Κοινωνιολογία, Κοινωνική Ανθρωπολογία & Ψυχολογία

Είμαι μαθήτρια 3ης Λυκείου και θέλω να σπουδάσω Ψυχολογία, αλλά οι βάσεις είναι αρκετά υψηλές (ΕΚΠΑ & Πάντειο Πανεπιστήμιο) και δεν είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρω να περάσω. Με ενδιαφέρει όμως επίσης η Κοινωνιολογία, και ακόμα περισσότερο η Κοινωνική Ανθρωπολογία. Εκεί οι βάσεις είναι σχετικά χαμηλές (ειδικά της Κ.Α.) και πιστεύω πως μπορώ να περάσω. Επειδή όμως ο στόχος μου είναι να γίνω ψυχολόγος, έχω κάποιες ερωτήσεις:

1) Εάν περάσω Κοινωνιολογία, γίνεται με κάποιον τρόπο -στα πλαίσια των σπουδών Κοινωνιολογίας- να βγω ψυχολόγος? Π.χ. εάν επιλέξω κάποια συγκεκριμένα μαθήματα επιλογής?
2) Γίνεται να κάνω μεταπτυχιακό στην Ψυχολογία εάν σπουδάσω Κοινωνιολογία? Και αν ναι, θα μπορώ έτσι να εξασκώ το επάγγελμα του ψυχολόγου?
3) Εάν έχω σπουδάσει Κοινωνιολογία, και παρακολουθήσω κάποια σεμινάρια Ψυχολογίας, θα μπορώ μετά να εξασκώ το επάγγελμα του ψυχολόγου?
4) Εάν περάσω Κοινωνική Ανθρωπολογία, γίνεται με κάποιον τρόπο -στα πλαίσια των σπουδών Κ.Α.- να βγω ψυχολόγος? Π.χ. μέσω κάποιας εκειδίκευσης?
5) Γίνεται να κάνω μεταπτυχιακό στην Ψυχολογία εάν έχω σπουδάσει Κοινωνική Ανθρωπολογία? Και αν ναι, θα μπορώ έτσι να εξασκώ το επάγγελμα του ψυχολόγου?
6) Εάν έχω σπουδάσει Κ.Α., και παρακολουθήσω κάποια σεμινάρια Ψυχολογίας, θα μπορώ μετά να εξασκώ το επάγγελμα του ψυχολόγου?

Να διευκρινίσω πως με ενδιαφέρει η Συμβουλευτική Ψυχολογία :)

Πριν σου απαντήσω στα ερωτήματα να σε ρωτήσω κατι αλλο, τώρα σε ποια μαθήματα της θεωρητικής δυσκολεύεσαι πιο πολύ;

Να σου πω... Σε όλα έχω κάποιο πρόβλημα.

-Στο Άγνωστο έχω πρόβλημα απομνημόνευσης γραμματικών τύπων, συντακτικών κανόνων, κλπ. Μπορεί να κάτσω ώρες να διαβάζω και να μάθω κάτι τέλεια, δεν έχει σημασία όμως γιατί σε μια βδομάδα το έχω ξεχάσει. Στο τετράμηνο πήρα 14 αλλά αξίζω αρκετά χαμηλότερα κατα τη γνώμη μου.

-Στον Φιλοσοφικό Λόγο είμαι πολύ καλή, έχω μάθει καλά όλες τις μεταφράσεις, ξέρω πολύ καλά τα ερμηνευτικά, και με τα λεξιλογικά δεν είχα ποτέ θέμα. Ατυχίες συμβαίνουν φυσικά, αλλά πιστεύω πως εδώ θα γράψω καλά στις Πανελλήνιες. Βέβαια το 14 του τετραμήνου δεν αλλάζει (δεν συμμετείχα καθόλου στο μάθημα οπότε δεν παραπονιέμαι για το βαθμό).

