Οτι φοβομουν το επαθα

Γεια σας.Απο το πρωι κλαιω και δεν βρισκω την δυναμη να σηκωθω απο το κρεβατι μου.Χθες το βραδυ ειχα ραντεβου με εναν πολυ καλο ψυχιατρο,στον οποιο πηγα για να μου θεραπευσει την φοβια με τις ψυχωσεις και μου διεγνωσε οριακη διαταραχη της προσωπικοτητας.Γιατι σε μενα ρε παιδια?20 χρονων ειμαι.πως θα τελειωσω την σχολη μου,πως θα κανω οικογενεια με αυτην την αρρωστια της αμφιβολιας και της καχυποψιας για τα παντα?ειμαι χαλια και οσο ξερω πως η ασθενεια αυτη δεν ειναι κατι που περναει με χαπια,αλλα θελει χρονια ψυχοθεραπειας και πολυ πονο,γινομαι ακομα πιο χαλια.θελω να πεθανω,να κοιμηθω και να μην ξανασηκωθω απο το κρεβατι μου.γιατι σε μενα θεε μου?γιατι?

οποιος ειναι εμπειρος πανω στο θεμα ας πει κατι.φοβαμαι το μυαλο μου,φοβαμαι μη παθω ψυχωτικο επεισοδιο και κλειστω μεσα.

Οχι φίλε εγώ δεν είμαι έμπειρος πάνω στο θέμα ,Αλλά με το χαλιέσαι τι κερδίζεις?
Μέχρι τώρα αυτό το πρόβλημα π έχεις σε έχει ενοχλήσει πουθενα?ΣΕ βγάζει απο τις δραστηριοτητές σ?

ναι μου προκαλει καταθλιψη και αποσυρση και παραλογες φοβιες που αναγνωριζω ομως πως ειναι παραλογες,αλλα τις ελεγχω με δυσκολια.η ζωη μου τελειωσε πρεπει να το παρω αποφαση

Αύτο π έχεις περνάει διάβασα...
Αφού αναγνωρίζεις ότι είναι παράλογες οι φοβίες π είναι τ θέμα τότε?
Και εγώ πριν κάτι χρόνια είχα παράλογες φοβίες μ τη ζωή μ κυρίως ,αλλά δεν μ έκοψε απο τις δραστηριότητες.και μ πέρασε μετά απο καιρό

στο οτι με βασανιζουν κι οταν τις πιστευω εστω και για λιγο τρομαζω τοσο με αυτες οσο και γιατι τις σκεφτηκα.μακαρι να περναει φιλε μου.δεν θελω να παθω ψυχωσικο επεισοδιο ουτε να νοσηλευθω.

Δεν θα πάθεις ,περνάει.Ούτε θα νοσηλεύθεις

Ο γιατρός π πήγες σ βοήθησε χτες?η σ ανησύχησε?

παρολη την ηρεμια του και την ζεστασια που ενιωσα εκει μεσα,οταν ακουσα για την διαγνωση αυτη επεσα απο τα συννεφα και με ανησυχησε απιστευτα...αν χθες δεν ημουν καλα,σημερα ειμαι ενα χαλι μαυρο.

Μην ανησυχείς ,και μην αγχώνεσαι .Αφού το ξέρεις ότι κάνεις παράλογες σκέψεις ,άρα είναι υπό έλεγχο...ούτε φάρμακα δεν χρειάζεσαι μ φένεται.

αυτο μου πε κι ο γιατρος...αλλα οταν σου λεει ο αλλος πως εισαι οριακος,που σημαινει πως εισαι μεταξυ νευρωσης και ψυχωσης,πως να τα βγαλεις περα,επεσα απο τα συννεφα...ευχαριστω για το ενδιαφερον παντως.

Τιποτα φίλε.κοίτα εδώ στο Forum Υπάρχουν πολλοί οριακοί. περίμενε κάποιον από αυτούς να σ απαντήσει συγκεκριμένα εάν θες.Αλλά εγώ πιστεύω ότι τ έχεις υπό έλεγχο πάντως.

