ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ

ΑΦΝΙΚΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ

Καλησπέρα σε όλους,
Ανακάλυψα πρόσφατα το site και αποφάσισα να σας γράψω και την δική μου πρόσφατη και αρκετά επώδυνη εμπειρία κυρίως γιατί ήταν πολύ ξαφνική. Με τον φίλο μου ήμασταν μαζί σχεδόν δυο χρόνια σε μια σχέση που μέχρι πριν λίγο καιρό θεωρούσα ιδανική, ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος,πολύ γλυκός, περιποιητικός ο οποίος μου στάθηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου καθώς στην διάρκεια της σχέσης μας έχασα τον μπαμπά μου. Ο άνθρωπος αυτός ήταν δίπλα μου σε όλη την δύσκολη αυτή περίοδο και ήταν η πρώτη φορά που πίστεψα ότι ίσως η σχέση αυτή είχε μέλλον. Το δικό μου λάθος που πλέον έχω καταλάβει είναι ότι γατζώθηκα πολύ πάνω του, τον έκανα σε μεγάλο βαθμό επόκεντρο της ζωής μου και ξέκοψα από τις φίλες μου σε επίπεδο εξόδων γιατί ήθελα να περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί, το ίδιο ωστόσο και εκέινος γιατί ούτως ή αλλως δεν έβγαινε ιδιαίτερα. Σε αυτά τα δυο χρόνια δεν μαλώσαμε ποτέ η μόνη διαφωνία μας ήταν το γεγονός ότι δεν ήθελε να βγαίνουμε πολύ και το γεγονός ότι δεν συμπαθούσα κάποια άτομα της παρέας του γιατί δεν ταίριαζα μαζί τους και σε ένα βαθμό θεωρώ ότι και αυτό συνέλαβε στην στάση του μετέπειτα. Πριν περίπου ένα μήνα και χωρίς να έχει γίνει τίποτα άλλο με αφορμή μια ανόητη διαφωνία μου είπε ότι θέλει να μείνει μόνος του για να δει αν τελικά με θέλει και αν του λείπω γιατί δεν αισθανόταν όπως στην αρχή. Μέσα σε πέντε μέρες μου ανακοίνωσε ότι θέλει να χωρίσουμε γιατί θεωρεί ότι δεν ταιριάζουμε, ότι δεν είναι ερωτευμένος μαζί μου και μαγαπάει σαν άνθρωπο... όπως καταλαβαίνεται έπαθα σοκ. Και αυτό γιατί τίποτα στην στάση του δεν έδειχνε ότι όντως κάτι είχε αλλάξει μεταξύ μας. όταν τον ρώτησα πόσο καιρό αισθανόταν έτσι μου απάντησε 1 μιση μήνα! Αλλά ήθελε να το προσπαθήσει μόνος του, πλέον του πέρασε και δεν θέλει να συμβιβαστεί από τόσο μικρή ηλικία ( 27 χρονών). Την ημέρα που χωρίσαμε είδα έναν άλλο άντρωπο, ψυχρό και απόμακρο που μου μιλούσε σαν ξένη και απλά μου έλεγε πόσο σίγουρος είναι για την απόφαση του. Έκτοτε δεν επικοινώνησε ξανά, παρά μόνο σε δυο τρια δικά μου μηνύματα που μου απαντούσε τυπικά.
Αυτο που ειλικρινά με πλήγωσε και είναι ο λόγος που τόσο με έχει πονέσει είναι το γεγονός ότι δεν θέλησε να συζητήσει τίποτα μαζί μου αλλά επί ενάμιση μήνα με κορόιδευε και απλά με μια γελοία αφορμή μου ανακοίνωσε τον χωρισμό μας χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα στην σχέση μας. Στους δικούς μου ανθρώπους φάνηκε σαν φάρσα καθώς σε όλους έλεγα πόσο καλά είμαστε και όντως ήμασταν. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως γίνεται ενώ δείχνεις ότι αγαπάς τον άλλον, είσαι ερωτευμένος μαζί του απλά να σου περάσει και ενώ λες ότι τον εκτιμάς, ότι τον έβλεπες " σοβαρά" να μην προσπαθείς να σώσεις την σχέση σου, να συζητήσεις τι σε πειράζει όταν βλέπεις ότι κάτι αλλάζει μέσα σου αλλά απλά να του λες μια μέρα δεν θέλω να είμαστε μαζί γιατί μου πέρασε...
Ελπίζω να μην σας κούρασα, απλά ειλικρινά η στάση του μου φαίνεται ακατανόητη....

Quote:

---

Originally Posted by Law

...δεν έδειχνε ότι όντως κάτι είχε αλλάξει μεταξύ μας. όταν τον ρώτησα πόσο καιρό αισθανόταν έτσι μου απάντησε 1 μιση μήνα! Αλλά ήθελε να το προσπαθήσει μόνος του, πλέον του πέρασε και δεν θέλει να συμβιβαστεί από τόσο μικρή ηλικία ( 27 χρονών). Την ημέρα που χωρίσαμε είδα έναν άλλο άντρωπο, ψυχρό και απόμακρο που μου μιλούσε σαν ξένη και απλά μου έλεγε πόσο σίγουρος είναι για την απόφαση του. Έκτοτε δεν επικοινώνησε ξανά, παρά μόνο σε δυο τρια δικά μου μηνύματα που μου απαντούσε τυπικά.
Αυτο που ειλικρινά με πλήγωσε και είναι ο λόγος που τόσο με έχει πονέσει είναι το γεγονός ότι δεν θέλησε να συζητήσει τίποτα μαζί μου αλλά επί ενάμιση μήνα με κορόιδευε και απλά με μια γελοία αφορμή μου ανακοίνωσε τον χωρισμό μας χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα στην σχέση μας. Στους δικούς μου ανθρώπους φάνηκε σαν φάρσα καθώς σε όλους έλεγα πόσο καλά είμαστε και όντως ήμασταν. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως γίνεται ενώ δείχνεις ότι αγαπάς τον άλλον, είσαι ερωτευμένος μαζί του απλά να σου περάσει και ενώ λες ότι τον εκτιμάς, ότι τον έβλεπες " σοβαρά" να μην προσπαθείς να σώσεις την σχέση σου, να συζητήσεις τι σε πειράζει όταν βλέπεις ότι κάτι αλλάζει μέσα σου αλλά απλά να του λες μια μέρα δεν θέλω να είμαστε μαζί γιατί μου πέρασε...
Ελπίζω να μην σας κούρασα, απλά ειλικρινά η στάση του μου φαίνεται ακατανόητη....

