Γιατι οι ανθρωπινες σχεσεις να ειναι τοσο περιπλοκες;

Χαιρετω ολα τα παιδια του φορουμ,και ευχομαι σε οσους το χρειαζονται κουραγιο σε οποιο θεμα τους απασχολει!………πριν απο ενα χρονο περιπου ειχα ξαναμπει σε αυτο το φορουμ τυχαια κανοντας αναζητηση για μια δυσαρεστη ιστορια που με απασχολουσε και ξεκινησα να διαβαζω καποια θεματα,ηθελα απο τοτε να εγγραφω,αλλα το αποφασισα τωρα μιας και νομιζω οτι η ιστορια επαναλαμβανεται.ελπιζω να γραφω στη σωστη κατηγορια εφοσον ειμαι καινουργια και δεν γνωριζω τα κατατοπια...Αρχικα θα ηθελα να θεσω ενα βασικο ερωτημα 'Πιστευετε στην μοιρα,οτι δλδ τπτ δν ειναι τυχαιο??'
Η παραπανω εισαγωγη για να καταλαβετε τι με προβληματιζει.

Λοιπον οπως φαινεται το προβλημα μου ειναι προσωπικο..δεν εχω κανει απολυτως τπτ με κανεναν μεχρι τωρα στη ζωη μου και δεν εννοω σχεση αλλα ακομα και τα πιο βασικα..αυτο συνεβη γτ ημουν ερωτευμενη με καποιον ο οποιος δεν ανταποκρινοταν το πραγμα βασικα ειναι περιπλοκο γτ ενω αυτς στην αρχη ηθελε εγω δεν ηθελα και οταν ηθελα εγω δεν ηθελε εκεινος δλδ εγωιστικος ερωτας,το παραδεχομαι αλλα κολλησα ασχημα σε πλαισια να φτασω ακομα και στο σημειο της καταθλιψης.το διαστημα το οποιο με ηθελε εκεινος ηταν 6 μηνες και το διαστημα το οποιο τον ηθελα εγω ηταν περιπου 1 χρονος και απο αυτο τον σεπτεμβριο και μετα προσπαθησα να το ξεπερασω και νομιζω οτι τα καταφερα....μεχρι που ξαφνικα μου φαινεται οτι αυτη η ιστορια επαναλαμβανεται και παω να τρελαθω..εκει που ηνουν καλα και το καταφερα μετα απο πολυ κοπο και εχοντας φαει την αποριψη στα μουτρα απο τον προηγουμενο,με βρισκει ξανα το ιδιο περιστατικο και καθε μερα γινομαι ακομα και χειροτερα απο την προηγουμενη εβδομαδα ευχομαι να μην υπαρχω να πεθανω,δεν εχω ορεξη να κανω τπτ για τον εαυτο μου θελω μονο να τρωω και να κοιμαμαι,σκεφτομαι τοσα αρνητικα γιαμενα,οτι τπτ δεν μου αξιζει,τα λαθη που εχω κανει στο παρλθον και συγκρινω τγν τοτε κατασταση με την τωρινη...με λιγα λογια νιωθω οι μηνες βελτιωσης που εζησα δεν ηταν τπτ παρα μονο ενα μικρο διαλειμα στον δρομο μου προς την καταστροφη...μερικα παραδειγματα για να με καταλαβετε τον πρωτο τον λεγαν λεωνιδα και ο κολητος του ειχε τον ιδιο ονομα με εκεινον και τωρινο τον λενε γιωργο και τον κολλητο και αυτον γιωργο....οι φιλοι και τον δυο δε με συμπαθουσαν και τους εβαζαν λογια για μενα...και στην αρχη τους ;ρεσα εγω πρωτα και μετα οτν καταλαβαινα οτι εχανα το ενδιαφερον τους μου αρεσαν και κολλουσα εγω μαζι τους....τι σημαινει αυτο το dejavu τελοςπαντων,η ζωη μου λεει με τον τροπο της οτι πρεπει να αντιμετωπισω καποια γεγονοτα μεχρι να τα ξεπερασω???????? ειμαι σε αυτη την αθλια κατασταση εδω και εναμιση μηνα και δεν μπορω αλλο ναπαρακολουθω τον εαυτο μου να κατασρεφεται,δεν θα αντεξω να περασω τα ιδια για δευτερη φορα θα κανω οτιδηποτε για να μην γυρισω παλι στα παλια,απλα ειμαι μπερδεμενη και δεν ξερω πως να ξεμπλεξω.…………οποια αποψη καλοδεχουμενη.........γραφω ςπειδη ειμαι υπερβολικα εσωστρεφης καινιωθω να πνιγομαι απο αυτο μερα με τη μερα...ηθελα καπου να τα πω να μου φυγει ενα βαρος καποιος να με καταλαβει να με βοηθησει...
ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΟ ΜΝΜ ΤΑ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΟΛΑ ΤΟΣΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ!!!!!!!!!
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ

Καλησπερα. Εγω να σου πω δεν καταλαβα πως γινεται να σου αρεσει καποιος και μετα να λες δε τον θελω και μετα να αλλαζεις και να τον θες. Και αυτο γινεται και τωρα?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Καλησπερα. Εγω να σου πω δεν καταλαβα πως γινεται να σου αρεσει καποιος και μετα να λες δε τον θελω και μετα να αλλαζεις και να τον θες. Και αυτο γινεται και τωρα?

