Printable View
Καλησπερα σας, οσοι και οσες εχετε ξεκινησει ψυχοθεραπεια σε συνδυασμο με φαρμακευτικη αγωγη, εχετε δει βελτιωση στον εαυτο σας ? Ισχυει το γεγονος οτι πας για ενα θεμα αλλα τελικα προκυπτουν 100 ? Προσωπικα βρηκα το κουραγιο να ξεκινησω επιτελους αλλα παραλληλα νιωθω οτι εχει πολυ κουπι. Σας ευχαριστω εκ των προτερων.
Εγώ έχω κάνει σκέτη ψυχοθεραπεία για 3 χρόνια. Με βοήθησε πολύ, εκείνη την εποχή. Σίγουρα ανακαλύπτεις πολλά περισσότερα μετά, οπότε ναι, ανακαλύπτεις νέα πράγματα. Για μένα είναι καλό που ξεκινάς, ακόμα και αν δεν το πιστεύεις πως θα σε βοηθήσει. Καλό κουράγιο και καλή υπομονή.
Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση:)
πολυ μεγαλη βελτιωση ως προς το αγχος και τις κρισεις.
πραγματα ναι βγαινουν στην φορα, το ενα φερει τ' αλλο, αλλα μην σε απασχολει αυτο. αυτό ειναι δουλεια του ψυχολογου, το πως δηλαδη θα οργανωνει την συζητηση!
Εμένα πρώτα με είχαν ξεκινήσει με ζολοφτ και μετά απο κανά μήνα που άρχισε να δρα ξεκίνησα και ψυχ/πεία,με βοήθησε αρκετά μου έδωσε δύναμη και αυτοπεποίθηση αν και έκανα μονο 10 συνεδρίες...τις σταμάτησα εγω λόγω οικονομικών και ένιωθα ότι δεν εχω να πω κάτι άλλο.Οπως και να έχει ειναι κάτι θετικό πιστεύω!
κι εγω σε καποιο σημειο την σταματησα, γιατι ο,τι ηθελα να πω το ειχα πει. απο εκει και περα ξερω οτι ειναι καθαρα στο δικο μου χερι και ο γιατρος μου δεν μπορει να κανει κατι πιο περα. και να πληρωνεις 50 ευρω για μια απλη υποστηριξη απο ενα σημειο και μετα αφοτου εχεις καταλαβει τι πρεπει να κανεις, ειναι καθαρα σκορπια λεφτα -εκτος κι αν καποιος τα εχει οποτε ενταξει-.
παντως σιγουρα ο ειδικος μπορει να βοηθησει, ιδιως στην αρχη οταν εισαι σε μεγαλο μπερδεμα. μετα μαθαινεις μονος σου να ενδοσκοπεις τον εαυτο σου και δεν χρειαζεσαι τον ειδικο ή τον χρειαζεσαι ανα διαστηματα .
αν ειναι κουπι και απο ενα βγαινουν εκατο, τοτε εισαι σε καλο δρομο..το κλειδι βρισκεται στο ποσο αφηνεσαι- δινεσαι στον γιατρο σου, βγαλτα ολα ακομα και τα πιο σκοτεινα, ακουσε τον εαυτο σου να εκφραζεται οπως ποτε αλλωτε, γινε οτι νιωσεις στην συνεδρεια και μην το κρινεις, μετα τα 100 επιστρεφεις στο 1 ...και αυτη τη φορα ειναι διαφορετικο ... πιο σκληρο και πιο βαθυ... γαλε τα πάντα...βγαλε σκοταδι... βγαλε πισσα τραβα κουπί και οπου σε πάει! καλη αρχη και καλη δυναμη φιλε μου
Σας ευχαριστω παρα πολυ για τις απαντησεις και την εμψυχωση Ρεα ! Ειμαι 5 χρονια σε αγωγη χωρις ψυχοθεραπεια - μια τα οικονομικα μια η δουλεια (εκτακτη και λιγο διαστημα) μια η νεα διαγνωση...- Επιτελους ειπα ΠΡΕΠΕΙ να παω να δω τι θα γινει με το σκοταδι που πεφτει πανω μου! Ή το σκοταδι που τα τραβαω πανω μου γιατι δεν πιστευω πως μου αξιζει κατι καλυτερο. Σιγουρα με απασχολει το οικονομικο αλλα απο την αλλη νιωθω οτι ειναι το καλυτερο δωρο που μπορω να μου κανω. Αλλοτε φευγω ενα τσακ πιο αναλαφρη και αλλοτε αηδιασμενη με οσα χαζα εχω κανει στον εαυτο μου, εχω επιτρεψει να μου κανουν και ποσο φαυλος κυκλος απελπισιας καταληγει.
