6 μήνες δεν ξέρω τι συμβαίνει

Καλησπέρα σε όλα τα μέλη.Δεν ξέρω ποιοι με θυμάστε,είχα γράψει και το 2011 όταν διαγνώστηκα με ΓΑΔ συνοδευόμενη με κρίσεις πανικού!Να σας πώ αρχικά ότι μετά από αυτό το περιστατικό και με 6μήνη ψυχοθεραπεία,μπόρεσα και το ξεπέρασα και έζησα τρία χρόνια γενικά,ήσυχα!Φτάνουμε στα μέσα καλοκαιριού του 2014 όπου ένας συνάδελφος του άντρα μου παθαίνει πάρεση προσωπικού.Δεν ήξερα τι σήμαινε αυτό,μαθαίνουμε κοινώς ψύξη,οκ!Τον Αύγουστο καταλαβαίνω ότι έρχονται φοβίες παράλογες στο μυαλό μου και δεν μπορώ να περάσω πουθενά καλά.Έρχεται ο Οκτώβριος και μαθαίνω ότι τελικά ο συνάδελφος του άντρα μου δεν είχε μια απλή ψύξη αλλά όγκο στο πρόσωπο.ΣΟΚ!Σοκαρίστηκα,αφ� �νός γιατί είναι ένας νέος άνθρωπος,μόλις 37 ετών με 4 παιδιά και αφετέρου το επεξεργαζόμουν πολύ στα μυαλό μου.Αυτό ήταν!Ενώ δεν έδειχνα τίποτα μέσα μου είχα μια έντονη ανησυχία.Αρχίζω και σκέφτομαι για καρκίνους,ταυτόχρονα μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα κάνει προληπτικές εξετάσεις,οποτε τα σενάρια ήταν αναπόφευκτα.Άρχισα να έχω πόνους στα κόκκαλα,να μην τρώω καλά,να ψάχνω και να διαβάζω ιστορίες για καρκίνο,άρχισα να ψαχουλεύομαι......μέχρι που ένα βράδυ ξαπλώνω και αρχίζει να μουδιάζει η αριστερή πλευρά του προσώπου μου,από το μάτι έως το σαγόνι,έτσι ακριβώς όπως άρχισε και του συνάδελφου.Έπαθα δεύτερο ΣΟΚ!Άρχισα να κλαίω,να μην μπορώ να σκεφτώ λογικά,παραμόνο ότι θέλω να κάνω μαγνητική.Αρχίζω και διαβάζω στο νετ και τσουπ,που πέφτω;;;;;;ΣΚΠ!!!!!Ενώ τις πρώτες μέρες αυτό το τράβηγμα ήταν μόνο στο πρόσωπο ή τουλάχιστον δεν το κατάλαβα εγκαίρως,πίεζα τα πόδια μου να πατήσουν καλά κάτω,μια που με αυτά που διάβαζα στο φόρουμ της ΣΚΠ,άρχισα να φοβάμαι ότι πάσχω!Άρχισα να έχω κάποιες παραισθησίες λοιπόν,στα πόδι,στην μέση,την πλάτη και το χέρι από την αριστερή πλευρά,ταυτόχρονα ένιωθα τα εσωτερικά μου όργανα να έχουν συρθεί χιλόμετρα,δεν μπορούσα ούτε να βήξω!Έχασα κιλά και άρχισα τις εξετάσεις,γενικές,βιοχημικ ές,πυρηνικές,αξονική εγκεφάλου-αυχένα,δεν πείθομαι,πάω να κάνω μαγνητική εγκεφάλου,μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα,ΠΕΘΑΝΑ!Ήμουν σε σοκ και αυτό δεν είναι υπερβολικό!Καθαρή η μαγνητική και καλές όλες οι εξετάσεις.
Αρχικά δοκίμασα να πάρω mesulid,όντως η κατάσταση είχε καλύτερέψει,έπαιρνα ένα την ημέρα και τα συμπτώματα άρχισαν να μειώνονται σε ένταση.Ταυτόχρονα πήγε και στο άλλο πόδι.Αποφάσισα να σταματήσω τα αντιφλεγμονώδη και να το παλέψω μόνη μου,μάταια,το άγχος μου στο κόκκινο,καίγονταν οι μυς μου.Πήγα σε 3 νευρολόγους και μου μίλησαν για ψυχοσωματικά,δεν τους πιστεύω ακόμα και σήμερα,έκανα και μια μαγνητική στην μέση,με ήπια πίεση ριζών Ο5,ήπια στένωση και ήπια σκολίωση.
Τα συμπτώματα σήμερα,τώρα,παραμένουν στα πόδια και άρχισα πάλι να εκνευρίζομαι αλλά και να χέζομαι πάνω μου.Κάνω ομοιοπαθητική χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα και ενώ ο γιατρός μου σύστησε να παίρνω xanax 0.25 εγώ δεν το παίρνω,φοβάμαι!

