Done.
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.
Printable View
Done.
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.
άκουσε με καλά... ο γιός μου είναι 17 χρόνων, με σύνδρομο άσπεργκερ (αυτιστικό φάσμα) και ιδεοψυχαναγκαστική βαριά... συχνά γίνεται επιθετικός και με πληγώνει άθελα του... και λεκτικά, λέει πολλά και διάφορα άσχημα και άδικα πράγματα, αλλά και σωματικά... στα τα χέρια μου αυτή τη στιγμή μετράω τουλάχιστον είκοσι αμυχές και κάμποσους μώλωπες... κι έχει γίνει και χειρότερα... ποτέ δεν σκέφτηκα να πάθει κακό αυτός, το σκέφτηκα όμως για μένα... πολλές φορές είπα πως δεν θέλω αυτή τη ζωή, αλλά είμαι υποχρεωμένη να τη ζήσω...
να σου πω ποιός είναι ο καλός γονιός κατά την άποψη μου? αυτός που προετοιμάζει καλά και σωστά το παιδί του για την ενήλικη ζωή έτσι ώστε όταν αυτός πεθάνει, το παιδί να μπορεί να συνεχίσει μιά καλή ζωή...
δεν είναι όμως πάντα στο χέρι του... ο δικός μου γιός για παράδειγμα, δεν θα μπορέσει ποτέ να είναι έτοιμος για μια ανεξάρτητη και αυτόνομη καλή ζωή... αυτό σημαίνει ότι δεν είμαι καλή μάνα? κι όμως αυτός είναι ο μοναδικός και ταυτόχρονα ο χειρότερος φόβος μου...
όσον αφορά στα διαζύγια, υγεία να υπάρχει και έρχονται σε δεύτερη μοίρα... βέβαια, το ¨δεν χωρίζουμε για χάρη των παιδιών¨ είναι και λίγο πρόφαση... είναι κάτι τόσο προβληματικά ζευγάρια που θα κάνανε χάρη στα παιδιά τους αν χωρίζανε... αυτό που ενδιαφέρει τα παιδιά είναι να νιώθουν την αγάπη και τη φροντίδα των γονιών τους είτε ζούν μαζί είτε όχι...
mama, καταρχάς εύχομαι να πάνε όλα καλά με σένα και τον γιο σου... Κουράγιο...
Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου... Αν δεν γίνομαι αδιάκριτη, μπορείς να μου πεις αν ο γιος σου μετανιώνει που σε πληγώνει (και λεκτικά αλλά και σωματικά) όταν είναι πιο ήρεμος; Οι γύρω του καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά, ή ξεσπάει μόνο σε εσάς; Αν δεν απαντήσεις, ή αν σου θυμίζω άσχημα πράγματα, συγγνώμη.. και θα το καταλάβω. Συμφωνώ σε ό,τι έχεις πει πάντως, κι' εγώ αυτό πιστεύω, ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, αν είσαι καλός γονιός δεν θα σκεφτείς ποτέ αρνητικά/με κακία για το ίδιο σου το παιδί, ανθρώπινο και "λογικό" είναι να μην θες την δική σου ζωή...
Είναι μύθος ότι τα ζευγάρια δεν πρέπει να χωρίζουν για να είναι ευτυχισμένα τα παιδιά, τα παιδιά είναι ευτυχισμένα αν είναι και οι γονείς, και σίγουρα το να ζουν σε αρρωστημένο περιβάλλον δεν τους κάνει καλό, συνεπώς καλύτερα να χωρίζουν και να οδεύουν προς την ευτυχία τα ζευγάρια, παρα αυτή η "κατάντια".