αυτο περιμενω κι εγω,να μου απαντησει καποιος οριακος γιατι αλλιως δεν θα την παλεψω καθολου

Οριακή διαταραχή της προσωπικότητας δεν σημαίνει ότι βρίσκεσαι στο στάδιο της ψύχωσης, αλλά πολύ πριν από αυτό. Δες το θετικά: Το πρόβλημα μπόρεσες και το αναγνώρισες και το πρόλαβες στην αρχή του. Με την κατάλληλη φροντίδα του εαυτού σου και την αγωγή που ίσως σου δώσει ο γιατρός δεν θα κυλήσεις στην ψύχωση, αυτό είναι σίγουρο. Θα συνεχίσεις τη ζωή σου φυσιολογικά, απλά θα πρέπει να κάνεις την προσπάθειά σου σε αυτόν τον τομέα. Θάρρος!

ο γιατρος μου ειπε πως ειμαι προς την νευρωση περισσοτερο.εισαι και εσυ οριακη?

τουλαχιστον το ειπα στη κοπελα μου στην οικογενεια μου κι στους φιλους μου κι ολοι μου ειπαν πως θα με στηριξουν σε οτι και να γινει.εφυγε ενα τεραστιο βαρος απο πανω μου

Αρχικα να σου πω οτι εχω ιψδ και φοβαμαι μην παθω ψυχωση και τωρα που το διαβασα αγχωθηκα καπως,δεν φταις εσυ βεβαια.Τι συμπτωματα του ειπες οτι εχεις και σου εκανε αυτην την διαγνωση?Δευτερον το πραμα μπαζει
αλλοι ψυχολογοι λενε οτι αυτος που φοβαται την ψυχωση δεν την παθενει ποτε,επισης εχουν τυχει περιπτωσεις που γινονται λαθος διαγνωσεις ειχα διαβασει εδω για ενα παιδι που του ειχαν διαγνωσει,αλλοι σχιζοφρενεια,αλλοι διπολικη διαταραχη και αλλοι αγχωδης διαταραχη!Για μενα πηγαινε και σε αλλο ψυχολογο η ψυχιατρο για να παρεις και αλλη γνωμη,θα μπορουσε να ειναι και αγχωδης διαταραχη.

Quote:

---

Originally Posted by aggelos11

τουλαχιστον το ειπα στη κοπελα μου στην οικογενεια μου κι στους φιλους μου κι ολοι μου ειπαν πως θα με στηριξουν σε οτι και να γινει.εφυγε ενα τεραστιο βαρος απο πανω μου

---

Είναι καλό που έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε στηρίζουν. Όμως έχω μια απορία: έριξα μια ματιά στα προηγούμενα μηνύματα σου κι εκεί έλεγες ότι πήγαινες και σε ψυχολόγο και σε ψυχίατρο. Έλεγες επίσης ότι και οι δύο είχαν διαγνώσει μόνο υπέρμετρο άγχος και κάποιες φοβίες. Αυτός ο ‘πολύ καλός’ ψυχίατρος που διέγνωσε οριακή είναι άλλος, ή είναι ο ίδιος με τον παλιό?

ειναι αλλος γιατρος.πραγματικα δεν ξαναασχολουμαι με το ολο θεμα.θα συνεχισω συνεδριες με την ψυχολογο μου κι θα παιρνω την φαρμακευτικη αγωγη που μου δωσε ο παλιοτερος ψυχιατρος κι αν ειναι να το παθω το επεισοδιο ε ας το παθω..κουραστηκα πια πραγματικα να ασχολουμαι με ολο αυτο.ετσι κι αλλιως δεν ειναι σχιζοφρενεια,δεν ειναι ψυχωση και δεν ειναι διπολικη οποτε κι ενας νευρικος κλονισμος δεν ειναι και τιποτα.παντως ολοι μου ειπαν πως ο ανθρωπος αυτος πηγε να μου φαει λεφτα με το να με τρομαξει,με βαση καποια πραγματα που τους ειπα και οταν λεω ολοι εννοω ψυχολογους και ψυχιατρους γνωστους μας.

