κόλλημα - ξεκόλλημα

Μερικές φορές μου φαίνεται οτι λειτουργώ λίγο περίεργα ...........

Εστω οτι έχω μια κακή συνήθεια που θέλω να κόψω (ας πούμε για παράδειγμα τις πολλές σοκολάτες) .......... κανω το εξής : πέφτω με τα μούτρα στην κακιά συνήθεια (π.χ. σοκολάτες), ξεσκίζομαι με άλλα λόγια (π.χ. στις σοκολάτες) και μόλις νιώσω οτι έχω πάρει extra extra extra overdose , μέχρι αηδίας, περνάω στην φάση της αυτοσυγκράτησης .................


Εστω τώρα οτι έχω μια καλή συνήθεια που θέλω να ξεκινήσω (π.χ. γυμναστήριο) ....... απαιτεί να οργανώσω τον ελευθερο χρόνο μου , να το βάλω σε κάποια προτεραιότητα και να το πάρω απόφαση να το κάνω ζεστά .............
Κάνω το εξής : για ένα διάστημα ξοδευω τον ελευθερο χρόνο μου ακόμα και σε βλακείες , κάνω οτι άλλο μου έρθει στο κεφάλι ................... μέχρι να πώ : Ε, το παράκανα (και το έχω παρακάνει) ........ Τώρα (!!!!!!!!!) πρέπει να ξεκινήσω γυμναστήριο και να οργανώσω κατάλληλα τον ελευθερο χρόνο μου ............. και ξεκινάω ................


Ετσι όμως καταλήγω να αφήνω πολλά πράγματα για τελευταία στιγμή ....................... π.χ. διάβασμα στο πανεπιστήμιο : Αν δεν διαβάσω τώρα , δεν θα περάσω το μάθημα............. αλλα μέχρι εκείνη τη στιγμή ξόδευα τον χρόνο μου σε οτιδήποτε μου ερχόταν στο κεφάλι .................. και μετά πιεζόμουνα, αλλα μου άρεσε .................

Επίσης , καταλήγω πολλές φορές να φτάνω σε ακρότητες , για παράδειγμα : Πρέπει να πάψω να γράφω στο φόρουμ και να ξεκινήσω γυμναστήριο, αλλα αντ'αυτού γράφω στο φόρουμ πάρα πάρα πολύ και δεν πάω γυμναστήριο .................... αλλα θα το αλλάξω και θα ξεκινήσω ........................ πότε ?

Πάντα κάνω αυτό που σκέφτομαι εν τέλει , αλλα γιατί το καθυστερώ πάντα ? Τι είδους μηχανισμός είναι αυτός ?

Βλέπω τον φίλο μου, που μοιράζει τον χρόνο του και βρίσκει για όλα μια ισορροπία ...................... και εγώ ??????????????

Είναι μήπως κάποια διαταραχή ? Εσεις το κάνετε ?

Μου δημιουργείται και ένα άλλο πρόβλημα .......................

το διάβασμα, αναγκαστικά θα το ξεκινήσω, γιατί υπάρχει εξωτερική πίεση (εξέταση)

αλλα το γυμναστήριο το αναβάλλω πολύ περισσότερο, διότι δεν είμαι καμιά χοντρή και ακόμα και αν δεν γυμναστώ η εικόνα μου δεν είναι κακή , οπότε δεν υπάρχει και κάτι να με πιέζει .............
θα ήθελα όμως να γυμναστώ και με κάνει να νιώθω καλά οταν το κάνω ...................... δεν αρκεί αυτός ο λόγος όμως ................... σαν να περιμένω κάτι να με πιέσει , αλλιώς το αναβάλλω ............

Με εκνευρίζω ................... με την αναβλητικότητα μου .............

Γιατί λειτουργώ έτσι ?

Γιατι λειτουργώ έτσι ........................

εχω την αίσθηση οτι τα κάνω αυτά , γιατί ξέροντας οτι πρέπει να πιεστώ ................... για να καλοπιάσω τον εαυτό μου τον αφήνω πρώτα να χορτάσει την κακιά συνήθεια (που είναι η χαλαρότητα στην δευτερη περίπτωση)............ να την χορτάσει σε σημείο κορεσμού .............. και να την ξεπεράσει , χωρίς συναισθηματική πίεση ...........

