριστω για τον χρονο σας..

Ηρεμησε...
Τα οικονομικα προβληματα των γονιων σου δεν θα τους εμποδισουν να σε ακουσουν.
Τι σε πιεζει?η βαρεμαρα?σκεψου τι ειναι αυτο και συζητησε το με τους δικους σου ανθρωπους με ηρεμια και ολα θα πανε καλα.
Περιμενω νεα :-)

Οταν παω να κανω κατι , γενικοτερα να διαβασω κατι προσπαθω για 5 λεπτα αλλα μετα βαριεμαι και τα παραταω. Προσπαθησε 5-6 φορες να διαβασω περισσοτερο αλλα παλι η βαρεμαρα μου ειναι μεγαλυτερη. Το να μιλησω με τους δικους μου ειναι το πιο δυσκολο, εκει που ειμαι ετοιμος να τους πω οτι με πειραζει στο τελος δεν μου βγαινει τιποτα και δεν ξερω και γιατι. Κομπλαρω γενικα στη ζωη μου αλλα δεν πιστευα και σε αυτο το θεμα. Ενταξει σχετικα ηρεμος ειμαι , τωρα αυτες τις μερες θα παω μαλλον σε ενα βουνο να περασω κανα π/σ/κ να ξεχαστω. Ισως βοιθησει αυτο..

Αυτο σου σκασε ξαφνικα ή το ειχες παντα?
Η βαρεμαρα εννοω..
Ξεκινας να μιλας για ξεσπασμα...οτι εχεις νευρα που δεν εκφραζεις κ φοβασαι πως δε μπορεις να διαχειριστεις.
Εισαι μονο δεκαοκτω,το να βαριεσαι να διαβασεις δεν μου φαινεται εξωπραγματικο,ολοι εχουμε περασει απιστευτη βαρεμαρα πανω απο τα βιβλια.
Βαριεσαι κ να βγεις?και να δεις το κοριτσι σου πχ?

Στην αρχή είπες ότι κάνεις κάτι που θα μπορούε να σου αποφέρει χρήματα αργότερα (άρα όχι τώρα). Μιλάς για το σχολείο; Γιατί ανέφερες κάτι περί διαβάσματος. Μετά είπες ότι θες να βγάλεις χρήματα. Μετά ότι θες να βγάλεις κάποια πράγματα από μέσα σου. Νομίζω έχεις πολλά διαφορετικά θέματα που σε απασχολούν. Πιάσε τα ένα ένα για να γίνεις πιο κατανοητός.

Quote:

---

Originally Posted by Kougioum

Γεια σας , ειμαι 18 χρονων και νιωθω οτι ειμαι απελπισμενος. Κανω κατι στη ζωη μου ,κατι που το οποιο θα μπορουσε να μου φερει λεφτα αργωτερα και το βαριεμια μετα απο λιγο.Οταν μου γινετε αυτο δεν ξερω τι να κανω . Σκεφτομαι μετα και τα πραγματα που εγιναν οσο ημουν μικρος. Γενικα καταλαβα οτι οταν νευριαζω τα κραταω μεσα μου και ειδα οτι ειναι κακο.Πραγματα που εγιναν στην παιδικη μου ηλικια ακομα μου χτυπαν τη πορτα και περιμενουν μολις θα ερθω σε σημειο να ξεσπασω να βγουν και αυτα μαζι.. Το φοβαμαι πολυ , παρα πολυ μπορω να πω. Φοβαμαι μην ξεσπασω και δεν ξερω μεχρι ποιο σημειο μπορω να φτασω. Σκεφτομαι να μιλησω στους γονεις μου αλλα βλεπω οτι με τα προβληματα τους οικονομικα κλπ θα ξεσπασουν αυτοι σε εμενα.Εφτασα σε σημειο να φοβαμαι να μιλησω σε κοπελα για το πως νιωθω γι αυτην. Εζησα σχεδον 1-2 μηνες μονος στο σπιτι , χωρις να βγαινω εξω και πιρα λιγη γευση απο τη μοναξια, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΗ! Θελω να κανω πραγματα στη ζωη μου και δεν μου βγαινουν .Θελω οσο ειμαι σε αυτη τη ηλικια να βρω λεφτα, να βρω μια δουλεια , να βρω κατι με το οποιο θα μπορεσω να ασχοληθω. Καθε γνωμη θα ειναι δεκτη , ευχαριστω για τον χρονο σας..

