ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ

Καλησπέρα.Είμαι 28 χρονών,μανούλα ενός υπέρχοχου κοριτσιού 10 μηνών...
Με τον άντρα μου είμαστε μαζί 12 χρόνια και με στηρίζει πάντα...
Ήθελα να σας πω ότι γενικά είμαι πολύ αγχώηδς άνθρωπος και αγχώνομαι με το παραμικρό.
Το μεγάλο μου πρόβλημα ξεκινησε αφοτου γεννησα(και στην εγκυμοσυνη μου ειχα αγχος,συνεχεια εκανα υπερηχους)...Τελικώς κυριεύτηκα με ΠΟΛΥ ΑΓΧΟΣ,ΦΟΒΙΕΣ μη πάθει κατι το παιδάκι μου,στη συνεχεια απεκτησα ΣΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ και όλα τα συναφή τα οποια αρχισαν να με φοβιζουν μη παθω κατι εγω(μεσα σε 3 μηνες εκανα 2 triplex).Οι αρνητικες σκεψεις αρχισαν να με κατακλυζουν και τελικως εγιναν εμμονες...Εδώ και 2,5 μηνες περιπου ξεκινησα φαρμακευτικη αγωγη και ψυχοθεραπειες.Η διαγνωση της ψυχιατρου μου ηταν οτι πασχω απο ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.Το θεμα ειναι οτι βιωνω ακομα υπερβολικο και εντονο ΑΓΧΟΣ ,συνεχιζω να εχω ΦΟΒΙΕΣ και γενικα η καθημερινοτητα μου εχει γινει εφιαλτης.Η ψυχιατρος μου μου εχει δωσει αντικαταθλιπτικο και το αγχολυτικο το αποφευγει.Οταν ομως παιρνω αγχολυτικο νιωθω αλλος ανθρωπος...Ισως το χρειαζομαι για λιγο καιρο να ηρεμησω και να δω τα πραγματα διαφορετικα ετσι ωστε ολες οι φοβιες μου να αρχισουν να υποχωρουν.Δεν ξερω πραγματικα τι να κανω.Καθε μερα σκεφτομαι οτι το ΑΓΧΟΣ μου θα με σκοτωσει και αυτο με κανει ακομα περισσοτερο να αγχωνομαι.ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ δλδ. Ωστοσο και η δουλεια μου δημιουργει αγχος αλλα δεν μπορω να φυγω γιατι δε θα τα βγαζουμε περα με τον αντρα μου.Τι να κανω???Βοηθηστε με!!!

MARO_86...
αν σκοπευεις να κατσικωθεις εδω θα μιλησουμε καπια στιγμη.. :rolleyes::rolleyes:
τωρα...
μεσα σε 7 λεπτα που διαβασα το θεμα σου αγχος φοβιες φαρμακα κλπκλπ για την ωρα δε μπορω να πω κ πολα πραγματα αλλα ετσι οπως το θετεις ισως το θεμα να ξεκινησε απο εδω..

Quote:

---

Το μεγάλο μου πρόβλημα ξεκινησε αφοτου γεννησα(και στην εγκυμοσυνη μου ειχα

---

κ συνεχισε αγνωστο πως. αλλα μπορει κ να μην ειναι ετσι...
επειδη κατι μου θυμιζει αυτο το εργο με τη δουλεια μαλον αυτη η δουλεια δεν ειναι καταληλη για σενα θα μπορουσες να βρεις αλλη που να σου τεριαζει καλυτερα πριν φυγεις απο αυτη....

Καλησπέρα και πάλι. Δεν ξέρω από πού ξεκίνησαν ακριβώς αλλά πραγματικά η καθημερινοτητα μου έχει γίνει μαρτύριο και δε χαίρομαι το παιδάκι μου όσο θα ήθελα...φοβάμαι από το άγχος θα αποκτήσω πραγματικά προβλήματα υγείας και κάπως έτσι δεν έχουν τελειωμό οι φοβιες μου...

aυτη η δουλεια με τι σχεση εχει δηλ για να καταλαβω? (αν θες απαντας...) μηπως ειναι κουραστικη η δε σου τεριαζει
υπαρχουν κ αλλα που θα σχολιαζα στη συνεχεια...
ας αφησουμε τα εικονικα προβληματα υγειας
σε πειραζει κατι αλλο γυρω σου που δε το σηκωνεις πχ?

Η δουλειά μου έχει να κάνει με διεθνείς μεταφορές.είναι αρκετά πιεστικη δουλειά αλλά πραγματικά υπάρχει οικονομική ανάγκη κ δε μπορώ να την αφήσω μέχρι τουλάχιστον να βρω κάτι άλλο. Το σημαντικοτερο όμως θέμα μου είναι ο Γολγοθάς που περνάω με το υπερβολικό καθημερινό άγχος και τις φοβιες που με κυριευουν.έχω κουραστεί και δεν ξέρω τι να κάνω...θέλω να ζήσω ευτυχισμένη και ήρεμη και να χαρω το παιδάκι μου και τον άντρα μου...

πραγματι φαινετε καπως αγχωτικη σα δουλεια η συζητιση αυτη σχετικα με αγχος φοβιες κλπ δε θα βγαλει καπου για αυτο σου λεω τι σε ενοχλει γενικοτερα ειναι εμφανες οτι σε ενοχλει η δουλεια απο ολα αυτα που περιγραφεις αρα θα πρεπει να βρεις αλλη η να αλαξεις ποστο.

καποιος αλλος εχει να δωσει καμια συμβουλη?

το αγχολυτικο σου κανει καλο δηλαδη?

Quote:

---

Originally Posted by MARO_86

καποιος αλλος εχει να δωσει καμια συμβουλη?

---

για να σου πω πραγματικα τι πιστευω για αυτο το θεμα πρεπει να σου παρουσιασω τα πραγματα οπως φανταζομαι εγω οτι συμβαινουν κ μεχρι στιγμης δε το εχω κανει..

