Γιατί μερικές γυναίκες ανέχονται τις σφαλιάρες από τους συντρόφους τους; Θεωρείτε ότι μερικές γυναίκες θέλουν τη σφαλιάρα τους ή απλώς θυματοποιούνται;
Printable View
Γιατί μερικές γυναίκες ανέχονται τις σφαλιάρες από τους συντρόφους τους; Θεωρείτε ότι μερικές γυναίκες θέλουν τη σφαλιάρα τους ή απλώς θυματοποιούνται;
Προσωπικά δέχτηκα σφαλιάρα από το σύντροφο μία φορά, σε καυγά.
Δεν μπορώ να περιγράψω πώς ένιωσα.. σχεδόν βγήκα από το σώμα μου. Δεδομένου ότι όλη μου η παιδική ηλικία και εφηβεία ήταν γεμάτη σωματική βία, το πρώτο που έπαθα ήταν τρόμος. Αμέσως πέρασα σε σκιώδη οργή, ικανή να σαρώσει τα πάντα. Ο σύντροφος το κατάλαβε και δεν ξανατόλμησε ούτε για αστείο.
Κανένας άνθρωπος δεν \"θέλει\" τη σφαλιάρα του.
Τα επίπεδα ανοχής είναι που διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η ενοχή, οι μηχανισμοί αυτοκαταστροφής και η σύγχυση τον ανεβάζουν τον πήχη.
Συμφωνώ απόλυτα ότι η γυναίκα δεν πρέπει να ανέχεται τη σφαλιάρα. Πρέπει να το ξεκόβει από την αρχή. Ωστόσο, αν μια γυναίκα μείνει σε ένα σύντροφο που για μια στιγμή πάνω σε ένα καυγά της δώσει μια σφαλιάρα, πώς είναι σίγουρη ακόμα και αν ζητήσει συγνώμη ότι η μια σφαλιάρα δεν θα φέρει την άλλη; Δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στη δική σου περίπτωση αλλά αναζητώ το αν μια γυναίκα πρέπει να φεύγει στην πρώτη σφαλιάρα ή να δίνει ευκαιρίες. Μήπως οι ευκαιρίες την οδηγούν σε θυματοποίηση;
..έδωσα δεύτερη ευκαιρία σε έναν σύντροφο που ήξερα 10 χρόνια μέχρι τότε. Δεν το δικαιούτο?
Άν ερχόταν και δεύτερη σφαλιάρα και δεδομένου οτι θα τον γλιτώναν από τα χέρια μου (:P), θα αντιμετώπιζα την κατάσταση.
Οι περισσότερες γυναίκες σήμερα είναι και ανεξάρτητες (οικονομικά) και μορφωμένες οπότε δύσκολα ανέχονται βία. Αν την ανεχτούν σημαίνει ότι το πρόβλημα είναι και σε εκείνες.
Συμφωνώ μαζί σου αλλά οι περισσότερες δεν έχουν τη δική σου δύναμη και όταν δίνουν ευκαιρίες συνήθως θυματοποιούνται.
ε ας γράψουν και τα κορίτσια..
νομίζω όμως οτι η θυματοποίηση περιορίστηκε κατά πολύ πλέον..
Quote:
Originally posted by igeorgak
Γιατί μερικές γυναίκες ανέχονται τις σφαλιάρες από τους συντρόφους τους; Θεωρείτε ότι μερικές γυναίκες θέλουν τη σφαλιάρα τους ή απλώς θυματοποιούνται;
Σου προτείνω εναλλακτικά να ανοίξεις θέμα, η τεχνική της σφαλιάρας και τα παρελκόμενά της.
:P
Γυναίκες ηθών ελευθέρων
Γυναίκες παθών κατωτέρων
Γυναίκες ανδρών πρεσβυτέρων
Γυναίκες ημών κι ημετέρων
Γυναίκες κακόφημων δρόμων
Γυναίκες ερώτων συντόμων
Γυναίκες αστών παρανόμων
Γυναίκες οργίων ανόμων
Γυναίκες ανήθικων βίων
Γυναίκες λυγμών υπογείων
Γυναίκες των καταγωγίων
Γυναίκες μικρών ναυαγίων
Γυναίκες στης γης τα λιμάνια
Στου κόσμου την ένοχη αδράνεια
Γυναίκα κι εγώ στην αφάνεια
Με θέλουν δίχως περηφάνια
Η σφαλιάρα του άντρα προς τη γυναίκα έχει την ίδια βαρύτητα που έχει και της γυναίκας προς τον άντρα γιατί εκείνο που μετράει εδώ δεν είναι η σωματική δύναμη αλλά η υποτίμηση μέσω μιας απαξιωτικής συμπεριφοράς.