-Στα Λατινικά, τι να σου πώ, με τις μεταφράσεις τα πάω πολύ καλά αλλά από γραμματική/συντακτικό γνωρίζω μόνο τα στοιχειώδη. Κι εκέι 14!

-Στη Λογοτεχνία έχω 13 γιατί η καθηγήτρια είναι μια κωλόγρια που με έχει βάλει στο μάτι από πέρσι. Για να λέμε όμως και την αλήθεια, δεν ξέρω και τίποτα από λογοτεχνικούς όρους και τέλοσπάντων όλα αυτά τα προχωρημένα που θέλουν στις Πανελλήνιες. Δεν καταλαβαίνω πως έχουν τόσες απαιτήσεις μετά από 6 χρόνια που το μάθημα ήταν ουσιαστικά η ώρα του παιδιού. Επίσης δεν μου άρεσε σχεδόν κανένα από τα ποιήματα/πεζογραφήματα που κάναμε στην τάξη (και με αυτά που μου άρεσαν, δεν ασχοληθήκαμε!).

-Στην Ιστορία έχω επίσης 13 γιατί η καθηγήτρια έχει πρόβλημα στον εγκέφαλο (μέσος όρος τμήματος 12). Λατρεύω την ιστορία και μπορώ να διαβάζω για ώρες, αλλά σιχαίνομαι τον τρόπο που διδάσκεται στο σχολείο. Μπορώ όμως αν διαβάσω να γράψω αρκετά καλά. Στην Ιστορία Γενικής έχω 20, με μέσο όρο τμήματος 14, και γενικά με αυτό το μάθημα πιστεύω μπορώ να τα καταφέρω.

Επομένως, θα έλεγα οτι δυσκολεύομαι περισσότερο με σχεδόν τα πάντα :/

Α, επίσης να αναφέρω οτι δεν έχω πάει ποτέ στη ζωή μου φροντιστήριο.

Συγνώμη αν κάτι από τα παραπάνω δεν βγάζει νόημα, διαβάζω Έκθεση εδώ και 4 ώρες, μετά επό 3ωρο Λατινικά, και ο εγκέφαλός μου υπολειτουργεί.

Υ.Γ.: Ευχαριστώ που απάντησες! :)

Γενικά θα λεγα δε χωνεύεις την παπαγαλία και να μαθαίνεις απ' έξω που λέμε. Δυστυχώς είναι πρόβλημα αυτό και ειδικά οταν πρέπει να δώσεις αυτά τα μαθήματα που μικρή σχέση έχουν με τη σχολή που θελεις. Εφόσον λοιπον δε γίνεται να πιεστείς παραπάνω να μάθεις τα θεωρητικά που ζητάνε απ' έξω, τοτε συμφωνώ κι εγώ οτι μια καλή λύση είναι να περάσεις σε αλλη σχολή και μετα βλέπεις. Είναι κατι που το χουνε κάνει πολλά παιδιά. Εαν βγάλεις μια αλλη σχολή μετα έχεις το δικαίωμα να δώσεις εξετάσεις για κατάταξη σε οποια σχολή θες, δίνοντας 3 μαθήματα σχετικά με τη σχολή και οχι τα άσχετα που ζητάνε τώρα. Δηλαδή αν σ' αρέσει η ψυχολογία θα σου είναι πιο εύκολο να διαβάσεις 3 μαθήματα ψυχολογίας παρά αρχαία, λατινικά κλπ. Μάλιστα σε μια παραπλήσια σχολή θα κάνεις και μέσα κάποιες ψυχολογίες, οπότε θα πάρεις μια ιδεά.

