Να παω σε ψυχιατρο?

Καλησπερα σε ολους..ειμαι 21 χρονων και απο την ηλικία των 8 ετών έχω κρίσεις πανικου..Μεχρι και σημερα δεν με έχουν ενοχλησει ιδιαιτερα γτ δεν μου στερουν κατι που να θελω.. Για παραδειγμα δεν εχω βγει ποτε εξω το βραδυ σε club να διασκεδασω..δεν το θεωρω απώλεια γτ δεν εχω νιωσει ποτε την χαρα του να βγαινω εξω και να διασκεδαζω οποτε δεν μου λειπει τιποτα..Το μοναδικο μου προβλημα ειναι ο στρατος..Τις τελευταιες μερες σκεφτομαι να παω σε ψυχιατρο ετσι ωστε να μου δωσει φαρμακευτικη αγωγη κατα την διαρκεια που θα βρισκομαι στο στρατο ετσι ωστε να περασει ομαλα αυτη η περιπετεια..Επειδη δεν ειμαι ειδικος σε αυτον τον τομεα, πως σας φαινεται η ιδεα μου? :confused: :confused:

το καλυτερο ειναι βλεπωντασ και κανοντασ δηλαδη αμα δυσκολευτεισ τοτε
μπορει να πασ και να περασεισ καλα που ξερεισ

μονο η σκεψη να παω στρατο με τρελαινει..εχω παει να χαιρετισω φιλους μου που εφευγαν για το στρατο και παθαινα εγω κριση πανικου αντι να παθουν αυτοι :P

θα ηταν προτημοτερο να ρωτησεις τον εαυτο σου αν θες να πας η οχι σε ψυχιατρο γιατι τελικα υπερισχυει αυτο που πιστευεις αντι για αυτο που σου λενε.

Φυσικα και θελω οσο τιποτα αλλο..αλλα ντρεπομαι και φοβαμαι..1ον ντρεπομαι για την οικογενεια μου..και 2ον φοβαμαι μην εξαρτιθω απο το χαπι και δεν μπορω να το κοψω

Γεια σου Βασιλη, εμπιστευσου τον εαυτο σου και περνα μια βολτα απο εναν καλο ψυχιατρο. Ο δικος μου αν και ειμαι γυναικα -οταν τον ρωταω "γιατι σε εμενα,ολα τα ψυχο σωματικα" μου αναφερει πολυ συχνα σαν παραδειγμα οτι πχ επειδη ειμαι ιδιατερη αν ημουν αντρας και πηγαινα στρατο θα μου εβγαινε εκει.
Μπορει να πας και να σαι κομπλε και να μην κανεις αγωγη αλλά αφου το σκεφτεσαι και σε πιανει ανησυχια, τι χανεις να πας????

δεν χανω τπτ αλλα οικονομικα ειμαι αθλια αυτην την στιγμη δεν εχωω να πληρωσω και με πιανει καταθλιψη

Κανε ενα τσεκ για κεντρα ψυχικης υγειας, λογικα στην Αθηνα θα εχει δωρεαν

Να στο θεσω αλλιως, ορεξη για τροφη, υπνος, αγχος ?
πως κυλουν αυτοι οι αξονες αυτη τη περιοδο?

μια χαρα δν εχω κανενα προβλημα

Μπορει απλα να εχεις ανησυχια για αυτο το αγνωστο, να πας και να βρεις και φιλους στο τελος :D

Quote:

---

Originally Posted by Vasilis19

Καλησπερα σε ολους..ειμαι 21 χρονων και απο την ηλικία των 8 ετών έχω κρίσεις πανικου..Μεχρι και σημερα δεν με έχουν ενοχλησει ιδιαιτερα γτ δεν μου στερουν κατι που να θελω.. Για παραδειγμα δεν εχω βγει ποτε εξω το βραδυ σε club να διασκεδασω..δεν το θεωρω απώλεια γτ δεν εχω νιωσει ποτε την χαρα του να βγαινω εξω και να διασκεδαζω οποτε δεν μου λειπει τιποτα..Το μοναδικο μου προβλημα ειναι ο στρατος..Τις τελευταιες μερες σκεφτομαι να παω σε ψυχιατρο ετσι ωστε να μου δωσει φαρμακευτικη αγωγη κατα την διαρκεια που θα βρισκομαι στο στρατο ετσι ωστε να περασει ομαλα αυτη η περιπετεια..Επειδη δεν ειμαι ειδικος σε αυτον τον τομεα, πως σας φαινεται η ιδεα μου? :confused: :confused:

---

Καλησπέρα φίλε.
Αυτό που λες για το βράδυ και σε τόσο νέα ηλικία θα πρέπει να το δεις με κάποιον ειδικό γιατί μιλάμε για ''όρεξη για ζωή''.Δεν θα μείνω στο club.Αυτό είναι το τελευταίο.
Όσον αφορά για τον στρατό.ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ περίπτωση,δεν θα μπεις μέσα με κάποιο πρόβλημα.Θα το δηλώσεις!Είναι πολλές οι κινήσεις που μπορείς να κάνεις.Πρώτον να πάρεις αναβολή.Αν δεν θέλεις μπορείς να μιλήσεις με την στρατολογία για να σου πούνε τι μπορείς να κάνεις.Αν πάλι το θεωρήσουν ασήμαντο,γιατί γενικά ακούνε πολλά εκεί και δεν τα δίνουν σημασία,θα πας σε κάποιον δικό σου γιατρό για να σου πει αυτός τι μπορείς να κάνεις.Δεν μιλάω για απαλλαγή από το στρατό,μιλάω για αναβολή ή για κάτι άλλο.Για μετάθεση της ημερομηνίας για παράδειγμα.
Είναι πολύ σημαντικό.Στο στρατό θα υπάρχουν μέρες ζόρικες.Είτε σωματικές,είτε ψυχολογικές.Δεν μπορείς να παίξεις την υγεία σου για τον κάθε βλάκα.Γιατί έννοια σου θα υπάρξουν πολλοί τέτοιοι,ειδικά αν είσαι σε κανένα ''μαύρο'' τάγμα όπως ημουν εγώ στον Έβρο.Επίσης την πρώτη μέρα στο κέντρο περνάς από γιατρούς.Αν τελικά μπεις χωρίς να έχεις κάνει κάτι θα το αναφέρεις εκεί.
Άκουσέ με.Εμένα στον στρατό μου βγήκαν οι έντονες κρίσεις πανικού.Όχι όμως για τον στρατό αλλά για άλλα θέματα που υπήρχαν ή που έγιναν εκείνη την περίεδο και σε συνδιασμό με τον στρατό δημιουργήθηκε ένα μεγάλο πρόβλημα.Ίσως ήμουν και ο μοναδικός φαντάρος που δεν ήθελε να πάρει άδεια γιατί δεν μπορούσα να κάνω ταξίδι.Από τότε,δεν μπαίνω πλέον σε αστικά και γενικά ΜΜΜ.
Μου άρεσε ο στρατός σε γενικές γραμμές αλλά ειλικρινά ένα πρόβλημα που έξω το θεωρείς πταίσμα,μέσα δεν ξέρεις πόσο μπορεί να διογκωθεί.
Δεν τα γράφω για να σε τρομάξω αλλά για να σε προετοιμάσω κι εφόσον δεν μπήκες ακόμη να μπορέσεις να πάρεις τα μέτρα σου.

δηλαδη αμα μου δωσει φαρμακευτικη αγωγη ο ψυχιατρος μου δεν θα με αφησουν να υπηρετησω? εστω και Ι4?

εγω λεω να πασ αφου το χεισ απο μικροσ εχεισ καλεσ ελπιδεσ να μην παθεισ τιποτα χειροτερο
απεναντιασ οι πιθανοτητεσ να μαθεισ να ζεισ με αυτο καλυτερα ειναι με το μεροσ σου
παντωσ αμα πασ και δε νιωθεισ καλα το λεσ και σε πανε σε νοσοκομειο
στην τελικη εχεισ τιποτα αλλο να κανεισ πηγαινε και αμα δε σε αρεσει φυγε
ειναι εμεπειρια ο στρατοσ που εγω πιστευω ολουσ τουσ αλλαζει

Quote:

---

Originally Posted by Vasilis19

δηλαδη αμα μου δωσει φαρμακευτικη αγωγη ο ψυχιατρος μου δεν θα με αφησουν να υπηρετησω? εστω και Ι4?

---

Απαλλαγή είναι λίγο δύσκολο να πάρει κάποιος.Δεν μίλησα για απαλλαγή.Ξαναδιάβασε τι έγραψα.
Δεν αλλάζει κάτι αν είσαι Ι1 ή Ι4 στην προκειμένη περίπτωση.Δεν είναι οι ασκήσεις και οι σκοπιές το πρόβλημα στο στρατό.Το πρόβλημα είναι αν θα προσαρμοστείς ή όχι.

εγω εχω προβλημα με το σκοταδι κυριως γι αυτο ''φοβαμαι'' να παω ετσι οπως ειμαι..μεχρι και στο σπιτι μου με προβολεα κοιμαμαι που λεει ο λογος

Quote:

---

Originally Posted by elis

εγω λεω να πασ αφου το χεισ απο μικροσ εχεισ καλεσ ελπιδεσ να μην παθεισ τιποτα χειροτερο
απεναντιασ οι πιθανοτητεσ να μαθεισ να ζεισ με αυτο καλυτερα ειναι με το μεροσ σου
παντωσ αμα πασ και δε νιωθεισ καλα το λεσ και σε πανε σε νοσοκομειο
στην τελικη εχεισ τιποτα αλλο να κανεισ πηγαινε και αμα δε σε αρεσει φυγε
ειναι εμεπειρια ο στρατοσ που εγω πιστευω ολουσ τουσ αλλαζει

---

οι γονεις μου δν ειναι τοσο ελαστικοι με το πηγαινε ελα στο στρατο..ενω ξερουν το προβλημα μου με ζοριζουν να παω...γτ πολυ απλα δεν καταλαβαινουν την κατασταση που βρισκομαι..μια φορα ειχα αποφασισει να κοψω την αναβολη μου και να παω στρατο και κοντεψα να τρελαθω..