---

καλησπερα λο .
η γνωμη μου ειναι, οτι εφοσον ειχατε τοσο μεγαλη σχεση κι οχι μια απλη γνωριμια, δεν μπορει να συνεβη μια αλλαγη απ την μια μερα στην αλλη.
ή υπηρξε μακροχρονη αλλαγη που εσυ δεν αντιληφθηκες και απλα στο ξεφουρνισε αποτομα, η εγινε μια αποτομη αλλαγη στην δικη του ζωη που εσυ δεν ηξερες, οπως πχ μια νεα γνωριμια...
εγω πιστευω πως εγινε το δευτερο.
σε αυτο συνηγορει και η απολυτη σταση του και αυτο που λες οτι μετα απο μια τοσο φαινομενικα ταιριαστη σχεση δεν ενδιαφερθηκε να προσπαθησει να τα βρειτε. ισως τα βρηκε αλλου με αλλην και γι αυτο δεν σου εδωσε περιθωρια συζητησεων.

δεν υπαρχει περιπτωση να μην "ειχε αλλαξει τιποτε στην σχεση σας", και να εξαφανιστει, μαλλον εννοεις οτι ΓΙΑ ΣΕΝΑ δεν ειχε αλλαξει κατι. φαινεται ομως οτι αλλαξε για εκεινον.
για τον εναμισυ μηνα ψεματα δεν θα συμφωνησω. οταν αλλαζουν τα αισθηματα σου και κατι σε προβληματιζει δεν ειναι απαραιτητο να το λες στον αλλο απο την πρωτη σκεψη που εκανες και να τον βαλεις σε διαδικασιες αμφιβολιας και ανησυχιας. καλα εκανε και βεβαιωθηκε για το τι θελει και στο ειπε μετα, για μενα.
εκτος αν μιλαμε για αλλου ειδους απατη, οπως μια παραλληλη σχεση. τοτε οντως, μιλαμε για ψεμα, οχι για προβληματισμους.

εμενα δεν μου φαινεται ακατανοητη η σταση του, παντως. μου φαινεται πολυ συνηθισμενη για καποιον που του περασε ο ερωτας η βρηκε κατι αλλο.

Γεια σου law. Η ασήμαντη διαφωνία που λες οτι είχατε ποια ηταν;

προσεξε με... η ζωη ειναι ωραια αλλα ειναι και αδικη...ειναι σκληρη η αληθεια αλλα δεν μπορεις να πεις στον αλλον να νιωσει για σενα. ενιωσε,ναι..αλλα τωρα οπως λεει του περασε. σου φαινεται αδυνατο αλλα περνανε αυτα.. δεν μπορεις να κανεις κατι για αυτο. βεβαια, σου μιλαω εγω που μετα απο εναν χωρισμο, "παρακαλουσα" συνεχεια κ τωρα τα βρηκαμε κ ειμαστε ακομα μαζι. οποτε στη θεση σου θα εκανα αυτο που ειχα κανει και τοτε. θα του μιλουσα συνεχεια..θα του ελεγα αυτα που νιωθω γιατι οταν αγαπας δεν τα παρατας τοσο ευκολα. κανεις τα παντα! στο τελος,θα δεις αν επιασε τοπο η προσπαθεια σου. αν οχι,μην σκας, λενε: οτι οδηγει σε καλο ειναι υπεροχο,οτι οδηγει σε κακο ειναι μια εμπειρια!! να παρεις τα θετικα απ αυτη τη σχεση,σαν μια σχεση που εκανε εναν ωραιο κυκλο,ο οποιος εκλεισε.

Καλημερα kerasi, η διαφωνία ήταν μετά από μια έξοδο για ένα θέμα σχετικά με την οδήγηση, τόσο ασήμαντο και ανόητο, το απόλυτο τίποτα, ήταν η πρώτη φορά που μου μίλησε απότομα και όταν χωρίσαμε μου είπε ότι ήταν η αφορμή...

Συμφωνώ μαζί σου και επειδή όπως ανέφερα και στο αρχικό μου μήνυμα βίωσα μια πολύ μεγάλη και επίσης ξαφνική απώλεια στην οικογένεια μου ξέρω πως το τέλος μιας σχέσης δεν είναι το τέλος του κόσμου. Ωστόσο όταν έχεις γνήσια και αληθινά συναισθήματα σε πονάει πολύ ένας χωρισμός ειδικά όταν ο άνθρωπος που είχες δίπλα σου σε έκανε ευτυχισμένη.Σίγουρα δεν μπορώ να επέμβω στα αισθήματα του, ούτε να τον κάνω να με ξανά ερωτευτεί. έκανα διάφορες κινήσεις μέσω μηνυμάτων και με τηλέφωνα, του είπα πόσο τον αγαπώ, ότι μπορούμε να δώσουμε μια ακόμη ευκαιρία αλλά πάντα μου απαντούσε ευγενικά αλλά ψυχρά και μου είπε ότι το έχει πάρει απόφαση...συνεπώς πόσο να επιμείνω? Μακάρι όσα έλεγα να άλλαζαν κάτι αλλά όσο περνάει ο καιρός και δεν κάνει καμία κίνηση βλέπω ότι μάλλον είναι οριστικό. Απλά ξέρω ότι δεν ήταν μόνο δική του απόφαση, μεσολάβησαν λόγια από φίλους του με τους οποίους δεν ταίριαζα και δεν ήθελα να κάνω παρέα. όχι βέβαια ότι οφείλεται σε αυτούς αλλά αν ήδη δεν είσαι καλά και αυτό ενισχύεται από δικούς σου ανθρώπους καταλήγεις πιο εύκολα. Πάντως ειλικρινά με πειράζει ο τρόπος, το γεγονός ότι χωρίς να αλλάξει στην συμπεριφορά του απέναντι μου τίποτα, μα τίποτα μου είπε να χωρίσουμε, χωρίς καμία διάθεση να κάνουμε μια προσπάθεια. Και επειδή βρεθήκαμε δυο φορές, την πρώτη οπότε και μου είπε ότι θέλει χρόνο ήταν ο άνθρωπος που ήξερα, που όταν έφυγα απ το σπίτι του έκλαιγε... όταν τον ξαναείδα 5 μέρες μετά ήταν ένας άλλος άνθρωπος, ψυχρός, τυπικός, που μου μιλούσε σαν να ήμουν γνωστή του, αυτό ειλικρινά με σκότωσε, τέτοια αλλαγή σε τόσες λίγες μέρες... Και μετά απλά εξαφανίστηκε σαν να μην υπήρξε ποτέ η σχέση μας. Από κει που με το ζόρι βγαίναμε ξαφνικά ανεβάζει φωτογραφίες με την παρέα του να ξενυχτάει και να πίνει με διάφορα σχόλια.. και ρωτάω απλά για ποιον λόγο? Όταν ξέρεις ότι ο άλλος θα το δει και θα τον πειράξει...είσαι καλά και μπράβο αλλά γιατί το κάνεις τόσο εμφανές ότι δεν σε πείραξε καθόλου ότι έγινε?Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει αλλά θεωρώ ότι είναι τόσο λάθος και τόσο παιδικό, που με κάνει να νιώθω ότι του ήμουν ένα βάρος που έφυγε και τώρα επιτέλους περνάει καλά!

