Υπάρχει ελπίδα η μήπως όχι.

Γεια σας παιδιά.Έχω κάποιο καιρό να γράψω γιατί δεν ήμουν και στα καλύτερα μου.
Πριν από 2 μήνες ξεκίνησα θεραπεία για πρώτη φορά με αντικαταθλιπτικά(εσιταλοπ� �άμ 20mg) λόγω κρίσεων πανικού.
Στην αρχή μου έκαναν παρενέργειες αλλά μετά οκ.
Το κακό είναι ότι είμαι 2 μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας και δεν βλέπω και κάποιο αποτέλεσμα.
Έχω ηρεμήσει κάπως αλλά κάποιες φορές έχω κρίσεις ακόμη,και χρειάζεται να παίρνω ζάναξ για να ηρεμώ.
έχει κάποιος παρόμοια εμπειρία που να καθυστέρησε να δράσει το αντικαταθλιπτικό η δεν μου κάνει δράσει το φάρμακο.
Δεν ξέρω τι να πω,περίμενα πιο πολλά από αυτά τα φάρμακα.
Πολλοί λένε στο φόρουμ ότι μετά απο 15 μέρες όλα ήταν όπως πρίν.

Γιατί δεν φαίνεται το μήνυμα.
έγραφα λοιπόν ότι πριν απο 2 μήνες ξεκίνησα για πρώτη φορά θεραπεία με εσιταλοπράμ 20 mg λόγω διαταραχής πανικού.
Στην αρχή είχα παρενέργειας αλλά μετά οκ.
Βρίσκομαι τώρα σχεδόν στον 3 μήνα θεραπείας και δεν έχω δει σημαντική βελτίωση.
Συνεχίζω να έχω κρίσεις πανικού και ορισμένες φορές χρειάζεται να παίρνω ζάναξ για να ηρεμώ.
Υπάρχουν κάποιοι στους οποίους άργησε να κάνει αποτέλεσμα το αντικαταθλιπτικό,η χάθηκε η ελπίδα ότι θα δράσει.
Δεν ξέρω έχω κουραστεί πολύ,περίμενα με τα φάρμακα να μην έχω πια κρίσεις.

Το έχεις πει στον γιατρό σου;
Ψυχοθεραπεία κάνεις επίσης;

σε καποιουσ γινεται να ξεπεραστει τελειωσ σε καποιουσ μενει κατι λιγο με υπομονη γενικα
ξεπερνιεται αυτο αλλα θελει και προσπαθεια

Το έχω πει και προσπαθεί να μου λέει ότι έχω βελτιωθεί και δεν το καταλαβαίνω.Πως γίνεται αυτό δεν το ξέρω.
Κάνουμε παράλληλα και γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία.
Δεν ξέρω τι να πω.Η γιατρός μου μου λέει να περιμένουμε ακόμη λίγο,αλλά δεν ξέρω δεν θα έπρεπε με τα φάρμακα να μην έχω κρίσεις?
Άλλοι γράφουν στο φόρουμ ότι με 10mg εσιταλοπράμ ότι είναι καλά και εγώ με 20 και δεν έχω δει αποτέλεσμα.
Έχει συμβει σε κάποιον αυτό?

εγω ξερω τα φαρμακα ειναι στο καθενα διαφορετικα

elis έχεις δίκαιο απλά απογοητεύομαι γιατί ήλπιζα να δράσουν και δεν ξέρω αν πρέπει να περιμένω η οχι.
Μόνο σε μένα αργεί να φανεί η δράση η έχει συμβει και σε άλλους αυτό θέλω να ξέρω.

σε μενα σε μερικα οπυ πηρα γτ εχω παρει αρκετα μερικα αργησαν ισχυει αυτο
τωρα το αντικαταθλιπτικο οπυ παιρνω κρατσαναω τα δοντια μου ακομα εδω και 2 μηνεσ
αλλα κατα τα αλλα ειμαι καλα οποτε δεν το αλλαζω

Γεια σου. ..!!και σε μένα την πρώτη φορά δεν αισθάνθηκα διάφορα με τα χάπια που μου έδωσε ο γιατρός μου κι εγώ του το είπα και μου είπε το ίδιο ότι με βλέπει καλύτερα από επιμονή μου μου αλλάζει χάπια και πάλι καμία διάφορα .είδα στην τηλεόραση μια εκπομπή που μιλούσε κάποιος γιατρός ότι κάθε ασθενής χρειάζεται να βρει τα χάπια που του κάνουν καλό και έτσι πήγα σε άλλο γιατρό γιατί ο προηγούμενος δεν ήταν και τόσο πρόθυμος .να μην τα πολύ λόγω μετά από περιπέτειες έκανα όρους με αναφρανιλ και τώρα παίρνω τα χάπια.και παίρνω και τα ρεμερον καμία φορά για τον ύπνο...!!!! Εμένα τα χάπια με βοήθησαν αλλά δεν μου έλυσαν το πρόβλημα μου χρειάστηκε πολύς χρόνος μεγάλη υπομονή και επιμονή.όλα είναι μέσα στο μυαλό .....καλό κουράγιο....!!!!

rita-2 ευχαριστώ για την απάντηση και σορρυ που απαντώ τόσο αργά.Χθες συζήτησα πάλι με τη γιατρό μου και μου είπε ότι πάμε καλά.
Δεν ξέρω τι να πώ.εγώ σήμερα πάλι ξύπνησα με άγχος και έχω και αυτό το τρέμουλο στα χέρια που είναι και η αφορμή για τις κρίσεις πανικού.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω.Αυτή δεν δέχεται να αλλάξουμε το φάρμακα,και την εμπιστεύομαι είναι αλλά και πάλι να παίρνω φάρμακα και να έχω κρίσεις.

