Κρίσεις πανικού και διακοπή κάπνισματος

Καλησπέρα σε όλους.Έχω καιρό να γράψω στο Φόρουμ,λόγω μετανάστευσης στο εξωτερικό.Η ιστορία μου με τις κρίσεις πανικού ξεκίνησε πριν από 4 χρόνια.
Μετά από μια περιόδου μεγάλης πίεσης και προβλημάτων υγείας του συζύγου,και ενώ ήμουν φοιτήτρια παρουσιάστηκαν οι πρώτες κρίσεις πανικού.
Πολλά ψυχοσωματικά συμπτώματα,και κυρίως το τρέμουλο στα χέρια που με ενοχλούσε περισσότερο από όλα.
Τελείωσα την σχολή με χίλια ζόρια.Πήρα φαρμακευτική αγωγή με ζαναχ αρχικά για 2 εβδομάδες και μετά έκανα ψυχοθεραπεία.Το παλεύω εδώ και 4 χρόνια,αλλά καμία σημαντική αλλαγή δεν βλέπω δυστυχώς.
Με τον καιρό χάνω και την αυτοπεποίθηση μου και την αυτοεκτίμηση μου και πολλά. Όλοι ξέρετε τα επακόλουθα. Εδώ και ένα χρόνο ζω στο εξωτερικό πια και δεν έχω την δυνατότητα να κάνω ούτε ψυχοθεραπεία,λόγω του ότι δεν μιλάω ακόμη καλά την γλώσσα.
Να μην σας κουράζω πολύ.Η ερώτηση μου έχει να κάνει με την διακοπή του καπνίσματος.
Πριν από ένα μήνα περίπου διέκοψα το κάπνισμα.Διάβασα ένα άρθρο πρόσφατα σε έγκυρο γιατρικό περιοδικό που ανέφερε βελτίωση της κατάστασης σε άτομα με διαταραχή πανικού.Το θέμα είναι ότι νιώθω έντονα το σύνδρομο στέρησης και με ανησυχεί το γεγονός ότι πλέον νιώθω θλίψη και νιώθω ότι δεν θέλω να βλέπω ούτε τους φίλους πια,ενώ πριν δεν είχα τέτοια συμπτώματα.Επιπλέον έχω αρχίσει να έχω αϋπνίες,και μια αίσθηση ότι θα πεθάνω και πρέπει να πάω νοσοκομείο οπωσδήποτε,και τάσεις λιποθυμίας.
Βέβαια δεν έχω το τρέμουλο σε μόνιμη βάση όπως πριν,αλλά και αυτά δεν υποφέρονται πια.
Η ερώτησή μου είναι αν διέκοψε κάποιος το κάπνισμα ενώ είχε διαταραχή πανικού και αν έχει όντως μακροπρόθεσμα κάποιο θετικό αποτέλεσμα από αυτό.

Ειχε τυχει να διαβασω κ εγω ενα τετοιο αρθρο κ το συζητησα με τη γιατρο μου.μου ειπε σαφως αν τρως καλα αθλεισαι κ κοψεις κ το καπνισα καταπραυνουν το αγχος..δε φευγει η διαταραχη ομως..κ μ ειπε καλυτερα απλα να ελαττωσω αμα θελω παρα να το κοψω γι αυτο το λογο γτ θα απογοητευτω κ θα εχω κ τα στερητικα π θα φερνουν περισσοτερο αγχος....τωρα αφου το χεις κοψει ενα μηνα ισως θα μπορουσες να κανεις υπομονη...ποσο καιρο κανει ακομα για να φυγουν τα στερητικα;θα μπορουσες παντως να κανεις συνεδριες μεσω σκαιπ με ελληνα ψυχιατρο-ψυχοθεραπευτη...κ αν χρειαστεις φαρμακευτικη αγωγη τα απλα αντικαταθλιπτικα δε θελουν συνταγη..

Νομίζω ότι η εξάρτηση μου είναι καθαρά ψυχολογική.
Δεν μου λείπει το κάπνισμα ούτε με τον καφέ,ούτε με το ποτό ούτε όταν βλέπω τους άλλους να καπνίζουν μου κάνει εντύπωση.
Βασικά τον τελευταίο καιρό το συχαινόμουν,και κάπνιζα απλά από φόβο μην πάθω χειρότερα.
Παλαιότερα το είχα κόψει για 8 μήνες με τσίχλες νικοτίνης και μου ξεκίνησε μια απίστευτη θλίψη και φοβήθηκα μην πάθω κατάθλιψη και το ξανάρχισα.
Απλά φοβάμαι ότι αυτά τα συμπτώματα της θλίψης και της αίσθησης ότι τρελαίνομαι οφείλονται στον φόβο μου.
Είναι κρίμα να συχαίνομαι το κάπνισμα και να καπνίζω από φόβο.