Καλησπέρα σας!! Με λένε Δήμητρα είμαι 43 ετών και καινούργια στο forum! Μaro πολλά από αυτά που περιγράφεις μου θυμίζουν εμένα!! Είμαι κι εγώ πολύ αγχώδης και στην εγκυμοσύνη μου πέρασα κι εγώ παρόμοιες φοβίες! είχα δίδυμη κύηση ένας λόγος παραπάνω ανησυχίας!!! Στη συνέχεια όμως εγώ αντιμετώπισα και δυσκολίες με τους μικρούς... διαχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και στα δυο μου παιδιά, γεγονός που με έκανε να στενοχωρηθώ απίστευτα και να μου δημιούργησα απίστευτα σωματικά και ψυχικά προβλήματα! Είχα φοβερές αυπνίες, ταχυκαρδία, πονοκεφαλους και ιλίγγους!!! Δεν πήρα καμμιά αγωγή γιατί η γιατρός μου είπε να το αντιμετωπίσω μόνη μου. Συγκεκριμένα μου είπε ότι αν αρχίσω αγωγή δεν θα έχω κουράγιο να μεγαλώσω τα παιδάκια μου. Μου σύστησε βέβαια μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου την οποία δεν έκανα λόγω κλειστοφοβίας. Έτσι έσφιξα τα δόντια και ξεπέρασα τις αυπνίες και τις ταχυκαρδίες και τελευταία είμαι καλύτερα και από τον ίλιγγο. Όμως ήρθε κάτι άλλο να προστεθεί στη απίστευτη ταλαιπωρία μου. Άρχισα να αρρωσταίνω συχνά από γρίπη, με αποκορύφωμα την εισαγωγή μου στο νοσοκομείο λόγω υπερβολικής πτώσης των λευκών αιμοσφαιρίων εξαιτίας γρίπης. Το τελευταίο με αποδυνάμωσε πολύ ψυχολογικά.... φοβάμαι πολύ για την υγεία μου... ανησυχώ ότι θα αφήσω ορφανά τα μικρά μου αγγελούδια. Τώρα που σας γράφω έχω πάλι κρυολογήσει κι έχω δέκατα. Είμαι κι εγώ πολύ απελπισμένη... φοβάμαι ότι η υπερβολική στενοχώρια μου για τους μικρούς με έφτασε σε αυτό το σημείο. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι το να πεθάνω μπορεί να είναι και λύτρωση. Έχω κουραστεί να με βλέπω σε αυτή τη κατάσταση. Όμως φάρμακα προσπαθώ να μην παίρνω ακόμα και depon το σκέφτομαι..... αυτά κι από μένα! Είσαι μικρή ακόμα θα βρεις τρόπο να το ξεπεράσεις.... σκέψου ότι όλα στη ζωή σου πάνε καλά κι ότι δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς....

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

για να σου πω πραγματικα τι πιστευω για αυτο το θεμα πρεπει να σου παρουσιασω τα πραγματα οπως φανταζομαι εγω οτι συμβαινουν κ μεχρι στιγμης δε το εχω κανει..

---

Περιμένω να μου πεις Αλέξανδρε...

βασικα επειδη καπιοι με ξερουν πλεον εδω δεν ειμαι κ πολυ προθυμος να κανω κ αλλες αποκαλυψεις δημοσια αλλα αν εγραφες ενα μειλ για να σου ελεγα 2 πραγματα πιο προσδιορισμενα αντι να λεω γενικως κ αοριστως θα με βολευε καλυτερα..

Quote:

---

Originally Posted by PAPA

Καλησπέρα σας!! Με λένε Δήμητρα είμαι 43 ετών και καινούργια στο forum! Μaro πολλά από αυτά που περιγράφεις μου θυμίζουν εμένα!! Είμαι κι εγώ πολύ αγχώδης και στην εγκυμοσύνη μου πέρασα κι εγώ παρόμοιες φοβίες! είχα δίδυμη κύηση ένας λόγος παραπάνω ανησυχίας!!! Στη συνέχεια όμως εγώ αντιμετώπισα και δυσκολίες με τους μικρούς... διαχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και στα δυο μου παιδιά, γεγονός που με έκανε να στενοχωρηθώ απίστευτα και να μου δημιούργησα απίστευτα σωματικά και ψυχικά προβλήματα! Είχα φοβερές αυπνίες, ταχυκαρδία, πονοκεφαλους και ιλίγγους!!! Δεν πήρα καμμιά αγωγή γιατί η γιατρός μου είπε να το αντιμετωπίσω μόνη μου. Συγκεκριμένα μου είπε ότι αν αρχίσω αγωγή δεν θα έχω κουράγιο να μεγαλώσω τα παιδάκια μου. Μου σύστησε βέβαια μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου την οποία δεν έκανα λόγω κλειστοφοβίας. Έτσι έσφιξα τα δόντια και ξεπέρασα τις αυπνίες και τις ταχυκαρδίες και τελευταία είμαι καλύτερα και από τον ίλιγγο. Όμως ήρθε κάτι άλλο να προστεθεί στη απίστευτη ταλαιπωρία μου. Άρχισα να αρρωσταίνω συχνά από γρίπη, με αποκορύφωμα την εισαγωγή μου στο νοσοκομείο λόγω υπερβολικής πτώσης των λευκών αιμοσφαιρίων εξαιτίας γρίπης. Το τελευταίο με αποδυνάμωσε πολύ ψυχολογικά.... φοβάμαι πολύ για την υγεία μου... ανησυχώ ότι θα αφήσω ορφανά τα μικρά μου αγγελούδια. Τώρα που σας γράφω έχω πάλι κρυολογήσει κι έχω δέκατα. Είμαι κι εγώ πολύ απελπισμένη... φοβάμαι ότι η υπερβολική στενοχώρια μου για τους μικρούς με έφτασε σε αυτό το σημείο. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι το να πεθάνω μπορεί να είναι και λύτρωση. Έχω κουραστεί να με βλέπω σε αυτή τη κατάσταση. Όμως φάρμακα προσπαθώ να μην παίρνω ακόμα και depon το σκέφτομαι..... αυτά κι από μένα! Είσαι μικρή ακόμα θα βρεις τρόπο να το ξεπεράσεις.... σκέψου ότι όλα στη ζωή σου πάνε καλά κι ότι δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς....