Γεια σου, δεν εχει μειωθει καθολου το ποσοστο της εντασης των κρισεων με την αγωγη ?

Γεια σου Constantly curious.Ναι έχει μειωθεί,δηλαδή δεν νιώθω ένταση όλη την ημέρα μόνο που παθαίνω ακόμη κρίσεις.
Το ξέρω ότι οι σκέψεις μου το προκαλούν αυτό,γιατί υπάρχουν μέρες που δεν σκέφτομαι συνεχώς τα συμπτώματα και είμαι καλά.
Απλά περίμενα πια πολλά από τα φάρμακα.
Υπάρχουν και οι μέρες που ξεκινούν άσχημα και καταφέρνω να τις αλλάζω με θετική διάθεση.
Υπάρχουν όμως και εκείνες οι μέρες που είμαι τρομοκρατημένη και δεν αντέχω όποτε χρειάζομαι και ζάναζ.

Δωσε χρόνο στον εαυτο σου να διαχειριστει το αγχος που συσωρευτηκε, ξερω οτι υπαρχει και η εξωτερικη πιεση να γινουν ολα καλα κατι που προκαλει και αλλο αγχος.
Οπως ειπες καποιες μερες ειναι καλες, καποιες τις αλλαζεις με πεισμα, συνεχιζεις και λογικα θα υπερτερησει το καλο αποτελεσμα. :)

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Constantly curius.Δεν θα παραιτηθώ δεν λέω.
Αυτές τις μέρες με πολύ πείσμα προσπαθώ να είμαι καλά.Και όντως οι κρίσεις κρατούν λίγα μόλις λεπτά.
Πιο πολύ σ'αυτό με έχει βοηθήσει η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία.
Εσύ πως είσαι?Θυμάμαι πριν από κάποιο και εσύ είχες κρίσεις εν μέσω θεραπείας η σε μπερδεύω με άλλο μέλος.

Ισως να με μπερδευεις με αλλο μελος. Εγω παλευω να κρατηθω στο επιπεδο που εχω φτασει... μετα απο πολλες κρισεις πανικων και καταθλιψη. Προσπαθω να μην γυρισω πισω. Τις νυχτες συνηθως νιωθω χαλια αλλά δινω κουραγιο στον εαυτο μου λεγοντας οτι το αυριο θα ειναι διαφορετικο. Ψυχικες δυσκολιες ειναι αυτες ... με ντεπον δεν περνανε :cool:

Χαίρομαι για σένα που έχεις φτάσει σε σημείο που διαχειρίζεσαι το άγχος σου αποτελεσματικά.
Δεν λύνονται με ένα ντεπόν τα άτιμα τα ψυχολογικά θέματα ναι.
Χρειάζεται πολύ υπομονή και επιμονή.
Εσύ παίρνεις αγωγή?

Φυσικα... εδω και 6 χρονια. Αντικαταθλιπτικο αγχολυτικο και ρεμερον το οποιο το εχω μειωσει και μαλλον ισως να κοπει. Καθε μερα ξεκιναω απο το μηδεν. Και τωρα θα με πιασουν κρισεις αγχους απλα τις δουλευω με λιγο περισσοτερο τσαγανο να στο πω και ετσι. Ολοι αγωνιζομαστε. Η μαχη οσο ζουμε θα υπαρχει αλλά μετα απο τοση μαυριλα εχω αναγκη να δω και λιγο φως.

Εγώ δυστυχώς δεν πήρα αγωγή από την αρχή οπότε και έχω αποκτήσει και πολλές άσχημες εμπειρίες.
Αλλά τώρα για πρώτη φορά ξεκίνησα επιτέλους φαρμακευτική αγωγή γιατί δεν παλευόταν άλλο.
Εσύ τι πρόβλημα έχεις αν επιτρέπεται?
Το αγχολυτικό μαζί με αντικαταθλιπτικά.Και εγώ παίρνω ζάναξ που και που,δεν ξέρω φοβάμαι να μην εθιστώ σε αυτά αλλά πραγματικά κάποιες φορές το χρειάζομαι.
Μου αρέσει πάντως που αγωνίζεσαι και δεν το βάζεις κάτω.Συνέχισε έτσι.Δίνεις και σε μας τους άλλους κουράγιο.
Σ'ευχαριστώ πάντως για τις απαντήσεις γιατί έτσι απέκτησα και λίγο παραπάνω πείσμα και παλεύω περισσότερο.

Quote:

---

Originally Posted by Gravity

Εγώ δυστυχώς δεν πήρα αγωγή από την αρχή οπότε και έχω αποκτήσει και πολλές άσχημες εμπειρίες.
Αλλά τώρα για πρώτη φορά ξεκίνησα επιτέλους φαρμακευτική αγωγή γιατί δεν παλευόταν άλλο.
...
Απλά περίμενα πια πολλά από τα φάρμακα.

---

Θέλω να πω κάποια πράγματα, και πιστεύω ότι θα σε δυσαρεστήσω. Οι περισσότεροι από εμάς που τυχαίνει να συναντήσουμε κάποιο ανάλογο πρόβλημα, επιλέγουμε κάποια στιγμή να πάρουμε κάποια φάρμακα. Άλλωστε τα συστήνουν οι περισσότεροι γιατροί.
Εδώ είναι που θα σε δυσαρεστήσω. Μπορώ να σου μιλήσω από προσωπική εμπειρία, αλλά και από άλλους που το έχω κουβεντιάσει. Τα φάρμακα επιδρούν σε πολύ μικρό ποσοστό στο κάθε πρόβλημα. Εκτός αν κάποιος παίρνει τόνους, που τότε θα είναι σχεδόν φυτό όλη τη μέρα. Αν διαβάσεις αρκετά θέματα εδώ, θα το διαπιστώσεις και η ίδια αυτό που λέω. Θα δεις ότι δεν υπάρχει κάποιος που να πει "θεραπεύτηκε" παίρνοντας κάποια φάρμακα.

Έχεις δίκιο, το αντικαταθλιπτικό έχει εξαιρετικά μικρή επίδραση, ως και καθόλου. Παρατήρησέ το και στο εαυτό σου. Είχα και εγώ αρχικά, την ίδια αναμονή να κάνει κάτι... Αλλά δεν.
Μπορεί να ακούσεις πολλούς που να λένε, ε! αυτό βοηθάει πιο πολύ, κλπ, κλπ. Αλλά ρώτησε εδώ, υπάρχει κάποιος που να έλυσε το θέμα με τα φάρμακα?

Το ηρεμιστικό, έχει αρκετή επίδραση, στην ουσία όπως κάποιος μπορεί να πιεί ένα ποτήρι ποτό, κάτι ανάλογο.


> Το έχω πει και προσπαθεί να μου λέει ότι έχω βελτιωθεί και δεν το καταλαβαίνω.
> Πως γίνεται αυτό δεν το ξέρω.
> Κάνουμε παράλληλα και γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία.
> Δεν ξέρω τι να πω.Η γιατρός μου μου λέει να περιμένουμε ακόμη λίγο,αλλά δεν
> ξέρω δεν θα έπρεπε με τα φάρμακα να μην έχω κρίσεις?

Θα σε δυσαρεστήσω πάλι. Μην βασιστείς σε γιατρό ή ψυχολόγο για τη λύση των προβλημάτων. Η λύση είναι δύσκολη, για όποιον έχει τύχει να βρεθεί σε ανάλογη θέση. Κυρίως γιατί ο περισσότερος κόσμος τρέχει μόνο σε φάρμακα και ψυχολόγο. Επίσης διάβασε εδώ διάφορες εμπειρίες. Αν δεις κάποιον να λέει ότι βοηθήθηκε, μετά ρίξε μια ματιά στο ιστορικό των προηγούμενων post (<username> --> Profile --> Find latest posts). Παρατήρησε ότι διαβάζεις χωρίς προκατάληψη. Και αφού διαβάσεις πολλά, τότε κάτσε να βγάλεις συμπεράσματα.
Ελπίζω, να τα ακούσεις αυτά, και να μη με θεωρήσεις προκατειλημένο.

Προσθήκη: Τώρα που τα έγραψα αυτά, σκέφτηκα -αργότερα κάποια στιγμή- να ανοίξω ένα thread με ακριβώς αυτό το θέμα.

John11 Στο περισσοτερο μέρος της απάντησης σου διαφωνώ. Δηλαδη τι? Παίρνεις αντιπροσωπευτικό δειγμα για όλο το πληθυσμο εκει έξω με βάση το φορουμ εσυ?Ωραία λογική.
Φέρνω ήδη στο μυαλό μου προσωπικά (μαζί με μενα) εκτος απο το φορουμ εδω ότι βοηθήθηκαν και απο ψυχολόγο και απο φάρμακο και άλλους που το ξεπέρασαν τελείως.
Το θέμα έγκειται στη προσπάθεια να εντοπίσεις "τα προβληματα σου" και στην δυναμη να τα αντιμετωπίσεις και να τα ξεπεράσεις!

Quote:

---

Originally Posted by Gravity

Εγώ δυστυχώς δεν πήρα αγωγή από την αρχή οπότε και έχω αποκτήσει και πολλές άσχημες εμπειρίες.
.

---

Οταν τα βαζω κατω, κανονικα θα επρεπε απο την εφηβεια να εχω επαφη με εναν ανθρωπο με γνωσεις επι της διαχειρισης των ψυχικων ζητηματων.
Περασα μια εφηβεια με αυτοκτονικο ιδεασμο και κανεναν να μιλησω για αυτο. Δεν ξερω πως κατορθωνα να συνεχιζω "φυσιολογικα" τη ζωη μου με παρεα,σπουδες κτλ.

Οταν εφτασα -απελπισμενη- πια στον ψυχιατρο ειχα χασει ηδη πολυ χρονο. Ηξερα οτι εκει επρεπε να στραφω. Κομπος μεγαλος και ανησυχια.
Οι εμπειριες μας ειναι σαν το μαχαιρι, θα κοψεις το ψωμακι ή θα κοψεις το χερακι ?
Μη νομιζεις οτι εχω τακτοποιησει αψογα ολα τα θεματα. Συνεχιζω να αγωνιζομαι ελπιζοντας στην ιαση. Δεν ελπιζω πως τα χαπια θα με κανουν ΑΛΛΟ ανθρωπο. Δεν ελπιζω πως η ψυχοθεραπεια θα με κανει ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ. Δεν ελπιζω στο γρηγορο αλλα πιστευω στο μακροπροθεσμο.
Φυσικα και βοηθαει το αντικαταθλιπτικο να δω λιγο ηλιο και το αγχολυτικο να μην επιστρεψω σε μονιμη αυπνια... μετα απο αυτο ομως ειναι στο δικο μας χερι ποσο θα αλλαξουμε ζωη για να μας προστατεψουμε.

Δεν πιστευω στην διαγνωση 100% οτι αποτελει σανιδα σωτηριας, με εχει διαγνωσει με γενικευμενη αγχωδη διαταραχη( αρα οχι σαφη και οχι συντομα θεραπευομενη ε ναι...) και εχω στο κουτακι μου ή στη βαλιτσα μου ενα επεισοδιο μειζων καταθλιψης. Αν κατσω να γραψω πως και τι προηγηθηκε και τι επακολουθησε σε αυτα τα 6 χρονια δεν θα με φτασουν οι σελιδες.

Θελω μονο να σου πω... να τηρησεις ευλαβικα την αγωγη σου, να δινεις χρονο στον εαυτο σου να προσπαθησεις να ακουσεις τι εχει να σου πει.
π.χ σε αγχωνουν χωροι ? ανθρωποι ? υποψιες? απο που ξεκινα ο μιτος της διαταραχης σου ? --- και εδω βρισκεται το σημειο κουμπι-κλειδι... θελει χρονο για να μαζεψεις τα κομματακια του παζλ και οπως δηποτε ενα στηριγμα για να μην καταρευσεις.

Εφτασα στην καταθλιψη απο την ΥΠΕΡ προσπαθεια να διαχειριστω διαταραχη συν ευθυνες. Αφου σταθηκα και πετυχα μετα βρεθηκα σε ενα μηδεν. Ο εγκεφαλος εδειχνε παντελη αρνηση αποδοχης αλλαγων. Μπορει τωρα να το γραφω ετσι αλλα τοτε δεν παρηγαγα καμια μα καμια βοηθητικη σκεψη.
Δεν το εχω πει ποτε αλλα θα το πω σημερα. Εμπαινα στο φορουμ και διαβαζα τοτε, τις λιγες ωρες που επελεγα να εχω τα ματια μου ανοιχτα. Το γεγονος οτι παρα πολλοι ανθρωποι εγραφαν αυτα που ενιωθα και εγω στο τοτε ηταν ενα φωτακι για να μην με αποτελειωσω.

Εχω ακουσει τοσες -π@@@ριες για τις ψυχικες διαταραχες που ειλικρινα το φορουμ αποτελει ενα πιο ασφαλη λιμανι σε σχεση με την γνωμη του μεσου ορου. Μεχρι και δαιμονισμο αποκαλουν την καταθλιψη. Εγωκεντρισμο, παρτακισμο, ενα - ω μποοο και εσυ προβληματα δεν εχεις και προβληματα σου δημιουργεις-
-Να σε προσεχεις. Οτι θες και μπορω μακαρι να βοηθησω.

Αυτα...:)

εδω γραφουμε παπαριεσ κυριωσ που μπορει για καποιουσ να ναι βοηθητικεσ αλλα μεχρι ενα σημειο
πρεπει εσεισ οι νεοι να φερθητε εξυπνα και να ζησετε μη σασ γινει εθισμοσ αυτο το πραγμα επειδη καποτε σασ βοηθησε
εγω εμαθα ενα πραγμα απο τη ζωη μου και το να φευγεισ απο καπου μπορει να σου βγει σε καλο δεν ειναι απαραιτητα αποτυχια
αρκει να σασ πω οτι εχω αλλαξει δεκα δουλειεσ και τωρα που ειμαι αγροτησ καταφερα επιτελουσ να γινω και μαστορασ
που παντα ασχολιομουνα απο μικροσ εχω την ιδια εξελι9ξη σε γνωσεισ με εναν τησ ηλικιασ μου κι ασ μη με κρατησαν σε καμια δουλεια
εχω αλλαξει και σαν ανθρωποσ πλεον μαθαινω οτι περισσοτερο μπορω για τη δουλεια και μετα φευγω μονοσ μου αμα δω τα ζορικα
ετσι κι αλλιωσ λεφτα ποτε δεν πηρα οποτε το γυρισα στο οτι μαθεισ καλο ειναι για να μπορεσω να λειτουργησω

Quote:

---

Originally Posted by elis

εδω γραφουμε παπαριεσ κυριωσ που μπορει για καποιουσ να ναι βοηθητικεσ αλλα μεχρι ενα σημειο
πρεπει εσεισ οι νεοι να φερθητε εξυπνα και να ζησετε μη σασ γινει εθισμοσ αυτο το πραγμα επειδη καποτε σασ βοηθησε
εγω εμαθα ενα πραγμα απο τη ζωη μου και το να φευγεισ απο καπου μπορει να σου βγει σε καλο δεν ειναι απαραιτητα αποτυχια
αρκει να σασ πω οτι εχω αλλαξει δεκα δουλειεσ και τωρα που ειμαι αγροτησ καταφερα επιτελουσ να γινω και μαστορασ
που παντα ασχολιομουνα απο μικροσ εχω την ιδια εξελι9ξη σε γνωσεισ με εναν τησ ηλικιασ μου κι ασ μη με κρατησαν σε καμια δουλεια
εχω αλλαξει και σαν ανθρωποσ πλεον μαθαινω οτι περισσοτερο μπορω για τη δουλεια και μετα φευγω μονοσ μου αμα δω τα ζορικα
ετσι κι αλλιωσ λεφτα ποτε δεν πηρα οποτε το γυρισα στο οτι μαθεισ καλο ειναι για να μπορεσω να λειτουργησω

---

Γειά σου βρε Έlis ... ! με τα ωραία σου !

καλα ειδεσ πωσ τα λεω ετσι ειναι να μην με πιασει το συγραφικο ταλεντο δεκαχρονου
που εχω μεσα μου μετα δινω ρεστα τωρα δεν παιζω

https://www.youtube.com/watch?v=dvgZkm1xWPE

εχω κι αυτο για μερικουσ και μερικεσ αν και το χω ξαναβαλει ειναι παλιο πλεονhttps://www.youtube.com/watch?v=-IUbxLryyUk

κι αυτο παλιο αλλα διαχρονικο θα ελεγαhttps://www.youtube.com/watch?v=kDVm4rb1t5c

John11 δυσάρεστα αυτά που γράφεις αλλά συμφωνώ μαζί σου.
Το έχω διαπιστώσει σε εμένα την ίδια ότι το αντικαταθλιπτικό δρα λίγο σ'αυτό που έχω και το αγχολυτικό άμεσα και πιο πολύ.
Και ναι κανένας ψυχολόγος η ψυχοθεραπεία από μόνη της δεν φέρνει τη λύση,διότι έχω κάνει και τα προηγούμενα χρόνια ψυχοθεραπεία.
Το θέμα όμως είναι τι μπορεί τελικά να βοηθήσει.Έχω δοκιμάσει πολλά 3 χρόνια που προσπαθούσα χωρίς φάρμακα αλλά δυστυχώς το πρόβλημα είναι δύσκολο.
Εσένα τι σε βοηθά σε όλη αυτή την ιστορία(δεν ξέρω και τη πρόβλημα έχεις)?

Ξέρεις στο παρελθόν είχα ξαναπάθει αγχώδη διαταραχή,ήμουν σε πολύ χειρότερη συναισθηματική κατάσταση απ'ότι τώρα δεν μπορούσα να κοιμηθώ καθόλου επί ένα μήνα.
Τότε λοιπόν πήρα για ένα μήνα ζάναξ και υπνωτικό για 2 εβδομάδες.Ήμουν μόλις 22 ετών και μόλις λύθηκε το θέμα του ύπνου που με τρόμαζε πολύ ηρέμησα,αλλά το θέμα δεν τελείωσε εκεί.
Πέρασα άσχημα για 1,5 χρόνο χωρίς ψυχοθεραπεία και βοήθεια καθώς τα θεωρούσα ταμπού. Το αποτέλεσμα όμως ήταν πολύ θετικό και γρήγορο.Μετά από 1,5 χρόνο κάπου ξέχασα τα πάντα.
Πιστεύω λοιπόν πώς το λάθος μου αυτή τη φορά είναι ότι το ψάχνω πολύ το θέμα,βιβλία αυτοβοήθειας,άρθρα,ιστοσελ ίδες ότι θες.
Δεν έχω λοιπόν την ευκαιρία να ξεχάσω.Αυτή πιστεύω ότι είναι η διαφορά με πριν σε συνδυασμό με το γεγονός ότι παλαιά είχα αποδεχθεί το πρόβλημά μου και δεν περίμενα θαύματα.
Δεν περίμενα τίποτα βασικά πίστευα θα μείνω για πάντα έτσι,και ζούσα τη καθημερινότητα μου με αυτό που είχα.
Τώρα περιμένω πολλά,να δω αποτέλεσμα από όλα όσο έχω μάθει από ψυχοθεραπείες και από άλλες πηγές,να γιατρευτώ γρήγορα,να γίνει ένα θαύμα.
Και εδώ είναι που τρώω τα μούτρα μου.ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΟΛΛΑ και ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΖΗΣΩ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ.
Έγραψα πολλά,ελπίζω να βγαίνει κάποιο νόημα από αυτά που γράφω.

καταφερεσ κι εβγαλεσ ψυχολογικο ενω εισαι καλα συγχαρητηρια κερδιζεισ βραβειο δεν ησυχαζω ποτε

Constantly curius διάβασα χθες αυτά που γράφεις και συγκινήθηκα ,με έπιασαν τα κλάματα ειδικά εκεί που λες να σε προσέχεις δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω.
Φαίνεται να έχει κάποιο νόημα και για σένα και για μένα αυτό.
Μπορεί να μην σε γνωρίζω αλλά σε καταλαβαίνω,σε νιώθω και σε πονώ λες και σε ξέρω.
Φαίνεται να έχεις περάσει πολύ δύσκολα τα προηγούμενα χρόνια.
Και εγώ έφτασα σε αυτή τη κατάσταση γιατί δεν με προσέχα,πάντα κοιτούσα τις υποχρεώσεις και τις δουλείες και ποτέ εμένα.
Ήθελα να τα κάνω όλα καλά, και η ζωή μου έγινε απλά ένας αγώνας δρόμου.
Πάντως παίρνω κουράγιο απο σένα γιατί όπως και να έχει αγωνίζεσαι και συνεχίζεις.
Εύχομαι κάποια στιγμή να γιατρευτούμε όλοι.:)

elis τι εννοείς?

Nα δω ποσες φορες θα επαναλαμβάνουμε εδω μέσα οτι τα φάρμακα ειναι ανακουφιστικά απλά και λειτουργούν προσωρινά σε αγχωδεις κυρίως περιπτώσεις. Δεν σου λύνουν το θέμα και ΌΧΙ δεν είναι "πρόβλημα" όπως πολλοι τ μεταφράζουμε. Η ψυχοθεραπεία για όσους βοηθάει εχει μακροπρόθεσμα αποτελεσματα. Και το κυριοτερο εισαι ΕΣΥ και η ΠΙΣΤΗ στον εαυτό σου οτι μπορεις ν αλλαξεις τον κοσμο όλο. Πολύ χρήσιμα είναι τα άρθρα της ιστοσελιδας αυτής ριξτε κ καμια ματιά μερικοί.

τι να ενοω εβγαλεσ καινουριο ψυχολογικο αρνσησ να ζησω επειδη θελω να γινω καλα
το χω και γω αυτο αλλα οχι σε τοσο μεγαλο βαθμο εγω ισα που παω μεχρι την καφετερια
για να ηρεμησω γτ σπιτι δεν μπορω να ηρεμησω εγω θελω να βρω μια δουλεια τησ προκοπησ
δηλαδη ευκολη με ενα μισθο κανονικο για την εμπειρια μου δηλαδη εφτακοσια ευρω και να φυγω απο το σπιτι μπασ και ηρεμησω

Λάθος Post.

Quote:

---

Originally Posted by Gravity

Constantly curius
Εύχομαι κάποια στιγμή να γιατρευτούμε όλοι.:)

---

Τσεκαρε το Thread απο Breath :) http://www.e-psychology.gr/forum/sho...89%CE%AE%CF%82

Μου εκανε καλοοο

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Δεν το εχω πει ποτε αλλα θα το πω σημερα. Εμπαινα στο φορουμ και διαβαζα τοτε, τις λιγες ωρες που επελεγα να εχω τα ματια μου ανοιχτα. Το γεγονος οτι παρα πολλοι ανθρωποι εγραφαν αυτα που ενιωθα και εγω στο τοτε ηταν ενα φωτακι για να μην με αποτελειωσω.
Εχω ακουσει τοσες -π@@@ριες για τις ψυχικες διαταραχες που ειλικρινα το φορουμ αποτελει ενα πιο ασφαλη λιμανι σε σχεση με την γνωμη του μεσου ορου. Μεχρι και δαιμονισμο αποκαλουν την καταθλιψη. Εγωκεντρισμο, παρτακισμο, ενα - ω μποοο και εσυ προβληματα δεν εχεις και προβληματα σου δημιουργεις-
-Να σε προσεχεις. Οτι θες και μπορω μακαρι να βοηθησω.:)

---

Εδώ είναι που καταλαβαίνω πραγματικά. Με όλο μου το σεβασμό για εσένα.

Quote:

---

Originally Posted by Gravity

John11 δυσάρεστα αυτά που γράφεις αλλά συμφωνώ μαζί σου.
Εσένα τι σε βοηθά σε όλη αυτή την ιστορία(δεν ξέρω και τη πρόβλημα έχεις)?

---

Με βοηθάει το να καταλαβαίνω τις αιτίες. Αυτή η κουβέντα περιλαμβάνει εξαιρετικά πολλά πράγματα και δεν είναι μόνο μια πρόταση. Αν δεν είχα καταλάβει αυτά που έχω καταλάβει θα ήμουνα κάτι άλλο. Αυτό το "άλλο" πίστεψέ με ούτε να το φανταστώ δεν θέλω!
Μου ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβω.
(Αυτό δε σημαίνει ότι έλυσα τα προβλήματα. Άλλωστε κανείς δεν ξέρει εντελώς τι θα ήταν διαφορετικά αν κάναμε κάτι διαφορετικό. Δεν ξέρω τι θα ήταν αν δεν είχα καταλάβει κάποια πράγματα. Γίνεται να υποθέσουμε? Απλά προχωράμε προσπαθώντας να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε).
Και τώρα επίσης μου είναι δύσκολο να καταλαβαίνω. Αλλά καταλαβαίνω 100 φορές περισσότερα απ' ότι παλιότερα. Πιθανόν πάλι να είναι λίγο και να χρειάζεται 1000 φορές, δηλαδή 10 φορές περισσότερο από τώρα!


> δεν ξέρω και τι πρόβλημα έχεις?

Κάποιο βαθμό αυτού που με μια λέξη το ονομάζουμε αγοραφοβία. Σημείωση, η λέξη δεν εκφράζει το τι είναι. Γι' αυτό απέφυγε να έχεις την "εικόνα" του, αφού δεν το γνωρίζεις. Μη σχηματίσεις εικόνα για αυτό, γιατί θα προέρχεται από τα λίγα που μπορεί να έχεις ακούσει για άλλα θέματα, και τις ελάχιστες γνώμες που μπορεί να έχεις ακούσει που εκφράζονται με πλάγιο και πολύ επιφανειακό τρόπο. Στην ουσία δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο ή τίποτα το διαφορετικό από κάθε δυστυχία μικρή ή μεγάλη.


> Ξέρεις στο παρελθόν είχα ξαναπάθει αγχώδη διαταραχή,ήμουν σε πολύ χειρότερη
> συναισθηματική κατάσταση απ'ότι τώρα δεν μπορούσα να κοιμηθώ καθόλου επί ένα
> μήνα.

> Πιστεύω λοιπόν πώς το λάθος μου αυτή τη φορά είναι ότι το ψάχνω πολύ το θέμα,
> βιβλία αυτοβοήθειας,άρθρα,ιστοσελ ίδες ότι θες.

Κατ' αρχή, παραμέρισε το τι έχεις περάσει. Παραμέρισέ το εντελώς. Μην προσπαθήσεις να το απφύγεις όταν η σκέψη το φέρνει, αλλά και μην μείνεις σ' αυτό πολύ περισσότερο απ' όσο χρειάζεται. Δώσε του απλά τη σημασία που του χρειάζεται. Ας ήταν όσος χρόνος και να ήταν, ας ήταν σε οποιαδήποτε ένταση και να ήταν. Ποτέ δεν μπορεί να παραμεριστεί εντελώς. Μην προσπαθήσεις όμως να το παραμερίσεις.
Όταν το "παραμερίσεις" με αυτό τον τρόπο, άρχισε να βλέπεις και το τώρα.


> Και εδώ είναι που τρώω τα μούτρα μου.ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΟΛΛΑ και ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΖΗΣΩ ΜΕ
> ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ.

Αυτή η έκφραση δεν μ' αρέσει. Είναι από τα λάθη που "ακούγονται" γενικά από τον περισσότερο κόσμο. Όταν κάποιος έχει προβλήματα έρχονται πολλοί και του λένε μια τέτοια ανοησία. Είναι σαν να σου λένε "ζήσε με αυτά που έχεις και να είσαι και ευτυχισμένος. Θα απάντήσω, "τι λες ρε φίλε, θα πρέπει να ζήσω με τη δυστυχία που έχω τώρα? Τρελός είσαι? Ή τόσο ανεύθυνος να μην σε νοιάζει αν υποφέρω?". Είναι το αντίστοιχο που λέει ο/η Constantly curious "ενα - ω μποοο και εσυ προβληματα δεν εχεις και προβληματα σου δημιουργεις-". Μακάρι να είχα γύρω μου ανθρώπους που να μην έλεγαν τις αντίστοιχες ανοησίες. Τότε γίνεσαι περισσότερο ελεύθερος.


> Τώρα περιμένω πολλά,να δω αποτέλεσμα από όλα όσο έχω μάθει από ψυχοθεραπείες
> και από άλλες πηγές,να γιατρευτώ γρήγορα,να γίνει ένα θαύμα.

Τι έχεις μάθει?

John11 στη θεωρία έχω μάθει πολλά στη πράξη όμως φαίνεται να νικά η διαταραχή πανικού τις περισσότερες φορές.
έχω μάθει πρόσφατα τεχνικές χαλάρωσης,απόσπασης προσοχής,αλλαγής σκέψεων στο πλαίσιο της γνωσιακής-συμπεριφορικής θεραπείας.
Αυτά με βοηθούν κάπως,αλλά αυτή η αναμονή και ο φόβος της επόμενης κρίσης δεν λένε να φύγουν.
Γι'αυτό και ξαναμπαίνω στο φαύλο κύκλο ξανά.
Παλαιότερα όμως μόνο συζήτηση έκανα με τη ψυχολόγο μου.Μου έλεγε απλά να μην κοιτώ τα συμπτώματα να κάνω σαν να μην υπάρχουν.
Έλα όμως που υπήρχαν και ήταν το μόνο που με απασχολούσε.
Θεωρώ ότι είναι η πρώτη φορά που κάνω σωστή ψυχοθεραπεία.
Και η ιατρός μου μου ξεκαθάρισε πλέον χθες ότι τα φάρμακα βοηθούν απλά σε έναν βαθμό και τίποτα παραπάνω.

Quote:

---

Originally Posted by Gravity

John11 στη θεωρία έχω μάθει πολλά στη πράξη όμως φαίνεται να νικά η διαταραχή πανικού τις περισσότερες φορές.
έχω μάθει πρόσφατα τεχνικές χαλάρωσης,απόσπασης προσοχής,αλλαγής σκέψεων στο πλαίσιο της γνωσιακής-συμπεριφορικής θεραπείας.
Αυτά με βοηθούν κάπως,αλλά αυτή η αναμονή και ο φόβος της επόμενης κρίσης δεν λένε να φύγουν.
Γι'αυτό και ξαναμπαίνω στο φαύλο κύκλο ξανά.

---

Θέλω να το σκεφτώ με ένα ανάλογο. Στη θέση του κάθε προβλήματός μας να βάλουμε την πείνα.
Ας υποθέσουμε ότι πεινάω. Θα έχω τα προβλήματα της πείνας και τα συμπτώματα επίσης. Ίσως να ζαλίζομαι, να είναι το σώμα μου διαφορετικό από το κανονικό, κλπ. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ψυχολογικά προβλήματα. Υπάρχει μια αιτία (που στην αντίστοιχη περίπτωση είναι η πείνα, αλλά στα ψυχολογικά ας πούμε είναι το Α). Και έτσι υπάρχουν τα συμπτώματα που είναι κρίσεις πανικού, αγοραφοβία, κατάθλιψη, κλπ. Για την ώρα ας μην ασχοληθούμε με την αιτία Α.

Η πείνα και τα συμπτώματά της είναι κάτι το φυσιολογικό.

Μετά αισθάνομαι άσχημα για τα συμπτώματα της πείνας μπροστά σε κόσμο. Και έτσι, προσπαθώ να κρύψω τα συμπτώματα, να μην φαίνονται στους άλλους. Γι' αυτό σκέφτομαι λύσεις, ίσως ζητήσω βοήθεια από άλλους. Και μαθαίνω τεχνικές ή κόλπα για να μειώσω τα συμπτώματα της πείνας αλλά και την ίδια την πείνα. Αλλά ότι και να κάνω σ' αυτό το θέμα τα συμπτώματα πάντα θα υπάρχουν και η πείνα θα συνεχίσει να υπάρχει.

Στο τέλος ίσως φτάσω να με ενδιαφέρουν περισσότερο τα συμπτώματα της πείνας παρά η ίδια η πείνα.

Η πείνα είναι φυσιολογική καθώς και τα συμπτώματά της. Τα ψυχολογικά προβλήματα γενικά δεν θεωρούνται φυσιολογικά και εδώ ξεκινά το πρόβλημα. Είναι φασισμός, ένας φασισμός που φυσικά συμμετέχουμε όλοι μας σε αυτόν. Άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο. Υπάρχει η "ξινίλα" που έχει κάποιος για οτιδήποτε το διαφορετικό. Για το αν είναι κάποιος παχύς, για το αν είναι λεπτός, για το πότε και πόσο κοιμάται, για τη φυλή ή την ομάδα που μπορεί να ανήκει, για την οικονομική κατάσταση, για το πόσο όμορφος ή άσχημος είναι, για την κάθε λεπτομέρεια της συμπεριφοράς και της εμφάνισης. Μπορεί κάποιος να φτιάξει ένα βιβλίο με τις "ξινίλες" που έχουμε οι άνθρωποι στο διαφορετικό. Δεν μιλάω γενικά, μιλάω συγκεκριμένα, δες τις συγκεκριμένες αντιδράσεις σε δικές σου συμπεριφορές και εμφάνιση.

Μη θεωρώντας την πείνα φυσιολογική δεν μας "επιτρέπεται" να ασχοληθούμε με το ίδιο το πρόβλημα. Το μυαλό ασχολείται πως να κρύψει απλά τα συμπτώματα. Και χάνει σε αυτό όλες του τις δυνάμεις για να μπορεί να λύσει το πρόβλημα.

Τζον εχεις δικιο...