Στα ερωτήματά σου τώρα, σε πολλές σχολές υπάρχουν μαθήματα ψυχολογίας πχ στο φπψ, κοινωνιολογία κλπ αλλα δεν έχεις τα επαγγελματικά δικαιώματα, ας κάνεις μέσα πολλά σχετικά μαθήματα. Το ιδιο γίνεται και με τα μεταπτυχιακά, δηλαδή μπορείς να κάνεις αλλα πάλι δε σου δίνει τα δικαιώματα. Υπάρχει ομως ένα παραθυράκι εφόσον λες οτι σ' ενδιαφέρει η συμβουλευτική, εκει μπορείς να το εξασκήσεις αλλα στην ταμπέλα θα λέει σύμβουλος, οχι ψυχολόγος. Σεμινάρια πάντως χρειάζονται ούτως ή άλλως γιατι και οι σχολές ψυχολογίας πάλι θεωρητικές είναι κατά βάση. Γενικά σκέπτεσαι να περάσεις μακριά ή κοντά στον τόπο καταγωγής σου;

Γενικά έχω αδύναμη μνήμη, αλλά σίγουρα δεν βοηθάει το οτι μέχρι και φέτος συστηματικά απέφευγα το διάβασμα και τις επαναλήψεις σε γραμματική και συντακτικό. Πάντως και στα Λατινικά και στα Αρχαία θεωρώ οτι έχουν υπερβολικές απαιτήσεις, λες και στη Θεωρητική είναι μόνο άτομα που θέλουν να γίνουν Φιλόλογοι. Και είναι αξιολύπητο (αλλά αναμενόμενο) που παραμένουν προσκολλημένοι στις λεπτομέρειες και αγνοούν την ουσία. Αντι να κάνουμε κανα Βιργίλιο, ασχολούμαστε με σύκα και τρίχες!

Κοίτα, για φέτος δεν το βλέπω. Για διάφορους λόγους δεν έχω κάνει την απαραίτητη προετοιμασία, και είναι μάλλον απίθανο να περάσω σε μια σχολή με τόσα μόρια. Όμως το έχω πάρει απόφαση, και μόλις ξεκαθαρίσουν τα πράγματα με τις φετινές Πανελλήνιες θα αρχίσω εντατικό διάβασμα για να ξαναδώσω.

Το θέμα με τις Κατατακτήριες είναι οτι δεν έχω χρόνο για χάσιμο. Το οτι θα ξαναδώσω σημαίνει οτι ένας χρόνος έχει ήδη χαθεί, να χάσω κι άλλον ένα? Εάν θυμάμαι καλά, πρέπει να έχω ήδη φοιτήσει 2 έτη σε μια σχολή για να δώσω Κατατακτήριες να πάω σε μια άλλη. Και -αν υποθέσουμε οτι θα περάσω με τη μια- ενώ είναι ένα θετικό οτι θα πάω αμέσως στο 2ο έτος, η συνολική διάρκεια των σπουδών μου θα είναι 5 χρόνια, όχι 4. Μπορεί 1-2 χρόνια να μην σημαίνουν κάτι για κάποιον άλλον, αλλά εγώ μετράω και το δευτερόλεπτο.

Εγώ όπου και να περάσω, αυτά που θέλω να διαβάσω θα τα διαβάσω -στον δικό μου χρόνο βέβαια. Και με την Ιστορία θα ασχοληθώ, και με την Ανθρωπολογία, και την Κοινωνιολογία και φυσικά με την Ψυχολογία, γιατί με ενδιαφέρουν πολύ άσχετα με το τι θα σπουδάσω. Οπότε ακόμη και σε μια "ασχετη" σχολή να περάσω φέτος (π.χ. Ιστορία της Τέχνης) πάλι θα έχω επαφή με το αντικείμενο (Ψυχολογία). Έχεις όμως δίκιο σε αυτό που λες.

Για το ΦΠΨ έχω ακούσει...και τι δεν έχω ακούσει! Οι μισοί λένε οτι είναι "ψυχολογία light", οτι δηλαδή μπαίνεις πιο εύκολα, ε ντάξει ασχολείσαι λίγο με Φιλοσοφία και Παιδαγωγικά, αλλά βγαίνεις κανονικά ψυχολόγος και όλα μια χαρά. Οι άλλοι μισοί λένε οτι είναι μια σχολή του κώλου, δε βγαίνεις τίποτα, και σίγουρα όχι ψυχολόγος!