ξερω ακριβως τι εννοεις..!!Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Constantly curious μπορουμε να μιλησουμε με καποιο τροπο μιας και ακομη δεν μπορω να σου στειλω πμ?Quote:
Originally Posted by Constantly curious
σκαιπ ισως?
66psy λογω αναστολων πολυποικιλων αν θελεις κανε λιγουλακι υπομονη να φτασω τον αριθμο ποστ που οριζει ο κανονισμος. :)
Έχω βοηθηθεί αρκετά αλλά ακόμα ειναι πολύ νωρίς για να βγάλω ασφαλή συμπεράσματα. Θα μπώ στον 4ο μήνα χωρίς κανένα φάρμακο και για την ώρα ειμαι αρκετα καλά.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Έχω κάτι up και down στη διάθεση αλλά ξέρω ποιές ειναι οι αιτίες και σ αυτό οφείλεται η ψυχοθεραπεία. Κατ επέκταση προσπαθώ με βάση αυτά που έχω μάθει να αντιμετωπίζω αυτά που με αγχώνουν. Μιλάω για ΙΔΨ και κεκαλυμμένη κατάθλιψη που συνήθως συνοδοιπορεί.
Α! ξέχασα να πώ, να επιβεβαιώσω μάλλον αυτό με το ένα θέμα αλλά βγαίνουν 100 στην πορεία.
Ειναι και κάτι που αποδεικνύει περίτρανα το πόσο λίγο ξέρουμε τον εαυτό μας.
Muzzy χαιρομαι για το αισιοδοξο μηνυμα !!! Ειμαι στην αρχη και 3000 σκεψεις κατακλυζουν το νου μου.
Θα μπορούσατε να μου πείτε μέσω προσωπικού μηνύματος πού πήγατε για ψυχοθεραπεία; Είμαι στο ψάξιμο, γι'αυτό ρωτάω.
Εαν βρισκεσαι αθηνα δεν μπορω να βοηθησω. Πρεπει να συμπληρωσεις 50 ποστ για να γινει κατ ιδιαν κουβεντα. :):):)
Κρίμα! :( Σε ευχαριστώ παρ' όλα αυτά που μου απάντησες! :)
εγω εκανα 12 συνεδριες ψυχοθεραπειας... ειναι αληθεια οτι βοηθανε...σε μενα στο αγχος ειχε καποιο αποτελεσμα επειδη με εκανε ο θεραπευτης να αισθανομαι πιο ασφαλης και αισιοδοξος, απο εκει και περα στην καταθλιψη δεν ειδα καμια ουσιαστικη βοηθεια. οσο και να προσπαθει ο αλλος να σε κανει να βρεις την χαρα που σου λειπει ειναι πραγμα αρκετα δυσκολο... θα πω και εγω αυτο που υποστηριζεται απο πολλους. ¨θελω να βγω απο την καταθλιψη αλλα δεν θυμαμαι απο ποια πορτα μπηκα¨
Υπάρχει περίπτωση (ανάλογα και με την θεραπευτική προσέγγιση) κατά την πορεία της θεραπείας να έρθουν στην επιφάνεια θέματα που δεν ήταν μέχρι τότε αντιληπτά. Δεν μπορεί όμως να είναι τόσα πολλά διότι τα περισσότερα από αυτά που μας ταλαιπωρούν και νομίζουμε ότι είναι 1000+2, δεν είναι παρά δορυφόροι κάποιων κυρίαρχων θεμάτων.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Μεταφορικά το εγραψα, αν κρατουσα κυριολεκτικα αριθμητικη λιστα θεματων που ανακυπτουν θα ημουν σε χειροτερο σταδιο :pQuote:
Originally Posted by aeolus74
Μπορω να πω κατοπιν μηνων, πως αισθανομαι οτι μου εχει προσφερει πολλα η εμπειρια.
