Απελπισία, Μελαγχολία

Printable View

14-12-2015, 18:43
LifeSucks

Απελπισία, Μελαγχολία

Δεν ξέρω τι ακριβώς να γράψω είναι πάρα πολλά άλλα ας μείνω στο κυρίως θέμα. Είμαι 19, Νιώθω συνέχεια απελπισμένος, στεναχωρημένος ίσως κάποιες φορές να ξεφεύγω λίγο και να είμαι πιο ευδιάθετος αλλά σύντομα αλλάζω τρόπο σκέψης. Να πω ότι γενικά τα πράγματα στην ζωή μου πήγαιναν στραβά στις περισσότερες πτυχές οπότε από μικρή ηλικία έχω μάθει να σκέφτομαι αρνητικά πάντα και το παραμικρό αρνητικό θα με ρίξει. Νιώθω ότι τίποτα δεν έχει νόημα ότι οι λύπες είναι περισσότερες από τις χαρές και δεν αξίζει όλο αυτό το βάσανο για κανέναν λόγο.

Θέλω να πω και εγώ σε κάποιον που μπορεί να καταλάβει 5 πράγματα παραπάνω και να μοιραστεί μια άποψη ή σκέψη γι' αυτό και έγραψα εδώ.
14-12-2015, 20:48
turtle

αχ και να ήμουν 19 θα πετούσα σαν σπουργιτόπουλο !!! ... τες πα .. μες το πρόγραμμα είναι και οι "μαύρες" αρκεί να μην σε κάτσουν κάτω ... για τα καλά ....κ χρόνια...
15-12-2015, 05:43
cherry08

Quote:

Originally Posted by LifeSucks

Δεν ξέρω τι ακριβώς να γράψω είναι πάρα πολλά άλλα ας μείνω στο κυρίως θέμα. Είμαι 19, Νιώθω συνέχεια απελπισμένος, στεναχωρημένος ίσως κάποιες φορές να ξεφεύγω λίγο και να είμαι πιο ευδιάθετος αλλά σύντομα αλλάζω τρόπο σκέψης. Να πω ότι γενικά τα πράγματα στην ζωή μου πήγαιναν στραβά στις περισσότερες πτυχές οπότε από μικρή ηλικία έχω μάθει να σκέφτομαι αρνητικά πάντα και το παραμικρό αρνητικό θα με ρίξει. Νιώθω ότι τίποτα δεν έχει νόημα ότι οι λύπες είναι περισσότερες από τις χαρές και δεν αξίζει όλο αυτό το βάσανο για κανέναν λόγο.

Θέλω να πω και εγώ σε κάποιον που μπορεί να καταλάβει 5 πράγματα παραπάνω και να μοιραστεί μια άποψη ή σκέψη γι' αυτό και έγραψα εδώ.

εχω περασει αναλογη φαση στα 18-19 που πιστευα οτι τιποτα δεν εχει νοημα, οτι ολοι οι ανθρωποι ειμαστε μονοι μας, οτι δεν υπαρχουν ουσιαστικες σχεσεις, οτι δεν υπαρχει αγαπη, και με λιγα λογια οτι γεννιομαστε για να σπουδασουμε 12 χρονια, να δουλεψουμε 40 ρονια σε μια δουλεια που σιχαινομαστε, να κανουμε οικογενεια που μετα απο μερικα χρονια θα διαλυθει....και αλλα πολλα τετοια ομορφα και θετικα.......πιστεψε με αλλαζουν τα πραγματα...ερχονται καλυτερα, πιο ομορφες μερες, πιο ωραιοι ανθρωποι...ολα αποκτουν νοημα καποια στιγμη...αρκει να μην χανεις την ελπιδα σου και να μην τα παρατας...ζησε τη ζωη σου, 19 χρονων εισαι, εκμεταλευσου το οσο προλαβαινεις...μετα θα χτυπας το κεφαλι σου και θα λες πως αφησα τις μερες να με προσπερασουν ετσι
15-12-2015, 06:13
LifeSucks

Quote:

Originally Posted by cherry08

εχω περασει αναλογη φαση στα 18-19 που πιστευα οτι τιποτα δεν εχει νοημα, οτι ολοι οι ανθρωποι ειμαστε μονοι μας, οτι δεν υπαρχουν ουσιαστικες σχεσεις, οτι δεν υπαρχει αγαπη, και με λιγα λογια οτι γεννιομαστε για να σπουδασουμε 12 χρονια, να δουλεψουμε 40 ρονια σε μια δουλεια που σιχαινομαστε, να κανουμε οικογενεια που μετα απο μερικα χρονια θα διαλυθει....και αλλα πολλα τετοια ομορφα και θετικα.......πιστεψε με αλλαζουν τα πραγματα...ερχονται καλυτερα, πιο ομορφες μερες, πιο ωραιοι ανθρωποι...ολα αποκτουν νοημα καποια στιγμη...αρκει να μην χανεις την ελπιδα σου και να μην τα παρατας...ζησε τη ζωη σου, 19 χρονων εισαι, εκμεταλευσου το οσο προλαβαινεις...μετα θα χτυπας το κεφαλι σου και θα λες πως αφησα τις μερες να με προσπερασουν ετσι