---

Κοπέλα μου μη σκέφτεσαι έτσι.έχεις δύο παιδάκια που σε χρειάζονται...κι'εγω αυτό σκέφτομαι και με κρατάει... Ωστόσο όσον αφορά τις φοβιες και το άγχος είναι σε τέτοιο βαθμό πλέον που δε μπορώ να ελέγξω χωρίς αγχολυτικό... Φοβάμαι,φοβάμαι πολυ μη πάθω κάτι.είναι τόσο έντονα τα σωματικά μου συμπτώματα και εκτός αυτού λένε ότι το άγχος κάνει κακό.Κ φοβάμαι ακόμα περισσότερο...Δε πρέπει όμως να το βάλουμε κάτω.για τα παιδάκια μας και μόνο.πρέπει να προσπαθησουμε.ξέρω πόσο δύσκολο είναι να ζεις με αγχωδη διαταραχή αλλά πρέπει να το παλέψουμε.δε ξέρω το τρόπο αλλά πρέπει να τον βρούμε.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

βασικα επειδη καπιοι με ξερουν πλεον εδω δεν ειμαι κ πολυ προθυμος να κανω κ αλλες αποκαλυψεις δημοσια αλλα αν εγραφες ενα μειλ για να σου ελεγα 2 πραγματα πιο προσδιορισμενα αντι να λεω γενικως κ αοριστως θα με βολευε καλυτερα..

---

Δε μπορώ να σου δώσω το προσωπικό μου email.άλλωστε εδώ είμαστε όλοι μια παρέα κ χρειάζεται ο ένας τη συμβουλή του άλλου.οπότε αν έχεις κάτι να μας συμβουλεψεις καλό θα ήταν να το κάνεις εδώ για να το δουν και άλλοι άνθρωποι.

Quote:

---

Μaro πολλά από αυτά που περιγράφεις μου θυμίζουν εμένα!!

---

αυτο ειναι το καλυτερο τελικα απ ολα... που θα μπορουσε να συμβει....

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αυτο ειναι το καλυτερο τελικα απ ολα... που θα μπορουσε να συμβει....

---

Δε σε κατάλαβα...

Quote:

---

οπότε αν έχεις κάτι να μας συμβουλεψεις καλό θα ήταν να το κάνεις εδώ για να το δουν και άλλοι άνθρωποι.

---

βασικα εμενα το προβλημα μου δεν ειναι να τον δουν αλλοι ανθρωποι αλλα οτι θα το δουν κ καπιοι ασχετοι που τους αποφευγω δια ροπαλου ;););)
τεσπα αν γραψεις περιπου αλλα 42 μυνηματα θα σου εξηγισω καλυτερα τι ενοω... ευκαιρια να δοκιμασεις τις ικανοτητες σου κ στη συγγραφη.. :cool:
για την ωρα μιλα με την δημιτρα γιατι χτυπησες φλεβα εφοσον εχει κ αυτη το ιδιο θεμα με σενα....

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

βασικα εμενα το προβλημα μου δεν ειναι να τον δουν αλλοι ανθρωποι αλλα οτι θα το δουν κ καπιοι ασχετοι που τους αποφευγω δια ροπαλου ;););)
τεσπα αν γραψεις περιπου αλλα 42 μυνηματα θα σου εξηγισω καλυτερα τι ενοω... ευκαιρια να δοκιμασεις τις ικανοτητες σου κ στη συγγραφη.. :cool:
για την ωρα μιλα με την δημιτρα γιατι χτυπησες φλεβα εφοσον εχει κ αυτη το ιδιο θεμα με σενα....

---

Δε μπορώ να καταλάβω γιατί μιλάς με γρίφους.

Quote:

---

Originally Posted by MARO_86

Δε μπορώ να καταλάβω γιατί μιλάς με γρίφους.

---

βασικα ειμαι σε αυτο το φορουμ απο το 2013 αν μπορουσες να φανταστεις τα γεγονοτα που εχουν διαδραματιστει εδω θα ειχες μινει καραφλη
εχω δει σχεδον τα παντα
απο τα καλυτερα παιδια που ο καθενας θα τα ηθελε διπλα του
μεχρι ........δ..ς να βριζουν αδιακριτως οτι βρουν
μπορει κ συλλεκτες περιεργων αντικειμενων χαχαχαχχαχαχα (θα μπορουσες να το δεις κ αυτο... ισως) αν κ δεν αναφερομαι σε καπιον υποθετικα το λεω.
κ οτι αλλο φανταζεσε η δε φανταζεσε..
παντως ενα πραγμα σου λεω μονο...
το φορουμ σου δινει τη καθε δυνατοτητα να συνομιλησεις με οτιδηποτε ειναι ικανο να σε καταλαβει πληρως
υπο δυο ορους
1) να βρεις πιος ειναι
2) να ενδιαφερθεις να το κανεις.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αυτο ειναι το καλυτερο τελικα απ ολα... που θα μπορουσε να συμβει....