εγω σου λεω το εξης χωρις να εχω το παραμικρο ενδιαφερον αν θα το ακουσεις αν δεν εισαι εσυ καλα κ δεν ικανοποιεις τα συμφεροντα σου μετα δε θα εισαι ικανη για τιποτα ΓΙΑΤΙ αν καπιος δεν ειναι χορτατος δε μπορει ουτε καν να σκεφτει οτι καπιοι αλλοι δεν εχουν να φανε αρα εφοσον ΟΛΑ ξεκινανε απο τον εαυτο μας το ακαλυπτο εγω κ το ανικανοποιητο εγω γινετε κακο εγω
ολα ειναι μια αντανακλαση της δικης σου ψυχολογικης καταστασης αν εσυ νιωθεις καλα ειναι σα να το μεταδιδεις κ στους αλλους οσο εισαι χαλια ετσι εχεις σχολασει ψυχολογικα κ οι αλλοι ειναι σα να μην υπαρχουν για σενα
αρα θα πρεπει να εχει πρωτα το δικο σου αμαξι βενζινη στο ρεζερβουαρ πριν πεις στους αλλους να γεμισουν τις αντλιες τους
κ ετσι οπως το πας εσυ να κανεις το συνηγορο (γιατι αυτο υπαινισεσε )ενω κ συ κακοπερνας ετσι θα χανεις ολο κ περισσοτερο ψυχολογικα κ θα γινεσαι χειροτερα. κ μη μου πεις αν διαβαζες καλυτερα κλπκλπκλπ γιατι δε με απασχολει κ τοσο το περιτο μπλαμπλα χωρις ουσια...
ΟΥΤΕ ΕΣΥ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΝΑ Τ ΑΓΑΠΑΣ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΓΟΝΙΟ
ΕΙΝΑΙ ΥΟΠΧΡΕΩΤΙΚΟ ΝΑ Σ ΑΓΑΠΑΕΙ ΣΥΝΗΥΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ
ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΦΘΟΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΓΩ ΓΕΝΙΚΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΛΙΓΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΑΛΛΑ ΤΕΣΠΑ ΑΣΤΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ
Συμφωνώ. Γι' αυτό άλλωστε ανέφερα την λέξη "δικαιολογία". Είχα συνεχίσει την σκέψη μου για να κάνω συγκεκριμένες ερωτήσεις.Quote:
Originally Posted by pillow
Άλεξ, όχι, δεν θα σου πω αν διάβαζες καλύτερα κλπκλπ... Συμφωνώ μ' αυτά που έγραψες... Δεν κάνω τον συνήγορο, ούτε έκανα συγκεκριμένες ερωτήσεις για να κατηγορίσω τους δικούς μου γονείς, να μπλεχτώ ή οτιδήποτε σχετικό. Δεν θα εξηγηθώ γι' αυτό, όπως είπα, έχω τους δικούς μου λόγους που ρωτάω, ήθελα απλά να ακούσω κι' άλλες γνώμες από άτομα που είναι ήδη γονείς, πως το βλέπουν, πως λειτουργούν κλπ. Τα δικά μου συμπεράσματα τα έχω βγάλει ήδη, και τα συναισθήματά μου για τους γονείς μου δεν αλλάζουν με αυτά, ούτε ακούγοντας συγκεκριμένες απόψεις από ένα φόρουμ. (Αν αυτό εννοούσες). Πιστεύεις δηλαδή πως δεν πρέπει να με απασχολεί το θέμα γιατί θα γίνομαι χειρότερα; Έχεις δίκαιο, αλλά μακάρι να υπήρχε ένα μαγικό κουμπάκι και να μην με ένοιαζε, απ' την στιγμή που το σκέφτομαι, είπα να ρωτήσω κιόλας.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Όσο για τα πρώτα που είπες, συμφωνώ. Γι' αυτό για να γίνει κάποιος γονιός πρέπει πρώτα να τα έχει καλά ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ...
Αν είναι έτσι όπως τα λες, τότε καλύτερα να μην γίνεται κάποιος γονιός.Quote:
Originally Posted by elis
Είναι απόλυτο αυτό που λες με την φθορά γιατί εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο και πόσο δυνατή είναι μια σχέση. Ιδίως όταν μιλάμε για σχέση "γονέα-παιδιού" που για μένα είναι, η τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι η ανώτερη. Στα υπόλοιπα συμφωνώ, δεν αξίζει να λέγονται και να γίνονται όλοι γονείς. Και δυστυχώς πολλοί το αντιλαμβάνονται είτε αργά, είτε και ποτέ τους...Quote:
ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΦΘΟΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΓΩ ΓΕΝΙΚΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΛΙΓΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΑΛΛΑ ΤΕΣΠΑ ΑΣΤΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ
Το λέω για να το διαβάσουν κι άλλοι. :)Quote:
Originally Posted by -moonlight-
Οκ, δεκτό. Απλά ας το αφήσουμε αυτό γιατί είναι λίγο εκτός από τις ερωτήσεις που έκανα. Το ανέφερα για ένα σκοπό...Quote:
Originally Posted by pillow
Αν υπάρχουν κι' άλλες απόψεις, είναι ευπρόσδεκτες :)
Κωλοκοινωνία του σήμερα...Για να μπορέσεις να πάρεις ένα περίστροφο ή έναν ελβετικό σουγιά χρειάζεσαι ειδική άδεια, έλεγχο απο ψυχιατρο και παθολογο, διαρκεις ανανεωσεις αυτων των αδειων κλπ, γονιός όμως όποιος γουστάρει μπορεί να γίνει φτάνει να πηδηξει λιγο και εγινε η δουλεια...Παπαριές λέω εγώ, για αυτο ακουμε για γονεις που πετανε τα παιδια τους στα σκουπιδια ή τα παρατανε σε ορφανοτροφεια(σε περιπτωση που δεν εχουν οικονομικα προβληματα), για γονεις που τα βιαζουν ή τα σκοτώνουν, για παιδια με ψυχολογικα προβληματα, για μητερες που εκαναν καταχρησεις ουσιων όσο ήταν έγκυες κλπ κλπ...Ηλίθιο είδος....Αλλά θα μου πεις αν δεν υπηρχαν αυτά οι ψυχολογοι θα έμεναν στον δρόμο....
ναι, συνειδητοποιεί τι κάνει και γενικά το μετανιώνει και ζητάει συγνώμη και αυτό με πληγώνει πιό πολύ γιατί ξέρω ότι δεν φταίει... και με πληγώνει πιό πολύ γιατί τα δικά του χρόνια της ξενοιασιάς περνάνε έτσι βασανιστικά... οι γύρω του, στο σχολείο π.χ. καταλαβαίνουν ότι είναι κάπως διαφορετικός από τα άλλα παιδιά και αν δεν τους είχα ενημερώσει εγώ (τους καθηγητές εννοείται) θα πίστευαν ότι είναι απλά (πολύ) ιδιόρρυθμος... ξεσπάει κατά κανόνα σε εμένα και αυτό το βρίσκω "λογικό" δηλαδή αναμενόμενο... τα δικά μου συναισθήματα είναι τόσο αντιφατικά, από τη μια είμαι περήφανη για το παιδί μου, έχει πολλά χαρίσματα, από την άλλη δυστυχισμένη για τη δική του τέτοια ατυχία... και αυτό το "σκωτσέζικο ντουζ" συναισθημάτων με έχει συνθλίψει... σ' ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο, ελπίζω και εγώ να καλυτερέψουν τα πράγματα και το παλεύω όσο μπορώ αλλά οι πιθανότητες είναι εναντίον μας...Quote:
Originally Posted by -moonlight-
συμφωνώ απολύτως όχι μόνο θεωρητικά αλλά και πρακτικά (το έχω βιώσει και το έχω εφαρμόσει)Quote:
Originally Posted by pillow
Καταλαβαίνω... :( Είναι η ηλικία που θα έπρεπε να την ζουν ξέγνοιαστα, και όχι με τόση δυστυχία... Πάντως, εγώ θα σου έλεγα πως είναι χειρότερο να ξέρεις πως τα ξεσπάσματα, είτε λεκτικά, είτε σωματικά, τα εννοεί και δεν τα μετανιώνει στην συνέχεια. Σε πληγώνει που ό,τι κάνει το κάνει απλά σαν ξέσπασμα, και μετά το μετανιώνει, αλλά σκέψου να ήξερες πως ό,τι έκανε δεν το μετάνιωνε... Γιατί εναντίον σας όμως οι πιθανότητες; Να φανταστώ πως δεν τον βοηθάει κάποια φαρμακευτική αγωγή ή ψυχοθεραπεία; (Συγγνώμη για τις πολλές ερωτήσεις :/ ) Μην τα παρατήσετε όμως...Quote:
Originally Posted by mama
βρε περαστικέ, τι λες? το ίδιο είναι το περίστροφο με το παιδί? το να πάρεις ένα περίστροφο δηλώνει μια συγκεκριμένη πρόθεση (να πυροβολήσεις)... η γέννηση ενός παιδιού δεν είναι -κυρίως- πρόθεση, είναι φυσική διαδικασία (ανώτερη από τον καθένα μας)... ποτέ μα ποτέ δεν είναι "προτιμότερο" να μην είχε γεννηθεί ένας άνθρωπος, όσο ακατάλληλους και κακούς γονείς (ή άλλα προβλήματα, όπως αυτό το δικό μου) κι αν είχε...Quote:
Originally Posted by περαστικός
αν τα εννοούσε, τότε εγώ σαν μητέρα θα ήμουν για τα μπάζα... πάλι αυτός δεν θα έφταιγε... λέω ότι οι πιθανότητες είναι εναντίον μας γιατί ο αυτισμός δεν είναι "ασθένεια" και γι αυτό δεν "θεραπεύεται"... ο αυτιστικός είναι σαν αρειανός στη γη και έτσι μένει σε όλη του τη ζωή, ούτε επιδεινώνεται ούτε καλυτερεύει... το δύσκολο είναι ότι ακόμα κι αν τον βοηθήσει τελικά η αγωγή για την ιψδ, το ίδιο το αυξημένο άγχος λόγω αυτισμού, μπορεί να την αναζωπυρώνει ξανά και ξανά...Quote:
Originally Posted by -moonlight-
Μάλιστα.. και πάλι αυτή η σκέψη είναι χειρότερη απ' την πρώτη, να νιώθεις άχρηστη σαν μάνα... Γιατί 17 χρονών παιδί, ό,τι και αν έχει, φταίει σε ελάχιστο βαθμό ο ίδιος γιατί ακόμη δεν έχει αναπτυχθεί καλά καλά σαν προσωπικότητα.Quote:
Originally Posted by mama
Δεν το ήξερα αυτό με τον αυτισμό, είχα κρατήσει αυτό με την ιψδ... Δεν ξέρω τι να πω... Είναι λυπηρό να το γνωρίζεις αυτό για το παιδί σου... Υπομονή και κουράγιο. Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σου...
Εννοείται πως δεν είναι το ίδιο. Στο τελευταίο όμως δεν μπορώ να συμφωνήσω... δυστυχώς. Γιατί μπορεί να υπάρχουν άτομα που θα προτιμούσαν όντως την ζωή, κι' ας ήταν μια ζωή δυστυχίας και απόγνωσης, και άλλα άτομα που αν τα ρωτούσες, θα σου απαντούσαν πως θα προτιμούσαν χίλιες φορές να μην είχαν γεννηθεί, όσο στενάχωρο και άδικο ακούγεται αυτό που γράφω. Αν κάποιος νιώθει ακατάλληλος για γονέας τότε θα ήταν όντως προτιμότερο να μην κάνει παιδιά. Πόσο μάλλον αν είναι κακός σαν χαρακτήρας και βασανίζει μια ζωή το ίδιο του το παιδί, απλά στην 2η περίπτωση συνήθως δεν το αντιλαμβάνεται (αφού δεν έχει συνείδηση) και γι' αυτό συμβαίνουν αυτά που ακούμε και βλέπουμε γύρω μας...Quote:
Originally Posted by mama
πιό λυπηρό είναι να μην το γνωρίζεις γιατί τότε δεν μπορείς να βοηθήσεις... ξέρεις πόσο πίσω είμαστε στην ενημέρωση σχετικά?Quote:
Originally Posted by -moonlight-
το θέμα δεν είναι αν κάποιος πάνω στην απελπισία του πεί ότι θα ταν καλύτερα να μην υπήρχε, αλλά τι αξία δίνουμε όλοι στην ανθρώπινη ύπαρξη... πίστεψε με ότι θα πρέπει να είναι η υπέρτατη αξία και να μην μπαίνει ποτέ σε διλήμματα...Quote:
Originally Posted by -moonlight-
πιό λυπηρό είναι να μην το γνωρίζεις γιατί τότε δεν μπορείς να βοηθήσεις... ξέρεις πόσο πίσω είμαστε στην ενημέρωση σχετικά?
Δυστυχώς έχεις δίκαιο...
το θέμα δεν είναι αν κάποιος πάνω στην απελπισία του πεί ότι θα ταν καλύτερα να μην υπήρχε, αλλά τι αξία δίνουμε όλοι στην ανθρώπινη ύπαρξη... πίστεψε με ότι θα πρέπει να είναι η υπέρτατη αξία και να μην μπαίνει ποτέ σε διλήμματα...
Δεν είναι μόνο θέμα απελπισίας πολλές φορές αλλά και ποιότητας ζωής... Γι' αυτό και σε κάποιες περιπτώσεις είμαι υπέρ της έκτρωσης, δεν σημαίνει ότι δεν δίνω αξία στην ανθρώπινη ζωή, απλά πρέπει να σκεφτόμαστε και πέρα από αυτό.. Γι' αυτό και δεν μπορώ να κρίνω την απόφαση κάποιου να δώσει τέλος στην ζωή του, πολλές φορές δεν ξέρεις το φορτίο που κουβαλάει κάποιος, γιατί αποφασίζει να αυτοκτονήσει, γιατί αποφασίζει να κάνει έκτρωση, γιατί προτιμάει να μην κάνει παιδιά επειδή νιώθει πως δεν είναι έτοιμος και πως δεν είναι ικανός κλπ. Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτά είναι και επιλογές. Αν κάποιος έχει την ωριμότητα να καταλάβει τι θέλει και τι μπορεί, μαγκιά του. Δεν γεννήθηκαν όλοι οι άνθρωποι έτοιμοι και ικανοί για να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί και να το μεγαλώσουν...
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΚΑΙ ΤΙ
ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ΛΑΘΟΣ ΠΑΤΟΚΟΡΦΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ
ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΙΔΙΚΕΥΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΚΛΠ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΓΝΩΣΗ
ΠΕΝΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΦΤΙΑΞΕΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ
ΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΑΛΛΕΣ ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΑΛΛΕΣ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΛΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΟΠΥ ΤΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ ΑΛΛΑ ΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ
ΠΑΤΟΚΟΡΦΑ
Τα παιδια δεν ειναι κατα κανονα αντανακλαση της συμπεριφορας των γονεων(μπορει να μαθεις καποιες αρχες στο παιδι σου και να μην ακολουθισει ποτε).μπορεις να ρυθμισεις την συμπεριφορα του και να πλασεις τον χαρακτηρα του μεχρι τα 14-15 μετα αστο κλαφτο θα παρει το δρομο του.