---

εχω και εγω το ιδιο προβλημα...ειναι ενα προβλημα που λεγετε διασπαση προσοχης σε σχεση με το διαβασμα, και ειμαι και γω γενικα ανθρωπος που βαριεμαι και για αυτο καθε μερα ψαχνω να κανω αλλα πραγματα..πχ μεχρι και δουλειες αλλαζω μηνα απο μηνα για να μην βαριεμαι..για καφε βαριεμαι να πηγαινω γιατι δεν μπορω να καθομαι σε ενα σημειο πολυ ωρα.. το αγορι μου ομως εχει μεγαλη υπομονη.καμια φορα τον βαριεμαι και αυτον βεβαια :p (ειμαι 21)οποτε μην σου φαινεται παραξενο...ασε που καθε μερα γκρινιαζω για ολα :P απο την βαρεμαρα μου

Αν ησουνα καλος μαθητης τα προηγουμενα χρονια κ τωρα βαριεσαι να διαβασεις, μαλλον ειναι γτ εχεις κουραστει, εχεις μπουχτησει και οχι γτ απ τη φυση του το να διαβαζεις δεν ειναι ευχαριστο. Τα πραγματα που εγιναν στην παιδικη σου ηλικια κ τα φυλας μεσα σου ποια ειναι? Μαλωναν οι γονεις σου?

Ναι καταλαβαινω ειναι πολλα το προβληματα και εγω δεν σας εδωσα να καταλαβετε πολλα. Ασχολουμαι με τους υπολογιστες κυριως και κινητα ακομα επισκευες κλπ , ειδα οτι αυτο το επαγγελμα μου αρεσε και θελω να το κανω δουλεια. Πηγενω στο σχολειο σαν Ηλεκτρονικος Δικτυων (Σε ΕΠΑΛ- Χανω και μια χρονια τσπ...) ηθελα να διαβασω περισσοτερα πραγματα για αυτο το εππαγελμα αλλα δεν μου βγαινει , γενικα οσα ξερω για τους υπολογιστες κλπ τα εμαθα πιο πολυ μονος μου , 1 φορα ετυχε να δουλεψω σε μαγαζι αλλα μετα το 3 μηνο το βαρεθηκα...
@Φωτεινη! ναι μπορω να πω πως ακομα και το κοριτσι μου το βαρεθηκα στους 2 μηνες. Οσο για τα παιδικα μου χρονια , οι γονεις μου χωρισαν οταν ημουν 8 χρονων μπορω να πω οτι με πειραξε λιγο και γι'αυτο στα 2-3 χρονια καθε φορα που ειχα γεννεθλια ζητουσα σαν δωρο απο τη μανα μου να τα ξαναβρει με τον πατερα μου . Περασαν τα χρονια , μεγαλωσα καταλαβα οτι αυτο δεν γινετε πλεον και το ξεπερασα. Οσο ημουν μικρος η μανα μου με μαλωνε παρα πολυ μπορω να πω , απο 3η δημοτικου μεχρι 1 γυμνασιου πηγα στο σχολειο με 5 φορες μαυρισμενο το ματι μου και ηταν απο τη μανα μου και ελεγα σε ολους ψεματα οτι πλακωθηκα με καποιον για να μην νιωθω ασχημα ... Μια αλλη περιπτωση ηταν οταν πηρα 30 Ευρω απο το πορτοφωλη της γιαγιας μου και με εκλεισε στο μπανιο για 40 μερες..Απ'οτι καταλαβα δεν ειμαι ο τυπος που θα ξεσπασει σε καποιον , θα τα κρατησω μεσα μου . Μπορει να τα ξεχασω , μπορει να ξεσπασω αλλου για αυτα που εγιναν αλλα το φοβαμαι. προχθες εγινε ενα σκηνικο με τη μανα μου, φωναζε αυτη , φωναζα και εγω και ηρθα σε ενα σημειο που αμα αφηνα ελευθερο τον εαυτο μου δεν θα ηξερα απο που να τον μαζεψω μετα.. Ηθελα να τα βγαλω τοσο πολυ απο μεσα μου αλλα δεν το εκανα κρατηθικα. Πηγα στο δωματιο μου, βουρκωσαν τα ματια μου , αρχισα να κλαιω και πεταξα μονο την καπνοθηκη μου στο τοιχο .. δεν ηθελα μεν αλλα ηταν το μονο πραγμα που θα πετουσα για να μην γινει καμοια σοβαρη ζημεια..
Οσο για την βαρεμαρα , πριν 2-3 χρονια την αποκτησα οταν οι φιλοι μου βγαιναν γιατι ειχαν λεφτα και εγω δεν ειχα κυριολεκτικα φραγκο και εμενα μεσα.. τοτε αρχισα να βαριεμαι πιο πολυ απο τωρα..