Ναι, σαν επάγγελμα με ενδιαφέρει μόνο να ασχοληθώ με την Συμβουλευτική Ψυχολογία. Επίσης θα ήθελα πολύ να ασχοληθώ με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα (μέσα από την οπτική της Ψυχολογίας), αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο ειδικά στην Ελλάδα.

Εγώ την ταμπέλα του "ψυχολόγου" την θέλω, γιατί ακόμη και αν είμαι καλή στη δουλειά μου, ο άλλος αυτό θα κοιτάξει. Αλλιώς ακούγεται το "ψυχολόγος"... Εμένα αυτά μου φαίνονται γελοία, αλλά η κατάσταση έτσι είναι :/

Ναι, σεμινάρια θα κάνω έτσι κι αλλιώς, εννοούσα κάτι παραπάνω, ειδικά για αυτόν το σκοπό.

Εγώ μένω Πειραιά, και τώρα τι να σου πώ, ακόμη και στις σχολές τις Αθήνας θα δυσκολεύομαι να πηγαίνω! Σχολές εκτός Αθήνας για εμένα δεν υπάρχουν καν.

Δεν έχω καμία σχέση με την ψυχολογία οπότε ό,τι σου γράφω έχει να κάνει είτε γενικά με τον τομέα της εκπαίδευσης εφόσον έχω σπουδάσει σε ελληνικό πανεπιστήμιο είτε με μια γρήγορη αναζήτηση που έκανα ονλάιν.

Για τις κατατακτήριες που αναφέρθηκε πιο πάνω δεν ισχύει ότι μπορείς να δώσεις μετά από 2 χρόνια. Πρέπει να τελειώσεις το πρώτο πτυχίο σου (στην καλύτερη στα 4 χρόνια) και μετά να δώσεις κατατακτήριες και αν περάσεις να μπεις στο δεύτερο έτος της νέας σχολής με την έννοια ότι σου αναγνωρίζονται κάποια πρώτα γενικά κοινά μαθήματα που μπορεί να έχεις παρακολουθήσει στην πρώτη σου σχολή (ξέρω γω να σου αναγνωριστούν όλες οι κοινωνιολογίες αν έχεις βγάλει κοινωνιολογία σαν πρώτο πτυχίο). Δεν θα συνιστούσα τις κατατακτήριες για κανένα λόγο. Στην καλύτερη όλο αυτό θα σου πάρει 6 χρόνια και δε σημαίνει καν ότι θα περάσεις στις κατατακτήριες. Σχετικά με κατατακτήριες εδώ: http://edu.klimaka.gr/tritobathmia-e...exetaseis.html

Για το τι ισχύει από όλα αυτά που ρώτησες νομίζω ότι πολύ λίγοι άνθρωποι θα ξέρουν να σου απαντήσουν. Σε αυτό το σάιτ μπαίνουν άνθρωποι που έχουν προβλήματα ψυχολογικής φύσης, δεν είναι φόρουμ ειδικών. Αρα δεν ξέρω αν κάποιος έχει απάντηση σε όλα αυτά που ρωτάς. Εγώ αυτό που θα έκανα στη θέση σου θα ήταν ή να ρωτήσω τις γραμματείες αυτών των σχολών κυρίως της ψυχολογίας για το τι παίζει σχετικά με τα μεταπτυχιακά κλπ. Επίσης, είδα ότι υπάρχουν σύλλογοι που γράφεσαι μετά ως ψυχολόγος, θα μπορούσες να πάρεις εκεί ένα τηλέφωνο και να ρωτήσεις ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να γραφτείς. Δλδ πρέπει να έχεις πρώτο πτυχίο από ψυχολογία, αν από το ΦΠΨ βγαίνεις ψυχολόγος κλπ. Εδώ το λινκ για τον ένα σύλλογο και τις προϋποθέσεις που αναφέρει για να γίνεις μέλος αν και δεν είναι πολύ ξεκάθαρο ποια πτυχία θεωρούνται πτυχία ψυχολογίας (δεν διευκρινίζει για το ΦΠΨ πχ άρα καλύτερα πάρε ένα τηλέφωνο): http://www.seps.gr/index.php/2010-02...02-22-13-54-50