Ετσι νομίζω .................... αλλα θα ήταν καλύτερα να έχω ενα καθημερινό πρόγραμμα που έχει λίγο απο όλα , απο το να κάνω πολύ απο το ένα ή πολύ απο το άλλο .................

Πάντως με το που μου καρφώνεται στο μυαλό η αίσθηση της πίεσης ή της στέρησης ......... φτάνω σε ακρότητες ...............

Ισως έτσι εξηγείται και το γεγονός οτι αν βρεθεί μπροστά μου ενα φαγητό που μου αρέσει πάρα πολύ ............... τρώω , τρώω , τρώω ............ χωρίς μέτρο , \'\'πότε θα το ξαναφάω ?\'\' σκέφτομαι ........... όμως αν το σκεφτώ λογικά , δεν είναι η ποσότητα που θα μου δώσει την απόλαυση και δεν τρώω για αυτήν την απόλαυση απο ένα σημείο και πέρα , αλλα τρώω για να φτάσω στο σημείο που θα μου κοπεί η επιθυμία για άλλο με συνέπεια να μην νιώσω αύριο στέρηση ...............

Κοιτάζω γύρω μου και δεν βλέπω πολλούς ανθρώπους να λειτουργούν όπως εγώ .................
κάπου θα οφείλεται αυτή η συμπεριφορα ..................

δεν ξέρω όμως .............που ?

ακούω γνώμες ...............

Mπα, μην ανησυχείς κι εγώ έτσι είμαι (μην ανησυχείς ότι είσαι η μόνη δηλαδή).
Είναι το μόνιμο πρόβλημά μου. Πια έχω φτάσει σε δύσκολη κατάσταση εξαιτίας του γιατί αυτή τη φορά έπιασα πάτο αλλά δε λέω να ανανήψω όπως έκανα συνήθως.

Αναρρωτιέμαι αν οφείλεται κάπου ................

Ετσι είμαι σχεδιασμένη ?

μπορει καπου να οφειλεται...αυτο δεν σημαινει οτι θα συνεχισεις έτσι.απο τη στιγμη που σ ενοχλει, βεβαια

Και γενικά δεν μπορεί κάποιος να μου βάλει ευκολα μια ταμπέλα ............

\'\'Είναι επιμελής\'\'

\'\'Είναι εγκρατής\'\'

\'\'Είναι λαίμαργη\'\'

κ.α.

Τα κάνω όλα !

Ακόμα και στην καθαριότητα και τάξη , πότε έτσι και πότε αλλιώς ................. εξαρτάται απο τις προτεραιότητες της στιγμής ή της χρονικής περιόδου .................

Μου αρέσει και λίγο αυτή η μεταβλητότητα , για να είμαι ειλικρινής .............

Αλλα θα προτιμούσα να μην φτάνω σε ακρότητες και να έχω περισσότερη ισορροπία ...............
αλλα σαν κατι να μου αρέσει και σε αυτές τις ακρότητες ........... γιατί όμως ?

Βασικά ζηλευω τον φίλο μου , που στο καθημερινό πρόγραμμα του τα έχει περιλάβει όλα .......... δουλειά, διάβασμα, ξεκούραση , χαλάρωση ........... κατανέμοντας τον χρόνο του ...................

:(

Δεν ξέρω .........

Aphelia εσύ που το αποδίδεις ?

Είναι μια συνήθεια που μπορεί να αλλάξει ή τις έχουμε ανάγκη τις ακρότητες ?

Πιάνω τον εαυτό μου να μου αρέσει κατι σε αυτές και γιαυτο ενδεχομένως να μην αλλάζω ...........

Μου αρέσει που τα καταφέρνω μετα ........

Μου αρέσει που πιέζομαι τελικά .............

Μου αρέσει που δεν βάζω ταμπέλα σε εμένα ..............

Μου αρέσει που βλέπω τις αδυναμίες μου και κάποια σκοτεινά κομμάτια μου .............

Δεν μου αρέσει που χάνω χρόνο ....................

