Printable View
Είχα μακρόχρονη σχέση (gay) που τελείωσε με κέρατο πριν 1,5-2 χρόνια.
Δεν μπορώ να προχωρήσω και νοιώθω ότι είμαι κολλημένος εκεί.
Το ξέρω είναι χαζό αλλά δεν βλέπω πως μπορώ να προχωρήσω. Νομίζω ότι δεν θέλω κιόλας.
Εν τω μεταξύ το @@ μια χαρά περνάει με τον καινούριο του γκόμενο!!!
Μετά από τέτοια προδοσία πως θα καταφέρω να ξαναεμπιστευτώ άλλον ποτέ;
Γειά σου xart! Πόσο μακρόχρονη ήταν η σχέση;
13 χρόνια και τα περισσότερα μέναμε μαζί.
Μη στεναχωριέσαι καθόλου όλα μέσα στη ζωή είναι το σημαντικό είναι να είμαστε καλά και όλα τα άλλα έρχονται, κάνε μόνο πράγματα που σε ευχαριστούν γέλα βρες τον εαυτό σου και η ζωή αργά ή γρήγορα θα ισορροπίσει
Χαρτ , τι ακριβως ειναι αυτο που δεν μπορεις να ξεπερασεις?
Mετα απο 13 χρονια σχεσης και 2 χρονια χωρισμου δεν γινεται να εισαι ακομα ερωτευμενος , αρα κατι αλλο σε κραταει πισω.
Ισως εγωισμος επειδη χωρισατε εξ αιτιας τριτου προσωπου , ισως φοβος οτι αν μπεις σε μια νεα σχεση θα επαναληφθει το ιδιο σκηνικο , δεν μπορω να ξερω τι ακριβως.
Αν δεν βρεις τι ειναι αυτο που σε εμποδιζει και αν δεν καταφερεις να συγχωρησεις , πιστευω δεν θα μπορεσεις να προχωρησεις.
Πότε; Είναι τόσος καιρός πια! Κοντεύουν να κλείσουν δύο χρόνια...
Γιατί ο Θεός μου το έδωσε και αυτό; Δεν έφταναν τα τόσα άλλα προβλήματα που μου έδωσε; Γιατί δεν μου χαμογελάει; Γιατί δεν με λυπάται;
Δεν ξέρω αν θέλω να συγχωρήσω betelgeuse.
Έχω πολύ θυμό... με αυτόν! Είναι μεγάλη προδοσία!! Και σε πολύ άσχημη στιγμή για μένα...
Και όσο τα σκέφτομαι (που δεν κάνω τίποτα άλλο) τόσο θυμώνω και μετά μου περνάει και ξανά θυμός και δεν λέει να ηρεμήσω!!!
Και φυσικά δεν βρίσκω νέα σχέση και δεν ξέρω αν ποτέ θα εμπιστευτώ κάποιον. Κοντεύω πια και τα 50. Δεν είμαι 20χρονος...
Χαρτ, διοχέτευσε την προσοχή, την ενέργεια κ το μυαλό σου σε άλλα μονοπάτια π.χ. δουλειά. Όσο ανακυκλώνεις τα ίδια κ τα ίδια στο κεφάλι σου δεν πρόκειται να φύγουν ποτέ.
Ειναι λογικο να αισθανεσαι θυμο , αυτο που δεν ειναι λογικο ειναι να ξεγραφεις την ζωη σου επειδη χωρισες.
Πρεπει να πας παρακατω , μια λυση ειναι αυτη που προτεινε ο ιματζιν , να ασχοληθεις με κατι αλλο να το ριξεις στην δουλεια ή σε ταξιδια.
Τώρα ότι έγινε έγινε και ο μόνος που στεναχωριέται είσαι εσύ και δεν έχει κανένα νόημα αυτό για κανέναν. Προσπάθησε να επικεντρωθείς σε άλλα πράγματα που σου αρέσουν, δε ξέρω αν αυτό το άτομο άξιζε κάποτε, τώρα όμως σίγουρα δεν αξίζει τη σημασία που του δίνεις πολλοί άνθπωποι είναι στην ίδια θέση με σένα να ξέρειις και όλοι κάνουν τη δική τους προσπάθεια. Δεν είσαι ο μόνος πολλοί ορθοπόδησαν μπορείς και εσύ.
Αυτό με το να το ρίξω στην δουλειά και τα ταξίδια ήταν πολύ κακή συμβουλή... Είμαι άνεργος και αγοραφοβικός... Τώρα πια σχεδόν δεν βγαίνω από το σπίτι οπότε ούτε δουλειά μπορώ να βρω...
