Εμείς και οι "φυσιολογικοί"
είμαστε εμείς που ενα ερεθισμα του περιβαλλοντος μας κατατροπωνει. και ειναι και οι υπολοιποι, συντροφοι φιλοι κλπ που σχεδον παντα δινουν τις λάθος απαντήσεις ή έχουν τις λάθος αντιδρασεις, προσπαθώντας να κατανοήσουν (με καλή προθεση καμμια φορα δε λεω).
Η φράση που μου την δίνει τόσα χρόνια πιο πολύ είναι : "ελα αφου ξερεις οτι ειναι στο μυαλό σου" ή "δεν είναι τίποτα είναι αγχος αφου το ξερεις" την στιγμή που εγω βιωνω την απιστευτη κρίση πανικού..
εσεις πως τα αντιμετωπιζετε ολα αυτά;