Σας εχει τυχει να πεσετε εντελως εξω στιον χαρακτηρισμο σας για ενα ατομο , περα απο την αρχικη εκτιμηση σας ?
Εμενα ναι , αλλα οχι πολυ , στο 20ημερο , εχω βγαλει πληρες συμπερασμα , μεχρι τωρα .
Πιστευω το ενστικτο μου . Και καλα κανω τελικως .
Printable View
Σας εχει τυχει να πεσετε εντελως εξω στιον χαρακτηρισμο σας για ενα ατομο , περα απο την αρχικη εκτιμηση σας ?
Εμενα ναι , αλλα οχι πολυ , στο 20ημερο , εχω βγαλει πληρες συμπερασμα , μεχρι τωρα .
Πιστευω το ενστικτο μου . Και καλα κανω τελικως .
εχει τυχει , ναι.Quote:
Originally Posted by Macgyver
'εξω", πολυ λιγοτερο, εως καθολου.
στο ιντερνετ εχει τυχει, αρκετα, και σε ακραιο βαθμο (αντι για ψυχουλα, αποβρασμα δηλαδη. για τετοια μεγαλη αποκλιση μιλαμε).
γι αυτο και δεν εμπιστευομαι το μεσον για πιο στενες σχεσεις.
Δεν εννοω το ιντερνετ , ρεμ , ουτε κι εγω το εμπιστευομαι , εννοω μια γνωριμια απο κοντα . Και σε εχω για καλη ψυχολογο ανθρωπων .
εγω εχω πεσει εξω και εξω. οχι για πολυ ομως και οχι συχνα. σχεδον παντα ομως, μια αρχικη ενστικτωδης και συντομη αισθηση που εχω για τον αλλο, πεφτει παντα μεσα. οταν αρχιζει η λογικη διεργασια ειναι που κανω το λαθος , αλλα με αυτη την λογικη διεργασια βγαινει και το σωστο συμπερασμα, οταν πλεον τον καταλαβω καλα.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Αμέτρητες φορές και αυτό γιατί πιστεύω στην καλοσύνη ακόμα και στο ότι υπάρχουν άνθρωποι. Δεν αλλάζει βέβαια γιατί είναι στον χαρακτήρα μου...
Quote:
Originally Posted by undetermined
Πιστευω οτι η πολυ καλοσυνη παει παρεα με την ευπιστια . Ισχυει και το αντιθετο , πιστευω .
Συνήθως "μιλάει" το ένστικτο μου, εξ αρχής. Σπάνια θα πέσω έξω, εννοείται ότί σ αυτη την σπανια περίπτωση το να πέσω έξω έχει σχετικά μικρή διάρκεια.
Το ζήτημα για μενα ειναι πως εθελοτυφλούμε, φερόμαστε επιπόλαια τη στιγμή που κάτι μεσα μας (προφανώς το ενστικτο) μας σπρώχνει μακριά από κάποιον. Κατι μεσα σου σε λανθανουσα κατασταση, ως μια μοναδα στις πολλες σκέψεις, ως μια από τις πολλες φωνες που ερχονται στη σκεψη σου, σου λέει μην τον εμπιστευτείς, δεν θα σου βγει σε καλό αυτος ο ανθρωπος, δεν ταιριαζεις μαζι του, θα σε κλεψει, θα σου κανει ζημια κλπ συναφή κί όμως εξακολουθεις να κρατας διαπροσωπικη σχεση μαζι του. Και στο τελος την πάτησες. Σ αυτο το είδος αυτοπροειδοποίσηης (ας το πουμε) ειναι που πρεπει να δώσουμε σημασία.
Το ζήτημα για μενα ειναι πως εθελοτυφλούμε, φερόμαστε επιπόλαια τη στιγμή που κάτι μεσα μας (προφανώς το ενστικτο) μας σπρώχνει μακριά από κάποιον. Κατι μεσα σου σε λανθανουσα κατασταση, ως μια μοναδα στις πολλες σκέψεις, ως μια από τις πολλες φωνες που ερχονται στη σκεψη σου, σου λέει μην τον εμπιστευτείς, δεν θα σου βγει σε καλό αυτος ο ανθρωπος, δεν ταιριαζεις μαζι του, θα σε κλεψει, θα σου κανει ζημια κλπ συναφή κί όμως εξακολουθεις να κρατας διαπροσωπικη σχεση μαζι του. Και στο τελος την πάτησες. Σ αυτο το είδος αυτοπροειδοποίσηης (ας το πουμε) ειναι που πρεπει να δώσουμε σημασία.[/QUOTE]
ετσι ακριβως!