Δεν μου αρέσει που ενω θα μπορούσα να καταφέρω πολύ περισσότερα , πετυχαίνω τα μισά και ούτε ..................

Δεν μου αρέσει που συμβιβάζομαι με το μέτριο αποτέλεσμα ...........................

Δεν μου αρέσει που μια συνήθεια καθορίζει την συμπεριφορά μου .................


Θέλω να δω και άλλους μηχανισμούς διαχείρησης ...............

Που το αποδίδω;
Να σου πω κάποιες από τις σκέψεις μου;
Κατ\' εμένα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην τελειομανία μου και το φόβο συνάμα της αποτυχίας.
Επίσης στην ανάγκη για ενθουσιασμό και καινούρια πράγματα και την έλλειψη συγκέντρωσης σε κάτι που παίρνει πολύ χρόνο.
Ας πούμε ότι είναι να κάνω μια εργασία για το πανεπιστήμιο και έχω περιθώριο 2 μήνες. Ενθουσιάζομαι, σκέφτομαι ότι θα το κάνω τέλεια. Επειδή ενθουσιάζομαι και μου αποσπούν την προσοχή ένα σωρό νέα πράγματα ενδιάμεσα για να μπορέσω να συγκεντρωθώ πρέπει να αποκλείσω όποια άλλη πηγή μου αποσπά την προσοχή και να αφιερωθώ στην εργασία, το οποίο μου δημιουργεί πρόσθετο άγχος, με κουράζει, απογοητεύομαι πολλές φορές από τον εαυτό μου από τα λάθη που κάνει, αλλάζω γνώμη πολλές φορές για το σωστό μονοπάτι προσέγγισης που πρέπει να ακολουθήσω. Επειδή κιόλας έχω περιθώριο χρόνου αφήνω τον εαυτό μου να εξετάζει σε βάθος όποια άλλη εναλλακτική και καταλήγω πάλι προς το τέλος των 2 μηνών να μην έχω προχωρήσει ουσιαστικά, ενώ έχω αφιερώσει τόσο χρόνο και έχω περάσει τόσο άγχος.
Ενώ αν το κάνω τις τελευταίες 2 μέρες λόγω της πίεσης ότι πρέπει να την κάνω το μυαλό μου φτάνει σε μεγαλύτερη εγρήγορση και καταλήγω να κάνω τη δουλειά στο 90% αυτού που θα έκανα μέσα σε 2 μήνες ενώ έχω κιόλας τη δικαιολογία στον εαυτό μου ότι αν δε τη κάνω θα οφείλεται στην αναβλητικότητά μου και όχι στην ανικανότητά μου και αυτό που καταφέρνω είναι σα μια μικρή επιτυχία. Το ότι κατάφερα δηλαδή να τη κάνω με τις χειρότερες συνθήκες και την έκανα κιόλας καλύτερα από τους άλλους.

Να σου πω και κάτι που θα φανεί αστείο μάλλον. Το αστρολογικό μου πορτραίτο δικαιολογεί αυτή μου τη συμπεριφορά (αν και το ανακάλυψα τα τελευταία 2 χρόνια αυτό). 9/10 στην παρορμητικότητα, στο ξεκίνημα νέων πραγμάτων και 1/10 στη σταθερότητα.

Quote:

---

Originally posted by Aphelia
Κατ\' εμένα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην τελειομανία μου και το φόβο συνάμα της αποτυχίας.
Επίσης στην ανάγκη για ενθουσιασμό και καινούρια πράγματα και την έλλειψη συγκέντρωσης σε κάτι που παίρνει πολύ χρόνο.

---

Είναι χαρακτηριστικά που αναγνωρίζω και στον εαυτό μου ............ Ειδικά στο διάβασμα ..............

Quote:

---

Originally posted by Aphelia
Ας πούμε ότι είναι να κάνω μια εργασία για το πανεπιστήμιο και έχω περιθώριο 2 μήνες. Ενθουσιάζομαι, σκέφτομαι ότι θα το κάνω τέλεια. Επειδή ενθουσιάζομαι και μου αποσπούν την προσοχή ένα σωρό νέα πράγματα ενδιάμεσα για να μπορέσω να συγκεντρωθώ πρέπει να αποκλείσω όποια άλλη πηγή μου αποσπά την προσοχή και να αφιερωθώ στην εργασία...........