"πολλοί ορθοπόδησαν μπορείς και εσύ" αυτό μου άρεσε αλλά δεν το βλέπω να γίνεται ρε γμτ! Μου έχουν πέσει πολλά μαζεμένα!
Αν είναι πολλά ξεκίνα με το πιο απλό και μετά τα υπόλοιπα, όλα καλά θα πάνε!
Και μερικές φορές έχω τύψεις ότι έφταιγα κι εγώ...
Οι τύψεις είναι χαρακτηριστικό της κατάθλιψης άλλωστε...
Σε μια σχέση φταίνε και οι 2 πάντα αλλά σε αύτη την περίπτωση μπορώ να διακρίνω πως ο άλλος έφταιξε παραπάνω αλλά είπαμε κοιτάμε μπροστά 1άνθρωπος δε μπορεί να σε ρίξει στην κατάθλιψη μόνο ο ίδιος ο εαυτός σου. Υπάρχουν άλλα πρόσωπα που αγάπας? (οικογένεια, φίλοι?)
εχω μανα και μια αδερφη (δεν μενει κοντα ομως). φιλους εχω. ειμαι αγαπητος κοινωνικος με χιουμορ και υπολογιζουν παντα την αποψη μου. με θεωρουν δηλαδη κελεπουρι για φιλο. ε οχι ολος ο κοσμος... παντα σε καποιους δε θα αρεσουμε...
Ωραία, μόνο και μόνο για τα άτομα που ανέφερες αξίζει να είσαι γερός και δυνατός, να ζήσεις και άλλες όμορφες στιγμές μαζί τους να μοιραστείτε πράγματα, το παρελθόν πάει κράτα μόνο ότι καλό σε δίδαξε, Υπάρχει κάτι στη ζωή σου από χομπι ή κάτι ανάλογο που δεν έχεις κάνει ακόμη ή το ξέχασες απλά στο πέρασμα του χρόνου?
Ναι, είναι αλήθεια! Το παρελθόν, οι καταστάσεις που είδα και έζησα, με δίδαξαν. Έγινα "σοφότερος" με τα χρόνια και τα βιώματα. Βλέπω την ζωή με άλλα μάτια εδώ που είμαι.
Απλά είναι δύσκολο όταν φτάσεις σε μια κάποια ηλικία να κάνεις νέα ξεκινήματα. Είτε ερωτικά, είτε συναισθηματικά, είτε επαγγελματικά... Και ειδικά όταν είσαι στα πατώματα και σέρνεσαι, δεν έχεις καμιά δύναμη να σηκωθείς και το να κάνεις. Κάποια στιγμή σου στερεύουν όλες οι δυνάμεις. Και καλωσορίζεις και την κατάθλιψη.
Κάθε μέρα είναι 1νέα αρχή πρόσπάθησε να πατάς καλά στα πόδια σου σαν άνθρωπος και ότι είναι κάλο ας έρθει όποτε θέλει.Quote:
Originally Posted by xart
Νομίζω πως η αγοραφοβία που σε κάνει μη λειτουργικό -δε μπορείς να βγείς έξω, μας γράφεις- είναι το κύριο πρόβλημα. Χωρίς δουλειά, δραστηριότητες, γνωριμίες, πώς θα προχωρήσεις??Quote:
Originally Posted by xart
Δες άμεσα κάποιον ειδικό (ψυχολόγο ή κατά προτίμηση ψυχίατρο). Κατά τη γνώμη μου είναι ο μόνος τρόπος να βοηθηθείς.
Και σε ψυχιάτρους έχω πάει και σε ψυχολόγους και φάρμακα έχω πάρει και ψυχοθεραπείες έχω κάνει...
Αν εννοείς imagine να προχωρήσω ερωτικά... δεν το βλέπω. Φοβάμαι ότι θα ξαναπροδωθώ και κατά κάποιο τρόπο "προστατεύω" τον εαυτό μου! Ίσως όπως "προστατεύω" τον εαυτό μου εγκλωβίζοντας τον με την αγοραφοβία...
xart καλησπέρα,
αφού δεν έχεις ξεπεράσει ακόμα τον πρώην πιστευω οτι δεν θα είσαι σε θέση να ξεκινήσεις μια νέα σχέση.
Άποψη μου είναι να μείνεις μόνος σου όσο καιρό χρειαστεί ώστε να ηρεμήσεις μέσα σου και να μπορέσεις να κάνεις το επόμενο σου βήμα με σιγουριά.
Σίγουρα ο πρώην δεν σου φέρθηκε σωστά και μετά απο τόσα χρόνια σχέσης, αλλά μην σπαταλάς και άλλο τον χρόνο σου για κάποιον που δεν σε θέλει στην ζωή του, πάρε τα πάνω σου και συνέχισε.