Quote:

---

Originally Posted by aggelos11

Γεια σας.Απο το πρωι κλαιω και δεν βρισκω την δυναμη να σηκωθω απο το κρεβατι μου.Χθες το βραδυ ειχα ραντεβου με εναν πολυ καλο ψυχιατρο,στον οποιο πηγα για να μου θεραπευσει την φοβια με τις ψυχωσεις και μου διεγνωσε οριακη διαταραχη της προσωπικοτητας.Γιατι σε μενα ρε παιδια?20 χρονων ειμαι.πως θα τελειωσω την σχολη μου,πως θα κανω οικογενεια με αυτην την αρρωστια της αμφιβολιας και της καχυποψιας για τα παντα?ειμαι χαλια και οσο ξερω πως η ασθενεια αυτη δεν ειναι κατι που περναει με χαπια,αλλα θελει χρονια ψυχοθεραπειας και πολυ πονο,γινομαι ακομα πιο χαλια.θελω να πεθανω,να κοιμηθω και να μην ξανασηκωθω απο το κρεβατι μου.γιατι σε μενα θεε μου?γιατι?

---

συγνωμη κιολας.. αλλα αν δε σου εκανε διαγνωση ο πολυ καλος ψυχιατρος εσυ θα ησουν στη ζωη σου μια χαρα κ θα ελεγες 'ναι μπορω να κανω οικογενεια'?
επειδη σου εκανε μια διαγνωση ενας ψυχιατρος (δεν τον αμφισβητω!) το παιρνεις τοσο βαρια λες κ σου ειπαν οτι εχεις 2 μηνες ζωης!
Χαλαρωσε λιγο, και οικογενεια μπορεις να κανεις (πρακτικα σιγουρα) κ τη σχολη μπορεις να βγαλεις κ τη ζωη σου μπορεις να ζησεις με οσες διαγνωσεις κ αν σου κανουν.
μη γινεσαι ομοφοβικος με τις ψυχικες ασθενειες δε πεθενεις, ειναι ολα μεσα στη ζωη κ τα αντιμετωπιζουμε.
Ο καθενας στη ζωη του εχει τις δικες του δυσκολιες που χρειαζεται να αντιμετωπισει. το "γιατι σε μενα" ειναι λιγο ακυρο, μιας κ ολοι μας εχουμε τα προσωπικα προβληματα που θα πρεπει να αντιμετωπισουμε καταματα. αν νομιζεις οτι υπαρχουν ανθρωποι ξεγνοιαστοι ή χαζοι ειναι κ ζουν στη κοσμαρα τους κ δε θελουν να δουν τη πραγματικοτητα (απορω με αυτους-ναι πιστευω πως υπαρχουν) ή σου λενε ψεματα.
προσωπικα δεν εζω εμπειρια απο οριακη διατ. προσωπ.

(νομιζω παραξεκινησα αισιοδοξα τη μερα, δε νιωθω ο εαυτος μου :P)

Quote:

---

Originally Posted by aggelos11

ο γιατρος μου ειπε πως ειμαι προς την νευρωση περισσοτερο.εισαι και εσυ οριακη?

---

Όχι, δεν είμαι οριακή.. Ο αδελφός μου όμως έχει ένα παρόμοιο θέμα, έχει παρανοειδή διαταραχή της προσωπικότητας. Δεν έχει πάει σε ψυχίατρο αλλά το περιέγραψα στον ψυχίατρο που πηγαίνει ο άντρας μου (εκείνος έχει χρόνια κατάθλιψη και παίρνει φάρμακα ) και μου είπε ότι έχει αυτό το πρόβλημα. Δεν παίρνει όμως αγωγή γιατί είναι πολύ εγωιστής για να παραδεχθεί οτι έχει κάτι ψυχολογικό, με αποτέλεσμα να έχουμε ξεκόψει κάθε σχέση ως αδέλφια γιατί είναι πολύ καχύποπτος και δημιουργεί συνεχώς προβλήματα.
Εγώ προσωπικά έχω κατάθλιψη, είχα πάθει τρεις σοβαρές κρίσεις πανικού πριν ενάμισι χρόνο, έπαιρνα μια ελαφριά αγωγή για ενάμισι χρόνο, τώρα είμαι λίγο καλλίτερα.

