Οικογενειακο προβλημα..

Γεια σας.. Αποφάσισα διαβάζοντας και άλλες παρόμοιες ιστορίες να σας γραψω και τη δική μου..Κάθε συμβουλη ευπρόσδεκτη.. Στη δική μου την οικογένεια πάντα ο πατέρας μου είχε το πάνω χέρι γιατί εκείνος δούλευε μόνο.. οι γονείς μου είναι αγαπημένο θα έλεγα ζευγαρι ομως μόνο μεταξύ τους.. Δηλαδή αλληλουποστηρίζονται και όλοι οι άλλοι έχουν το πρόβλημα πάντα..έχουνε μαλώσει με όλο το σόι και με όλους τους φιλους τους.. Κανείς δεν τους μιλάει πλεον ουτε απο την πλευρα της μαμας μου , ουτε του πατερα μου.. ο πατερας μου παντα ηταν και ειναι μεχρι σημερα πολυ οξυθυμος..Εχω ζησει δυσκολα παιδικα και εφηβικα χρονια γιατι σε καθε προβλημα φωναζε παρα πολυ και εγω ετρεμα και κρυβομουν απο εκεινον οπως επισης εχω φαει και πολυ ξυλο.. Το χειροτερο ομως ειναι η σταση της μανας μου σε ολο αυτο..Παντα ελεγε οτι καλα σας κανει ετσι πρεπει πρεπει να τον θαυμαζετε και δωστης κι αλλες και ολα αυτα χωρις να τους εχω κανει τιποτα γιατι γενικα περασα παρα πολυ ησυχη εφηβεια χωρις ξεσπασματα και μπλεξιματα..απλα παντα ημουν κλειστο παιδι.. Σημερα ειμαι πλεον 25,ζω μονη μου αλλα δυστυχως εργαζομαι στην οικογενειακη μας επιχειρηση. Πραγματικα νιωθω οτι το προβλημα μου ειναι τοσο περιπλοκο που γραφω σβηνω και ξαναγραφω γιατι δεν ξερω πως να το εξηγησω. Στους εξω ειμαστε η τελεια , αγαπημενη οικογενεια αλλα δεν ειναι ετσι. Τολμησα χτες να του πω οτι διαφωνω με την αποψη του πανω σε να θεμα δουλειας και αρχισε να φωναζει τοσο δυνατα ,πεταγε κατω πραγματα και με απειλουσε.. Μετα απο τον καυγα μας πηρα τη μαμα μου τηλεφωνο να της πω τι συνεβη και μου ειπε καλα να παθεις κωλοπαιδι που του εφερες αντιρρηση και λιγα σου ειπε.. ντρεπομαι που σας τα γραφω ολα αυτα..ντρεπομαι που ειμαι 25 και δεν εχω δυναμη να φυγω... Δεν ξερω πως να του το πω οτι θελω να φυγω απο την δουλεια , οτι τους εχω σιχαθει και δεν θελω να τους βλεπω.. Και επισης το σπιτι που προανεφερα οτι ζω μονη μου ειναι στο ονομα μου με παγια εξοδα που τρεχουν και αν φυγω απο τη δουλεια δεν ξερω πως θα τα καλυψω μεχρι να βρω κατι αλλο..Η μαμα μου παντως δεν θα νοιαστει το μονο που τη νοιαζει ειναι ο αντρουλης της που της τα ακουμπαει χρονια τωρα..ολο μασαζ και σπα και ιστοριες.. ποτε δεν εφτιαξε ενα πιατο φαι ποτε δεν ενδιαφερθηκε αν ειμαι καλα αν ζω η αν πεθανα .. εχει περασει και διμηνο που δεν εχει παρει ενα τηλεφωνο.. Καμια γνωμη;

Καλημερα απο εμενα. Το να ειναι ο πατερας σου ετσι οπως λες μπορω να το καταλαβω αλλα η μανα σου ειναι επιεικως απαραδεκτη ειδικα στο θεμα του ξυλοδαρμου. Απο εκει και επειτα κανε υπομονη και ενα μικρο κομποδεμα αν μπορεις και πρωτα κοιτα να βρεις μια δουλεια πριν σταματησεις. Τωρα οσον αφορα την αποψη της μητερας σου οτι καλα σου εκανε επειδη του εφερες αντιρρηση πραγματικα αυτη η γυναικα η ειναι παραδοπιστη και ειναι μαζι του μονο για τα λεφτα η ειναι εντελως υποτακτικη.

Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση..πρωτη φορα γραφω σε φορουμ και ειναι λιγο περιεργο. Εκεινη δεν εχει κανενα προβλημα μαζι του. Ολο αγαπες και καρδουλες και μεταξυ τους ειναι μια χαρα. Γι αυτο εγραψα στην αρχη οτι αλληλουποστηριζονται. Δεν της χαλαει χατιρι,της δινει συνεχεια χρηματα γι αυτο και εκεινη τον υποστηριζει τοσο πολυ.Πολλες φορες τυχαινε να γυρισω απο το σχολειο και να μην εχει μαγειρεψει τιποτα γιατι ειχε παει κομμωτηριο. (Οχι οτι δεν ειχαμε να φαμε γεματο ηταν το ψυγειο απλα δεν εμπαινε καν στον κοπο να μαγειρεψει για εμας)..Η πλακα ομως ειναι οτι σε εκεινον μαγειρευε κανονικα. Δεν εχει τυχει ποτε να γυρισει και να μη βρει φαγητο. Μια μερα του το ειπα οτι μαγειρευει μονο σε εσενα και σε μας τιποτα.Και μου απαντησε πως τολμας να λες τετοια ψεματα γι αυτον τον ΑΓΓΕΛΟ που μου στεκεται τοσα χρονια; Του λεω σε σενα στεκεται σε μας δε σταθηκε ποτε. Εδω να πω οτι εχω και δυο αδερφες οι οποιες και οι ιδιες του το λενε. Αλλα το χειροτερο; Πριν 6 χρονια που ειμασταν δυο μας γυρισε και μου ειπε οτι αν χτυπα ξυλο παθει κατι ο πατερας μου θα σηκωθει να φυγει και θα μας παρατησει γιατι μονο εκεινος την ενδιαφερει.(Προφανως επειδη της τα ακουμπαει;;) Φυσικα αυτο δεν το εχω πει ουτε στις αδερφες μου ουτε σε εκεινον.. τωρα εχεις μια πιο ολοκληρωμενη εικονα για εκεινη. Το θεμα ειναι οτι δεν ασχολειται εκει που τη συμφερει.. Μονιμως του βαζει λογια πχ για εμενα χωρις εγω να το ξερω γιατι ζω σε αλλο σπιτι και καθε μερα που παω στη δουλεια δεν ξερω τι με περιμενει απο τα νευρα του και αυτα που του πιπιλαει στο κεφαλι συνεχεια.. μπερδεμα...

Τι να σου πω κοριτσι αν ειπε και αυτη την κουβεντα ειναι λια λυπηση. Ουτε θετη μανα δεν τα λεει αυτα. Τωρα οσο για το αν παθει κατι ο πατερας σου ας παρακαλει να εισαι γερη για να δουλευεις την επιχειρηση σας να εχει να τρωει. Δεν μπορω ομως να καταλαβω οσο και να θελει τον πατερα σου για τα χρηματα πως ειναι δυνατον να φερετε ετσι σε εσενα και στις αδερφες σου προφανως. Τα να αγαπαει τα χρηματα οκ αλλα να μην αγαπαει τα παιδια της δειχνει ενα ατομο χωρις καν αισθηματα. Αν φτωχαινε ο πατερας σου θα ειχες μια καλυτερη εικονα για την μανα σου αλλα μακρια απο τετοια ειδικα αυτη την εποχη. Κανε κουραγιο γραψε τους και ισως μια μερα αν βρεις καποιον και κανεις δικο σου σπιτι μπορεσεις να τους εχεις αν οχι διπλα σου τουλαχιστον οχι απεναντι σου.