Οι εποχές που κάθε πρωταγωνίστρια που σεβόταν τον εαυτό της χαστούκιζε 2-3 στη ταινία, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Διαφωνώ καθετα λοιπον με την άσκηση σωματικής βίας προς οποιαδήποτε κατευθυνση
Πάντως αν ο μη γενοιτο συμβεί κάποια φορά, οφείλουμε να δούμε ποιος είναι σε γενικές γραμμές ο ασκών τη βία και να συνεκτιμήσουμε το χρόνο τις περιστάσεις και τη συνολική συμπεριφορα του προς το ατομό μας
Προφανώς η άσκηση βίας είναι κατακριτέα.
Το θέμα όμως της \"σφαλιάρας\", δεν είναι τόσο απλό. Γνωρίζω γυναίκα, η οποία ήτανε από το σχολείο ακόμα, αυτό που θα αποκαλούσαμε αγοροκόριτσο. Δεν τα πήγαινε καλά με τους άντρες, μάλιστα είχε αρκετές φεμινιστικές, μέχρι και ακραίες απόψεις. Παρ\' όλα αυτά και προς έκπληξή μου, μου είπε πως θα δεχόταν σφαλιάρα από το σύντροφό της, τον οποίο βρήκε γύρω στα 24-25. Συγκεκριμένα, μου έλεγε πως \"αν τρελαθώ πχ και τα λοιπά, θα μου δώσει μια σφαλιάρα να ηρεμήσω\". Από ότι κατάλαβα, θεωρεί πλέον ότι μόνο ο άνθρωπος αυτός έχει τέτοιο \'δικαίωμα\' επάνω της.
Πως σας φαίνεται το παραπάνω περιστατικό;
Επίσης, θέλω να ρωτήσω την άποψή σας για το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι κάποιες γυναίκες, επιθυμούνε έναν κάπως σκληρό τρόπο αντιμετώπισής τους από τον άντρα, στη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Δηλαδή σφαλιάρες, τράβηγμα μαλλιών και τα λοιπά. Αυτό δεν είναι δική μου εκτίμηση, είναι αδιαμφισβήτηο γεγονός. Περιμένω τις απόψεις σας.
θελω και εγώ να σας μεταφερω την προσωπική μου εμπειρία σχετικά με αυτό. Αποφασίσαμε με τον φίλο μου να παντρευτούμε πριν από 18 μήνες. συζούμε κιόλας εδώ και 4 μήνες. Στους μεγάλους μας τσακωμους σηκώνει χέρι πια. και οταν του ζητησα από την πρώτη κιόλας φορά να φύγει για να χωρίσουμε, δεν το δέχτηκε και μου είπε οτι φερθηκε έτσι γιατί τον ανάγκασα εγώ με την συμπεριφορά μου. Προσπάθησα πάρα πολλές φορές να του εξηγήσω ότι εγώ ποτέ δεν θα σήκωνα χέρι σε κανέναν γιατι δεν θα μου φερόταν σωστά (όπως εκείνος λέει για εμένα) πόσο μάλλον σε κάποιον που δεν έχει την ίδια δύναμη. Επίσης του λέω ότι πάντα είχε και έχει την επιλογή να φύγει αν δεν του κάνω. Λέει και ξαναλέει ότι έχει φερθεί έτσι γιατί εγώ τον αναγκάζω και η συμπεριφορά μου. Οτι δεν είναι έτσι ο χαρακτήρας του και τέτοια. Εγώ από την άλλη δεν καταλαβαίνω γιατί γίνονται όλα αυτά. νομίζω ότι κολλάει το μυαλό του. Στην δική του θέση εγώ θα χώριζα. Εκείνος και δεν φεύγει αλλά και συνεχίζει. Χθες έγινε κάτι παρόμοιο και εχω αποφασίσει οτι δεν θα το συγχωρήσω τέταρτη φορά. Πείτε μου πότε και πόσο φταίει το θύμα?
