Printable View
Εαν έχει κάποιος γνώσεις, συμβουλες, εμπειρια πανω σε αυτη την διαταραχη, θα μπορουσε να μου γραψει λιγα λογια ? ή πολλα :rolleyes:
Ενα πολυ κοντινο μου προσωπο μετα απο αρχικη διαγνωση 3 μηνων ψυχωσης μη οργανωμενης τωρα εχει αυτην της σχιζοσυναισθηματικης.
Θελω να στηριξω οσο μπορω στην αβασταχτη φορτιση που βιωνει καθημερινα.
Σας ευχαριστω πολυ.
Δεν γνωρίζω κάτι, απλά ήθελα να σου στείλω τη θετική μου ενέργεια για υπομονή και κουράγιο. Περαστικά εύχομαι και όλα να πάνε δεξιά. :)
@κονστανλυ εγω εχω διαγνωστει με σχιζοσυναισθηματικη (ως επισημη διαγνωση γιατι πολλες φορες με λενε απλα σχιζοφρενεια) ειναι δυσκολο.. εγω παλευω τοσα χρονια..
΄λογικα εκτος απο αντιψυχωσικο θα του δωσουν και σταθεροποιητη
Υπαρχουν 2 κυριες σχιζοσυναισθηματικες διαταραχες (διπολικου τυπου και καταθλιπτικου τυπου).Η σχιζοσυσυναισθηματικη διαταραχη καταθλιπτικου τυπου περιλαμβανει τοσο συμτωματα σχιζοφρενειας οπως επισης συμπτωματα και καταθλιψης ειναι δηλαδη μια μιξη σχιζοφρενειας και καταθλιψης.
Σας ευχαριστω ολους για τις απαντησεις. Θελω παρα πολυ να βοηθησω, δεν ξερω πως ακριβως, παρατηρησα οτι με το αντικαταθλιπτικο παρουσιαζει μεγαλυτερη ευερεθιστοτητα. Ενω με το αντιψυχωσικο ηταν μεγαλυτερη η ηρεμια με αντιδρασεις περισσοτερο ανημποριας αλλα οχι επιθετικοτητας οπως τωρα. Θεωρω οτι οι πολυ δημιουργικοι ανθρωποι χωρις ανταποκριση και εκπολωση προς την σωστη κατευθυνση παιρνουν τετοιου τυπου διαγνωση. Καθοτι ειναι ολα καινουργια ακομα και η αγωγη με το αντικαταθλιπτικο που λαμβανει, ειμαι υπ ατμον.
Ζητω συγνωμη αν καποια απο τα γραφομενα μου στεναχωρουν καποιον ή αδικουν. Δεν εχω καποιον να με ενημερωσει. Καθοτι και εγω αντιμετωπιζω καταθλιψη και αγχος παθολογικο αλλα σε πιο σταθερο κλιμα πλεον για αυτο και ανοιξα εδω το θεμα. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !
Αντιλαμβανομαι ποτε νιωθει δυσφορια υπερ ενταση σωματοποιημενες ενοχλησεις. Αντιλαμβανομαι και ποτε εμφανιζεται η Εμμονη σκεψη. Νιωθω οτι ειναι σαν Κυκλικη πορεια. Εσωτερικη σκεψη - εξωτερικη σκεψη ξεσπασμα- Υφεση και μετα ΑΛΛΑΓΗ, ενα "αλλο" προσωπο απευθυνεται σαν να μην προηγηθηκαν οι κατηγοριες κτλ. Απλα τρεμω στην ιδεα μην δεν εχει σωστη θεραπεια και αποκοπει πληρως :(:(:(
Θα ήθελα να προσθέσω - Εαν καποιος-α εχει ζήσει μαζι με άνθρωπο που ταλάνιζε αυτη η διαταραχη είναι ευπρόσδεκτη η προσωπικη του-της αισθηση και εμπειρία. Ανοιξα το θεμα μονο και μονο για να γινω καλυτερη για τον ανθρωπο που το βιωνει. Υπάρχουν απειρες σελιδες στο διαδικτυο Ελληνικες και ξενες με ορισμους. Αλλά το μονο που με καιει ειναι σε πιθανη κριση να ανακουφισω απο τον πονο τον πασχοντα. Εαν καποιος μου πει πως πρεπει να απευθυνθω στους γιατρους του να απαντησω πως ειναι τρομερα γενικευμενες οι απαντησεις τους.