Καλησπέρα remedy, για άλλη σχέση από όσο ξέρω δεν υπάρχει κάτι, τον ρώτησα και εγώ πολλές φορές αλλά ήταν κάθετος ότι δεν υπάρχει τίποτα, θα μου πεις θα το παραδεχόταν?Πιστεύω πως ναι, ωστόσο επειδή είναι σχεδόν ένας μήνας που χωρίσαμε ίσως να υπάρχει κάτι που δεν γνωρίζω. Σίγουρα άλλαξε για εκείνον αλλά δεν έδειχνε τίποτα, η συμπεριφορά του ήταν η ίδια όπως τόσο καιρό και όταν τον ρώτησα πως μου έδειχνε ότι δεν ήταν καλά, μου είπε επειδή δεν σου έστελνα πολλά μηνύματα...

Στα 2-3 μηνύματα που είχες στείλει μετα το χωρισμό και λες σου απαντούσε τυπικά, τι του έλεγες;

ξερω πως πληγωθηκες,αλλα δεν εισαι ουτε η πρωτη ουτε η τελευταια! ελπιζω αυτο να σε παρηγορει λιγο.. πολλες σχεσεις τελειωνουν,αδικα και χωρις αιτια. δωσε χρονο στον εαυτο σου να το ξεπερασει..μην τον ενοχλησεις αλλο! θα σου περασει :)

Με ρωτουσε αν ειμαι καλα και πως παει η δουλεια μου τιποτα αλλο, την τελευταια φορα που τον πηρα δεν απαντησε καν μου εστειλε μηνυμα απλα οτι ειναι εξω και δεν μπορει να μιλησει

Quote:

---

Originally Posted by ak123

ξερω πως πληγωθηκες,αλλα δεν εισαι ουτε η πρωτη ουτε η τελευταια! ελπιζω αυτο να σε παρηγορει λιγο.. πολλες σχεσεις τελειωνουν,αδικα και χωρις αιτια. δωσε χρονο στον εαυτο σου να το ξεπερασει..μην τον ενοχλησεις αλλο! θα σου περασει :)

---

Πλεον δεν εχω σκοπο να τον ξαναεπικοινωνησω, θεωρω οτι ειναι ασκοπο οταν δεν ενδιαφερεται ο ιδιος αλλα ειλικρινα ειναι πολυ δυσκολο να σε ξεγραφει μετα απο τοσο καιρο ετσι ευκολα γιατι του περασε... Τι να πω, καμια συζητηση, καμια προσπαθεια για μια σχεση που αυτος κυνηγησε πολυ για να υπαρξει κ χωρισαμε και οι δυο απο τις προηγουμενες σχεσεις μας για να ειμαστε μαζι

Απο το facebook μήπως τον έσβησες;

Εγω δεν εχω λογαριασμο ειναι φιλος με φιλες μου, αλλα ανεβαζει συνεχεια φωτο, σχολια, αλλαζει φωτογραφια προφιλ που ειχε να αλλαξει οσο καιρο ημασταν μαζι και γενικα παρουσιαζει μια εικονα τι καλα που περναω τωρα που χωρισα απο κει που δεν εμπαινε καθολου

Ωραία, απλα στο λέω γιατι συνήθως στους χωρισμούς μας πιάνει να σβήσουμε τον αλλο απ' τον εκνευρισμό που έχουμε συνήθως ή για να μη βλέπουμε και επηρεαζόμαστε. Θα σου λεγα δηλαδή να μη τον σβήσεις γενικότερα απο οποιοδήποτε μέσο. Έξω κάπου υπάρχει περίπτωση να τον συναντήσεις;

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Ωραία, απλα στο λέω γιατι συνήθως στους χωρισμούς μας πιάνει να σβήσουμε τον αλλο απ' τον εκνευρισμό που έχουμε συνήθως ή για να μη βλέπουμε και επηρεαζόμαστε. Θα σου λεγα δηλαδή να μη τον σβήσεις γενικότερα απο οποιοδήποτε μέσο. Έξω κάπου υπάρχει περίπτωση να τον συναντήσεις;

---

Δυστυχως ναι γιατι μενουμε πολυ κοντα, ξερεις οντως δεν χρειαζεται να τον μπλοκαρεις απο παντου αλλα και το να μαθαινεις τι κανει νομιζω ειναι χειροτερο και κυριως οταν ο αλλος περναει τοσο καλα και το δειχνει σε κανει ακομα χειροτερα....δεν ξερω μαλλον ειναι θεμα χαρακτηρα καποιοι προχωρανε πολυ πιο γρηγορα..

