Καποιος που να γνωριζει σχετικα

Καλησπερα. Θα ηθελα να μοιραστω καποιες αποριες μου εδω, ελπιζοντας να μου απαντησει καποιος/α που να γνωριζει. Εδω και καιρο μιλαω με καποιον ο οποιος εχει ΙΨΔ και πολυ ,παρα πολυ αγχος. Εδω και αρκετα χρονια βρισκεται σε αυτη τη κατασταση μου εχει πει. Διαγνωσμενα απο ψυχολογους και ψυχιατρους φυσικα. Οταν ξεκινησαμε να μιλαμε δεν μου το ειχε αναφερει, στην πορεια ομως το εκανε και με ευχαριστησε που μου ανοιχτηκε και ηθελε να μου το πει. Ξεκινησε ολο αυτο λοιπον με καλες προοπτικες, πολυ καλη επικοινωνια και βαθυτερη, νιωθαμε ανετα ο ενας με τον αλλον. Εκεινος γενικοτερα, δεν θελω να μπω σε λεπτομερειες, ειχε παρα πολλα κολληματα. Εμφανισιακα, ψυχολογικα, αρκετα εσωστρεφης. Βρεθηκαμε λιγες φορες, εγω μαζι του ενιωθα διαφορετικα, δεν με επηρεαζαν αυτα που ειχε, αντιθετως του συμπαραστεκομουνα. Το ιδιο κ εκεινος, μου ειχε πει οτι νιωθει ξεχωριστα μαζι μου. Ημουν η μονη που τον καταλαβαινε τοσο. Και εντελει, ενα πρωινο εξαφανιζεται, τηλεφωνα χωρις καποια απαντηση, μηνυματα χωρις απαντηση, ειχα τρελαθει ,νομιζα οτι του συνεβη κατι. Μετα απο καποιες μερες, μου εστειλε ενα μηνυμα οτι δεν ειναι καλα, τον εχουν πιασει τα ψυχολογικα του, ειναι αρκετα εσωστρεφης οπως ειπα παραπανω και για αυτο μου ανεφερε οτι τον παει πισω σε πολλα. Δεν εχει κοινωνικη ζωη κλπ... Το δεχτηκα. Οσο μπορουσα. Δεν μπορω ομως να παω παρακατω. Ειναι η μονιμη σκεψη μου, εκεινος και ολα αυτα τα λιγα που ζησαμε. Εγω δεν μπορουσα να τα καταλαβω ολα αυτα αρχικα. Πως γινεται να θες καποιον και να μην τον κρατας στη ζωη σου? Πως γινεται να σου λειπει καποιος και να μην κανεις κατι για αυτο? Τοσο πισω σε παει η ΙΨΔ? Απο τη μια στιγμη στην αλλη? Ετσι...χωρις λογο ξυπνας ενα ωραιο πρωινο κ ολα μαυρα? Εξηγηστε μου σας παρακαλω, καποιος που να γνωριζει, εμπειρικα ή προσωπικα. Γινεται κατι τετοιο ή ειναι ολα δικαιολογιες? Ευχαριστω εκ των προτερων.

Ναι δυστυχως ετσι ειναι η ΙΔΨ,σε χτυπαει ετσι ξαφνικα μια μερα.Κανε υπομονη και δειξε καταννοηση απεναντι στην κατασταση γιατι προκειται για μια παθηση που μπορει να σου κανει την ζωη κολαση.Για την ακριβεια η συγκεκριμενη παθηση προσπαθει σε χτυπησει εκει που πονας περισσοτερο(αυτο που αγαπας δηλαδη),ετσι δεν αποκλειεται οι ιδεοληψιες του να πηραν περιεχομενο σχετικο με την σχεση σας.Υπομονη και καταννοηση.

Quote:

---

Originally Posted by ioanzouk

... Και εντελει, ενα πρωινο εξαφανιζεται, τηλεφωνα χωρις καποια απαντηση, μηνυματα χωρις απαντηση, ειχα τρελαθει ,νομιζα οτι του συνεβη κατι. Μετα απο καποιες μερες, μου εστειλε ενα μηνυμα οτι δεν ειναι καλα, τον εχουν πιασει τα ψυχολογικα του, ειναι αρκετα εσωστρεφης οπως ειπα παραπανω και για αυτο μου ανεφερε οτι τον παει πισω σε πολλα. Δεν εχει κοινωνικη ζωη κλπ... Το δεχτηκα. Οσο μπορουσα. Δεν μπορω ομως να παω παρακατω. Ειναι η μονιμη σκεψη μου, εκεινος και ολα αυτα τα λιγα που ζησαμε. Εγω δεν μπορουσα να τα καταλαβω ολα αυτα αρχικα. Πως γινεται να θες καποιον και να μην τον κρατας στη ζωη σου? Πως γινεται να σου λειπει καποιος και να μην κανεις κατι για αυτο? Τοσο πισω σε παει η ΙΨΔ? Απο τη μια στιγμη στην αλλη? Ετσι...χωρις λογο ξυπνας ενα ωραιο πρωινο κ ολα μαυρα? Εξηγηστε μου σας παρακαλω, καποιος που να γνωριζει, εμπειρικα ή προσωπικα. Γινεται κατι τετοιο ή ειναι ολα δικαιολογιες? Ευχαριστω εκ των προτερων.

---

εμενα μου φαινεται δικιολογια για να ειμαι ειλικρινης.
αλλα εχεις δικιο.
χρειαζετονται καποιοι με την συγκεκριμενη παθηση να μας πουν αν δικαιολογειται τετοια αδιαφορια απο την παθηση.
εγω σου γραφω οχι για να δικαιολογησω η να μην δικαιολογησω εκεινον, αλλα για να σου πω οτι οταν ζεις κατι που δεν σου αξιζει/ικανοποιει για αρκετο διαστημα, δεν το συνεχιζεις, ειτε λεγεται παθηση, ειτε λεγεται αδιαφορια εκ μερους του.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

εμενα μου φαινεται δικιολογια για να ειμαι ειλικρινης.
αλλα εχεις δικιο.
χρειαζετονται καποιοι με την συγκεκριμενη παθηση να μας πουν αν δικαιολογειται τετοια αδιαφορια απο την παθηση.
εγω σου γραφω οχι για να δικαιολογησω η να μην δικαιολογησω εκεινον, αλλα για να σου πω οτι οταν ζεις κατι που δεν σου αξιζει/ικανοποιει για αρκετο διαστημα, δεν το συνεχιζεις, ειτε λεγεται παθηση, ειτε λεγεται αδιαφορια εκ μερους του.

---

Ξέρεις ποιό είναι το θέμα, Ρέμεντυ; Ότι η πάθηση δεν χτυπάει όλους το ίδιο, άλλον μπορεί να τον χτυπάει στα συναισθηματικά και άλλον όχι! Πχ κι εγώ που την έχω μια χαρά υγιής είμαι στα συναισθηματικά, θέλω να βρω κάποιον, τώρα κάποιος άλλος μπορεί να μη θέλει ή να μη φέρεται σωστά λόγω της πάθησης!! Αλλά στο τελευταίο συμφωνώ, καλύτερα να μη μένει κάπου που δεν της αξίζει......

Quote:

---

Originally Posted by pillow

Ξέρεις ποιό είναι το θέμα, Ρέμεντυ; Ότι η πάθηση δεν χτυπάει όλους το ίδιο, άλλον μπορεί να τον χτυπάει στα συναισθηματικά και άλλον όχι! Πχ κι εγώ που την έχω μια χαρά υγιής είμαι στα συναισθηματικά, θέλω να βρω κάποιον, τώρα κάποιος άλλος μπορεί να μη θέλει ή να μη φέρεται σωστά λόγω της πάθησης!! Αλλά στο τελευταίο συμφωνώ, καλύτερα να μη μένει κάπου που δεν της αξίζει......

---

ακριβως γι αυτο το λεω πιλοου.
δεν εχει νοημα να κανουμε τους ψυχιατρους η τους ντετεκτιβ.
ειμαστε σε μια σχεση οταν ικανοποιουμαστε. το ιατρικο μερος, ειναι θεμα του αλλου.κι εκτος αυτου, αν ο αλλος σε θελει κοντα του και εχει ιατρικο θεμα, σου εξηγει.δεν σε αφηνει να ψαχνεσαι. το "ημουν εξαφανισμενος, γιατι εχω τα ψυχολογικα μου", δεν ειναι εξηγηση. ειναι αιτιολογια τυπου "κοψε τον λαιμο σου, δεν με νοιαζει τι περνας εσυ"...

εχει βεβαια σημασια και το ειδος της σχεσης.
μια φιλικη σχεση, ακομα κι αν εχει ερωτικα στοιχεια (πχ σεξ), ειναι πολυ πιο χαλαρη απο εναν δεσμο. αν εχουν κατι τετοιο, ο αλλος μπορει και να εξαφανιζεται για διαστηματα, οπως και να εχει αλλες ερωτικες σχεσεις, χωρις να νοιωθει οτι πρεπει να απολογειται.
προκειται για κατι τετοιο, η εχετε δωσετε αμοιβαιες υποσχεσεις για δεσμευση μεταξυ σας?

οποια μορφη και να εχει η σχεση, αν δεν σε ικανοποιει η συχνοτητα εσενα προσωπικα, φευγεις.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ακριβως γι αυτο το λεω πιλοου.
δεν εχει νοημα να κανουμε τους ψυχιατρους η τους ντετεκτιβ.
ειμαστε σε μια σχεση οταν ικανοποιουμαστε. το ιατρικο μερος, ειναι θεμα του αλλου.κι εκτος αυτου, αν ο αλλος σε θελει κοντα του και εχει ιατρικο θεμα, σου εξηγει.δεν σε αφηνει να ψαχνεσαι. το "ημουν εξαφανισμενος, γιατι εχω τα ψυχολογικα μου", δεν ειναι εξηγηση. ειναι αιτιολογια τυπου "κοψε τον λαιμο σου, δεν με νοιαζει τι περνας εσυ"...

εχει βεβαια σημασια και το ειδος της σχεσης.
μια φιλικη σχεση, ακομα κι αν εχει ερωτικα στοιχεια (πχ σεξ), ειναι πολυ πιο χαλαρη απο εναν δεσμο. αν εχουν κατι τετοιο, ο αλλος μπορει και να εξαφανιζεται για διαστηματα, οπως και να εχει αλλες ερωτικες σχεσεις, χωρις να νοιωθει οτι πρεπει να απολογειται.
προκειται για κατι τετοιο, η εχετε δωσετε αμοιβαιες υποσχεσεις για δεσμευση μεταξυ σας?

οποια μορφη και να εχει η σχεση, αν δεν σε ικανοποιει η συχνοτητα εσενα προσωπικα, φευγεις.

---

Συμφωνούμε απόλυτα!!

Quote:

---

Originally Posted by aggelos11

Ναι δυστυχως ετσι ειναι η ΙΔΨ,σε χτυπαει ετσι ξαφνικα μια μερα.Κανε υπομονη και δειξε καταννοηση απεναντι στην κατασταση γιατι προκειται για μια παθηση που μπορει να σου κανει την ζωη κολαση.Για την ακριβεια η συγκεκριμενη παθηση προσπαθει σε χτυπησει εκει που πονας περισσοτερο(αυτο που αγαπας δηλαδη),ετσι δεν αποκλειεται οι ιδεοληψιες του να πηραν περιεχομενο σχετικο με την σχεση σας.Υπομονη και καταννοηση.

---

Καλημερα. Ναι μου εχει εξηγησει ποσο ψυχοφθορα ειναι η συγκεκριμενη παθηση. Και εχω σκεφτει κ εγω οτι οι ιδεοληψιες του μπορει να αφουρουν εμενα, εμας... Το λογο δε ξερω. Γιατι δηλαδη να χτυπησε εκει. Σε ευχαριστω για την απαντηση σου παντως! :)

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Τον θελεις ερωτικα ή ετσι φιλικα μονο ρωτας? Γενικα μην πιεζεις θα σου λεγα.

---

Θελω να ειμαι μαζι του. Οχι φιλικα, δε το αντεχω.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ακριβως γι αυτο το λεω πιλοου.
δεν εχει νοημα να κανουμε τους ψυχιατρους η τους ντετεκτιβ.
ειμαστε σε μια σχεση οταν ικανοποιουμαστε. το ιατρικο μερος, ειναι θεμα του αλλου.κι εκτος αυτου, αν ο αλλος σε θελει κοντα του και εχει ιατρικο θεμα, σου εξηγει.δεν σε αφηνει να ψαχνεσαι. το "ημουν εξαφανισμενος, γιατι εχω τα ψυχολογικα μου", δεν ειναι εξηγηση. ειναι αιτιολογια τυπου "κοψε τον λαιμο σου, δεν με νοιαζει τι περνας εσυ"...

εχει βεβαια σημασια και το ειδος της σχεσης.
μια φιλικη σχεση, ακομα κι αν εχει ερωτικα στοιχεια (πχ σεξ), ειναι πολυ πιο χαλαρη απο εναν δεσμο. αν εχουν κατι τετοιο, ο αλλος μπορει και να εξαφανιζεται για διαστηματα, οπως και να εχει αλλες ερωτικες σχεσεις, χωρις να νοιωθει οτι πρεπει να απολογειται.
προκειται για κατι τετοιο, η εχετε δωσετε αμοιβαιες υποσχεσεις για δεσμευση μεταξυ σας?

οποια μορφη και να εχει η σχεση, αν δεν σε ικανοποιει η συχνοτητα εσενα προσωπικα, φευγεις.

---

Εισαι ακριβως μεσα στο μυαλο μου , ολα αυτα τα σκεφτομαι καθημερινα. Ειδικα το πρωτο κομματι ,συμφωνω οτι δεν ειναι εξηγημενος. Το ειδος της σχεσης τωρα κοιτα... Φιλοι δεν ειμαστε, εχει καταλαβει ο καθενας τα αισθηματα του αλλου, δεν ειμασταν πολυ καιρο μαζι, ισως κ να ηταν χαλαρα σχετικα... Ολο το θεμα, ξεκινησε οταν πηγε να γινει πιο ''σοβαρο'' με την λαικη εννοια.

Quote:

---

Originally Posted by ioanzouk

Εισαι ακριβως μεσα στο μυαλο μου , ολα αυτα τα σκεφτομαι καθημερινα. Ειδικα το πρωτο κομματι ,συμφωνω οτι δεν ειναι εξηγημενος. Το ειδος της σχεσης τωρα κοιτα... Φιλοι δεν ειμαστε, εχει καταλαβει ο καθενας τα αισθηματα του αλλου, δεν ειμασταν πολυ καιρο μαζι, ισως κ να ηταν χαλαρα σχετικα... Ολο το θεμα, ξεκινησε οταν πηγε να γινει πιο ''σοβαρο'' με την λαικη εννοια.

---

εεεεεμ , αυτο λεμε... εκει ειναι ολο το θεμα.
φιλοι δεν ειστε, εχθροι δεν ειστε, αλλα δεν εχει δεσμευθει απεναντι σου οτι θελει να εχετε αποκλειστικοτητα και ολως τυχαιως μολις πηγατε να δειτε τι ειστε τελικα, αρχισαν τα "ψυχολογικα"...
η γνωμη μου ειναι οτι δεν θελει να δεσμευθει η/και παιζει κατι αλλο.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

εεεεεμ , αυτο λεμε... εκει ειναι ολο το θεμα.
φιλοι δεν ειστε, εχθροι δεν ειστε, αλλα δεν εχει δεσμευθει απεναντι σου οτι θελει να εχετε αποκλειστικοτητα και ολως τυχαιως μολις πηγατε να δειτε τι ειστε τελικα, αρχισαν τα "ψυχολογικα"...
η γνωμη μου ειναι οτι δεν θελει να δεσμευθει η/και παιζει κατι αλλο.

---

Δε ξερω κατα ποσο ισχυει το τελευταιο που ανεφερες... Δεν ειναι σε αυτη την κατηγορια. Επισης, δεν μου ειχε δειξει και το αντιθετο -οτι δηλαδη θελει κατι ευφημερο/περιαστασιακο κλπ- μου ειχε δειξει κ πει οτι αισθανεται πραματα... Απο τη μια στιγμη στην αλλη το συνειδητοποιησε? Εγω εξακολουθω να πιστευω οτι φταινε τα ψυχαναγκαστικα του κ η ιψδ, χωρις ομως να γνωριζω επιστημονικα

Κοίτα, είναι γεγονός ότι οι ιδεοψυχαναγκαστικοί μπορεί να έχουν πρόβλημα στις σχέσεις, ιδίως όταν αναπτύσσεται οικειότητα και υπάρχει η προοπτική της δέσμευσης. Φυσικά και μπορούν να έχουν συναισθήματα, αλλά δεν μπορούν να τα απολαύσουν, ή γενικά να αφεθούν.

Υπάρχουν και ψυχολογικές θεωρίες που αναλύουν πώς τα θέματα αυτών των ανθρώπων σχετικά με την ευθύνη, το φόβο, τον έλεγχο, τις αδιάκοπες σκέψεις, μπορεί να επηρεάσουν τις διαπροσωπικές σχέσεις τους.

Επίσης, πολλοί πάσχοντες περιγράφουν πώς βασανίζονται από εμμονές, που έχουν σχέση με τα συναισθήματα τους, την καταλληλότητα του συντρόφου, το χωρισμό κλπ. Οι σκέψεις αυτές παρεμβάλλονται πολύ έντονα και το άτομο υποφέρει. Μάλιστα μπορεί να είναι πολύ πιο έντονες και βασανιστικές, όταν πράγματι μια σχέση είναι σημαντική και όταν υπάρχει πράγματι συναίσθημα και καλές προθέσεις, καθώς και καλό ταίριασμα.

Δηλαδή είναι το αντίθετο από το «φυσιολογικό» που όταν δεν περνάμε καλά, αρχίζουμε να έχουμε αμφιβολίες.

Βρήκα ένα λινκ από ξένο φόρουμ, όπου άντρες περιγράφουν την εμπειρία τους με το θέμα που σε απασχολεί. Για ρίξε μια ματιά…
http://www.depressionforums.org/foru...itment-issues/

Πάντως μην ξεχνάς ότι είτε με πάθηση, είτε χωρίς πάθηση, μέσα σε μια σχέση χρειάζεται να νιώθουμε γενικά καλά.

Ο φίλος σου έκανε άραγε συστηματική θεραπεία?

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Κοίτα, είναι γεγονός ότι οι ιδεοψυχαναγκαστικοί μπορεί να έχουν πρόβλημα στις σχέσεις, ιδίως όταν αναπτύσσεται οικειότητα και υπάρχει η προοπτική της δέσμευσης. Φυσικά και μπορούν να έχουν συναισθήματα, αλλά δεν μπορούν να τα απολαύσουν, ή γενικά να αφεθούν.

Υπάρχουν και ψυχολογικές θεωρίες που αναλύουν πώς τα θέματα αυτών των ανθρώπων σχετικά με την ευθύνη, το φόβο, τον έλεγχο, τις αδιάκοπες σκέψεις, μπορεί να επηρεάσουν τις διαπροσωπικές σχέσεις τους.

Επίσης, πολλοί πάσχοντες περιγράφουν πώς βασανίζονται από εμμονές, που έχουν σχέση με τα συναισθήματα τους, την καταλληλότητα του συντρόφου, το χωρισμό κλπ. Οι σκέψεις αυτές παρεμβάλλονται πολύ έντονα και το άτομο υποφέρει. Μάλιστα μπορεί να είναι πολύ πιο έντονες και βασανιστικές, όταν πράγματι μια σχέση είναι σημαντική και όταν υπάρχει πράγματι συναίσθημα και καλές προθέσεις, καθώς και καλό ταίριασμα.

Δηλαδή είναι το αντίθετο από το «φυσιολογικό» που όταν δεν περνάμε καλά, αρχίζουμε να έχουμε αμφιβολίες.

Βρήκα ένα λινκ από ξένο φόρουμ, όπου άντρες περιγράφουν την εμπειρία τους με το θέμα που σε απασχολεί. Για ρίξε μια ματιά…
http://www.depressionforums.org/foru...itment-issues/

Πάντως μην ξεχνάς ότι είτε με πάθηση, είτε χωρίς πάθηση, μέσα σε μια σχέση χρειάζεται να νιώθουμε γενικά καλά.

Ο φίλος σου έκανε άραγε συστηματική θεραπεία?

---

Με βοηθησαν πολυ οσα εγραψες η ιδια αρχικα και σε ευχαριστω πολυ! Το λινκ το ειδα, επισης καταλαβα αρκετα απο τη κατασταση αυτη που λεγεται ιψδ. Οκ, ειναι ψυχοφθορα. Οκ, δεν υπαρχει καποια λογικη. Πραγματικα πολυ ενδιαφερον φορουμ! Σε ευχαριστω ξανα. (Δεν τα κατεχω πολυ ολα τα ιντερνετικα) ! Εαν οντως συμβαινει κατι τετοιο, δηλαδη να μην το κανει σκοπιμα αλλα να οφειλεται στην διαταραχη αυτη, εγω μπορω να βοηθησω και να φανω χρησιμη στο να του αλλαξω γνωμη? Ή να τον αφησω για λιγο να ηρεμησει κ να μου εκφραστει εκεινος οποτε νιωσει ετοιμος? Οχι, συστηματικη δεν εχει κανει ποτε, περιστασιακα απο μικρη ηλικια πηγαινει σε ψυχολογους-ψυχιατρους χωρις ομως να ξεκιναει θεραπεια(με δικη του κριση απ οσο γνωριζω).

Quote:

---

Originally Posted by ioanzouk

Δε ξερω κατα ποσο ισχυει το τελευταιο που ανεφερες... Δεν ειναι σε αυτη την κατηγορια. Επισης, δεν μου ειχε δειξει και το αντιθετο -οτι δηλαδη θελει κατι ευφημερο/περιαστασιακο κλπ- μου ειχε δειξει κ πει οτι αισθανεται πραματα... Απο τη μια στιγμη στην αλλη το συνειδητοποιησε? Εγω εξακολουθω να πιστευω οτι φταινε τα ψυχαναγκαστικα του κ η ιψδ, χωρις ομως να γνωριζω επιστημονικα

---

μονο ο ιδιος ξερει με βεβαιοτητα.
το 'απο τη μια στιγμη στην αλλη", φερνει στο νου κατι που προεκυψε. μια νεα η παλια γνωριμια, ας πουμε, η ακομα και το να ειδε κατι σε σενα και να εκανε πισω.
δεν ξερω τι αλλο να υποθεσω.
ξερω ατομο με ιψδ που εχει πολυχρονη και ευτυχισμενη (απ οσα καταλαβαινω) σχεση, που δεν ειχε τασεις φυγης απο σχεσεις που την ενδιεφεραν.
αλλα το θεμα ειναι, αυτος πως σκεφτεται..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

μονο ο ιδιος ξερει με βεβαιοτητα.
το 'απο τη μια στιγμη στην αλλη", φερνει στο νου κατι που προεκυψε. μια νεα η παλια γνωριμια, ας πουμε, η ακομα και το να ειδε κατι σε σενα και να εκανε πισω.
δεν ξερω τι αλλο να υποθεσω.
ξερω ατομο με ιψδ που εχει πολυχρονη και ευτυχισμενη (απ οσα καταλαβαινω) σχεση, που δεν ειχε τασεις φυγης απο σχεσεις που την ενδιεφεραν.
αλλα το θεμα ειναι, αυτος πως σκεφτεται..

---

Πραγματι, μονον εκεινος ξερει...Ελπιζω τουλαχιστον να ξερει! Ισως ειναι αυτο που ειναι και το αλλο παιδι πιο πανω, οτι καθενα τον ''χτυπαει'' σε αλλο τομεα αυτη η διαταραχη. Ισως εκεινον, τον εχει πιασει σε αυτο το κομματι.

https://www.youtube.com/watch?v=b-qv0ujVoS8

Quote:

---

Originally Posted by ioanzouk

Με βοηθησαν πολυ οσα εγραψες η ιδια αρχικα και σε ευχαριστω πολυ! Το λινκ το ειδα, επισης καταλαβα αρκετα απο τη κατασταση αυτη που λεγεται ιψδ. Οκ, ειναι ψυχοφθορα. Οκ, δεν υπαρχει καποια λογικη. Πραγματικα πολυ ενδιαφερον φορουμ! Σε ευχαριστω ξανα. (Δεν τα κατεχω πολυ ολα τα ιντερνετικα) ! Εαν οντως συμβαινει κατι τετοιο, δηλαδη να μην το κανει σκοπιμα αλλα να οφειλεται στην διαταραχη αυτη, εγω μπορω να βοηθησω και να φανω χρησιμη στο να του αλλαξω γνωμη? Ή να τον αφησω για λιγο να ηρεμησει κ να μου εκφραστει εκεινος οποτε νιωσει ετοιμος? Οχι, συστηματικη δεν εχει κανει ποτε, περιστασιακα απο μικρη ηλικια πηγαινει σε ψυχολογους-ψυχιατρους χωρις ομως να ξεκιναει θεραπεια(με δικη του κριση απ οσο γνωριζω).

---

Για τις ερωτήσεις σου, η γνώμη μου είναι ότι αν δεν έχετε καμία επικοινωνία κι επαφή, δεν μπορείς να βοηθήσεις. Κράτα απλώς την πιθανή ερμηνεία της συμπεριφοράς του σαν μια πιθανή εξήγηση για αυτή την ξαφνική μεταστροφή. Δυστυχώς το να μαθαίνουμε, να κατανοούμε, να προσφερόμαστε δεν αρκεί για μια καλή συνέχεια: χρειάζεται κι ο ίδιος να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του και να θέλει να συμμετέχει σε αυτό που προτείνουμε.

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε γνώμη σε κάποιον που είτε δεν έχει επίγνωση, είτε την έχει αλλά δεν έχει διάθεση να κάνει κάτι για αυτό.

Επομένως ο μόνος τρόπος να φανείς χρήσιμη γενικώς, είναι να τον ενθαρρύνεις να φροντίσει τον εαυτό του. Ίσως θα μπορούσες να του γράψεις ένα μέιλ, λέγοντας του συνοπτικά τον προβληματισμό και την πιθανή εξήγηση που έδωσες, να τον ρωτήσεις αν εκείνος το σκέφτεται αυτό σαν ενδεχόμενο, να εκφράσεις τη δική σου επιθυμία, και τέλος να τον ενθαρρύνεις να ασχοληθεί με τον εαυτό του συστηματικά.

Καλό θα ήταν αυτό να το θέσεις σαν προϋπόθεση για να συνεχίσετε κάποτε μαζί. Μην παραμερίσεις εντελώς τις δικές σου ανάγκες και μπεις σε οποιαδήποτε κατάσταση με τους δικούς του όρους. Άλλο το ‘σε κατανοώ’ και άλλο το ‘σου κάνω παρέα στον όποιο παραλογισμό’. Αυτό το λέω για την περίπτωση που σε ξαναπροσεγγίσει… προφύλαξε τον εαυτό σου.

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Για τις ερωτήσεις σου, η γνώμη μου είναι ότι αν δεν έχετε καμία επικοινωνία κι επαφή, δεν μπορείς να βοηθήσεις. Κράτα απλώς την πιθανή ερμηνεία της συμπεριφοράς του σαν μια πιθανή εξήγηση για αυτή την ξαφνική μεταστροφή. Δυστυχώς το να μαθαίνουμε, να κατανοούμε, να προσφερόμαστε δεν αρκεί για μια καλή συνέχεια: χρειάζεται κι ο ίδιος να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του και να θέλει να συμμετέχει σε αυτό που προτείνουμε.

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε γνώμη σε κάποιον που είτε δεν έχει επίγνωση, είτε την έχει αλλά δεν έχει διάθεση να κάνει κάτι για αυτό.

Επομένως ο μόνος τρόπος να φανείς χρήσιμη γενικώς, είναι να τον ενθαρρύνεις να φροντίσει τον εαυτό του. Ίσως θα μπορούσες να του γράψεις ένα μέιλ, λέγοντας του συνοπτικά τον προβληματισμό και την πιθανή εξήγηση που έδωσες, να τον ρωτήσεις αν εκείνος το σκέφτεται αυτό σαν ενδεχόμενο, να εκφράσεις τη δική σου επιθυμία, και τέλος να τον ενθαρρύνεις να ασχοληθεί με τον εαυτό του συστηματικά.

Καλό θα ήταν αυτό να το θέσεις σαν προϋπόθεση για να συνεχίσετε κάποτε μαζί. Μην παραμερίσεις εντελώς τις δικές σου ανάγκες και μπεις σε οποιαδήποτε κατάσταση με τους δικούς του όρους. Άλλο το ‘σε κατανοώ’ και άλλο το ‘σου κάνω παρέα στον όποιο παραλογισμό’. Αυτό το λέω για την περίπτωση που σε ξαναπροσεγγίσει… προφύλαξε τον εαυτό σου.

---

Εχεις απολυτο δικιο σε οτι εγραψες. Με βοηθησες αρκετα. Οσο για το μειλ, ολα αυτα του τα εχω αναφερει κατα καιρους. Αλλα δε μπορεις να κανεις πλυση εγκεφαλου στον αλλον, ουτε να τα επαναλαμβανεις δεκαδες φορες. Κουραζει! Θα κρατησω το τελευταιο κομματι κ θα το εφαρμοσω. Νομιζω πως οτι ηταν να κανω, το εχω ηδη κανει. Ισως και περισσοτερα απο οτι θα επρεπε. Σε ευχαριστω πολυ. :)