---

Αλέξανδρε δεν γνωρίζω ακριβώς το ρόλο σου σε αυτό to forum αλλά χωρίς να θέλω να σε προσβάλλω διακρίνω μια μυστικοπάθεια και ένα περίεργο τρόπο να δείχνεις ότι είσαι γνώστης όλων των πραγμάτων που έχουν σχέση με τη ψυχολογία. Βρίσκω πολύ αφαιρετικά τα γραφόμενα σου και ειλικρινά με εκπλήσσει το γεγονός ότι γράφεις λες και είσαι ειδικός ενώ κατά πάσα πιθανότητα δεν είσαι. Δεν σου κάνω επίθεση απλά αυτά που γράφεις με το τρόπο που τα γράφεις μπορεί να παρεξηγηθούν. Θα σου πρότεινα να είσαι πιο σαφής και συγκεκριμένος γιατί με αυτό το τρόπο μπορεί να γίνει διάλογος. Κι αν θέλεις πραγματικά κάτι να προσφέρεις να μπορείς να το κάνεις γράφοντας με σαφήνεια και χωρίς υπονοούμενα

Μάρω από ότι βλέπω ταιριάζουμε μια χαρά!!! χαχαχα!! Παίρνω πίσω ότι είπα για σένα αλέξανδρε! Τώρα έγινες κατανοητός!!!! Λοιπόν Μάρω εγώ θεωρώ ότι το μεγάλο ξέσπασμα των προβλημάτων υγείας μου ξεκίνησα από την υπερβολική ανησυχία για τους μικρούς μου σε συνδυασμό με την κούραση για το μεγάλωμα τους( ξενύχτια, αρρώστιες κλπ κλπ). Όλα αυτά σε συνδυασμό με το φόβο μου για το Θάνατο. Με διακατέχει μια έντονη φοβία από τη μικρή μου ηλικία για το Θάνατο. Επίσης θεωρώ ότι έχω θέμα με τη ΘΕΛΗΣΗ! Τι εννοώ? Θέληση για τη ζωή ... για να μπορώ να ξεπερνώ προβλήματα, εσωτερική βούληση για την ακρίβεια. Αυτό το καμπανάκι που σε χτυπάει και σε βοηθά να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες..... Αυτά προς το παρόν

Quote:

---

Originally Posted by PAPA

Μάρω από ότι βλέπω ταιριάζουμε μια χαρά!!! χαχαχα!! Παίρνω πίσω ότι είπα για σένα αλέξανδρε! Τώρα έγινες κατανοητός!!!! Λοιπόν Μάρω εγώ θεωρώ ότι το μεγάλο ξέσπασμα των προβλημάτων υγείας μου ξεκίνησα από την υπερβολική ανησυχία για τους μικρούς μου σε συνδυασμό με την κούραση για το μεγάλωμα τους( ξενύχτια, αρρώστιες κλπ κλπ). Όλα αυτά σε συνδυασμό με το φόβο μου για το Θάνατο. Με διακατέχει μια έντονη φοβία από τη μικρή μου ηλικία για το Θάνατο. Επίσης θεωρώ ότι έχω θέμα με τη ΘΕΛΗΣΗ! Τι εννοώ? Θέληση για τη ζωή ... για να μπορώ να ξεπερνώ προβλήματα, εσωτερική βούληση για την ακρίβεια. Αυτό το καμπανάκι που σε χτυπάει και σε βοηθά να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες..... Αυτά προς το παρόν

---

αχ Δημητρά μου!!!τι μας έχει πιάσει δε μπορώ να καταλάβω...λένε ότι παίζει κάποια χημική ανισορροπία στον εγκέφαλο μας για αυτό οι άνθρωποι πασχουν από κατάθλιψη ή αγχώφεις διαταραχές.Το θέμα είναι να προσπαθούμε να σκεφτούμε όσο μπορούμε θετικά και όταν μας έρχονται οι σκέψεις να λέμε ότι ειναι απλά σκέψεις και θα περάσουν να μην τους δίνουμε τοση αξία.γιατί όσο τους δίνουμε αξία τόσο θα επιμένουν.Το ίδιο και για τα σωματικά...όταν νιώθουμε πόνο να λέμε αντε πάλι αυτός ο πόνος,γνωστός πόνος.θα περάσει πάλι όπως πέρασε και χθες...Αυτά πρέπει να σκεφτόμαστε πιστεύω και μόνο αν τα αποδεχτούμε πιστεύω θα περάσουν όλα.Θεωρητικά είναι όλα εύκολα,πρακτικά δε ξέρω...ο εγκέφαλος είναι μυστήριο πράγμα!!!Οι φοβίες θα υπάρχουν πάντα αλλά πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτές και όχι να κυριαρχούν γιατί έτσι δε θα ζούμε το ΤΩΡΑ.
Εσύ τι σωματικά έχεις??

Μεγάλη ποικιλία σωματικών συμπτωμάτων!!! Ξεκίνησα με ταχυκαρδίες ανέβασα κάποια στιγμή και 130 παλμούς που για μένα ειναι υπερβολικό! Εκεί μου κόλλησε ότι έχω την καρδιά μου! Μετά με έπιασε ίλιγγος σε συνδυασμό με ημικρανία και αστάθεια, εκεί φοβήθηκα ότι έχω καρκίνο στον εγκέφαλο. Ο ίλιγγος με πονοκέφαλο ακόμα με βασανίζει. Ανωμαλίες στη περίοδο μου, φοβάμαι ότι έχω καρκίνο μήτρας, ωοθηκών κλπ κλπ. Όταν δε ξεκίνησα να αρρωσταίνω από γρίπη και να κρυολογώ σκέφτομαι ότι μπορεί να έχω συνδυασμό όλων των παραπάνω, πιο πολύ φοβάμαι για καρκίνο που κάθε φορά τον εντοπίζω και σε διαφορετικά σημεία!!! Ας πούμε τώρα μου πέρασε το μικρό κρυολόγημα και έχω φοβερή ημικρανία και τη μέση μου. Βέβαια η μέση είναι από τις δουλειές του σπιτιού και από τους μικρούς που αν και τεσσάρων ετών θέλουν αγκαλιά, να τους σηκώνω ψηλά κι άλλα πολλά παιχνίδια! Βοήθεια δεν έχω από κανέναν πλην του συζύγου, εγώ δεν εργάζομαι αλλά ο σύζυγος δουλεύει, οπότε το βάρος πέφτει όλο σε μένα!