Εγω πιστευω με ολα αυτα που εχεις περασει εχεις μπουχτισει, γι αυτο βαριεσαι το συμπαν. Τωρα εσυ με ποιον μενεις? με γιαγια?

Quote:

---

Originally Posted by Kougioum

Ναι καταλαβαινω ειναι πολλα το προβληματα και εγω δεν σας εδωσα να καταλαβετε πολλα. Ασχολουμαι με τους υπολογιστες κυριως και κινητα ακομα επισκευες κλπ , ειδα οτι αυτο το επαγγελμα μου αρεσε και θελω να το κανω δουλεια. Πηγενω στο σχολειο σαν Ηλεκτρονικος Δικτυων (Σε ΕΠΑΛ- Χανω και μια χρονια τσπ...) ηθελα να διαβασω περισσοτερα πραγματα για αυτο το εππαγελμα αλλα δεν μου βγαινει , γενικα οσα ξερω για τους υπολογιστες κλπ τα εμαθα πιο πολυ μονος μου , 1 φορα ετυχε να δουλεψω σε μαγαζι αλλα μετα το 3 μηνο το βαρεθηκα...
@Φωτεινη! ναι μπορω να πω πως ακομα και το κοριτσι μου το βαρεθηκα στους 2 μηνες. Οσο για τα παιδικα μου χρονια , οι γονεις μου χωρισαν οταν ημουν 8 χρονων μπορω να πω οτι με πειραξε λιγο και γι'αυτο στα 2-3 χρονια καθε φορα που ειχα γεννεθλια ζητουσα σαν δωρο απο τη μανα μου να τα ξαναβρει με τον πατερα μου . Περασαν τα χρονια , μεγαλωσα καταλαβα οτι αυτο δεν γινετε πλεον και το ξεπερασα. Οσο ημουν μικρος η μανα μου με μαλωνε παρα πολυ μπορω να πω , απο 3η δημοτικου μεχρι 1 γυμνασιου πηγα στο σχολειο με 5 φορες μαυρισμενο το ματι μου και ηταν απο τη μανα μου και ελεγα σε ολους ψεματα οτι πλακωθηκα με καποιον για να μην νιωθω ασχημα ... Μια αλλη περιπτωση ηταν οταν πηρα 30 Ευρω απο το πορτοφωλη της γιαγιας μου και με εκλεισε στο μπανιο για 40 μερες..Απ'οτι καταλαβα δεν ειμαι ο τυπος που θα ξεσπασει σε καποιον , θα τα κρατησω μεσα μου . Μπορει να τα ξεχασω , μπορει να ξεσπασω αλλου για αυτα που εγιναν αλλα το φοβαμαι. προχθες εγινε ενα σκηνικο με τη μανα μου, φωναζε αυτη , φωναζα και εγω και ηρθα σε ενα σημειο που αμα αφηνα ελευθερο τον εαυτο μου δεν θα ηξερα απο που να τον μαζεψω μετα.. Ηθελα να τα βγαλω τοσο πολυ απο μεσα μου αλλα δεν το εκανα κρατηθικα. Πηγα στο δωματιο μου, βουρκωσαν τα ματια μου , αρχισα να κλαιω και πεταξα μονο την καπνοθηκη μου στο τοιχο .. δεν ηθελα μεν αλλα ηταν το μονο πραγμα που θα πετουσα για να μην γινει καμοια σοβαρη ζημεια..
Οσο για την βαρεμαρα , πριν 2-3 χρονια την αποκτησα οταν οι φιλοι μου βγαιναν γιατι ειχαν λεφτα και εγω δεν ειχα κυριολεκτικα φραγκο και εμενα μεσα.. τοτε αρχισα να βαριεμαι πιο πολυ απο τωρα..

