αίσθημα παλμων

Έχω αίσθημα παλμων καθόλη την διάρκεια της μέρας τα τελευταία δυο χρονια και δυστηχως παρολο που εχω παει σε ενα σωρο γιατρους κανεις δεν ειπε κατι συγκεκριμενο και πραγματικα με θλιβει που οι περισσοτεροι η μαλλον σχεδον ολοι οι γιατροι την σημερον ημερα ειναι συλεκτες χαρτονομισματων των 50 ευρω και εχουν ελαχιστες γνωσεις.Καθολη την διάρκεια της ημέρας τα τελευταια 2 χρονια έχω την ανάγκη να πάρω μια βαθειά ανάσα η οποία με ανακουφίζει για κάποια δευτερόλεπτα μέχρι να επανέλθει η ίδια εκνευριστική κατάσταση των έντονων παλμων οι οπιοι με δυσκολευουν ακομα και στην ομιλια δηλαδη αισθανομαι οτι πρεπει να παρω μια βαθεια ανασα για να συνεχισω να μιλω και ακομα και αν το κανω η κατασταση επανερχεται μετα απο καποια δευτερολεπτα.Οι χτυποι της καρδιας είναι ορατοί ακόμα και με γυμνό μάτι.Ποτε δεν έχω αισθανθεί τέλεια αλλα πολλές φορές υπήρχαν βελτιώσεις τις οποίες δυστυχώς δεν μπόρεσα να αποδώσω κάπου γιατι π.χ μια περιοδο που δεν μου πηγαιναν καλα τα πραγματα το προβλημα ειχε υποχωρησει που σημαινει οτι δεν συνδεεται με την ψυχολογικη μου κατασταση.Δεν έχω άγχος για κάτι το μονο συναίσθημα που με κατακλιζει είναι ο εκνευρισμός λόγω του οτι το συγκεκριμένο πρόβλημα εκτός απο το οτι εχει καταστρέψει την καθημερινότητα μου και με εχει ριξει σε λυθαργο εχει επίσης περιορίσει τις δυνατότητες μου σε όλες τις δραστηριότητες.Επισης μου προκαλεί κόπωση δηλαδή εαν τρέξω η αίσθηση οτι το οξυγόνο δεν είναι αρκετό δηλαδή η ανάγκη να πάρω μια βαθειά ανάσα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη.Μακαρι να βρεθει καποιος να με καθοδηγησει και να μου πει εαν υπαρχει περιπτωση να ειναι κατι σαν μονιμη βλαβη καθοτι δεν ελεγχεται η κατασταση.Εαν μπορουσα να αποδωσω τις βελτιωσεις στην διακυμανση της καταστασης θα ημουν πολυ ευχαριστημενος.Και η κατασταση πιστεψτε με ειναι πολυ δυσκολη.Το να θελεις να παρεις μια βαθεια ανασα για να κανεις το παραμικρο ειναι πραγματικος εφιαλτης χωρις τελος.

Γεια σου kentavros3 όταν λες αίσθημα παλμών τι εννοείς;πώς θα το περιέγραφες ακριβώς;φτερουγίσματα;ταχυ καρδίες;

