Printable View
ΕΔΩ ΚΑΙ 6 ΜΗΝΕΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΥΤΙΣΜΟ.ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΜΑΘΑΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΞΕΡΑΜΕ ΤΙ ΗΤΑΝ.ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ.ΤΩΡΑ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΥΤΟ.ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΩ.ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΗ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΣ ΜΟΥ ΓΡΑΨΕΙ
Καταρχην καλώς ήρθες στο φορουμ αυτο αν και μπορω να καταλάβω οτι ποτε δεν θα θελες να γραψεις ή να απευθυνθεις σ αυτο το φορουμ ειδικα λόγω ολης της καταστασης που βιώνεις με την οικογενεια σου.
Προσωπικά δεν ξέρω πολλά για το θέμα αυτο,του αυτισμου. Να πω επίσης πως δεν κουράζεις. Το αντίθετο....Εδω μέσα νομίζω-θέλουμε να ακουσουμε πως νιωθεις εσύ ή καποιος άλλος αναλογα με το προβλημα που αντιμετωπίζει.
Πως το καταλάβατε?εννοω οτι το παιδακι σας εχει πρόβλημα αυτης της μορφής?Νομίζω πως ειναι απολυτα ανθρωπινο κ λογικο να νιωθετε εσυ κ η γυναικα σου χαμενοι, πελαγωμενοι πληρως. Και ότι άλλο....προσωπικα θα θελα να σ ακουσω και ειμαι σίγουρη πολλοι απο δω......
Καλή δύναμη.....
καλώς ήρθες νέο μέλος,
Δεν είχα ποτέ ανάλογη εμπειρία ή γνώσεις επί αυτού, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα βρεις τις απαντήσεις που θέλεις σύντομα.
Βέβαια η συμπαράστασή μας είναι αμέριστη και αυτό μπορώ να το πω εκ μέρους όλων.
Και φυσικά δεν τίθεται ζήτημα κούρασης. Θα ήθελα πολύ να ακούσω για τα συναισθήματά σας.
Καλημέρα
:)
καλως ηρθες και απο εμενα. επειδη ο αυτισμος δεν ειναι ιδιος για καθε παιδι, θα ηθελα αν επιθυμεις να μας ελεγες περισσοτερες λεπτομερειες και πως σας εχουν συστησει να προχωρησετε απο εδω και περα.
οπωσδηποτε ειναι πολυ δυσκολο για εσας και παρολο που θα χρειαστειτε στηριξη και συμβουλευτικη απο ειδικους δια ζωσης, η συμμετοχη σoυ εδω ειναι ενα πολυ θετικο βημα για να το συζητησετε και να νιωσετε καλυτερα.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΑΤΕ.ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΠΟΙΟ ΕΙΔΙΚΟ.ΠΗΓΑΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΤΟΥ ΤΗΣ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΕ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΙΝΙΣΗ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΚΙΝ.ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ.ΤΟΤΕ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟ.
Πόσο χρονών είναι το παιδί?
ΕΙΝΑΙ 3.5
Η ανάπτυξή του ήταν φυσιολογική μέχρι κάποια ηλικία?
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΗ.ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΙΝΗΣΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟΝ ΕΠΙΑΝΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΤΟ ΤΑΒΑΝΗ ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΣΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ.ΜΕΤΑ ΜΑΘΑΜΕ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΄\'\'ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΗ ΚΙΝΙΣΗ\'\' ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΥΤΙΣΜΟ.
Ο παιδίατρος δεν είχε υποψιαστεί κάτι?
Ο ειδικός που πήγατε ήταν παιδίατρος με ειδίκευση στον αυτισμό ή μήπως κάποιος αναπτυξιολόγος?
Συνήθως η διάγνωση του αυτισμού δεν είναι ευδιάκριτη από την αρχή...
