ΕΡΓΟΦΙΑ?

Γεια σε ολους!!! Παρακολουθω το φορουμ εδω και καιρο..Απο τότε δλδ που αρχισα να συνειδητοποιω ,οτι οι φοβίες μου ειναι πιο σοβαρες απο οσο νομιζα και δεν με αφήνουν να προχωρησω στη ζωή μου οπως θα ηθελα αλλα με κρατανε στασιμη ή με πανε πισω..Το αγχος μου και η ελλειψη αυτοπεποιθησης με κανουν να φοβαμαι να αντιμετωπισω καταστασεις που για τον καθενα ειναι απολυτα φυσιολογικες..Τι θελω να πω?Το βασικοτερο προβλημα μου ειναι οτι φοβαμαι να εργαστω..Οταν τελειωσα το σχολειο και περασα στη σχολη μου εβλεπα συμφοιτητες και φιλους να δουλευουν.Και ενω και εγω ηθελα,σκεφτομουν παντα πως θα ηταν αν ημουν στη θεση τους και πιστευα οτι αποκλειεται να τα καταφερνα.Σε οποιαδηποτε δουλεια..Παντα επαιρνα μια εφημεριδα την κοιτουσα και σε καθε αγγελια ελεγα-Δεν κανω..εδω θελει αυτο,εκει θελει το αλλο προσον- που στη ουσια μπορει να τα ειχα αλλα δεν πιστευα σε μενα..Τον τελευταιο χρονο ομως των σπουδων μπηκα μεσω ενος συγγενη ως ταμειας με ενα πολυκαταστημα..Αν και στη αρχη ειχα απιστευτο αγχος, δουλεψα εκει 1 χρονο ημιαπασχοληση.Μου αρεσε η δουλεια και χαιρομουν πολυ που μπορουσα να κανω κατι για μενα!Απο κει και περα ομως ολα εμειναν στασιμα..Γυρισα στο πατρικο μου στη επαρχεια γιατι με μια 4ωρη εργασια σε αλλη πολη πως μπορει κανεις να ανταπεξελθει οικονομικα? Οσο εμενα με τους δικους μου τις περισσοτερες φορες ενιωθα εντελως αχριστη..Αλλες παλι σκεφτομουν οτι και εγω βοηθουσα οσο μπορουσα με τις αγροτικες δουλειες η το σπιτι και αυτο ηταν κατι..Αλλα αισθανομουν τοσο ασχημα σε ενα μικρο χωριο με πολυ λιγα παιδια της ηλικιας μου και η μοναδικη που γυρισε παλι πισω..Αισθανομουν οτι ολοι με εδειχναν με το δαχτυλο ως αποτυχημενη..Δεν ηθελα να γινει ετσι..Ηθελα οι γονεις μου να ειναι περιφανοι για μενα-οχι πως μου εχουν πει ποτε κατι ασχημο,αλλα ολοι οι γονεις το θελουν.Ετσι δεν ειναι?- Σχεδον πριν 2 χρονια το αγορι μου εγυγε για εξωτερικο..Εκεινη την περιοδο δουλευα σε ενα γραφειο για 6 μηνες μεσω προγραμματος.Εκει αν και ειχα παραλογο υπερβολικο αγχος στην αρχη δουλεψα.Καθε φορα που εκανα ενα λαθος ομως μπορει και να το σκεφτομουν μια εβδομαδα και να ελεγα,μονο εγω κανω τετοιες βλακειες.κανεις αλλος δεν θα το εκανε..
Μετα το τελος του προγραμματος λοιπον ηρθα και γω εξωτερικο στο αγορι μου..Δεν ξερω τι περιμενα να βρω εδω?Ειμαι ηδη ενα χρονο και παρακολουθω μαθηματα γλωσσας-δεν δουλευω ακομα.Στην Ελλαδα ισως η ανεργεια ηταν για μενα καλυψη,εκρυβε το φοβο μου,τον οποιο σχεδον κανενας δεν ειχε καταλαβει..Εδω ομως?Ποσο ακομα θα καθομαι?Δεν εχω τη δυναμη και τον τσαμπουκα να πω θα παρω ενα τηλ σε αυτη την αγγελια η θα στειλω βιογραφικο και οτι γινει..ακομα σκεφτομαι και δεν ειμαι καλη??????πως θα φυγει αυτη η φοβια?αν ημουν στην ελλαδα θα πηγαινα σιγουρα σε ψυχολογο..αλλα εδω..νομιζω οτι ειμαι η μοναδικη με αυτο το προβλημα..