---

παλιότερα μπορεί να επιανα την εργασία και εγω νωρίς , αλλα το μυαλό μου ταξίδευε ............... οπότε τελικά εφτανα πάλι να ασχολούμε πραγματικά με την εργασία τελευταία στιγμή ..................

Quote:

---

Originally posted by Aphelia
.................Ενώ αν το κάνω τις τελευταίες 2 μέρες λόγω της πίεσης ότι πρέπει να την κάνω το μυαλό μου φτάνει σε μεγαλύτερη εγρήγορση και καταλήγω να κάνω τη δουλειά στο 90% αυτού που θα έκανα μέσα σε 2 μήνες ενώ έχω κιόλας τη δικαιολογία στον εαυτό μου ότι αν δε τη κάνω θα οφείλεται στην αναβλητικότητά μου και όχι στην ανικανότητά μου και αυτό που καταφέρνω είναι σα μια μικρή επιτυχία. Το ότι κατάφερα δηλαδή να τη κάνω με τις χειρότερες συνθήκες και την έκανα κιόλας καλύτερα από τους άλλους.

---

Ακριβώς αυτό . Και εχω εισπράξει ουκ ολίγες φορές τον θαυμασμό που κατάφερα κατι σε μικρό διάστημα .......... και αυτό με ανεβάζει ................. καθώς και το οτι με βλέπω συγκεντρωμένη σε κάτι , κατι που αδυνατώ να κάνω κάτω απο φυσιολογικές συνθήκες .................

Quote:

---

Originally posted by Aphelia
Να σου πω και κάτι που θα φανεί αστείο μάλλον. Το αστρολογικό μου πορτραίτο δικαιολογεί αυτή μου τη συμπεριφορά (αν και το ανακάλυψα τα τελευταία 2 χρόνια αυτό). 9/10 στην παρορμητικότητα, στο ξεκίνημα νέων πραγμάτων και 1/10 στη σταθερότητα.

---

Δεν έχω ιδέα για το αστρολογικό μου πορτραίτο ........ Λες ?

Απο την στιγμή όμως που είμαστε ικανές να συγκεντρωθούμε κάτω απο πίεση , γιατί δεν μπορούμε να το κάνουμε οταν το θέλουμε ?

Και γιατί να υπάρχει ο φόβος της αποτυχίας ?

Δεν λέω οτι δεν υπάρχει , αλλα απο την άλλη αν σε μικρό διάστημα καταφέρνεις επιτυχία , πόσο μάλλον αν ασχοληθείς παραπάνω ............

Εχω την αίσθηση οτι κατι παραπάνω υπάρχει .........

Σαν να πρέπει να φροντίσω για κάποια συναισθήματα ..........

εγω βλεπω οτι πρεπει να συγκεντρωσεις τις σκεψεις σου.....
μου θυμιζουν την χαμενη ατλαντιδα...
:cool:

........... να τα τακτοποιήσω πρώτα , για να μην φωνάζουν ...........

............. όμως απο την άλλη , νιώθω άσχημα που δεν έκανα το καλύτερο δυνατό .............. και δεν βάζω και μυαλό ...........

Quote:

---

Originally posted by krino
εγω βλεπω οτι πρεπει να συγκεντρωσεις τις σκεψεις σου.....
μου θυμιζουν την χαμενη ατλαντιδα...
:cool:

---

ξέρεις το σχόλιο σου δεν βοηθάει ............ δεν καταλαβαίνω τι εννοείς ...........

Quote:

---

Originally posted by Kleiw
Απο την στιγμή όμως που είμαστε ικανές να συγκεντρωθούμε κάτω απο πίεση , γιατί δεν μπορούμε να το κάνουμε οταν το θέλουμε ?

Και γιατί να υπάρχει ο φόβος της αποτυχίας ?

Δεν λέω οτι δεν υπάρχει , αλλα απο την άλλη αν σε μικρό διάστημα καταφέρνεις επιτυχία , πόσο μάλλον αν ασχοληθείς παραπάνω ............