Υ.γ.Αυτά που νιώθω στα πόδια δεν είναι μούδιασμα,αφού έχω τις αισθήσεις μου,είναι σαν να αγγίζομαι και να παραμένει η αίσθηση.Δεν ξέρω πως να το πω διαφορετικά!

Τι να κάνω?Καμία παρόμοια εμπειρία?Ευχαριστώ πολύ...Γιάννα!

Γιατί δεν φαίνεται όλο το πόστ μου?

Καλησπέρα σε όλα τα μέλη.Δεν ξέρω ποιοι με θυμάστε,είχα γράψει και τι 2011 όταν διαγνώστηκα με ΓΑΔ συνοδευόμενη με κρίσεις πανικού!Να σας πώ αρχικά ότι μετά από αυτό το περιστατικό και με 6μήνη ψυχοθεραπεία,μπόρεσα και το ξεπέρασα και έζησα τρία χρόνια γενικά,ήσυχα!Φτάνουμε στα μέσα καλοκαιριού του 2014 όπου ένας συνάδελφος του άντρα μου παθαίνει πάρεση προσωπικού.Δεν ήξερα τι σήμαινε αυτό,μαθαίνουμε κοινώς ψύξη,οκ!Τον Αύγουστο καταλαβαίνω ότι έρχονται φοβίες παράλογες στο μυαλό μου και δεν μπορώ να περάσω πουθενά καλά.Έρχεται ο Οκτώβριος και μαθαίνω ότι τελικά ο συνάδελφος του άντρα μου δεν είχε μια απλή ψύξη αλλά όγκο στο πρόσωπο.ΣΟΚ!Σοκαρίστηκα,αφ� �νός γιατί είναι ένας νέος άνθρωπος,μόλις 37 ετών με 4 παιδιά και αφετέρου το επεξεργαζόμουν πολύ στα μυαλό μου.Αυτό ήταν!Ενώ δεν έδειχνα τίποτα μέσα μου είχα μια έντονη ανησυχία.Αρχίζω και σκέφτομαι για καρκίνους,ταυτόχρονα μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα κάνει προληπτικές εξετάσεις,οποτε τα σενάρια ήταν αναπόφευκτα.Άρχισα να έχω πόνους στα κόκκαλα,να μην τρώω καλά,να ψάχνω και να διαβάζω ιστορίες για καρκίνο,άρχισα να ψαχουλεύομαι......μέχρι που ένα βράδυ ξαπλώνω και αρχίζει να μουδιάζει η αριστερή πλευρά του προσώπου μου,από το μάτι έως το σαγόνι,έτσι ακριβώς όπως άρχισε και του συνάδελφου.Έπαθα δεύτερο ΣΟΚ!Άρχισα να κλαίω,να μην μπορώ να σκεφτώ λογικά,παραμόνο ότι θέλω να κάνω μαγνητική.Αρχίζω και διαβάζω στο νετ και τσουπ,που πέφτω;;;;;;ΣΚΠ!!!!!Ενώ τις πρώτες μέρες αυτό το τράβηγμα ήταν μόνο στο πρόσωπο ή τουλάχιστον δεν το κατάλαβα εγκαίρως,πίεζα τα πόδια μου να πατήσουν καλά κάτω,μια που με αυτά που διάβαζα στο φόρουν της ΣΚΠ,άρχισα να φοβάμαι ότι πάσχω!Άρχισα να έχω κάποιες παραισθησίες λοιπόν,στα πόδι,στην μέση,την πλάτη και το χέρι από την αριστερή πλευρά,ταυτόχρονα ένιωθα τα εσωτερικά μου όργανα να έχουν συρθεί χιλόμετρα,δεν μπορούσα ούτε να βήξω!Έχασα κιλά και άρχισα τις εξετάσεις,γενικές,βιοχημικ ές,πυρηνικές,αξονική εγκεφάλου-αυχένα,δεν πείθομαι,πάω να κάνω μαγνητική εγκεφάλου,μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα,ΠΕΘΑΝΑ!Ήμουν σε σοκ και αυτό δεν είναι υπερβολικό!Καθαρή η μαγνητική και καλές όλες οι εξετάσεις.
Αρχικά δοκίμασα να πάρω mesulid,όντως η κατάσταση είχε καλύτερέψει,έπαιρνα ένα την ημέρα και τα συμπτώματα άρχισαν να μειώνονται σε ένταση.Ταυτόχρονα πήγε και στο άλλο πόδι.Αποφάσισα να σταματήσω τα αντιφλεγμονώδη και να το παλέψω μόνη μου,μάταια,το άγχος μου στο κόκκινο,καίγονταν οι μυς μου.Πήγα σε 3 νευρολόγους και μου μίλησαν για ψυχοσωματικά,δεν τους πιστεύω ακόμα και σήμερα,έκανα και μια μαγνητική στην μέση,με ήπια πίεση ριζών Ο5,ήπια στένωση και ήπια σκολίωση.
Τα συμπτώματα σήμερα,τώρα,παραμένουν στα πόδια και άρχισα πάλι να εκνευρίζομαι αλλά και να χέζομαι πάνω μου.Κάνω ομοιοπαθητική χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα και ενώ ο γιατρός μου σύστησε να παίρνω xanax 0.25 εγώ δεν το παίρνω,φοβάμαι!

