να το ζησω?αυτο το ζητημα εδω και 4 χρονια με ταλαντευει..μεχρι προτεινως ειχα μια σχεση μακροχρονια με προβληματα!Εδω να πω οτι ειμαι 22 ετων και η σχεση που αναφερομαι ειχε διαρκεια 5 ετη!μια ημασταν μαζι μια χωριζαμε..στο πρωτο μας χωρισμο ετυχε να γνωρισω εναν ανθρωπο τυχαια..στο χωριο μου!απο τη πρωτη στιγμη που τον ειδα χαρακτηκε το βλεμμα μου πανω του!ηταν αμοιβαιο..γνωριστηκαμε και στο τελος τηα βαρδιας φιληθηκαμε!ακολουθησαν 2 -3 βδομαδες να μιλαμε με τις ωρες στο τηλεφωνο...λογω αποστασης βρεθηκαμε γυρω στις 2 φορες...δεν εγινε κατι παραπανω...δεν τον αφησα κατι με κραταγε πισω!ενας φοβος...μεχρι τοτε αλλωστε οπως και μεχρι σημερα ειχα μονο μια σεξουαλικη επαφη..με εναν ανθρωπο!αλλωστε τοτε ημουν μολις 18 στα 19!ξαφνικα ενιωσα να με αποφευγει ευγενικα..ενιωθα πως ειχα αρχισει να τον ερωτευομαι και ξεκοψα κ εγω!μετα απο 2-3 μηνες πηγα για διακοπες χριστουγεννων εκει ειχα αρχισει να μιλαω με τον πρωην μου καναμε προσπαθεια επανασυνδεσης ο αλλος με πλησιαζε...αλλα για μερες τον ειχα στο παγο!τη τελευταια μερα πρωτου φυγω πηγαμε σπιτι του...ενιωθα να μην εχω αντιστασεις...αλλα παλι δεν εγινε κατι παραπανω!μετα εξαφανιστηκε...ουτε μηνυμα!περναγε ο καιρος...εγω συνεχισα στη σχεση μου κ εκεινος κατι αντιστοιχο...βλεμματα και ματιες παντα υπηρχαν!Πριν 2 χρονια λοιπον...τον πετυχα για ποτο..δεν αντεξα..τον πηρα αγκαλια..του εχω αδυναμια..ποτε δεν εχω ξανανιωσει ετσι..ισως φταιει που τοτε στις αρχες μου ειχε ανοιξει τη καρδια του!το προβλημα μας απ οτι καταλαβαινεται ειναι οτι εγω δν μπορω τις εφημερες σχεσεις..κ νιωθω οτι αυτος κατι τετοιο ζηταει απο εμενα..για να μην τα πολυλογω..περσι το καλοκαιρι με πλησιαζε πολυ εντονα..με ειχε σχεδον πεισει!μεχρι που μου ειπε στα ισια να κανονισουμε να παμε σπιτι του..χωρις τακτ..λεγοντας μου οτι με εχει αποθημενο!"ξενερωσα" και δε πηγα...απο τοτε ως την αρχη του φετινου καλοκαιριουοι σχεσεις μας ηταν φιλικοτρυφερες...μιλαγαμε ποτε ποτε στο facebook κλπ
ερχεται μαιος μιλαμε λιγο πιο τακτικα..προσκαλωντας με εκει!το αφησα στο φλου..δεν του απαντησα..εκεινος τοτε δουλευε στο beach bar που συχναζαμε με τα παιδια πηγα κανοντας του εκπληξη!τον ειδα πραγματικα χαρουμενο..με κοιταζε κ ελιωνα..παντα ετσι κοιταζομαστε..!φευγωντας..κ� �νονισε με τα παιδια για ποτο το βραδυ ολοι μαζι.πρωτου προλαβω να φτασω σπιτι μου ειχε στειλει πως ηταν η ωραιοτερη εκπληξη κλπ..και πως θελει να με δει πριν το ποτο..να πηγαιναμε μια βολτα οι 2 μας,,,και να πηγαιναμε μετα μαζι για ποτο στους αλλους..δεν δεχτηκα!παλι το ιδιο συναισθημα..ο φοβος μη γινει κατι παραπανω και δν ξανασχοληθει μαζι μου...νευριασε που παλι τον ακυρωσα...και το βραδυ στο ποτο ηταν απομακρος..ειχα πιει λιγο..επιδιωξα να παμε μαζι τυχαια προς τις τουαλετες..τον περιμενα να βγει δηθεν τυχαια..φιληθηκαμε...εκεινη τη στιγμη δν με ενοιαζε τπτ και κανεις...μονο αυτος..τον ηθελα 100%!!! συνεχισα να πινω και να πειραζομαστε..τ ελεγα να με παει εκεινος σπιτι..και δεν με εκμεταλεθτηκε..με ηθελε νυφαλια..απ οτι αποδειχτηκε..εγω εκεινη τη μερα ρεζιλεθτηκα στα ματια του...τον παρακαλαγα σχεδον να με παει σπιτι.η επομενη μερα εφιαλτικη...ντρεπομουν τους παντες κ κυριως εκεινον..δε του εστειλα ουτε αυτος..απεφευγα επιδικτικα να παω στο χωριο...