ΑΠΛΑ ΛΕΓΕ ΟΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΥΤΟΙ ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙ
ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΤΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΕΔΩ ΟΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΓΙΑΤΡΟ ΑΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ
Σε ευχαριστώ elis. Κατανοω οτι το φορουμ δεν γινεται να "λυσει" θεματα, προς Θεου.
ΑΠΛΑ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΙ ΟΛΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ
ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΓΙΑΤΡΟ ΜΕ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ
ΝΑ ΣΤΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΗΞΕΡΟ
ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΣΩΣΤΑ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ
Πήγα σε έναν ψυχίατρο καινούριο του δημόσιου και μου έκανε την ίδια διάγνωση. Μου έδωσε έναν και καλά σταθεροποιητη. Δεν το πήρα το φάρμακο ούτε μ αρεσε που με διέγνωσε τόσο γρήγορα με κάτι τόσο hardcore. Πάρτε και μια δεύτερη άποψη. Όλοι όσοι έχουμε ψυχιατρικά πάντως θέλουμε αγάπη κατανόηση και όχι πολλά περιττά λόγια.
Γεια σου Constantly curious, νομίζω ότι ένα βασικό πράγμα πάντως είναι να ακους ό,τι έχει να σου πει ο άλλος, σε μια δύσκολη φάση αν περνάει. Μοιράζεται ο πόνος. Εσύ μπορεί να μην καταλαβαίνεις τι συμβαίνει στο μυαλό του, ψυχισμό του, αλλά το ότι είσαι δίπλα και συμμερίζεσαι ότι περνάει βάσανο μεγάλο είναι σημαντικό για εκείνον. ΑΓΑΠΗ, ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ, ΗΡΕΜΙΑ (δική σου και του περιβάλλοντος στο οποίο ζείτε) αν υπάρχουν, μην ανησυχείς περαιτέρω, θα μπορέσεις να σταθείς κοντά του και να συμπαρασταθείς πιστεύω. Και συμφωνώ με τον elis μπορείς να τα περιγράψεις αυτά που παρατηρείς στο γιατρό/γιατρούς του, δεν χάνεις τίποτα, ίσως μια συμβουλή τους σε βοηθήσει.
Σε ευχαριστω πολυ Breath !!! Με εμψυχωσες !!! Το ειχα αναγκη μιας και ειναι τρομερα λεπτες οι ισορροπιες. Cicada, πιστευω και εγω στις δευτερες διαγνωσεις αλλα εν προκειμενω του εχω εμπιστοσυνη του συγκεκριμενου ντοκτορ. Παρολαυτα ειμαι και αγρυπνος φρουρος γιατι νοιαζομαι και αγαπω. Σας ευχαριστω θερμά ολους εσας που κανετε λιγο χωρο μεσα στα δικα σας βασανα για να με βοηθησετε.
Μακάρι και ο σύντροφός μου να νοιαζοταν τόσο για μένα. ... Είσαι εξαιρετικός άνθρωπος. .. Πάντως να ξέρεις ότι όλα περνάνε και ρυθμίζονται . Υπομονή!!!!!!
Cicada σου ευχομαι οτι το καλυτερο !!! Στα 50 post εχεις την δυνατοτητα να στελνεις προσωπικα μηνυματα. Αν με χρειαστεις και θελησεις να μου στειλεις. Καλη μας θεραπεια :)
@κονσταντλυ πως εισαι? πηρες δευτερη γνωμη?
γεια σου και σε ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον. Απο οσο τον βλεπω σιγα σιγα παει λιγο καλυτερα. Με αντικαταθλιπτικο και σταθεροποιητη βεβαια αναφερει πως κοιμαται λιγοτερο... αλλα ειναι η πρωτη φορα μετα απο χρονια(ηταν χωρις διαγνωση) που μου μιλαει για συναισθημα. Στεκομαι ορθια και ελπιζω να νιωθει καλυτερα. Τον νιωθω οταν εμφανιζεται η καταθλιψη. Οταν εμφανιζεται η εμμονη νιωθω ανικανη να τον βοηθησω.