Αμα τον δεις εξω πάντως χαιρέτα τον κανονικά, μην του λες τίποτε για το θέμα αυτό. Και αυτα που του έστειλες τύπου σ' αγαπώ, να το δουμε το θέμα κλπ ηταν λανθασμένη κίνηση, αναμενόμενο βέβαια γιατι θα ησουν σε ένταση φαντάζομαι. Τελευταία επαφή λοιπον ποτε ηταν;

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Αμα τον δεις εξω πάντως χαιρέτα τον κανονικά, μην του λες τίποτε για το θέμα αυτό. Και αυτα που του έστειλες τύπου σ' αγαπώ, να το δουμε το θέμα κλπ ηταν λανθασμένη κίνηση, αναμενόμενο βέβαια γιατι θα ησουν σε ένταση φαντάζομαι. Τελευταία επαφή λοιπον ποτε ηταν;

---

Οντως ηταν λαθος, αλλα οταν εισαι πληγωμενος αντιδρας σπασμωδικα και στελνεις οτι νιωθεις, ουτε ειμαι ανθρωπος που δεν θα μιλησει και κανεις οτι δεν τον ξερεις τον αλλον, ειναι αστειο κ ανωριμο εκτος αν εχεις χωρισει πολυ ασχημα. Πριν μια βδομαδα εκτοτε δεν εκανα καμια κινηση ουτε φυσικα και αυτος κ θεωρω οτι δεν προκειται να κανει, οπως μου ειπε οταν χωριζει παγωνει.... Φυσικα μου ειπε να τον παρω οποτε εχω αναγκη να τον ακουσω αλλα οσο το σκεφτομαι εκ των υστερων το θεωρω πολυ ασχημο, οποτε εχω την αναγκη;; Τι να πω απο τοτε που χωρισαμε βλεπω αλλο ανθρωπο, εντελως αλλο και δεν ξερω τι να υποθεσω, τετοια αδιαφορια για εναν ανθρωπο που μεχρι πριν λιγο καιρο ηταν μερος της ζωης σου κ ελεγε ποσο αυτυχισμενος ειναι..

Αδιαμφισβήτητα έχεις δίκιο να σοκάρεσαι και καταλαβαίνω οτι είναι εξαιρετικά δύσκολη η θέση σου και φαντάζομαι θα έχεις και συναισθηματικές διακυμάνσεις. Μήπως μένατε μαζί;

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Αδιαμφισβήτητα έχεις δίκιο να σοκάρεσαι και καταλαβαίνω οτι είναι εξαιρετικά δύσκολη η θέση σου και φαντάζομαι θα έχεις και συναισθηματικές διακυμάνσεις. Μήπως μένατε μαζί;

---

Αυτο ειναι το χειροτερο, οτι υπαρχουν μερες που ειμαι πολυ ασχημα και αλλες που ειμαι πολυ θυμωμενη, αυτα τα συναισθηματα εχω, μια απεραντη λυπη και αλλες ωρες θυμο, κυριως γιατι ο τροπος που τελειωσε εδειξε οτι εντελει μαλλον τα συναισθηματα του δεν ηταν αυτα που πιστευα. Δεν μεναμε μαζι πιστευω θα ηταν χειροτερα τωρα και αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι ενω δεν ειχαμε συζητησει ποτε για επισημοποιηση της σχεσης μας οταν χωρισαμε μου ειπε οτι δεν θα μπορουσαμε να μεινουμε χρονια μαζι...ειλικρινα πολλα πραγματα δεν βγαζουν νοημα, οταν σου λεει οτι δεν ταιριαζουμε αλλα οταν τον ρωτας σε τι, δεν σου απανταει, οταν σου λεει σαγαπω σαν ανθρωπο, αλλα οχι σαν σχεση, αλλα σε θελω σαν γυναικα, και ειναι αποτομος ο τροπος που εγινε αλλα κανενας χωρισμος δεν ειναι ευκολος... Δεν ξερω εμενα δεν μου βγαζει νοημα. Και ολο αυτο μετα, βγαινω, ξενυχταω δεν ξερω... Οταν πια εισαι 27 χρονων δεν νομιζω οτι φερεσαι ετσι..

Με τους φίλους του τι έχει συμβεί ακριβώς; Εγώ εικάζω οτι θα χεις πέσει στην παγίδα να πεις αρνητικούς χαρακτηρισμούς, που μπορεί και να ισχύουν αντικειμενικά, αλλα ο αλλος δεν το βλέπει ετσι γιατι είναι φίλοι του, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια ένταση.

Το θέμα σου μου θύμισε πολύ την ιστορία μου. Κάπως έτσι έγιναν και σε μενα τα πράγματα, πάνω κάτω τα ίδια μου είπε και τελικά χωρίσαμε, αλλά έφταιξε κάτι άλλο που χωρίσαμε στην τελική.. Εγώ λέω να μου του μιλησεις για λίγο και βλέπεις αργότερα..

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Με τους φίλους του τι έχει συμβεί ακριβώς; Εγώ εικάζω οτι θα χεις πέσει στην παγίδα να πεις αρνητικούς χαρακτηρισμούς, που μπορεί και να ισχύουν αντικειμενικά, αλλα ο αλλος δεν το βλέπει ετσι γιατι είναι φίλοι του, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια ένταση.

---

Αυτο δυστυχως ειναι μεγαλο θεμα... Το προβλημα δεν ηταν με τους δικους του φιλους αλλα με την παρεα του αδερφου του η οποια ηταν 4-5 ζευγαρια, καναμε ολοι μαζι παρεα αλλα εγω δεν ταιριαζα, περα απο θεμα χαρακτηρα αλλα πες αυτο το βρισκεις, κυριως γιατι ηταν απιστευτα κουτσομποληδες και μιλουσαν ο ενας πισω απ την πλατη του αλλου. Δηλ ελειπε ο νας τον εθαβαν αλλα μετα ηταν καθε μερα μαζι. Εκαναν τα παντα μαζι, εκδρομες, διακοπες, σκ. Απο ενα σημειο και μετα εγω δεν το μπορουσα ηθελα να κανουμε δυο πραγματα οι δυο μας, οσο δεν ελεγα τιποτα ημασταν ενταξει. Οταν αρχισα να το δειχνω αρχισε θεωρω και το προβλημα. Κ μου το ειπε κ οταν χωρισαμε οτι κανω καποια πραγματα αναγκαστικα, ωστοσο ακομη κ αυτο δεν ηθελε να το συζητησει, να μου πει γιατι δεν θες κατι...τιποτα και σε αυτο. Τα μαζεψε ολα και απλα μια μερα με χωρισε. Πριν λιγες μερες εμαθα απο φιλη του οτι δεν ηταν καιρο καλα... Και ρωταω, το ηξεραν ολοι εκτος απο μενα;στον ανθρωπο του δεν ειπε τιποτα.... Ειλικρινα νιωθω τοσο ηλιθια

Quote:

---

Originally Posted by annachtz

Το θέμα σου μου θύμισε πολύ την ιστορία μου. Κάπως έτσι έγιναν και σε μενα τα πράγματα, πάνω κάτω τα ίδια μου είπε και τελικά χωρίσαμε, αλλά έφταιξε κάτι άλλο που χωρίσαμε στην τελική.. Εγώ λέω να μου του μιλησεις για λίγο και βλέπεις αργότερα..