Εναλλακτικά θα ρωτούσα άτομα από καμιά παράταξη της συγκεκριμένης σχολής γιατί αυτοί συνήθως γνωρίζουν παραθυράκια και τέτοιες ιστορίες. Προσπάθησα να βρω μερικές πληροφορίες στο ίντερνετ αλλά με έπιασε το κεφάλι μου. Το μόνο που νομίζω ότι κατάλαβα είναι ότι από ΦΠΨ μπορείς να βγεις ψυχολόγος στα χαρτιά αλλά στην ουσία παίζει να μην έχεις μάθει τίποτα σχετικό. Αν θες διάβασε αυτό μήπως βγάλεις περισσότερη άκρη από μένα http://www.filosofiki.eu/viewtopic.p...6584d41d98d189

Καλό κουράγιο στην αναζήτησή σου. Οι ιδιωτικές σχολές σε ενδιαφέρουν;

αν δεν υπηρχαν προβληματα δε θα σκεφτοταν κανεις κ πως να τα ξεπερασει..
αυτοι που δεν αντιμετοπιζουν προβληματα δε μπορουν να λυσουν κ τα προβληματα.
ετσι αυτοι που εχουν προβληματα τελικα γινονται το πιο ικανο ειδος ανθρωπου που υπαρχει.
Δεν είναι ότι είμαι και τόσο έξυπνος. Είναι που μένω με τα προβλήματα περισσότερο.
Αλβέρτος Αϊνστάιν

Μόνο χάρη στα προβλήματά μας αναπτυσσόμαστε διανοητικά και πνευματικά.
Scott Peck
ψυχίατρος

Melissa, ναι για τις Κατατακτήριες δεν θυμόμουν καλά, πάντως όπως είπες κι εσύ το θέμα είναι πως θα χάσω πολύ χρόνο.

Ναι αυτό λέω να κάνω, αλλά δεν έχω και το χρόνο αυτή τη στιγμή. Πάντως είναι καλή ιδέα, και εκεί δε μπορεί, θα ξέρουν.

Εγώ το πτυχίο και τον τίτλο θέλω, τις γνώσεις μπορώ να τις αποκτήσω και μόνη μου. Άλλωστε όπου και να περάσω, σίγουρα θα ασχοληθώ με την ψυχολογία γιατί με ενδιαφέρει σαν γνωστικό αντικείμενο. Δεν θέλω να γίνω ψυχολόγος για να κάθομαι σε μια καρέκλα, να κουνάω το κεφάλι μου προσποιούμενη οτι ακούω τον άλλο που μιλάει, και απλά να έχω να λέω στον κόσμο οτι είμαι επιστήμονας. Θέλω να αποκτήσω γνώσεις πάνω στην Ψυχολογία -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- και να βοηθήσω άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη ζωή τους. Το πτυχίο και ο τίτλος είναι τυπικα...αλλά απαραίτητα.

Ιδιωτικές σχολές? Εδω γελάμε!! Με ενδιαφέρουν αλλά δεν έχω λεφτά ούτε για ταξί από το σπίτι μου μέχρι τη σχολή :Ρ Μακάρι να μπορούσα να πάω, και έχω σκοπό να κοιτάξω για υποτροφίες, αλλά δεν ξέρω τίποτα για τις διαδικασίες...

Αλέξανδρε, συμφωνώ απόλυτα και αυτό είναι που με παρηγορεί!