Καλή αρχή :) Σίγουρα προκύπτουν όχι 100.. αλλά 1000. Αφού είσαι constantly curious, σίγουρα θα σε βοηθήσει να φέρεις στην επιφάνεια αυτά τα 100 που ούτως ή άλλως σε επηρεάζουν υποσυνείδητα. Αρκεί να θυμάσαι πάντα για ποιο λόγο το κάνεις. Προσωπικά μπαίνω πολλές φορές στο τριπάκι της απογοήτευσης από τον εαυτό μου και τους άλλους, κάθε φορά που έρχεται στην επιφάνεια ένα σχετικό θέμα. Εκεί προσπαθώ να βάλω αγάπη σε αυτό που κάνω. Να μου υπενθυμίσω ότι σκοπός μου δεν είναι να μοιράζω φταίξιμο, αλλά να θεραπευτώ και να αλλάξω τις συμπεριφορές που οδήγησαν εμένα ή τους γύρω μου σε καταστάσεις που τελικά δε με συνέφεραν.
Ηξερα λογω φοβικοτητας και με αμυνες πως στην πορεια πολλες φορες θα βρω λογους για να το σταματησω. Το ειπα κιολας εξαρχης. Παρ' ολα αυτα και μονο το γεγονος οτι αρχιζω να ξεχωριζω την νοσηρη απο την υγιη φωνη μου δινει οξυγονο. Παρολο που ειχα διαβασει βιβλια ψυχοθεραπευτων τελικα τιποτα δεν συγκρινεται με το να πας ο ιδιος και να ξεγυμνωθεις ψυχικα. Να δεις τα λαθη σου, να κλαψεις, να θυμωσεις, να φρικαρεις αλλά σιγα σιγα να φευγει και η ομιχλη απο το μυαλο.Quote:
Originally Posted by zerox
Σημειο κλειδι της υποθεσης ειναι να εχεις αποφασισει οτι θα κανεις αλλαγες. Θα ζοριστεις.
Εχω ακουσει απο κανα γνωστους - α ρε τυχερη- ποσο ωραια πρεπει να ειναι να μιλας για τον εαυτο σου-
εκει απαντω πως δεν ειναι ετσι απλο. Παω ακουω και μαθαινω ποσο μπουφος ημουν και ειμαι. Απλα σιγα σιγα δεν βουλιαζω μονη αλλά εχω μια φωνη που για πρωτη φορα στην ζωη μου με εχει πεισει πως μπορει να υπαρξει η αλλαγη. Και εχω πεισθει κατα καποιο τροπο λογω βιωματικης αλλαγης. Οχι λογω πλυσης εγκεφαλου οπως καποιοι μπορει να πουν.
Κριμα που πληρωνω για να μαθω το του και α ΤΑ.
Αλλά δεν ειχα αλλη λυση.
Αερικο, δεν ξερω αν λεγεται συστημική, νομιζω οτι λεγεται Συμβουλευτικη Υποστηριξη. Παρολ'αυτα, περα απο το οτι με επεισε η θεραπευτρια μου για το ηθος της επαγγελματικης της συμπεριφορας εγινε και το κλικ της συνδεσης. Δηλαδη αποδεχομαι την θεραπευτικη φωνη της, δεν την κλωτσαω ως ξενη.
Α ωραία ξέρω τι είναι Συμβουλευτική. Έχω μια σχολή Συμβουλευτικής δίπλα στο σπίτι μου και κάποια στιγμή είχα σκέφτομαι να πάω να γραφτώ, αν αποκτήσω τον χρόνο και τα χρήματα που χρειάζεται.