Quote:

---

Originally Posted by aggelos11

ειναι αλλος γιατρος.πραγματικα δεν ξαναασχολουμαι με το ολο θεμα.θα συνεχισω συνεδριες με την ψυχολογο μου κι θα παιρνω την φαρμακευτικη αγωγη που μου δωσε ο παλιοτερος ψυχιατρος κι αν ειναι να το παθω το επεισοδιο ε ας το παθω..κουραστηκα πια πραγματικα να ασχολουμαι με ολο αυτο.ετσι κι αλλιως δεν ειναι σχιζοφρενεια,δεν ειναι ψυχωση και δεν ειναι διπολικη οποτε κι ενας νευρικος κλονισμος δεν ειναι και τιποτα.παντως ολοι μου ειπαν πως ο ανθρωπος αυτος πηγε να μου φαει λεφτα με το να με τρομαξει,με βαση καποια πραγματα που τους ειπα και οταν λεω ολοι εννοω ψυχολογους και ψυχιατρους γνωστους μας.

---

Καλημέρα, δεν θέλω να κρίνω τον ψυχίατρό σου και ούτε ειδικός είμαι, αλλά θα συμφωνήσω με τα παιδιά και όσους σου είπαν ότι κάτι δεν φαίνεται εντάξει στη διάγνωση που σου έκανε. Ιδιαίτερα αν άγχη και φοβίες ήταν το θέμα σου και παλαιότερα. Δούλεψε αυτά με τον ειδικό που εμπιστεύεσαι περισσότερο και σιγά-σιγά να σκέφτεσαι τα πράγματα, εσύ έφτασες και να σκέφτεσαι πως θα κάνεις οικογένεια κλπ... πρώτα δες τη σχολή σου, έχεις επίσης ανθρώπους που σε στηρίζουν, φίλους, δεν είναι τα πράγματα τόσο μαύρα. Και μπορώ να σου πω επίσης ότι και κάποια ψυχική ασθένεια να έχεις, δε σημαίνει ότι είναι το τέλος του κόσμου, πολλοί άνθρωποι μπορεί να έχουν κάτι τέτοιο και να κάνουν πολλά στη ζωή τους, σπουδές, δουλειά, σχέσεις, φιλίες, οικογένεια και ότι επιθυμούν. Αρκεί να θέλει κάποιος και να μην αφήνεται στη μοίρα του, να προσπαθεί πάντα και θα τα καταφέρει. Καλή δύναμη!

Quote:

---

Originally Posted by aggelos11

ειναι αλλος γιατρος.πραγματικα δεν ξαναασχολουμαι με το ολο θεμα.θα συνεχισω συνεδριες με την ψυχολογο μου κι θα παιρνω την φαρμακευτικη αγωγη που μου δωσε ο παλιοτερος ψυχιατρος κι αν ειναι να το παθω το επεισοδιο ε ας το παθω..κουραστηκα πια πραγματικα να ασχολουμαι με ολο αυτο.ετσι κι αλλιως δεν ειναι σχιζοφρενεια,δεν ειναι ψυχωση και δεν ειναι διπολικη οποτε κι ενας νευρικος κλονισμος δεν ειναι και τιποτα.παντως ολοι μου ειπαν πως ο ανθρωπος αυτος πηγε να μου φαει λεφτα με το να με τρομαξει,με βαση καποια πραγματα που τους ειπα και οταν λεω ολοι εννοω ψυχολογους και ψυχιατρους γνωστους μας.

---

Αυτό ακριβώς που σκοπεύεις να κάνεις είναι και το πιο λογικό. Αν βλέπεις ότι η θεραπεία που ακολουθείς έως σήμερα σε βοηθά, αυτή και να συνεχίσεις.
Και να ξέρεις ότι τέτοιου τύπου (πχ οριακή) διαγνώσεις δεν βγαίνουν με το καλημέρα. Είναι τουλάχιστον ανεύθυνο κάποιος που σε είδε για μια ώρα να σου ανακοινώνει διάγνωση.
Όπως λέει και η breath από πάνω, μια χαρά θα τα πας στη ζωή σου :)