πχ καποτε εκανα το λαθος κ ζηλευα καπια ατομα που νομιζα οτι ηταν καλυτερα απο μενα μεχρι που μια μερα ανακαλυψα οτι αυτο που ελειπε σε μενα που ενω το ειχαν αυτοι τους ελειπε αυτο που ειχα εγω κ τελικα καταλαβα πως τα παντα ειναι τοσο αντισταθμισμενα που φαινετε αυτοι που τους λειπει κατι να ειναι ικανοι να τον αναπληρωσουν ενω αυτοι που δε τους λειπει κατι να μην ειναι ικανοι να κανουν κατι παραπανω σε τιποτα
μετα απο αυτο τη πηρα αποφαση οτι δε θα ξαναζηλεψω απολυτως τιποτα αφου δεν αξιζει.

Εγώ αποδέχομαι τη ζήλια μου, απλά δεν την αφήνω να ξεπεράσει τα όρια. Δεν θα κάτσω να σκάω ενώ μπορώ να βελτιώσω τη ζωή μου και να χτίσω ένα καλύτερο μέλλον για τον εαυτό μου και την οικογένειά μου (που ΘΑ κάνω). Πάντως γενικά, απορρίπτω τα μη-παραγωγικά συναισθήματα όσο μπορώ. Δεν έχω χρόνο και δύναμη για τέτοια πράγματα.

Quote:

---

Originally Posted by WintersWhisper

Μπορεί να κάτσω ώρες να διαβάζω και να μάθω κάτι τέλεια, δεν έχει σημασία όμως γιατί σε μια βδομάδα το έχω ξεχάσει.

---

αυτο ειχα και εγω φροντισε να φορμαριστεισ πριν πασ να δωσεισ δεν εχει σημασια τι ξερεισ αλλα τι θυμασαι πιο πολυ

Δεν έχεις άδικο, αλλά ένα χρόνο έχω μπροστά μου και είτε μου αρέσει είτε όχι (όχι) θα ξεσκιστώ στο διάβασμα και τι να πω, άμα δεν περάσω Ψυχολογία τουλάχιστον θα μπορώ να πω οτι προσπάθησα!

Quote:

---

Originally Posted by elis

αυτο ειχα και εγω φροντισε να φορμαριστεισ πριν πασ να δωσεισ δεν εχει σημασια τι ξερεισ αλλα τι θυμασαι πιο πολυ

---

Δώσε τώρα, κάπου θα περάσεις, πήγαινε να γραφτείς και να δεις πώς είναι και βλέπεις. Αφου μένεις Πειραιά ομως θα μπορούσες να βαζες το παπεί, αλλα μάλλον τα μαθηματικά δεν θα ναι το φόρτε σου φαντάζομαι...:-P Με τα οικονομικά πώς τα πας;

Με κλέβουνε στα ρέστα! :Ρ

Από μαθηματικής απόψεως δεν τα παω καλά με τα οικονομικά, αλλά είμαι πολύ καλή στη διαχείρση χρημάτων (αν έχω κομπιουτεράκι)

Το ΠΑ.ΠΕΙ δεν έχει μόνο σχολές Θετικής/Τεχνολογικής, ευτυχώς έχει και τμήμα Διεθνων και Ευρωπαϊκών Σπουδών, το οποίο με ενδιαφέρει.

Εννοείται πως θα δώσω φέτος, άλλωστε έχω ρίξει πολύ διάβασμα τον τελευταίο μήνα, δεν θέλω να πάνε χαμένα τα ξενύχτια. Επίσης υπάρχουν πολλές σχολές με χαμηλά μόρια που μου αρέσουν μεν, αλλά δεν θα ήθελα να ακολουθήσω τα συγκεκριμένα επαγγέλματα. Π.χ. Σλαβικών Σπουδών, Ιστορία της Τέχνης, Θεατρικών Σπουδών, Τουρκικών Σπουδών... Φέτος εκεί με βλέπω, σε μια από αυτές τις σχολές. Έτσι κι αλλιώς και Ρώσικα θα μάθω κάποτε, και Τούρκικα, και με την τέχνη ασχολούμαι, οπότε γιατί όχι? Να έχω κάπου να πηγαίνω 1-2 φορές την εβδομάδα και να 'εχω και τα φοιτητικά προνόμια.