Να κανεις που και που τα σταβα ματια , δεν ειναι κακο . Το να το κανεις συνεχως ειναι προβλημα .
οταν θες πολυ κατι κανεις τα στραβα ματια.και λες μηπως το ενστικτο μου κανει λαθος?Quote:
Originally Posted by Macgyver
Quote:
Originally Posted by kaity
Aυτο μπορει να συμβει , πιστευω .
ναι αλλα δεν κανει λαθος.εσυ κανεις που δε το ακους:(
Αν το πας στο ερωτικό κομμάτι τότε ναι σίγουρα πολλές φορές κάνεις τα στραβά μάτια ενώ μπροστά σου μπορεί να είναι όλα ξεκάθαρα ότι ο δρόμος που τραβάς οδηγεί σε γκρεμό....
αν ρωτας εμενα μιλαω γενικα..και για φιλους για τους οποιους επεσα εξω
α μαλιστα ευτηχως δηλαδη που στο 20ημερο μπαμ κιουτ ξεμπερδευεις ρωτας απαντας ευτηχως δηλαδη ... δεν ειναι καν ανθρωπινες σχεσεις ολο αυτο εντελως φοβικο ακουγεται....τι νοημα εχουν τετοια θεματα......
Quote:
Originally Posted by primal71
Aγαπητα primal , δεν καταλαβαινω τι εννοεις .
Quote:
Originally Posted by Macgyver
Όταν κανεις συνεχως τα στραβα μάτια ο άλλος, στο τέλος, θα σε πατησει στο λαιμό, θα σε γδάρει ζωντανό, θα σε μαμήσει κλπ χειρότερα!!!
Απλά πρεπει να βρεις το κουράγιο πριν παραχέσει το κακό!
Quote:
Originally Posted by ioannis2
Γιαννη , χαρακτηριστικα λεω , να κανεις που και που τα στραβα ματια , οχι συνεχεια . Η αν θες , κλεινε που καιπου και που το ενα ματι , αμα χρειαστει να κλεισεις και τα δυο , ε , τοτε , κατι δεν παει καθολου καλα !!!!
[QUOTE=Macgyver;542740]Σας εχει τυχει να πεσετε εντελως εξω στιον χαρακτηρισμο σας για ενα ατομο , περα απο την αρχικη εκτιμηση σας ?
Εμενα ναι , αλλα οχι πολυ , στο 20ημερο , εχω βγαλει πληρες συμπερασμα , μεχρι τωρα .
Πιστευω το ενστικτο μου . Και καλα κανω τελικως .[/QUOTE
μεχρι 20 μερες το πολυ λες .... και μετα πεσεις δεν πεσεις εξω ξερεις ακριβως τι σου γεινεται με τον αλλο την αλλη....πληρες συμπερασματα .... ειαι αστεια πραματα αυτα
Έχει τύχει να πέσω εντελώς έξω για άτομο που αρχικά γνώρισα ως συνάδελφο και στη συνέχεια ως σχέση. Ίσως επειδή η γνωριμία μας είχε γίνει σε καθαρά επαγγελματικό πλαίσιο, επηρεάστηκα από τον τρόπο που εργαζόταν, ο οποίος δεν μου άρεσε καθόλου. Μετά από πάρα πολλά χρόνια ευνόησαν οι συνθήκες και γνωριστήκαμε καλύτερα. Είδα ένα βαθύ συναίσθημα κι ένα εύρος γνώσεων που δεν έβλεπα ούτε με κυάλι παλιά.... είδα καλοσύνη και προσφορά προς τους άλλους που γινόταν αθόρυβα... και πολλά άλλα βέβαια μετέπειτα καθώς πήρε άλλη μορφή η σχέση.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Συνολικά κατάλαβα ότι κάποιοι άνθρωποι μπορεί να έχουν ισχυρές άμυνες, να φαίνονται δυνατοί ή αδιάφοροι και να έχουν βαθιές ευαισθησίες κι αναζητήσεις και γενικά ότι καθετί έχει δύο πλευρές, αλλά δεν βλέπουμε πάντα τη δεύτερη.
Μερικές φορές τα λάθη στην κρίση δεν γίνονται επειδή έχει ο άλλος υψώσει τοίχους, αλλά επειδή εμείς έχουμε άμυνες, ή επειδή περνάμε εμείς κάποια δύσκολη φάση που δεν επιτρέπει στην 'διαίσθηση' να λειτουργήσει σωστά.
ε πιστευω σε ολους μας εχει τυχει λιγο πολυ.