Κάπως έτσι όπως τα λες, συμφωνώ επίσης μαζί σου σε όλα αλλά δεν υπάρχει κάτι να μου αλλάξει την διάθεση, ούτε φίλους έχω αυτή την περίοδο ούτε άτομα με περίτριγυρίζουν από οποιοδήποτε περιβάλλον
15-12-2015, 14:25
cherry08

Quote:

Originally Posted by LifeSucks

Κάπως έτσι όπως τα λες, συμφωνώ επίσης μαζί σου σε όλα αλλά δεν υπάρχει κάτι να μου αλλάξει την διάθεση, ούτε φίλους έχω αυτή την περίοδο ούτε άτομα με περίτριγυρίζουν από οποιοδήποτε περιβάλλον

Σπουδαζεις? Γιατι δεν κανεις μια προσπαθεια για καινουριες φιλιες, να γνωρισεις κοσμο..υπαρχουν καλοι ανθρωποι εκει εξω που ειλικρινα αξιζει να τους γνωρισεις και να τους βαλεις στη ζωη σου....μην κλεινεσαι στον εαυτο σου, λιγη προσπαθεια κανε, μην τα παρατας γιατι το πιο ευκολο πραγμα στη ζωη ειναι να τα παρατησεις...το δυσκολο ειναι να ζησεις αλλα πιστεψε με αξιζει
15-12-2015, 16:17
pavlina

Γεια σου μικρουλη μου ηθελα να σε ρωτησω πως τα πας με τους γονεις σου? Αν μπορεις να βρεις στηριγμα σε καποιον απ αυτους να ελεγες πως νοιωθεις σε πρωτη φαση
15-12-2015, 16:22
pavlina

Quote:

Originally Posted by pavlina

Γεια σου μικρουλη μου ηθελα να σε ρωτησω πως τα πας με τους γονεις σου? Αν μπορεις να βρεις στηριγμα σε καποιον απ αυτους να ελεγες πως νοιωθεις σε πρωτη φαση

Επισης μικρε μου η αρνητικοτητα που εχεις και τα βλεπεις ολα μεσα απο ενα μαυρο πρισμα ειναι συμπτωματα καταθλιψης πρεπει οποσδηποτε να πας σε εναν ψυχιατρο μονος σου δεν θα τα καταφερεις ....
15-12-2015, 18:08
LifeSucks

Quote:

Originally Posted by cherry08

Σπουδαζεις? Γιατι δεν κανεις μια προσπαθεια για καινουριες φιλιες, να γνωρισεις κοσμο..υπαρχουν καλοι ανθρωποι εκει εξω που ειλικρινα αξιζει να τους γνωρισεις και να τους βαλεις στη ζωη σου....μην κλεινεσαι στον εαυτο σου, λιγη προσπαθεια κανε, μην τα παρατας γιατι το πιο ευκολο πραγμα στη ζωη ειναι να τα παρατησεις...το δυσκολο ειναι να ζησεις αλλα πιστεψε με αξιζει

Σύντομα θα γραφτώ σε μια σχολή αλλά δεν ξέρω τι άτομα ακριβώς μπορώ να γνωρίσω μιας και βρίσκομαι στο εξωτερικό

Quote:

Originally Posted by pavlina

Επισης μικρε μου η αρνητικοτητα που εχεις και τα βλεπεις ολα μεσα απο ενα μαυρο πρισμα ειναι συμπτωματα καταθλιψης πρεπει οποσδηποτε να πας σε εναν ψυχιατρο μονος σου δεν θα τα καταφερεις ....

Οι γονείς μου έχουν χωρίσει απ όταν ήμουν στο δημοτικό ακόμα αλλά εντάξει έχω πολύ καλές σχέσεις με τον πατέρα μου αλλά με την μητέρα μου όχι τόσο διότι έχει σταθεί εμπόδιο σε πολλές αποφάσεις μου. Επίσης πριν λίγους μήνες έφυγα από την Ελλάδα αλλά δεν είναι το θέμα μετανάστευσης που με επηρεάζει. Τώρα όσο για την κατάθλιψη που λες δεν νομίζω το μόνο που θυμάμαι είναι αρκετές μαύρες μέρες στεναχώριας πιο πολύ.
15-12-2015, 18:13
elis