Εχω την αίσθηση οτι κατι παραπάνω υπάρχει .........

---

Κι όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι. Όταν είμαι χαλαρή μου\'ρχονται ένα σωρό άσχετες σκέψεις. Όταν πιέζομαι να κάνω κάτι όλες μου οι δημιουργικές σκέψεις και ότι μου έρχεται αφορά αυτό, γιατί μέσα μου επαναλαμβάνεται όλη την ώρα \"πρέπει να το κάνω, πρέπει να προλάβω\". Εκεί που πάω να αφαιρεθώ ξαναέρχεται πάλι στο μυαλό μου αυτό το μοτίβο που με επαναφέρει στην τάξη, μου δίνει δύναμη να συνεχίσω.
Για αυτό κι εγώ κάνω πράγματα που είναι των άκρων. Όταν δηλαδή είναι να βγάλω δουλειά δε κοιμάμαι για 3 μέρες.

Όταν δεν έχω κάτι να με πιέζει γίνομαι απίστευτα αργή. Επειδή δεν έχω την πίεση σκέφτομαι διεξοδικά και ψάχνω ότι μου έρχεται στο μυαλό. Κάτσε να το εξετάσω και από αυτή τη μεριά λέω στον εαυτό μου. Δεν αντέχω να μη το εξετάσω από τη στιγμή που έχω χρόνο.

Μου λέγανε πάντα οι γονείς μου στο σχολείο ότι αφού έπαιρνα αυτούς τους βαθμούς που έπαιρνα με αυτό το διάβασμα που έκανα (που ήταν σχεδόν μηδαμινό) φαντάσου τι βαθμούς θα έπαιρνα αν διάβαζα περισσότερο. Κι όμως είμαι σίγουρη ότι θα έπαιρνα τους ίδιους βαθμούς. Θα έπρεπε να καταβάλω την πενταπλάσια προσπάθεια για να πάρω κάτι παραπάνω.

Το πρόβλημα είναι όταν είναι να κάνω ένα έργο μακροχρόνιο, όπως αυτό που έπρεπε να έχω κάνει εδώ και πολύ καιρό. Δεν έχω τη δύναμη να το αρχίσω καν.

μηπως δεν αντέχουμε και για καιρό την πίεση ?

Εγω τουλάχιστον κατα κανόνα είμαι χαλαρή ............. οι στιγμές που πιέζομαι είναι λίγες και τις θεωρώ πολύτιμες ........

δεν ξέρω πραγματικά αν θα άντεχα για καιρό την πίεση .........

..........και νιώθω οτι δίνω μεγάλη αξία σε συναισθήματα , σκέψεις , επιθυμίες .............

........... όμως μου μένει πάντα ενα παράπονο απο τον εαυτό μου , που δεν δώθηκα όσο έπρεπε ........... παρόλο τον αρχικό ενθουσιασμό μου .................

Το πρόβλημα είναι ότι για να συγκεντρωθώ σε κάτι πρέπει να κάνω μόνο αυτό για να μη μπορώ να σκέφτομαι άλλα πράγματα. Αν είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα τότε αποκλείεται να μπορώ να κρατήσω το ίδιο μέγεθος πίεσης για όλο αυτό το διάστημα. Αποσπάται η προσοχή μου και μειώνεται φυσικά η πίεση. Δε νομίζω λοιπόν ότι δεν αντέχω την πίεση για καιρό, αλλά ότι δε νιώθω για καιρό τέτοιου είδους πίεση.