Ελιζα,
αν φταιει αυτος που σηκωνει χερι, φταις και εσυ που του γυρνας το μαγουλο.
Εαν δεν ξεκαθαρισεις το ζητημα (ειτε με ψυχολογο ειτε με δικηγορο, αναλογα τι ειναι καλυτερο) θα τρως ξυλο μεχρι να μουδιασει το χερι του αντρα σου.
Ηδη εχεις δρομολογησει να το ανεχεσαι οποτε μην παραξενευτεις αν συνεχισεις ετσι για την υπολοιπη ζωη σου.
krino συμφωνώ. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες γιατί συνήθως όταν σηκώσει χέρι 1 φορά θα το ξανακάνει. Κι εγώ έχω δεχθεί σωματική & λεκτική βία επί 6 χρόνια (από τα 19 έως τα 25) κ ακόμα προσπαθώ να βρώ για ποιό λόγο το ανέχτηκα. Ενώ ήμουν οικονομικά ανεξάρτητη κ δε συζούσαμε. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι ότι ήμουν μικρή κ μόλις είχαν χωρίσει οι γονείς μου κ ίσως επειδή δεν ήμουν καλά ψυχολογικά έψαχνα κάπου να πιαστώ να νιώσω ότι έχω \"οικογένεια\" ότι ανήκω κάπου, δε ξέρω δε θα το συγχωρήσω ποτέ στον εαυτό μου. Πάντως το σίγουρο είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις παίζει χαμηλή αυτοεκτίμηση κ η τάση να κατηγορήσουμε τον εαυτό μας για το ξέσπασμα βίας του άλλου
Estranged
βεβαιως να το συγχωρησεις και να προχωρησεις, αυτο ελειπε δα....
Οι αιτιες συνηθως ειναι λογω χαμηλης αυτοεκτιμησης.
Σε αυτες τις περιπτωσεις αντι να δουμε το ηλιου φαεινοτερο,
κανουμε περιπλοκες αναλυσεις για να δουμε τι κρυβεται πισω απο ολα αυτα....
Τελικα βλεπεις αυτο που κρυβεται και στραβωνεσαι σε αυτο που φαινεται.
Καλο ε?
Elisa,
Οκ αυτός κάνει ότι κάνει και το αιτιολογεί.
Απορείς γιατί δεν φεύγει
Εγώ διερωτώμαι τι κάνεις εσύ...
Εύχομαι να μην υπάρξει ούτε τέταρτη, ούτε 1000 φορά.
Elisa καλησπέρα.
Απορείς που δε φεύγει εκείνος, εσύ γιατί δε φεύγεις???
Μάλλον γιατί αναρωτιέται αν \'φταίει\'. Κι εγώ έχω την εξής απορία elisazara: έστω ότι δεν έχεις καλή συμπεριφορά, ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης είναι το ξύλο? Προφανώς όχι, επομένως είναι ξεκάθαρα επιλογή του να σηκώσει χέρι και δεν \'αναγκάζεται\'.
Μην περιμένεις να φύγει εκείνος. Εσύ τι θέλεις, νομίζεις ότι μπορείς να συνεχίσεις τη σχέση μαζί του, ότι θέλεις να προσπαθήσεις?
Η βια ειναι ένας ακραίος τρόπος επικοινωνιας ....Quote:
Originally posted by igeorgak
Γιατί μερικές γυναίκες ανέχονται τις σφαλιάρες από τους συντρόφους τους; Θεωρείτε ότι μερικές γυναίκες θέλουν τη σφαλιάρα τους ή απλώς θυματοποιούνται;
η βιωματική εμπειρία ανδρών και γυναικών , εξαρτάται απο το οικογενειακό τους περιβάλλον...
Η θυματοποιηση οντως θα μπορουσε να ειναι ενας ακραιος τροπος εξαρτησης καποιου απο μια εξυπνη γυναικα η οποια προκαλει ενα καυγα , γιατι ασυνειδητα πιστευει οτι ανεβαζει το ενδιαφερον και το παθος σε μια σχεση στην οποια η ιδια πιθανοτατα , δεν εχει την ιδια συναισθηματικη παρορμηση σε συγκριση με εκεινη του συντροφου της....
