Κουραστηκα... λιγο βοηθεια...
Καλημερα και καλως σας βρηκα.
Ολα ξεκινησαν τον Αυγουστο του '14, οταν κ με μαζευαν απο τον δρομο πρωι πρωι με την πρωτη μου κριση πανικου.
Φυσικα αγνοουσα την υπαρξη κατι τετοιου μεχρι προτινος κ οι 150 σφυξεις εκεινη την ημερα το μονο που μου ελεγαν ηταν οτι παθαινω
εμφραγμα, πεθαινω κλπ κλπ.
Οι πρωτες 3 μερες εφιαλτικες, να ξυπναω για δουλεια, να κανω εμετο κ οι παλμοι στον θεο (130+ οπως ειδα αργοτερα με καρδιολογο μιας κ δεν το γλυτωσα το χολτερ ρυθμου)
Λιγους μηνες νωριτερα απο το περιστατικο ειχαμε χασει την πεθερα μου, η μητερα μου διαγνωστηκε με καρκινο του μαστου και εκανε χειρουργειο.
Μπροστα απο το περιστατικο ειχα εναν γαμο και μια βαφτιση για τα οποια ετρεχα με την συζυγο συγχρονως εκεινο τον καιρο. Δεν ξερω τι απολα επαιξε ρολο κ ενεργοποιησε την κριση.
Για αρκετο καιρο δεν ειχα επεισοδιο, αλλα η διαδρομη μου καθε πρωι για την δουλεια ενα βασανιστηριο καθως περνουσα απο τον ιδιο δρομο καθημερινα κ εφερνα στο μυαλο τις ασχημες εικονες του αυγουστου. Εκανα καποιες συνεδριες με μια ψυχολογο η οποια μου συνεστησε να παρω λιγο bespar το οποιο στην αρχη φανηκε να με βοηθαει αλλα για πολυ μικρη διαρκεια. Να σημειωσω οτι η διαγνωση της ηταν ηπια καταθλιψη κ οτι εχω αρκετο αγχος. Εν συνεχεια προς το τελος μου συστησε να παρω ladose με xanax, αλλα μολις ακουσα ψυχολογο (και οχι ψυχιατρος) να δινει τετοια φαρμακα εστριψα απο προχτες.
Οι μηνες περασαν και εγω επαθα αλλες 2 κρισεις (3 στο συνολο σε εναν χρονο). Εκοψα κ το τσιγαρο (οχι οτι καπνιζα πολυ, 2-3 στριφτα την ημερα - παραλληλα εχασα κ 14 κιλα με διατροφη)
Αποφασισα να επισκεφθω 2η ψυχολογο. Μεχρι στιγμης το μονο πραγμα που μου εχει πει, ειναι πως οτι κανω το κανω απο τυψεις κ γιαυτο μου βγαινουν "ολα αυτα"
Λεγοντας "ολα αυτα" να διευκρινησω πως τους τελευταιους μηνες εχω τρεξει σε φιλη καρδιολογο για καρδιογραφημα κ υπερηχο 10 με 15 φορες, με δυσπνοια, με μουδιασματα στο αριστερο χερι με πονο στο στηθος, τσιμπηματα κλπ κλπ.
Καθε καρδιογραφημα ηταν πεντακαθαρο, καθε υπερηχος εξαιρετικος αλλα εγω εκει να επιμενω οτι κατι εχω και οτι θα παθω εμφραγμα.
Κατοπιν συζητησεως με φιλη παθολογο με προετρεψε να παρω λιγο ladose οπως ειχε κανει κ εκεινη παλιοτερα κ την ειχε βοηθησει.
Η αληθεια ειναι πως μια μικρη βελτιωση την ειδα αλλα κοντευω 2 μηνες τωρα κ διαφορα μεγαλη δεν βλεπω. Αγχολυτικα δεν μπορω να παρω δυστυχως 'η ευτυχως μιας και αντεδεικνυται για την περιπτωση μου, καθως υπαρχει ενα προβλημα υγειας για το οποιο παιρνω φαρμακα κ τα οποια θα αλληλεπιδρασουν με αυτα.
Περασα ενα διαστημα με εντονη ασταθεια οπου εφτασα σε νευρολογο κ εκανα κ μαγνητικη η οποια ηταν πεντακαθαρη.
Πηρα την αποφαση πριν λιγες εβδομαδες να παω σε μια ψυχιατρο για ψυχοθεραπεια αλλα κ για να με κατευθυνει σωστα στο θεμα φαρμακο.
Εχω κουραστει με ολη αυτην την κατασταση.
Εχω κουραστει να μετραω συνεχως τους παλμους μου.
Εχω κουραστει να ξυπναω το πρωι κ να εχω αγχος.
Εχω κουραστει.... Δεν ημουν ποτε ετσι. Δεν ξερω τι φταιει κ δεν ξερω κ πως θα το βρω για να το λυσω.
Το μονο που ξερω ειναι οτι εχω κουραστει κ δεν θελω να με βλεπει η γυναικα μου (τερας υπομονης) κ το παιδι να τα περναω ολα αυτα
