εχω φτασει στο σημειο να σκεφτομαι σοβαρα να θεσω τελος στη ζωη μου

Το προβλημά μου ειναι πως τα τελευταία 2 ετη ολα πάνω μου φωνάζουν οτι πάσχω απο κατάθλιψη αλλα δε κάνω το βήμα να επισκεφτώ εναν ειδικό.Αυτό αρχικα συνέβη λόγω ντροπής,αμηχανίας οπως θελετε πείτε το να ανοιχτώ σε καποιον για τη ζωη μου και τελέυταία επειδη εχω παρετηθει και το νιώθω ανούσιο.Είμαι 22 ετών στο 4ο έτος της σχολής μου κ το μόνο πια που αντέχω να κάνω ειναι να κοιμάμαι συνεχώς πολλες ώρες και να πηγαίνω για μάθημα.Δεν έχω πια για τίποτα άλλο ενδιαφέρον πέρα απο το φαγητό το οποίο το εβρισκα ως διαφυγη και το ριξα με τα μούτρα αλλα προσφάτως παραιτήθηκα και απ αυτο.τιποτα πια να με γεμιζει.Ειναι φυσικα εύλογο κα8ως η ζωη μου οσο το σκέφτομαι ποτε δεν ειχε πέρα απο τη εισοδό μου στο πανεπιστημιο κατι αλλο χαρούμενο.Τον πατέρα μου τον έχασα κυριολεκτικα βλεποντας τον να λιωνει απο καρκίνο στα 8 μου και κατόπιν η ζωη μου πορεύτηκε με οικονομικά προβλήματα, οικογενειακά προβλήματα απο τη αδερφή του πατέρα μου που μας εκανε πολεμο(απλά να αναφερω πως περιμενε πως και τι στο τελευταιο σταδιο του πατερα μου να λειψει λίγο η μανα μου στο φαρμακείο για να τον βάλει να υπογράψει να μας πάρει το σπίτι μετα θανατυ του και να μας βγαλει στο δρομο) .παρα μονο οικτρα προβληματα.Υστερα απο καποια χρονια έβαλε εναν αντρα στη ζωη της που δυστυχως εφερε αμεσως στο σπιτι και κυνδυνεψα στα 12 μου να κακοποιηθω και ευτυχως το καταλαβε νωρίς κ τον εδιωξε.Κατόπιν μετα απο ενα κάρο δουλέιες που εκανε για να με μεγαλώσει η μητέρα μου επαθε ενα σοβαρο ατύχημα.Στη πορεια εκανα μια μεγαλη χρονικα σχεση η οποια,ισως το ζησαν και αλλοι αυτο, κατεληξε να με προδωσει να με πληγωσει και να μ αφησει ανθρωπο μισό και πληγωμένη τόσο που να μη θέλω να ξανακάνω τιποτα πλεον.Εδειξα και εκει δύναμη.ΠΛέον η μητέρα μου εδω και καποια χρονια εχει μια σχεση με εναν ανθρωπο αρκετα μακρυα απο το νησι μας και το νησι κατα συνεπεια που σπουδαζω,και μενει στη θεσσαλονικη(παιζει ρολο η αποσταση)και μπορω να πω πως χωρις δευτερη σκεψη οταν μπηκα στη σχολη αφησε το νησι και εφυγε.Εγω τη προετρεψα να φυγει γιατι ακομα κ τωρα πιστευω πως της αξιζει να ναι ευτυχισμενη και να χει τα παντα.Το προβλημα εγκειται με αυτον τον ανθρωπο,δειχνει πασιφανεστατα την αντιπαθεια του αλλα η μητερα μου παροτι κυριολεκτικα την εδιωξε κακην κακως μια μερα κατοπιν τσακωμου ακομα πιστευει πως ειμαι υπερβολικη.