ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ Η ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;

ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ. ΠΡΙΝ 6 ΜΗΝΕΣ ΓΝΩΡΙΣΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΕ ΤΡΕΛΛΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΙΟΛΑΣ ΜΕΡΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΨΑΧΝΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΑΣ. ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΑΡΚΕΤΑ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΗ ΕΩΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗ. ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΑΞΑ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΩ ΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΟΥ, ΥΠΗΡΞΑ ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΤΟΥ ΠΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΕΜΠΕΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΛΟΓΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΑΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΜΕ ΤΑΛΑΝΙΖΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΔΕΙΞΑ, ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΑ, ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ. ΕΔΕΙΞΕ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ. ΑΛΛΑ, ΤΗ ΜΙΑ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝ ΣΧΕΣΗ, ΛΟΓΩ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΚΑΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ. ΣΗΜΑΙΩΤΕΟΝ ΟΤΙ ΕΓΩ ΤΟΥ ΧΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΦΗ, ΑΝ ΕΡΘΕΙ ΚΑΛΩΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΔΕ ΤΡΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ. ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΩ ΓΙΑΤΙ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΤΟΝ ΘΕΛΩ, ΓΙΑΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ( ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ΕΝΩ ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΟ ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΤΛ.) ΟΜΩΣ ΑΥΤΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ, ΕΝΩ ΟΛΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΑΛΑ, ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΦΑΣΙΖΟΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΛΕΠΟΜΑΣΤΕ, ΟΛΟ ΚΑΤΙ ΤΥΧΑΙΝΕ, ΟΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΛΕΓΑ ΝΑ ΔΙΑΚΟΨΟΥΜΕ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΕ ΕΝΤΟΝΑ. ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΕΓΙΝΕ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΟ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΓΩ ΝΑ ΒΥΘΙΣΤΩ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΩ. ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ. ΚΙ ΕΝΩ ΕΙΧΑΜΕ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ, ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΜΕ ΚΑΙ ΤΙ..ΗΤΑΝ ΚΑΤΕΝΘΟΣΙΑΣΜΕΝΟΣ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΧΑΛΑΣΩ ΚΑΙ ΔΕΧΘΗΚΑ, ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΓΩ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ, ΑΛΛΑ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΝ ΚΑΙ ΑΤΟΠΟ. ΞΑΦΝΙΚΑ, ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΜΑΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΟΜΑ ΟΤΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΤΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΑΜΕ, ΔΕΝ ΞΑΝΑΤΗΛ ΕΓΩ ΔΗΛ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΗΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΓΩ. ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΜΟΥ ΠΕ ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΚΑΤ΄ ΑΥΤΗΝ ΙΣΤΡΙΟΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΔΕ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ. ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

1. γραφε με μικρα και με παραγραφους, σορρυ αλλα κουραστηκα να διαβαζω.

2. ποσο χρονων ειστε?

29χρ. και οι 2

Αυτη η φιλη σου η ψυχολογος πολυ ευκολα κανει διαγνωσεις....Τα πραγματα μπορει να ειναι πιο απλα, δηλαδη, μπορει απλα να αλλαξε γνωμη, να φρικαρε, να πνιγηκε απο την κατσταση που δημιουργησε ο ιδιος...Οι ανθρωποι ειμαστε περιεργα πλασματα...

Μπορεί. Απλά εκείνη ξέρει και άλλες λεπτομέρειες και πιστεύει ότι κάτι δεν πάει καλά. Μπορεί και να άλλαξε γνώμη, εννοείται, αλλά μόνος του το δημιούργησε αυτό το μπλέξιμο. Το να πνίγηκε πάλι ήταν επίσης δικό του δημιούργημα γιατί εγώ πήγαινα με τους δικούσ του ρυθμούς, τους οποίους άλλαζε συνέχεια αλλά πάντα με βάση το πόσο με θέλει και μελλοντικά σχέδια κτλ..Το λογικό βέβαια θα ήταν αν άλλαζε γνώμη να απομακρυνόταν, του είχα δώσει άπειρες ευκαιρίες να μου το πει αν ήταν αυτό, αλλά εκείνος το αρνιόταν κατηγορηματικά. Εμένα αυτό που μου φαίνεται περίεργο είναι που όταν κανονίζαμε κάτι, μετά από λίγη ώρα μου τηλ. κι έλεγε ότι κάτι έτυχε. Επίσης, και το ότι έλεγε πάρα πολλά ψέμματα, μικρά και μεγάλα. Δε ξέρω...

η αποψη μου ειναι οτι εισαι με ενα ανθρωπο που εχει προβληματα.
Αν για σενα σημαινει κατι, πρεπει να προσπαθησεις μαζι του.
Δεν θα σου προτεινα να δεσμευτεις στην παρουσα φαση με κατι περισσοτερο απο οτι εχεις.

Ωστοσο θα πρεπει να τρεξεις περισσοτερο εσυ για να προχωρησει η σχεση σου.
Αυτα.

Κοίτα, εγώ δεν είχα ούτε έχω πρόβλημα να προσπαθήσω μαζί του. Κανένα. Αλλά αισθάνομαι ότι πρέπει να σεβαστώ την στάση του και να αποχωρήσω, γιατί αυτό μου λένε οι πράξεις του, έστω κι αν τα λόγια του λένε άλλα. Τί να υποθέσω και τι παραπάνω να κάνω όταν όλο κάτι του τυχαίνει εδώ και έναν και πλέον μήνα και δεν συναντιόμαστε; Κι όταν του λέω να διακόψουμε λέει τα γνωστά; Για να μην πω για το τελευταίο καψόνι με τους γονείς του...Διαλύθηκα τελείως, εδ\'ω και καιρό όλοι οι γνωστοί μου έλεγαν να κόψω γιατί κάτι δεν πάει καλά - με δουλεύει ή έχει πρόβλημα - εγώ δεν τους άκουσα ούτε και θα το κάνω. Αλλά δε βλέπω άλλη λύση από το να φύγω, όσο κι αν πονάει. Γιατί, εκτός των άλλων, δεν συζητά, θέλει απλά να τρέφει μια ερμαφρόδιτη κατάσταση, δηλ. και τώρα να του τηλ. και να του πω να μιλήσουμε θα πει τα γνωστα, του στυλ. θα σε πάρω εγώ να βρεθούμε και δε θα πάρει...Εν ολίγοις, δε νομίζω ότι υπάρχει κάτι να παλέψω, αν υπήρχε θα το έκανα. Μου χει πει τόσα ψέμματα και τα κατάπινα. Και να σου πω και κάτι;Αν μου τηλ. μετά τα τελευταία θα του έδινα και άλλη ευκαιρία, αλλά δεν το έκανε. Εδώ και 10 μέρες δεν έχουμε μιλήσει. Όσο για να δεσμευθώ, αυτό δε παίζει και δεν ήταν ποτέσ στισ προτεραιότητες μου. Φοβάμαι ότι δεν υπάχρει τίποτα να παλέψω πλέον.

Δυστυχως πρεπει να στριμωξεις τα πραγματα.
Θα σου προτεινα να πεταξεις το μπαλακι αλλου και οχι να το κουβαλας.

Πχ....
δηλ. και τώρα να του τηλ. και να του πω να μιλήσουμε θα πει τα γνωστα, του στυλ. θα σε πάρω εγώ να βρεθούμε και δε θα πάρει...

Θα παρεις τηλεφωνο και θα πεις να τα πουμε, κανωντας ομως σαφες οτι αν δεν παρει θα ειναι μια αποφαση δικη του σαν να σου λεει, \"δεν σε θελω πια\".
Σηματοδοτησε τις κινησεις του αλλου χρεωνοντας ευθεως τι σημαινει για σενα η κινηση που κανει.
Και αν οντως δεν παρει τοτε φυσικα και το κοβεις.
Μην το αφηνεις ομως στο γενικα και αοριστα, αλλα στο χειρουργικα προσδιορισμενα.

Σε μερικες σχεσεις πρεπει να εχεις και μια τετοια συμπεριφορα καλως η οχι....
Οι ερμαφροδιτες καταστασεις ειναι στο χερι σου βνα τις κανεις ξεκαθαρες.

Για οποια αλλη διευκρινηση θες πες μου.

Συμφωνώ μαζί σου, η αλήθεια είναι ότι έχω μία δυσκολία στο να μιλώ απότομα σε κα΄ποιον, όταν τον νοιάζομαι. Αυτό που λες το έκανα κατ΄ επανάληψη, αλλά δυστυχώς δε κρατούσα την σωστή στάση και του τηλ. εγώ. Μία δε φορά που του θεσα τελεσίγραφο και δεν ανταποκρίθηκε, με πήρε λίγες μέρες αργότερα σαν να μη συμβαίνει τίποτα, απλά τότε επειδή εγώ είχα κάνει τα δικά μου λάθη - απόσταση και άμυνες - το δέχθηκα έτσι. Ίσως να έχεις δίκιο, αλλά εγώ σκέφτηκα ότι αν ήθελε να δώσει μια ευκαιρία, θα μου τηλ. εκείνος μετά από το φιάσκο με τους δικούς του, το οποίο παρεπιμπτόντως, ήξερα ότι θα τον έκλεινε, απλά δεν ήθελα να αρνηθώ για να μη νομίζει ότι τους σνομπάρω. Ακόμα και μετά από αυτό, εγώ του στειλα ενα μην. όπου του έλεγα ότι εγώ τον θέλω και ότι αισθάνομαι ότι με κοροιδεύει κι αν δε θέλει να ξαναβρεθούμε, να μου το πει. Εκείνος δεν εμφανίστηκε....Υπάρχουν φορές που νιώθω ότι πρέπει να το παλέψω, αλλά δε ξέρω πώς. Ακόμα και η φίλη μου η ψυχολόγος που με παρότρυνε, πλέον μου λέει να φύγω. Εμένα λίγο με νοιάζουν όλα αυτά που λέει ο καθένας, αυτό που εισπράτω όμως είναι η σιωπή του..Δε θέλω να γίνω φορτική σε κανέναν, ούτε και στον εαυτό μου. απλά είναι η πρώτη φορά που διεκδικώ κάποιον - συνήθως συνέβαινε το αντίθετο και γω έφευγα - και δε ξέρω μέχρι πού να φτ\'ασω, πότε δηλ. καταλαβαίνεις ότι τελείωσε και δε μπορείς να κάνεις τίποτα γι\' αυτό. Δε ξέρω πώς να το διαχειρτσώ αυτό που λεσ και, κυρίως, δε ξέρω αν έχει νόημα.

και ξέρεις και κάτι άλλο; μου χει πει αμέτρητα ψέμματα, πολλά από τα οποία ήταν εντελώς άσκοπα.

εμενα γιατι μου μυριζει τριτο προσωπο στην ιστορια?

Quote:

---

Originally posted by Helena
εμενα γιατι μου μυριζει τριτο προσωπο στην ιστορια?

---

μηπως αφησες κατι στο ψυγειο και χαλασε?

Το έχω σκεφτεί και γω αυτό με το τρίτο πρόσωπο. Αλλά εκείνος έλεγε πάντα ότι αν βρεθεί κάτι άλλο στο δρόμο του, θα το πει και ότι έτσι κάνει πάντα, αν και μέχρι τώρα είχε μόνο μία σχέση - οι άλλες ήταν του 1 μήνα - η οποία, πάντα κατά τα λεγόμενά του - τον ταλαιπώρησε πάρα πολύ και έπαιρνε ψυχοφάρμακα. Βέβαια, δε ξέρω αν τα φάρμακα τα έπαιρνε εξαιτίας του.. τελος πάντων, δεν με αφορά τί συνέβη στο παρελθόν του. Από την άλλη, αν έπαιζε τρίτο πρόσωπο δε καταλαβαίνω πού κόλλαγε όλο αυτό με τους δικούς του. Και η περίεργη αυτή στάση του υπήρχε από την αρχή σχεδόν, ακόμα κι όταν πήγαμε διήμερο στην πόλη του και μου έφερνε φαγητό από τη μανούλα του, συζητώντας για παιδάκια και τέτοιες ιστορίες.

δε ξέρω αν το διατύπωσα σωστά, η κοπέλα έπαιρνε τα φάρμακα και τον καταπίεζε, υποτίθεται, αν όμως την έβλεπε και κείνη μία φορά τον μήνα..την καταλαβαίνω να τον πίεζε. Δεν το ξέρω όμως και δε θα το μάθω

Συγγνώμη αλλά αδυνατώ να καταλάβω με ποιούς μηχανισμούς συντηρείται μια σχέση όπου ο άλλος είναι και φαίνεται παντελώς αδιάφορος. Επίσης θυμώνω πολύ αν σκεφτώ το στερεότυπο όσο μας φτύνουν τόσο κολλάμε.

Quote:

---

Originally posted by erofilia..Εμένα αυτό που μου φαίνεται περίεργο είναι που όταν κανονίζαμε κάτι, μετά από λίγη ώρα μου τηλ. κι έλεγε ότι κάτι έτυχε. Επίσης, και το ότι έλεγε πάρα πολλά ψέμματα, μικρά και μεγάλα. Δε ξέρω...

..Τί να υποθέσω και τι παραπάνω να κάνω όταν όλο κάτι του τυχαίνει εδώ και έναν και πλέον μήνα και δεν συναντιόμαστε; Κι όταν του λέω να διακόψουμε λέει τα γνωστά;..

..Γιατί, εκτός των άλλων, δεν συζητά, θέλει απλά να τρέφει μια ερμαφρόδιτη κατάσταση, δηλ. και τώρα να του τηλ. και να του πω να μιλήσουμε θα πει τα γνωστα, του στυλ. θα σε πάρω εγώ να βρεθούμε και δε θα πάρει...

..Μου χει πει τόσα ψέμματα και τα κατάπινα. Και να σου πω και κάτι;Αν μου τηλ. μετά τα τελευταία θα του έδινα και άλλη ευκαιρία, αλλά δεν το έκανε..

..Ακόμα και μετά από αυτό, εγώ του στειλα ενα μην. όπου του έλεγα ότι εγώ τον θέλω και ότι αισθάνομαι ότι με κοροιδεύει κι αν δε θέλει να ξαναβρεθούμε, να μου το πει. Εκείνος δεν εμφανίστηκε....

..Δε θέλω να γίνω φορτική σε κανέναν, ούτε και στον εαυτό μου. απλά είναι η πρώτη φορά που διεκδικώ κάποιον - συνήθως συνέβαινε το αντίθετο και γω έφευγα - και δε ξέρω μέχρι πού να φτ\'ασω, πότε δηλ. καταλαβαίνεις ότι τελείωσε και δε μπορείς να κάνεις τίποτα γι\' αυτό. Δε ξέρω πώς να το διαχειριστώ αυτό που λεσ και, κυρίως, δε ξέρω αν έχει νόημα..


..Το έχω σκεφτεί και γω αυτό με το τρίτο πρόσωπο. Αλλά εκείνος έλεγε πάντα ότι αν βρεθεί κάτι άλλο στο δρόμο του, θα το πει και ότι έτσι κάνει πάντα, αν και μέχρι τώρα είχε μόνο μία σχέση - οι άλλες ήταν του 1 μήνα - η οποία, πάντα κατά τα λεγόμενά του - τον ταλαιπώρησε πάρα πολύ και έπαιρνε ψυχοφάρμακα. Βέβαια, δε ξέρω αν τα φάρμακα τα έπαιρνε εξαιτίας του.. τελος πάντων, δεν με αφορά τί συνέβη στο παρελθόν του. Από την άλλη, αν έπαιζε τρίτο πρόσωπο δε καταλαβαίνω πού κόλλαγε όλο αυτό με τους δικούς του. Και η περίεργη αυτή στάση του υπήρχε από την αρχή σχεδόν, ακόμα κι όταν πήγαμε διήμερο στην πόλη του και μου έφερνε φαγητό από τη μανούλα του, συζητώντας για παιδάκια και τέτοιες ιστορίες...

..και ξέρεις και κάτι άλλο; μου χει πει αμέτρητα ψέμματα, πολλά από τα οποία ήταν εντελώς άσκοπα..

---

Με συγχωρεις,αλλα μετα απ\' όλα τα ψεματα σε συνδυασμό με την απουσια του,δε σου φαινονται λιγο υποπτα ολα αυτα?
Σιγουρα υπαρχει τριτο προσωπο και το ξερεις μεσα σου αλλα αρνείσαι να το αποδεχθεις..Ειναι ανωριμος και παιζει μαζι σου γιατι εκμεταλλευεται το γεγονος οτι εχεις κολλησει μαζι του.Οτι κανει,το κανει για να σε κρατα ακομη κοντα του,γιατι στο δικο του μυαλο θεωρείσαι ισως η πιο καταλληλη λογω κοινωνικης θεσης αλλα και χαρακτηρα για μητερα των παιδιων του,οπως αυτος σχεδιαζει για το μελλον του.Ο ανθρωπος ομως θελει να αποκτησει εμπειριες προτού παντρευτει,οποτε και συνεχιζει τις σχεσεις του ενος μηνα,εκμεταλευομενος τη δικη σου ανοχη και υπομονη,λεγοντας πολλα ψεματα και παραλληλα περνα καλα,εχοντας τη σχεση του αλλα και την γκομενα του..
Με λιγα λογια,αυτος δε νοιαζεται για σενα και δεν ξερει τι θα πει αγαπη...
Εχει σπουδασει υποκριτικη και νομιζει οτι ειναι μεγαλος ηθοποιος,αλλα δεν του παει ο ρολος για το δικο σου σεναριο,οποτε ψαξε για αλλο πρωταγωνιστή,γιατι ο συγκεκριμένος κανει μονο για κομπαρσος τελικα..

Sorry αν ακουγομαι σκληρος,αλλα τα \'χω περασει και \'γω.
Πρεπει να καταλαβεις πως δεν πρεπει να εισαι το θύμα κανενος..

το καλύτερο που εχεις να κανεις κατά τη γνωμη μου, οπως ειπαν κ τα παιδια παραπανω, ειναι να του εξηγήσεις πώς αισθάνεσαι, πώς προκαλειται η φόρτιση που σε κανει να κλαις. Αν κρατάς τους προβληματισμους σου για τη σχέση σας μεσα σου, τελικά θα απομακρυνθειτε και δεν θα ρθειτε πιο κοντα...Το αντιθετο δλδ απο οτι θα ήθελες, παριστανοντας οτι ολα ειναι ενταξει.

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ, ωστόσο, θέλω να επισημάνω ότι δεν κόλλησα επειδή με έφτυσε, πάντοτε έχει μια καλή δικαιολογία και είναι ιδιαίτερα πειστικός. π.χ. λίγο καιρό πριν δεν είχε δουλειά και αυτό τον φόρτιζε απίστευτα, μετά δεν είχε σπίτι και τον φιλοξενούσαν διάφοροι και ένιωθε παρίας, ενώ εγώ κατά την γνώμη του τα έχω όλα πληρωμένα, το οποίο δεν ισχύει. Επίσης, σε καμία περίπτωση δεν θέλω να τον παντρευτώ, γιατί απέχω πολύ από τον γάμο - θέλω να αποκτήσω εμπειρίες - και γιατί δεν τον γνωρίζω καλά. Αυτό του το είχα ξεκαθαρίσει, εκείνος επέμενε στα δικά του. και μονίμως έλεγε ότι όταν ηρεμήσει θα δω τον πραγματικό του εαυτό. Για την παρούσα στιγμή δεν ξέρω. Μετά την υποτιθέμενη γνωριμία με την οικογένειά του, χαθήκαμε αμφότεροι. Κι όσο γι΄ αυτό που λέτε, δηλ. να του μιλήσω, δε ξέρω αν έχει πλέον νόημα.. γιατί πολύ απλά δεν ξέρω αν θέλει ο ίδιος να μάθει πώς νιώθω.

Για εμένα όχι, δεν έχει κανένα νόημα να του μιλήσεις. Άσχετα με το ποια είναι η εξήγηση της συμπεριφοράς του, το αποτέλεσμα δεν ήταν καλό για εσένα. Οπότε αφού όπως μια χαρά λες θες να αποκτήσεις εμπειρίες, προχώρα σε αυτές για να βρεις εσύ την ηρεμία σου.

Ναι εντάξει, απλά για μένα καμία σχέση δεν έχει η απόκτηση εμπειριών με το να ζητώ μια στοιχειώδη απάντηση, όχι εξήγηση σε στυλ απολογίας. Μια συζήτηση, αυτό μόνο...Το ξέρω ότι μάλλον δεν αξίζει τον κόπο, θα το ήθελα όμως για την ψυχική μου ηρεμία, γιατί έχω μάθει να ξεκαθαρίζω καταστάσεις και να μην αφήνω μετέωρους τους ανθρ\'ωπους γύρω μου. Μπορεί και να ζητάω πολλά, τί να πω, ίσως κατά βάθος να θέλω τον επίλογο για να κλείσω και μέσα μου το όλο θέμα. Δεν είναι εύκολο να σου τάζει ο άλλος χρυσάφι μέχρι να απελευθερωθείς συναισθηματικά και μόλις το κάνεις να έχει τέτοια στάση..

Μα ναι το καταλαβαίνω ότι για εσένα θα έκλεινε ευκολότερα το θέμα εάν υπήρχε ένας επίλογος. Μπορείς βέβαια να δοκιμάσεις την απλή συζήτηση που λες. Αλλά δεν έχουν μάθει όλοι οι άνθρωποι να ξεκαθαρίζουν καταστάσεις και να μην αφήνουν τους άλλους μετέωρους. Αν ανήκε στους \'ξεκάθαρους\' φαντάζομαι πως θα το είχε δείξει και αρκετά νωρίτερα, η όλη του στάση και συμπεριφορά όμως (πέρα από τα λόγια) έδειχνε ακριβώς το αντίθετο.

Αυτή τη στοιχειώδη απάντηση που ζητάς την είχα αναζητήσει αρκετές φορές στο παρελθόν, αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, τελικά πάλι μόνη μου έδινα τις (υποθετικές) απαντήσεις. Ε, τώρα δεν κάνω πια ούτε την ερώτηση εκτός αν υπάρχει ανταπόκριση και κάποιο περιθώριο για συνέχεια ή βελτίωση.

Επίσης είχα παρατηρήσει ότι αρκετές φορές όσο ήμουν εγώ η επιφυλακτική οι άλλοι έταζαν τον ουρανό με τ\' άστρα (δεν κοστίζει τίποτα να τάζεις!...) και στη συνέχεια αντιστρέφονταν οι ρόλοι! Γι\' αυτό τα τελευταία χρόνια αποφάσισα να δίνω εξαρχής αυτό που θέλω και αν υπάρξει ανάλογη αβίαστη έμπρακτη (και ταυτόχρονη!...) ανταπόκριση έχει καλώς. Αλλιώς είτε στο δεδομένο χρόνο είτε γενικώς δεν ταιριάζουμε.

Καλά τα λες εσύ και στην θεωρία συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Απλά εγώ δεν το χω ξαναπάθει και δε ξέρω πώς να το διαχειριστώ, νιώθω να πνίγομαι στον ίδιο μου τον εαυτό. Και μη φανταστείς ότι είμαι ένα άτομο γενικά τόσο υπερευα΄σθητο, έχω περάσει χοντρά λούκια από τα 13 μου και όλοι απορούσαν πώς έφτασα να σπουδάσω και τα συναφή, ήμουν πάντα επιφυλακτική. εδώ την πάτησα. Ίσως φοβάμαι το από δω και πέρα, έτσι, χωρίς μια τελεία. Κάνω δύσκολα σχέσεις και ο ίδιος έδειξε μεγάλη κατανόηση σε πολλά. Θα μου πεις, τί το ψάχνεις τώρα.. πάρε σαν εξήγηση την απουσία του. Απλά είναι η πρώτη φορά που ερωτεύτηκα τόσο, η πρώτη φορά που μου έτυχε να λήξει κάτι έτσι.. είχαμε πει τόσα μεταξύ μας, το λιγότερο που θα περίμενα ήταν μια εξήγηση, το τονίζω, εξήγηση και όχι απολογία...

Quote:

---

Originally posted by marina38
Για εμένα όχι, δεν έχει κανένα νόημα να του μιλήσεις. Άσχετα με το ποια είναι η εξήγηση της συμπεριφοράς του, το αποτέλεσμα δεν ήταν καλό για εσένα. Οπότε αφού όπως μια χαρά λες θες να αποκτήσεις εμπειρίες, προχώρα σε αυτές για να βρεις εσύ την ηρεμία σου.

---

Με μιά πρώτη ματιά συμφωνώ.
Όμως..δεν υπάρχει περίπτωση μετά από μία καλή εξήγηση να φανούν πράγματα που δεν φαινόταν πριν?
Εγώ θα συνδύαζα, αλλά εάν δεν ακολουθούσε αμεσότατη αλλαγή, θα προχωρούσα φωνάζοντας \"φάε τη σκόνη μου\".

Tί εννοείς Δε σε πιάνω.

Βέβαια, μια καλή εξήγηση είναι σίγουρα επιθυμητή, αρκεί να θέλει και ο άλλος να την δώσει. Θα έλεγα ότι σε τέτοιες περιπτώσεις καλό είναι να πούμε καταρχήν εμείς όσα θέλουμε να πούμε και ας πει κι ο άλλος ό,τι προαιρείται (και αν πει). Από εκεί και πέρα συμφωνώ πως αφού κάνω ό,τι μπορώ, μετά προχωράω μπροστά.

Όμως να πω στην erofilia και κάτι ακόμα: στο αρχικό post και μετέπειτα ανέφερες για αρκετές διαφορές που είχατε: πτυχία, σπίτι, οικονομικά, δουλειά, απόσταση. Όλα έχουν σημασία για την ποιότητα της επικοινωνίας που μπορούμε να αναπτύξουμε με έναν άνθρωπο.

Ναι, είχαμε πολλές διαφορές αλλά για μένα αυτά όλα ήταν άσχετα. Ίσως βέβαια να χεις δίκιο, με την έννοια του ότι να είναι ψιλά γράμματα αυτά που εγώ ζητάω για κείνον. Και γω ίσως να χω ανάγκη περισσότερο να μιλήσω από το να ακούσω, όμως ένας άνθρωπος που δε θέλει να μιλήσει δε θα θέλει ούτε να ακούσει, έτσι δεν είναι; Μια φίλη μου πρότεινε, δεδομένου ότι έχω αφήσει κάτι σι ντι μου σπίτι του, να του τηλ. ζητώντας μια συνάντηση να μου τα δώσει, σαν αφορμή. Δε ξέρω όμως αν είναι κατινιά κάτι τέτοιο.

erofilia τίποτα δεν είναι άσχετο, γιατί όλα αυτά είναι κομμάτι του εαυτού. Και κατά συνέπεια δεν είναι άσχετα για την πορεία μιας σχέσης. Αν δεν θέλει να μιλήσει κάποιος, όχι δεν είναι υποχρεωτικό ότι δεν θέλει ούτε να ακούσει. Όμως μέχρι στιγμής υπάρχει μηδενική ανταπόκριση στις προσπάθειές σου, κατά συνέπεια δεν βλέπω φως!

Τώρα αυτό με τα cd, εμένα δεν μου αρέσει. Αφού το παράπονό σου είναι ότι εκείνος δεν σου έδωσε ξεκάθαρες εξηγήσεις, γιατί να υιοθετήσεις μια παρόμοια συμπεριφορά; Αν στην ξεκάθαρη δικιά σου επιθυμία να μιλήσετε δεν ανταποκρίνεται, γιατί να το προσπαθήσεις πλαγίως; Αν βέβαια πράγματι θέλεις πίσω τα cd, μπορείς να ζητήσεις να στα στείλει με ένα courier :), θεωρώντας δεδομένο ότι η μεταξύ σας σχέση έχει λήξει.

Το θέμα πάντως είναι ότι πλέον πάει πολύς καιρός που ούτε συναντιέστε ούτε επικοινωνείτε. Ότι και να φταίει (άλλο πρόσωπο, τα ψυχολογικά του κλπ) υπάρχει ένα απλό συμπέρασμα: δεν θέλει ή για χ λόγους δεν μπορεί να συνεχίσετε.

Έχεις δίκιο, όταν λέω άσχετα εννοώ ότι δε με ενοχλούσαν. Επίσης, συμφωνώ στο ότι έχει περάσει καιρός, άρα το θεμα έχει λήξει και πράγματι έχει λήξει, δε ζητώ επανασύνδεση γιατί και να θελα δε ξέρω αν θα μπορούσα εγώ, πόσο μάλλον αυτός. Απλά από το επεισόδιο με τους δικούς του και μετά δεν ξαναεμφανίστηκα, δε ζήτησα δηλ. εξηγήσεις ούτε τίποτα. Όσο για τα σι ντι, κάποια στιγμή στις γιορτές του χα ζητήσει να μου τα στείλει με κουριερ, εκείνος είχε πει τι βλακείες είναι αυτές, θα στα δώσω από κοντά και έμεινε έτσι. Δε ξέρω τί ψάχνω βρε marina μου, ίσως απλά έναν αποχαιρετισμό. Εξάλλου, και να βρισκόμασταν δεν θα καθόμουν να τον μαλώσω, τί παιδίά είμαστε; και τί σημασία έχει πλέον; καμία. Ψάχνω ψύλλους στα άχυρα λες; Θα πέσω ακόμα πιο κάτω αν επιδιώξω έστω και μια συνάντηση λόγω των σιντι; Δε σκοπεύω να παρακαλέσω για επανασύνδεση και τα σχετικά, αυτό το ξεκαθαρίζω.Απλά δε θέλω να φύγω με τελείως σκυμμένο το κεφάλι και για να μαι και απόλυτα ειλικρινής, δε θέλω να του αφήσω το περιθώριο να ξαναπάρει όποτε του ρθει, γιατί το αφήσαμε έτσι και γιατί φοβάμαι τον εαυτό μου εάν το κάνει.

Aν ξαναπάρει τηλέφωνο έχεις πάντα την επιλογή να μην το απαντήσεις, ή να το κλείσεις άμεσα. Καταλαβαίνω την ανάγκη για αποχαιρετισμό, αλλά δυστυχώς συχνά στη ζωή μας δεν έχουμε την επιλογή να αποχαιρετήσουμε όπως θα θέλαμε, όχι μόνο σε χωρισμούς.

Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν θα πέσεις πιο κάτω, ίσως μόνο όταν κρίνεις ότι δεν έχει πιο κάτω κινητοποιηθείς να ανέβεις. Απλά ο κίνδυνος είναι αν συμφωνήσει να συνεχίσεις με μια σχέση που έως τώρα δεν έχει δώσει και τα καλύτερα δείγματα. Αυτό φοβάσαι από τον εαυτό σου; Ότι αν επανεμφανιστεί θα ενδώσεις; Αν φοβάσαι, ίσως κάτι δεν πάει καλά, ο φόβος εκτός των αρνητικών του μας προφυλάσσει κιόλας, άκουσε το καμπανάκι του κινδύνου λοιπόν και πες πάμε για άλλα.

Γιατί να πηγαίνεις με τους δικούς του ρυθμούς όπως έχεις αναφέρει; Βρες ποιοι είναι οι δικοί σου ρυθμοί και αναζήτησε κάποιον που να έχει παρόμοιους. Κατάλαβα ότι για εσένα δεν είναι εύκολα τα πράγματα στο θέμα των σχέσεων, οπότε ασχολήσου με τη βελτίωση των δικών σου επιφυλάξεων και ανασφαλειών και ξεκαθάρισε τις επιθυμίες σου, τι θα ήθελες από μια σχέση, πώς προτιμάς να τη ζεις;

Καταλαβαίνω τί λες και συμφωνώ, πίστεψέ με το ψάχνω αυτό με το πως θέλω την ζωή μου και τις σχέσεις μου, και σίγουρα δε με θέλω θύμα - εγώ έτσι το χω πάρει ότι με τη σιωπή μου με θωρεί θύμα, δε ξέρω αν είναι σωστό . Και δεν φοβάμαι ότι τώρα θα ξαναμπώ στην σχέση αυτή, αλλά ότι ίσως με τον καιρό μου φύγει ο θυμός και εμφανιστεί. Αυτό όμως είναι το λιγότερο. Ένα πράγμα με απασχολεί βασικά, το αν πρέπει να τολμήσω να διεκδικήσω το τέλος που θα συμβάλει στην ψυχική μου ηρεμία - γιατί έτσι λειτουργώ - ή αν θα πρέπει να συμβιβαστώ με την απόλυτη σιωπή, ήτοι ένα τέλος που με τρελαίνει και με εξοργίζει. Υπάρχει βέβαια κι ένα θέμα εγωισμού, τον οποίο δε θέλω να ρίξω κάνοντας την όποια ενέργεια έστω και για τα σιντι.

Έστω ότι είναι έτσι, πες ότι σε θεωρεί θύμα. Τι σημασία έχει για εσένα αυτό; Σκέψου ότι είναι η γνώμη ενός ανθρώπου και μπορεί να την έχει αν θέλει, είναι ένας άνθρωπος που αξίζει την προσπάθεια να του αλλάξεις γνώμη; Άσε που στην πραγματικότητα δεν ξέρεις πώς και τι σκέφτεται. Η ουσία είναι να μην νιώθεις εσύ θύμα και κυρίως να μην είσαι από εδώ και πέρα.

Αν όταν σου φύγει ο θυμός αυτός εμφανιστεί, θα σημαίνει κάτι για εσένα; Είναι τόσο σημαντικός αυτός ο άνθρωπος και γιατί; Πιστεύεις ότι σου ταιριάζει τόσο πολύ;

Αν εσένα σε κάνει να νιώθεις καλύτερα δοκίμασε να πεις όσα έχεις να πεις, e-mail έχει να του τα γράψεις για να εκτονωθείς;

Όχι, δεν έχει e-mail. Δε με νοιάζει η γνώμη του, εγώ βλέπω τον εαυτό μου σαν θύμα επειδή νιώθω ότι με έχει φιμώσει, αυτό.

Σε καταλαβαίνω έχω θυμώσει πολύ με παρόμοιες συμπεριφορές στο παρελθόν. Είναι όμως κάτι που δεν μπορείς να αλλάξεις. Μπορείς κι εσύ να τον φιμώσεις στο μέλλον αν επανεμφανιστεί, όχι από εκδίκηση αλλά από γνήσια αδιαφορία :)

Εμένα είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει, γι αυτό είμαι τόσο μπερδεμένη. Δε ξέρω τί θα κάνω, μακάρι να φτάσω στο σημείο να τα βλέπω τόσο ήρεμα όπως εσυ. Σ\' ευχαριστώ πολύ πάντως.