Ασυνειδητα ισως , μια ψυχρη γυναικα , νοιωθει ασφαλεια , προκαλωντας την επιθετικη συμπεριφορα του εραστη της , γιατι την ερμηνευει ως ενδιαφερον...
Προσοχη μονο στο γεγονος οτι αυτα τα επικινδυνα παιχνιδια
μπροστα σε μια δικαστικη αιθουσα συνηθως γινονται αιτια καταδικης της βιας απο αυτον ο οποιος την ασκει και οχι σε βαρος αυτου που ισως να την προκαλεσε...
Η βία δεν είναι τρόπος επικοινωνίας,είναι επιβολή εξουσίας και επίδειξη δύναμης(της εύκολης,δηλαδή της μυικής).Αδύναμα άτομα δεν είναι τα θύματα,αλλά οι θύτες στην προκειμένη περίπτωση.Τα θύματα,δεχόμενα την βία,φτάνουν να πιστεύουν πως είναι αδύναμα,ιδιαίτερα όσα είναι εγκλωβισμένα σε έναν τέτοιο φαύλο κύκλο μακροχρόνια,δυσκολεύονται να απελευθερωθούν,από φόβο,ή εξάρτηση.
Μεγαλώνουμε σε κοινωνίες που η βία προωθείται ως μοντέλο συμπεριφοράς,από ένα σωρό πλευρές.Η σεξιστική της πλευρά,είναι αυτή που αναφέρθηκε,να δέχεται η γυναίκα την σκληρότητα,και να αισθάνεται υποχρεωμένη πολλές φορές λόγω συνθηκών,οικονομικών,κοινω νικών,να την ανέχεται.
Χειραφετημένη γυναίκα που να αποτελεί εύκολο στόχο ενδοοικογενειακής βίας,σπανιότερα συναντιέται.Στην περίπτωση βίας,κάθε γυναίκα χρειάζεται να στραφεί σε ειδικό,εάν δεν υπάρχει από το οικογενειακό ή φιλικό της περιβάλλον η βοήθεια,για να βρει το κουράγιο να σπάσει τις διανοητικές και ψυχικές της αλυσίδες.
Όχι,δεν είναι έμφυτο στοιχείο του γυναικείου φύλου να επιθυμεί τη σφαλιάρα,είναι επίκτητο και πολύ βολικό για κάποιους άντρες.Και έχει παίξει το ρόλο της και η πολιτεία,και οι διάφορες εξουσίες της,νομοθετική,δικαστική,η οικογένεια και η θρησκεία.
exo faei pollew sfaliares apo ton proin.giauto xorisa kiolas.
ειδες που φασκεις και αντιφασκεις ?Quote:
Originally posted by RainAndWind
Η βία δεν είναι τρόπος επικοινωνίας,είναι επιβολή εξουσίας και επίδειξη δύναμης(της εύκολης,δηλαδή της μυικής).Αδύναμα άτομα δεν είναι τα θύματα,αλλά οι θύτες στην προκειμένη περίπτωση.Τα θύματα,δεχόμενα την βία,φτάνουν να πιστεύουν πως είναι αδύναμα,ιδιαίτερα όσα είναι εγκλωβισμένα σε έναν τέτοιο φαύλο κύκλο μακροχρόνια,δυσκολεύονται να απελευθερωθούν,από φόβο,ή εξάρτηση.
Μεγαλώνουμε σε κοινωνίες που η βία προωθείται ως μοντέλο συμπεριφοράς,από ένα σωρό πλευρές.Η σεξιστική της πλευρά,είναι αυτή που αναφέρθηκε,να δέχεται η γυναίκα την σκληρότητα,και να αισθάνεται υποχρεωμένη πολλές φορές λόγω συνθηκών,οικονομικών,κοινω νικών,να την ανέχεται.
Χειραφετημένη γυναίκα που να αποτελεί εύκολο στόχο ενδοοικογενειακής βίας,σπανιότερα συναντιέται.Στην περίπτωση βίας,κάθε γυναίκα χρειάζεται να στραφεί σε ειδικό,εάν δεν υπάρχει από το οικογενειακό ή φιλικό της περιβάλλον η βοήθεια,για να βρει το κουράγιο να σπάσει τις διανοητικές και ψυχικές της αλυσίδες.