εξαλλου υπαρχουν καποιοι ανθρωποι που στην προσποιηση παιρνουν 10 με τονο:P
χαρισμα κι αυτο..αλλα δε κραταει πολυ συνηθωςQuote:
Originally Posted by 66psy
Quote:
Originally Posted by marina38
Συμφωνω , Μαρινα , και θα προσθεσω οτι μπορει ο αλλος να εχει υψωσει τοιχους , και να μην το καταλαβαινει καν . Η αληθεια ποναει , και αν ειναι ισχυρος ο πονος , αποφευγουμε να παραδεχτουμε πραματα για τον ιδιο μας τον εαυτο .
[QUOTE=primal71;542933]Α , καταλαβα primal . Θα συμφωνησω οτι υπαρχουν πλευρες του αλλου-ης , που μπορει να τις γνωρισεις μετα απο χρονια , η και ποτε . Την λεξη ' πληρες ' την εχω χρησιμοποιησει καταχρηστικως .Quote:
Originally Posted by Macgyver
[QUOTE=Macgyver;543006]Η αληθεια οπως εγραψες ποναει και οντως ετσι πιστευω και εγω οσο ποιο πολυ αυτο μεσα μας ειναι μεγαλο η καταπιεση που δημιουργει γενικοτερα στον οργανισμο μας κανει υποκριτες μια αυτοματη αμυνα που ουτε εμας τους ιδιους βοηθαει να επικοινωνησουμε οπως πραγματικα θελουμε .... και το να παραδεχτεις κατι σε αυτο το επιπεδο με τη λογικη της επιγνωσης απλα δεν βοηθαει τοσο στο να αντιστρεψεις αυτην την αμφιδρομη σχεση πονου..καταπιεσης αρα για μενα το σημαντικο ειναι να μπορεσεις να κανεις το δικο σου συνειδητο γνωστο να το ενσωματωσεις .. (να αισθανθεις τους δικους σου πονους) για να μπορεις μετα να αισθανεσαι να μπαινεις στη θεση του αλλου αλλιως ....ετσι οπως ειπε και η μαρινα38 και ο MACGYVER αμυνες και διαισθηση δεν πανε μαζι ....Quote:
Originally Posted by primal71
Εστιαζόμαστε σε κάποια χαρακτηριστικά του άλλου, τα οποία με βάση τη δική μας εμπειρια στη ζωη και αντιλήψεις μας φαίνονται ως τόσο κτυπητά και ουσιαστικά ταυτίζουμε το είναι του αλλου με αυτά. Ετσι τα χαρακτηριστικα του αυτα, είτε ορισμένος τρόπος ζωής του ή συμπεριφοράς ή οι αντιλήψεις του και το πάθος με το οποίο τις υποστηρίζει, μας απωθούν από το ατομο (λανθασμένα μεν αλλά απωθούν). Ετσι απομακρυνόμαστε και δεν δίνουμε στον εαυτο μας την ευκαιρία να γνωρίσει πραγματικά τον άλλο ως συνολική προσωπικοτητα. Κι όμως μπορεί να έχει και αλλες όψεις στο χαρακτηρα του οι οποιες για μας να ειναι τόσο σημαντικές αλλά σπάνιο να τις βρούμε στους άλλους, με την αρχική μας όμως απόρριψη στερήσαμε στον εαυτο μας από την ωφελεια αυτή! Κι απ την άλλη, καποτε επιλέγουμε αλλους πως ξερουν να εκπέμπουν με το χαρακτηρα τους ενα φως, όμως ότι λαμπει δεν ειναι χρυσός κι ετσι την παταμε!Quote:
Originally Posted by marina38
Ναι υπάρχουν. Η πολλή συναναστροφή όμως μαζι τους σε διαφορες πτυχες ζωής και διαπροσωπικών σχέσεων θα σε βοηθησουν να τους ανακαλύψεις, έστω καθυστερημένα.Quote:
Originally Posted by 66psy
Ναι σωστά, είναι πολλές φορές το ισχυρό (κι επώδυνο) συναίσθημα που παρεμβαίνει, δημιουργεί την άμυνα και θολώνει τη λογική κρίση και παρεμποδίζει τη 'διαίσθηση'.Quote:
Originally Posted by primal71
Πάντως πιστεύω (κι αυτό πάει κι ως απάντηση σε αυτό που έγραψε ο γιάννης, ότι κάποιες φορές την 'πατάμε') ότι αν χαλαρώσουμε και προσπαθήσουμε να ανατρέξουμε στο πρωταρχικό συναίσθημα, την αρχική εντύπωση που μας δημιούργησε ένας άνθρωπος (που γνωρίσαμε από κοντά, εννοείται), αυτό είναι καλός οδηγός.