ξερεισ ποση δυναμη εχεισ στα 19 απειρη μπορεισ να κανεισ τα παντα η απειρια ειναι το προβλημα
στα τριαντα να δεισ τι γινεται εχουμε την εμπειρια τησ αρκουδασ και δεν εχουμε δυναμη να κανουμε τα βασικα
γι αυτο καντα τωρα που σαι μικροσ
15-12-2015, 18:21
LifeSucks

Συμφωνώ απλά μου φαίνεται πως δεν βρίσκω κίνητρο, μου φαίνονται όλα ανούσια, ανώφελα... σάπια...
15-12-2015, 18:26
elis

σαπια ειναι αλλα εσυ δεν το ξερεισ αυτο δεν το εζησεσ βγεσ εξω χτυπησε ματωσε πεσε σηκω
απετυχε πολυ πετυχε λιγο και μετα ελα πεσ μου οτι ολα ειναι σαπια μεχρι τοτε
απλα θα φοβασαι να ζησεισ αμα περιμενεισ να γινει τιποτα καλο απο τον καναπε θα περιμενεισ για παντα
15-12-2015, 18:27
elis

και μαλλον εχεισ και καταθλιψη
15-12-2015, 18:36
pavlina

Quote:

Originally Posted by LifeSucks

Σύντομα θα γραφτώ σε μια σχολή αλλά δεν ξέρω τι άτομα ακριβώς μπορώ να γνωρίσω μιας και βρίσκομαι στο εξωτερικό

Οι γονείς μου έχουν χωρίσει απ όταν ήμουν στο δημοτικό ακόμα αλλά εντάξει έχω πολύ καλές σχέσεις με τον πατέρα μου αλλά με την μητέρα μου όχι τόσο διότι έχει σταθεί εμπόδιο σε πολλές αποφάσεις μου. Επίσης πριν λίγους μήνες έφυγα από την Ελλάδα αλλά δεν είναι το θέμα μετανάστευσης που με επηρεάζει. Τώρα όσο για την κατάθλιψη που λες δεν νομίζω το μόνο που θυμάμαι είναι αρκετές μαύρες μέρες στεναχώριας πιο πολύ.

Εχεις την ηλικια του μικρου μου γιου εγω αν ημουν μανα σου θα σε πηγαινα σηκωτο σε ψυχιατρο να σε δει δεν ειναι νορμαλ να τα βλεπεις ολα μαυρα ακομα κι αν δεν ειναι ευχαριστα
15-12-2015, 18:47
LifeSucks

Θα συμφωνήσω ξανά μαζί σου... Αλλά έχω βιώσει κάποια πράγματα, από μικρός ένιωθα ότι ήμουν μόνος μου λίγο αργότερα είχα κάποιες ευθύνες συνέβαλα σε κάποιες αγροτικές δουλειές και μόνο και μόνο που ήθελα να βοηθήσω αποκτώντας κάποιες ευθύνες και θεωροντας το υποχρέωση ένιωθα λες και ήμουν 40 χρόνων ενώ ακόμη δεν είχα ενηλικιωθεί. Πάντα έδινα στους άλλους ότι μπορούσα τους βοηθούσα και πότε μα ποτέ δεν είδα το ότι δίνεις παίρνεις, πάντα έδινα και στο τέλος πάλι μόνος ήμουν. Όλα αυτά που γράφω εδώ μέσα είναι κάτι σαν μια μορφή ξεσπάσματος μιας και πολλές φορές σκέφτομαι διαφορά πράγματα που με απασχολούν και στο τέλος συνειδητοποιώ ότι δεν έχω κανέναν να τα μοιραστώ φοβούμενος ότι θα μείνω μόνος μου... Καμιά φορά οι σκέψεις μου ξεφεύγουν και δεν ξέρω πως σκέφτομαι ότι είμαι κάπου αλλού και δεν με απασχολεί κάτι και νιώθω μια στιγμιαία ηρεμία μέχρι που προσγειώνομαι στην πραγματικότητα και τα ίδια πάλι,
πφφφ...
15-12-2015, 18:57
elis

