Είμαι σε μια σχέση χωρίς μέλλον 8 μήνες τώρα (εγώ 19 αυτός 35, διαφορετικές πόλεις, θέλουμε άλλα πράγματα). Αποφασίσαμε από κοινού να χωρίσουμε κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον, αφότου εγώ έθιξα το γεγονός ότι ασχέτως πως νιώθουμε, βασανίζουμε ο ένας τον άλλο γιατί δεν ταιριάζουμε. Ωστόσο, με κατακλύζουν διάφορες άσχημες σκέψεις. Επειδή π.χ. το σεξουαλικό κομμάτι δε λειτούργησε (στην αρχή εγώ παρθένα και χωρίς να καυλώνω μαζι του, μετά απο 4 μήνες εγω καύλωνα αλλά αυτός όχι μεχρι και τώρα, πιθανότατα λόγω της αρρώστειας και του θανάτου του πατέρα του) νιώθω ότι με χωρίζει γιατί φταίω εγώ ως γυναίκα ή γιατί προτιμά να πάει με άλλες. 'Η ότι εγώ ως άνθρωπος δεν ήμουν αρκετά ενδιαφέρουσα για να τον κρατήσω και βαρέθηκε. Ή ότι το γεγονός ότι κάθε φορά που εξέφραζα κάποιο προβληματισμό ή δυσαρέσκεια γινόταν μεγάλος καυγάς άρα φταίω έγω και πάλι. Ή, εντέλει, ότι ήμουν γι αυτόν η κρίση μέσης ηλικίας του, ο ενθουσιασμός για το φρέσκο αίμα ή ένα ενδιαφέρον πείραμα. Είτε ισχύουν αυτά είτε όχι νιώθω ανεπαρκής γιατί εγώ τον νοιάζομαι, τον θέλω και με καυλώνει ενώ αυτός πιστεύω με απορρίπτει. Πώς μπορώ να τα διαχειριστώ όλα αυτά χωρίς να ξανακλειστώ στο καβούκι μου τέρμα στην αυτολύπηση; Σημειωτέον, αυτή ήταν η πρώτη μου σχέση και μου πήρε πολύ καιρό να νιώσω άνετα με το όλο θέμα συναναστροφής των δυο φύλων, σχέση, σεξουαλικότητα κλπ επειδή προέρχομαι απο συντηρητικό περιβάλλον.
Επίσης, αφού δεν χωρίσαμε ακόμα, απλά λέμε ότι είναι κάτι που θα γίνει σύντομα, εγώ ξαφνικά δυσκολεύομαι να διαχειριστώ το τέλος. Δηλαδή, ναι μεν πρότεινα το χωρισμό και ήμουν σίγουρη ότι είναι το καλύτερο για μένα και ότι δεν πάει άλλο, αλλά ξαφνικά σκέφτομαι ότι δεν ξέρω πόσο ακόμα θα είμαστε μαζί. Ξαφνικά τα έχω εξιδανικεύσει όλα. Δεν μπορώ να δεχτώ το γεγονός ότι δεν θα κάνουμε ποτέ σεξ της προκοπής γιατι σε καμια χρονικη στιγμη δεν το θέλαμε και οι δυο, δεν θα ξαναεχουμε σωματική επαφη, δε θα ξαναβγουμε, δεν θα ξανακατσουμε παρεα στον καναπε να περασουμε ησυχα το βραδυ. Ισως κρατήσουμε φιλική σχέση, αλλά εγώ πως να τα καταφέρω όταν ξέρω ότι η σχέση τελειώσε πριν εμενα μου τελειώσει ο έρωτας? Πριν φυγουν τα συναισθηματα? Πως να κρατησω επαφη με καποιον που ισως με ξεπερασε αλλα εγω οχι ακομα? Απο την μια θελω τη φιλια του, απο την άλλη φαντάζομαι να μου λέει ότι γνώρισε κάποια κι εγώ να γίνομαι χώμα. Θέλω πραγματικά να φύγει όλη αυτή η ανασφάλεια και η αισθηματικότητα από πάνω μου αλλά δεν ξέρω πως.
