Είμαι 39 χρονών είμαι μεγάλη για σπουδές;
Printable View
Είμαι 39 χρονών είμαι μεγάλη για σπουδές;
η απαντηση ειναι : "εξαρταται"
οι σπουδες δεν σχετιζονται με την ηλικια, αλλα με την μαθησιακη ικανοτητα.
αν εχεις καλα επιπεδα μαθησιακης ικανοτητας, αν εχεις καλη μνημη, καλη κριση, ικανοτητα συγκεντρωσης σε ενα αντικειμενο, αν μπορεις να ανταπεξερθεις σε αρκετες ωρες μελετης σε βαθος χρονου, σε εξετασεις, κι αν ολα αυτα μπορεσεις να τα κρατησεις σταθερα για τα χρονια που θα χρειαστει η σπουδη, τοτε να το κανεις.
δεν εχει καμια σχεση η ηλικια. χρονο και διαθεση να εχεις και σπουδαζε μεχρι τα βαθια γεραματα!
Καλα το δελφινι ειναι ικανο να φτασει μεχρι πτυχιο και μια μερα πριν το παρει να τα παρατησει γιατι εμαθε οτι παντρευτηκε μια που πηγαιναν στην εκκλησια και δεν της μιλουσε επειδη την χαρακτηρισε π...ναQuote:
Originally Posted by Remedy
Quote:
Originally Posted by Remedy
δελφίνι, συμφωνώ οπως το θέτει η Remedy, από πλευράς μαθησιακής ικανότητας.
Δεν είσαι μόνη! Μην ανησυχείς! Κι εγώ σκοπεύω τώρα να ξεκινήσω κάτι.
Όμως, και για τους δυο μας ισχύει πως, δεν μπορούμε να αφοσιωθούμε τώρα όπως κάναμε στα 20 - 25 μας αποκλειστικά στις σπουδες. Τώρα οι σπουδές πρέπει να είναι απλά μέρος του όλου χρόνου μας. Συνιστάται δηλαδή η μερική φοίτηση. Έτσι ούτε τη δουλεια μου θα αφήσω, ούτε την προσωπική μου ζωη θα περιορίσω ή εγκαταλείψω. Απλά θα βρω τη φόρμουλα και τα τρία να συνδυαστούν επιτυχώς. Χρόνο αμα θέλουμε βρίσκουμε βάζοντας δλδ στην ακρη τις ωρες που χασομεράμε. Το ίδιο κάνε κι εσύ!
Και χαίρομαι που στο Poll όλοι σου απάντησαν θετικά.
Μόνο μην κανεις καποια γκάφα, σαν κι αυτη που περιγράφει ο φλοκ (ουτε εγω σου εχω πολλή εμπιστοσύνη...)
Αμα σου αρεσει κατι , δεν υπαρχει ακαταλληλη ηλικια . Εχω δει 75 αρηδες να κανουν βαρη , και μεγαλουτσικα μαλιστα . Ο πατερας μου αρχισε να μαθαινει η/υ στα 70 του , και σημερα , 90 , ειναι αυθεντια , κανει τα παντα μεσω η/υ , και δεν υπαρχει προβλημα η/υ που δεν μπορει να λυσει .
χαχαχαχαχαχαχαχαχα κλαιωωωωω!!!Quote:
Originally Posted by φλοκ
Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Κι εγω ( οπως ο Γιαννης ) , δεν πιστευω οτι θελεις να σπουδασεις ( καπου ειχες γραψει τις σπουδες σου ) . Ριχτο στην διαιτα , και βουρ για γαμπρο καλυτερα .
Μμμμμ εξαρτάται, εγώ πάντως που έχω σπουδάσει δεν είναι εύκολο , θέλει διάβασμα και παρακολούθηση, αν είναι θεωρητικής σου αρκούν σημειώσεις. Η μνήμη σου πως είναι? Εγώ για παράδειγμα είμαι 43 και από μνήμη δεν σκίζω. Δελφίνι κάνε ότι σε φωτίσει ο θεός. Αλλά αν το θέλεις, μπορείς!!!!!!!!!!!