O ΕΙΔΙΚΟΣ ΗΤΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΑΝΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΕ ΑΥΤΙΣΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΟΠΟΤΕ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΔΕΝ ΕΔΕΙΧΝΕ ΚΑΤΙ ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ Ο ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΝ ΑΥΤΙΣΜΟ ΜΠΑΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΠΛΗΡΩΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 3 ΕΤΩΝ,ΜΟΛΙΣ ΔΗΛ.ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ,ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
φίλε παπαδάκη, καταλαβαίνω αυτά που περιγράφεις, μιας και τα βίωσα προσωπικά, όταν πριν ένα χρόνο διαγνώστηκε ο γιος μου με αυτισμό. τον πρώτο καιρό ήταν σαν να είχα χάσει το νόημα της ζωής μου. δεν μπορούσα να το δεχτώ, και μόνο με τη σκέψη με έπιαναν τα κλαματα. το ίδιο και η σύζηγός μου. σήμερα, αν και δεν έχω συνέλθει πλήρως, το έχω αποδεχτεί. πιστεύω ότι σ΄αυτό με βοήθησε το ότι δεν κόλησα στην ταμπέλα του αυτισμού, αλλά στο τι μπορώ να κάνω, καθώς επίσης και το ότι αναθεώρησα τις προσδοκίες μου από το παιδί μου.
Να θυμάστε ότι υπάρχουν δυνατόητες βελτίωσης. Υπάρχουν πάρα πολλές μέθοδοι που σαν στόχο έχουν την βελτίωση της επικοινωνίας του παιδιού με το περιβάλλον του και την κάλυψη των αισθητηριακών \"αδυναμιών\". Έχετε μεγάλο δρόμο μπροστά σας αλλά αυτός δεν θα έχει μόνο πίκρες. Θα σας δώσει και χαρές. Θα δείτε ότι το αγγελούδι σας με την κατάλληλη βοήθεια, πάνω απ\'όλα τη δική σας, και των ειδικών να βελτιώνει τις δυνατότητές του και αυτό που θα νιώσετε, όπως και οι γονείς των άλλων παιδιών με παρόμοιο πρόβλημα, είναι η απόλυτη αγάπη γι\'αυτό το παιδί. Έχω έρθει σ\'επαφή με παιδιά με αυτισμό, γιατί εργαζόταν κάποια φίλη μου σε τέτοιο χώρο. Χρειάζεται να ασχοληθείς μαζί τους, αν είναι δυνατόν, όλο το 24ωρο. Χρειάζεται αγώνας διαρκής. Αλλά φέρνει αποτελέσματα. Είναι αξιαγάπητα παιδιά, παρόλες τις ιδιαιτερότητές τους. Χρειάζονται δομημένο περιβάλλον, ακόμη και οι παιδαγωγοί που θα ασχοληθούν με αυτά θα πρέπει να είναι σταθεροί, να μην εναλλάσονται τα πρόσωπα. Χρειάζονται την αγάπη σας κάθε στιγμή. Αν και μου έλεγαν ότι αυτά τα παιδιά αγχώνονται και συμπεριφέρονται παράξενα όταν δουν ξένους, εγώ ένιωσα ότι ήθελαν να επικοινωνήσουν και να αλληλεπιδράσουν . Έδειχναν τόση λατρεία στις δασκάλες τους, αλλά κι αυτές προσπαθούσαν να δώσουν ότι καλύτερο απ\'τον εαυτό τους σ\'αυτά τα παιδια. Θαυμάζω απεριόριστα τους γονείς αυτούς που κατάφεραν τόσα πολλά. Καινούριες μέθοδοι, σχολεία που δημιουργούνται για παιδιά με αυτισμό και πολλές καινοτομίες σ\'αυτόν τον τομέα είναι αποκλειστικό επίτευγμα των γονιών που προσπαθούν και ψάχνουν για το καλύτερο. Με πάρα πολύ προσπάθεια τα αποτελέσματα μπορεί να είναι και θεαματικά για κάποιες από τις περιπτώσεις, το τονίζω, ανάλογα στο παιδί. Εύχομαι καλό αγώνα και καλή επιτυχία σε ότι προσπάθεια κάνετε για να βοηθήσετε αυτό το παιδί.
ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑΣΑΣ.ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΙ ΘΑΡΑΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΝΕΤΕ.
[ΦΙΛΕ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΕΧΘΕΣ ΔΙΕΚΟΨΑ ΑΠΟΤΟΜΑ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΣΗΜΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΑΣΥΡΜΑΤΗ ΣΥΝΔΕΣΗ.
καταρχάς αυτό που μας κίνησε υποψίες ήταν ότι δεν μιλούσε. εγώ είχα τον φόβο από την ηλικία των 2 ετών, επειδή δεν μιλούσε. έδειχνε όμως ότι καταλάβαινε αυτά που του λέγαμε, και δεν ανυσηχούσα γιατί ο αδερφός μου μίλησε μετά τα 3 χωρίς να έχει κάποιο πρόβλημα. στη συνέχεια άρχισε να αναπτύσει στερεοτυπίες στις κινήσεις του και στο παιχνίδι του, ενώ δεν είχε αποκτήσει δεξιότητες τουαλέτας (αυτά τα διαπιστώσαμε μετά τη διάγνωση). στα 3,5 τον πήγα σε ειδικό ιατρό, όπου και έγινε η διάγνωση. θεραπευτικά ξεκινήσαμε εργοθεραπεία και λογοθεραπεία 3 φορές την εβδομάδα (2-1), ενημερώσαμε τον παιδικό σταθμό και δώσαμε ορισμένες οδηγίες στις δασκάλες του και αρχίσαμε να περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί του. τώρα είναι 4,5 και μπορώ να πω ότι έχουμε δει σημαντική βελτίωση, αν και δεν έχει μιλήσει ακόμη.
ΦΙΛΕ ΑΛΕΞΗ ΓΕΙΑ ΣΟΥ.ΓΡΑΨΕ ΜΟΥ ΠΟΙΕΣ ΩΡΕΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ.ΕΓΩ ΓΙΑ 5 ΜΕΡΕΣ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΕΧΩ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΒΑΡΔΙΑ (12-8)ΜΕΤΑ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΟΤΙ ΩΡΑ ΘΕΛΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΑΡΩ ΑΔΕΙΑ ΑΠ\' ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ.
εγώ μπορώ καθημερινές μετά τις 9 το βράδυ.
ΘΑ ΣΕ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ;ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ Η ΕΠΑΡΧΙΑ;
πιθανότατα να βρείτε χρήσιμο το παρακάτω λινκ για την πληροφόρηση και τις επαφές που έχετε ανάγκη:
http://noesi.gr/
είμαι από θεσσαλονίκη. το γνωρίζω το site και το συνιστώ επίσης.
ΣΤΗ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΥΠΟΔΟΜΕΣ; ΕΝΟΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΕ ΠΡΟΓΡΑΜΑΤΑ ΕΝΤΑΞΗΣ.
Θα ήθελα τη γνώμη σας για ένα ζευγάρι, κάτι που άκουσα μόλις σήμερα. Το παιδί, 6-7 χρονών είναι διαγνωσμένο με αυτισμό. Ο πατέρας με τη μητέρα έχουν πολλά προβλήματα, είναι έτοιμοι να χωρίσουν και ο πατέρας έχει αρκετές φορές κακοποιήσει τη μητέρα μπροστά στο παιδί. Και ο ίδιος λείπει πολλές ώρες απ\'το σπίτι. Θεωρείτε ότι βοηθάει σε τίποτε αυτό το ζευγάρι να μείνει μαζί? Εγώ έφριξα που τα άκουσα όλα αυτά. Υποτίθεται οι γονείς πρέπει να είναι συμπαραστάτες σ\'αυτόν τον αγώνα. Ποια είναι η γνώμη σας?
ΛΟΙΠΟΝ.ΧΟΙΡΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ.ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΞΑΠΟΣΤΕΙΛΗ-ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΞΗ-ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΠΟΝΑΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΤΗΣ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΕΙΔΙΚΟ ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΘΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕ ΝΑ ΜΑΘΩ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ.