Δυστυχως την ειπε αυτην την κουβεντα..Αλλα σου λεω αυτος δεν το ξερει γιατι μπροστα του μας συμπεριφερεται τελειως διαφορετικα.. Οσο για την επιχειρηση αυτος ειναι ο μεγαλος μου προβληματισμος.Να φυγω,η να μεινω να δεχομαι τον εκφοβισμο του καθε μερα;Να ειμαι γερη να δουλευω για να της τα ακουμπαω; Η να εξαφανιστω; Αυτη η επιχειρηση ηταν παντα το ονειρο μου..αλλα ετσι δε τη θελω.. μαζι με την εταιρεια φορτωνομαι και τις απειλες τις φωνες και ολα αυτα. Μετα τον τσακωμο μου μαζι του μου ειπε να μην τολμησω να ξαναπατησω σπιτι του,οτι με διωχνει με λιγα λογια απο την οικογενεια. Και ολα αυτα μονο και μονο επειδη δεν του ειπα ναι μια φορα. Αλλα αν δεν με διωξει εκεινος απο τη δουλεια δεν μπορω να παραιτηθω γιατι θα χασω το επιδομα ανεργιας και δεν θα εχω να φαω μεχρι να βρω δουλεια. Το σπιτι ειναι μεγαλο και εχει πολυ βαρια εξοδα..

Δεν πρόκειται να σου δώσει το επίδομα ανεργίας, δεν το πιστεύω. Κοίταξε να δεις εγώ είμαι ρεαλιστής και αντιμετωπίζω ψυχρά τη ζωή. Υποθέτω αφού η μητέρα σου έχει κάνει αυτή τη ζωή, πως και η δική σου ζωή έχει μάθει σε μία άνεση. Κοίταξε μπορεί να μην σου μαγείρευε να φάει, αλλά αν για παράδειγμα σου δίνανε λεφτά πολύ περισσότερα από άλλα παιδιά της ηλικίας σου σε είχε σε μία άνεση.

Αν έχεις μάθει σε αυτή τη ζωή θα έχεις θέμα μετά στη ζωή σου. Είσαι ολιγαρκής; Είσαι κάποια που τα υλικά αγαθά της προσφέρουν ευτυχία; Τι είσαι; Θα μπορούσες για παράδειγμα να ζεις με 400 ευρώ το μήνα ή 400 ευρώ χαλάς την εβδομάδα; Δεν σε ξέρω για αυτό σου κάνω αυτές τις ερωτήσεις. Μην παρεξηγηθείς για εσένα τα ρωτάω, όχι για εμένα. Αν είσαι βέβαιη πως μπορείς να κάνεις τη ζωή του μέσου Έλληνα, στείλε βιογραφικά να βρεις αλλού δουλειά, πούλα το σπίτι, αγόρασε ένα μικρότερο και φύγε. Αν από την άλλη δεν θέλεις ένα νέο τρόπο ζωής που θα είναι ολιγαρκής, τότε θα πρέπει να υποστείς τη ζωή που έχεις αυτή τη στιγμή.

Επίσης έχεις και μία επιπλέον επιλογή, αν μπορείς οικονομικά, ξεκίνα ψυχοθεραπεία να βγάζεις το πόνο σου για να μπορείς να συνεχίσεις. Πιστεύω δε πως αν μπορέσεις να αναλύσεις τον πατέρα σου σε ψυχοθεραπευτή, τότε εκείνος να σου δείξει το τρόπο να κερδίσεις αυτά που θέλεις με έμμεσο τρόπο και να βγαίνεις εσύ κερδισμένη από όλο αυτό. Αν δεν κάνεις ψυχοθεραπεία και συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τότε νομίζω πως αργά ή γρήγορα θα γίνεις και εσύ θύμα της κατάθλιψης και πίστεψε με δεν το θέλεις αυτό το πράγμα!

Quote:

---

Originally Posted by Lisa1990

Δυστυχως την ειπε αυτην την κουβεντα..Αλλα σου λεω αυτος δεν το ξερει γιατι μπροστα του μας συμπεριφερεται τελειως διαφορετικα.. Οσο για την επιχειρηση αυτος ειναι ο μεγαλος μου προβληματισμος.Να φυγω,η να μεινω να δεχομαι τον εκφοβισμο του καθε μερα;Να ειμαι γερη να δουλευω για να της τα ακουμπαω; Η να εξαφανιστω; Αυτη η επιχειρηση ηταν παντα το ονειρο μου..αλλα ετσι δε τη θελω.. μαζι με την εταιρεια φορτωνομαι και τις απειλες τις φωνες και ολα αυτα. Μετα τον τσακωμο μου μαζι του μου ειπε να μην τολμησω να ξαναπατησω σπιτι του,οτι με διωχνει με λιγα λογια απο την οικογενεια. Και ολα αυτα μονο και μονο επειδη δεν του ειπα ναι μια φορα. Αλλα αν δεν με διωξει εκεινος απο τη δουλεια δεν μπορω να παραιτηθω γιατι θα χασω το επιδομα ανεργιας και δεν θα εχω να φαω μεχρι να βρω δουλεια. Το σπιτι ειναι μεγαλο και εχει πολυ βαρια εξοδα..

---

Χμμμ αυτο ειναι ενα θεμα. Θα σου απαντησω λιγο πιο μετα γτ ειμαι απο κιν τωρα.

Δεν παρεξηγουμε που ρωτας μην ανησυχεις..Τα λες πολυ σωστα και ετσι πρεπει να σκεφτεσαι λογικα και οχι να μου χαιδεψεις τα αυτια. Δεν μας ελειψε ποτε τιποτα στο σπιτι θα ημουν αχαριστη αν το ελεγα αυτο. Βγαζω 412,80 οπως ολος ο περισσοτερος κοσμος.. παιρνω ακριβως το βασικο μισθο. Ειμαι ολιγαρκης γιατι με αυτα τα χρηματα συντηρω αυτο το σπιτι και περναω και το μηνα μου. Δεν βγαινω για καφεδες ποτα διακοπες εκδρομες και ολα αυτα γιατι προτεραιοτητα εχουν τα εξοδα του σπιτιου.. Μπορω να ζησω με 400 ευρω δεν το φοβαμαι αυτο,ουτε εχω ελπιδες οτι θα βρω αλλου δουλεια με τα διπλα η τριπλα χρηματα..

Μπορείς είτε να στέλνεις βιογραφικά τότε για να βρεις κάπου αλλού δουλειά, είτε να συνεχίσεις εκεί μην νομίζεις πάντως πως θα είναι διαφορετικά και σε άλλες δουλειές. Το ξέρω πως είναι επιχείρηση που τη θέλεις, αλλά αν είναι να σπάσεις εσύ επειδή κάνει λάθος επιλογές, άφησε τον να κάνει ότι θέλει. Και μην εκφέρεις άποψη στην επιχείρηση του, αν δεν σου τη ζητήσει ο ίδιος. Είναι λίγο ιδιάζουσα η περίπτωση σου, το γνωρίζω πως σε πονάει γιατί τη θέλεις αυτή την επιχείρηση να πάει μπροστά, αλλά πάνω απ' όλα η ψυχική σου υγεία μετράει και τίποτα άλλο.

Ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σου..Εχετε φτιαξει ωραια παρεα εδω.. παντως δεν ειναι οτι θα πεθανω κιολας αν δεν παρω την επιχειρηση..απλα επειδη ειναι απ του προπαππου τη γενια ειναι κριμα να παει χαμενη.. αυτο και μονο αυτο..κατα τ αλλα δεν εχουμε σχεση μπαμπα - κορης.. ειμαστε αφεντκο κ υπαλληλος..εργαζομαι ιδιες ωρες με τους υπολοιπους,ερχομαι και νωριτερα πολλες φορες,παιρνω τα χρηματα που σου ειπα..δηλαδη δεν ειναι οτι φοβαμαι μη χασω τη βολεψη μου.. πανω κατω παλι στα ιδια θα βρω! Δουλευα διαφορες δουλειες μεχρι να με παρακαλεσει να ερθω εδω επειδη δν ηθελα να με ταιζει..σερβιτορα,δουλεια σε μαρκετ,σε διαφημιστικες εταιριες με 12 ωρες ορθοστασια κλπ.. τελοσπαντων ξεφυγαμε εντελως απο το θεμα..
:Ρ

Quote:

---

Originally Posted by Lisa1990

Δεν παρεξηγουμε που ρωτας μην ανησυχεις..Τα λες πολυ σωστα και ετσι πρεπει να σκεφτεσαι λογικα και οχι να μου χαιδεψεις τα αυτια. Δεν μας ελειψε ποτε τιποτα στο σπιτι θα ημουν αχαριστη αν το ελεγα αυτο. Βγαζω 412,80 οπως ολος ο περισσοτερος κοσμος.. παιρνω ακριβως το βασικο μισθο. Ειμαι ολιγαρκης γιατι με αυτα τα χρηματα συντηρω αυτο το σπιτι και περναω και το μηνα μου. Δεν βγαινω για καφεδες ποτα διακοπες εκδρομες και ολα αυτα γιατι προτεραιοτητα εχουν τα εξοδα του σπιτιου.. Μπορω να ζησω με 400 ευρω δεν το φοβαμαι αυτο,ουτε εχω ελπιδες οτι θα βρω αλλου δουλεια με τα διπλα η τριπλα χρηματα..

---

Λοιπον κοριτσι ετσι οπως τα περιγραφεις η κατασταση εχει ως εξης. Οι γονεις σου ειναι αυτοι που ειναι και δεν προκειτε να αλλαξουν αφου μια ζωη ετσι ηταν. Απο εκει και περα αν μπορεις και την περνας με αυτα τα χρηματα παει να πει οτι ξερεις που πατας και που βρισκεσαι ασχετα με την οικονομικη επιφανεια της οικογενειας. Απο την στιγμη που σου κανουν την ζωη κολαση η λογικη λεει οτι αυτα τα χρηματα θα τα παρεις και αλλου αλλα δεν ξερω τι γινεται με το τι μελλει γενεσθαι της επιχειρησης και αν θα σου την αφησει μετεπειτα ο πατερας σου. Βεβαια αν εισαι 25 ετων λογικα ειναι νεος οποτε θα τον τρως πολλα χρονια ακομη και αυτο δεν ξερω κατα ποσο θα σε επηρεασει. Η δικη μου λογικη λεει να πας μια μερα που θα ειναι στις καλες του και να του ζητησεις να μιλησετε για την συμπεριφορα του. Δεν νομιζω οτι θα βγει κατι αλλα δεν εχεις να χασεις τπτ το πολυ να τα ακουσεις αλλη μια φορα. Απο εκει και περα αν συντηρεις το σπιτι και την περνας με αυτα τα χρηματα βρες κατι αλλο. Καλο ειναι βεβαια καποτε να σου αφησει την δουλεια αλλα αν ειναι να γινεις ρακος μακρια. Η υγεια ειναι πανω απο ολα και εσυ ακομη εισαι μικρη αν περασουν λιγο τα χρονια δεν ξερω ποσο θα μπορεσεις να αντεξεις ολο αυτο.

Quote:

---

Originally Posted by Lisa1990

Δουλευα διαφορες δουλειες μεχρι να με παρακαλεσει να ερθω εδω επειδη δν ηθελα να με ταιζει..σερβιτορα,δουλεια σε μαρκετ,σε διαφημιστικες εταιριες με 12 ωρες ορθοστασια κλπ.. τελοσπαντων ξεφυγαμε εντελως απο το θεμα..
:Ρ

---

Και μονο το γεγονος οτι η μανα σου εχει τα σπα της και ολα τα καλα και εσυ αναγκαστηκες να κανεις ολα αυτα δειχνει το ποιον της σαν ανθρωπος. Ειναι κριμα να υπαρχουν τετοιοι γονεις ειδικα την εποχη που ζουμε. Δεν λεω να σε ειχαν στα πουπουλα κακομαθημενη αλλα να εχει η οικογενεια και εσυ να κανεις ολα αυτα? Ελεος ειναι οι τυποι.

Εμενα δεν με πειραζει που δουλευα και δουλευω..δεν με πειραζει που δεν εχω πλουτη και χρυσαφια..δεν ειμαι τετοιος ανθρωπος ειμαι γενικα πολυ απλη. Το μονο που θα ηθελα θα ηταν να με αγαπαει η οικογενεια μου..να μην ξυπναω με κλαμματα μεσα στη νυχτα.. να μην ξυπναω και το πρωτο πραγμα που κανω να κλαιω για ωρες ολοκληρες..να μην κοιταω κατω απο το μπαλκονι και να σσκεφτομαι οτι δεν με αγαπαει κανεις κι οτι αν πεσω δεν θα ενδιαφερθει κανενας...

Με τις αδερφες σου πως τα πας? Επισης αυτες πως τις αντιμετωπιζουν οι γονεις σου?

Η μια ειναι 26 χρονων και η αλλη 16.. Η μεγαλη μου αδερφη εχει φαει παρα πολυ ξυλο,αλλα σου μιλαω για πολυ ξυλο επειδη γενικα ηταν ατιθαση και πηγαινε κοντρα στη μανα μας χρονια..φυσικα εκεινη δεν μπηκε ποτε στη μεση να την προστατεψει..και φυσικα ετρωγα και γω μερικες για "παραδειγματισμο" για να δεις τι θα γινει αν κανεις και εσυ τα ιδια.. (εγω μαθητρια του 19 σπιτι σχολειο,φροντηστηριο σπιτι).. Ολα αυτα εχουν σαν αποτελεσμα πλεον αυτη η κοπελα να εχει πολυ θυμο μεσα της και ενω ειναι καλο παιδι ωρες ωρες δεν την κανεις καλα με τιποτα..αγαπιομαστε ομως παρα πολυ και ειναι η μια διπλα στην αλλη εκτος απο τις φορες που μας ανακατευει η μανα μας. Οσο για τη μικρη ειναι ενα υπεροχο καλοψυχο πλασμα που σχεδον το εχω μεγαλωσει εγω με τη μεγαλη μου αδερφη.. δεν τα εχει βιωσει ολα αυτα γιατι πλεον που εχω μεγαλωσει οποτε ξεκιναει ο πατερας μου εστω λιγο να της κανει τα ιδια μπαινω στη μεση και τη φυγαδευω με τροπο και καλα ξερεις χαχα αστειακια... και χαιρομαι που δεν το εχουν λερωσει αυτο το παιδι..την φιλοξενω συνεχεια εγω για να την προστατεψω και λεω στους δικους μου δικαιολογιες και καλα για να εχετε και σεις την ησυχια σας και τετοια..

