Γεια σας, είμαι 31 χρονών, άντρας.
Τον επόμενο Μάρτη θα γίνω 32. Είμαι ακόμα νέος? Με καταθλίβει το ότι μεγαλώνω, πάρα πάρα πολύ :(
Printable View
Γεια σας, είμαι 31 χρονών, άντρας.
Τον επόμενο Μάρτη θα γίνω 32. Είμαι ακόμα νέος? Με καταθλίβει το ότι μεγαλώνω, πάρα πάρα πολύ :(
αντικειμενικα, εισαι.
αλλα το σημαντικο ειναι πως ΕΣΥ νοιωθεις και γιατι.
αυτο, δεν θα στο πουμε εμεις;)
Εγώ έχω πάρα πολλά απωθημένα από την χρυσή δεκαετία των 20 και την εφηβεία που είσαι πραγματικά νέος και τώρα μένω με γονείς, βαριέμαι τη ζωή μου, δεν έχω δουλειά, οι κοπέλες στην δεκαετία των 20 με αντιμετωπίζουν σαν παππού (που είμαι) οι δε συνομήλικες (αν και όχι όλες) μου φαίνονται σαν γριές που θέλουν γάμο. Από την άλλη αν θέλω να κάνω οικογένεια καλύτερα είναι μικρός να την κάνω, χωρίς να έχω τσιλιμπουρδίσει όσο θα ήθελα.. Εντω μεταξύ κυλάνε οι μέρες και μου δίνουν λεφτά οι γονείς μου και βγαίνω έξω με ντροπή και έκανα και μια δίαιτα 10-11 μήνες τώρα και ενώ έγινα πολύ φιτ αλλά στο πρόσωπο μου βλέπω έναν μπάρμπα συν ότι νομίζω ότι έχω νευρική ανορεξία. Αυτά (είναι κι άλλα)..... + ότι διαβάζω άρθρα για το πώς αλλάζει το σώμα μας στα 30 και καταθλίβομαι. Νιώθω γερός σαν βόδι και διαβάζω τις ζωές άλλων στην ηλικία μου και μου φαίνονται σαν πεθαμένοι. Και χοντροίQuote:
Originally Posted by Remedy
τις συνομηλικες σου τις βλεπεις σαν γριες που θελουν γαμο, και τον εαυτο σου τον βλεπεις σαν γερο που δεν θελει γαμο αλλα θα "επρεπε".Quote:
Originally Posted by tzimani
τα εχεις κανει ενα κουβαρι και ταλαιπωρεισαι σε ματαιες και αγονες σκεψεις.
βαλε μια σειρα.
σωστα σκεφτεσαι οτι ΠΡΟΕΧΕΙ το θεμα της δουλειας και της οικονομικης ανεξαρτησιας.
μεχρι να γινει αυτο, δεν εχουν νοημα οι σκεψεις ουτε για παντρειες ουτε για παιδια.
δεν υπαρχει ηλικια που "πρεπει" να κανεις παιδια.
πρεπει να κανεις παιδια, οτανε χεις να ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ.
εσυ σκεφτεσαι με ορους του πως θα σε εβλεπε η κοινωνια κανονταςη μη κανοντας οικογενεια, ενω δενε χεις λυσει ακομα (και λογικα λογω κρισης) αμεσα βιωτικα θεματα.
one at a time, και μεχρι να τα λυσεις απολαυσε την ελευθερη ζωη ;)
Eυχαριστώ για την απάντηση...άντε μακάρι να χεις δίκιο....εμένα πάντως εξακολουθεί να με πληγώνει που δεν είμαι 25. Έπαιζα από μικρός κιθάρα και πάντα ήθελα να γίνω γνωστός μουσικός αλλά και αυτό το όνειρο όσο μεγαλώνω εξαφανίζεται.....Quote:
Originally Posted by Remedy
σε πληγωνει δηλαδη μια παντελως ανεφικτη και ματαιη επιθυμια....Quote:
Originally Posted by tzimani
αυτο ειναι μια αγονη σκεψη που σε φορτιζει αδικα και κυριως σου δινει ΑΛΛΟΘΙ για την πραγματικη ζωη και σε αφηνει να ΚΩΛΛΥΣΙΕΡΓΕΙΣ εναντια στους αληθινους και εφικτους στοχους σου, με αποτελεσμα να καθυστερεις και να βουλιαζεις χειροτερα.
αν δεν αλλαξεις οπτικη, στα 40 θα κλαις που δεν εισαι πια 30, στα 50 που δεν εισαι πια 40 και θα κυλησει ετσι η ζωη σου κλαιγοντας.:rolleyes:
ΞΥΠΝΑ ΚΑΙ ΖΗΣΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ.
Δεν είναι άγονη κι ανέφικτη αν το είχα πάρει ζεστά από νωρίς και είχα αφιερωθεί εκεί που έπρεπε. Είμαι καλός παίκτης και γνωστός ανάμεσα στους γνωστούς. Το γιατί δεν έγινε κάτι είναι γιατί όταν ήταν ο καιρός εγώ πετούσα χαρταετό. Στην τελική, αν το έκανα από τα 20 μέχρι τώρα (όπως μια πληθώρα από μοντέλα, τραγουδιστές, μουσικοί κτλ) παράλληλα με σπουδές, τώρα σιγά σιγά θα σοβάρευα και θα είχα και παραπάνω πτυχία από το ένα βασικό που έχω τώρα και με δυσκολεύει ακόμα πιο πολύ να αποκατασταθώ επαγγελματικά. Συν ότι επειδή είχα και παραπάνω κιλά αλλά ψυχολογικά προβλήματα + ανωριμότητα, έμεινα πίσω και στα ερωτικά μου που μετράνε κανά δυό σχεσούλες μικρές και κάποια ραντεβουδάκια και One night stands.... Aπό όλες τις απόψεις αποτυχημένος.Quote:
Originally Posted by Remedy
αν βάλουμε τις αμφιβολίες σου και τις σκέψεις του Remedy ... έχω καταλήξει από παρομοιες αμφιβολίες .. στην οπτική του Remedy ...μια συνομίλικη σου ..με ανυσηχίες επίσηςQuote:
Originally Posted by Remedy
Εγω τον Φλεβαρη γινομαι 33 και δεν γουσταρω καθολου... :P
Φαντασου καποτε κοροιδευα αυτους που αισθανονται ετσι με την ηλικια τους , τωρα τα λουζομαι!
Είμαι μεγάλος για να πηγαίνω στα μπαράκια να γνωρίζω γκόμενες?
Στα μπαρακια βλεπεις και 50ρηδες.. Ειπαμε κριση ηλικιας αλλα οχι και ετσι! Μην πας στα μπαρακια εσυ , πηγαινε στο ΚΑΠΗ για τσαι :P
Πάμε παρέα ... για βαλσαμόχορτο , σπαθόχορτο , πασιφλώρα , λεβάντα .... συνταγή για αυπνίες ... και χάλαρωση...Quote:
Originally Posted by mnimonio is back
Τώρα θυμήθηκα κ του κουτιού τα παραμύθια ... που άριχζε το παραμύθι κ έλεγε ... Να ο βασιλιάς που πίνει ΤΙΛΙΟΝ και η βασίλισσα με το πλεκτόν ... !
Εγω στης 15 Δεκεμβριου θα γινω 30 και δεν στεναχωριεμαι καθολου για την ηλικια μου.Σε αυτο το θεμα τα εχω βρει με τον εαυτο μου.ΟΛΟΙ γερναμε, ειναι κατι το φυσιολογικο , κανεις δεν μπορει να σταματησει τον χρονο.Παντως 32 χρονων θεωρεισαι ακομα νεος!
Ρε συ τζιμανι , εκλεισα μολις τα 54 , και αισθανομαι μια χαρα . Σε κανεναν δεν αρεσει να γερναει , εξυπακουεται , αλλα σημασια εχει πως αισθανεσαι . Αν αισθανεσαι γέρος , τοτε εισαι . Το σωμα αναποφευκτα γερναει , η ψυχη ομως οχι . Βεβαια γυμναζομαι , προσεχω τον εαυτο μου , το φαγητο μου , το ντυσιμο μου , εχω τα ιδια χομπυ με παλια , αλλα 25 δεν ξαναγινομαι , δεν μενοχλει ομως . Και τωρα εσυ φρικαρεις στα 32 , την πιο δημιουργικη ηλικια ? αναθεωρησε πληζ. Δεν μπορω πλεον να ' χτυπησω ' μια 25 χρονη , αλλα δεν μενδιαφερουν οι ηλικιες αυτες , θα προτιμησω μια μεγαλυτερη . Κοιτα να κρατησεις τα μαλλια σου , το ηθικο σου , να συμβιβαζεσαι με τον χρονο , να εισαι υγιης και ολα θα πανε καλα . Θα σου ξανααπευθυνθω σε 10 χρονια , να σου πω πως αισθανομαι !!
Αυτό ακριβώς. Όταν νιώθω παιδί μέσα μου, με εφηβική ορμή για όλα και τόση όρεξη για ζωή, πώς είναι δυνατόν να βλέπω στον καθρέφτη έναν γέρο? Μήπως έχω κατάθλιψη? ή απλά αρνούμαι την πραγματικότητα?Quote:
Originally Posted by Macgyver
Είναι πράγματα που δεν μπορώ ακόμα να προσδιορίσω με ακρίβεια και με αγχώνουν. Τώρα εσείς είστε 54. Με βλέπετε σαν παιδί? Σαν νέο? Στα 20 το ήξερα πως σε έναν 54χρονο μιλάω στον πληθυντικό πχ. Τώρα? Επίσης εγώ λόγω κρίσης, έχω μεγάλα κενά ανεργίας και έλλειψης εμπειρίας. Αυτό κοινωνικά πώς χτυπάει? Εγώ δεν θέλω πχ να παντρευτώ. Γιατί οι θείες μου μου λένε "πάντα έτσι θα είσαι?"..... κι άλλα τόσα που με κάνουν να παθαίνω απανωτές κρίσεις πανικού και απελπισίας....Quote:
Originally Posted by Macgyver
Προβληματίζομαι γιατί δεν ξέρω πώς προσδιορίζομαι κοινωνικά ως άτομο πλέον. Μέχρι τώρα ήμουν νέος. Τώρα στα 31 τι είμαι ακριβώς? Ας πούμε κοιτούσα και κατά πολύ μικρότερές μου χωρίς να θεωρώ ότι φαίνεται κάπως. Τώρα πια ενώ με κοιτάνε καμιά φορά όταν κοιτάω φοβάμαι μήπως φαίνομαι σαν ανώμαλος.... κάτι τέτοιο.... καταλάβατε? Έχω πάθει κρίση ταυτότητας
Εγω σε βλεπω σαν μικροτερο , οχι σαν παιδι . Αν θες να μου μιλας στον πληθυντικο , ΟΚ , παντως σε συνεργεια που πηγαινω τις μοτο μου , οι κατω των 30 μου μιλανε στον πληθυντικο , οι ανω των 30 , στον ενικο . Ελλειψη εμπειριας ειναι φυσικο να εχεις , δεν χτυπαει ασχημα , ανεργια εχει το 30 % των Ελληνων , δεν ειναι περιεργο . Για να παντρευτεις , ειναι καλη ηλικια , αλλα ο γαμος δεν εχει ιδανικη ηλικια , οποτε προκυψει . Εγω δεν εχω παντρευτει ποτε , δεν μενοχλει ομως , αμα βρω την καταλληλη θα το κανω , αλλα δεν εχω καμμια βια . Κρισεις πανικου και απελπισιας , δεν εχουν σχεση με την ηλικια , αλλα με το πως αντιμετωπιζεις την ζωη .Quote:
Originally Posted by tzimani
ΟΚ τότε θα στο εξηγήσω για να το καταλάβεις. Εγώ κατ'αρχήν είμαι 31....που σημαίνει τώρα αρχίζω και καταλαβαίνω τι θα πει να είσαι 30αρης. Μέχρι τώρα πίστευα ότι είμαι 25. Βασικά ακόμα έτσι νιώθω και μετά νιώθω ενοχές που νιώθω έτσι. Δεύτερον έχω πολλή όρεξη για κλαμπάκια, καλοπέραση, γκομενίσματα κάτι που παλιότερα δεν έκανα για διάφορους λόγους. Παθαίνω καταθλίψεις όταν σκέφτομαι πως πιθανότατα δεν θα μπορώ να τα κάνω αυτά λόγω υποχρεώσεων ή κοινωνικής κατακραυγής. Επίσης λόγω ανεργίας κάθομαι πολλές ώρες σπίτι, οι φίλοι μου άλλαξαν γιατί άλλαξαν οι συνήθειές τους αποξενωθήκαμε.... Γενικώς θέλω αλλαγή στη ζωή μου. Φυσικά θέλω και εργασία. Απλά το θεωρώ λίγο άδικο για μένα που τις εποχές που όντος θα μπορούσα να είμαι ανέμελος δεν ήμουν και μου βγαίνουν τώρα απωθημένα. Παρ' όλα αυτά δείχνω το πολύ 27 από ότι μου λένε και νιώθω κιόλας να σου πω.... Είμαι fit και στην καλύτερη φόρμα της ζωής μου... Οπότε όλα αυτά μου προκαλούν ένα μεγάλο μπέρδεμα. Η πλάκα είναι ότι παλιότερα έβλεπα και 40άρηδες που έδειχναν και συμπεριφερόντουσαν σαν νέοι που είναι... Πώς σκατά εγώ στο πρώτο σκαλοπάτι των 30 έχω ψαρώσει τόσο??? Επίσης έτρωγα φρίκες τελευταία λόγω απωθημένων και κάποιων λάθος επιλογών που έκανα παλιότερα. Και φοβάμαι πως συνεχίζω και τα κάνω... Θέλω να είμαι νέος....Δεν θέλω να παραιτηθώ από τη ζωή πρωτού είμαι χορτασμένος....Είναι πολυ περίεργο δεν μπορώ να το εξηγήσω. Δεν με λες το κλασσικό άτομο της ηλικίας μου....Είμαι λίγο περίπτωση...Από την άλλη ξέρω πολύ μεγαλύερους μου με 3πλασια τρέλα από μένα χαχα Αλλά εγώ δεν θέλω να είμαι γραφικός ούτε τρελός. Ούτε παράταιρος μέσα σε ένα κλαμπ. Δεν ξέρω τι να πω...μπέρδεμα.... μάλλον άδικα χολοσκάω...Quote:
Originally Posted by Macgyver
Να κοιτάνε 20 χρονες 30 αρη σαν ανώμαλο λίγο χλωμό το βρίσκω είναι γεγονός πάντως πως αλλοιώς βλέπει κανείς τη ζωή στα 30 και αλλοιώς τα 20 , ανώμαλος ήταν να σου πω πρόσφατα που απάντησα σε μια αγγελεία ένας αλλοπαρμένος επιφανής κ καλά ζωγράφος που χρησιμοποιεί την αγγελία για να προσελκύσει κοπέλες στο χώρο του με το πρόσχημα εργοδοσίας ! Εκείνος 80 φεύγα -εγώ παρά τρίχα τη γλίτωσα -κάποια από τις προηγούμενες κοπέλες που πέρασαν από κει 25 ετών έμεινε σ αυτή την υποτιθέμενη δουλειά δυο εβδομάδες την δεύτερη εβδομάδα τη ζήτησε σε γάμο! η άλλη 30 κάτι και άρχισε να την ρωτάει για τις σεξ εμπειρίες της ... αυτός ναι είναι ανώμαλος ! Ανώμαλος ήταν και ο 55 ντάρης που μου έστελνε ανθοδέσμες στα 14 μου ! Κι όσο αφορά την ανωμαλία δεν είναι μόνο θέμα ηλικίας είναι και μυαλού ! Εγώ κάποτε είχα ερωτευθεί κάποιον 12-3 χρόνια μεγαλύτερο μου ακόμα δεν έχω καταλήξει για να σου πω συμπεράσματα σε ότι αφορά τη διαφορά ηλικίας το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορούσε να καταλάβει τις δικές μου ανυσηχίες και εγώ τη δική του τη φάση .. γενικώς γιατί ήταν και περίεργο άτομο επιπλέον.. Αλλά και συ βάζεις κλισέ κοιτάς τις συνομίλικες σου σαν γριές .. ε τι να σου πω .. πάρε το ρίσκο τότε να κοιτάξεις μικρότερες .. άλλωστε ντάξει και εγώ έκλεισα τα 31 φέτος το 35 το τρέμω το 38 το σκιάζομαι το 40 με καταπλακώνει και εδώ που είμαι ντεμί και αναποφάσιστη με παρόμοιες ανησυχίες με τις δικές σου .. απλώς θέλω να ξημερώσει και να έχω καλούς λόγους για να συνεχίσω να ζω κ τίποτε άλλο .. γιατί ώς εδώ κουράστηκα ψυχολογικά..για μαλακίες συν την κρίση των 30 ..που μας έχει έρθει κατακέφαλα ... κανονικά !!! Και χρειάζονται καλοί λόγοι για να περάσει ...Quote:
Originally Posted by tzimani
Τι από αυτά που θες να κάνεις δεν μπορείς να κάνεις τώρα (στα 31) και θα έκανες στα 25;Νομίζω είναι μικρή διαφορά.Απωθημένες επιθυμίες στους περισσότερους υπάρχουν,απλά λίγοι το παραδέχονται.Μην αισθάνεσαι άσχημα για πράγματα που δεν έκανες ενώ μπορούσες,τότε έτσι σκέφτηκες,καλώς ή κακώς.Εγώ θέλω να ρωτήσω,όμως,και κάτι άλλο, τι θα κάνατε,δηλαδή,αν γυρνούσατε το χρόνο πίσω στις ηλικίες που αναφερθήκατε όλοι οι προλαλήσαντες,ποιές θα ήταν οι διαφορετικές επιλογές σας;
πτυχείο πανεπιστημείου κι όχι μαλακό ιεκ με τα τσαρουχια ! και όχι χαζοδουλειές για την αίσθηση της αυτονομίας κ μόνο .. nothing else ..Quote:
Originally Posted by psy me
Δεν υπάρχει και μεγάλη λες ε? Είναι αυτό το 3 μπροστά που με χαλάει.... Κατά τα άλλα εμφανισιακά είμαι καλύτερα από τότε. Και θέλω να περάσω καλά απλά όποτε μπαίνουν αυτες οι σκέψεις στο μυαλό ξενερώνω τραγικά....Quote:
Originally Posted by psy me
εμενα αν δηλωναν τι δουλεια οπυ εκανα στα δεκαπεντε με ενσημα τωρα θα χα συνταξη και θα δουλευα
για τα επιπλεον μαλακια κανανε οι δικοι μου τιποτα αλλο δε θα αλλαζα
ρεΚαταλαβαινω , 30αρης σημαινει νεωτατος . Φυσικο ειναι ναχεις ορεξη για κλαμπς , γυναικες , καλοπεραση θελουμε ολοι . Να μην μπορεις να κανεις αυτα λογω κοινωνικης κατακραυγης , ειναι ιδεα σου , δενισχυει . Δυστυχως μεγαλωσες σε εποχες , που η ζωη εχει δυσκολεψει , για ολους , απωθημενα θα ειχες αν ειχες μονο αν συγκρινεις την τωρα εποχη , που δεν υπαρχει ουσιαστικη διασκεδαση , με την δικη μου , που απο τα 20 , μεχρι και τα 35 , διασκεδαζαμε ανεμελοι , αλλα η δεκαετια του 80 δεν επανερχεται , κατι δεν παει καλα τωρα με την διασκεδαση και τις διαπροσωπικες σχεσεις , αλλα αυτο επηρρεαζει ολη την γενια σου . Δεν εισαι ο μονος . Δεν βλεπω ειλικρινως τον λογο , γιατι να μην κανεις τωρα , αυτα που δεν εκανες τοσα χρονια , αλλα παιδια δεν εχουν ουσιαστικα διασκεδασει ποτε στην ζωη τους , λογω οικονομικης ενδειας , εισαι και υγιης , πολυ σημαντικο , ξεκινα να διασκεδαζεις , αντι να χολοσκας , τζαμπα στεναχωριεσαι . Εμενα δεν μαρεσαν ποτε τα κλαμπς , προτιμουσα ντισκο , δεν θαχα κανενα προβλημα να παω οπου ναναι , αρκει να μην ειναι εκκωφαντικη η μουσικη , και να μην ειναι ολοι πιωμενοι . Εν κατακλειδι , αρχισε τωρα να διασκεδαζεις , νεωτατος εισαι , σουχει κολλησει μια ιδεα , που δεν εχει ουσια . Οσο προβληματιζεσαι , χανεις χρονο !!!Quote:
Originally Posted by tzimani
Και εγώ έχω κρίση μέσης ηλικίας στα - γκουχ γκουχ - 25.5 μου χρόνια...
Όχι ακριβώς μέσης ηλικίας αλλά επειδή λόγω κατάθλιψης δεν έζησα καθόλου ως τα 24, πέρασα και δεν άγγιξα που λένε και όσο και αν φαίνεται απίστευτο ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑ εφηβεία παρά μόνο στα 23,5 που βγήκα πρώτη φορά από κατάθλιψη (είχα εκ γεννετής και πήρα χάπια πρώτη φορά στα 23,5) τότε άρχισα να περνάω την προεφηβεία με αποτέλεσμα να συμπεριφέρομαι αλλά και ενίοτε να κάνω παρέα με μικρότερα παιδιά 17+...
Ένιωθα λες και ξαφνικά με πέταξαν σε έναν άλλο κόσμο. Άρχισα τότε να νοιάζομαι για σώμα - εμφάνιση κτλ...
Και όλα ήταν νέα...
Με αποτέλεσμα και εγώ να είμαι 25 και να νιώθω λες και είμαι 14 αφού η κοινωνική μου νουμοσύνη εκεί είναι ακόμα..
Έτσι έχω πλέον ένα χοντροκόλλημα με την ηλικία και το αν δείχνω την ηλικία μου στους άλλους με αποτέλεσμα να προσπαθώ να δείχνω 19 και να προσπαθώ να μην μεγαλώσω για την ώρα (βιταμίνες, ανιοξειδωτικά, κρέμες κτλ) μπας και κερδίσω τον χρόνο που έχασα...
Νιώθω πως δεν πήγα ακόμα γυμνάσιο καθώς δεν πέρασα όλα αυτά που έπρεπε τα της εφηβείας με κατάθλιψη σε μια γωνία μόνος...
Παναγιώτη εγώ στα 25 μου δεν γνώριζα τι είναι τα αντιοξειδωτικά ! έλεος ! άμα 30 αρίσεις θα μας λες για λιφτιγκ και botox !Quote:
Originally Posted by panagiwtis23
Παναγιώτη είμαι παρόμοια περίπτωση.Δεν πήρα τα φάρμακα ακριβώς για αυτό,λέω όταν δράσουν πώς θα είμαι,αφού δεν ξέρω τίποτα.Σκέφτηκα ότι θα πέσω σε χειρότερη κατάθλιψη.Εσένα η επάνοδός σου πώς ήταν; Εγώ να φανταστείς τρόμαξα σχεδόν μιά φορά όταν μετά από γυμναστική υποχώρησε το άγχος μου και αισθάνθηκα,θυμάμαι,κάπως περίεργα.Λέω,τι κάνω; Και για να το απογειώσω,θα σας πω τι σκέφτηκα, ότι "αν γίνω καλά,θα γίνω χειρότερα"
Καλησπέρα.
Είσαι άλλη μία περίπτωση του ''Αν τότε ...''.Δυστυχώς υπάρχει αρκετός κόσμος που σκέφτεται έτσι,για διάφορους λόγους,και αφήνει αυτές τις σκέψεις να ''τρώνε'' όλα τα άλλα.Ποια είναι αυτά?Πολλά.Σώμα,μυαλό,ψυχή, παρόν,χαρές και διάφορα άλλα.
Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι μεγάλωσες?Είσαι 31 και μιλάς για τα 25 λες και πέρασαν δεκαετίες,ενώ μιλάμε για 6 χρόνια πριν.Αλήθεια δεν ξέρω τι να πρωτογράψω.Δεν θα γράψω πολλά παρά μόνο ότι αν δεν αλλάξεις τρόπο σκέψης όσο περνάνε τα χρόνια θα σκέφτεσαι με τον ίδιο τρόπο μέχρι που μια μέρα θα ανοίξεις τα μάτια στα 60 και θα σκέφτεσαι αυτές τις ώρες στα 31 σου που έγραφες αυτά.Θα σκέφτεσαι ''Τι βλακείες έγραφα?'' και ''Μακάρι να ήμουν ξανά 31''.
Καποιος το είπε (δεν ξέρω ποιος) ''Τα νιάτα σπαταλιούνται στους νέους''....
Για μένα έχει απόλυτο δίκιο.
Και κλείνοντας να πω,ότι τον Μάρτιο γίνομαι 30 και τον φεβρουάριο κάνω νέο ξεκίνημα,σε νέα σχολή και με όρεξη ΠΛΕΟΝ για τη ζωή.Το περιμένω πως και πως.
Αυτά :)
@turtle όλα αυτά τα έμαθα όταν έψαχνα μη φαρμακευτική λύση στην κατάθλιψη άγχος και τότε είχα βρει και τα αντιοξειδωτικά που δεν είναι και τίποτα στην τελική.
Ακόμα και η βιταμίνη C antioξιδοτικό είναι...
@psy me όταν βγήκα από την κατάθλιψη αναλογιζόμενος τι έχασα μη ζητώντας βοήθεια νωρίτερα και πόσα χρόνια πέρασαν έτσι έπεσε εκ νεου σε μελαγχολία αλλά για πολύ λίγο. Μετά ξεκίνησα να αναπληρώνω τον χαμένο χρόνο
Είμαι 30 και σιγά σιγά βαδίζω στα 31... Είχα κι εγώ την ίδια έννοια και μοιράζομαι τα προβλήματά σου που διάβασα παρακάτω... αρκετά τουλάχιστον... Οι περισσότεροι αγαπητέ εγκαταλείπουν τους εαυτούς τους... Γυναίκες, άντρες... νομίζουν ότι τελείωσε η ζωή επειδή πάτησαν τα άντα ... Προσωπικά γυμνάζομαι, προσέχω τη διατροφή χωρίς να με κάνει εμφανισιακά μοντέλο αλλά κρατιέμαι σε λογικά επίπεδα.. κρατιέμαι πολύ καλύτερα από 25αχρονο μπορώ να σου πώ σε πολλούς τομείς της καθημερινότητάς μου.... Αν εσύ νιώθεις πραγματικά νέος, το 31 ή 32 θα φαίνεται 28 - 29 καθαρά λόγω ψυχολογίας... Αν πιστέψεις ότι έγινες παππούς τότε έχασες τη μπάλα... Ψάχνε για δουλειά όπως κάνουμε όλοι μας, δούλεψε με το σώμα σου και την υγεία σου (γυμναστική, διατροφή), κάνε το παιχνίδι σου όπου σου κάτσει και βρεθεί η φάση, κι αν γνωρίσεις μία κοπέλα που αξίζει άσε το να σε πάει εκεί που θέλει... Η ζωή δεν τελειώνει φίλε μου επειδή παντρεύεσαι... ένα ακόμα τραγικό λάθος... μία ακόμα αρνητική ψυχολογία... ο γάμος και η οικογένεια είναι μία καινούρια σελίδα στη ζωή όλων μας, είναι κάτι που μας προσφέρει νέους ορίζοντες και εμπειρίες, εντελώς μοναδικές και πλήρως ουσιώδης... Δεν υπάρχει κάτι να φοβάσαι σε αυτό γιατί είσαι φτιαγμένος για αυτό.. απλά δεν το έχεις αποδεχτεί μέσα σου ακόμα... Όπως έγραψε και η Remedy λοιπόν χαλάρωσε, βάλε τα πράγματα σε σειρά κι άσε το ποτάμι της ζωής να σε πάει εκεί που πρέπει...
Συμφωνω με τον Πολεμιδη . Ειναι και τι ειδους ενδιαφεροντα , συμπεριφορα , νοοτροπια και ψυχολογια εχεις , και αν αθλεισαι . Η δικη μου ψυχολογια , ειναι ψυχολογια νεωτερου , μαλλον φταιει και το οτι ειμαι ανυπαντρος , δεν εχω εγνοιες , εχω και νεανικα ενδιαφεροντα , τα ιδια που ειχα νεωτερος , τα 3 ανηψια μου , με αποκαλουν παντα με το μικρο μου , ποτε θειο , δεν τους ' παω ' για θειος !!, αν και ειναι απο 16-18 , μικροδειχνω κιολας , καλα γονιδια βλεπεις + νοοτροπια . Υποθετω .