Τώρα αυτό το thread είναι για την Ψυχολογία/Κοινωνιολογία και όχι για την ακαδημαϊκή μου σταδιοδρομία, αλλά να αναφέρω οτι ψηλά στις σχολές που θα δηλώσω του χρόνου θα είναι και η Αγγλική Φιλολογία (1. Ψυχολογία ΕΚΠΑ 2. Ψυχολογία Πάντειος 3. Αγγλική Φιλολογία, και μετά όλα τα υπόλοιπα) οπότε υπάρχει και αυτή η επιλογή.... Συμβουλές θα δίνω δωρεάν :Ρ

Γεια σου WintersWhisper! Για να γίνεις Ψυχολόγος, χρειάζεσαι οπωσδήποτε ένα πρώτο πτυχίο στην Ψυχολογία. Με κανέναν άλλο τρόπο δεν μπορείς να έχεις αυτό τον τίτλο, επομένως η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα σου στο πρώτο ποστ, είναι ‘όχι’.

Στην Ελλάδα αυτό γίνεται μόνο αν φοιτήσεις σε ένα από τα 4 πανεπιστημιακά τμήματα Ψυχολογίας, στο Παν. Αθηνών, στο Αριστοτέλειο, στο Παν. Κρήτης και στο Πάντειο.

Αν κάποιος σπουδάσει κάτι άλλο, π.χ. Οικονομικά ή Νομική ή Κοινωνιολογία ή οτιδήποτε άλλο, μπορεί μελλοντικά να γίνει Ψυχολόγος αν καλύψει την ύλη των σπουδών του πρώτου πτυχίου Ψυχολογίας. Στην Ελλάδα σε δημόσιο πανεπιστήμιο (για να μην έχεις κόστος), αυτό γίνεται μόνο με κατατακτήριες στις οποίες δεν μπορείς να βασιστείς. Στο εξωτερικό είναι πιο ευέλικτοι.

Έχε υπόψη ότι σε καμία περίπτωση δεν αρκεί ένα πρώτο πτυχίο για μια υπεύθυνη άσκηση του επαγγέλματος. Θα χρειαστείς οπωσδήποτε μεταπτυχιακό ή άλλη μετεκπαίδευση και επομένως χρειάζεται να είσαι έτοιμη για μακροχρόνια αφοσίωση και επένδυση σε χρόνο και χρήμα.

Όσο για το να δηλώνεις σκέτα ‘Σύμβουλος’, προσωπικά δεν θα στο σύστηνα καθόλου. Επειδή δεν χρειάζεται κανένα απολύτως τυπικό προσόν για κάτι τέτοιο, έχει γεμίσει ο τόπος παντελώς αμόρφωτους κι ημιμαθείς τύπους που εκπληρώνουν το απωθημένο τους να το παίξουν ‘ειδικοί’ στην ψυχική υγεία, ‘θεραπεύοντας’ στου κασίδη το κεφάλι. Κι είναι κρίμα, γιατί άνθρωποι με καλές σπουδές στη συμβουλευτική, έχουν τον ίδιο ‘τίτλο’ με διάφορους άσχετους.

Καλή επιτυχία στις εξετάσεις σου και να φροντίσεις γενικά να αποκτήσεις ουσιαστικές γνώσεις. Ο ψυχολόγος είναι από τα επαγγέλματα που ωφελούνται πολύ από μια ευρεία γνώση και καθόλου δεν θα πείραζε να είχες καλούς βαθμούς και γνώσεις σε όλα αυτά τα μαθήματα που κάνετε τώρα στο σχολείο. Καλό κουράγιο και μελέτη! :)