Όχι,δεν είναι έμφυτο στοιχείο του γυναικείου φύλου να επιθυμεί τη σφαλιάρα,είναι επίκτητο και πολύ βολικό για κάποιους άντρες.Και έχει παίξει το ρόλο της και η πολιτεία,και οι διάφορες εξουσίες της,νομοθετική,δικαστική,η οικογένεια και η θρησκεία.
απο την μια λες οτι ο ρομαντισμος δεν ειναι η μονη μορφη σεξ και οτι το σεξ δεν συνδεεται με το συναισθημα και εδω μες οτι η βια ασκειται για λογους επιβολης εξουσιας απο το θυτη στο θυμα!
Αποκλειεις δηλαδη να υπαρχει γυναικα που να επιδιωκει την βια για ικανοποιηση της σεξουαλικης της παρορμησης ?
Πως μπορεις να προσδιορισεις ηθικα ρολους θυτη η θυματος σε μια σεξουαλικη συμπεριφορα?
Τοσο δυσκολο ειναι να καταλαβετε καποιοι οτι το σεξ ειναι ενστικτο που καταγεται απο τα ζωα και μας ενωνει με αυτα ?
Κατα τα δικα σου λεγομενα παντα , το σεξ δεν συνδεεται με το συναισθημα! Μηπως εδω αντιφασκεις ?
τον σκεφτεσαι ομως συχνα και τον αναφερεις λιμπελουλα !Quote:
Originally posted by liveloula
exo faei pollew sfaliares apo ton proin.giauto xorisa kiolas.
μηπως τον αγαπας ακομα?
δεν ξερω γιαυτο κανω ψυχοθεραπεια.να βρω τον εαυτο μου.δεν ξερω τι μου γινετε νομιζω.:P
καλα κανεις και να συνεχισεις....Quote:
Originally posted by liveloula
δεν ξερω γιαυτο κανω ψυχοθεραπεια.να βρω τον εαυτο μου.δεν ξερω τι μου γινετε νομιζω.:P
κανεις μας δεν ξερει καλα τον εαυτο του λιμπελουλα....
καθε μερα θα μαθαινεις κατι νεο για σενα και αυτο θα σε βοηθαει να μπορεις να βρεις την δυναμη να ελεγχεις τα συναισθηματα σου καλυτερα
ναι δεν απαντας στο τελευταιο ποστ κατω στα γενικα ομως.:P
λιμπελουλα σημερα δεν πιστευω οτι εισαι ψυχικα αρρωστη!
αν καταφερεις να αξιολογησεις τι ακριβως εχει συμβει στο μυαλο και την ψυχη σου , ουτε αυριο θα εισαι αρρωστη...το προβλημα της ψυχικης υγειας ειναι ρευστο οσο και η ιδια μας η ζωη! Μονη σου θα βρεις γιατι σημερα εισαι καλα και χθες η προχθες ησουν αρρωστη!
σημερα νυσταζω γιαυτο χααχαχαχ.γενικα δεν ειμαι ψυχικα αρρωστη.σπανια να βγω εξω απο τα ρπουχα ου πανω.ειμαι κυρια σε ολα και δυνατη σαν ατσαλι.
εδω δεν απαντησες κυρ πανο
http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=5109&page=15#pid134463
απαντησα
συγγνωμη σημερα γραφτηκα στο φορουμ αλλα θελω να το πω....ειδικα στις γυναικες.οποιος βαρεσει μια φορα..παντα ξαναβαραει...σηκω και φυγε....δεν υπαρχουν δικαιολογιες για αυτον που το κανει.και το λεω εγω ενας ανθρωπος που εχει υποστει τη βια στην οικογενεια ως παιδι.