Όταν ήταν να δώσω πανελλήνιες για δεύτερη φορά είχα μόνο ένα μάθημα να διαβάσω, Ιστορία. Είχα ένα ολόκληρο χρόνο για να το κάνω αλλά δε μπορούσα να συγκεντρωθώ με τίποτα στο βιβλίο. Τέλος Μαρτίου σταματάω τη δουλειά για να διαβάσω υποτίθεται απερίσπαστη. Μετά μου έφταιγε ότι δεν κάπνιζα μέσα στο σπίτι. Προσπαθούσα να συγκεντρωθώ στο βιβλίο και δε μπορούσα να διαβάσω ούτε μια γραμμή. Μέχρι που τέλος Μαϊου, όταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι, δήλωσα στη μητέρα μου ότι θα αρχίσω να καπνίζω κατά την ώρα του διαβάσματος, ότι δε πρέπει να με ενοχλεί κανένας και απαγόρεψα στο τότε αγόρι μου να με ξαναπάρει τηλέφωνο. Φυσικά τον είδα ελάχιστα μέσα στον ένα μήνα.
Ο λόγος ήταν ο εξής. Αν περίμενα ότι θα με πάρει τηλέφωνο δε μπορούσα να συγκεντρωθώ. Έπρεπε να ξέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο στη ζωή μου πέρα από το διάβασμα.
Έτσι μόνο κατάφερα να διαβάσω και να περάσω. Διάβαζα 12 ώρες την ημέρα χωρίς να κάνω τίποτα άλλο από το να κοιμάμαι και να τρώω (και πήρα 10 κιλά σε ένα μήνα)

Εδω διαφέρουμε λίγο ............... εγω δεν έχω πιεστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα έτσι .......... π.χ. 1 μήνα .............

και γιαυτό αναρρωτιέμαι για τις αντοχές μου ..............

\'\'δεν αντέχω την πίεση για καιρό , αλλα δεν νιώθω για καιρό τέτοιου είδους πίεση ..........\'\'

ίσως να είναι έτσι ......... γιατί το μυαλό δεν μπορεί να συγκεντρωθεί μεγάλο διάστημα σε ένα στόχο ........... αλλα το δικό μου μυαλό ............. Εχω φίλους που μια χαρά το καταφέρνουν ..........

μια χαρά φτιάχνουν προγραμματάκι που το τηρούν .......... φυσιολογικό προγραμματάκι , χωρίς ακρότητες .............

έχουν μικρότερο πρόβλημα συγκέντρωσης εκείνοι ή ξέρουν να χειρίζονται καλύτερα το μυαλό τους .................... και το χρόνο τους ...........

Aphelia αναρρωτιέμαι πραγματικά μήπως είναι θέμα συνήθειας ...............

ούτε εσύ ούτε εγώ, είμασταν απο τα παιδιά που πιεζόμασταν για σχολική επίδοση ............

μάθαμε σε μια χαλαρότητα ............ και δεν χρειάστηκε να αναθεωρήσουμε γιατί τα πράγματα πήγαν μια χαρά .............

τα άτομα που έχω στο νού μου , που μια χαρά διαχειρίζονται το χρόνο τους και δεν αναβάλλουν τις δουλειες τους , ήταν απο μικροί εργατικοί .............

είναι γονιδιακό χαρακτηριστικό μόνο ή η δύναμη της συνήθειας έχει βάλει το χεράκι της ?

είμαι σίγουρη οτι έχει βάλει το χεράκι της ...........

κλειώ,

εγώ θέλω να σε ρωτήσω το εξής χωρίς να προσπαθώ να σε υποβιβάσω..

Τί πιστεύεις ότι συμβαίνει όταν ανοίγεις ένα τόπικ, το οποίο έχει 28 μηνύματα εκ των οποίων τα 7 είναι μελών και 21 δικά σου, καπάκι στο καπάκι στο καπάκι μέσα σε λίγες ώρες?

Και επίσης όταν υπάρχουν 115 προβολές χωρίς αντίστοιχο αριθμό απαντήσεων?

Τί σε κάνει να γράφεις έτσι?

Quote:

---

Originally posted by Kleiw

Quote:

---

Originally posted by krino
εγω βλεπω οτι πρεπει να συγκεντρωσεις τις σκεψεις σου.....
μου θυμιζουν την χαμενη ατλαντιδα...
:cool:

---

ξέρεις το σχόλιο σου δεν βοηθάει ............ δεν καταλαβαίνω τι εννοείς ...........

---

σημαινει οτι οι σκεψεις σου ειναι τοσο σκορπιες που δεν ξερεις πως να τις μαζεψεις.
Δεν ξερω αν μπορεις να το ορισεις σαν προβλημα, εμενα τουλαχιστον διαβαζοντας στο φορουμ μπορω να πω οτι ειναι η πρωτη φορα που βλεπω κατι τετοια αν και εχω διαβασει χιλιαδες χρηστες.