μπορειτε να ρωτησετε ψυχολογο για να μαθει τεχνικες πως να το αντιμετωπιζει
δεν ξερει την διαγνωση του, με τα χαπια αρνηση μεγαλη, κανει ψυχοθεραπεια, κ ο ψυχιατρος ειπε θελει τουλαχ 5 χρονια κουβεντα. Εγω ειμαι συνειδητοποιημενη οτι αυτο που θελει περισσοτερο απ ολο ειναι αγαπη κατανοηση. Στη τελικη μαζεψε πολλα................:(
αυτα ειναι κλεψια... με δυο τρεις συνεδρειες σε συστημικο ψυχολογο θα δει διαφορα.. τεστεντ
Δεν υπαρχει μεγαλη ποικιλια γιατρων στη περιοχη και οι δικοι μου εχουν πανικοβληθει οποτε ...
πληρωνουν...
Πάσχω απο σχιζοσυναισθηματική διαταραχή μικτού τύπου(διπολικου τυπου + καταθλιπτικού τύπου). Με την κατάλληλη φαρμακοθεραπεία και την στήριξη των συγγενών έχωQuote:
Originally Posted by Constantly curious
καταφέρει να μην υποτροπιάσω για σχεδόν 6 χρόνια και μπορώ να ανταπεξέλθω στις καθημερινές δυσκολίες και δραστηριότητες χωρίς κανένα πρόβλημα.
Ο φίλος σου μπορεί να ανησυχεί για το τι θα σκέφτονται οι άλλοι για εκείνον. Σε πολλές περιπτώσεις, ένας τρίτος όμως δεν μπορεί να καταλάβει αν παρουσιάζει συμπτώματα
κάποιου προβλήματος. Μερικές φορές μόνο και ο φόβος ότι κάποιος μπορεί να καταλάβει την ψυχική ασθένεια του είναι αρκετός για να προκαλέσει ανησυχία. Τέτοια ανησυχία
έχω και εγώ συχνά όμως με λίγη γυμναστική(ελαφρύ βάδην) και κουβέντα με φίλους, ηρεμώ και συνεχίζω την ημέρα μου.
Επίσης να ξέρεις ότι ο φίλος σου θα υποφέρει, όπως όλοι εμείς που παίρνουμε φάρμακα, από πολλές παρενέργειες όπως στυτική δυσλειτουργία, αύξηση βάρους, τρόμος σε όλο
το σώμα, υπνηλία κλπ οπότε θα πρέπει να είσαι πολύ συμπονετική και να δείχνεις κατανόηση. Η σωστή διατροφή και η ήπια γυμναστική βοηθάει στην διατήρηση του βάρους.
Η ψυχοθεραπεία βοηθάει παράλληλα με την φαρμακοθεραπεία. Τα φάρμακα όμως θα πρέπει να τα παίρνει ευλαβικά και να τον εμψυχώνεις για αυτό. Το αλκοόλ και τα τσιγάρα
είναι καλό να αποφεύγονται. Ναρκωτικά και χασίς είναι απαγορευτικά. Και με την πρώτη τζούρα ο φίλος σου μπορεί να πυροδοτήσει ψυχωσικό επεισόδιο επειδή έχει
προδιάθεση(cannabis-induced psychosis).
Πρέπει να υπάρχει άριστη σχέση μεταξύ οικογένειας και θεράποντος ιατρού για να μάθουν οι οικείοι πως να αντιμετωπίζουν τον πάσχοντα.
Γενικά, είναι μία πολύ δύσκολη ασθένεια που όμως αντιμετωπίζεται ικανοποιητικά με την κατάλληλη φαρμακοθεραπεία, την κατάλληλη αντιμετώπιση απο οικογένεια και φίλους
και την κοινωνική αποδοχή.