Quote:

---

Originally Posted by PAPA

Μεγάλη ποικιλία σωματικών συμπτωμάτων!!! Ξεκίνησα με ταχυκαρδίες ανέβασα κάποια στιγμή και 130 παλμούς που για μένα ειναι υπερβολικό! Εκεί μου κόλλησε ότι έχω την καρδιά μου! Μετά με έπιασε ίλιγγος σε συνδυασμό με ημικρανία και αστάθεια, εκεί φοβήθηκα ότι έχω καρκίνο στον εγκέφαλο. Ο ίλιγγος με πονοκέφαλο ακόμα με βασανίζει. Ανωμαλίες στη περίοδο μου, φοβάμαι ότι έχω καρκίνο μήτρας, ωοθηκών κλπ κλπ. Όταν δε ξεκίνησα να αρρωσταίνω από γρίπη και να κρυολογώ σκέφτομαι ότι μπορεί να έχω συνδυασμό όλων των παραπάνω, πιο πολύ φοβάμαι για καρκίνο που κάθε φορά τον εντοπίζω και σε διαφορετικά σημεία!!! Ας πούμε τώρα μου πέρασε το μικρό κρυολόγημα και έχω φοβερή ημικρανία και τη μέση μου. Βέβαια η μέση είναι από τις δουλειές του σπιτιού και από τους μικρούς που αν και τεσσάρων ετών θέλουν αγκαλιά, να τους σηκώνω ψηλά κι άλλα πολλά παιχνίδια! Βοήθεια δεν έχω από κανέναν πλην του συζύγου, εγώ δεν εργάζομαι αλλά ο σύζυγος δουλεύει, οπότε το βάρος πέφτει όλο σε μένα!

---

To ότι δεν εργάζεσαι επηρεάζει σημαντικά...Εγώ επανήλθα στη δουλειά μετά απο 15 μήνες αποχής και έχω αρχίσει και γίνομαι άλλος άνθρωπος.Η δουλειά ειναι σημαντικη...
Δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος για ανησυχία...Άλλωστε αν είχες κάτι θα είχε φανεί...Παρ'όλα αυτά οι γιατροί τι σου λένε?

Quote:

---

Originally Posted by PAPA

Αλέξανδρε δεν γνωρίζω ακριβώς το ρόλο σου σε αυτό to forum αλλά χωρίς να θέλω να σε προσβάλλω διακρίνω μια μυστικοπάθεια και ένα περίεργο τρόπο να δείχνεις ότι είσαι γνώστης όλων των πραγμάτων που έχουν σχέση με τη ψυχολογία. Βρίσκω πολύ αφαιρετικά τα γραφόμενα σου και ειλικρινά με εκπλήσσει το γεγονός ότι γράφεις λες και είσαι ειδικός ενώ κατά πάσα πιθανότητα δεν είσαι. Δεν σου κάνω επίθεση απλά αυτά που γράφεις με το τρόπο που τα γράφεις μπορεί να παρεξηγηθούν. Θα σου πρότεινα να είσαι πιο σαφής και συγκεκριμένος γιατί με αυτό το τρόπο μπορεί να γίνει διάλογος. Κι αν θέλεις πραγματικά κάτι να προσφέρεις να μπορείς να το κάνεις γράφοντας με σαφήνεια και χωρίς υπονοούμενα

---

η συκωφαντικη δυσφημιση επικρατει στα λεγομενα σου κανεις την εξυπνη χωρις να εχεις ανταλαξει ουτε ενα πμ μαζι μου κ ενω με ξερεις οσο με ξερει κ καπιος που δεν εχει επικοινωνισει ποτε του μαζι μου... επισης εσυ μπορεις να μου κανεις οτι θες αφου εγω αν σε γραψω μου μετα δε θα με ενδιαφερει το παραμικρο απο οσα λες..
κ προφανως δεν εχεις ιδεα ποσο πεισματαρης μπορω να γινω οταν αποφασισω να επικοινωνισω με καπιον κ στη συγκεκριμενη περιπτωση δε δινω ουτε μια δεκαρα για το αν εχεις παρεξηγισει η οχι οσα λεω...

Δεν μπορώ να εργαστώ γιατί ο μικροί έχουν θέμα και ποιος σταθμός θα τους αναλάβει! Γκρινιάζουν πολύ και δεν έχουν λόγο γεγονός που κάνει πιο δύσκολα τα πράγματα. Για ένα ακόμη χρόνο τουλάχιστον δεν μπορώ να εργαστώ. Κατά τα άλλα έχω επισκεφθεί παθολόγο ο οποίος μου έδωσε μια σειρά εξετάσεων, μου είπε ότι η καρδιά μου είναι μια χαρά αλλά εξαιτίας του φόβου μου δεν τις έκανα. Επίσης σε νευρολόγο ο οποίος μου σύστησε τη μαγνητική αν και δεν είδε κάτι ανησυχητικό, την οποία και δεν έκανα λόγω κλειστοφοβίας, τελευταία όμως που χρειάστηκε να νοσηλευτώ στο νοσοκομείο όπου εκεί διαπίστωσαν υπερβολική πτώση των λευκών αιμοσφαιρίων, μου έκαναν μια σειρά από εξετάσεις που βγήκαν καλές και απέδωσαν την πτώση των λευκών στη γρίπη. Εγώ από τη μια φοβάμαι ότι έχω κάτι πολύ σοβαρό από την άλλη δεν μπορώ να υποβάλλω τον εαυτό μου σε μια απίστευτη ταλαιπωρία του τι έχω κάθε φορά, αφού τα συμπτώματα είναι πολύ διαφορετικά. Α ξέχασα να πω ότι εξαιτίας του ιλίγγου πήγα και στο νοσοκομείο μετά το παθολόγου και στις εξετάσεις μου με βρήκαν μια χαρά. Το μόνο που δεν έχω κάνει είναι μαγνητική. Α και επίσης δεν έχω πάει στο γυναικολόγο για να τις ανωμαλίες του κύκλου μου. Κατά τα άλλα τις έχω κάνει τις εξετάσεις μου. Ενώ μέσα μου πιστεύω ότι όλα ειναι ψυχοσωματικά, τα πολλά σωματικά συμπτώματα με κάνουν να λέω μέσα μου ότι δεν είναι τυχαίο κάποια αρρώστια με βασανίζει. Πάντως τα παιδιά μου σίγουρα έχουν σχέση με τη κατάσταση μου!! Μου δημιουργούν απίστευτα νεύρα λόγω της γκρίνιας τους και επίσης μέχρι και πρόσφτα ξυπνούσαν μέσα στη νύχτα και δεν μ΄αφηναν καθόλου να ξεκουραστώ. Τέσσερα χρόνια αυτό το σκηνικό κάπου οδηγεί δεν το συζητώ. Στο μεταξύ με πιάνει η μέση μου, πονάει το κεφάλι μου πχ και δεν έχω την πολυτέλεια να ξαπλώσω βρε αδερφέ!! Αυτό είναι απίστευτα βασανιστικό! Τι ζητάω η κακομοίρα? λίγες ώρες να ξεκουραστώ και να ηρεμήσω!

