Originally Posted by
foufoutos32
Ξέρω ότι το θέμα το χουν ανοίξει πολλοί, αλλά ακούστε και το δικό μου "πόνο". Λοιπόν, είμαι μανιώδης καπνιστής από τα 18 (τώρα είμαι 32) - θεριακλής με άλλα λόγια. Υπάρχουν στιγμές που πραγματικά νομίζω ότι είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο, αλλά τις περισσότερες φορές το σιχαίνομαι. Πάσχω από νοσοφοβία και γενικά το άγχος μου είναι πανταχού παρόν, και βιώνω μια υπέροχα μπλεγμένη κατάσταση όπου ανάβω τσιγάρα μπας και ηρεμήσω, αλλά καταλήγω να αγχώνομαι περισσότερο για το τι μπορεί να μου προκαλέσει το τσιγάρο - όπως πχ καρκίνο.
Δεν έχω κάνει καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια να το κόψω, αν και το έχω στο μυαλό μου συνεχώς. Για μια περίοδο σχεδόν καθημερινά αγόραζα πακέτα, τα οποία κάθε πρωί που ξύπναγα τα πέταγα στα σκουπίδια με το σκεπτικό ότι "φτάνει πια" και μετά από κάνα 2ωρο πήγαινα και αγόραζα καινούρια. Επίσης, κάποια στιγμή πήγα και σε ένα ιατρείο διακοπής καπνίσματος, αλλά η αλήθεια είναι ότι απογοητεύτηκα 1) από το γεγονός ότι ήμασταν καμιά 40αριά άτομα σε ένα δωμάτιο χωρίς ιδιαίτερη επικοινωνία με τον ψυχολόγο και 2) Το ύφος της γιατρού ήταν τόσο εκνευριστικό που μου προκαλούσε τόσα νεύρα και άρα μεγαλύτερη επιθυμία για τσιγάρο :P. Έτσι τα παράτησα.
Έχω επίσης διαβάσει όλες τις οδηγίες για το τι πρέπει να κάνω, έχω κατεβάσει ακόμα και εφαρμογές στο κινητό που σε "ενθαρρύνουν" να διακόψεις, αλλά για κάποιο λόγο δεν το κόβω. Ξέρω ότι μια απόφαση είναι και πως πρέπει να το πάρω τελείως σοβαρά, αλλά αν έχετε κανένα έξτρα tip να μου πείτε, είμαι όλος αυτιά (ή μάλλον μάτια)!
Καλή σας μέρα. ;)