Ειμαι ανθρωπος δυστυχως χωρις αυτο που λεμε μαγκια και σθενος οποτε σε καθε διαπληκτισμο καθε φυσεως (σχεσης ,φιλιας,οικογενειακο) αποσυρομαι σε αλλο δωματιο και γενικα αποσυρομαι ωστε να μην ερχομαι σε αντιπαραθεση να μην ενοχλω και να μην οξυνω την κατασταση.Στο σπιτι του λοιπον κλεισμενη μονιμως σε ενα δωματιο γιατι επεφτε παρατηρηση απο το που παω πως παω γιατι παω γιατι βαφτηκα τι εφαγα και τα λοιπα.Η μητερα μου καιρο τωρα αφοτου τα βρηκαν επιμενει' καταλαβε τον εχασε μικρος τη μανα του ο πατριος σου δε ειχε γυναικεια φιγουρα να του μαθει τροπους τα βασικα και διακριτικοτητα'.Το πραμα κοινως ομως πλεον ξεφυγε δε εχει τροπους θιγει μεχρι και τη σχεση που ειχα χωρις να τον εχει απασχολησει στο ελαχιστο και χωρις να δωσω δικαιωμα επειδη σπιτι του τα συζηταω με τη μανα μου κ ειναι μπροστά παροτι απ τη μανα μου για αυτο το λογο ζητησα να συζηταμε τα προσωπικα μου οι 2 μας σε αλλο δωματιο και δε το δεχτηκε.Πλεον τι πλεον δηλαδη απ τη πρωτη στιγμη σε οτι συζητουσα σε τσακωμο σε κουβεντα εμπαινε μεσα με ανακατευε χωρις καμια διακριτικοτητα παντα με τονο φωνη προσβαλλοντας με κ περνοντας τη μερια της μητερας μου ακομα κ οντως οταν εφταιγε εκεινη και μαλιστα το ελεγε μονη της προτου καν εγω πω κατι.Τα οικονομικα μου ειναι χαλια κ επειδη δε βγαινω για να τελειωσω τη σχολη σκεφτομουν συγκατοικο.χωθηκε και εκει.παντα με φωνη επικριτικο τονο.ωσπου σημερα σπιτι μας δε το τονιζω σε ηρεμη κουβεντα με τη μητερα μου για καποιο θεμα γυρισε και ειπε επακριβως 'φτιαξε τη συμπεριφορα σου'.Τονιζω πως πριν χωρισουν η αιτια ηταν τσακωμος τους που ουδεποοτε ανακατευτηκα και ειπε ακριβως στη μητερα μου τα λογια'να δω τι θα τρωτε απ τον επομενο μηνα'οταν του ειπε πως θα χωρισουν.Φυσικα σιωπηλες πηραμε την αξιοπρεπεια μας και φυγαμε.Κ ομως τα βρηκαν και απο τοτε ακουω μονο προσβολες και μια μητερα μου να με φωναζει αχαριστη κ οτι δε θα πρεπε να μιλαω επειδη με δανεισε λεφτα και να δειχνω κατανοηση που χωνεται σε κουβεντα και προσβαλλει γιατι δε εχει παιδια να ξερει και ορφανεψε απο μανα μικρος.ΝΑΙ αλλα γιατι εγω οταν ορφανεψα συνεχισα να εχω τροπους?γιατι μια ζωη να αποσυρομαι?Κατοπιν αυτου ειπα στη μανα μου να φυγει να γυρισει μαζι του και να διακοψουμε επαφες ωστε να μην βγαινω ουτε η κακια ουτε το θυμα να ζησω μονη μου και να μη ξανανοιαστει για μενα.Αφου με χιλιοπροσπαθησε ν μ συνετησει το δεχτηκε και πηρα την αποσταση μου.Πλεον δε θελω κατι άλλο απ τον να θεσω ενα τέλος σε ολο αυτό ,το μόνο που ακόμα με κρατα ειναι ενας υπνος που κανω για να μη σκέφτομαι οσα εζησα τη μαυριλα και το τι περασα .Λύγισα.