---

Αρα ειναι συνηθες, τι να πω, δεν εχω σκοπο να κανω κατι γιατι θα απαντησει αναγκαστικα. Ειναι τοσο δυσκολο να θες να μιλησεις στον αλλο, να τον δεις και αυτος να μην νιωθει το ιδιο. Κ οταν μιλας να σε αντιμετωπιζει σαν ξενη, σαν χωρισατε χρονια και ξαφνικα ξαναμιλατε

υπαρχει κατι που σας χωριζει, κοινωνικα? πχ να εχει λεφτα, ενω εσυ οχι, η κατι αναλογο?
ειχε για παραδειγμα προβληματα και με τους γονεις του, για σενα?

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

υπαρχει κατι που σας χωριζει, κοινωνικα? πχ να εχει λεφτα, ενω εσυ οχι, η κατι αναλογο?
ειχε για παραδειγμα προβληματα και με τους γονεις του, για σενα?

---

Με τους γονεις του δεν ειχα κανενα θεμα, ισα ισα ειχαμε μια ωραια σχεση αλλα παντα σε πλαισια πιο τυπικα γιατι και εγω σαν ανθρωπος κραταω τους τυπους και τις αποστασεις οταν ειμαι σε πλαισιο σχεσης κ οχι κατι πιο επιαημο, πχ αρρβωνας. Τωρα κοινωνικα επισης θεωρω ειμαστε στο ιδιο επιπεδο, απλα η δικη μου δουλεια ειναι απ τα υποθετικα καλα επαγγελματα με κυρος, πιστευω καταλαβαινεις, απ τις περιζητητες σχολες ας το πω.. Αλλα αυτο δεν επαιξε ποτε ρολο ισα ισα χαιροταν και ηταν περηφανος για οτι κανω

Γεια σου Law! Η ιστορία σου είναι πάρα πολύ παρόμοια με τη δική μου! Βρέθηκα μάλιστα σε αυτό το forum ψάχνοντας για συμβουλές και πιθανές εξηγήσεις για έναν ξαφνικό και ανεξήγητο χωρισμό. Ήμασταν κι εμείς μαζί για 1 1/2 χρόνο, ο ίδιος μου είχε πει να μείνουμε μαζί και να παντρευτούμε, όλα ήταν τέλεια, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα, συνεχώς μου έλεγε πόσο με αγαπάει, ότι είμαι ο άνθρωπός του, ότι ήρθα στην κατάλληλη στιγμή στη ζωή του. Είχαν γνωριστεί μάλιστα και οι γονείς μας, αφού αποφασίσαμε να παντρευτούμε, και ακόμα και αυτοί τα πήγαιναν πάρα πολύ καλά μεταξύ τους. Και ξαφνικά μου είπε ότι θέλει να μείνει μόνος του. Χωρίς να έχει συμβεί τίποτα. Ούτε τσακωμός, ούτε τίποτα. Ξαφνικά είδα έναν άλλο άνθρωπο. Εντελώς ψυχρό, όπως το περιγράφεις κι εσύ. Καταλάβαινα τον τελευταίο μήνα ότι κάπως λίγο είχε αποστασιοποιηθεί, αλλά δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ήταν τόσο σοβαρό. Δεν ξέρω αν θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα, αλλά στη δική μου περίπτωση όλα αυτά δεν έγιναν καν από κοντά. Μου τα είπε από το τηλέφωνο και από μηνύματα στο facebook!!!! Και μιλάμε για άνθρωπο 35 χρονών, για τον οποίο ήμουν απόλυτα σίγουρη ότι είναι αξιόπιστος και ότι έχει βρει τον εαυτό του και τα "θέλω" του βάσει αυτών που μου έλεγε και αυτών που έκανε! Μία φορά "τόλμησα" να του στείλω ένα μήνυμα ζητώντας του απλά να μιλήσουμε πιο ψύχραιμα και πήρα μια πολύ σκληρή απάντηση, στην οποία ουσιαστικά με μάλωνε που τον ενόχλησα. Δεν δέχτηκε καν να μου ξαναμιλήσει από το τηλέφωνο. Εν ολίγοις η δική του εξήγηση είναι ότι δεν έχει συμβεί κάτι, αλλά αφήσαμε να μπει ρουτίνα στη σχέση. Σαφώς και έχω μείνει με άπειρα ερωτηματικά κι έχουν περάσει σχεδόν 3 μήνες από τότε. Καταλαβαίνω πολύ καλά αυτό που λες: Το χειρότερο είναι ο τρόπος και το γεγονός ότι ο άλλος από μόνος του βγάζει τα συμπεράσματά του και τις αποφάσεις του χωρίς να τα συζητήσει μαζί σου και ξαφνικά τα ανακοινώνει ως τελεσίδικα. Το ίδιο πράγμα επίσης που λες για παιδική συμπεριφορά, εντοπίζω επίσης κι εγώ. Όλη αυτή η συμπεριφορά μου θυμίζει μικρό παιδί, μέχρι 5 ετών το πολύ, που από τη μία κάνει μια βλακεία και από την άλλη θυμώνει κιόλας. Τα μικρά παιδιά αυτής της ηλικίας είναι κυνικά, γίνονται κακά και σκληρά μερικές φορές. Αυτό ακριβώς εισέπραξα κι εγώ. Δυστυχώς δεν μπορώ να βοηθήσω στο τι μπορεί να έχει συμβεί στον δικό σου, γιατί κι εγώ παρόμοιες απορίες εχω. Θα σου πρότεινα μόνο να δεις ένα blog που ανακάλυψα κι εγώ πρόσφατα, και ειδικά αυτό εδώ το άρθρο του που το βρίσκω καταπληκτικό και πολύ βοηθητικό για την περίπτωση http://smalllifeslowlife.com/2015/06...-your-ex-back/ Εύχομαι όλα να πάνε καλά και σύντομα να είσαι καλύτερα. :)

Twinkle στο μήνυμα που έστειλες τοτε τι έλεγες στο φίλο σου;

Γεια σου kerasi. Του είπα ότι ελπίζω να είναι καλά και ότι θα ήθελα να μιλήσουμε πιο ψύχραιμα. Αυτό ήταν 3 εβδομάδες αφού χωρίσαμε.