Quote:

---

Originally Posted by Lisa1990

Η μια ειναι 26 χρονων και η αλλη 16.. Η μεγαλη μου αδερφη εχει φαει παρα πολυ ξυλο,αλλα σου μιλαω για πολυ ξυλο επειδη γενικα ηταν ατιθαση και πηγαινε κοντρα στη μανα μας χρονια..φυσικα εκεινη δεν μπηκε ποτε στη μεση να την προστατεψει..και φυσικα ετρωγα και γω μερικες για "παραδειγματισμο" για να δεις τι θα γινει αν κανεις και εσυ τα ιδια.. (εγω μαθητρια του 19 σπιτι σχολειο,φροντηστηριο σπιτι).. Ολα αυτα εχουν σαν αποτελεσμα πλεον αυτη η κοπελα να εχει πολυ θυμο μεσα της και ενω ειναι καλο παιδι ωρες ωρες δεν την κανεις καλα με τιποτα..αγαπιομαστε ομως παρα πολυ και ειναι η μια διπλα στην αλλη εκτος απο τις φορες που μας ανακατευει η μανα μας. Οσο για τη μικρη ειναι ενα υπεροχο καλοψυχο πλασμα που σχεδον το εχω μεγαλωσει εγω με τη μεγαλη μου αδερφη.. δεν τα εχει βιωσει ολα αυτα γιατι πλεον που εχω μεγαλωσει οποτε ξεκιναει ο πατερας μου εστω λιγο να της κανει τα ιδια μπαινω στη μεση και τη φυγαδευω με τροπο και καλα ξερεις χαχα αστειακια... και χαιρομαι που δεν το εχουν λερωσει αυτο το παιδι..την φιλοξενω συνεχεια εγω για να την προστατεψω και λεω στους δικους μου δικαιολογιες και καλα για να εχετε και σεις την ησυχια σας και τετοια..

---

Πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω τι σοι ανθρωπος ειναι ο πατερας σου ρε κοριτσι. Απο την μια να δειχνει το προσωπο που δειχνει στην μανα σου και απο την αλλη ενα τερας για τα παιδια του? Αντε καμια στον κωλο που λεμε οταν ενα παιδι κανει αταξια ναι αλλα να σας δερνει? Αν εχει χτυπησει εσενα φανταζομαι τι θα τραβηξε η αδερφη σου που ηταν ατιθαση οπως λες. Θα ρωτουσα αν πηγατε ποτε σε κοινωνικο λειτουργο αλλα με την μανα που εχετε νομιζω η ερωτηση θα ειναι αστεια εκτος αν εκανε ενεργεια καποιος συγγενης σας που τυχαινε να ξερει την κατασταση.

Οχι δεν ετυχε να εχει επεμβει κοινωνικος λειτουργος,ουτε συγγενης να γνωριζουν και οσοι γνωριζαν την εκαναν με ελαφρια πηδηματακια.. ποιος θα καθοταν να μπλεχτει νομιζεις; Ασε που σου λεω εξω ειμαστε η τελεια ενωμενη αγαπημενη οικογενεια..

ΚΑΙ συμπεραινω οτι τωρα θα εχεις θεματα επικοινωνιας με τους γυρω σου ενω οι γονεις σου ειναι σα να μην υπαρχουν κ ακομη χειροτερα αρα στους επομενους που θα βρεις να τους κανεις παρεα θα πρεπει να βρεις τροπους ννα συνενοηθεις μαζι τους αυτ μαλον πρεπει να σε προβληματισειι.....,,

Quote:

---

Originally Posted by Lisa1990

και οσοι γνωριζαν την εκαναν με ελαφρια πηδηματακια.. ποιος θα καθοταν να μπλεχτει νομιζεις; Ασε που σου λεω εξω ειμαστε η τελεια ενωμενη αγαπημενη οικογενεια..

---

Απο την στιγμη που καποιοι γνωριζαν δεν ειστε για ολους οι τελεια οικογενεια και δυστυχως δεν πεσατε και σε καους συγγενεις αλλιως κατι θα καναν και δεν θα το θεωρουσαν...μπλεξιμο. Εσυ κανοντας μια ανασκοπηση της ζωης σου και βλεποντας οτι δεν υπαρχει κατα πως δειχνει φως στο τουνελ τι πιστευεις οτι θα κανεις τελικα? Θα αντεξεις και θα συνεχισεις η θα τους παρατησεις?

Διαβαζοντας τα λεγομενα σου λιζα, καταλαβαινω πως το θεμα σου δεν ειναι αποκλειστικα η "αλλη δουλεια" που εισαι ικανοτατη να βρεις. Το θεμα σου ειναι οτι δεν εχεις γονεις. Αισθανεσαι αποκομμενη απο το δικο τους εντονο αλληλο υποστηρικτικο κομμα και δεν λαμβανεις καθολου ενδιαφερον επικοινωνια στοργη. Οταν ησουν παιδι φυσικα και δεν τολμουσες να πεις- ωπα ...τι κανετε εδω?- Συνηθισαν λοιπον να εισαι το ησυχο παιδι. Λογικα σου περασαν το αξιωμα της εργτικοτητας, της αυτονομιας,της υπευθυνοτητας αλλά εμειναν απ εξω στα υπολοιπα.

Εδω τωρα ερχεται το καιριο ερωτημα ---- Μπορουν να αλλαξουν εστω και λιγο ? Βλεποντας σε πνιγμενη με τη συμπεριφορα τους ? Θα τους ταρακουνησει αραγε κατι ?
Γινονται και οικογενειακες συνεδριες στην Ελλαδα, αλλα λογικα πρεπει να ναι καλη η θεραπευτρια να ξεκινησεις με ατομικη και με μετα να ελθουν. Θα μου πεις αυτο ειναι σεναριο επιστημονικης...

ΟΟΚ,τοτε ξεκινα βουρ ατομικη, για εσενα θα το κανεις και θα σε βοηθησει να διαχειριζεσαι τις δικες τους εκρηξεις και λαθος συμπεριφορες.

Πιστευω οτι πολλες φορες οι συγγενεις κανουν τα στραβα ματια.. Οπως και στη δικη μας περιπτωση.. Εγω κανοντας μια ανασκοπηση και σκεπτομενη οτι κλεινω τα 25 την αλλη βδομαδα πρεπει να πατησω στα ποδια μου και να βρω το δρομο μου..ακομα κι αν φαω το κεφαλι μου πρεπει να το κανω για εμενα..Δεν γινεται να συχεχιστει ετσι αυτη η ιστορια..θα προσπαθησω να μαζεψω κανενα φραγκο μηπως μπορεσω και τα μαζεψω και εξαφανιστω..αλλα αν με βρει μετα εχω τελειωσει...δεν θα μπορεσω να τον κανω καλα με τιποτα..Τωρα δηλαδη τον εχω απεναντι μου και κανουμε σαν μη τρεχει τιποτα λογο δουλειας,ενω χτες μου ειπε να φυγω απο την οικογενεια και να μη με ξαναδει..Αλλα δεν θελει να με απολυσει γιατι χωρις εμενα δεν προχωραει τιποτα εδω μεσα...Οποτε προσποιουμαστε ολοι..

Quote:

---

Originally Posted by Lisa1990

Πιστευω οτι πολλες φορες οι συγγενεις κανουν τα στραβα ματια.. Οπως και στη δικη μας περιπτωση.. Εγω κανοντας μια ανασκοπηση και σκεπτομενη οτι κλεινω τα 25 την αλλη βδομαδα πρεπει να πατησω στα ποδια μου και να βρω το δρομο μου..ακομα κι αν φαω το κεφαλι μου πρεπει να το κανω για εμενα..Δεν γινεται να συχεχιστει ετσι αυτη η ιστορια..θα προσπαθησω να μαζεψω κανενα φραγκο μηπως μπορεσω και τα μαζεψω και εξαφανιστω..αλλα αν με βρει μετα εχω τελειωσει...δεν θα μπορεσω να τον κανω καλα με τιποτα..Τωρα δηλαδη τον εχω απεναντι μου και κανουμε σαν μη τρεχει τιποτα λογο δουλειας,ενω χτες μου ειπε να φυγω απο την οικογενεια και να μη με ξαναδει..Αλλα δεν θελει να με απολυσει γιατι χωρις εμενα δεν προχωραει τιποτα εδω μεσα...Οποτε προσποιουμαστε ολοι..