ΚΑΙ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΑΘΛΙΑ......ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΛΑ,ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΓΧΩ ΤΟ ΧΩΡΟ.ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ ΚΑΙ να πηδηξω 2 μετρα να ανοιξω μπαλονοπορτα και να ειμαι ετοιμη να πηδηξω κατω
Η σωματική κακοποίηση είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ, είτε προέρχεται από τον άντρα, είτε από τη γυναίκα (γιατί πολλές φορές συμβαίνει και αυτό). Δυστυχώς πάρα πολλές γυναίκες γίνονται θύματα σαν αποτέλεσμα ενός μηχανισμού που τους στερεί την αξιοπρέπειά τους και τις δικλείδες ασφαλείας τους. Πολλές δε θέλουν να διαλύσουν την οικογένειά τους. Άλλες πάλι δεν έχουν πόρους προκειμένου να σταθούν στα πόδια τους και να φύγουν. Άλλες πάλι γίνονται εξαρτώμενες, γιατί οι άντρες που τις κακοποιούν τους πατάνε τα κουμπιά που έχουν να κάνουν με την αυτοεκτίμησή τους. Η κακοποίηση ΠΟΤΕ δεν μπορεί να είναι υγιής. Η ανοχή της σφαλιάρας από τον σύντροφο που δήθεν\"νοιάζεται\" είναι μια απαράδεκτη μούφα. Το αντριλίκι ο καθένας θα πρέπει να βρίσκει τρόπους να το εκφράζει εκεί που πρέπει, γιατί είναι πολύ εύκολο να δέρνεις κάποιον που δεν έχει την ίδια σωματική δύναμη με εσένα. Αντριλίκι και ενδιαφέρον είναι να φροντίζεις την οικογένειά σου και να σέβεσαι τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου. Αν κάποια θεωρεί πως η σφαλιάρα είναι εντάξει, για οποιοδήποτε λόγο, χρήζει βοήθειας.
Δεν έφαγα καμία σφαλιάρα από συντρόφους μου,γιατί έφαγα αρκετές στα παιδικά μου χρόνια και χόρτασα,δεν ήθελα άλλες.:P
Ο σύντροφος που θα χρησιμοποιήσει το χέρι του ή το πόδι του αντί για το λόγο του(και αυτόν ακόμη όχι ως χέρι ή πόδι αλλά ως λόγο μόνο-γιατί δεν ξεχνώ πως δέρνουμε και με τη γλώσσα),όπως κι εγώ σε αυτόν αντίστοιχα,τότε το χάσαμε το τρένο και βαδίζουμε σε άλλες διαδρομές.
Θέλει πολύ προσοχή,θέλει να μπορείς να λες αντίο όταν περνάς σε τέτοιους δρόμους,κακοποιητικούς και αυτά για δεύτερες,τρίτες και τέταρτες ευκαιρίες,είναι σάλτσες.//Το πέρασμα στη βία,έχει γίνει λοιπόν και δε φτιάχνει με ευχολόγια.Ο τρόπος του τάδε συντρόφου θα επαναληφθεί,γιατί το ανέχτηκα εκείνη την πρώτη φορά.Το ξέρει.Είναι ταυτόχρονα η ευκαιρία του να το ξανακάνει και η δική μου ευκαιρία να ξανατιμωρηθώ γιατί μου αξίζει.Για σκέψου το κι έτσι//
:PQuote:
Originally posted by RainAndWind
Δεν έφαγα καμία σφαλιάρα από συντρόφους μου,γιατί έφαγα αρκετές στα παιδικά μου χρόνια και χόρτασα,δεν ήθελα άλλες.:P
Ειναι αξιοθαυμαστο παντως Rain, το γεγονος οτι δεν επεσες στην παγιδα της ψυχαναγκαστικης επαναληψης, της αναζητησης δηλαδη συντροφων και συναναστροφων που αναπαραγουν την κακοποιηση που εχει εσωτερικευσει κανεις απο τα παιδικα χρονια του ακομη. Μπραβο σου που κρατησες τετοιες ισορροπιες μεσα σου. :)
Δεν έγινε αυτόματα oboro.Πέρασα από ένα σωρό σκατολοίδια κι εγώ,όπως όλοι όσοι θέλησαν να διδαχτούν το ελάχιστο έστω από όσα τους κληροδότησαν συμπεριφορές άλλων,που είχαν έλεγχο στη ζωή τους.Πέρασα και μία κατάθλιψη.Αυτή να δεις τι μεγάλος δάσκαλος που ήταν.:P
Και είμαι ακόμη στο δρόμο,δεν τέλειωσε,ποτέ δεν τελειώνει,πάντα μαθαίνεις κάτι νέο για σένα που δεν ήξερες,δεν το διδάχτηκες,δεν το έβλεπες έτσι.Βασικές γνώσεις όμως,όπως το δεν κάθομαι να τις τρώω,τις αποκτάμε.Τώρα για λεπτομέρειες,στον ειδικό μου,χαχαααα:D