Καλημερα. Σου χουνε πεσει παρα πολλα μαζι. Υποψιαζομαι μηπως εχεις και προβληματα προσαρμογης στη σχολη που μαζι με τις ασχημες ''αποσκευες'' που κουβαλουσες ενετειναν το προβλημα. Αυτη η αδρανεια παντως ειναι χαρακτηριστικη, οπως και η ταση για γλυκα ή λιπαρα. Μπορεις να βγεις απ το φαυλο κυκλο. Ηδη που τα ειπες εδω πιστευω να σου εδωσε μια μικρη ανασα, δεν ειναι μαλιστα και τοσο πρωτοτυπη η ιστορια σου. Παντως πραγματικα με ολα αυτα απορω για τις αντοχες σου.

καλημερα kerasi εγω να δεις πως απορω..μια ζωη ολοι μου λεγαν μπραβο και μπραβο που απο το μηδεν καταφερες πολλα χωρις να ζεις μια καλη ζωη.δεν αντεχω αλλο ομως..σιγουρα νιωθω καλυτερα που μιλησα και το βγαλα απο μεσα μου με πνιγει.σχεδον ολη τη μερα κλαιω που τα σκεφτομαι.και πλεον δεν θυμαμαι καν να φαω εν αντιθεσει με κανα μηνα πισω που το μονο που μου δινε χαρα ηταν τα γλυκα το φαγητο και γενικα ηταν η μονη χαρα μου.Στη σχολη καλα δε εχω παραπονο εχω μια μικρη παρεα αλλα κυριολεκτικα παιζω θεατρο ολημερις τη χατουμενη την ευδιαθετη ολοι λενε η κατια η ψυχη της παρεας και μολις γυρισω το κλειδι εγω ξερω τι εχω πισω απ τη πορτα

Δεν καταλαβα καποια πραγματα στο μηνυμα σου, πχ εσυ εισαι απο νησι και σπουδαζεις θεσνικη ή εισαι απο θεσνικη και σπουδαεις στο νησι;

αιγαιο και σπουδαζω αιγαιο ο πατριος θεσ/νικη

Aρα εσυ σπουδαζεις στην πολη σου, εκει που μεγαλωσες, σωστα;

ναι στο νησι μου αυτος ειναι θεσσαλονικιος
σωστα.

Με τη μαμα σου χωρισανε;

τα βρηκαν και δυστυχως για κεινη φοβαμαι δε θα ζησει ομορφα μαζι του με βαση τη προιστορια τσ σχεσης

Eσυ τωρα με ποιον μενεις στο νησι? Σορρυ που σε ρωταω συνεχεια αλλα σε καποια σημεια εχω μπερδευτει κ θελω να ξερω για να σχηματισω καλυτερη αποψη.

μονη.εχουμε νοικιασει τ σπιτι μας για καποια χρηματα ελλειψει οικ ανεσης και με ενα μερος αυτων εχω ενα μικρο φοιτητ σπιτι

Ωραια. Η μαμα σου που μενει?

θεσνικη.ειχανε ερθει να μ επισκεφτουν αλλα μετα τα τελευταια της ειπα να γυρισει και εμενα οχι πασχα αλλα ποτε ξανα μεχρι να καταλαβει τι γινεται ν μη με δει

Μαλιστα. Με τη θεια σου που ηθελε να παρει το σπιτι τι σχεσεις εχετε? και τι εγινε με το σπιτι τελικα?

καμια επαφη καθως ο πατερας μ την ειχε κανει περα οταν ηταν υγιης γτ καταλαβε τι ανθρωπος ηταν αλλα βρηκε πατημα να εμφανιστει 'δε θα δω τον αδερφο μου που πεθαινει'? φυτο ο πατερας μ καρκινο στον εγκεφαλο ηθελε να εκμεταλευτει συγκυριες αλλα δε το πετυχε.πια εδω κ ετη καμια επαφη

Καταλαβα, εμφανιστηκε στο θανατο δηλαδη γιατι ειχε το σκοπο της. Για πες και για τη σχεση που λες σε προδωσε κλπ, τι εγινε εκει?

τον στηριξα οταν εχασε τον πατερα του ημουν εκει σε ολα και με παρατησε επειδη εφυγε πατρα για δουλεια κ δε κρατιουνται λεει πραματα απο αποστασεις ..τα βρισκαμε τα χαλαγαμε το ξεφτυλισαμε στη ουσια μετα απο 4 ετη και χαλασε οριστικα ..αχ

συγνωμη που αργησα πρωταρα εδω και παταγα ανανεωση και δε ηξερα οτι μπηκε 2η σελιδα

Μαλλον οι υπολογιστες δεν ειναι το φορτε σου φαινεται κατερινα!:p:p
Παντως αυτο που σου πε ο φιλος σου δεν ειναι και τοσο παραλογο αν αποκλειεται να στε στο ιδιο μερος, εγω σκεφτηκα οτι εννοουσες απιστια με το ρημα προδωσε. Μιλας τωρα μ αυτον?

το χω με υπολογιστες αλλα οπως καταλαβαινεις τελευταια δε χαιρω κ ψυχολογικης υγειας δε ειμαι κ στα καλυτερα μου.καθολου.μια κ εξω.το τελειωσα.δε ειναι αυτο το θεμα μου απλα αναφερω τους λογους που πλεον δε αντεχω αλλο κ ειναι πολλοι

Η αντιπαθεια του τυπου ειναι προς τη μαμα σου ή προς εσενα? Δηλ αυτος δε τη θελει τη μαμα σου και εκεινη επιμενει? ή δεν παει εσενα?

το γραφω ξεκαθρα τι παιζει..διαβασε τα λογια μου να δεις τι παιζει στη φαση

Ναι σου κανει παρατηρησεις συνεχεια και καταπιεση, αλλα δεν ειμαι σιγουρος με τη μαμα σου τι κανει και γιατι δε σε παει.