διαβασα και διαβασα και διαβασα αυτες τις μερες τοσσα για το θεμα αυτο.δεν ειναι οργανικο αλλα ψυχολογικο και η προγνωση σε 10 χρονια με ψυχοθεραπεια ειναι ιαση στο 90 τοις εκατο των ασθενων.οφειλεται στο πως μεγαλωσα και με κανει ευαλωτο σε φοβιες και λιγο περισσοτερο ευαλωτο απο τους υπολοιπους σε ψυχωσικο επεισοδιο λογω αγχους.Η αληθεια ειναι πως οι ιατρικοι οροι τρομαζουν αρκετα αν δεν εχεις ψαχτει.Δεν με νοιαζει τοσο πια αφου δεν ειναι κατι οργανικο...τουλαχιστον ο ψυχιατρος αυτος με διαβεβαιωσε πως δεν ειναι ουτε διπολικη ουτε σχιζοφρενεια ουτε ψυχωτικη διαταραχη προσωπικοτητας γιατι θα χε ηδη εκδηλωθει.Και παθω ενα επεισοδιακι δεν με νοιαζει πια γιατι μπορεις και αναρρωνεις πρωτον και δευτερον οικογενεια φιλοι και κοπελα θα ναι διπλα μου οποτε δεν υπαρχει κατι που δεν λυνεται.Παντως ρε παιδια με συγκινησατε με τις απαντησεις σας και την βοηθεια σας.Θαρρος,προσπαθεια και ομαδικοτητα απεναντι σε αυτες τις παλιοασθενειες.Να κανουμε την αναρρωση του αλλου σκοπο μας και ο αλλος την δικη μας και ολα θα τα λυσουμε. p.s τι αισιοδοξια ειναι αυτη βραδιατικα:p

Λυπαμαι πολυ οχι γιατι εχει αυτο το θεμα,αλλα γιατι δεν το αντιμετωπιζει ενω υπαρχουν τοσο αποτελεσματικες θεραπειες πλεον.προτεινε του το με καποιον τροπο.θα βοηθουσε αν του λεγες με πλαγιο τροπο,να παει σε γιατρο γιατι σε ηρεμει και εισαι πιο χαρουμενος στην καθημερινοτητα σου.Παντως μην τον βλεπεις σαν εγωιστη αλλα σαν πασχων.δεν ευθυνεται αυτος για αυτα που νιωθει.Ευτυχως η καταθλιψη απο οσο ξερω ειναι πληρως ιασιμη αλλα θελει την παλη της.υπομονη κι οπως μου ειπες και εσυ θαρρος.

Quote:

---

Originally Posted by aggelos11

Να κανουμε την αναρρωση του αλλου σκοπο μας και ο αλλος την δικη μας και ολα θα τα λυσουμε.

---

Από τις πιο ωραίες φράσεις που έχω διαβάσει στο φόρουμ... Και γι' αυτό έχει αξία το φόρουμ. Επίσης ο άνθρωπος όταν βοηθάει έναν άλλο ενδυναμώνει και ο ίδιος. Διαπιστωμένο.
Άγγελε πραγματικά πιστεύω θα τα πας καλά. Θα δεις, θέλει το χρόνο του, μην απογοητεύεσαι. Επίσης καλό είναι να διαβάζουμε, να ενημερωνόμαστε, αλλά κάπου και να σταματούμε και να κοιτάζουμε πως θα κάνουμε διάφορα πράγματα μέσα στην ημέρα μας που βοηθούν στη βελτίωσή μας. Στο λέω εγώ που πρέπει να έχω διαβάσει ότι υπάρχει και δεν υπάρχει στο ίντερνετ για το θέμα μου σε αγγλική και ελληνική αρθρογραφία, βιβλιογραφία ;) Και διαβάζω γενικά και για όλες τις ψυχικές ασθένειες για να τις κατανοώ καλύτερα. Αλλά χρειάζεται και παύση. Μέχρι ένα σημείο η γνώση... κλείνουμε υπολογιστή, οθόνες και βγαίνουμε μια ωραία βόλτα έξω στη λιακάδα! (και στη βροχή, δεν πειράζει, με ομπρέλα)
Κρατώ αυτές τις λέξεις! Θαρρος,προσπαθεια και ομαδικοτητα
Γεια χαρά! :)

το πρωτο χρονικο διαστημα ειναι συνηθως πολυ δυσκολο.. και γω θυμαμαι στις αρχες νομιζα οτι ειχε ερθει το τελους το κοσμου (δ.πανικου-αγοροφοβια εγω βεβαια), αλλα με τον καιρο καλυτερευουν τα πραγματα...
παντως ενα ειναι το σιγουρο: οσο δεν το αποδεχεσαι σαν κομματι του εαυτου σου δεν προκειται να δεις ουσιαστικη αλλαγη.. αυτο μου εδειξε η πειρα μου σχεδον 2 χρονια τωρα