Δεν μπορω να καταλαβω γιατι σχεδον σε καθε τοπικ εχει μια αρμαθεια απαντησεις δικες σου.
Και δεν συμβαινει σπανια, αλλα ειναι το συνηθες που συμβαινει.


Εμενα δεν μου λεει κατι αλλο, οτι χανεσαι εσυ η ιδια μεσα στις χαωδεις σκεψεις σου....
Δυστυχως με αναγκαζεις να σκρολαρω την σελιδα οταν γραφεις.
Εκτος αν θες να βγεις ο σουπερ ντουπερ χρηστης μιας και με μολις 3 μηνες χρηστρια εχεις καταφερει να με περασεις σε μυνηματα.....

Γράφω τις σκέψεις μου όπως μου έρχονται και όταν μου έρχονται ............

δεν μου έρχονται όλες μαζί και γιαυτο μερικές φορές συμπληρώνω το μήνυμα ............... με νεο μήνυμα ...............

προτιμώ να μην το διρθώσω γιατί καποιος μπορεί να το έχει ήδη διαβάσει .............

Δεν βλέπω Κρίνο κανένα νόημα να γίνω σουπερ ντουπερ χρήστης , εσύ βλέπεις ? Υπάρχει βραβείο ?

Γιατι γράφω ? γιατι με βοηθάει και να σκέφτομαι ............. και δεν ξέρω αν πρέπει να απολογηθώ ........

οσο για το ερώτημα σου Reina εσύ μπορεις να μου δώσεις απάντηση ως άλλος χρήστης που δεν απαντάει ................. εγω, οπως είπα συνεχίζω να γράφω, οπως συνεχίζω να σκέφτομαι στο θέμα ..............

Αν ενοχλώ , ισως να μη με διαβάζετε .............

βρε Κλειώ,



ποιός είπε οτι ενοχλείς? έδειξα κάτι τέτοιο από τη συμμετοχή μου στα θέματα που ανοίγεις?
Εγώ σου απάντησα με τον τρόπο μου στο \"κόλλημα/ξεκόλλημα\".
Τί είναι αυτό που σε αφήνει ανικανοποίητη με τον τρόπο που απαντάς και στα 2 λεπτά ποστάρεις. Αυτό δεν έχει σχέση?

δεν υπαρχει βραβειο κατ εμε.
Απλα προσπαθησω να βρω μια εξηγηση που να στεκει.

Κατα τα αλλα οχι δεν ενοχλεις,
στατιστικα απο 900 σου ποστ εχω διαβασει μαλλον το 30% η λιγοτερα,
τα υπολοιπα τα σκρολαρω....
:cool:

Quote:

---

Originally posted by Kleiw
Aphelia αναρρωτιέμαι πραγματικά μήπως είναι θέμα συνήθειας ...............

ούτε εσύ ούτε εγώ, είμασταν απο τα παιδιά που πιεζόμασταν για σχολική επίδοση ............

μάθαμε σε μια χαλαρότητα ............ και δεν χρειάστηκε να αναθεωρήσουμε γιατί τα πράγματα πήγαν μια χαρά .............

τα άτομα που έχω στο νού μου , που μια χαρά διαχειρίζονται το χρόνο τους και δεν αναβάλλουν τις δουλειες τους , ήταν απο μικροί εργατικοί .............

είναι γονιδιακό χαρακτηριστικό μόνο ή η δύναμη της συνήθειας έχει βάλει το χεράκι της ?

είμαι σίγουρη οτι έχει βάλει το χεράκι της ...........