---

Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου ειμαι κυκλοθυμικη,και αναποφασιστη...Ειναι 17 χρονων και ειμαι πολυ μπερδεμενη γενικα με το θεμα των σχεσεων..και εχω την ταση να υπεραναλυω τα παντα,υπαρχει ενα χασμα αναμεσα σε αυτα που σκεφτομαι και σε αυτα που κανω στην πραξη...και γενικα ειμαι πολυ προβληματισμενη σε σχεση με την ηλικια μου οπως καταλαβαινεις απο τον τροπο που γραφω...αυτο που συμβαινει τωρα ειναι οτι νομιζω πως αρεσα στον γ. και ενω αυτος προσπαθουσε να με πλησιασει εγω απομακρυνθηκα ακομα πιο πολυ δν μιλαμε καθολου τωρα και αρχισε να μου αρεσει και δεν ξςρω πως να τον πλησιασω,αφου εγω εχω κανει το λαθος......και συγκρινω την τωρινη κατασταση με αυτο που μου συνεβη τοτε και αισθανομαι ακομα πιο χαλια με τον εαυτο μου..

Tωρα το παιδι αυτο το τωρινο, πως το γνωρισες? εισαστε συμμαθητες?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Tωρα το παιδι αυτο το τωρινο, πως το γνωρισες? εισαστε συμμαθητες?

---

Ναι στο φροντιστηριο....δινω πανελληνιες φετος και τον τελευταιο εναμιση μηνα δεν μπορω να συγκεντρωθω σε αυτο που πρεπει πραγματικα να κανω,στο διαβασμα δλδ..ισως για αυτο με ριχνει τοσο κατω....ξερω οτι φαινεται μια απλη ερωτικη απογοητευση αλλα δεν ειναι μονο αυτο ισως ο τροπος με τον οποιο εκδηλωνεται...οπως ειπα πριν ειχα περασει μια πολυ αθλια περιοδο στη ζωη μου...και ημουν παντα εσωστρεφης,και ειχα θεματα με τον εαυτο μου απο μικρη ηλικια....εχω παει σε ψυχολογο αλλα δεν με βοηθησε ή δεν αφησα εγω να βοηθησει...ξερω οτι το προβλημα μου ειναι βαθυτερο,αλλα δεν ξερω απο που να αρχισω????

Kαι τι γινεται, μιλατε με το παιδι αυτο ή ειναι ετσι πλατωνικα μονο?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Kαι τι γινεται, μιλατε με το παιδι αυτο ή ειναι ετσι πλατωνικα μονο?

---

Μιλουσαμε,αλλα τα βασικα μη φανταστεις,και τωρα δεν μιλαμε καθολου εφοσον ημουν ψυχρη απεναντι του...Γτ να ειμαι τοσο αντικοινωνικη??? δν εχω καθολου αυτοπεποιθηση και αυτο το διαστημα αισθανομαι τοσο χαλια με τον εαυτο μου που δεν εχω ορεξη να μιλησω σε κανεναν..με το ζορι πια μιλαω στις κολλητες μου....δεν αντεχω αλλο....εχω γινει κουρελι και με τι ψυχολογια θα παω να γραψω στο τελος?

Που θελεις να περασεις?

Καταρχήν είσαι πολύ μικρή ακόμη μια ζωή στο εγγυόμαι θα γνωρίζεις κόσμο αγόρια κτλ. προσπάθησε να ασχοληθείς με άλλα πράγματα που θα σε κάνουν να νιώθεις καλά, γυμναστικη, ταινίες μουσική οτιδήποτε σου αρέσει ασχολείσου με τον εαυτό σου νιώσε σίγουρη με αυτοπεποίθηση και όποιος πραγματικά ενδιαφερθεί ας σου το δείξει και αν πληρή προυποθέσεις για σένα βλέπεις τι κάνεις, γενικώς δούλεψε με τον εαυτό σου . Στα λέω αυτά από καρδιάς γιατί βλέπω τον εαυτό μου πριν μερικά χρόνια. Μακάρι να μην ασχολιόμουν με τα αγόρια και να έκανα άλλα πράγματα, πραγματικά θα γνωρίσεις πολυ κόσμο και ως φοιτήτρια και μετά, το πιο εύκολο πράγμα να ξέρεις είναι να κάνεις κάτι με αγόρι, για μένα πέρνα σε 1σχολή που σου αρέσει κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν και τα υπόλοιπα έρχονται να είσαι σίγουρη.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Που θελεις να περασεις?