Μπορεί να βρεις και κάτι πολύ καλύτερο απο αυτό που είχες , μπορεί και όχι αλλά αν δεν ρισκάρεις δεν θα ξέρεις. Επίσης μην συγκρίνεις τον πρώην με τον επόμενο, δεν ειναι όλοι οι ανθρωποι το ίδιο. Αυτά απο μένα.
Στην αρχή με έπιασε μια επιθυμία να γνωρίσω κάποιον άλλο και έκανα και προσπάθειες. Είμαι όμως στην πέμπτη δεκαετία της ζωής μου και οι επιλογές είναι ελάχιστες και ίσως οι απαιτήσεις μου υψηλές... Έτσι απογοητεύτηκα και δεν το επιδιώκω πια. Είπα αν είναι να έρθει θα έρθει. Ας γίνει ότι θέλει... Δεν με απασχολεί αυτό ως πρώτη προτεραιότητα. Πρέπει να κοιτάξω άλλα πράγματα. Άσχετο που δεν κοιτάω τίποτα και έχω μείνει στήλη άλατος.
Αχ xart...
Πάντα σκεφτόμουν πως οι άνθρωποι με διαφορετικές προτιμήσεις απο τις καθιερωμένες, λόγω κοινωνικών προτύπων δεν μπορούν να δημιουργήσουν οικογένεια.
Αυτό που έχω καταλάβει και απο κοντινούς ανθρώπους και απο γνωστούς είναι πως μέτα απο κάποια ηλικία (άλλοι στα 40 άλλοι στα 50 και πάει λέγοντας) αν δεν έχουν την δική τους οικογένεια, σύντροφο ζωής κτλ ''πλήττουν''.
Οι περισσότεροι τουλάχιστον που δεν έχουν οικογένεια νιώθουν ''κάτι'' που δυστυχώς δεν μπορώ να το περιγράψω...
Δε λέω φυσικά για τις περιβόητες εξαιρέσεις.
Εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να βρεις έναν σύντροφο ζωής...
Να δώσεις όσα έχεις μέσα σου και να ζεις όμορφα.
Δυστυχώς όσο και να θέλουμε να πιστέψουμε πως ο σύντροφος είναι απλά και μόνο ένας σύντροφος, ο οποίος δεν αλλάζει την ζωή μας κοροιδεύουμε τον εαυτό μας.
Πάντως να σου πω αυτό που λέω στη μάνα μου, με την οποία πάνω κάτω έχετε μια ηλικία...
ΖΗΣΕ όσο προλαβαίνεις.
Μπορεί στην επόμενη ζωή να είσαι σκαθάρι :P
Γνώρισε καινούργιους ανθρώπους.
Παίξε και χάσε ξανά και ξανά.
Όσο πλήρης -απο εμπειρίες- και αν είσαι κάτι θα σου έχει ξεφύγει...
Ελπίζω να το βρεις και την επόμενη φορά που θα σε ''πετύχω'', να γελάει η ψυχούλα σου.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ :)
Όποιος καεί στον χυλό φυσάει και το γιαούρτι λέει μια παροιμία...Quote:
Originally Posted by trelo24
Ίσως να είναι νωρίς ακόμα. Δεν ξεπερνιούνται τόσο μακρόχρονες σχέσεις σε μερικούς μήνες και πιθανόν να μην ξεπερνιούνται και ποτέ!
Ο χρόνος μου ναι μπορεί να με πιέζει αλλά δε θέλω να κάνω μια σχέση με τον πρώτο που θα βρω απλά για να μην είμαι μόνος. Αν το ήθελα θα μπορούσα να το είχα κάνει. Δεν είμαι κανένα τέρας χαχαχαχα Αλλά δε μπορ΄ψ να άνω μια σχέση με κάποιον που τον κοροϊδεύω απλά για να καλύψω την δική μου ανασφάλεια. Κάποια πράγματα είναι και "να τύχει να έρθουν"!
Φυσικά...
Σε καταλαβαίνω...
Δώσε χρόνο στον εαυτό σου...
Μα κοίτα μπροστά...
Μην κλείνεις τα μάτια σου...
Και όχι... ο χρόνος δεν σε πιέζει...
Ίσως τα στερεότυπα...
Δε θα ξεχάσω που ήμουν σε ένα μαγαζί...
Σηκώνεται λοιπόν ένα ζευγάρι...
Ηλικία... περίπου 60-70...
Ευτυχισμένοι...
Πλήρεις...
Νιόπαντροι...