---

Και τα δύο πιστεύω. Πάντα πίστευα ότι οι καλοί βαθμοί δεν αποκαλύπτουν τη δυναμική ενός ανθρώπου για τη μετέπειτα ζωή του. Εγώ είχα μία ευκολία στο να τους λαμβάνω αλλά δε έμαθα να προσπαθώ κιόλας. Δεν είμαι σίγουρη όμως αν είναι κάτι που μπορείς να το επιβάλεις στον άλλο, να του το \"μάθεις\". Όλοι προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να κάνουμε κάτι με τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια, πως θα μπορούσαμε να μάθουμε να προσπαθούμε περισσότερο αν αυτή η προσπάθεια δεν είχε κανένα άμεσο αντίκρυσμα;
Το ότι δε με βοηθάει αυτό το στυλ στη ζωή μου είναι σίγουρο, αλλά πως μπορείς να επαπρογραμματιστείς όταν τελικά με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο καταφέρνεις να φέρεις εις πέρας κάτι;

Quote:

---

Originally posted by Reina
βρε Κλειώ,



ποιός είπε οτι ενοχλείς? έδειξα κάτι τέτοιο από τη συμμετοχή μου στα θέματα που ανοίγεις?
Εγώ σου απάντησα με τον τρόπο μου στο \"κόλλημα/ξεκόλλημα\".
Τί είναι αυτό που σε αφήνει ανικανοποίητη με τον τρόπο που απαντάς και στα 2 λεπτά ποστάρεις. Αυτό δεν έχει σχέση?

---

δεν κατάλαβα τι σχέση εχει η προηγούμενη απάντηση σου με το θέμα ........

οσο για το τι με αφήνει ανικανοποιητη , είναι απλά η σκέψη μου................. κατα καποιον τρόπο επεξεργαζομαι κατι στο μυαλο μου και μου έρχονται ιδέες ........ ατακτοποίητες ακόμη ..............
(επίσης μερικες φορές με πετάει έξω το δίκτυο και προτιμώ να χασω μια μικρή απάντηση απο μια μεγάλη )

Quote:

---

Originally posted by Aphelia

Quote:

---

Originally posted by Kleiw
Aphelia αναρρωτιέμαι πραγματικά μήπως είναι θέμα συνήθειας ...............

ούτε εσύ ούτε εγώ, είμασταν απο τα παιδιά που πιεζόμασταν για σχολική επίδοση ............

μάθαμε σε μια χαλαρότητα ............ και δεν χρειάστηκε να αναθεωρήσουμε γιατί τα πράγματα πήγαν μια χαρά .............

τα άτομα που έχω στο νού μου , που μια χαρά διαχειρίζονται το χρόνο τους και δεν αναβάλλουν τις δουλειες τους , ήταν απο μικροί εργατικοί .............

είναι γονιδιακό χαρακτηριστικό μόνο ή η δύναμη της συνήθειας έχει βάλει το χεράκι της ?

είμαι σίγουρη οτι έχει βάλει το χεράκι της ...........

---

Και τα δύο πιστεύω. Πάντα πίστευα ότι οι καλοί βαθμοί δεν αποκαλύπτουν τη δυναμική ενός ανθρώπου για τη μετέπειτα ζωή του. Εγώ είχα μία ευκολία στο να τους λαμβάνω αλλά δε έμαθα να προσπαθώ κιόλας. Δεν είμαι σίγουρη όμως αν είναι κάτι που μπορείς να το επιβάλεις στον άλλο, να του το \"μάθεις\". Όλοι προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να κάνουμε κάτι με τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια, πως θα μπορούσαμε να μάθουμε να προσπαθούμε περισσότερο αν αυτή η προσπάθεια δεν είχε κανένα άμεσο αντίκρυσμα;
Το ότι δε με βοηθάει αυτό το στυλ στη ζωή μου είναι σίγουρο, αλλά πως μπορείς να επαπρογραμματιστείς όταν τελικά με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο καταφέρνεις να φέρεις εις πέρας κάτι;

---

Εχεις δίκιο ....... συμφωνώ ......

Καθε δυνατό χαρακτηριστικό μας που μας βοηθά στην \'\'επιβίωση\'\' κάνει την αναγκαιότητα ύπαρξης κάποιου άλλου μικρότερη ....... και δεν το αναπτύσσει .............
στην συγκεκριμένη περίπτωση : η επιμονή και η προσπαθεια και η συγκέντρωση δεν ήταν τόσο απαραίτητα απο την στιγμή που τα φέρναμε βόλτα αλλιώς ..........