Law μήπως υπάρχουν κοινοί φίλοι ή και γενικότερα άτομα που μπορεί να μιλήσουν με τον ένα και να μεταφερθεί κατι στον αλλο; Για παράδειγμα να μιλήσεις με κάποια φίλη σου να σου πει πώς είσαι και να μιλήσει και με εκεινον κάποια στιγμη, ή δεν υπάρχει κανένας τέτοιος φίλος;

Υπήρχε μια κοινή φίλη, η οποία μας γνώρισε κιόλας, ωστόσο έστω και αργά έδειξε τι άνθρωπος είναι...ήμασταν μάλιστα και φίλες πριν τον γνωρίσω και στην ίδια δουλειά. Λίγο καιρό πριν χωρίσουμε εξαφανίστηκε, της έστελνα και απαντούσε τυπικά, εντωμεταξύ είχε ήδη αλλάξει το ίδιο διάστημα δουλειά, συνεπώς δεν της ήμουν άλλο χρήσιμη...εκ των υστέρων έμαθα όσα είχε πει τόσο καιρό πίσω απ την πλάτη μου και έπαθα σοκ, δεν λέγονται απλά! Και μπροστά μου το έπαιζε φίλη, είχε δε το θράσος να μου στείλει και μήνυμα λέγοντας μου ότι στεναχωρήθηκε αλλά ίσως ήταν το καλύτερο και για τους δυο... είμαι δε σίγουρη ότι έχει συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό και στην απόφαση του, οπότε ειλικρινά μέσα σε ένα μήνα έμαθα τόσα πράγματα και είδα συμπεριφορές που δεν της φανταζόμουν, τόσο διπρόσωποι άνθρωποι, με τέτοιο θράσος, νόμιζα ότι δεν μου έκανε εντύπωση τίποτα πια αλλά δυστυχώς με διέψευσαν με τον χειρότερο τρόπο.

Και εγώ για τον ίδιο λόγο αποφάσισα να γράψω στο forum γιατί οι δικοί σου άνθρωποι θα σε ακούσουν, θα σε στηρίξουν αλλά θα σου πουν στο τέλος δεν άξιζε, προχώρα. Για σένα όμως αξίζει τουλάχιστον στην παρούσα φάση, φαντάζομαι πως ένιωσες και ειλικρινά ήταν απαράδεκτη η συμπεριφορά που αντιμετώπισες. Κυρίως γιατί σε μια σχέση είναι δυο, σε όλα δυο, όχι ένας και αυτός να αποφασίζει στο τέλος. Και αφού εντέλει αποφασίζει τουλάχιστον να έχει την στοιχειώδη ωριμότητα να συζητήσει και όχι να ανακοινώσει. Εμένα αυτό με πλήγωσε, ότι δεν συζήτησε τίποτα δεν άλλαξε την συμπεριφορά του και με άφησε να πιστεύω ότι ήμασταν μια χαρά. Και μια μέρα απλά μου ανακοίνωσε. Και έκτοτε συμπεριφέρεται σαν άλλος. Αυτό ειλικρινά με ξεπερνάει, η απίστευτη μεταστροφή που λες δεν γίνεται να ήμουν μαζί του τόσο καιρό. Θεωρώ ότι στη περίπτωση σου όσο και να ρουτίνιασε η σχέση σασ και πάλι δεν ήταν τα τόσα χρόνια που πλέον βαριέσαι, σίγουρα δεν φέρεσαι έτσι, σαν να σου έκανε ο άλλος κάποιο κακό. Ούτε καν από κοντά, τι να πω... Τελικά τον άνθρωπο που είσαι μαζί τον μαθαίνεις όταν χωρίζεις. Και να θεωρούν ότι τους ενοχλείς κιόλας, τόσο κενοί συναισθημάτων? Για αυτό και αποφάσισα α μην ξανά επικοινωνήσω, γιατί είναι άδικος κόπος, όταν ο άλλος δεν νοιάζεται και δεν νοιάζεσαι όταν ξεγράφεις τον άνθρωπο σου σε μια μέρα και συνεχίζεις την ζωή σου σαν να μην υπήρξε ποτέ, εγώ τουλάχιστον αυτό εισπράττω. Εξαιρετικό το άρθρο που μου έστειλες, το διάβασα ήδη, εύχομαι να πάνε όλα πολύ καλύτερα, ο χρόνος όντως είναι ο καλύτερος γιατρός και να αγαπάμε τον εαυτό μας λίγο περισσότερο μετά από κάτι τέτοιες καταστάσεις..

ξερεις κατι?
αυτος που δεν σε γουσταρει και θελει να σε ξεγραψει, απλα σε μπλοκαρει απο παντου, σου λεει να τον ξεχασεις, και συνεχιζει τον δρομο του με αυτην που γουσταρει.
το γεγονος οτι αυτος φερεται με κακια και σαν να σε εκδικειται με τις δημοσιευσεις στο φμ που ξερει οτι βλεπεις, το γεγονος οτι ειπε οτι σε θελει σαν γυναικα και σε αγαπαει σαν ανθρωπο αλλα δεν κανετε για σχεση, και το γεγονος οτι η γνωστη σου που σας συστησε εμαθες οτι σε εθαψε πισω απ την πλατη σου, με κανουν να σκεφτομαι οτι ισως καποιοι σε διεβαλαν η και σε συκοφαντησαν σε αυτον και γι αυτο φερεται εκδικητικα και οχι απλα αδιαφορα.

ισως εχει νοημα να κανετε μια συζητηση για να βεβαιωθεις οτι δεν εγινε κατι τετοιο.
αυτη που σας γνωρισε, γιατι σε εθαβε μετα? αν δεν ηθελε να ειστε μαζι, γιατι σας γνωρισε?