Υ.γ.Αυτά που νιώθω στα πόδια δεν είναι μούδιασμα,αφού έχω τις αισθήσεις μου,είναι σαν να αγγίζομαι και να παραμένει η αίσθηση.Δεν ξέρω πως να το πω διαφορετικά!

Τι να κάνω?Καμία παρόμοια εμπειρία?Ευχαριστώ πολύ...Γιάννα!

Εσενα τι φοβια σε βρηκε;

Καταρχάς εξηγήστε μου βρε παιδιά γιατί δεν φαίνεται το πόστ μου....πφφφφ!σε συνέχεια λοιπόν και αφού μάθαμε για τον όγκο του φίλου μας.ένα βράδυ,στις 6 ιανουαρίου αισθάνθηκα αποπ το σαγόνι αριστερά προς το μάτι ένα μούδιασμα.μπαίνω νετ και μου βγάζει για σκπ.

Από κεί κ πέρα έγινε του κουτρούλη....πατούσα και πίεζα τα πόδια μου να πατήσουν καλά,πλεόν αυτό το τσούξισμο-μούδιασμα πήγε και στα πόδια,στην μέση,πλάτη,παντού.αρχικά πήρα mesulid ένα την ημέρα και ήμουν κάπως καλά αλλά αποφάσισα να το σταματήσω και να ξεκινήσω εξετάσεις.έκανα γενικές,βιοχημικές και πυρηνικές συν αξονική κεφάλι,αυχένα αλλά δεν πείστηκα,οπότε κάνω και μια μαγνητική εγκεφάλου,καθαρή.Είμαι σε κατάσταση σοκ έξι μήνες.το σώμα μου είναι μονίμως σε ένταση,πήγα σε τρεις νευρολόγους και μου είπαν για υπερβολικό άγχος.δεν τους πιστεύω.....

Χθες έκανα και μαγνητική μέσης γιατί έχω ισχιαλγία,προφανώς αποπ την πολύ πίεση και βρέθηκε ήπια πίεση ριζών Ο5,ήπια σκολίωση και ήπια στένωση.Ταυτόχρονα καλνω ομοιοπαθητική χωρίς αποτέλεσμα.