Μάλλον έχεις δίκαιο γιατί αυτό βλέπω κι' εγώ στην πράξη. Απλά όταν θες να φέρεις κάποιον στον ίσιο δρόμο, σε οποιαδήποτε ηλικία, πόσο μάλλον κάτω των 18, δεν τον παρατάς επειδή λες π.χ "ό,τι έγινε έγινε, έτσι κι' αλλιώς θα ακολουθήσει τον δρόμο του". Στην ζωή βλέπουμε και ανθρώπους, ενήλικες πάντα, που από ένα σοκ ή κάποιο μεγάλο γεγονός τελοσπάντων (είτε θετικό, είτε αρνητικό) να αλλάζουν ή να ωριμάζουν, επομένως να αλλάζουν και μονοπάτι... Γενικά πιστεύω πως τίποτα δεν είναι απόλυτα όσον αφορά τις ανθρώπινες συμπεριφορές. Σίγουρα δεν μπορείς να πείσεις κανέναν για τίποτα τόσο εύκολα ειδικά όταν έχει τραβήξει ήδη τον δρόμο του ή έχει έστω ένα πλάνο γι' αυτό τον δρόμο, απλά αν βλέπεις ότι κάτι ξεφεύγει (όχι απαραίτητα απ' το "φυσιολογικό" γιατί αυτό ο καθένας το ορίζει διαφορετικά), ότι είναι λάθος με την έννοια του κακού, ότι κάποιος κάνει κακό στον εαυτό του και στους γύρω του, προσπαθείς με κάθε δυνατό τρόπο να κάνεις κάτι για να τον μεταπείσεις και να μην καταλήγεις να λες "άστο κλάφτο" (Χωρίς να το κρίνω εννοείται, μιας και πολλές φορές μπορεί να καταλήξει να το πει ο οποισδήποτε, και είναι απολύτως κατανοητό).Quote:
Originally Posted by legalize
Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας... Με έχετε καλύψει. Δεν χρειάζομαι άλλες γνώμες, εκτός κι' αν κάποιος θέλει να προσθέσει κάτι.
δεν αναφέρομαι σε εξαιρέσεις που ανοίγουν την κουβέντα της "ευθανασίας", αυτές δεν είναι γι αυτή τη συζήτηση... ούτε αναφέρομαι στον προγεννητικό έλεγχο και τις εκτρώσεις, αλλά σε γεννημένα παιδιά, υπαρκτές οντότητες.... άλλο να λες "αυτός δεν είναι κατάλληλος να κάνει παιδιά" κι άλλο "αυτός δεν έπρεπε να έχει κάνει παιδιά"... το παιδί εφόσον ήρθε στον κόσμο, δεν "επιστρέφεται" κι αν δεν μπορούν (αντικειμενικά και όχι κατά τη γνώμη μας) οι γονείς να το φροντίσουν, οφείλει να το κάνει η πολιτεία και πρέπει να είναι ενισχυμένη σ' αυτό το ρόλο...Quote:
Originally Posted by -moonlight-
εννοείται ότι από τη στιγμή που το παιδάκι πάει σχολείο, αρχίζει η σταδιακή κοινωνικοποίηση του και άρα οι προσλαμβάνουσες δεν είναι μόνο από την οικογένεια... αυτό είναι το "φυσιολογικό" και το σωστό... όσο όμως και να ξεφύγει από την οικογένεια, τα πρώτα χρόνια του πάντα θα είναι καθοριστικά για την προσωπικότητα τουQuote:
Originally Posted by legalize
Δεν εννοούσα μόνο τις εξαιρέσεις της ευθανασίας, αλλά έχεις δίκαιο έτσι όπως το θέτεις. Απλά για μένα αυτά τα 2 που ανέφερες είχαν ακριβώς την ίδια σημασία. Κατά τ' άλλα απ' την στιγμή που ένα παιδί ήδη ζει, εννοείται πως χρειάζεται φροντίδα, για τους γονείς αναφερόμουν κυρίως. Συμφωνούμε πάντως, αλίμονο αν πίστευα πως δεν του αξίζει η ζωή και πως καλύτερα να πέθαινε. Αυτό μόνο ο ίδιος μπορεί να το κρίνει. Εγώ απλά θα θυμώσω με τους γονείς του αν του κάνουν την ζωή αφόρητη και δύσκολη.Quote:
Originally Posted by mama