Ποια μεθοδο χρησιμοποιειτε ωστε να φτιαξετε τη διαθεση σας και να πετυχετε τους στοχους σας που σας ενδιαφερουν;
Printable View
Ποια μεθοδο χρησιμοποιειτε ωστε να φτιαξετε τη διαθεση σας και να πετυχετε τους στοχους σας που σας ενδιαφερουν;
Αλλο φτιαχνω την διαθεση μου , δλδ ψυχαγωγουμαι , και αλλο εργαζομαι για να πετυχω τους στοχους μου .
Ρωτα καλυτερα , πως ψυχαγωγειστε , πιο απλο .
Οσο για τους στοχους , τους καταστρωνω με συνεση , και τους επιδιωκω με τολμη , οχι επιμονη , ενας στοχος μποορει να σου γινει εμμονη .
Πραγματι Μακ πολυ καλες ιδεες πανω στο ζητημα.
Η διάθεσή μου φτιάχνει κυρίως με εκδρομές και ακόμα περισσότερο με ταξίδια (εννοώ πολυήμερα και πιο μακρινά). Και φυσικά όταν ερωτεύομαι με ανταπόκριση.
Από κει και πέρα πιο light εκδοχές που μου δίνουν μικρότερες ωθήσεις προς τα πάνω, απ' ό,τι τα 2 που ανέφερα ήδη, είναι να διαβάζω βιβλία, να ακούω τραγούδια με γρήγορο ή "επιθετικό" ρυθμό, καθώς και να απασχολώ το μυαλό μου στο ίντερνετ.
Και μερικές φορές και κάποια έξοδος, αν είμαι απλώς πεσμένη, αυτό όμως εξαρτάται από το πώς θα περάσω και το άτομο με το οποίο θα βγω.
Στα καταθλιπτικά επεισόδια... το να φτιάξω τη διάθεσή μου είναι κάπως αδύνατον, δυστυχώς.
Η άλλη σου ερώτηση περί στόχων, είναι άλλο θέμα από το φτιάξιμο της διάθεσης. Εκεί, έλα ντε... Κάποιες φορές πέφτω "βουρ στον πατσά", κάποιες άλλες μου παίρνει πάρα πολύ καιρό λόγω άγχους και μη καλής διαχείρισής του. Τόλμη χρειάζεται σίγουρα, όπως είπε και ο Μακ. Αλλά και επιμονή κάποιες φορές.
Quote:
Originally Posted by Mriya
Mriya , στα καταθλιπτικα επεισοδια δεν υπαρχει τροπος ειναι πραγματι αδυνατον , για οιονδηποτε .
Αφου μπορουμε ολοι μας να φτιαξουμε τη διαθεση μας γιατι να υπαρχει καταθλιψη αντι για χαμογελο και ευτυχια;
συνήθως μια καλή ταινία με βοηθάει να ανατάξω τη διάθεση μου...
φαντάζομαι πρέπει να φαίνεται πολύ δύσκολο να φτιάξεις τη διάθεση όταν είσαι μέσα σε κλινική κατάθλιψη.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Panos απο εμας εξαρταται αφου ξερουμε πως μπορουμε να φτιαξουμε τη διαθεση μας να σκεφτομαστε με αισιοδοξια και να αξιοποιουμε την ευκαιρια οταν παρουσιαστει.
Ναι μόνο που όταν έχεις κατάθλιψη χάνεις κάθε ενδιαφέρον και ακόμη κι' αν κάνεις πράγματα που παλιά σε ευχαριστούσαν, πλέον δεν μπορείς να νιώσεις καμία ηδονή... Και προφανώς δεν μπορείς να σκεφτείς με αισιοδοξία όταν τα πάντα γύρω είναι ή και τα βλέπεις μαύρα.Quote:
Originally Posted by ippotis
Ομως ετσι αντι να βελτιωνεις την κατασταση και να εστιαζεις στον στοχο που σε απασχολει κλεινεσαι στον εαυτο σου.Ενω πρεπει να αξιοποιεις την ευκαιρια που θα παρουσιαστει.
Προφανώς. Εγώ απλά εξηγώ τι συμβαίνει σε περιπτώσεις που κάποιος ασθενεί, επομένως αδυνατεί να βελτιώσει την διάθεση, να επικεντρωθεί σε ένα στόχο (αφού πλέον δεν βρίσκει ενδιαφέρον πουθενά) και να αρπάξει ευκαιρίες, εφόσον και αν παρουσιαστούν.