Επειδη και εγω ειχα κανει μαγνητικη εγκεφαλου νοσηλευτικα σε νευρολογους αλλα για αλλους λογους δεν ηθελα και εγω να δεχτω οτι ηταν υοερβολικο αγχος. Οταν ομως το πηρα αποφαση και αρχισα να το αντιμετωπιζω γινομαι καλα σιγα σιγα. Βεβαια επειδη φενεσαι ανυσηχο πνευμα κανε οτι αλλες εξετασεις μεινανε για να πεισθεις. Αλλα εφοσον εκανες καποιες εξετασεις δεν γινεται να σ κρυβουν κατι οι γιατροι. Αν ειχες θα στο ελεγαν. Οποτε... ψυχραιμια θελει. Προσπαθησε τουλαχιστον

Θα πάω να κάνω κ μία μαγνητική αυχένα.βασικά δεν δέχομαι ότι το κάνω εγώ αυτό στον εαυτό μου.έχω λαλήσει πολύ βρε παιδιά;είμαι 32 και έχω κ δύο παιδιά.

Προς Θεου δεν εχεις λαλησει, απλα αγχωνεσαι πολυ. Το ξες οτι το αγχος το στρες η στεναχωρια κλπ δημιουργουν χημικες αντιδρασεις στον οργανισμο μας και ερχεται σε δυσαρμονια; Δεν σου λεω ουτε οτι χαζεψες και θες ψυχιατρο η ψυχολογο απλα αν μπορεσεις και αποδεχτεις οτι ειναι αγχος η κατι αλλο και δεν ειναι οργανικο θα μπορεσεις να το διαχειριστεις πιο ευκολα. Και εγω ειδικος δεν ειμαι εμπειρικα σου μιλαω πιο πολυ. Και απο δικιες μου εμπειριες και απο χιλιαδων συμπασχοντων...

Όχι βρε δεν είπα ότι υποννόησες κάτι τέτοιο. Απλά αισθάνομαι ότι κάτι πηγαίνει λάθος. Εσύ τι έχεις;

Θέλω να φύγουν από πάνω μου.... Δεν αντέχω άλλο. Ζω ένα μαρτύριο

1) σχετικα με αυτες τις φοβιες υπαρχει κατι γυρω σου που σε χαλαει? με αυτα που λες δε βρισκω καπιο συμπερασμα να καταληξω... ενταξει σοκαριστηκες κλπκλπ ισως επειδη δεν ειχε κουβεντιασει κ ολα αυτα με κανενα κ αυτο μπορει να μη σε βοηθησε

Γενικότερα είμαι άνθρωπος που πνίγομαι και βαριέμαι εύκολα,όσο ''κάπως'' κ να ακούγεται αυτό με δυό παιδιά!Με χαλάνε πολλά και εγκλωβίζομαι εύκολα σε καταστάσεις.Είμαι εξαρτημένη από πράγματα και ανθρώπους,παθαίνω κρίσεις όταν είμαι μόνη στο σπίτι και γενικότερα η γκάμα είναι μεγάλη!Από κεί και πέρα,με τις αρρώστιες είχα πάντα θέμα,από μικρό παιδί.Απλά το σοκ ήταν μεγάλο και ήταν μεγάλο και το σοκ όταν με έπιασε αυτό το τράβηγμα στην ίδια πλευρά με τον φίλο μας!

Quote:

---

Originally Posted by Have_Faith

Καλησπέρα σε όλα τα μέλη. Δεν ξέρω ποιοι με θυμάστε, είχα γράψει και το 2011 όταν διαγνώστηκα με ΓΑΔ συνοδευόμενη με κρίσεις πανικού! Να σας πώ αρχικά ότι μετά από αυτό το περιστατικό και με 6μήνη ψυχοθεραπεία, μπόρεσα και το ξεπέρασα και έζησα τρία χρόνια γενικά, ήσυχα! Φτάνουμε στα μέσα καλοκαιριού του 2014 όπου ένας συνάδελφος του άντρα μου παθαίνει πάρεση προσωπικού. Δεν ήξερα τι σήμαινε αυτό, μαθαίνουμε κοινώς ψύξη,οκ! Τον Αύγουστο καταλαβαίνω ότι έρχονται φοβίες παράλογες στο μυαλό μου και δεν μπορώ να περάσω πουθενά καλά. Έρχεται ο Οκτώβριος και μαθαίνω ότι τελικά ο συνάδελφος του άντρα μου δεν είχε μια απλή ψύξη αλλά όγκο στο πρόσωπο. ΣΟΚ! Σοκαρίστηκα, αφενός γιατί είναι ένας νέος άνθρωπος, μόλις 37 ετών με 4 παιδιά και αφετέρου το επεξεργαζόμουν πολύ στα μυαλό μου. Αυτό ήταν! Ενώ δεν έδειχνα τίποτα μέσα μου είχα μια έντονη ανησυχία. Αρχίζω και σκέφτομαι για καρκίνους,ταυτόχρονα μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα κάνει προληπτικές εξετάσεις,οποτε τα σενάρια ήταν αναπόφευκτα. Άρχισα να έχω πόνους στα κόκκαλα,να μην τρώω καλά,να ψάχνω και να διαβάζω ιστορίες για καρκίνο,άρχισα να ψαχουλεύομαι...... μέχρι που ένα βράδυ ξαπλώνω και αρχίζει να μουδιάζει η αριστερή πλευρά του προσώπου μου,από το μάτι έως το σαγόνι,έτσι ακριβώς όπως άρχισε και του συνάδελφου. Έπαθα δεύτερο ΣΟΚ! Άρχισα να κλαίω,να μην μπορώ να σκεφτώ λογικά, παραμόνο ότι θέλω να κάνω μαγνητική. Αρχίζω και διαβάζω στο νετ και τσουπ,που πέφτω;;;;;; ΣΚΠ!!!!! Ενώ τις πρώτες μέρες αυτό το τράβηγμα ήταν μόνο στο πρόσωπο ή τουλάχιστον δεν το κατάλαβα εγκαίρως, πίεζα τα πόδια μου να πατήσουν καλά κάτω,μια που με αυτά που διάβαζα στο φόρουμ της ΣΚΠ, άρχισα να φοβάμαι ότι πάσχω! Άρχισα να έχω κάποιες παραισθησίες λοιπόν,στα πόδι,στην μέση,την πλάτη και το χέρι από την αριστερή πλευρά, ταυτόχρονα ένιωθα τα εσωτερικά μου όργανα να έχουν συρθεί χιλόμετρα, δεν μπορούσα ούτε να βήξω! Έχασα κιλά και άρχισα τις εξετάσεις, γενικές, βιοχημικές, πυρηνικές, αξονική εγκεφάλου-αυχένα, δεν πείθομαι, πάω να κάνω μαγνητική εγκεφάλου, μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα, ΠΕΘΑΝΑ! Ήμουν σε σοκ και αυτό δεν είναι υπερβολικό! Καθαρή η μαγνητική και καλές όλες οι εξετάσεις.
Αρχικά δοκίμασα να πάρω mesulid, όντως η κατάσταση είχε καλύτερέψει, έπαιρνα ένα την ημέρα και τα συμπτώματα άρχισαν να μειώνονται σε ένταση. Ταυτόχρονα πήγε και στο άλλο πόδι.Αποφάσισα να σταματήσω τα αντιφλεγμονώδη και να το παλέψω μόνη μου, μάταια,το άγχος μου στο κόκκινο, καίγονταν οι μυς μου. Πήγα σε 3 νευρολόγους και μου μίλησαν για ψυχοσωματικά, δεν τους πιστεύω ακόμα και σήμερα, έκανα και μια μαγνητική στην μέση,με ήπια πίεση ριζών Ο5, ήπια στένωση και ήπια σκολίωση.
Τα συμπτώματα σήμερα,τώρα,παραμένουν στα πόδια και άρχισα πάλι να εκνευρίζομαι αλλά και να χέζομαι πάνω μου.Κάνω ομοιοπαθητική χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα και ενώ ο γιατρός μου σύστησε να παίρνω xanax 0.25 εγώ δεν το παίρνω, φοβάμαι!

Υ.γ.Αυτά που νιώθω στα πόδια δεν είναι μούδιασμα, αφού έχω τις αισθήσεις μου, είναι σαν να αγγίζομαι και να παραμένει η αίσθηση. Δεν ξέρω πως να το πω διαφορετικά!

