Γεια σας,
Ειμαι κοπελα και ειμαι 16 χρονων. Τωρα θα παω 2α λυκειου. Ειμαι σε σχεση με ενα παιδι εδω και 10 μηνες και τα παμε αρκετα καλα.Εχουμε ενα χρονο διαφορα. Τι να σας πω. Ενω περναμε πολυ ομορφα οταν ειμαστε μαζι, ωρες ωρες με πιανουν κατι ψυχοπλακωματα. Θελω να χωρισουμε αλλα δεν ξερω τον λογο. Ισως επειδη φοβαμαι τις μακροχρονιες σχεσεις. Γιατι περσι ειχα πληγωθει απο μια σχεση μισου χρονου. Περναω φασεις μεσα μου αλλα δν του λεω κατι..ισως κιολας να φταιει οτι αυτος θελει η σχεση μας να κρατησει παραααα πολυ. και μου το δειχνει. κανει σχεδια για το μελλον και γενικα πιστευει οτι ειμαστε ο ενας για τον αλλον οι καταλληλοι. Εγω ομως μπορει να το πισετυω, αλλα ΔΕΝ θελω. νιωθω οτι μπαινω απο πολυ μικρη στα βασανα και σκεφτομαι πως θελω να αποκτησω εμπειριες και να γνωρισω κιαλλα ατομα. να κανω και αλλες σχεσεις. να μεινω και λιγο ελευθερη. να βγαινω με τις φιλες μου να φλερταρω. (ασχετως που συζητησαμε οτι το φλερτ ειναι υγιες σε μια σχεση) Γενικα απο οτι βλεπω σοβαρευει το πραμα και αγχωνομαι πως αργοτερα θα μου ειναι πολυ δυσκολο να του πω οτι δν θελω να συνεχισουμε μαζι. Εγω ομως ημουν ξεκαθαρη απο την αρχη. του ειπα οτι η σχεση μας εχειι ημερονμηνια "ληξης". Οκ το πηρε στραβα απλα δν θελω να δινω ψευτικες ελπιδες. Ενα αλλο θεμα ειναι οτι θελει να προχωρησουμε και εγω δν ξερω τι γινεται. Ενω ΘΕΛΩ...και ΝΙΩΘΩ ετοιμη..η μαμα μου και η κολλητη μου με επηρεαζουν προς το αντιθετο. Μου εχουν περασει μια ιδεα στο μυαλο οτι η σεξουαλικη δραστηριοτητα ειναι κατι κακο και πονυρο. Εγω δν λεω να ολοκληρωσω μαζι του..απλως να κανουμε καποια βηματα μαζι. εχουμε ξεκινησει κατι απλα συνεχεια νιωθω τυψεις και ενοχες που τις παρακαουω.Δεν γινεται τοσο καιρο να μενουμε στα φιλακια και στις αγκαλιτσες. Βεβαια ειναι το σωμα ΜΟΥ και οι επιλογες ΜΟΥ. δεν μπορουν να αποφασισουν αυτες για μενα! δεν ξερωωω;/ αυταα :D