Αν σου πω ότι και γω πλέον αυτο σκέφτομαι..και το σκέφτηκα απ την μέρα που χωρίσαμε, γιατί κάποια λόγια ήταν πολύ βαριά, βασικά πολύ σκληρά. Εγώ αυτο που πιστεύω είναι αλλά πάντα υποθετικά γιατί επί της ουσίας δεν πήρα μια ξεκάθαρη απάντηση στο γιατί χωρίζουμε είναι ότι, μάλλον το όλο θέμα της παρέας τον ζόρισε, με την έννοια ότι εγώ εξέφραζα πιο έντονα την δυσαρέσκεια μου οπότε θεώρησε ότι δεν θα ταιριάξω ποτέ μαζί τους. Θα μου πεις ειναι αυτός λόγος να χωρίσεις? Θεωρώ πως όχι αλλά συνδυαστικά με ότι άλλο είχε στο μυαλό του οδήγησαν σε αυτό, μαζί με το γεγονός ότι δίνει πολύ μεγάλη σημασία στους φίλους του, τους ξέρει πολλά χρόνια κλπ. Δεν ξέρω ειλικρινά απλά θεωρώ ότι κάτι έχει μεσολάβήσει για να είναι κάθετος σε κάθε συζήτηση να προσπαθήσουμε. Για την συγκεκριμένη κοπέλα, επίσης πλέον δεν μπορώ να πω τίποτα γιατί με από όσα έμαθα θεωρώ ότι έχει πολλά δικά της εσωτερικά θέματα να λύσει. Πλέον θεωρώ ότι ακόμη και η γνωριμία μας έγινε επι σκοπω, δηλαδή την βόλευε να έχουμε και έναν επιπλέον σύνδεσμο για να είναι σίγουρη για την θέση της στην δουλειά συν ότι είναι και μέλος της οικογένειας του. όταν λοιπόν έφυγε απ την δουλειά, αυτομάτως εξαφανίστηκε γιατί απλά δεν με χρειαζόταν άλλο. Τόσο απλά και τόσο κυνικά αλλά δυστυχώς αυτό ισχύει... Και να φανταστείς ότι είχαμε φιλική σχέση σχεδόν τρια χρόνια. Την ημέρα που χωρίσαμε τον ρώτησα αν σου είπαν κάτι γιατί τα όσα λες δεν είναι δικά σου λόγια, αλλά ήταν κάθετος στο ότι κανείς δεν μπορεί να του πει αν θα χωρίσει και ότι είμαι άδικη...Ωστόσο εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν ήταν όλα δικά του λόγια, γιατί μετά από τόσο καιρό δεν λες ξαφνικά, θεωρώ ότι δεν ταιριάζουμε και δεν μπορούμε να είμαστε χρόνια μαζί..Δεν ξέρω ειλικρινά, αυτός ο άνθρωπος που βλέπω δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον άνθρωπο που ήμουν μαζί και από την μια σκέφτομαι ότι όμορφο ζήσαμε και πονάω γιατί πραγματικά μόνο όμορφες στιγμές έζησα και απ την άλλη σκέφτομαι πως χωρίσαμε και τι μου είπε και θυμώνω τόσο πολύ..μου φαίνεται τόσο περιέργο το πως μπορεί να αλλάξει ένας άνθρωπος απο την μια στιγμή στην άλλη...

Έχεις ξανά κάνει κάποια κίνηση να του μιλήσεις;

Όχι έχουμε περίπου δέκα μέρες να μιλήσουμε, αλλά όσο περνάει ο καιρός φοβάμαι να κάνω κάποια κίνηση γιατί πιστεύω ότι ή δεν θα απαντήσει καθόλου ή θα απαντήσει ψυχρά, απ' την άλλη λέω πως αν δεν νοιάζεται να δει τι κάνω ποιος ο λόγος να τον ενοχλήσω?Για κάποιο λόγο νιώθω ότι έχει τελειώσει οριστικά, θεωρώ πως δεν θα ξανά έχουμε καμία επικοινωνία, ίσως ένα τυπικό χρόνια πολλά τις γιορτές...απλά δεν μπορώ να καταλάβω πως το μπορεί, ξαφνικά να γινόμαστε ξένοι και να μην θέλει να δει έστω τι κάνω

Η τελευταία επικοινωνία ηταν πριν 10 μέρες δηλαδή; Eπικοινωνία εννοώ οτιδήποτε.

Law, καταλαβαίνω πάάάρα πολύ ότι νιώθεις προδωμένη και ότι σε κυνηγάνε όλα αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα. Η γνώμη μου είναι να προσπαθήσεις όμως να δεις τον εαυτό σου. Αφού είναι έτσι τα πράγματα και δεν μπορείς προς το παρόν τουλάχιστον να πάρεις τις απαντήσεις που θέλεις, προσπάθησε να περιορίσεις το πόσο πολύ τα σκέφτεσαι όλα αυτά και να επικεντρωθείς στον εαυτό σου. Προσπάθησε να ελέγξεις τις σκέψεις σου. Ο διαλογισμός βοηθάει πολύ, αν σε ενδιαφέρει. Υπάρχουν και στο youtube βιντεάκια που σε βοηθούν να ηρεμήσεις και να νιώσεις καλύτερα. Πραγματικά βοηθάνε. Και νομίζω ότι καλύτερα να μην κάνεις καμία άλλη κίνηση, τουλάχιστον για ένα διάστημα. Και αυτό για τους εξής λόγους: 1) κρίνοντας από τη συμπεριφορά του, η όποια δική σου κίνηση μάλλον θα του φανεί ως πίεση και μπορεί να σου μιλήσει ακόμα χειρότερα, κάτι που θα σε πληγώσει ακόμα περισσότερο. (2) Άσε λίγο τα πράγματα να ηρεμήσουν. Με το να μην έχεις καθόλου επαφή μαζί του, υπάρχει περίπτωση και να αρχίσεις να του λείπεις κάποια στιγμή, αφού ηρεμήσει από το "πόσο καλά περνάω μόνος μου" (δήθεν). (3) Θα σε βοηθήσει να ηρεμήσεις κι εσύ και να δεις τα πράγματα πιο αποστασιοποιημένα. Είναι το λεγόμενο "no contact rule" (και γι'αυτό υπάρχουν επίσης πάρα πολλά που μπορείς να διαβάσεις online και να δεις για το πώς μπορεί να βοηθήσει). Τέλος, νομίζω ότι τελικά τις απαντήσεις τις ξέρουμε κατά βάθος ή μπορεί να τις βρούμε όταν σκεφτούμε πιο ψύχραιμα και ξεκάθαρα. Και δεν μιλάω για απαντήσεις σχετικά με γεγονότα που μπορεί να έχουν συμβεί κι εμείς να μην τα ξέρουμε, αλλά απαντήσεις σε σχέση με τον χαρακτήρα του άλλου. Το θέμα στην πραγματικότητα, νομίζω, δεν είναι τι του είπε κάποιος για σένα και αν έχει παίξει ρόλο αυτή η φίλη σου. Το κυριότερο είναι το πώς αυτός τα διαχειρίστηκε όλα αυτά κι αυτό είναι θέμα χαρακτήρα.