Συκοφαντική δυσφήμιση? Όχι Αλέξανδρε προς θεού! Δεν είχα καμμιά τέτοια πρόθεση. Λυπάμαι που θύμωσες και ζητώ συγνώμη αν δε προσέβαλα

Εδώ νόμιζα ότι θα έβρισκα ένα forum που θα μπορούσα να πω τα προβλήματά μου και να ακούσω τα προβλήματα των άλλων όχι για να έρθω αντιμέτωπη σε αντιπαράθεση με κανέναν!

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

η συκωφαντικη δυσφημιση επικρατει στα λεγομενα σου κανεις την εξυπνη χωρις να εχεις ανταλαξει ουτε ενα πμ μαζι μου κ ενω με ξερεις οσο με ξερει κ καπιος που δεν εχει επικοινωνισει ποτε του μαζι μου... επισης εσυ μπορεις να μου κανεις οτι θες αφου εγω αν σε γραψω μου μετα δε θα με ενδιαφερει το παραμικρο απο οσα λες..
κ προφανως δεν εχεις ιδεα ποσο πεισματαρης μπορω να γινω οταν αποφασισω να επικοινωνισω με καπιον κ στη συγκεκριμενη περιπτωση δε δινω ουτε μια δεκαρα για το αν εχεις παρεξηγισει η οχι οσα λεω...

---

Έχω ήδη αρκετά προβλήματα και σε παρακαλώ δεν θα ήθελα άλλα, έχω δυο παιδάκια που μεγαλώνω με φοβερές δυσκολίες σε παρακαλώ δεν θα ήθελα να μπω σε αντιπαράθεση μαζί σου, ο λόγος μου μερικές φορές είναι αυθόρμητος αλλά δεν είχα καμμιά κακή πρόθεση

Quote:

---

Originally Posted by PAPA

Δεν μπορώ να εργαστώ γιατί ο μικροί έχουν θέμα και ποιος σταθμός θα τους αναλάβει! Γκρινιάζουν πολύ και δεν έχουν λόγο γεγονός που κάνει πιο δύσκολα τα πράγματα. Για ένα ακόμη χρόνο τουλάχιστον δεν μπορώ να εργαστώ. Κατά τα άλλα έχω επισκεφθεί παθολόγο ο οποίος μου έδωσε μια σειρά εξετάσεων, μου είπε ότι η καρδιά μου είναι μια χαρά αλλά εξαιτίας του φόβου μου δεν τις έκανα. Επίσης σε νευρολόγο ο οποίος μου σύστησε τη μαγνητική αν και δεν είδε κάτι ανησυχητικό, την οποία και δεν έκανα λόγω κλειστοφοβίας, τελευταία όμως που χρειάστηκε να νοσηλευτώ στο νοσοκομείο όπου εκεί διαπίστωσαν υπερβολική πτώση των λευκών αιμοσφαιρίων, μου έκαναν μια σειρά από εξετάσεις που βγήκαν καλές και απέδωσαν την πτώση των λευκών στη γρίπη. Εγώ από τη μια φοβάμαι ότι έχω κάτι πολύ σοβαρό από την άλλη δεν μπορώ να υποβάλλω τον εαυτό μου σε μια απίστευτη ταλαιπωρία του τι έχω κάθε φορά, αφού τα συμπτώματα είναι πολύ διαφορετικά. Α ξέχασα να πω ότι εξαιτίας του ιλίγγου πήγα και στο νοσοκομείο μετά το παθολόγου και στις εξετάσεις μου με βρήκαν μια χαρά. Το μόνο που δεν έχω κάνει είναι μαγνητική. Α και επίσης δεν έχω πάει στο γυναικολόγο για να τις ανωμαλίες του κύκλου μου. Κατά τα άλλα τις έχω κάνει τις εξετάσεις μου. Ενώ μέσα μου πιστεύω ότι όλα ειναι ψυχοσωματικά, τα πολλά σωματικά συμπτώματα με κάνουν να λέω μέσα μου ότι δεν είναι τυχαίο κάποια αρρώστια με βασανίζει. Πάντως τα παιδιά μου σίγουρα έχουν σχέση με τη κατάσταση μου!! Μου δημιουργούν απίστευτα νεύρα λόγω της γκρίνιας τους και επίσης μέχρι και πρόσφτα ξυπνούσαν μέσα στη νύχτα και δεν μ΄αφηναν καθόλου να ξεκουραστώ. Τέσσερα χρόνια αυτό το σκηνικό κάπου οδηγεί δεν το συζητώ. Στο μεταξύ με πιάνει η μέση μου, πονάει το κεφάλι μου πχ και δεν έχω την πολυτέλεια να ξαπλώσω βρε αδερφέ!! Αυτό είναι απίστευτα βασανιστικό! Τι ζητάω η κακομοίρα? λίγες ώρες να ξεκουραστώ και να ηρεμήσω!