Ήθελα απλά να ακούσω εμπειρίες από άτομα πού διέκοψαν το κάπνισμα σε διαταραχή πανικού και αν όντως είχαν άλλα συμπτώματα διαφορετικά από τα συνήθη.
Πώς αισθάνθηκαν αν τους βοήθησε η τους χειροτέρεψε την ψυχολογία τους.
Τι να πω το μυαλό μας παίζει πολλά παιχνίδια τελικά.

Η ιδέα του να μιλήσω μέσω σκύπε με ψυχοθεραπευτή είναι καλή απλά δεν ξέρω να θα λειτουργήσει,και επίσης δεν γνωρίζω κάποιον που να θεραπεύει έτσι.
Δεν μπορώ απλά έτσι μέσω ίντερνετ να διαλέξω κάποιον.
Αν πάντως γνωρίζεις κάποιον καλό ψυχίατρο που και έτσι συνεδρίες σε παρακαλώ στείλε προσωπικό μήνυμα.

Δυστυχως νομιζω οτι δε μπορω να σου στειλω προσωπικο λογω οτι δεν εχεις κανει αρκετα σχολια..εμενα η ψυχοθεραπευτρια μου κανει μεσω σκαιπ..κ ειχα κανει κ εγω στην αρχη της αγοραφοβιας..δεν ειδα καμια διαφορα..μη σου πω οτι ημουν και ποιο ανετη.η συγκεκριμενη ειναι και εξειδικευμενη στη γνωσιακη συμπεριφοριστικη ψυχαναλυση...ετσι οπως τα λες μαλλον ναι ειναι μονο ψυχολογικη η εξαρτηση σου..κ λογο οτι ειχες εκεινη την εμπειρια με τη θλιψη κ το φοβο διακοπης ισως να σ βγαινουν καποια περιεργα λογω εκεινης της εμπειριας...

Οταν λεω οτι δεν υπηρχε διαφορ εννοω οτι ειτε ημουν στο γραφειο ειτε μεσω σκαιπ το ιδιο μου φαινοταν..βοηθηθηκα παρα πολυ ακομα κ ετσι.

Μία από τα ίδια παιδιά.Κι'εγώ συνεδρίες μέσω σκάιπ...Είναι ακριβώς το ίδιο και ακόμη καλύτερο νομίζω...

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις παιδιά.
Πόσα μηνύματα πρέπει να γράψει κανείς δηλαδή για να μπορεί να δεχθεί προσωπικό μήνυμα.
Υπάρχει όριο?Παλαιότερα δεν ίσχυε αυτό.
Γνωσιακή-συμπεριφοριστική θα ήθελα πολύ να κάνω αλλά στους θεραπευτές που πήγα δεν έκαναν.
Ίσως το δοκιμάσω τώρα.
Τι είναι περίπου αυτό?
Ρωτάω πολλά αλλά δυστυχώς εγώ σ΄αυτά τα 4 χρόνια το μόνο που κάνω είναι πολύ υπομονή.
Πόσο πια.Τι να πω κουράγιο σε όλους.:D

Απ οσο γνωριζω θελει 50 μνμτα..γνωσιακη ειναι οτι καλυτερο..μαθαινεις ακριβως τι ειναι οι κρισεις πανικου και πως λειτουργουν..μαθαινεις τι σχεση σκεψεις συναισθηματος και συμπτωματων και μετα αρχιζεις καταγραφοντας να παρατηρεις τις κρισεις..βαθμολογεις τα συμπτωματα κλπ κ εχεις εναν ελεγχο..μετα αυτα αρχιζεις να τα αμφισβητεις..φοβους αγχος κρισεις...αφου λοιπον υπαρχει γνωση (γνωσιακη) ερχεται πλεον η συμπεριφορα να σε βοηθησει να αλλαξεις τις σκεψεις κ τον τροπο εκδηλωσης αγχους κ να μαθεις πλεον να το διαχειριζεσαι ωσπου να το ξεπερασεις και να εχεις τον πληρη ελεγχο..ειναι μια ψυχοθεπαρεια μικρης διαρκειας κι ολας..λιγων μηνων..οποτε δε θα σ φυγουν κ ενας σκασμος λεφτα..κ εχεις μια ευκαιρια σε λιγους μηνες να σαι καλα! :)

Πολύ καλό ακούγεται.Σε σένα δούλεψε αυτή η θεραπεία?Είδες όντως διαφορά σε λίγους μήνες.
Εγώ πρώτη φορά τα ακούω όλα αυτά,και έδωσα ένα κάρο λεφτά στην Ελλάδα.Εγώ με την θεραπεύτρια μου μιλούσαμε για το πώς πέρασε η εβδομάδα.Α και μου έλεγε να μην παρατηρώ τα συμπτώματα.Το πώς δεν θα τα παρατηρώ αφού αυτά με οδήγησαν να πάω και σ'αυτήν δεν το συζητήσαμε ποτέ.Τι να πω.Μόλις συμπληρώσω τα 50 μηνύματα θα σε ρωτήσω ξανά για τις συνεδρίες μεσώ σκυπε.