Αυτο ειναι ολο το ζουμι φιλος. Ολοι οι υπολοιποι αδικα γραφουμε αφου το δελφινι ενα θεμα εχει ουσιαστικα.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Δελφίνι αν θες τη γνώμη μου, μπορείς να σπουδάσεις, αν εννοείς σε κάποιο ΤΕΙ ή ΙΕΚ. Για Πανεπιστήμιο θέλει πλήρη αφοσίωση, διαύγεια, μνήμη, γνωστικές ικανότητες γενικότερα, θέληση, καλή ψυχολογία, κτλ. Και σε μερικά ΤΕΙ μπορεί να είναι έτσι, δεν τα υποτιμώ, αλλά σίγουρα είναι πιο εύκολο να μπεις και να τελειώσεις. Γι' αυτό καλύτερα να είσαι σίγουρη 100% ότι θες να το κάνεις και να ξέρεις ότι μπορείς.
Δεν θέλω να πάω σε τει αλλά στο παιδαγωγικό που μου αρέσει και ήτανε πάντα το όνειρό μου. Τει τελείωσα δεν θέλω να πάω σε άλλο.Quote:
Originally Posted by pillow
Σου εύχομαι καλό κουράγιο, αφού ήταν το όνειρό σου, να το τολμήσεις!!Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Ε αμα ειναι για ιεκ και το θες δεν υπαρχει καποια δυσκολια πηγαινε χωρις σκεψη, το ιεκ δεν εχει το ιδιο διαβασμα με το τει και να διαβασεις λιγοτερο δεν χαθηκε ο κοσμος, επισης οσο σου αρεσει κατι τοσο πιο ευκολα το μαθαινεις. Στο ιεκ που πηγα ηταν δυο κοπελες η μια 30 και η αλλη 45, 2 χρονια ειναι οι σπουδες.
Δεν ενδιαφέρομαι για ιεκQuote:
Originally Posted by Anakin
α sorry και παλι κρατα το αλλο που σου ειπα οτι στη σχολη μου ηταν μια 30 χρονων και μια αλλη 45 δηλαδη μεγαλυτερη απο σενα.Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Αν έχεις όνειρο να σπουδάσεις κάτι συγκεκριμένο τότε ΟΚ βάλε τα δυνατά σου και κυνήγα το. Στα όνειρα δεν υπάρχει ηλικία.
Αν θες ομως να βγάλεις ΑΕΙ/ΤΕΙ όποιο να ναι μόνο για να έχεις πτυχίο τριτοβάθμιας τότε καλύτερα ΙΕΚ.
4 χρόνια είναι πολλά αν σπουδάζεις κάτι που δε σου αρέσει...
Δηλαδή δεν είμαι μεγάλη για να βρώ και δουλειά πάνω σε αυτό που έχω όνειρο να σπουδάσω;
Oχι βρε Ολγα , ιδιως για παιδαγωγικο που θελεις , δεν εισαι καθολου μεγαλη για να βρεις δουλεια . Εχω φιλη , 45 , που δουλευει φουλ παιδαγωγος , προτιμουνται οι μεγαλυτερες στο συγκεκριμενο επαγγελμα .
Λοιπόν ακου Δελφίνι/Όλγα, το πρώτο και μεγαλύτερο λαθος που κάνεις είναι να ρωτας εμας, δηλαδη να περιμένεις εξωτερικη επιβεβαιώση. Που ξέρουμε τωρα εμεις τι εισαι και ποια είσαι και ποια ειναι τα ονειρα σου και τα κίνητρα σου?
Εγω ψήφισα όχι με συνοπτικες διαδικασιες και χωρις πρωτη σκεψη γιατι πολύ απλα δεν είσαι μεγάλη για σπουδες. Στο λέω απο εμπειρία. Εγώ οταν σπουδαζα είχα εναν συμμαθητη που ηταν 35 χρονων παρακαλω. Αυτόν τον είχα προτυπο γιατι:
Είχε ηγετικη θεση στη Eurobank
Εκανε το δεύτερο του παιδι
Και σπούδαζε ταυτοχρονα το δευτερο του πτυχιο!!
Ο τυπος ερχοταν κατευθειαν απο τη δουλεια με το κοστούμι στη σχολη, τόσο αφοσιωμένος ήταν. Επίσης, στην ίδια σχολή, γνώριζα μια κοπελα, πρωην μοντέλο, που ηταν και αυτή κοντα στην δικη σου ηλικία οταν εκανε τις σπουδες.
Να ξέρεις οτι οι σπουδές εχουν να κάνουμ περισσότερο με ωριμότητα παρά με την ηλικια. Για παράδειγμα εγω πιστευω οτι αν σπουδαζα ΤΩΡΑ στα 24 μου θα έβγαζα καλύτερους βαθμους απο οτι 19 μου οπου και ξεκίνησα.
Επειδή εισαι νέα, εχεις το αντιληπτικό επίπεδο που χρειάζεσαι για να αναπτύξεις τις γνώσεις σου και να πάρεις το πτυχίο. Επίσης, μετρά πάρα πολύ και η ψυχολογία.
Ειναι και λιγο ο τροπος που εχουμε δομήσει τη κοινωνια μας, πιστευουμε οτι ολα πρεπει να γινουν με καποια σειρά, δηλαδη πρωτα σχολειο μετά σπουδες μετά δουλεια, παντρειά και γάμος.
Παρόλα αυτά υπάρχει μια πληθώρα ανθρωπων, ακόμα και διάσημοι αν θες να ψαξεις στο ιντερνετ, που πηραν το πρωτο πτυχιο οχι στα 30, αλλα στα 40+
Οπότε λοιπον μη κωλώνεις, απλά σιγουρεψου οτι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ το θέλεις και οτι σε γεμίζει.
Απλά οι νοητικές ικανότητες απο κάποια ηλικία και μετά (συνήθως μετά τα 35) δεν είναι οι ίδιες με όταν εισαι 20 - 25. Καταβάλλεις πολλή κοπο πλέον για να απομνημονεύσεις. Εκτος αυτού σε τετοιες ηλικίες (ανω των 35) προφανώς οι σπουδες δεν ειναι στο επίκεντρο των προτεραιοτητων σου αφού έχεις ήδη άλλες υποχρεώσεις (δουλεια - οικογενεια) ή παλεύεις να αποποκατασταθεις σ' αυτές. Οπότε οι υποχρεώσεις αυτες γινονται το επικεντρο της προσοχής σου.Κι ετσι, ακομα κι αν τελικα αναλάβεις το εγχειρημα δεν ειναι δεδομενο ότι θα το ολοκληρώσεις.
Να το προσπαθήσεις.
Η μνήμη μπορεί να εξασθενεί μετά από κάποια ηλικία, αυξάνεται όμως η κρίση, η λογική, η εμπειρία. Και βοηθούν πολύ στην κατανόηση και εμπέδωση μαθημάτων.
Η ηλικια δεν παιζει ρολο, εγω εχω συμφοιτητες ακομη μεγαλυτερους και τα πηγαινουν μια χαρα. Τωρα το θεμα ειναι αν πραγματικα το θελεις η αν απλα ψαχνεις νεες ασχολιες να καλυψεις τυχον κενα...
Τελικά μου φαίνεται ότι όσοι τελειώνουμε νοσηλευτική,ψαχνουμε να κάνουμε και κάτι άλλο μετά...
μετά απο χρόνια (απο τη δημοσίευση) έρχομαι να ρωτήσω:Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Τελικά τι έκανες;
Και αν αποφάσισες να σπουδάσεις, λογικά είσαι 3 ή 4 έτος, πώς σου φάνηκε το όλο εγχείρημα;
μπα έμεινα στην νοσηλευτική που είχα σπουδάσει αρχικά
Quote:
Originally Posted by Macgyver
Ειπα οχι , μπορεις.................................... .........
Μα δουλεύω σαν νοσηλεύτρια
Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Το ξερω , ε ,και ?
Μπορεί να το κάνω στο τέλος
Τι σε εκανε να μην το κανεις;Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Βαρεμάρα ......................Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Ναι ναι ναι ποτέ δεν είναι αργά για οτιδήποτε, είτε είναι το πρώτο πτυχίο είτε όχι! Γνωρίζω 50+ Χημικό που θα δώσει πανελλήνιες φέτος με στόχο να μπει ιστορικό αρχαιολογικό που του αρέσει. Στόχος είναι να μην τα παρατήσεις