H ζωή εiναι μια επικίνδυνη κατάσταση
H νοσοφοβία συνήθως έχει να κάνει με τον φόβο κάποιου ότι θα πάθει μια σπάνια ή ανίατη ασθένεια όπως φυματίωση, καρκίνο και καρδιακές παθήσεις. Oσοι επαίρεστε πάντως, μην εφησυχάζετε: τάσεις νοσοφοβίας παρατηρούνται σε όλους τους ανθρώπους, περισσότερο ή λιγότερο φυσιολογικούς, που όμως είναι συνήθως σύντομες σε διάρκεια και υποχωρούν έπειτα από ιατρικές βεβαιώσεις ότι δεν υπάρχει πρόβλημα.
H ιδεοληψία του φόβου και ορισμένες άλλες ειδικές φοβίες είναι πολύ της μόδας στις μέρες μας. Aν αναλογιστούμε ότι: α) η υποχονδρίαση είναι αποτέλεσμα χρόνιας δυσαρέσκειας με το περιβάλλον ή με τις συνθήκες της ζωής μας, β) ένα από τα κύρια συμπτώματά της είναι το άγχος και γ) η αντιμετώπισή της είναι όμοια με την αντιμετώπιση του άγχους - με λίγα λόγια είναι πιο αποτελεσματικό αντί να τρέχεις σε πολλούς ιατρούς και να κάνεις άπειρες εξετάσεις (και να μη βρεις τίποτα), να επισκεφτείς έναν ψυχίατρο ο οποίος θα σου εξηγήσει τι ακριβώς σου συμβαίνει και θα αναλάβει την υποστήριξή σου, δεν είναι να απορεί κανείς που γνωρίζει τέτοια έξαρση.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, περισσότερο από το 8% των ασθενών πάσχουν από υποχονδρία, ένα συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό, η αύξηση του οποίου οφείλεται στη «βλαβερή γνώση» και ημιμάθεια: ιατρικά θέματα προβάλλονται από μη ειδικευμένους ρεπόρτερ σε όλα τα δελτία ειδήσεων, μαθαίνουμε όλα τα update για επιδημίες όπως η νόσος των πτηνών, το AIDS, ο έμπολα, η θανατηφόρα γρίπη, το τσίμπημα του αφρικανικού κουνουπιού... Aν στα παραπάνω προσθέσει κανείς και τα πολυάριθμα ιατρικού ενδιαφέροντος περιοδικά που μπορούν να μετατρέψουν έναν υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο σε φοβικό, αλλά κυρίως την ανεξέλεγκτη πληροφορία που διακινείται στο Ιντερνετ, έχει την απάντηση για το πού οφείλεται το μεγαλύτερο μέρος της υποχονδρίασης και γιατί έχουν γραφτεί ελάχιστα γι’ αυτή σε επιστημονικά βιβλία - κι αν όχι ελάχιστα, σίγουρα σημαντικά λιγότερα απ’ ό,τι για τη φαρμακοβόρα εκδοχή της, το περίφημο «σύνδρομο πανικού».

Ακριβώς το ίδιο είχα κι εγώ! Οπως το περιγράφεις! Εχω φάει αρκετό χρόνο από τη ζωή μου τρέχοντας είτε στα επείγοντα των μεγάλων νοσοκομείων, είτε σε ραντεβού για εξετάσεις.
Η απάντηση πάντα η ίδια: αίσθημα παλμών. Κατά τους γιατρούς όλα ήταν μια χαρά με την καρδιά μου και δέκα χρόνια μετά, συμφωνώ πλέον κι εγώ.
Μόνη μου προσπάθησα να βρω τις αιτίες, εκτός ψυχολογικών εννοείται αιτίων και μια ιδέα ήταν η κακή στάση του σώματος. Καμπούριαζα, ειδικά όταν διάβαζα, έβλεπα ταινίες κλπ.
Προσωπικά με βοήθησε η συνειδητά καλύτερη στάση, το μονόζυγο (στην πόρτα εννοώ, να "κρέμομαι" απλά, να ισιώνει η σπονδυλική), τέτοια πράματα.
Αν έχεις κάνεις όλες τις εξετάσεις -όπως εγώ- μη φοβάσαι! Οσο αγχώνεσαι, τοσο θα επανέρχεται. Προσπάθησε, αφου έχεις ήδη τις ιατρικές γνωματεύσεις, να ξεκολλησεις. Δύσκολο, αλλά εφικτό.

Παιδιά βοηθάει πολύ και η διαφραγματική αναπνοή σε συνδυασμό με μυική χαλάρωση...

Ναι, κάτι τέτοιο εννοώ. Ασε που βοηθάει γενικότερα και όχι μονο στην καρδιά.

Μια μόνιμη ανάγκη να πάρω μια βαθειά ανάσα για να ανακουφιστω και να νιώσω καλύτερα για κάποια δευτερόλεπτα μέχρι να επανέλθουν αυτοί οι έντονοι παλμοί οι οπιοι έχουν καταστρέψει την καθημερινότητα μου.Οι γιατροί δυστυχώς δεν έχουν ιδέα τι μπορεί να εχω και το πρεπει να πάρω...Επίσης εχω σταματήσει και τον πρωταθλητισμό λόγω αυτού του προβλήματος λόγω της κόπωσης που μου δημιουργεί το πρόβλημα αυτό....

Δηλαδή είχες ακριβώς το ιδιο πρόβλημα 10 χρονια και τωρα ολα καλα ;;;Μακάρι να ήξερα ο πρεπει να κανω για να απαλλαγώ απο αυτόν τον γολγοθά και θα το έκανα...Το θέμα είναι οτι δεν μπορω να το αποδώσω κάπου ουτε το πρόβλημα ουτε τις βελτιώσεις που εχω ανα διαστήματα...

Δεν το είχα για δέκα συνεχόμενα χρόνια. Το είχα για ένα μεγάλο χρονικό διάσημα πριν δέκα χρόνια.
Ηταν εφιαλτικό, έπαιρνα βαθιά αναπνοή, προσπαθούσα να ξεχαστώ (μιας και κατά τους γιατρούς δεν είχα κάτι) μάταια όλα. Εχω κάνει όλες τις εξετάσεις, τα πάντα φυσιολογικά.
Κάποια στιγμή, όπως σου είπα, άρχισα ήπιες γυμναστικές ασκήσεις, οι οποίες με βοήθησαν πολύ! Συγκεκριμένα αυτές που επικεντρώνονται στον θώρακα και το μονόζυγο.
Τελικά, δίκιο είχαν οι γιατροί. Αυτό σου λέω. Είναι φοβερό το άγχος! Ακόμα κι όταν δεν το νιώθεις και πιστεύεις πως είσαι χαλαρός, εκείνο υποβόσκει και σου κάνει μεγάλο κακό!

Κατάλαβα...Καλα που είπες ήπιες γιατι μου είναι πολύ δύσκολο να κανω ασκήσεις με πολλά κιλά...Άρα έφυγε απο μονο του όλο αυτό με την βοήθεια αυτών των ασκήσεων...;Κάποια χάπια δεν πήρες ;Ποσο καιρό το είχες;;;Εγω κλείνω διετία.Το αλκοόλ παρεμπιπτόντως χειροτερεύει την κατάσταση και κανει αυτήν την ανάγκη να πάρω βαθειά ανάσα ακόμα μεγαλύτερη ...

τι να πω και εγώ που έχω πάντα αίσθημα παλμών σε όλο το σώμα. μερικές φορες τα πόδια μου κινούνται ρυθμικά με την καρδια μου, ακόμα και η κοιλια μου όταν είμαι ξάπλα
κινείται ρυθμικά με την καρδια μου.

Εννοείται ήπιες ασκήσεις! Tο θέμα είναι να "ανοίξει" ο θώρακας, ο οποίος (όχι μονο σε μένα, αλλά σε πολλούς ανθρώπους) λόγω κακής στάσης κάνει τα οστά να καταπονούνται.
Ενας άλλος γιατρός (όχι καρδιολόγος) είχε τονίσει πως οι χόνδροι στον θώρακα τρίβονται μεταξύ τους και αυτό δημιουργεί πόνο και συμπτώματα εμφράγματος, χωρίς να υπάρχει τέτοιο θέμα.
Τι να πω βρε παιδιά, πέρασα πολύ δύσκολα και τρέχαμε συνεχώς στα επείγοντα ξημερώματα.. Μετά, αρρώστησε σοβαρότατα η μάνα μου και αυτό κάλυψε τα πάντα!

Παιδιά,εγώ δεν έχω αίσθημα παλμών...έχω πονάκια στη καρδιά όμως...Ο καρδιολόγος με εξέτασε το Μαρτιο και ήμουν μια χαρά...Σήμερα πάλι έκλεισα ραντεβού να μου φύγει η ιδέα πάλι....πολλά λεφτά ρε γμτ. για να ικανοποιήσουμε τη φοβία μας και μόνο!!!βαρεθηκα!!!!

Ανεξέλεγκτο γίνεται.. Ασε, τα 'χω περάσει και τα ξέρω από πρώτο χέρι.
Γιατί όμως δεν κλείνεις ραντεβού σε μεγάλο νοσοκομείο, αλλά πληρώνεις;

Να απαντήσω και στο ερώτημα του Κένταυρου, όχι, χάπια δεν έπαιρνα. Δεν με έπαιρνε να πάρω, γιατί είχα τότε το πρώτο μου παιδί μωρό και δε γινόταν.

Γεια σας ταλαιπωρουμαι και γω με αισθημα παλμων και καποιες αρυθμιες.Οι παλμοι μου ελαφρως φυσιολογικοι(80-95).Ολο αυτο με αφηνει χωρις υπνο και χωρις αυτα που μου αρεσαν να κανω.Θελω να ρωτησω πως ειστε σημερα ολοι εσεις

κι εγω νιωθω τους παλμους μου σαν συσπασεις μυων ,δεν ξερω τι απο τα δυο ειναι βασικα αλλα νιωθω σαν να εχω ενα κομπρεσερ μεσα μου,δεν παλευεται ..το ειχα πριν χρονια..μου περασε και επανηλθε

Έχω ακριβώς τα ίδια συμπτώματα, το πιθανότερο πρόκειται για δυσαυτονομία, σύνδρομα IST και POTS. Είναι απίστευτη η ομοιότητα στα συμπτώματά μας... Σε παρακαλώ, εάν δεις το μήνυμα επικοινώνησε μαζί μου!