---

Καλησπερα :)
Καταλαβαινω ποσο δυσκολα ηταν οσα περιεγραψες...για να ειμαι ειλικρινης το οτι σε χτυπησε τοσο ασχημα + οτι σε τιμωρησε τοσο αυστηρα ,εμενα μου λεει πως ειχε σοβαρα θεματα με τον εαυτο της η μητερα σου.
Σε ενα παιδακι ολα αυτα "γραφουν" ασχημα στην ψυχη του,του κλονιζουν την αυτοπεποιθηση.
Ομως περασαν ολα αυτα αγαπη μου,ναι?
Κι αν περασαν εμεινε ο θυμος σου απεναντι της και η αισθηση οτι δεν μπορεις να ξεσπασεις στην ιδια,αλλα να βρεις αλλους τροπους.
Εγω ειχα βιαιο στη συμπεριφορα του ,πατερα,καταλαβαινω τι μπορει να κανει ολο αυτο.
Σε συμβουλευω να μιλησεις,να φωναξεις ή εστω να γραψεις ενα γραμμα με ολα οσα θες να πεις.
Θα καταλαβεις ποσο σε επηρεασε και θα προχωρησεις γτ πολυ απλα αυτο πρεπει να κανεις για σενα.Μη μεινεις να κλαψεις πανω απο το γαλα που χυθηκε..εχει γινει και τελειωσε.
Θα υποσχεθεις να αλλαξεις παραστασεις κι αυτο σε θελει ανεξαρτητο κι αυτονομο.Εχεις λοιπον ΚΙΝΗΤΡΟ..

μπορεις να εξωτερικευεις τον θυμο σου σε πραγματα που δεν βλαπτουν κανενα...

μουσικη, αθληση, κανα κρασακι.....

Εγω συνεχιζω να μενω με την μανα μου, για την ακριβεια τωρα παω οπου θελω ειτε στον πατερα μου ειτε στην μανα μου . Απλα μεσα μου εχω τοσοοοοοοοοοοοο μεγαλο μισος για την μανα μου που μια μερα εγραψα ενα "Γραμμα" το τι ηθελα να της πω και της ειπα οτι "Εισαι η χειροτερη μανα του κοσμου" .Για να φτασει καποιος να πει αυτη τη κουβεντα πρεπει να εχουν γινει αρκετα πολλα και φανταστειτε τωρα τι μπορει να εχει γινει μεταξυ μας. Ξεσπασματα , χτυπηματα , φωνες , καθε μερα ολη μερα.. Οχι να συγκεντροθω , με το ζορι κανω και αυτο που κανω τελως παντων.. Οσο για την μουσικη μπορω να πω πως καθε μερα γυρναω με ακουστικα στο δρομο οταν ειμαι μονος , ειναι μια καλη παρεα :) Και τωρα περιμενω να ανοιξει ο καιρος εδω στα βορεια μεροι να αρχισω τρεξιμο κλπ ισως να με καλυτερεψει αλλα φοβαμαι μηπως το βαρεθω και αυτο, μετα απο 1 μηνα πω " βαρεθηκα " ....
Και κατι τελευταιο για τον @66psy Το σαββατο που ηπια , 2-3 ποτηρακια ρετσινα-κολα δεν μεθυσα, ουτε εκανα κεφαλι απλα ημουν ετοιμος να ξεσπασω ..Μετα απο εκεινη τη μερα αποφευγω λιγο το αλκοολ , μεχρι να γινω "καλα" ουσιαστικα ....

Την μισεις.....αυτη τι πιστευει πως νιωθεις.Γνωριζεις φανταζομαι ποσο τοξικο συναισθημα ειναι το μισος.
Καταρχην γτ ειδους θεματα μαλωνετε..