ναι πριν δέκα ημέρες, έκτοτε τίποτα...

Ωραία, θα συνεχίσεις την αποχή απ' την επικοινωνία οπως κάνεις ηδη, που σημαίνει οτι δε θα στείλεις κατι ξανα για την ώρα. Εγω θα σου γράψω κάποιες ιδέες μου για τις αιτίες που πιστεύω σας έφεραν σε αυτή την απομάκρυνση, κρίνοντας φυσικά απο οσα παραθέτεις. Να σε ρωτήσω κατι αλλο, είσαι στο νομικό κλάδο ή συνωνυμία; Συνακόλουθα να σου πω και τι μπορείς να κάνεις.

Quote:

---

Originally Posted by Twinkle

Law, καταλαβαίνω πάάάρα πολύ ότι νιώθεις προδωμένη και ότι σε κυνηγάνε όλα αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα. Η γνώμη μου είναι να προσπαθήσεις όμως να δεις τον εαυτό σου. Αφού είναι έτσι τα πράγματα και δεν μπορείς προς το παρόν τουλάχιστον να πάρεις τις απαντήσεις που θέλεις, προσπάθησε να περιορίσεις το πόσο πολύ τα σκέφτεσαι όλα αυτά και να επικεντρωθείς στον εαυτό σου. Προσπάθησε να ελέγξεις τις σκέψεις σου. Ο διαλογισμός βοηθάει πολύ, αν σε ενδιαφέρει. Υπάρχουν και στο youtube βιντεάκια που σε βοηθούν να ηρεμήσεις και να νιώσεις καλύτερα. Πραγματικά βοηθάνε. Και νομίζω ότι καλύτερα να μην κάνεις καμία άλλη κίνηση, τουλάχιστον για ένα διάστημα. Και αυτό για τους εξής λόγους: 1) κρίνοντας από τη συμπεριφορά του, η όποια δική σου κίνηση μάλλον θα του φανεί ως πίεση και μπορεί να σου μιλήσει ακόμα χειρότερα, κάτι που θα σε πληγώσει ακόμα περισσότερο. (2) Άσε λίγο τα πράγματα να ηρεμήσουν. Με το να μην έχεις καθόλου επαφή μαζί του, υπάρχει περίπτωση και να αρχίσεις να του λείπεις κάποια στιγμή, αφού ηρεμήσει από το "πόσο καλά περνάω μόνος μου" (δήθεν). (3) Θα σε βοηθήσει να ηρεμήσεις κι εσύ και να δεις τα πράγματα πιο αποστασιοποιημένα. Είναι το λεγόμενο "no contact rule" (και γι'αυτό υπάρχουν επίσης πάρα πολλά που μπορείς να διαβάσεις online και να δεις για το πώς μπορεί να βοηθήσει). Τέλος, νομίζω ότι τελικά τις απαντήσεις τις ξέρουμε κατά βάθος ή μπορεί να τις βρούμε όταν σκεφτούμε πιο ψύχραιμα και ξεκάθαρα. Και δεν μιλάω για απαντήσεις σχετικά με γεγονότα που μπορεί να έχουν συμβεί κι εμείς να μην τα ξέρουμε, αλλά απαντήσεις σε σχέση με τον χαρακτήρα του άλλου. Το θέμα στην πραγματικότητα, νομίζω, δεν είναι τι του είπε κάποιος για σένα και αν έχει παίξει ρόλο αυτή η φίλη σου. Το κυριότερο είναι το πώς αυτός τα διαχειρίστηκε όλα αυτά κι αυτό είναι θέμα χαρακτήρα.

---

Πόσο πολύ συμφωνώ μαζί σου, έχεις απόλυτο δίκιο, ότι και αν σου πει ο οποιοσδήποτε είναι δικό σου θέμα πως θα το διαχειριστείς και πως θα το αξιολογήσεις. Γιατί εσύ ξέρεις τον άνθρωπο σου, εφόσον επιλέξεις να επηρεαστείς και να βασιστείς σε γνώμες τρίτων τότε ίσως είναι καλύτερα που τελείωσε. Και αυτό ειλικρινά με πλήγωσε αλλά με θύμωσε επίσης πάρα πολύ. Ξέρω ότι και εγώ έκανα λάθη και τα παραδέχτηκα, τα είπα την ημέρα που χωρίσαμε λέγοντας ότι θα τα διορθώσω και μάλιστα λέγοντας και τις λύσεις που πρότεινα..βέβαια κανένα σχόλιο δεν έκανε, μόνο με άκουγε και μόλις τέλειωσα μου είπε ότι δεν ταιριάζουμε...Απλά απογοητεύομαι, να βλέπω τον άνθρωπο αυτό να μεταλλάσσεται σε έναν έφηβο που απλά περνάει καλά..Που διαγράφει έναν άνθρωπο που υποτίθεται ότι αγάπησε, που στήριξε στα πολύ πολύ δύσκολα σε μια μέρα..και αυτό θέμα χαρακτήρα είναι. Θα τα ψάξω όσο μου πρότεινες σε ευχαριστώ πολύ ειλικρινά, είναι πολύ δύσκολο να ελέγχεις τις σκέψεις σου όταν είσαι έτσι, να καταφέρεις να μην το σκέφτεσαι συνέχεια, να μην είναι η πρώτη σου σκέψη όταν ξυπνάς. Αυτό με πειράζει, ο χρόνος αυτός που πρέπει να περάσει μέχρι την ημέρα που θα ξυπνήσεις και θα πεις είμαι καλά, δεν με πονάει...
δεν έχω σκοπό να επικοινωνήσω μαζί του,για όσα είπες αν και θεωρώ απίθανο να του λείψω, πικρή αλήθεια αλλά πιστεύω ότι ισχύει στην περίπτωση μου... θεωρώ αρκετά τόνωσα τον εγωισμό του, αν μη τι άλλο δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο να ζητιανεύει το ενδιαφέρον που κάποτε του πρόσφεραν απλόχερα.