δε εχω ιδεα αναφερω τα γεγονοτα ως εχουν απ τη πλευρα μου αποφευγω τσακωμους μα ματαια

Ωραια. Λοιπον το πρωτο που θελω να σου τονισω ειναι να σε καλεσω να ηρεμησεις οσο γινεται. Σου χουν πεσει πολλα μαζι και σιγουρα μαζευονται ολα αυτα και βραζεις. Μπορεις να δεις βεβαια οτι παρομοια προβληματα εχουν πολλα παιδια, μπορεις κ εδω στο φορουμ να δεις παλιοτερα θεματα αν ψαξεις. Σε σενα βεβαια παραειναι πολλα μαζεμενα!
Συνακολουθα θελω να σε συγχαρω που καταφερες να περασεις στη σχολη και πραγματικα απορω που βρηκες τα κουραγια στη δυσκολη αυτη παιδικη ηλικια να διαβασεις. Αυτο σημαινει οτι το μυαλο σου δουλευει, εχεις ικανοτητες.

Πρακτικα η δικη μου γνωμη ειναι να μην εισαι στον ιδιο χωρο με τον πατριο β ας τον πουμε. Δηλ μην πας σπιτι του και να μην ερθουν σε σενα αφου δεν τα βρισκετε. Το ιδιο κανε με τη μαμα σου. Αστη να κανει ο,τι θελει, κρατα μια επαφη μεχρι εκει που δεν ενοχλεισαι εσυ και πρεπει να σταματησει η μεταφορα πληροφοριων για σενα προς τον πατριο β οπως εγινε πχ με το θεμα συγκατοικος. Απ οτι καταλαβα εχει παρει τον αερα της μαμας σου και πονταρει στο οικονομικο, θα ναι και η μανα σου καλη οποτε δεν μπορει να σταθει αυτοδυναμα και επιδιωκει τη διατηρηση ενος παραδοσιακου status quo. Πιστεψε με πολλα παιδια ειναι στη θεση σου. Η γνωμη μου ειναι οτι οσο μενεις μονη και μακρια απο τοξικους ανθρωπους, θα απολαμβανεις και μια αισθηση ελευθεριας. Αμα θες να συνεχισω και στα υπολοιπα.

ποσο δικιο εχεις ναι.πατησε στο οικονομικο.αλλα εγω δε μπορω ετσι.το πα σημερα καλλιο πεινασμενη στ δρομο παρα ετσι..εννοειται αυτο γιατι θα φτασω στα ακρα εννοειται σπιτι μου της ειπα κ να ρχεσαι αν θες στς γιορτες.ωστε υπαρχουν κ αλλοι σα κ μενα ε? αχ :"(

κ φαντασου πως το ατυχημα το παθε:( στις πανελλαδικες μου πριν δωσω και βαλε φροντισε τη μανα διαβασε τοτε δεν υπηρχε ο πατριος

Tι να σου πω κοπελα μου, εγω αν βαλω κατω να τα υπολογισω, πραγματικα απορω πως τα καταφερες.

αυτος ακριβως ειναι κ ο λογος που εχω φτασει ως εδω.για αυτο περιεργραψα τις εμπειριες μου επειδη μια φιλη στη οποια απευθηνθηκα με βρηκε υπερβολικη οταν της ειπα πως απλα δε αντεχω αλλο, χωρις να ξερει τιποτα για τη ζωη μου επειδη ντρεπομαι για αυτην.

Αν θέλεις να πας σε κάποιον ειδικό και ντρέπεσαι μπορείς να γράψεις σε ένα χαρτί αυτα που θέλεις και να του το δώσεις να το διαβάσει και μετά θα σου πει κι αυτός μερικά πράγματα. Κι εγώ το εχω κάνει. Σιγά σιγά θα συνηθίσεις και θα μιλάς ελεύθερα. Είναι αρκετοί που το κάνουν.

πως μιλας εδω στο φορουμ? ετσι θα κανεις και με τον ειδικο.. δεν ειναι αναγκη να ντρεπεσαι! πρωτον υπαρχει το απορρητο. δεν προκειται να μαθει κανεις τιποτα.. δευτερον ο ψυχολογος εχει ακουσει πολλα παραμοια ισως και πολυ χειροτερα απο αυτα που θα του πεις εσυ.. αυτο ειναι το επαγγελμα του..
οι ψυχολογοι ειναι εκπαιδευμενοι να ακουνε και να απαντανε.. αυτη ειναι η δουλεια τους..
πανε θα σε κανει να νιωσεις πολυ καλυτερα!
αυτος ή αυτη ξερει πως να σε κανει να ανοιχτεις..
και δεν ειναι για τους αλλους, να μην σε κρινουν κλπ.
στον ψυχολογο θα πας για ΣΕΝΑ!!!