Τεραστειο μισος μπορω να πω , αν και δεν το θελω αλλα μου βγαινει. Για χαζομαρες , θα ξυπνησει στραβα θα αρχιζει να φωναζει, θα πω κατι , θα την πειραξει θα αρχιζει παλι να φωναζει, δεν θα κανω αυτο που με ειπε γιατι θα το ξεχασω η οτιδηποτε αλλο παλι θα φωναζει. Με τις φωνες θα αρχισει να πεταει πραγματα, πιατα ποτηρια κλπ και θα με νευριαζει, θα σηκοθω θα φυγω απο το σπιτι μετα θα θελει να γυρισω. ασε που αυτα τα 2-3 χρονακια το εχει βρει παιχνιδι οταν μαλωνουμε με λεει να φυγω απο το σπιτι να παω να μεινω στου πατερα μου , μενω για κανα μηνα μετα με λεει ο αδερφος μου να γυρισω πισω γιατι η μανα μου θελει. ΕΓΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ!? πως να μην δειξω μισος εκεινη τη στιγμη , πως να κρατησω τον εαυτο μου οταν σκεφτομαι πραγματα τα οποια εγιναν και βγαινει το μισος;;;....

Ξερω πως σου ζηταω πολλα,ομως θελω να το σκεφτεις...
Ασε πισω σου οσα εχουν συμβει,κανε μια νεα αρχη μαζι της.Ξεκινα με μια ειλικρινη συζητηση,πες της πως νιωθεις.
Πες της οτι με οσα εχουν συμβει εχει επηρεαστει η ψυχη σου κ χρειαζεσαι βοηθεια για ξεφορτωθεις τα αρνητικα συναισθηματα.
Ειστε διαφορετικοι χαρακτηρες ή ειναι παραλογη...?δεν ξερω,εσυ ομως ναι.
Εσυ κ μονο θα παρεις μια αποφαση.Τοσα χρονια ζεις με αυτη την αντιμετωπιση,εχει ερθει πια η στιγμη να το σταματησεις κ μπραβο σου που προσπαθεις να βρεις τον τροπο.

Αγόρι μου, διάβασα με μεγάλη προσοχή όλα όσα γράφεις.

Είναι απολύτως φυσιολογικό να αισθάνεσαι θυμο μετά από αυτά που έχεις ζήσει.

Και πάλι πολύ καλά τα έχεις καταφέρει, και θα τα καταφέρεις και στο μέλλον, να είσαι σίγουρος. ¨Εχεις όνειρα και στόχους, κι αυτό είναι πολύ καλό σημάδι για τη ζωή σου.

Δεν είναι μίσος αυτό που αισθάνεσαι για τη μητέρα σου, αλλά μεγάλος θυμός, που έχει μαζευτεί μέσα σου από χρόνια, και δεν έχει εκτονωθει. Δηλαδή εδώ και 18 χρόνια όλο μαζεύεις πίκρες και πόνο, τα κρύβεις βαθιά μέσα σου, δεν ξεσπάς και αυτό σε κάνει να θυμώνεις και να πονάς ακόμα περισσότερο.

Λοιπόν στα πρακτικά θέματα τώρα:

1. Ο θυμός που έχεις μέσα σου πρέπει πάσει θυσία να εκτονωθεί. Προσοχή όμως. Με τρόπο όχι βίαιο.
¨Οσο κι αν δε με πιστεύεις, η άθληση θα σε βοηθήσει όσο δε φαντάζεσαι. Και το θυμό σου θα ξεθυμάνεις, και θα σε σώσει κι από τη μελαγχολική σου διάθεση. Δε χρειάζεται να ξοδευτείς. Φόρεσε τα αθλητικά σου παπούτσια και πήγαινε για τρέξιμο. ¨Οσο πιό συχνά μπορείς. Είναι πολύ απλό. Καντο, κι αν δε νιώσεις άλλος άνθρωπος, εμένα να μη με λένε Βασιλική!

2. Αποφεύγεις όσο μπορείς ανθρώπους και καταστάσεις που σε τσαντίζουν και σε στεναχωρούν. Προσπάθησε να λείπεις όσο περισσότερο μπορείς από το σπίτι. Κάθε φορά που σε νευριάζει η μητερα σου, πήγαινε για τρεξιμο, ή πάρε τα βιβλία σου και πήγαινε σε μία ήσυχη βιβλιοθήκ της περιοχής σου ή κάποιο φοιτητικό αναγνωστήριο για να διαβασεις. Δε μας εχεις πει απο ποια περιοχή μας γραφεις, αλλά θα βρείς κατι τέτοιο όπου κι αν είσαι.

3. Και το πιο σημαντικό από όλα: Θα διαβάζεις, θα διαβάζεις, θα διαβάζεις τα μαθήματά σου!!! Πάλεψε με νύχια και με δόντια, ξενύχτησε, κουράσου όσο χρειαστεί, αλλά ξέσκισε όλα τα μαθήματα στο διάβασμα, και βάλε στόχο να περάσεις σε μία σχολή!! Θα επιμείνεις σε αυτό όσο χρειαστεί!! Το λέω και το εννοώ! Και μην αφήσεις ΚΑΝΕΝΑ ΜΑ ΚΑΝΕΝΑ να τολμήσει να σε αποθαρρύνει από τα όνειρά σου! Ποτέ!

Θα μπαινω συχνά να βλέπω νέα σου. Καλή επιτυχία σε όλα. Και μη φοβάσαι τίποτα αγόρι μου!
Άκουσα πρόσφατα ένα υπέροχο τραγούδι..
Στο ρεφρέν έλεγε:

" Βγές μες στο σκοτάδι και περπάτα,
κι ας μη θέλουν οι Θεοί.
Έχεις ήλιο τα ζεστα σου νιάτα,
έχεις ήλιο τη ζωή !"

Μαλλον σε αυτο το σημειο δεν με καταλαβαινεις. Προσπαθω , κατι μετα συμβενει και τα χαλαμε ολα. Για εναν λογο που δεν ξερω δεν μπορω να τις μιλησω . Ξερω οτι το θεμα θα μου το παει σε αλλο επιπεδο δηλαδη θα της μιλαω για τον εαυτο μου και με τα θα αρχισει να μου λεει αυτη γενικα για τα θεματα της. Ετσι ομως δεν μπορω να βγαλω συζητηση μαζι της. οσο για τα παλια αρχισα σιγα σιγα με τη μουσικη , με τους φιλους μου να ξεχναω πραγματα και οταν τα θυμαμαι κυριως οταν ειμαι μονος ακουω τις περρισοτερες μουσικη και λιγο λιγο ξεχνιεμε. Οσο για την νεα αρχη μαλλον ειναι αρκετα δυσκολο , θα το παλεψω γι'αυτο και δεν ξερω πως θα βγει ..

@Βασιλική Σωτ , Λευτερης απο Σερρες. Ειχα σκοπο να αρχισω να αθλουμε γενικα γιατι με το τσιγαρο ολη μερα δεν θα τη παλεψω για πολυ :P . Μου φενεται οτι τα λεφτα ειναι το μονο "εξωτερικο" μου προβλημα ,προσπαθω να δουλεψω οσο μπορω με τους υπολογιστες που ασχολουμαι στο σπιτι κυριως αλλα δεν την παλευω για πολυ ετσι. Οσο για το διαβασμα ,χανω την συγκετροση μου αρκετα γρηγορα με το παραμικρο που θα συμβει γυρω μου , με ενα τηλεφωνημα , κλπ . Αλλα δεν ξερω βλεπω οτι οταν διαβαζω κατι μετα απο λιγο το ξεχναω και σκεψου να χρειαστει να διαβασω 5 βιβλια για τις παννελληνιες . Ειναι ζορικο μπορω να πω αλλα δεν θα τα καταφερω να τα θυμαμαι ολα αυτα... Οσο για τους ανθρωπους που μου ειπες δεν κραταω κακια σε κανεναν ,οτι και να εχει συμβει παλι θα μιλαω σε αυτον .Δεν ξερω ισως να φταει και ο χαρακτηρας μου , αυτο πιστευω πιο πολυ αλλα ενταξει καποια πραγματα τα αποφευγω.

και μια απαντηση στο τραγουδι σου ακουσε αυτο , διαβασε τα λογια τιποτα αλλο . Το κομματι λεγεται Changes απο τον 2Pac. Μπορω να πω οτι αυτο το κομματι μπηκε στη ζωη μου.