Εμένα μου είπε μια κουμπάρα μου για αυτό το ζευγάρι και στεναχωρέθηκα πολύ, γιατί έτσι το χαντακώνουν το παιδί τους. Και μάλιστα που έχει κι αυτό το πρόβλημα. Θα προσπαθήσω την κοπέλα να την βρώ να μιλήσουμε. Συμφωνώ κι εγώ μαζί σου. Μόνο αγανάκτηση φέρνουν τέτοιες συμπεριφορές. Ντροπή!
Είχα δει πρόσφατα μία εκπομπή της Οπρα που αναφέρονταν στον αυτισμό. Στην αμερική τα παιδιά που αντιμετωπίζουν τέτοιο πρόβλημα είναι περίπου 1 στα 160!
Φαντάζομαι ότι και στην ευρώπη τα νούμερα δεν θα είναι πολύ διαφορετικά.
Μου κάνει εντύπωση ότι ενώ ο αυτισμός δεν είναι τόσο σπάνιος υπάρχει μεγάλη άγνοια στον γενικό πληθυσμό.
Για τους γονείς του site: To 10-15 % των παιδιών (Στην Ελλάδα) παρουσιάζει προβλήματα ανάπτυξης. (Δεν αναφέρομαι στον αυτισμό αλλά σε γενικότερα αναπτυξιολογικά προβλήματα). Ο προληπτικός έλεγχος των παιδιών από αναπτυξιολόγο είναι εξίσου απαραίτητος όπως ο τακτικός εμβολιασμός τους. Στην αμερική και στις σκανδιναβικές χώρες είναι αυτονόητος. Λειτουργούν σε πολλά νοσοκομεία στην Ελλάδα αναπτυξιολογικά τμηματα όπου ελέγχονται τα παιδάκια προληπτικά. (Δωρεάν φυσικά).
Οι ενδεδειγμένες ηλικίες για προληπτικό έλεγχο είναι 8 εβδομάδων, 8 μηνών, 2,5-3,5-4,5 χρόνων.
Στην Θεσσαλονίκη το αναπτυξιολογικό είναι στο Ιποκράτειο, ο έλεγχος διαρκεί 15 λεπτά και τα ραντεβού κλείνονται με πολύ μικρή αναμονή. Η συγκεκριμένη γιατρός που εξέτασε το δικό μου παιδί ήταν καταπληκτική! Όποιος γονιός ενδιαφέρεται να κάνει προληπτικό αναπτυξιολογικό έλεγχο στην θεσσαλονίκη ας στείλει u2u να του στείλω το τηλέφωνο.
Ιδιωτικό Κέντρο Αντιμετώπισης Δυσλεξίας
http://www.dyslexiatreatment.gr/content/view/20/33/lang,el/
από το ίδιο κέντρο απαντάνε σε οποιαδήποτε απορία σας με e-mail
http://www.dyslexiatreatment.gr/component/option,com_contact/Itemid,3/lang,el/
Ιστοσελίδα με θέμα το παιδί. Άρθρο για τον αυτισμό
http://www.focusonchild.gr/content/view/102/9/1/2/
Ιδιωτικό Κέντρο Υποστήριξης Γονέων
http://www.kyg.gr/aytismos.html
πάλι το κέντρο απαντά σε οποιαδήποτε απορία σας με e-mail
http://www.kyg.gr/epafi.html
πληροφορίες και κείμενα, για τον Αυτισμό και τις Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές
http://www.autismhellas.gr/p7h.htm
forum για γονείς με θέμα: Αυτισμός και διαφορετικότητα
http://www.parents.gr/forum/viewtopic.php?t=2
Καλή δύναμη σε εσένα και στην γυναίκα σου! :) :) :)
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΤΕ.ΘΑ ΤΑ ΨΑΞΩ ΟΛΑ ΤΑ site ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ.
ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ.ΣΗΜΕΡΑ ΗΤΑΝ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΧΟΤΑΝ Η ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΩΛΟΓΙΣΗ ΣΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ .ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΟΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ.ΟΤΑΝ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ Η ΓΙΑΤΡΟΣ( ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΑΠ΄ΕΞΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΔΕΙ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΣΠΑΣΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ)ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΔΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΗΓΕ ΚΟΝΤΑ,ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΙΛΗΣΕ!!!!!!! ΜΕΤΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΟΣ ΑΚΟΥΓΕ ΤΗΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΗ ΚΑΙ ΠΥΡΓΟ ΜΕ ΤΑ ΤΟΥΒΛΑΚΙΑ.ΕΠΙΣΕΙΣ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ ΣΥΜΕΤΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΟΜΑΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΠΟΛΛΗ ΜΑΚΡΙΝΟ.ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕ ΜΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.ΤΩΡΑ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΠΕΡΙΤΤΟ ΝΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ.
πολύ όμορφη εξέλιξη....κ πολύ συγκινητική για μας τους απ΄έξω, ποσο μάλλον για σας που ζειτε ολη αυτη την πορεια....ελπίζω να συνεχίσετε να γράφετε στο φορουμ.πολλοι δεν εχουν το σθενος κ την υπομονή σας.μπραβο το λιγοτερο που μπορω να πω....
χάρηκα πολύ που διάβασα ότι τα πράγματα πάνε καλά. εγώ είμαι αρκετά αισιόδοξος πλέον για το γιό μου και χαίρομαι που αρχίζεις να νιώθεις κι εσύ το ίδιο. κάτι θετικό που βγήκε σε μένα απότην κατάσταση είναι ότι άρχισα να χαίρομαι με μικρά πράγματα και να τα εκτιμάω.
κάτι μικρά πράγματα κρύβουν τοση ομορφια....
Για τους γονείς που σας έλεγα, που \"δέρνονταν\" μπροστά στο παιδί τους που έχει αυτισμό, σήμερα θα πάνε σε σύμβουλο γάμου και ο μπαμπάς είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να διορθώσει την κατάσταση και έχει μετανιώσει για την συμπεριφορά του. Χάρηκα πολύ όταν έμαθα τα νέα. Μακάρι το παιδάκι να έχει την καλύτερη φροντίδα που του αξίζει και να μην ξαναδεί παρόμοιες καταστάσεις.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΡΩ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΑΥΤΗ.ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ;ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΕΚΑΝΕ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ;ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΓΩ ΞΕΡΩ-ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΕΙΔΙΚΟ-ΟΤΙ ΑΝ ΣΗΚΩΣΕΙΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ.ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΚΕΦΤΗ ΑΠΟ ΠΟΙΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΚΑΗΜΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ;ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΓΩ ΨΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΔΙ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΑΝΑ. ΘΑ ΧΑΡΩ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ
Quote:
Originally posted by magda-ps.
Για τους γονείς που σας έλεγα, που \"δέρνονταν\" μπροστά στο παιδί τους που έχει αυτισμό, σήμερα θα πάνε σε σύμβουλο γάμου και ο μπαμπάς είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να διορθώσει την κατάσταση και έχει μετανιώσει για την συμπεριφορά του. Χάρηκα πολύ όταν έμαθα τα νέα. Μακάρι το παιδάκι να έχει την καλύτερη φροντίδα που του αξίζει και να μην ξαναδεί παρόμοιες καταστάσεις.
Μπραβο και σε εσας και στο μικρουλι σας, μετα απο τρια χρονια στο χωρο της ειδικης αγωγης αυτο που εχω καταλαβει ειναι πως οσο προσπαθεις παντα εχεις θετικη εξελιξη;)
Μπορει να μην ονειρευτηκες ενα παιδι με αναπτυξιακη διαταραχη και μπορει να μην ειχες φανταστει ποτε την ζωη σου ετσι ομως σκεψου ποσα πραγματα μπορουν να αλλαξουν, και αν οχι να γινουν οπως τα ονειρευοσουν πρωτου καν γινεις γονιος, τουλαγχιστον ομως να εισαι περηφανος για σενα το παιδι σου και για το αποτελεσμα της προσπαθειας καθε μερας που περναει.
