Originally Posted by
Constantly curious
Μακ μου, οταν και ο ψυχιατρος σου λεει " η οπτικη σου ειναι δυσλειτουργικη, με τον τροπο του ή ευθεως" τι θα κανεις ? Θα το φιλοσοφησεις ή θα λαβεις την αγωγη να στανιαρεις με τους υπαρχοντες κανονες για να συνεχισεις ? Αν εγω βλεπω την καταιγιδα και κολλαω εκει και νιωθω τον χρονο δυναστη με εκπροσωπο τον Δια και λειπουν οι υπολοιποι 11 ( μορφη ασθενειας να βλεπεις δεντρο οχι δασος) τι μπορω να παω πως φταιει ? Γονιδιο,εμπειριες,περιβαλλ ον, ελλειψη ψυχο-συναισθηματικης αναπτυξης ή απλα ιδιορυθμος χαρακτηρας, ευκολακιας, εγωιστης και αλλα πολλα που οι ανθρωποι ως ταμπελες αλληλο κοτσαρουμε ? Καταλαβες το πνευμα μου...
Βιωσα Καταθλιψη και οχι μονον δεν μπορουσα να παραγω ιδεες αλλά δεν ειχα ομιλια,κινηση. Εκει ουτε οπτικη υπηρχε, ουτε χρωμα, ουτε αξιο θεμα κουβεντας.
Σε εκεινο το σταδιο λοιπον πηρα την μιρταζαπινη, η οποια εκανε τη δικη της δουλειας. Στο τωρα ομως, δεν αρκει να ξερω οτι υπαρχουν πολλα χρωματα, το πως θα μαθω να τα βλεπω παρολο που ειμαι αρρωστη ειναι το ζητημα.