---

Δήμητρα μου τα ίδια έχω κι'εγώ.Κάνω συνέχεια αυτοέλεγχο,ελέγχω παλμούς,πίεση,ζάχαρο.Έχω πάει 4 φορές σε καρδιολόγο μέσα σε 4 μήνες...και συνεχιζω να εχω νευροπονους στη καρδια και να με φοβιζουν παρ'ολο που ο γιατρος μου ειπε εχεις καρδια καλυτερη και απο αθλητη.Έχω κάνει εξετάσεις αίματος(απλές)και έχουν δειξει οτι ειναι ολα καλα.Πηγαίνω σε ψυχίατρο και όταν της λέω για τα σωματικά μου και τη ρωτάω αν πρέπει να το κοιτάξω μου λέει όχι και ότι δεν θα έβαζε σε κίνδυνο τη ζωή μου...Ειναι ολα ψυχοσωματικα και οσο εισαι σπιτι δυστυχως επιδεινωνεται η κατασταση κοπέλα μου.Πάντως όλος ο κοσμος που υποφέρει απο αγχώδη διαταραχή έχει σωματικά συμπτώματα πουτον φοβιζουν και ο νους ολων παει στο κακο.Δεν ειμαστε οι μονες...Σωματοποείται το
αγχος μας...μακροχρονιο και εντονο αγχος προκαλει προβληματα για αυτο πρεπει να ηρεμησουμε.Να το δουμε αλλιως.Μη δινεις σημασια στα σωματικα συμπτωματα οταν αυτα ερχονται και θα δεις θα αρχισουν να περνανε σιγα σιγα.Την ωρα που σε πιανουν βλαε τη λογικη σου και πες εχω παει σε χιλιαδες γιατρους και εχω κανει ενα καρο εξετασεις....Ξερω οτι ειναι δυσκολο αυτο που σου λεω κοριτσι μου και πιστεψε με τα λεω για να τα ακουω κι'εγω η ιδια...Υπομονη καικουραγιο θελει..

Οσο για τα παιδια ειναι πραγματι επιβαρυντικος παραγοντας στην ολη διαθεση σου αλλα μην το βαζεις κατω.Ειναι τα παιδακια μας!Και εμενα η μικρη ξυπναει τη νυχτα και την παιρνω στο κρεβατι...Και τι εγινε αν μαθει?Ποσος με νοιαζει και εμενα και τον αντρα μου αρκει το παιδι να νιωθει ασφαλεια...

Quote:

---

Originally Posted by PAPA

Έχω ήδη αρκετά προβλήματα και σε παρακαλώ δεν θα ήθελα άλλα, έχω δυο παιδάκια που μεγαλώνω με φοβερές δυσκολίες σε παρακαλώ δεν θα ήθελα να μπω σε αντιπαράθεση μαζί σου, ο λόγος μου μερικές φορές είναι αυθόρμητος αλλά δεν είχα καμμιά κακή πρόθεση

---

παλι καλα που το καταλαβες αφου το να μπει καπιος σε αντιπαραθεση μαζι μου χωρις εγω να εχω επιλεξει να τον ακουσω ειναι το πιο ματαιο πραγμα που θα μπορουσε να κανει.βασικα ομως αν το πας ετσι ο καθενας αντιμετωπιζει δυσκολιες για παραδειγμα μηπως φανταστικες ποτε τι δυσκολιες εχω αντιμετωπισει εγω στη ζωη μου? ασφαλως κ οχι αλλα απο ολες τις δυσκολιες που ειχαν συμβει τελικα τις αντιμετωπισα ολες.. γιατι πολυ απλα την αληθεια θα βρεθουν πολοι να την υπερασπιστουν γιατι απο μονη της προκαλει τον σεβασμο κ την εκτιμηση των αλλων κ δεν εξαρταται απο το ποσο επιτυχημενο η το ποσο αποτυχημενο προφιλ μπορει να εχει φτιαξει καπιος γενικοτερα στις κοινωνικες επαφες που μπορει να εχει στη ζωη του.. κ προφανος εγω δε το συνεχιζω απο μονος μου γιατι δε θα ηθελα να ζαλισω με μια αντιπαραθεση τη θεματοθετρια που θελει απλα να μας μιλησει για τα θεματα που εχει στη ζωη της κ οχι να μας ακουει να τσακωνομαστε.

Βρε Αλέξανδρε πες μας πως τα ξεπέρασες να μας βοηθήσεις κι΄εμάς...Είναι σωστά αυτά που λέω?

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

παλι καλα που το καταλαβες αφου το να μπει καπιος σε αντιπαραθεση μαζι μου χωρις εγω να εχω επιλεξει να τον ακουσω ειναι το πιο ματαιο πραγμα που θα μπορουσε να κανει.βασικα ομως αν το πας ετσι ο καθενας αντιμετωπιζει δυσκολιες για παραδειγμα μηπως φανταστικες ποτε τι δυσκολιες εχω αντιμετωπισει εγω στη ζωη μου? ασφαλως κ οχι αλλα απο ολες τις δυσκολιες που ειχαν συμβει τελικα τις αντιμετωπισα ολες.. γιατι πολυ απλα την αληθεια θα βρεθουν πολοι να την υπερασπιστουν γιατι απο μονη της προκαλει τον σεβασμο κ την εκτιμηση των αλλων κ δεν εξαρταται απο το ποσο επιτυχημενο η το ποσο αποτυχημενο προφιλ μπορει να εχει φτιαξει καπιος γενικοτερα στις κοινωνικες επαφες που μπορει να εχει στη ζωη του.. κ προφανος εγω δε το συνεχιζω απο μονος μου γιατι δε θα ηθελα να ζαλισω με μια αντιπαραθεση τη θεματοθετρια που θελει απλα να μας μιλησει για τα θεματα που εχει στη ζωη της κ οχι να μας ακουει να τσακωνομαστε.

---

Αλέξανδρε έχεις δίκιο, Μάρω συγνώμη.... Συγνώμη Αλέξανδρε θα το λήξω εδω... ειλικρινά στενοχωρήθηκα πολύ και λυπάμαι.....

Quote:

---

Originally Posted by MARO_86

Βρε Αλέξανδρε πες μας πως τα ξεπέρασες να μας βοηθήσεις κι΄εμάς...Είναι σωστά αυτά που λέω?