Χαιρομαι ειλικρινα και για τους δυο σας!
Εχω γνωρίσει αρκετά παιδιά με αυτισμο και μπορώ να πω τα εξής..
ολα τους είναι αξιαγάπητα και μοναδικά. το καθένα έχει τη δική του διαφορετική προσωπικότητα και μπορεί να δυσκολεύονται λίγο να εκφραστούν συναισθηματικά και όχι μόνο, αλλά όταν το κάνουν θα γεμίσετε απο ικανοποίηση και ενθουσιασμό. Ο αυτισμός είναι μια γενική έννοια. τα παιδιά με αυτισμό διαφέρουν μεταξύ τους όσο δεν φανταζεστε. συνήθως απολαμβάνουν τη \"μοναξιά\" τους και γίνονται χαρούμενα με πολύ διαφορετικά-περίεργα-ασήμαντα για εμάς πράγματα. και αντίστοιχα αναστατώνονται εξίσου με πράγματα τα οποία εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε. τα παιδιά με αυτισμό δεν μπορούν να διαγνωστούν έγκαιρα και έγκυρα σε μικρότερη των 3 ετών ηλικία συνήθως, λόγω του γεγονότος οτι η διαταραχή είναι μή εμφανής - ενώ τα πρώτα σημάδια που συνήθως παρατηρούν οι γονείς είναι ολική ή μερική απουσία λόγου, εγωκεντρισμός και στερεοτυπες κινήσεις.
Έχω κάνει την πτυχιακή μου εργασία πάνω στο πως διαχειρίζονται συναισθηματικά οι γονείς των παιδιών με αυτισμό τη διαταραχή του παιδιού τους απο την προ-διάγνωσης εποχή. Ενα απο τα πράγματα που έχω να πω για τους γονείς που έχουν παιδιά με αυτισμό έιναι να προσπαθήσουν να δουν την έγκαιρη διάγνωση ως \"ευκαιρια\" να δράσουν. Όσο πιο ομαλά πάρουν οι γονείς τη διάγνωση, και όσο πιο νωρις την αποδεχτούν τόσο πιο γρήγορα θα μπορεσουν να δράσουν θεραπευτικά προς το παιδί τους. Είναι εξαιρετικά δύσκολο όλο αυτό σίγουρα, αλλά έχω γνωρίσει γονείς που μετά απο 20 διαγνώσεις απο 20 διαφορετικούς γιατρούς δεν αποδέχονται οτι το παιδί τους έχει αυτισμό και κατα συνέπεια δεν μπορούν να αποδεχτούν και το παιδί τους. Το συγκεκριμένο αγγελούδι όταν το γνώρισα ήταν ήδη 8 χρονών και ενώ θα μπορούσε να προχωρήσει περισσότερο και να βελτιωθεί, οι γονείς του άλλαζαν συνεχώς σχολεία ακύρωναν κάθε προσπαθεια δασκάλων και ψυχολόγων και απλά τον έκαναν να κλειστεί περισσότερο στον εαυτό του - δίχως να το καταλαβαίνουν.
Δεν θέλω να πω περισσότερα , απλά να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους γονείς-ήρωες που έχω γνωρίσει και που θα ήθελα να γνωρίσω γιατί αφιερώνουν τη ζωή τους στο μικρό αγγελούδι τους και μαθαίνουν να είναι ευτυχισμένοι μέσα απο αυτό σε μια κοινωνία που γυρνά την πλάτη σε οτιδήποτε διαφορετικό.
Και σε όλους τους υπόλοιπους να περάσω το μήνυμα οτι απο όλους τους ανθρώπους που είναι διαφορετικοί απο εμάς, το μόνο που μπορούμε να \"πάθουμε\" είναι να μάθουμε.
Εδώ θα ήθελα να πω πως είμαι και εγώ μαμά ενός 5χρονου αγοριού με αυτισμό και οποιος γονιός θέλει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου για πληροφορίες κλπ
Επίσης μπορεί να βρει κατάλληλες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του www.noesi.gr (δυστυχώς έχει κάποιο προβλημα αυτές τις μέρες και δεν λειτουργεί) αλλά και στο http://www.aspergerhellas.org/ καθώς και στο http://www.parents.gr/forum/viewtopic.php?t=2
εχω γράψει σε αυτές τις ιστοσελίδες και χρησιμοποιώ πάντα το ίδιο όνομα \"angela\".
Φίλε μου καλησπέρα.Πρίν 3 μέρες πήγα το μωράκι μου σε κάποιο κέντρο και μίλησα με ειδικό,ο οποίος μου είπε οτι ΜΠΟΡΕΙ να υπάρχουν κάποια στιχεία αυτισμού στο παιδι μου.Δεν μου περνούσε απο το μυαλό κάτι τέτοιο,καθώς πρίν 2 μήνες έκλεισε τα 3 και ξέρει ήδη τόσα πολλά!Μετράει μέχρι το 30,λέει την Α-Β, το ίδιο και στα αγγλικά, ξέρει ΟΛΑ τα σχήματα,ξεχωρίζει το τετράγωνο απο το ορθογώνιο,ξέρει πάρα πολλά τραγουδάκια, το πρόβλημα ξεκινάει απο την στέρηση της έκφρασής του στον λόγο του και το οτι είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ νευρικό παιδί.Μας έχει απάσει τα νευρα και πλέον επιτείθεται στον μικρότερο αδελφό του.τον ενοχλεί και μόνο η παρουσία του.Δεν είναι κοινωνικός με τα υπόλοιπα παιδάκια και μόνο όταν παίζω μαζί του είναι χαρούμενος.Αν τον κάνω δηλαδή εγώ να γελάσει!
Αρχικά μπήκα για να σου δώσω κουράγιο....η ειδικός που μίλησα,μου είπε οτι πλέον ο αυτισμός αντιμετωπίζεται όπως η μοιωπία...δηλαδή,ένα μεγάλο μέρος του πληθισμού μπορεί να έχει απο 0,5 εως 1 βαθμό αυτισμού και να μην το ξέρει κάν....γι'αυτο προσπαθούμε να διαγνώσουμε όσο νωρίτερα γίνεται σε τι βαθμό υπάρχει η πάθηση και να "δουλέψουμε" με το παιδί ωστα να μπορεί να επανέλθει στο φυσιολογικό για την ηλικία οτυ επίπεδο...Κρατούσα ελπίδες οτι ο δικός μου,μάλλον ΔΕΝ έχει κάτι τέτοιο,(ωσπου να γίνει η σωστ'η του αξιολόγηση),Κάπου διάβασα όμως που έλεγες οτι το δικό σου μικρό κοιτούσε άστοχα στο ταβάνι σαν κάτι να έβλεπε,και αμέσως θυμήθηκα να μου λέει ο σύζυγος οτι το ίδιο πρόσεξε να κάνει κι ο δικός μας και μάλιστα αγριεύτηκε λέει....
Η αγωνία μου κορυφώθηκε περισσότερο για το τι συμβαίνει στο μικρό μου ανυάκουο ατίθασο,χειριστικό παιδάκι που όλη την ημέρα στριγκλίζει πολλές φορές θυμώνει και μαλώνει με τα παιχνίδια του...Ελπίζω όλα να πάνε καλά και τα πράγματα να είναι τόσο "ελαφρά" όσο τα έχω αντιληφθεί σχετικά με αυτή την πάθηση..Θα ήθελα πολύ να μοιραστώ κι εγώ την αγωνία σου με το μικρό σου,καθώς με αφορά ΑΜΕΣΑ πιστευω...