εντεξει κοιτα αυτα μπορει να ειναι και τησ εφηβειασ κι εγω οταν ημουν στην ηλικια σου
οταν δουλευα το τιμουσα το ενσημο με τον καιρο στανιαρισα ειδα οτι οι αλλοι ολοι ηταν χαλαροι
και στανιαρισα και τωρα επειδη κι εγω ειμαι αγροτησ δουλευω οσο θελω τελοσ παντων αυτα φευγουνε αμα
μαθεισ τη δουλεια καταλαβεισ ποια ειναι η δουλεια σου αμα βγαλεισ δουλεια αμα προσπαθησεισ και βρεισ τροπο για κατι καινουριο
τετοια πραγματα θελει τριβη για να γινεισ χαλαροσ αμα δεν εισαι κατα τα αλλα σιγουρα στο λεω αυτο αμα μαθεισ ολη τη δουλεια
κι εχεισ συνολικη εικονα θα φυγουν αυτα κι εγω τα ειχα αλλα εγω νομιζω επειδη με βαζαν να κανω μια δουλεια
χωρισ να εχω συνολικη εικονα και δεν την εβγαζα και πολυ καλα τελοσ παντων μη σε απασχολουν αυτα κοιτα να ζησεισ οσο καλυτερα μπορεισ και απο δουλεια βλεπεισ τι θα κανεισ κοιτα να περασεισ καλα να χεισ εμπειριεσ για να μπορεισ αυριο μεθαυριο να κρινεισ σωστα πεντε πραγματα η ζωη ειναι πολλα δεν ειναι ουτε μονο δουλεια ουτε μονο διασκεδαση γενικα οσο περισσοτερα ξερεισ τοσο το καλυτερο νομιζω
15-12-2015, 19:02
LifeSucks

Πάνε τα αγροτικά θέματα έχουν περάσει πριν κάτι χρόνια ήταν μια οικογενειακή ενασχόληση αλλά δεν υπήρχε μέλλον λόγω προβλημάτων και της χώρας αλλά άλλαξαν τα πράγματα για εμένα τώρα βρίσκομαι σε άλλη χώρα.
15-12-2015, 19:04
elis

προσπαθησε να προσαρμοστεισ τοτε εκει να δεισ αν μπορεισ να ζησεισ
16-12-2015, 01:11
cherry08

Quote:

Originally Posted by LifeSucks

Συμφωνώ απλά μου φαίνεται πως δεν βρίσκω κίνητρο, μου φαίνονται όλα ανούσια, ανώφελα... σάπια...

Γιατι σου φαινονται ολα ανουσια ομως? γιατι δεν βρισκεις κινητρο? απο ποτε αρχισες να νιωθεις ετσι? ποια ειναι η βαθυτερη αιτια/αιτιες? αυτο πρεπει να αναρωτηθεις...αν το καταλαβεις μπορει να νιωσεις καλυτερα
16-12-2015, 02:44
LifeSucks

Δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς από πότε αλλά από μικρός απογοητευόμουν σε διάφορα πράγματα... Φιλίες, οικογένεια επίσης όταν βλέπεις ότι περνάς την ζωή σου δουλεύοντας την περισσότερη μέρα και την υπόλοιπη κοιμάσαι για να ξαναπάς στην δουλειά είναι άσχημο
16-12-2015, 03:04
cherry08

Quote:

Originally Posted by LifeSucks

Δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς από πότε αλλά από μικρός απογοητευόμουν σε διάφορα πράγματα... Φιλίες, οικογένεια επίσης όταν βλέπεις ότι περνάς την ζωή σου δουλεύοντας την περισσότερη μέρα και την υπόλοιπη κοιμάσαι για να ξαναπάς στην δουλειά είναι άσχημο

πρεπει να καταλαβεις ομως οτι τωρα αυτη δεν ειναι η ζωη σου...αυτα ανηκουν στο παρελθον, τωρα εισαι μακρια απ αυτα και ξεκινας μια καινουρια ζωη...και το οτι απογοητευοσουν που ειπες, πρεπει να θυμηθεις ποια ηταν η βαθυτερη αιτια των απογοητευσεων σου, και αν ισχυουν οι ιδιοι παραγοντες και τωρα
16-12-2015, 10:30
LifeSucks

Συντομα η ζωη μου θα ειναι σχολη το πρωι δουλεια το απογευμα και παλι απο την αρχη για μερικα χρονια. Αυτα που μου ελειπαν παντα και τωρα ειναι οικογενεια, φιλοι και τωρα που μεγαλωσα λιγο θα ηθελα μια σχεση. Ολα τα προηγουμενα τα εχω προσπαθησει με πολλαπλες διαρκεις αποτυχιες, πλεον ειμαι στο σημειο που με εχουν ριξει τα παντα και δεν μπορω να σηκωθω. Η ζωη ειναι ενα λαχειο. Ειναι πικρο να μενεις μονος στην ζωη και να μισεις αυτους που δεν ειναι μονοι...
16-12-2015, 12:33
elis

εγω εκανα χειροτερα πηγαινα σχολη το πρωι μετα δουλεια και μετα παλι σχολη το απογευμα για κανενα χρονο
και εβγαινα κι ολασ αμα αντεχα αλλα να ξερεισ μετα απο ξενυχτι δε μπορεισ να παρεισ τα ποδια σου εγω πηγαινα και κοιμομουν στο μαθημα
καμια φορα μετα με κοβανε μετα εβαλα μυαλο εκανα το στομαχι μου πετρα κι απο τοτε πινω σαραντα καφεδεσ στην καθισια για να μπορεσω να κανω αυτα που θελω