---

για να σου πω βασικα τη γνωμη μου αρχικα επειδη δε γινετε να εχω χωσει τη μυτη μου παντου σε ολα τα θεματα θα πρεπει κατ αρχην να ειμαι σιγουρος οτι γνωριζω καλα αυτον που μιλω μαζι του... επειδη εχω δει πολες φορες μερικα συγκεκριμενα εργα καθαρα λογο εμπειριας η ομιοτητας αυτων που ακουω με αυτα που εχω δει μπορω να πω μια αποψη πανω σε αυτα...
μεχρι στιγμης μιλας για σωματικα θεματα αγχος κλπ απλα το θεμα σου μου θυμιζει καπια αλλη που ειχα μιλησει μαζι της εδω που ετυχε να μιαζουν αυτα που λες με τη συγκεκριμενη αλλα αρχικα δε γνωριζω ποσο γνωστο μου ειναι αυτο που περιγραφεις
αλλα εχω την εντυπωση οτι ειναι γνωστο...
το ξεπερασα με ενα απλο τροπο:
μιλησα για οτι με πειραζε γενικοτερα
σταματησα να υποχωρω σε οτι δεν αντεχα
σταματησα να δικαιολογω οσους μου μιλαγαν ασχημα
κ απλα υπερασπιστικα τις θεσεις του εαυτου μου
κ οτι με εβλαπτε του εβαζα χ
αυτα οσο πιο γενικα μπορω να τα πω....

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

για να σου πω βασικα τη γνωμη μου αρχικα επειδη δε γινετε να εχω χωσει τη μυτη μου παντου σε ολα τα θεματα θα πρεπει κατ αρχην να ειμαι σιγουρος οτι γνωριζω καλα αυτον που μιλω μαζι του... επειδη εχω δει πολες φορες μερικα συγκεκριμενα εργα καθαρα λογο εμπειριας η ομιοτητας αυτων που ακουω με αυτα που εχω δει μπορω να πω μια αποψη πανω σε αυτα...
μεχρι στιγμης μιλας για σωματικα θεματα αγχος κλπ απλα το θεμα σου μου θυμιζει καπια αλλη που ειχα μιλησει μαζι της εδω που ετυχε να μιαζουν αυτα που λες με τη συγκεκριμενη αλλα αρχικα δε γνωριζω ποσο γνωστο μου ειναι αυτο που περιγραφεις
αλλα εχω την εντυπωση οτι ειναι γνωστο...
το ξεπερασα με ενα απλο τροπο:
μιλησα για οτι με πειραζε γενικοτερα
σταματησα να υποχωρω σε οτι δεν αντεχα
σταματησα να δικαιολογω οσους μου μιλαγαν ασχημα
κ απλα υπερασπιστικα τις θεσεις του εαυτου μου
κ οτι με εβλαπτε του εβαζα χ
αυτα οσο πιο γενικα μπορω να τα πω....

---

Πίστεψε με είναι πολύ σημαντικό να μιλάς με ανθρώπους που ίσως έχουν περάσει η περνάνε την ίδια φάση με εσένα...είναι εφιάλτης αυτό που περνάμε και αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να σε καταλάβει και να σε νιωσει είναι αρκετά ανακουφιστικο...γιατί κάποιος που δεν το περνάει αυτό δε μπορεί και να σε καταλάβει.για αυτό μπήκαμε σε αυτό το φόρουμ άλλωστε.για να ακούσουμε και άλλους ανθρώπους και να πάρουμε συμωουλες...
Δημητρουλα μου μην αισθάνεσαι άσχημα.Εδώ είμαστε για να βοηθηθούμε και να αλληλοϋποστηριχτουμε.

υπαρχη κ αλλη μαρια σε αλλο θεμα που λεει για αγχος αν κοιταξεις...

Εγώ γενικά λέω τι με ενοχλεί.... όμως αν αυτό που με ενοχλεί είναι η ζωή μου στη παρούσα φάση? αν είναι τα ίδια τα παιδιά μου που με παιδεύουν απίστευτα??? τι να κάνω?? να τα εγκαταλείψω???????? ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΓΑΠΩ! Αν είχα γύρω μου ανθρώπους να με βοηθήσουν τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά....... όμως κανείς δεν παίρνει τους μικρούς έστω για λίγο να πάρω κι εγώ μια ανασούλα! Θεωρώ ότι εγώ προσωπικά είμαι εγκλωβισμένη σε μια ζωή που μου στερεί τη προσωπική μου ελευθερία, είναι δύσκολο να μεγαλώνεις δυο παιδιά που είναι τεσσάρων χρονών και δεν επικοινωνούν λεκτικά μαζί σου... που είναι απίστευτα ζωηρά, που δεν κοιμούνται το βράδυ, που δεν μπορείς ούτε τουαλέτα να πας με την ησυχία σου! Θεωρώ ότι είναι αφάνταστη η πίεση που νοιώθω κι αυτή μου προκαλεί τα ψυχοσωματικα

Σήμερα μπορώ και γραφω γιατί ο μπαμπάς τους έχει ρεπό .... από τα ελάχιστα που παίρνει.... δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ξαναγράψω σύντομα, χαίρομαι όμως που μοιράζομαι τα εσώψυχα μου θεωρώ ότι είναι αρκετά θεραπευτικό, μακάρι να είχα την πολυτέλεια να πήγαινα σε έναν ψυχοθεραπευτή αλλά δεν έχουμε χρήματα και στη περιοχή που μένω δεν υπάρχει γιατρός με τέτοια ειδικότητα

ε απλο να τα πασαρεις στον αντρουλη σου για λιγο η σε καμια γιαγια να πας καμια βολτα να ξεσκασεις κ να παρεις λιγο αερα κ μετα να επιστρεψεις..

δεν το ενα δεν το αλλο δεν εκεινο βλεπεις γιατι εισαι ετσι? απο καπου θα πρεπει να παρεις κ ολιγη δυναμη για να συνεχισεις....

Θεματοθετρια μηπως εισαι γενικα τελειομανης εκτος απο αγχωδης;