Στην Ελλάδα είναι που είναι ταμπού ο ψυχολόγος-ψυχίατρος.
Επισκέψου εκεί και ψυχολόγο και ψυχίατρο οι δομές στο εξωτερικό είναι συνήθως καλύτερες.

Και εγώ δυσκολεύομαι πολύ να βρω δουλειά όχι γιατί δεν υπάρχουν στην Ελλάδα δουλειές αλλά για τους ίδιους λόγους που λες εσύ.
Απλά εγώ στην δουλειά πάθαινα και ψυχοσωματικά από το άγχος. Έτσι μόνο με αντικαταθλιπτικά τα βγάζω πέρα.
Πάλι αγχώνομαι αλλά δεν κάθομαι μια βδομάδα να μελετώ ένα λάθος (το έκανα και αυτό) ή τουλάχιστον δεν το χω στο προσκήνιο για μια βδομάδα.

Θα βρεις πολύ βοήθεια φτάνει να την ζητήσεις

Quote:

---

οι δομές στο εξωτερικό είναι συνήθως καλύτερες.

---

nai ετσι ειναι μολις θα αρχισουν να χτυπανε τα δοντια σου σα κομπρεσερ απο το πολυ κρυο οι υποδομες ξαφνικα γινονται αριστες σε αυτη τη χωρα πραγματικα η λεξη ταμπου ειναι εφιαλτης κ ο καλυτερος φιλος των ψυχολογικων αν ειχαν καταργησει ολοι αυτη τη λεξη δε θα υπηρχαν ψυχολογικα.

Σε ποια χώρα είσαι αν επιτρέπεται;

Γερμανια και εγω OuraniaK

Quote:

---

Originally Posted by Sonne

αν ημουν στην ελλαδα θα πηγαινα σιγουρα σε ψυχολογο..αλλα εδω..νομιζω οτι ειμαι η μοναδικη με αυτο το προβλημα..

---

Στην πόλη που μένω και στις γύρω περιοχές οι Ψυχολόγοι και οι Ψυχίατροι είναι κλεισμένοι από τώρα μέχρι και δυο μήνες αργότερα! Σίγουρα από όλους αυτούς θα αντιμετωπίζουν αν όχι το ίδιο αλλά κάποιο παρόμοιο πρόβλημα με εσένα!
Να κάνεις κάτι που θα είσαι εσύ περήφανη για εσένα και όχι οι άλλοι. Τώρα έκανες και μια καινούρια αρχή και πιέστηκες. Αλλά είναι λογικό να κομπλάρεις να πάρεις ακόμα και τηλέφωνο για δουλειά σε μια ξένη χώρα! Για εμένα αυτό που περιγράφεις είναι φυσιολογικό. Όλοι μας κάναμε λάθη στην δουλειά και μετά νιώθαμε πολύ ανόητοι, όλοι διστάζαμε για μια δουλειά που σκεφτήκαμε πως δεν έχουμε τα προσόντα! Τώρα που είσαι και στο εξωτερικό θα ζοριστείς πολύ, και καλά θα κάνεις να ξεχάσεις τις φοβίες γιατί σε αποσπούν από τα ''πραγματικά'' προβλήματα. Απλά άλλαξε οπτική, για εμένα η δουλειά λειτούργησε ως αγχολυτικό, το πιο ενθαρρυντικό είναι να σκεφτείς πως τώρα κάνεις μια καινούρια αρχή και πριν βιαστείς να απογοητευτείς προσπάθησε.

prospathise na iremeis monos sou dld ekei pou to agxos xtipaei kokkino prospathise na to paizeis psixraimos k meta apo ligi ora feugei

Εχω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα.... Ο γιατρός μου με κορόιδευε γιατί του είχα πει ότι δεν μπορώ να δουλέψω ούτε σε ζαχαροπλαστείο! Απότι μου είπε ακόμη και άτομα με δείκτη iq 70 μπορούν να κάνουν τέτοιες δουλειές.... Εγώ πάλι κάνω σκέψεις του τύπου δεν θα θυμάμαι τιμές, δεν θα θυμάμαι τα ονόματα από τα γλυκά και άλλα τέτοια χαζά.. Οπότε ενώ μου ζήτησαν χαρτιά για να ξεκινήσω να εργάζομαι, βρήκα δικιαιολογία και το ακύρωσα :P Επίσης, σε ένα γραφείο που δούλευα θα με έβαζαν στο τηλέφωνο να κλείνω πελάτες και πάλι λάκισα και σταμάτησα....

Ευχαριστω για τις αμμεσες απαντησεις..Ηθελα με καποιο τροπο να πω αυτο που με ταλαιπωρει.Μεχρι τωτα δεν εχω μιλησει σε κανεναν.Μονο ο φιλος μου το εχει καταλαβει..μου λεει παντα οτι πρεπει να ειμαι δυναμικη και οτι δεν ειναι τιποτα δυσκολο αρκει να βρω το θαρρος να το αντιμετωπισω..που ειναι ομως και δεν το βρισκω;:confused:

Ευχαριστω για τις αμμεσες απαντησεις..Ηθελα με καποιο τροπο να πω αυτο που με ταλαιπωρει.Μεχρι τωρα δεν εχω μιλησει σε κανεναν.Μονο ο φιλος μου το εχει καταλαβει..μου λεει παντα οτι πρεπει να ειμαι δυναμικη και οτι δεν ειναι τιποτα δυσκολο αρκει να βρω το θαρρος να το αντιμετωπισω..που ειναι ομως και δεν το βρισκω;:confused:

Koπελα μου πως ειναι τα πραγματα εκει? Πως τα βλεπεις?

Καλησπερα σου φιλη μου,ειναι πολυ καλο που ειστε μαζι με το αγορι σου κ μακαρι να ειστε παντα καλα,Ζητησε του να σε ενθαρρυνει να δειτε για θεσεις μαζι πιστευω θα νιωσεις δυνατοτερη κ εγω φοβαμαι παρα πολυ να εργαστω περιμενω μενουμε μαζι με το αγορι μου που θελουμε κανουμε οικογενεια για να μενα ενθαρρυνει,Εφοσον εισαι σε αλλο κρατος πιθανον οι δομες ειναι καλυτερες απο οτι στην Ελλαδα κ παραδειγμα ανθρωποι με αγοραφοβια κοινωνιοφοβια ειναι δυνατον να εργαστουν σε δουλειες μοναχικες για να μην γεμιζουν ενταση απο τον πολυ κοσμο προτιμησε κατι τετοιο για να μην νιωθεις οτι εκτιθεσαι στον πολυ κοσμο κ εφοσον το εκανες κ στο παρελθον θα τα καταφερεις εισαι ο ιδιος ανθρωπος που τα καταφερε τοτε!

kerasi σε ποιον τομεα λες?δουλειες ή τρόπος ζωης?Εμεις την παλευουμε γιατι ειμαστε κοντα με συγγενεις μου..Αλλιως δεν ξερω πως θα ηταν..Απο δουλειες θα σου πω για το αγορι μου-γιατι εγω δεν ειμαι το καλυτερο παραδειγμα:D-βρηκε δουλεια στο αντικειμενο του αμεσως.Χωρις κανενα προβλημα..Απο ζωη δεν λεει κατι..Αλλα συνηθεια ειναι ολα!μυστευχομαι και σε σενα οτι καλυτερο!Εσυ δηλαδη πως το αντιμετωπιζεις το θεμα?

Ειναι πιο δυσκολο να βρεις δουλεια παρα να δουλεψεις

Quote:

---

Originally Posted by Sonne

kerasi σε ποιον τομεα λες?δουλειες ή τρόπος ζωης?Εμεις την παλευουμε γιατι ειμαστε κοντα με συγγενεις μου..Αλλιως δεν ξερω πως θα ηταν..Απο δουλειες θα σου πω για το αγορι μου-γιατι εγω δεν ειμαι το καλυτερο παραδειγμα:D-βρηκε δουλεια στο αντικειμενο του αμεσως.Χωρις κανενα προβλημα..Απο ζωη δεν λεει κατι..Αλλα συνηθεια ειναι ολα!μυστευχομαι και σε σενα οτι καλυτερο!Εσυ δηλαδη πως το αντιμετωπιζεις το θεμα?

---

Καλησπερα σου φιλη μου,Εμεις ειμαστε σε αποσταση με το αγορι μου που θελουμε κανουμε οικογενεια παλευουμε να βρουμε κατι για να καλυτερευσει το οικονομικο μας κ μπορεσουμε μενουμε μαζι,Ευελπιστω οταν μενουμε μαζι μενα ενθαρρυνει κ νιωθω ασφαλεια μαζι του κανω κατι κ οσον αφορα την δουλεια,τωρα γενικα κοιταζουμε αγγελιες για την ιδια πολη κ το αγορι μου στελνει κ αιτησεις ευελπιστω συντομα να βρεθει κατι

μυστ ευχομαι να γινει συντομα!!!ξερω πως ειναι! και εμεις στην ιδια φαση βρισκομασταν πριν φυγουμε απο Ελλαδα..μακαρι εσεις να τα καταφερετε!

Quote:

---

Originally Posted by Sonne

μυστ ευχομαι να γινει συντομα!!!ξερω πως ειναι! και εμεις στην ιδια φαση βρισκομασταν πριν φυγουμε απο Ελλαδα..μακαρι εσεις να τα καταφερετε!

---

Καλα να εισαι φιλη μου δεν θελουμε κατι περισσοτερο απο αυτο!Οσο για σενα το γεγονος οτι ειστε μαζι καθημερινα πρεπει να σε ενθαρρυνει να κανεις αρκετα πραγματα!Καλο κουραγιο κ να ειστε παντα μαζι κ καλα!

Aν δεν μαθεις την γλωσσα και αν δεν εχεις επαφες με γερμανους , μαλλον δεν θα καταφερεις και πολλα. Λογικο ειναι να μην σου αρεσει αν η ρουτινα σου ειναι να πηγαινεις στα μαθηματα , να μιλας με συγγενεις και να περιμενεις τον φιλο σου να γυρισει απο την δουλεια.
Προσπαθησε να γνωρισεις κοσμο , γραψου σε verein , μαθηματα χορου , ζωγραφικης κλπ οτι σου αρεσει , αρκει να δραστηριοποιηθεις , μην κλεινεσαι μεσα.
Δουλεια auf 450 θα μπορουσες να βρεις ανετα , αλλα ειναι κατι που δεν το προτεινω για πανω απο 3- 4 μηνες , ειδικα σε μεταναστες , καλυτερα ημιαπασχοληση.
Για ψυχολογους και γιατρους , ισχυει αυτο που σου εγραψε η Ουρανια , τα ραντεβου ειναι κλεισμενα για μηνες πριν ,συνηθως 1-3 μηνες αλλα εχω ακουσει και για 8μηνο. Βεβαια αν δεν εχεις ασφαλεια ή εχεις ιδιωτικη μπορει να σου κλεισουν αμεσως ραντεβου , δεν ξερω ομως ποσο θα κοστισει. Αν δεν εχεις καθολου ασφαλεια , εννοειται πως ΔΕΝ το λες , λες selbstzahler και κανεις το κοροιδο. :P
Αν θελεις ψυχολογο , θελει λιγο προσοχη γιατι στο νετ βρισκεις και αγγελιες απο ατομα που δεν εχουν πιστοποιηση. Καλυτερα να απευθυνθεις στον hausarzt και να του ζητησεις λιστα με ψυχολογους στην περιοχη σου.
Aυτα απο μενα , αν εχεις αλλες αποριες ρωτα ελευθερα.