Μεγάλη σημασία έχει ο θεραπευτής, να σου εμπνέει εμπιστοσύνη, ασφάλεια και να έχει κύρος.
Εγώ χτες για πρώτη φορά δοκίμασα υπνωτισμό :) Φοβερό εργαλείο και αυτό, αν και έχει περιτριγυριστεί από πολλούς μύθους.
Να ρωτησω κατι σου ειπε πχ ποια μεθοδο ψυχοθεραπειας σου εφαρμοζει και τελικα ποια ειναι η ακριβης διαγνωση σου??Γιατι εμενα δεν μου ειχε πει οχι οτι την ρωτησα αλλα οσο για την διαγνωση δεν ξερω αν θα μου ελεγε κιολας..περα απο τα στανταρ που τα ηξερα(καταθλιψη,κρισεις πανικου) δεν μου ειχε πει ακριβης διαγνωση
Και εγω θα θελα υπνωτισμο αλλα σε αλλη φαση της ζωης μου. Οχι πηγα ηδη με ταμπελες απο ψυχιατρο και μου ειπε - εμεις εδω δεν θα μιλαμε με ταμπελες - θα γνωρισουμε εσενα. ΣΟΚ επαθα. Ειχα μαθει σχεδον απεξω ολη την ψυχιατρικη ορολογια.
Ειμαι ικανοποιημενη. Δεν ξερω ποια ειναι η διαγνωση μου βαση ψυχολογου. Απλα το γεγονος οτι απεκτησα εμπιστοσυνη για εμενα ειναι τεραστιο αλμα. Δε ξερω αν παει αναλογα τον ψυχοθερ. και την σχολη του αλλά πιστευω πως το να νιωσεις συνδεση με τον ανθρωπο απεναντι σου ειναι παρα πολυ σημαντικο. Γιατι στη τελικη δειχνεις ολα σου τα στοιχεια. Συνηθως τα πιο ευαλωτα.
darkfighter πάλι καλά που δεν σου έβγαλε ακριβής διάγνωση :) γιατί η ψυχή μας δεν είναι σαν το σώμα που με σχετική βεβαιότητα μπορούμε να πούμε τι πονάει κ που.
Απο τοτε που επαψα και εγω να ψαχνω αναλυσεις και επιστημονικες ορολογιες μπορω να σου πω οτι ηρεμησα...
Γιατι φυσικα εχω ψηθει στους 200 βαθμους να βρισκω παντα λυσεις μονη. Αλλο ενα θετικο της ψυχοθ. ξεχνας για λιγο το μονος-η και αρχιζεις το "μαζι" .
Α και να αποσαφηνισω οτι ακριβη διαγνωση ουτε απο ψυχιατρο εχω λαβει. Να μου πουν εισαι αυτο. Ξεκινησα την ψυχοθ, γιατι δεν μου ειχε μεινει αλλη πιθανη λυση να επιβιωσω. Δεκανικια απειρα ... αλλα οχι σωστα. Τουλαχιστον τωρα ναι μεν μπορει να πληγωνομαι απο αληθειες που μαθαινω αλλά ειναι αλλιως.
Αρα ουσιαστικα αυτο ηταν και το καλυτερο δεν το ειχα σκεφτει ετσι :)Quote:
Originally Posted by Aeriko
Constantly curious :) τα σχολειά σου με κάνουν και χαμογελάω κάθε φορά :)
Εγώ όσο μπορώ εμψυχώνω τον κόσμο σύμφωνα με τις γνώσεις μου, όταν βλέπω την πηγή του προβλήματος δεν μπορώ να περάσω από το θέμα αμέτοχη. Επίσης έχω πλήρη αυτογνωσία του ότι λίγα μπορώ να κάνω για κάποιον εδώ μέσα. Δεν το λέω με απαισιοδοξία, αλλά με κατανόηση του ότι ο άνθρωπος αλλάζει αργά και σταδιακά. Γιαυτό κάνουν καλό οι συνεδρίες στον ψυχολόγο, γιατί σε πάνε απο το χεράκι αργά - αργά.