Quote:
Originally Posted by NeurobiologicallyImpaired
Σε ευχαριστω για την απαντηση σου, η οποια ειναι εξειδικευμενη και ελπιδοφορα. Καθοτι υπαρχουν παραγοντες οπως προ ανεφερες, σωστη ληψη φαρμακων,ελλειψη ουσιων,αποδοχη απο το περιβαλλον ... αλλά ολα αυτα στη προκειμενη περιπτωση εχουν ελλειπτικο χαρακτηρα ελπιζω και εγω πως μεχρι να κλεισει εστω 12 μηνες θεραπειας ο λ α θελουν μεγαλη προσοχη.
Τι περνατε οσοι εχετε σχιζοσυναισθηματικη διαταραχη;Quote:
Originally Posted by Constantly curious
@σισι τι εγινε τελικα μιας και επανηλθε το θρεντ?
Η σχιζο - συναισθηματικη ως πρωτη διαγνωση μετα απο διακοπη αγωγης (κρυφα ) εγινε επεισοδιο. θυμος, λογος σε συγχυση μπερδεμενα ολα ακραιο αισθημα λεκτικα. Τελικα οσα διαβασα σε λεξεις δεν αρκουν μπροστα σε ενα επεισοδιο. Ας μη τα πολυ λογω ... εχει ανοσογνωσια, με τα χιλλια ζορια επισκεψη ψυχιατρου και αγωγη και φυσικα τεραστια δυσκολια σε ολα. Ολος ο κοσμος ειναι εναντιον του, η διαθεση αλλαζει αστραπιαια, δεν ξερω πολλες φορες αν ουρλιαζει απο αγανακτηση ( νιωθει κατι ? ) ή θελει να συνεχιζεται αυτη η συστηματικη κατασταση ( αναρωτιεμαι απο πότε ξεκινησε η σχιζοφρενεια και γιατι δε δωθηκε βαρυτητα στα σημαδια). Τελικα η ψυχοθεραπεια ηταν αχρειαστη στη φαση που περνουσε. Ειμαι κομματια γιατι δεν βρισκω εναν τροπο να αλλαξει κατι. Καταλαβαινω οτι η επικοινωνια ειναι δυσκολη, η προσαρμογη σε αλλαγες, η αγωγη και οι παρενεργειες αλλά με την επιθετικοτητα φρικαρω. Λυπαμαι για καθε ανθρωπο που βασανιζεται τοσο πολυ και δεν βρισκει τροπο να πει τελικα "τι φταιει" ! Τα εχω παρει ασχημα με ολους και ολα. Αντεχει να ακουσει οτι εχει ψυχωση ? εχει νοημα ? σε ακραιες καταστασεις που κινδυνευει σωματικη ασφαλεια λενε κανε εισαγγελικη. Εχω χασει τη μπαλα.
Απο ο,οτι διαβαζω στα παρακατω μπορει ο ανθρωπος να εχει απλως διπολικη διαταραχη, το λεω οχι επειδη ειμαι γιατρος αλλα επειδη κι εγω στο παρελθον διαγνωστηκα με σχιζοσυναισθηματικη διαταραχη που με τα αντιψυχωσικα τελικα εξελιχθηκε σε διπολικη η κατι τετοι τελος παντων.
μπορει δλδ τα αντιψυχωσικα να σου αλλαξουν την διαταραχη?? δεν το γνωριζα αυτο και μου φαινεται πολυ επικινδυνο..Quote:
Originally Posted by Shinji
Μπορω απλα να αναφέρω πως με σωστή και συνεχόμενη αγωγη αντικαταθλιπτικου, αντιψυχωτικου, αγχολυτικου εχει εξαφανιστεί ο παραλήρηματικος ιδεασμος, τα ξεσπασματα θυμου βιαιότητος, οι εφιαλτες. Αυτο που εχω διακρίνει ειναι μια πιο αργη αντίδραση και συμπεριφορά σε ολα. Μια άμβλυνση σε επιπεδο πρωτοβουλιών και δρασης. Περασαν πεντε χρονια απο το πρώτο επεισοδιο. Η σωστή αγωγή βοήθησε να μην χασει εργασία. Με μεγαλη στήριξη, βοήθεια και ενδιαφέρον μεχρι στιγμής μπορει να διαχειριστεί γεγονότα που φέρνουν στρες.