---

Ξεχνα τον. Αν φυγεις σε βρει και κανει οτιδηποτε τον εχεις τελειωσει. Εισαι ενηλικη και δεν μπορει να βγαλει αχνα. Ειπαμε κανει κουμαντο στην ζωη σου τωρα που δουλευεις γι'αυτον οχι να το κανει ακομη και οταν φυγεις. Αν σε κοντεψει μηνυση και τον εστειλες. Χρονια σου πολλα κιολας για τα επερχομενα γενεθλια και μην ανησυχεις κοριτσι φαινεσαι αρκετα ικανη να παρεις την ζωη σου στα χερια σου και οταν το κανεις αυτο το μονο που θα εχει να κανει ειναι να μαλακωσει για να σε ξαναεχει και αν δεν το κανει αυτος θα χασει μια υπεροχη κορη - αν οχι 3 - και εσυ δεν εχεις να χασεις τιποτα. Σιγουρα ειναι γονεις σου και ολο αυτο θα σου κανει καπως αλλα απο την αλλη πρεπει και αυτοι να σκεφτουν οτι ειναι γονεις σου και οχι τιποτα περαστικοι.

[QUOTE=Constantly curious;559618]Διαβαζοντας τα λεγομενα σου λιζα, καταλαβαινω πως το θεμα σου δεν ειναι αποκλειστικα η "αλλη δουλεια" που εισαι ικανοτατη να βρεις. Το θεμα σου ειναι οτι δεν εχεις γονεις. Αισθανεσαι αποκομμενη απο το δικο τους εντονο αλληλο υποστηρικτικο κομμα και δεν λαμβανεις καθολου ενδιαφερον επικοινωνια στοργη. Οταν ησουν παιδι φυσικα και δεν τολμουσες να πεις- ωπα ...τι κανετε εδω?- Συνηθισαν λοιπον να εισαι το ησυχο παιδι. Λογικα σου περασαν το αξιωμα της εργτικοτητας, της αυτονομιας,της υπευθυνοτητας αλλά εμειναν απ εξω στα υπολοιπα.

Πραγματικα περιεγραψες ακριβως αυτα που νιωθω και θελω να φωναξω μεσα σε τρεις σειρες..καταλαβες ακριβως το πως νιωθω! Οταν ημουν παιδι δεν τολμουσα και τωρα εδω και δυο χρονια που επιτελους βγαζω φωνη και λεω αυτα που νιωθω δεν τους αρεσει και μου μιλανε και μου συμπεριφερονται απαραδεκτα.. μου εχουν περασει πραγματι τι παει να πει υπευθυνοτητα αλλα και εργατικοτητα αλλα ξεχασαν να δωσουν αγαπη και ενδιαφερον.

Υ.Γ δεν ξερω πως το κανετε αυτο με το μπλε πλαισιο :Ρ

Οσον αφορα το αν τον νοιαζει που με βλεπει πνιγμενη;; το αντιθετο θα ελεγα γιατι προσπαθησα να του εξηγησω πως νιωθω και μου απαντησε επακριβως : " Ρε δεν με απασχολει αν εχεις τα ψυχολογικα σου,παρε φορα και πηδα απο το μπαλκονι να σου φυγει το βαρος αν νιωθεις ετσι"..
Και εκει φυσικα σταματησα να μιλαω και μου κοπηκε το κλαμα και η ανασα μαχαιρι... Δεν ειχα πλεον μιλια να απαντησω.Τα ειπε ολα!

Ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια..Ομολογω οτι μου δωσατε δυναμη και θαρρος.. Ειχα αρχισει να πιστευω οτι ισως εγω ειμαι υπερευαισθητη και βλεπω ετσι τα πραγματα..

Σε βρισκω υγιεστατη για το συναισθηματικο νοσηρο περιβαλλον που σε περιστοιχιζει. Σιγουρα εχουν και καποιες θετικες πλευρες οι γονεις σου, δεν θα τους κρινω. Δεν τους ζω και δεν ξερω τι τους αναγκασε να γινουν συναισθηματικα στεγνοι.
Ειμαι στην ηλικεια σου και εχω μεγαλωσει με πατερα αποτομο βιαιο στο κοσμο του να το πω απλα και μανα εξισου στεγνη, ισως αυτο να με εκανε να σε καταλαβω.

Για να μην χαντακωθεις παρε βοηθεια απο ειδικο. Απο καρδιας στο λεω. Δεν φταις εσυ για το δικο τους εγκεφαλο. Δεν θα γινεις σωτηρας των παθων τους. Θα κανεις οτι ειναι βοηθικοτερο για εσενα. Μπορει να καταλαβουν καποια στιγμη τα λαθη τους μπορει και οχι. Δεν σε ξερω αλλά βαζω στοιχημα οτι εχεις υψηλο δεικτη ευαισθησιας -π,χ αγαπας τα παιδια, προσεχεις τα ζωακια και θελεις να βοηθας οπου μπορεις?

Διαβαζοντας τα λεγομενα σου λιζα, καταλαβαινω πως το θεμα σου δεν ειναι αποκλειστικα η "αλλη δουλεια" που εισαι ικανοτατη να βρεις. Το θεμα σου ειναι οτι δεν εχεις γονεις. Αισθανεσαι αποκομμενη απο το δικο τους εντονο αλληλο υποστηρικτικο κομμα και δεν λαμβανεις καθολου ενδιαφερον επικοινωνια στοργη. Οταν ησουν παιδι φυσικα και δεν τολμουσες να πεις- ωπα ...τι κανετε εδω?- Συνηθισαν λοιπον να εισαι το ησυχο παιδι. Λογικα σου περασαν το αξιωμα της εργτικοτητας, της αυτονομιας,της υπευθυνοτητας αλλά εμειναν απ εξω στα υπολοιπα.

Πραγματικα περιεγραψες ακριβως αυτα που νιωθω και θελω να φωναξω μεσα σε τρεις σειρες..καταλαβες ακριβως το πως νιωθω! Οταν ημουν παιδι δεν τολμουσα και τωρα εδω και δυο χρονια που επιτελους βγαζω φωνη και λεω αυτα που νιωθω δεν τους αρεσει και μου μιλανε και μου συμπεριφερονται απαραδεκτα.. μου εχουν περασει πραγματι τι παει να πει υπευθυνοτητα αλλα και εργατικοτητα αλλα ξεχασαν να δωσουν αγαπη και ενδιαφερον.

Υ.Γ δεν ξερω πως το κανετε αυτο με το μπλε πλαισιο :Ρ

Οσον αφορα το αν τον νοιαζει που με βλεπει πνιγμενη;; το αντιθετο θα ελεγα γιατι προσπαθησα να του εξηγησω πως νιωθω και μου απαντησε επακριβως : " Ρε δεν με απασχολει αν εχεις τα ψυχολογικα σου,παρε φορα και πηδα απο το μπαλκονι να σου φυγει το βαρος αν νιωθεις ετσι"..
Και εκει φυσικα σταματησα να μιλαω και μου κοπηκε το κλαμα και η ανασα μαχαιρι... Δεν ειχα πλεον μιλια να απαντησω.Τα ειπε ολα![/QUOTE]

Αυτο με το μπλε πλαισιο γινεται οταν απαντας με παραθεση οπως λεει κατω δεξια απλα οταν το κανεις δεν πρεπει να σβηνεις αυτα που εχει στην αρχη και στο τελος δηλαδη το [QUOTE=Lisa1990;559628]

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

και το

---

. Κατα τα αλλα μπορεις να επεξεργαστεις το κειμενο και να κρατησεις οτι θελεις η και ολοκληρο το κειμενο. Τωρα οσον αφορα τον πατερα σου απορω πως σκεφτηκες οτι εισαι υπερευαισθητη μετα απο ολα αυτα? Και που εχεις το κουραγιο και γραφεις δειχνει δυναμη. Πολλοι που θα πεναγαν αυτα που περνατε εσυ και οι αδερφες σου σε μικρες και τρυφερες ηλικιες θα λυγιζαν. Πιστεψε με οτι αν ειναι ολα οπως τα περιγραφεις εισαι πολυ πιο δυνατη απο οσο νομιζεις και απο οσο σε εχει αφησει ολη αυτη η κατασταση να νομιζεις. :)

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Δεν σε ξερω αλλά βαζω στοιχημα οτι εχεις υψηλο δεικτη ευαισθησιας -π,χ αγαπας τα παιδια, προσεχεις τα ζωακια και θελεις να βοηθας οπου μπορεις?