---

σκεφτομαι για παιδαγωγικα ή νοσηλευτικη γτ μου αρεσει να βοηθαω τους αλλους....δεν εχω ιδιαιτερα ενδιαφεροντα,για την ακριβεια δεν εχω καθολου ενδιαφεροντα...δεν υπαρχει κατι που να μου αρεσει να ασχοληθω ή δεν το εχω ψαξει.....απλα μου αρεσει να ειμαι διπλα σε αυτους που το εχουν αναγκη,ξεχνοντας βεβαια πολλες φορες τον εαυτο μου.

Quote:

---

Originally Posted by dcat

Καταρχήν είσαι πολύ μικρή ακόμη μια ζωή στο εγγυόμαι θα γνωρίζεις κόσμο αγόρια κτλ. προσπάθησε να ασχοληθείς με άλλα πράγματα που θα σε κάνουν να νιώθεις καλά, γυμναστικη, ταινίες μουσική οτιδήποτε σου αρέσει ασχολείσου με τον εαυτό σου νιώσε σίγουρη με αυτοπεποίθηση και όποιος πραγματικά ενδιαφερθεί ας σου το δείξει και αν πληρή προυποθέσεις για σένα βλέπεις τι κάνεις, γενικώς δούλεψε με τον εαυτό σου . Στα λέω αυτά από καρδιάς γιατί βλέπω τον εαυτό μου πριν μερικά χρόνια. Μακάρι να μην ασχολιόμουν με τα αγόρια και να έκανα άλλα πράγματα, πραγματικά θα γνωρίσεις πολυ κόσμο και ως φοιτήτρια και μετά, το πιο εύκολο πράγμα να ξέρεις είναι να κάνεις κάτι με αγόρι, για μένα πέρνα σε 1σχολή που σου αρέσει κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν και τα υπόλοιπα έρχονται να είσαι σίγουρη.

---

μαλλον εχεις δικιο,πρεπει να ασχοληθω λιγο με τον εαυτο μου,αλλα μου ειναι πολυ δυσκολο,μια ζωη υπηρχα μοξο για τους αλλους,με ευχαριστουσε παντα οι αλλοι να ειναι καλα και για τον εαυτο μου δεν με ενοιαζε επειτα ξεκινησαν και οι τασεις αυτοκαταστροφης και εφτασα στο σημειο να κανω κακο στον εαυτο μου και μονο καλο στους αλλους...οποτε στη ζωη μου δεν εχω μαθει να κανω καλο στον εαυτο μου,δεν θυμαμαι να εχω κανει ποτε κατι καλο για μενα.Πως γινεται καποιος που ενδιαφερεται μονο για το καλο των αλλων,να μην μπορει να κανει και κατι για αυτον,να προκαλει μονο κακο και πονο στον εαυτο του??κουραστηκα πλεον να με εκδικουμαι,να λεω ποσο ασχημη ειμαι ποσο χαζη ειμαι,οτι δεν αξιζω τπτ οτι οι αλλοι ειναι καλυτεροι απο εμενα....νοιωθω τοσο αογοητευμενη τοσο θυμωμενη με τον εαυτο μου,καλυτερα να μην υπηρχα δεν προκειται ποτε να κανω κατι καλο στη ζωη μου και τα προσωπικα μου το αποδεικνυουν μια ζωη αποτυχημενη θα ειμαι ας κανω κατι σωστο στη ζωη να της βαλω ενα τελος αφου δεν προκειται να ειμαι ευτιχισμενη ποτε ας πεθανω μαλλον μονο αυτο μου αξιζει.παντα θα ειμαι διαφορετικη δεν εχω θεση σε αυτο τον κοσμο και δεν προκειται ποτε να προσαρμοστω.

Quote:

---

Originally Posted by queen_of_disaster

μαλλον εχεις δικιο,πρεπει να ασχοληθω λιγο με τον εαυτο μου,αλλα μου ειναι πολυ δυσκολο,μια ζωη υπηρχα μοξο για τους αλλους,με ευχαριστουσε παντα οι αλλοι να ειναι καλα και για τον εαυτο μου δεν με ενοιαζε επειτα ξεκινησαν και οι τασεις αυτοκαταστροφης και εφτασα στο σημειο να κανω κακο στον εαυτο μου και μονο καλο στους αλλους...οποτε στη ζωη μου δεν εχω μαθει να κανω καλο στον εαυτο μου,δεν θυμαμαι να εχω κανει ποτε κατι καλο για μενα.Πως γινεται καποιος που ενδιαφερεται μονο για το καλο των αλλων,να μην μπορει να κανει και κατι για αυτον,να προκαλει μονο κακο και πονο στον εαυτο του??κουραστηκα πλεον να με εκδικουμαι,να λεω ποσο ασχημη ειμαι ποσο χαζη ειμαι,οτι δεν αξιζω τπτ οτι οι αλλοι ειναι καλυτεροι απο εμενα....νοιωθω τοσο αογοητευμενη τοσο θυμωμενη με τον εαυτο μου,καλυτερα να μην υπηρχα δεν προκειται ποτε να κανω κατι καλο στη ζωη μου και τα προσωπικα μου το αποδεικνυουν μια ζωη αποτυχημενη θα ειμαι ας κανω κατι σωστο στη ζωη να της βαλω ενα τελος αφου δεν προκειται να ειμαι ευτιχισμενη ποτε ας πεθανω μαλλον μονο αυτο μου αξιζει.παντα θα ειμαι διαφορετικη δεν εχω θεση σε αυτο τον κοσμο και δεν προκειται ποτε να προσαρμοστω.

---

Ξέρω ότι ειδικά στην ηλικία σου κάποια πράγματα φαίνονται βουνό και άλλα τόσο θολά αλλά είναι απολύτως φυσιολογικό έτσι είναι η εφηβεία, πρώτα από όλα κανένας δεν είναι άσχημος και κανείς άχρηστος, όλοι έχουν τη δική τους ομορφιά και τη δική τους χρησιμότητα στον κόσμο γύρω τους. Μόνο λες ότι σου αρέσει να βοηθάς τους άλλους δείχνει οτί είσαι πολύ χρήσιμο μέλος αυτού του κόσμου, σε πολλά που λες θυμάμαι τον εαυτό μου σε εκείνη την ηλικία, σε πληροφορώ πως πέρασε ο καιρός όλα έγιναν ξεκάθαρα πέρασα σε σχολή έκανα σχέσεις όλα καλά, μη σκέφτεσαι τιποτα άλλο μόνο τα μαθήματα σου και στον ελεύθερο χρόνο σου κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν δες ταινίες, σειρές, κάνε γιογκα για αρχάριους απο το youtube, φτιάξε κανένα γλυκό, διάβασε λογοτεχνία. Μη σκέφτεσαι αρνητικά, μη φοβάσαι τίποτα και αγάπα τον εαυτό σου!

γιατι οι περισσοτεροι δεν απλοποιουν τα πραγματα δεν εχουν καταλαβει ποτε πρεπει να πλησιασουν καπιον κ ποτε να απομακρυνθουν απ αυτον
κ κυριως γιατι πρεπει να βρουν την αληθεια μεσα σε πραγματα που επιφανειακα δεν ισχυουν

Quote:

---

'Πιστευετε στην μοιρα,οτι δλδ τπτ δν ειναι τυχαιο??'

---

ναι το πιστευω
κ το πιστευω κυριως γιατι τα παντα εχουν μια φιλοσοφια οσα τουλαχιστον εμειναν ορθια στη ζωη
για παραδειγμα το ανθρωπινο ειδος οσο περναγαν τα χρονια απο τοτε που βρεθηκε στο πλανητη γη βελτιωνε συνεχως τη φιλοσοφια του..


στην αρχη ζουσε σε σπιλιες μετα σε καλυβες μετα σε πετροχτιστα κ μετα σε ουρανοξυστες κ αυτο λεγετε φιλοσοφια για οσους δε το εχουν καταλαβει..

η φιλοσοφια ειναι αμεσα συνδεδεμενη με τη ζωη
οπως ακριβως κ το αντιθετο.

Γιατί όλοι γίναν ΛΕΖΑΝΤΑ και ντίβες..

Γιατί όλοι γίναν ΛΕΖΑΝΤΑ και ντίβες..
Πέρα από την "πλάκα" ο καθένας πλέον νομίζει ότι έχει μεγάλο κύρος σε ότι αφορά την ζωή του με αποτέλεσμα να υπάρχουν τέτοιες καταστάσεις. Συνήθως υπερεκτιμάτε ο εαυτός μας με τέτοιες συνέπειες.
Καλό θα είναι να είσαι αποφασιστική και να μην περνάς από τόση πολύ σκέψη το οτιδήποτε γιατί δεν κάνει καλό και ποτέ δεν θα είσαι ευχαριστημένη. Επίσης βρες ανθρώπους που είναι πιο ελεύθεροι και εκδηλωτικοί γιατί δεν αξίζει να χαλάμε τις ζωές μας σε βουλωμένα γράμματα επειδή ο άλλος έχει προκαταλήψεις η δεν ξέρω και εγώ τι άλλο κόμπλεξ..