Μερμηγκας και άλλη μια τελευταία ερώτηση.Εσύ πας σε ψυχίατρο- ψυχοθεραπευτή η σε ψυχολόγο?
Πρέπει να έχει διαφορά νομίζω εγώ σε ψυχολόγο πήγαινα μέχρι τώρα.

Με συγχωρείς για τη καθυστερηση!!εχει τεραστια διαφορα!!εγω κανω συνεδριες με ψυχιατρο-ψυχοθεραπευτη.ειναι και νεα οποτε ειμαι άνετη μαζι της..κ γενικα λειτουργει πολυ οργανωμενα κ εχεις κ εσυ ενα πλανο των προσπαθειων σου..γενικα αυτο τ ειδος ψυχοθεραπειας ειναι καταπληκτικο.ειναι ξεκαθαρα για κρισεις πανικου-αγχος-φοβιες.ψαξτο κ στο ιντερνετ..ξερεις τι σκεφτηκα;καποιανστιγμη πνθα συγχρονιστούμε μπορω να σ γραψω τ ονομα της η να βαλω την ιστοδελιδα της να μ πεις ενα οκ οτι το δες κ κατευθειαν να το σβησω!

Έχουμε μια ώρα μόνο διαφορά όταν εκεί είναι 9 π.χ εδώ είναι 8.Δεν θέλω όμως να σε δυσκολεύω θα κάνω υπομονή,ούτως η αλλιώς 4 χρόνια είμαι έτσι.
Προς το παρών είμαι και δύσκολα οικονομικά,γιατί πληρώνω φροντιστήριο για να μάθω την γλώσσα,και δεν εργάζομαι.Οπότε θα ξαναμιλήσουμε,γιατί θέλω να ρωτήσω και άλλα πράγματα για αυτήν.Εσύ πόσο καιρό έχεις πρόβλημα με τις κρίσεις πανικού?

Εγω το ειχα παθει πριν 2 χρονια αλλα το ξεπερασα μονη μου και κρατησε ελαχιστα..το οπλο μ ηταν οτι απ την αρχη εβαλα καλα στο μυαλο μ οτι ειναι ακινδυνες κ ετσι ειχα αποβαλλει τον οποιοδηποτε φοβο συνδεοταν..τωρα εχω 5-6 μηνες που αντιμετοπιζω προβληματα εγκαταλειψης της ασφαλειας μ. Δλδ του σπιτιου..οχι ιδιαιτερα κρισεις

Gravity πως πας με τη διακοπή καπνίσματος? Κι εγώ στην αρχή της διακοπής είχα νευρικότητα και φουλ αυπνία. Εμένα με βοήθησε πολύ η βαλεριάνα και το μαγνήσιο. Μην ανησυχείς είναι από τη στέρηση. Σε λίγο καιρό δεν θα σου λείπει. Εγώ κλείνω χρόνο και σπάνια το σκέφτομαι. Το είχα συνδυάσει με το καφεδάκι. Φυσικά καφέ πίνω πολύ σπάνια.

PAPA με συγχωρείς για την καθυστερημένη απάντηση.
Είμαι καλύτερα από τα σωματικά συμπτώματα και γενικά δεν το σκέφτομαι και πολύ όσο στην αρχή.Αλλά το θέμα μου είναι το ψυχολογικό κομμάτι.Νιώθω ότι χωρίς το κάπνισμα δεν θα αποδώσω το ίδιο,ότι δεν έχω την ίδια αυτοπεποίθηση,γενικά νιώθω πώς να το πω πιο αδύναμη στις προκλήσεις και απαιτήσεις τις ζωής.Λες και το κάπνισμα ήταν το στήριγμα μου.Από την άλλη έχω ηρεμήσει σε γενικές γραμμές,η καθημερινότητα μου είναι λίγο πιο ήρεμη μετά την διακοπή.Η ζωή έχει αποκτήσει κανονικούς ρυθμούς.Εσύ νιώθεις καλύτερα ψυχολογικά μετά την διακοπή.

Στην αρχή δεν ένοιωθα καλά. Είχα νευρικότητα και αυπνίες. Τώρα μετά από ένα χρόνο, κοιμάμαι πολύ καλύτερα και είμαι πιο ήρεμη. Μερικές φορές όταν έχω ζόρια το σκέφτομαι. αλλά μου περνάει γρήγορα. Γενικά είμαι πολύ δραστήρια, οπότε δεν μου λείπει γιατί ο ελεύθερος μου χρόνος για να πιω καφέ και να καπνίσω είναι πια περιορισμένος.