Κοίτα, σχετικά με την πρότασή σου να φτιάξω ένα καινούριο θέμα και να βάλω όλα όσα γράφω εκεί - μου φαίνεται πολύ ματαιόδοξο να το κάνω αυτό. Θέλω να πω ότι αυτά που γράφω τα γράφω για τα συγκεκριμένα άτομα, κ ούτε καν αυτά δεν είμαι σίγουρη πως βοηθάνε αυτά που γράφω, που να πάω να τα μαζέψω για πολλούς... Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν μπορώ να κρίνω εγώ αν γράφω κάτι βοηθητικό για πολλούς ή όχι...Αλλά εσύ μπορείς :) Κάποια στιγμή αν μαζευτούν πολλά και κατά την άποψή σου χρήσιμα, μπορείς να τα βάλεις σε ένα ξεχωριστό θέμα, κάνοντας έτσι την σκέψη σου πραγματικότητα κ βοηθώντας τους υπόλοιπους κ εμένα :)
Εχεις δικιο οτι θα φανει ως ματαιοδοξια... οκ... αν ειναι παντως να ξερεις θα εχει τιτλο - Συμβουλευτικες κατευθυνσεις by Μελος Αερικο. ΧΙ. :cool:
Θα πρέπει να προσθέσεις "επιμέλεια C.Curious" :)
Επίσης δεν είμαι η μόνη που γράφω χρήσιμα πράγματα σε αυτό το φόρουμ. Οπότε μπορείς να βάζεις κ αλλονών τα ποστς εκεί, και να αφαιρέσεις από τον τίτλο by Μελος Αερικο. Έτσι θα είναι ακόμα πιο σωστό.
Εγινε, το θεμα ειναι οτι με απασχολει αλλο τωρα, μπορει καποιος να γινει αξιολογα επεμβατικος οταν νοσει καποιος διπλα του ή ειναι απλα αναγκασμενος να ζει το μαρτυριο του γιατι κατα καποιο τροπο το επελεξε ?
πες αερικο σε παρακαλω τη γνωμη σου γιατι βασανιζομαι.
Μετά χαράς να απαντήσω αλλά ξεκαθάρισε την ερώτησή σου. Τι εννοείς αξιόλογα επεμβατικος? Επεμβατικός σε ποιόν και για πιο λόγο? Για να νοιώσει καλύτερα ποιός άυτος που επεμβαίνει ή αυτός που νοσεί?
Οι σκεψεις μου αφορουν την επεμβατικοτητα για καποιον που νοσει. Εαν μπορει να γινεται αυτο χωρις να νιωθει ο ασθενης οτι τον υποτιμας ή του επιβαλεσσαι , οι τροποι ειναι πολλοι. Θυμιζοντας, ραντεβου, σκευασματα, μη χρηση ουσιων κτλ.
Θέλεις να πεις ότι θέλεις να βοηθήσεις κάποιον που νοσεί (δεν έχω καταλάβει σωματικά ή ψυχικά) και σκέφτεσαι πως θα μπορούσες να το κάνεις χωρίς να σε παρεξηγήσει?
Η απάντηση είναι απλή, να καταφέρεις να πάρεις την έγκριση για να τον βοηθήσεις ή να καταφέρεις να σου ζητήσει ο ίδιος την βοήθεια. Σε αυτές τις δύο περιπτώσεις η βοήθειά σου θα είναι ευπρόσδεκτη, αλλιώς μπορεί να γίνει αντιδραστικός ο άλλος.
Δεν ξέρω αν απάντησα σε αυτό που ρώτησες. Αν όχι τότε δεν κατάλαβα πάλι την ερώτηση.
Ναι καταλαβες τι εννοουσα, σε ευχαριστω.Quote:
Originally Posted by Aeriko
Εχεις προσωπικο μηνυμα. Λογικα θα το δεις inbox ή στα 60 post.