Για να απαντήσω και στο θέμα: Γυμναστική πάνω απ' όλα -σε συνδιασμό με διατροφή-, οδήγηση με δυνατή μουσική, παιχνίδι με τα σκυλάκια, γράψιμο, κολύμπι ή μια βόλτα παραλιακά, μια έξοδος με ένα καλό φίλο, η νύυυχτα, οι σοφές κουβέντες και να νιώθω πως με καταλαβαίνουν, να διαβάζω κάτι που με εκφράζει ώστε να μην νιώθω εξωγήινος, τα ταξίδια με τα "σωστά" άτομα, το διάβασμα μέχρι το ξημέρωμα φτάνει να μην υπάρχει το άγχος εξετάσεων ή των deadlines, εξορμήσεις στην φύση και φυσικά τα γλυκά!
Όσον αφορά τους στόχους, αν θέλω κάτι πολύ συνήθως επικρατούσε το πείσμα μου. Επομένως ακόμη κι' αν προσπαθούσα να εκλογικεύσω κάποιες καταστάσεις για να μην παλεύω "άδικα" (γιατί όλα εκεί οδηγούσαν) πάντα υπερίσχυε το πείσμα και ο εγωισμός, πάντα έκανα υπομονή (δεν ξέρω κι' εγώ πώς τα κατάφερνα) και προσπαθούσα με μικρά μικρά βήματα ώστε να μην κατέληγα να τα παρατήσω γιατί θα με διέλυε. Ακόμη και τώρα που έχει χαθεί το ενδιαφέρον/κίνητρο και είναι σαν να τα έχω παρατήσει, δεν το έχω βγάλει από το μυαλό μου. Ίσως μου έχει γίνει εμμονή όπως έγραψε ο Μακ και ένας τρόπος για να αποδείξω την αξία μου αν τον πετύχω...
Quote:
Originally Posted by Panos35
Oχι οταν εισαι σε κλινικη καταθλιψη , κλινικη κτθλψη σημαινει μονο οτι χρηζεις επαγγελματικης βοηθειας . Αυτο που εννοει η Mriya κι εγω , ειναι οταν εισαι σε παροξυσμο , η εχεις επεισοδιο κτθλψης , μια φορα στο τοσο συμβαινει . Σεμενα μπορει να περσει βδομαδα και να μην εχω επεισοδιο . Αλλα κι ενα επεισοδιο , κρατα μια μερα , αντε δυο . Και δεν τρελαινεσαι , απλα εισαι πολυ κακοδιαθετος , ανορεκτος και ανικανος για οτιδηποτε . Ανεκτο ειναι . Θα περασει , λες .
Αγαπητη moonlight , δεν σουχει γινει εμμονη , απλα δεν το βαζεις κατω , και πολυ καλα κανεις . Επιδεικνυεις επιμονη , οχι εμμονη . Εμμονη εννοω οτι θελω να κανω το ταδε πραμα , πχ να παω ενα ταξιδι σενα συγκεκριμενο μερος , ενω στην πραματικοτητα δεν εχεις πια την διαθεση να κανεις αυτο το ταξιδι , γιατι μπορει να συντρεχουν ασχετοι λογοι με την καταθλιψη , οπως να εχεις αλλαξει γνωμη , να μην υπαρχει πλεον η καταλληλη παρεα , η το μερος να μην σου λεει τιποτα πια , και να θες να πας αλλου .Quote:
Originally Posted by -moonlight-
Quote:
Originally Posted by Mriya
Mriya , αμα μπορεις και πας ταξιδια , πολυημερα μαλιστα , μη μιλας καθολου , εγω ουτε αυτο δεν μπορω να κανω ( ακομη ) . Αμα τοκανω, θαχω κανει μεγαλη προοδο .
Πηγαίνοντας σε χώρους όπου βρίσκω γαλήνη, είτε στη φύση είτε επίσκεψη σε κάποια μονή ή ένα μνημείο είτε για καφέ με ένα καλό φίλο. Αυτά με γαληνεύουν. Κι αμα είμαι σπίτι κανα καλό ντοκιμαντερ, διάβασμα και ύπνος. Προβλήματα δεν λύνω, απλά βρίσκω λίγη γαλήνη μέσα σ' αυτα και σε κάποιο βαθμό αντλώ δυνάμεις.