εγω αυτο που βλεπω στα γραπτα σου οπωσ τα παρουσιαζεισ ειναι οτι εχεισ τη γενικη εικονα και ξερεισ τι σου λειπει
οι μισοι μαθητεσ δεν εχουν καν τι γενικη εικονα τουλαχιστονξ εγω δεν την ειχα και πιστεψε με αυτο ειναι πολυ σημαντικο
το να μπορεισ ειναι ενα θεμα το να ξερεισ οτι μπορεισ ειναι ολα τα θεματα μαζι

marina38

Δεν κάνουμε κανένα μάθημα στο σχολείο, το σχολείο τελείωσε επίσημα στις 12 (εγώ έχω να πάω καμιά δεκαριά μέρες), χτες πήραμε βαθμούς, και τη Δευτέρα δίνω Πανελλήνιες. Αφού δεν έχω μείνει ούτε από απουσιες (93) ούτε από βαθμούς (Μ.Ο. 17,6), έχω τελειώσει και δεν υπάρχει τρόπος να βελτιώσω τίποτα. Η αλήθεια είναι πως το σκέφτηκα να μείνω από απουσίες, και για να βελτιώσω τους βαθμούς μου και για να ξαναδώσω με το καινούριο, πολύ καλύτερο σύστημα, αλλά δεν θα ήθελα και να διαβάζω για Πανελλήνιες και να ασχολούμαι με το σχολείο...

Ναι, ακριβώς εκεί κατέληξα κι εγώ... Τελικά το σκέφτηκα περισσότερο, μου είπε και τη γνώμη της η ψυχολόγος της αδερφής μου, και το ΦΠΨ μπορεί να μην το δηλώσω καθόλου... Αν το δηλώσω, σίγουρα σε χαμηλότερη θέση από την Αγγλική Φιλολογία, ίσως και από την Κοινωνιολογία.

Μα εννοείται οτι θα κάνω Μεταπτυχιακό, αλλά δεν αναφερόμουν σε αυτό πριν όταν έλεγα για την διάρκεια σπουδών. Μακροχρόνια αφοσίωση κατά τη γνώμη μου είναι το να κάτσω 4 χρόνια στη σχολή για να πάρω το πτυχίο μου, να κάνω ένα μεταπτυχιακό, και μετά σαν εργαζόμενη ψυχολόγος να μην μείνω στάσιμη αλλά να συνεχίσω να ασχολούμαι με το αντικείμενο μου και να ενημερώνομαι διαρκώς. Όχι το να φάω δέκα χρόνια στα θρανία, να βασανίζομαι τζάμπα (π.χ. με κατατακτήριες). Στην τελική, η ψυχολογία με ενδιαφέρει γιατί θέλω να βοηθάω τον κόσμο να κάνει θετικές αλλαγές στη ζωή του. Αυτό μπορώ να το κάνω δωρεάν χωρίς να χρειάζεται να έχω κανένα πτυχίο...

Βασικά δεν εννοούσα αυτό, αναφέρομαι συγκεκριμένα στις δυο σχολές του τίτλου: Κοινωνιολογία (Παντείου) και Κοινωνική Ανθρωπολογία (Παντείου). Δεν βλέπω κάποια άμεση σχέση μεταξύ της Ψυχολογίας και των Τουρκικών Σπουδών, για παράδειγμα... Τώρα για το εξωτερικό, ναι θα ήθελα να σπουδάσω σε κάποια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα και σίγουρα θα το επιδιώξω εάν βελτιωθεί η οικονομική μου κατάσταση.

Ευχαριστώ για την απάντηση! :)



elis

Ναι, το να αναγνωρίσεις το πρόβλημα είναι μια καλή αρχή! Μακάρι να είχα συνειδητοποιήσει και τις αδυναμίες μου, αλλά κυρίως το πόσο επιτακτική ήταν η ανάγκη για διάβασμα, πολύ νωρίτερα... Αλλά τι να κάνουμε, τουλάχιστον τώρα κάνω οτι μπορώ. Ευχαριστώ για την απάντηση και για τα ενθαρρυντικά λόγια :)