Κατερίνα πως νιώθεις τώρα; Μου άρεσε που είχε διάλογο και απαντούσες. Έγραψαν και άλλα άτομα για σένα. Σου κάνει κάτι ωραίο όλο αυτό;

παιδια ευχαριστω και σιγουρα νιωθω πιο ευδιαθετη που με συμβουλευετε απλα το προβλημα ειναι κ το θεμα της αμηχανιας της απαθειας και της οικονομικης δυσπραγιας και αυτο ειναι το τελευταιο δηλαδη που με ριχνει κ νιωθω αβοηθητη (μεσα σε ολα αυτα πρεπει ν παρουμε κ απειρα τηλεφωνα καθε μηνα να παρακαλεσουμε να απειλησουμε για να παρουμε τα λεφτα μας για τ σπιτι π νοικιαζουμε γιατι απ αυτα ζω και γω) και αυτο ειναι φαυλος κυκλος.πες το ξεπερναω πηγαινω σε ενα νοσοκομειο ισως βρω εναν γιατρο για ατομα ανεργα κ χωρις πορους αν υπαρχει (συγχωρηστε μου την αμαθεια επι τ θεματος) αλλα και τι ?θα λυθουν ποτε ολα αυτα?αυτο που με ζορισει πιο πολυ τελευταια ειναι η αμηχανια που απεκτησα να παρουσιασω ας πουμε σε κοινο μια εργασια να μιλησω σε ενα καθηγητη/τρια γιατι νιωθω ενα πραμα σα θυμα σα ξερω γω να με κοιτανε και να ξερουν τι περναω να με λυπουνται κ γω να τα κρυβω και να το παιζω ανετη,σε σημειο που μια φορα φιλοι στο σπιτι σε παραγγελεια για φαγητο μου λενε παρε και αρχισα τα 'αφηστε κ βαριεμαι κ ας παρει κανας αλλος' και στα αληθεια δε ξερω γιατι το παθαινω αυτο :/

Πραγματικά έχεις περάσει πολύ δύσκολα,σ εύχομαι να περάσεις και την κατάθλιψη,είχα περάσει και εγώ και ξέρω πόσο δύσκολη είναι(αφού πέρασες τόσα και τόσα πιστεύω ότι θα ξεπεράσεις και αυτό)

Υπάρχουν γιατροί για άτομα χωρίς πόρους μην σ αγχώνει ψάξε μέσω Internet για την περιοχή σ,Θα σ βοηθήσει σίγουρα και θα περάσει όλο αυτό

το χειροτερο ειναι πως η μητερα μου συνεχεια φοβαται μη κανω καμια τρελα οπως λεει γιατι μια φορα τσακωθηκαμε εφτασα στα ορια μου και μαζεψα οτι υπηρχε σε χαπι να το παρω της ειπα λοιπον πως μ ναι αδυνατον να ζησω αλλο αλλα ειμαι κ τοσο αχρηστη που ουτε να βαλω τερμα δε μπορω.απο τοτε ολη τη ωρα ανησυχει και πανω σε οποιαδηποτε αντιπαραθεση πεταει ατακες τ τυπου "ολα τα χαμε θα φοβομαστε τι ωρα θα σε πιασει και θα πας να κανεις τα δικα σου'

Για να της φύγει αυτή η ανησυχία πρέπει να την καθησυχάσεις.
Είσαι καλύτερα τώρα?

προς το παρον το μονο που με κραταει ειναι ψευτικη υποστηριξη ππου δινω στον εαυτο μου και μια προσπαθεια να ανεβω ξερω γω να κοψω τη μασα δεν οφελει αλλα κ κυριως το αισθημα του φοβου που αντιμετωπιζω καθε φορα που ειμαι ετοιμη να θεσω τελος οταν ζορισουν οι καταστασεις

Καλά το να δώσεις τέλος δεν είναι λύση σίγουρα.
Γιατί ψεύτικη?
Βοήθεια ειδικού δεν σκέφτεσαι να ζητήσεις?

ψευτικη υπο την εννοια ματαιη οτι το παλευω κα8ε μερα κ δωστου μετα απο 5 μερες κατι γινεται..το σκεφτομαι

Αυτά τα πράγματα θέλουν πολύ προσπάθεια να τα ξεπεράσεις.μην απογοητευεσαι θα σ φύγει μια μέρα
Ο ειδικός πάντως θα σ βοηθήσει πολύ