---

Εχω υπερβολικη αγαπη για τα ζωα.. Εχω ενα αξιολατρευτο pug που το πηρα απο pet shop γιατι ηταν αρρωστο και το ειχαν παρατημενο.. ακομα κι εκει μου εκανε πολεμο νγια να μην το κρατησω. Τελικα για την ιστορια, με την αναλογη φροντιδα πλεον ειναι υγιεστατο και πανεμορφο..το αγαπαω και με αγαπαει παρα πολυ! Ειναι η παρεα μου,η παρηγορια μου!!
Φροντιζω τα ζωα και βοηθαω σε συλλογους με αδεσποτα χρονια τωρα..Δεν τα λεω ολα αυτα για να παινευτω..αλλα εχω ανατριχιασει που το καταλαβες χωρις να το αναφερω καν!!
Μηπως εισαι ψυχολογος;;;:cool:

Quote:

---

Originally Posted by φλοκ

Και που εχεις το κουραγιο και γραφεις δειχνει δυναμη. :)

---

Ειχα τους ενδοιασμους μου για να γραψω θεμα ,αλλα τελικα ηταν καλη αποφαση!

Οχι δεν εμαι, δες το προφιλ μου και τα ποστ μου και θα καταλαβεις οτι ειμαι ασθενης λογω αναισθησιας περιβαλλοντος και ελλειψης ενδιαφεροντος και προστασιας σε κομβικες ηλικειες και γεγονοτα.

Λιζακι μου ... μην χαθεις στον ωκεανο του αρνητισμου των αγαπημενων σου προσωπων. Δεν μπορουμε να αντικαταταστησουμε αυτους που μας γεννησαν.

Αρα αλλαζουμε την δικη μας οπτικη.

γεια σου λιζα, ειμαι η ρεα... και εσυ εισαι η ρεα πριν 10 ολοκληρα χρόνια.
ειναι απίστευτο ποσο παραλληλες ειναι οι ζωες μας και στα σημεια ειναι λες και καποιος μου κανει καποιο κακογουστο αστειο...
βεβαια 10 χρονια μετα τα τερατα κοπασαν...γερασαν ή εγω δυναμωσα και δεν ειναι σε θεση να με νικησουν.
θυμαμαι σαν χτες την πρωτη φορα που σταματησα να καθομαι να φωναζω και να βριζω και να κλαιω και απλα αντιμετωπισα την μανα μου σαν ενα ατομο που μου επιτεθηκε... σαν να ναι τωρα η στιγμη μου σηκωσα το χερι μου επάνω της...σαν να ξεριζωνα την καρδια μου με τα δοντια μου!...το εκπληκτο βλέμμα της η μικρη παυση...και μετα ακομα πιο δυνατη επιθεση απο την μερια της...και εγω ακομα πιο δυνατη φαπα στα κατακοκκινα γεματα μισος μουτρα της, ...αυτην την "νικησα" ευκολα σωματικα ημουν πιο δυνατη στην τριτη φαπα ήταν κατω στο πατωμα...επιτελους αυτη και οχι εγω .. ποσες φορες εχω καταληξει στο πάτωμα με αφρους να βγαινουν απο το στομα μου!!θα πρεπει να μουν λίγο πιο μικρη απο εσενα οταν το εκανα και εκτοτε ηξερε πλεον οτι καθε φορα που θα με απειλουσε σωματικα θα ανταπέδιδα τα δεοντα..και το εκανα... και ετσι σταματησε.
με τον πατερα μου και τον αδερφο μου ηταν λίγο πιο δυσκολα τα πραγματα
ας πάμε στον οξιθυμο πατερα. που το οχι το αντιλαμβανεται σαν ευκαιρία να ξεσπάσει.
οτι και να κανει μην σταματας να σηκωνεσαι και να τον κοιτας στα ματια χωσου στη μουρη του
-αυτο ειναι το καλυτερο που μπορεις να κανεις?
μπαμ ξανα κατω ... πανω σουστα εσυ...
-δεν σε φοβαμαι!
μπαμ ξανα κατω... αν προσπαθησει να ξεφυγει ακολουθα τον...
στασου μπροστα του χωσου στη μουρη του και φωναξε με ολη την δυναμη που εχεις μεσα στα πνευμονια σου
- ΡΙΞΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ!!!! ΡΙΞΕΕΕΕΕΕΕ
κουρασε τον ... αφου δεν προκειται να καταλάβει ποτε ποσο αρρωστο καθικι ειναι... ηρθε καιρος να καταλάβει ποσο αρρωστη σκυλα εγινες...
-ΡΙΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ, φωναξε το δυνατα να σε ακουσει ολος ο κοσμος!!!
τον θυμαμαι ακομα με το βλέμμα φοβισμενο, ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ μουρμουρισε και αυτη ηταν η πρωτη φορα που σταματησε να με χτυπάει και με αγκαλιασε...
μετα ξαναδοκιμασε να με χτυπήσει μεσα στην δουλεια, αλλα ειχα ξεφυγει... αν με εριχνε στο πάτωμα...κλωτσουσα τα ποδια τουμε ολη μου την δυναμη...και φωναζε δυνατα...μιλα ανοιχτα παντου για το ποσο καθικια ειναι...μην ντρεπεσαι..αυτοι πρεπει να ντρεπονται ...οχι εσυ.
κλεψε το ταμειο, κανε μια γερη μπαζα για να εχεις να περασεις μεχρι να βρεις δουλεια... τα δικαιουσε αυτα τα χρηματα, σου ανηκουν...αυτοι οι μπασταρδοι μονο εκει ξερουν να πονανε στην τσεπη και εκει πρεπει να χτυπήσεις.
βρες μια οποιαδηποτε δουλεια
ακομα και η πορνες δουλευουν σε καλυτερο χορο εργασίας απο οτι εμεις.
εφυγα αρκετες φορες και καθε φορα με παρακαλουσαν να γυρίσω, μου ζητουσαν συγνωμη και εγω καθε φορα τους πιστευα και γυρνουσα...μεχρι να μου ξανακανουν το ιδιο, αλλα αυτη τη φορα τους εκανα και εγω το ιδιο.
εχω δουλεψει σε νησια σε καραβια, σε οτι
και πάλι συγνωμες και παλι φασαριες
κοιμηθηκα πρωτη φορα στα 30 μου, επιτελους σε δικο μου σπίτι...χωρις να ξυπναω καθε τοσο οτι καποιος θα με σφαξει στον υπνο μου.
κοιμηθηκα κλαιγοντας απο ευτυχία!
σαν καλη πουτ@ν@.. το σπιτι μου ειναι δωρο απο τα τερατα... και το αμαξι μου... και στην δουλεια πάω οποτε μου καπνισει.. η οποτε εχω απληρωτους λογαριασμους και αν μου πουν μια κουβεντα παραπάνω μου ζητανε και συγνωμη.
δεν αγαπησα ποτε...δεν εκανα ποτε οικογενεια και εχω μια καταθλιψαρα απο δω μεχρι το ταβανι. και κανεις δεν θα καταλαβει ποτε γιατι επελεξα τελικα αυτην την ζωη και δεν με νοιαζει καν να εξηγω γιατι ειμαι τοσο αποτυχημενη!
ειμαι νεα ακομα, 35, με χαπια για να κοιμαμαι και να ξυπναω και δεν θυμαμαι με ποσους αντρες εχω πάει...αλλα ποτε δεν με αγαπησαν.
το θηριο το εχω ξανασυναντησει μεσα μου.. και δεν το ρισκαρω να κανω παιδια πριν σιγουρευτω οτι καποτε θα καταφερω να το ελενξω..
εσυ εχεις αργησει πολυ να ξυπνησεις το θηρίο και να δειξεις τα δοντια σου! γιατι το καθυστερεις?