Τι να κάνω? Καμία παρόμοια εμπειρία? Ευχαριστώ πολύ...Γιάννα!

---

(Καταρχάς μην κολλάς τις λέξεις και τις προτάσεις, άφηνε κενά για να φαίνεται το κείμενο σου)

Είναι συνηθισμένο οι αγχώδεις άνθρωποι να επηρεάζονται πολύ από ιστορίες κοντινών τους προσώπων και να βγάζουν παρόμοια συμπτώματα.
Όλοι επηρεαζόμαστε ως ένα βαθμό, από αυτά που υπάρχουν γύρω μας.
Θα έλεγα να ξαναπάς και μάλιστα συστηματικά για ψυχοθεραπεία, γιατί είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει σωματικό / νευρολογικό πρόβλημα, καλό θα σου κάνει. Kαι μην φοβάσαι να πάρεις προσωρινά και τα xanax, αφού υποφέρεις τόσο. Κακώς παίρνεις άλλα άσχετα φάρμακα κι επιβαρύνεσαι χωρίς λόγο.
Έτσι όπως τα περιγράφεις βέβαια, φαίνεται να έχουν δίκιο οι 3 νευρολόγοι. Άσε που τα ευρήματα της μαγνητικής είναι πραγματικά άνευ σημασίας - απόλυτα συνηθισμένα σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Αν πάντως βαριέσαι εύκολα και ταυτόχρονα είχες ανέκαθεν θέμα με τις αρρώστιες... αυτό προδιαθέτει το μυαλό σου να δημιουργεί 'δράματα'. Αλλά για να το σταματήσεις όλο αυτό και να βρεις κάποιο άλλο ενδιαφέρον, χρειάζεται νομίζω μια σταθερή θεραπεία και να μπεις για αρχή σιγά σιγά στη διαδικασία να σταματήσεις την παρόρμηση σου να κάνεις συνεχώς κι άλλες κι άλλες εξετάσεις.

Έχεις δίκιο,όμως όσο κι αν υποφέρω όταν πάω για μαγνητικές,χαίρομαι τόσο όταν παίρνω τα αποτελέσματα.Ανέφερα την μέση διότι,έχω τρείς κήλες,η μία πίεζει ελαφρά την ρίζα Ο5,η άλλη τον μηννιγγικό σάκο και η άλλη ευτυχώς τίποτα.Και ταυτόχρονα έχω και ελαφριά στένωση.Ελπίζω αυτά τα τσουξίματα στα πόδια να είναι από κεί,μια που έχω πόνο στην μέση και ισχιαλγία.Πήρα τηλ τον ομοιοπαθητκό μου για τα αποτελέσματα και θα δούμε από βδομάδα τι θα μου δώσει.

Και γω είμαι σαν και σένα Have_Faith. Όταν ακούσω πως κάποιος πάσχει από κάτι το βιώνω σαν να συνέβαινε σε μένα. Έτσι έπαθα πρόσφατα που έμαθα πως ένας παιδικός μου φίλος πέθανε από καρκίνο του στομάχου και φυσικά αρρώστησα τόσο που έκανα γαστροσκόπηση. Κατέληξα να πάω 3 φορές στο μήνα στη γαστρεντερολόγο ...και τελικά δεν είχα κάτι. Βάζω ιδέες με το νού μου συνέχεια. Είναι πολύ βασανιστικό σε σημείο που καμιά φορά λέω καλύτερα να πεθαίνεις μια φορά παρά κάθε μέρα. Πιστεύω ομως εσύ να βοηθήσεις τον εαυτό σου αλλάζοντας την καθημερινότητα σου πχ να πάς μια βόλτα μπορεί στην αρχή να είναι οδυνηρό αλλά θα τα καταφέρεις, ή να αλλάξεις ότι σε χαλάει. Εγώ ξέρω τι με χαλάει αλλά δε μπορώ να το αλλάξω (τουλάχιστο όχι τώρα) οπότε θα αλλάξω εμένα και εύχομαι στο Θεό να με βοηθήσει.

ΑΥΘΥΠΟΒΑΛΕΣΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΧΩ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΤΑΡΑΖΟΜΑΙ