Originally Posted by
Νεραιδα
χαιρετώ μετα απ καιρό!
Απλά θέλω να τονίσω πως κι εγώ όπως κι εσεις (φαντάζομαι)
πόση προσπάθεια κάνω για να αγαπήσω τον εαυτό μου
και να αποδεχτώ τα αρνητικά μου...
γιατί απο μικρή για τον χ λόγο κ λόγω μαλλον χαρακτήρα,γονιδίων
δεν έμαθα να ακούω και να με αγαπώ. Συνήθιζαν βλέπετε τα θέλω των αλλων να είναι πρώτα απ τα δικα μου και να σου κ οι κρισεις πανικου...
κ τώρα ως ενήλικας να δυσκολεύομαι κ να ξανα συναρμολογούμαι..φτου κ απ την αρχη..
Το παλεύω όμως! Δεν θ μας νικήσει παιδιά! Κάθε μέρα είναι μια καινουρια αρχή.
Πέφτω αρκετές φορες για ν μν πω συνέχεια σχεδον, αλλα προσπαθώ να ξανασηκώνομαι με όσα εφόδια έχω! Πίστη και υπομονή.
Θέλουν χρόνο αυτά. Κουράγιο μας.:p