ηθελα να ξεχαστει ολο αυτο..μολις περασε 1,5 μηνας..πηρα τις φιλες μου απο αθηνα και πηγαμε για σκ..τη κυριακη τ απογευμα ειχε ενα beach party ημουν σιγουρη πως δε θα ηταν..γ αυτο πηγαμε..αλλα τελικα ηταν ηδη εκει!ενιωσα αμηχανα...εκεινος ανετος με χαιρετησε..οι 2 μου φιλες..ξεροντας τη κατασταση του πεταγαν συνεχως σποντες..ξεκινησε να με πειραζει...σωματικα παντα το εκανε...μπουγελο αγγιγματα...κλπ μεχρι που εδειξε εναν σοβαρο χαρακτηρα..κ μου ζητησε να μιλησουμε οι 2 μας..του ζητησα συγνωμη για το ρεζιλι..και με ρωτησε στα ισια γιατι δε παραδινομαι σ ολο αυτο?εδω αξιζει να σημειωθει πως ο Κ ειναι σημερα 30 ετων με βεβαρυμενο παρελθον γυναικά (ο τυπος που τη πεφτει σ ολες) του ειπα στα ισια οτι ενιωθα..δηλαδη πως τον θελω και πως ειναι γκομενακιας..κ δε μ αρεσει αυτο!νευριασε πολυ μαζι μου..τρομαξα!μου ειπε πως με παρακαλαει τοσα χρονια...πως ειμαι τ απωθημενο του πως αν ηταν γκομενακιας θα την επεφτε στις φιλες μου..δε ξερω τι να πιστεψω...τα αγορια απ τ χωριο οι κοινοι μας φιλοι μου λενε πως δεν αξιζει..οι φιλες μου με ζηλευουν..λεγοντας μου πως δν συναντασ τετοια παθη συχνα!τσακωθηκαμε πολυ εκεινο τ βραδυ στεναχωρηθηκα..μου ειπε πως δν ασχοληθει μαζι μου ξανα..κ οτι ειμαστε μεγαλοι..δε ξερουμε τι γινετε...δηλαδη απεφευγε τη σχεση χωρις να την απερριπτε εγω ολα αυτα ενω θελω να τα πιστεψω πιστευω πως ειναι λογια για ναμ με ριξει..μου ζητησε να φυγουμε οι 2 μας....με αγγιξε και ετρεμα..το καταλαβε οτι τον ηθελα...παλι ομως δε πηγα.....ολο το καλοκαιρι περασε ανιαρα...ματιες και τυπικουρες ωςπου εκανα κατι για να ζηλεψει..εφερα εναν φιλο μου απο την αθηνα..και επιασε το κολπο...!!!ξαναμιλησαμε 2-3 φορες τυπου φιλικα απο κοντα ενω δε χανει στιγμη να μ δειχνει τη ζηλια του για διαφορους..πριν 2 βδομαδες μου εστειλε να κανονισω να παμε για ποτο ειχε ερθει αθηνα..το επαιζα ανετη πολυ τον ρωτησα αν θελει να του φερω καμια συγκεκριμενη φιλη μου..μ ειπε ναι κ ονομαστικα μαλιστα!πιστευα πως τ εκανε επιτηδες..οταν τον ρωτησα ριχνοντας τον εγωισμο μου μου ειπε ξεκαθαρα ναι..κ πως με εμας απλα δν μας βγηκε ενταξει!!!!εκει εχασα το μυαλο μου δε ζηλεψα μονο αλλα απογοητευτηκα κιολας....ηταν τοσο ψυχρος..οταν τον ειδα την επομενη μερα απλα μου εγνεψε οτι θελω πολυ ξυλο..τον αγνοησα και εκανα παιχνιδι με αλλους για να του δειξω πωσ δε με νοιαζει..σηκωθηκε κ εφυγε αργοτερα!τη προηγουμενη βδομαδα ειχα τα γενεθλια μου..μου ευχηθηκε!ειναι η πρωτη φορα στα τοσα χρονια που το κανει...το ειχα σαν παραπονο!ερχεται το σαββατο που ξαναπηγα γ εναν γαμο εκει..μιλησαμε τυπικα..ωςπου που ειχε πιασει τη κολλητη μ και της μιλαγε ακαταπαυστα ημουν σιγουρη πως της την επεφτε..πηγα κ τους τ ειπα στα ισια..γελασαν..λεγοντας μου ο Κ πως αυτο της ελεγε οτι θα πω..με πλησιασε ξανα..μου ειπε πως ειμαι χαζη..τον ξαναρωτησα τρυφερα αν ηθελε να του γνωρισω εκεινη τη κοπελα...γελασε με πηρε αγκαλια μ ειπε οτι μονο εμενα θελει κ πως πιστευω οτι κακια λεει!δε ξερωωωωωωωωω τι να κανω.....εχω εγκλωβιστει σ αυτη τη κατασταση....φιληθηκαμε παλι στ τελος της βραδιας μα δν ειμαστε πια 18..οι αναγκες αλλαζουν..αλλα δε ξερω πως να φερθω!θελω να το ζησω...αλλα να ειναι αληθινο..συγνωμη αν σας ζαλισα..απλα συμβουλεψτε με!!!!!!!!!!!!!!!
