φιλική σχέση -η στάση μου απέναντί του
Καλησπέρα σας.
Σας γράφω σχετικά με μια φιλική σχέση που είχα ή που νόμιζα πως είχα.
Ήμασταν φίλοι 4 χρόνια ,άντρας αυτός , γυναίκα εγω. Ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα από δική του πρωτοβουλια μέσω κοινών γνωστών, χωρίς να μου χει δείξει κάτι ερωτικό μιας και από τότε ήμουν σε σχέση όπως κι όλα αυτά τα χρόνια της παρεάς μας .
Τον έβλεπα πάντοτε φιλικά, σαν αδερφό μου, μου συμπαραστεκοταν, με νοιαζόταν , μιλούσαμε καθημερινά μέσω μηνυμάτων και τηλεφώνου και βγαίναμε, οι 2 μας συνήθως, απέφευγε να βγαίνουμε με 3ους. Η συμπεριφορά του δεν ήταν πάντοτε φιλική, αρκετά υπονοούμενα, κοπλιμέντα για το πόσο γυναίκα είμαι και πώς τέτοιες γυναίκες του αρέσουν ,μου πετούσε κατά καιρους και ατάκες του στιλ " εε άλλο εμείς, δεν είμαστε ακριβώς φίλοι", αλλα επειδή περνούσα πολύ ομορφα μαζί του και επειδή τέτοια περιστατικά ήταν μεμονομένα,και πάντα έβρισκε καινούριους τρόπιυς να με εκπλήσσει, έκανα πως δεν το έβλεπα.
(Γενικά ποτέ μου δεν είχα έναν άνδρα φίλο. Κανένας μέχρι τώρα δεν με έχει δει φιλικά,ούτε από το σχολείο ,ουτε από την σχολή κτλ. Και είναι κάτι που το είχα απωθημένο, μιας και περνάω ομορφα και με ανδρες, μαρέσει η ανάμεικτη παρέα. )
Όλα καλά μέχρι που ήρθε στη ζωή μου ένας πρώην από τα πολύ παλια ,φίλος του κιόλας, κι άλλαξε η στάση του .Με αυτόν αρχικά απλή παρέα κάναμε αλλα μετά άλλαξαν τα σχέδιά του κι άρχισε να μου κολλάει και του το κοψα. Ο φίλος μου δε, μου έκανε παράπονα ότι βγαινω πιο πολύ με τον άλλο και ότι δεν είναι σωστό και ότι πρώτα εγώ σου ειπα να βγούμε αλλα βγήκες με τον άλλο και διάφορα τέτοια που δεν μου άρεσαν . Κάπου εκέι ξεκίνησαν οι παρεξηγήσεις μιας και κατάλαβα για τα καλά ότι κάτι δεν πάει καλά κι ότι δεν είναι αρκετά φίλος όσο δηλώνει κ όλο τσακωνόμασταν, με πίεζε, μου έκανε σκηνικά όταν έβγαινα με τον άλλο και δεν του το λεγα κτλ. Μου έβαζε λόγια για τον φίλο του (και πρώην μου) . Το αποκορύφωμα ήταν να βγούμε μια φορά η δύο μας με τον φίλο μου και να με πάει στις ερημιες και να μου την πεφτει για τα καλά. Βέβαια πο΄τέ δεν παραδέκτηκε στα ίσα ότι με γουστάρει. Κάποιες φορες μου λεγε ότι με βλέπει φιλικά και άλλες ότι είναι μπερδεμένο. Πάντως πάντα είχα ξεχωριστή θέση στην καρδιά του , μου λεγε πως με αγαπάει . Αλλα μετά από αυτό στις ερημιές του έκανα εξήγηση ότι δεν τον έχω δει ποτέ αλλιώς και φάνηκε πως τον πέιραξε πάρα πολύ αυτό, αλλα ούτε πάλι μου παραδέχτηκε κάτι.
Από τότε πάγωσα πολύ , του πα δεν θέλω επαφές, να μαθαίνω αν είναι καλά και μέχρι εκέι. Πριν μήνες έκανε κινήσεις να βγούμε ,μιας κ είχαμε αρχίσει πάλι να μιλάμε αλλα αρκετά σπάνια, αλλα ποτέ δεν ανταποκρίθηκα και σταμάτησε κ αυτος να μου στέλνει και εγω. Το αγόρι μου με έβαλε κ τον μπλόκαρα στο φβ, μιας κ όπως που είπε καταλαβαίνει πως νιώθω και ότι τον έβλεπα σαν αδερφό μου τόσα χρόνια αλλα δεν γίνεται όσο τα χω μαζί του να ξανακάνουμε παρέα και έχει απόλυτο δίκιο.
Ενιωθα πολύ ανακουφισμένη που έβγαλα ένα τόξο "τοξικό " άτομο από την ζωή μου, που δεν είχα κάποιον να με πιέζει τόσο , δεν άντεχα άλλο αυτήν την μπερδεμένη κατάσταση κι όλα αυτά τα προβλήματα. Μα τελευταία θυμήθηκα πως ήταν ομόνος άνθρωπος που τον ένιωσα τόσο κοντά μου σαν φίλο, όπως κι αυτός, πόσο καλά περνούσαμε όταν ήταν όλα εντάξει και πόσο ωραίες συζητήσεις κάναμε . Πόσο μυ συμπαραστεκόταν και με νοιαζόταν σαν άνθρωπο και πώς καταντήσαμε έτσι. Έχουν γίνει πολλά περισταστικά ππυ δεν τα αναφέρω όλα. Και σκέφτομαι μήπως έπρεπε να του δώσω άλλη μια ευκαιρία. Γιατί είχαμε κ τις κακιές και τις καλές στιγμές αλλα δεν πρέπει να ξεχναμε και τα καλά που μας π΄ροσφερε ένας άνθρωπος και να τα εκτιμάμε.
Θα ήθελα να ξανακάνουμε παρέα, πιστεύω ότι δεν του αρέσω ακόμη , χωρίς να είμαι σίγουρη μιας κ έχουμε καιρό να μιλήσουμε, αλλα είναι δύσκολο μετά από όλα αυτά που έχουν γίνει. Θέλω γνώμες .