οκ τωρα που το ξανασκεφτομαι, το να γινεις σαν και εμενα δεν ειναι μια καλη συμβουλη και εχεις καθε λόγο να μην την ακολουθησεις..ισως δουλεψει καλύτερα σαν παραδειγμα προς αποφυγην.
απο τα 18 μου και για 8 χρονια εκανα ψυχαναλυση και πιστευω οτι πρεπει και εσυ να μιλήσεις με καποιον ειδικο.
με τοσα καρούμπαλλα στο κεφαλι πως να βγαλεις σωστη σκεψη. μακαρι ολα να πάνε καλυτερα για σενα κοριτσι μου!

[QUOTE=rea;559647] το θηριο το εχω ξανασυναντησει μεσα μου.. και δεν το ρισκαρω να κανω παιδια πριν σιγουρευτω οτι καποτε θα καταφερω να το ελενξω..


Ρεα, εχω ακριβως αυτη την σκεψη

Ρεα ομολογω οτι με ταρακουνησαν τα λογια σου γιατι πολλες φορες σκεφτομαι πως θα ειμαι στα 35 εξαιτιας τους. Στη μαμα μου εκανα ακριβως τα ιδια πραγματα γιατι δεν τη φοβαμαι.. Δεν σηκωσα το χερι μου απλα εφτασα στο αμην γιατι με απειλουσε και της τα εχωσα πολυ χοντρα για την αδιαφορια της,γιατι δεν αγαπαει τα παιδια της κλπ. Απλα με κοιταγε απαθεστατη εγω εκλαιγα και φωναζα.. και στο τελος απλα μου ειπε οτι για ολα αυτα που της ειπα θα ενημερωθει ο πατερας μου..Ο οποιος δυστυχως ενημερωθηκε και με εσυρε απ το μαλλι σε ολο το σπιτι ,γιατι πως τολμαω να μιλαω ετσι στη μανα που με γεννησε και οτι δε σεβομαι τιποτα..Ειναι ενας φαυλος κυκλος η ζωη μου.Παντως,και συγνωμη που τα γραφω μπερδεμενα αλλα ειμαι απο κινητο,οσον αφορα την αγαπη που λες,ημουν με εναν ανθρωπο 4 χρονια..ειμασταν πολυ καλα και με αγαπουσε οσο κανενας. Ειχε ανεχτει πολλες φορες τυχον κλαμματα και νευρα μου.Δεν με αφησε πουθενα.Τον χωρισα εγω ξερεις γιατι;Γιατι ηθελε να παντρευτουμε να κανουμε οικογενεια καποια στιγμη.Εγω εκανα πισω και του ζητησα να χωριαουμε γιατι φοβηθηκα μη τυχον γινω σαν τη μανα μου. Οποτε καταλαβαινω αυτο που ειπες οτι τα οικογενειακα σου σου προξενησαν προβλημα στην προσωπικη σου ζωη. Τελος,αναστεναζοντας το λεω αυτο,ειμαστε πολλοι τελικα σε παρομοια κατασταση απ οτι φαινεται..

Quote:

---

Originally Posted by Lisa1990

Παντως,και συγνωμη που τα γραφω μπερδεμενα αλλα ειμαι απο κινητο,οσον αφορα την αγαπη που λες,ημουν με εναν ανθρωπο 4 χρονια..ειμασταν πολυ καλα και με αγαπουσε οσο κανενας. Ειχε ανεχτει πολλες φορες τυχον κλαμματα και νευρα μου.Δεν με αφησε πουθενα.Τον χωρισα εγω ξερεις γιατι;Γιατι ηθελε να παντρευτουμε να κανουμε οικογενεια καποια στιγμη.Εγω εκανα πισω και του ζητησα να χωριαουμε γιατι φοβηθηκα μη τυχον γινω σαν τη μανα μου.

---

Το μεγαλυτερο σου λαθος προφανως. Κοιτα αν δεν ειναι αργα να τα ξαναβρεις με αυτον τον ανθρωπο.

ΑΓΑΠΑΜΕ ΡΕΑ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΚΕ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΔΕΡΝΕΙ ΔΙΜΕΤΡΟΥΣ ΚΙ ΟΧΙ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ Η ΡΕΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΑΜΑΖΕΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟ
ΓΤ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΒΓΕΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΔΕΝ ΞΑΝΑΗΣΥΧΑΖΕΙ ΠΟΤΕ
ΑΠΛΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΗΡΕΜΕΙΣ ΚΑΠΩΣ
ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ

Quote:

---

Originally Posted by φλοκ

Το μεγαλυτερο σου λαθος προφανως. Κοιτα αν δεν ειναι αργα να τα ξαναβρεις με αυτον τον ανθρωπο.

---

Φυσικα το μεγαλυτερο μου λαθος!!
Εχουν περασει δυο χρονια αλλα επιμενει οτι δεν ειναι αργα.
Αλλα ειλικρινα τωρα ειναι πολυ καλο παιδι τι φταιει κι αυτος να τον φορτωνω με τα ψυχολογικα μου;;
Για το καλο του τον αφησα..

Quote:

---

Originally Posted by Lisa1990

Φυσικα το μεγαλυτερο μου λαθος!!
Εχουν περασει δυο χρονια αλλα επιμενει οτι δεν ειναι αργα.
Αλλα ειλικρινα τωρα ειναι πολυ καλο παιδι τι φταιει κι αυτος να τον φορτωνω με τα ψυχολογικα μου;;
Για το καλο του τον αφησα..

---

Τον αφησες για να μην γινεις σαν την μανα σου και καταφερες να γινεις κατα μια εννοια φυσικα σαν αυτην. Πληγωσες ενα ατομο που σε αγαπαει και τον αγαπας.

Quote:

---

Originally Posted by elis

ΑΓΑΠΑΜΕ ΡΕΑ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΚΕ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΔΕΡΝΕΙ ΔΙΜΕΤΡΟΥΣ ΚΙ ΟΧΙ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ Η ΡΕΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΑΜΑΖΕΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟ
ΓΤ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΒΓΕΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΔΕΝ ΞΑΝΑΗΣΥΧΑΖΕΙ ΠΟΤΕ
ΑΠΛΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΗΡΕΜΕΙΣ ΚΑΠΩΣ
ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ

---

πως λεγοταν αυτη η ταινια με τον τυπο και την τιγρη και μια βαρκα μεσοπέλαγα? θελω και πρεπει να την ξαναδω!!... ευχαριστω για την αγαπη και ανταποδίδω!

