ΟΚ ας πω και εγώ την ιστορία μου αν και διαβάζοντας μερικά ποστ είναι σαν να με έχουν καλύψει...
Η ιστορία με τις φοβίες μου ξεκινάει περίπου πριν 10 χρόνια. Μπορεί να είναι και λίγο παραπάνω. Τα τότε συμπτώματά μου, ταχυκαρδίες, δύσπνοιες κτλ. σήμερα μου φαίνονται αστεία. Αυτά τα πρώτα συμπτώματα τα αντιμετώπισα χωρίς φάρμακα απλά με την βοήθεια ενός ψυχίατρου...
Για περίπου 7-8 χρόνια είχα ησυχάσει. Είχα τις φοβίες μου αλλά όχι κρίσεις πανικού που ήταν πολύ έντονες την πρώτη φορά.
Ξαφνικά λοιπόν άρχισαν να έρχονται πάλι οι κρίσεις πανικού ακόμα πιο έντονα. Ένιωθα κάτι περίεργα καψίματα στο πόδι και στο στομάχι τα οποία ήταν πολύ έντονα και στο τέλος κατέληγαν σε ταχυκαρδία, προφανώς...
Εξετάσεις άπειρες. Αξονικές, μαγνητικές εγκεφάλου, καρδιογραφήματα, υπέρηχοι καρδιάς, αιματολογικές. Όλες φυσιολογικές.
Εγώ όμως συνέχιζα να παθαίνω κρίσεις πανικού. Έτσι αναγκάστηκα να πάω εκ νέου σε άλλο ψυχίατρο. Αυτός μου συνέστησε ψυχοθεραπεία μαζί με φάρμακα. Στην αρχή αντέδρασα για τα φάρμακα γιατί είμαι εντελώς αντίθετος στην ιδέα. Τελικά αφού ρώτησα και έμαθα για τα αντικαταθλιπτικά πείστηκα να ξεκινήσω. Ο ψυχίατρος μου διέγνωσε άγχος. Πήρα Seroxat. Είδα βελτίωση πολύ γρήγορα μόνο που είχα παρενέργειες στην σεξουαλική μου ζωή. Δηλαδή δεν...
Έτσι αναγκάστηκα να το πω και στην κοπέλα μου η οποία είχε άγνοια μέχρι τότε και η οποία το αντιμετώπισε πάρα πολύ καλά.
Πέρασε 1 χρόνος με το Seroxat και οι κρίσεις πανικού εξαφανίστηκαν ενώ και εγώ ένιωθα γενικά πολύ καλύτερα. Σταδιακά το ελάττωσα και το έκοψα κατόπιν συμβουλής του γιατρού. Πέρασε 1 χρόνος ηρεμίας χωρίς φάρμακα και χωρίς επισκέψεις στον γιατρό.
Δυστυχώς πριν λίγο καιρό τα συμπτώματα επανήλθαν αλλά τροποποιημένα. Δύσκολα εμφανίζω κρίσεις πανικού αλλά κάποιες έρχονται. Τα συμπτώματά μου είναι πιο δυσκολονόητα και συνέχεια βρίσκω κάτι άλλο να με απασχολεί. Ενώ έχω κάνει πάρα πολλές εξετάσεις που δεν δείχνουν κάτι πάντα πιστεύω ότι έχω κάτι με την καρδιά μου. Μου είναι αδύνατον να μην το σκέφτομαι.
Το τελευταίο σύμπτωμα είναι ένα τρέμουλο, σαν κόμπος που ανεβοκατεβαίνει στο στήθος μου στο κέντρο, σαν σπασμός, που μπορεί να είναι στιγμιαίος αλλά και να κρατήσει και 2-3 λεπτά.
Εγώ πανικοβάλλομαι και πιστεύω ότι είναι αρρυθμία και κάτι θα πάθω. Έχω επισκεφτεί πολλούς γιατρούς σε σημείο που ντρέπομαι να ξαναπάω και δεν ξέρω και τι να τους πω πια.
Καταλαβαίνω ότι πρέπει να ξαναπάω σε ψυχίατρο αλλά απελπίζομαι που δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω μόνος μου και δεν θέλω πάλι να πάρω αντικαταθλιπτικά.
Το κακό είναι ότι ενώ όταν δεν έχω κανένα σύμπτωμα είμαι μια χαρά, με την παραμικρή ενόχληση παλιά ή νέα καταρρέω και γίνομαι χάλια.
Έχω μάθει αρκετές ενοχλήσεις να μην τις αξιολογώ αλλά με το που εμφανίζεται ένα σύμπτωμα που επιμένει ή κάποιο καινούριο σηκώνω τα χέρια ψηλά.
Το μόνο που μπορώ να αναφέρω από τις εξετάσεις που έχω κάνει και είναι πραγματικό, είναι ότι έχω πολύ χαμηλή B12.