Quote:

---

Originally Posted by rea

γεια σου λιζα, ειμαι η ρεα... και εσυ εισαι η ρεα πριν 10 ολοκληρα χρόνια.
ειναι απίστευτο ποσο παραλληλες ειναι οι ζωες μας και στα σημεια ειναι λες και καποιος μου κανει καποιο κακογουστο αστειο...
βεβαια 10 χρονια μετα τα τερατα κοπασαν...γερασαν ή εγω δυναμωσα και δεν ειναι σε θεση να με νικησουν.
θυμαμαι σαν χτες την πρωτη φορα που σταματησα να καθομαι να φωναζω και να βριζω και να κλαιω και απλα αντιμετωπισα την μανα μου σαν ενα ατομο που μου επιτεθηκε... σαν να ναι τωρα η στιγμη μου σηκωσα το χερι μου επάνω της...σαν να ξεριζωνα την καρδια μου με τα δοντια μου!...το εκπληκτο βλέμμα της η μικρη παυση...και μετα ακομα πιο δυνατη επιθεση απο την μερια της...και εγω ακομα πιο δυνατη φαπα στα κατακοκκινα γεματα μισος μουτρα της, ...αυτην την "νικησα" ευκολα σωματικα ημουν πιο δυνατη στην τριτη φαπα ήταν κατω στο πατωμα...επιτελους αυτη και οχι εγω .. ποσες φορες εχω καταληξει στο πάτωμα με αφρους να βγαινουν απο το στομα μου!!θα πρεπει να μουν λίγο πιο μικρη απο εσενα οταν το εκανα και εκτοτε ηξερε πλεον οτι καθε φορα που θα με απειλουσε σωματικα θα ανταπέδιδα τα δεοντα..και το εκανα... και ετσι σταματησε.
με τον πατερα μου και τον αδερφο μου ηταν λίγο πιο δυσκολα τα πραγματα
ας πάμε στον οξιθυμο πατερα. που το οχι το αντιλαμβανεται σαν ευκαιρία να ξεσπάσει.
οτι και να κανει μην σταματας να σηκωνεσαι και να τον κοιτας στα ματια χωσου στη μουρη του
-αυτο ειναι το καλυτερο που μπορεις να κανεις?
μπαμ ξανα κατω ... πανω σουστα εσυ...
-δεν σε φοβαμαι!
μπαμ ξανα κατω... αν προσπαθησει να ξεφυγει ακολουθα τον...
στασου μπροστα του χωσου στη μουρη του και φωναξε με ολη την δυναμη που εχεις μεσα στα πνευμονια σου
- ΡΙΞΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ!!!! ΡΙΞΕΕΕΕΕΕΕ
κουρασε τον ... αφου δεν προκειται να καταλάβει ποτε ποσο αρρωστο καθικι ειναι... ηρθε καιρος να καταλάβει ποσο αρρωστη σκυλα εγινες...
-ΡΙΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ, φωναξε το δυνατα να σε ακουσει ολος ο κοσμος!!!
τον θυμαμαι ακομα με το βλέμμα φοβισμενο, ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ μουρμουρισε και αυτη ηταν η πρωτη φορα που σταματησε να με χτυπάει και με αγκαλιασε...
μετα ξαναδοκιμασε να με χτυπήσει μεσα στην δουλεια, αλλα ειχα ξεφυγει... αν με εριχνε στο πάτωμα...κλωτσουσα τα ποδια τουμε ολη μου την δυναμη...και φωναζε δυνατα...μιλα ανοιχτα παντου για το ποσο καθικια ειναι...μην ντρεπεσαι..αυτοι πρεπει να ντρεπονται ...οχι εσυ.
κλεψε το ταμειο, κανε μια γερη μπαζα για να εχεις να περασεις μεχρι να βρεις δουλεια... τα δικαιουσε αυτα τα χρηματα, σου ανηκουν...αυτοι οι μπασταρδοι μονο εκει ξερουν να πονανε στην τσεπη και εκει πρεπει να χτυπήσεις.
βρες μια οποιαδηποτε δουλεια
ακομα και η πορνες δουλευουν σε καλυτερο χορο εργασίας απο οτι εμεις.
εφυγα αρκετες φορες και καθε φορα με παρακαλουσαν να γυρίσω, μου ζητουσαν συγνωμη και εγω καθε φορα τους πιστευα και γυρνουσα...μεχρι να μου ξανακανουν το ιδιο, αλλα αυτη τη φορα τους εκανα και εγω το ιδιο.
εχω δουλεψει σε νησια σε καραβια, σε οτι
και πάλι συγνωμες και παλι φασαριες
κοιμηθηκα πρωτη φορα στα 30 μου, επιτελους σε δικο μου σπίτι...χωρις να ξυπναω καθε τοσο οτι καποιος θα με σφαξει στον υπνο μου.
κοιμηθηκα κλαιγοντας απο ευτυχία!
σαν καλη πουτ@ν@.. το σπιτι μου ειναι δωρο απο τα τερατα... και το αμαξι μου... και στην δουλεια πάω οποτε μου καπνισει.. η οποτε εχω απληρωτους λογαριασμους και αν μου πουν μια κουβεντα παραπάνω μου ζητανε και συγνωμη.
δεν αγαπησα ποτε...δεν εκανα ποτε οικογενεια και εχω μια καταθλιψαρα απο δω μεχρι το ταβανι. και κανεις δεν θα καταλαβει ποτε γιατι επελεξα τελικα αυτην την ζωη και δεν με νοιαζει καν να εξηγω γιατι ειμαι τοσο αποτυχημενη!
ειμαι νεα ακομα, 35, με χαπια για να κοιμαμαι και να ξυπναω και δεν θυμαμαι με ποσους αντρες εχω πάει...αλλα ποτε δεν με αγαπησαν.
το θηριο το εχω ξανασυναντησει μεσα μου.. και δεν το ρισκαρω να κανω παιδια πριν σιγουρευτω οτι καποτε θα καταφερω να το ελενξω..
εσυ εχεις αργησει πολυ να ξυπνησεις το θηρίο και να δειξεις τα δοντια σου! γιατι το καθυστερεις?

οκ τωρα που το ξανασκεφτομαι, το να γινεις σαν και εμενα δεν ειναι μια καλη συμβουλη και εχεις καθε λόγο να μην την ακολουθησεις..ισως δουλεψει καλύτερα σαν παραδειγμα προς αποφυγην.
απο τα 18 μου και για 8 χρονια εκανα ψυχαναλυση και πιστευω οτι πρεπει και εσυ να μιλήσεις με καποιον ειδικο.
με τοσα καρούμπαλλα στο κεφαλι πως να βγαλεις σωστη σκεψη. μακαρι ολα να πάνε καλυτερα για σενα κοριτσι μου!

---

Κατάθεση ψυχής!!! Υποκλίνομαι!!

[QUOTE=Constantly curious;559651]

Quote:

---

Originally Posted by rea

το θηριο το εχω ξανασυναντησει μεσα μου.. και δεν το ρισκαρω να κανω παιδια πριν σιγουρευτω οτι καποτε θα καταφερω να το ελενξω..


Ρεα, εχω ακριβως αυτη την σκεψη

---

ειναι μια ταινια 29 days νομιζω λέγεται.. σε ενα κεντρο αποτοξίνωσης ρωταει ο τυπάκος...ποτε θα ειμαστε ετοιμοι να κάνουμε σχεση? και ο ψυχίατρος απαντά " παρε μια γλάστρα... αν επιζησει 2 χρόνια, πάρε ενα κατοικίδιο, αν επιζησει και αυτο 2 χρόνια...τοτε θα ειστε ετοιμοι να μπέιτε σε μια σοβαρη σχεση"
πριν ενα μηνα χρόνισε ο κοπριτακος μου και εχω 10 υπέροχες γλάστρες με ολανθιστα υπέροχα λουλουδια, μαθαινω να αγαπάω σιγα σιγα απο την αρχη ... και μετραω αντιστροφα ... ;)... ενας χρονος ακομα... τοσο οσο χρειαζεται να κοψω και τα αντικαταθλιπτικα :cool:

Quote:

---

Originally Posted by rea

πως λεγοταν αυτη η ταινια με τον τυπο και την τιγρη και μια βαρκα μεσοπέλαγα? θελω και πρεπει να την ξαναδω!!... ευχαριστω για την αγαπη και ανταποδίδω!

---

Life of Pi http://www.imdb.com/title/tt0454876/