Εχω διπολικη διαταραχη ...? Η απλα ειμαι ενα υπερδραστηριο ατομο
Γεια σας , ειμαι ο Πανος , και χαιρετιζω τα μελη του φορουμ .
Αν και πολυ καιρο επισκεφτωμαι κατα διαστηματα το φορουμ , σημερα ειπα να μπω και οχι μονο να χαζεψω διαφορες αποψεις , αλα να εχω και γω προσωπικα ενα ενεργο ρολο , καταθετωντας τα δικα μου βιωματα...
Επεσε το ματι μου σε αυτο που λεγεται , διπολικη διαταραχη , και κανωντας τα διαφορα τεστ , που κυκλοφορουν στο διαδυκτιο , ειδα οτι εχω αρκετα συμπτωματα σε οριακο σημειο , οχι καταθλιψης , αλα ακριβως το αντιθετο μανιας...
Εγω αισθανωμαι για πανω απο τρεις μηνες , αλλος ανθρωπος ....
Ξεπερνωντας καποιες δυσκολιες στο εργασιακο τομεα τον σεπτεμβρη , και παλευωντας με οτι μου δημιουργουσε αυτες τις δυσκολιες , εν τελει βγηκα νικητης , σε πολλα πραγματα στον εργασιακο μου τομεα .
Παλεψα με διαφορα στερεοτυπα που χα στο κεφαλι μου απο μικρος , οπως μικρες κρισεις πανικου , που με πηγαιναν πολυ πισω , και που ειχαν να κανουν οχι τιποτα τραγικο απο αποψη πανικου , απλα ενα συναισθημα ντροπης , που με επιανε απο μικρος οταν συναθροιζωμουνα μαζι με πολλους ανθρωπους , και ειδικα οταν θα επρεπε να μιλησω εγω προσωπικα σε καποιο κοινο , η να στηθω σε καποια σειρα , η να καθησω μαζι με αλλους μαζι σε καποιο μεταφορικο μεσο , και φοβουμενος μην δουνε οι αλλοι , το ποσο εβαλωτος ειμαι αν ξαφνικα κοκινησω ,η ιδρωσω...μου δημιουργουσε αλυσιδωτες αντιδρασεις , καταλαβαινε ο εαυτο μου τι φωβαμαι πιο πολυ ...και μου εβαζε τρικλοποδιες .
Το κοκινισμα γινωταν εντονο , και κατεληγε να γινωμαι μουσκεμα στον ιδρωτα , στο προσωπο , εγω το εκλαμβανα αυτο ως ΜΕΓΑ αδυναμια , ενω δεν ειχα ποτε αυτο που λενε κριση πανικου , ταχυκαρδιες κλπ.απλα βιωνα αυτη τη κριση , σαν απαξιωση για τον ιδιο μου τον εαυτο , οτι θα με κακολογουσανε μετα οι αλλοι , αφου με βλεπανε λουσμενο στον ιδρωτα , αλωστε αυτο με κυνηγαει απο την παιδικη μου ηλικια , ειδικα στη σχολικη ηλικια , οταν με ανεβαζε ο δασκαλος πανω στην εδρα , να πω μαθημα .
Τα τελευταια χρονια , το εχω ξεπερασει αρκετα αυτο το συναισθημα , μπορει να με πιασει σπανια , και ειδικα οταν θα ειμαι καπως ασχημα ψυχολογικα , αλα δεν με επηρεαζει , οσο παλια , γιατι απλα δεν του δινω ΣΗΜΑΣΙΑ...
Απλα δινω σημασια σε εκεινη τη στιγμη , να ειμαι αληθινος , και να εκφερω αυτα που σκεφτομαι , αβιαστα , και δεν αφηνω σε καμια περιπτωση να με παρασυρει να χασω τον αυτοελενχο μου ,χωρις να σκεφτωμαι αν θα ιδρωσω ...κλπ.
Περα αυτου , το τελευταιο τριμηνο, και οχι μονο ,κατα περιοδους νιωθω αλλος ανθρωπος , εχω πεταξει απο πανω μου πολλες ηθικες αναστολες για πολλα πραγματα , δεν με ενδιαφερει σε πολλες των περιπτωσεων η γνωμη των αλλων ,( η επικριτικη γνωμη , για την ακριβεια , και η κακοβουλη) και οχι η καλοπροαιρετη ,
εχω υπεροπτικο υφος , εν μερη και μου αρεσει...εχω γνωμη για οτιδηποτε , και την φωναζω σε καθε ευκαιρια , δεν ανεχωμαι μυγα στο σπαθι μου που λενε , νιωθω απιστευτα δυνατος να τα βαλω με ΟΛΟΥΣ και ΟΛΑ.....
Σε τοσο μεγαλο βαθμο , που φωβαμαι μην κανω καμια βλακεια , που θα μου στοιχησει ακριβα...
Το παλευω μεσα μου , και οταν ακουμπαω καποια ορια οκ...κανω πισω ,γιατι δεν ειμαι και εντελως γαιδαρος , εχω ευαισθησιες και για μενα και για τους αλλους...
Απλα ΘΕΛΩ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ ΠΙΣΩ...αυτα που εχω στερηθει τοσα χρονια που ημουν καπως , και αυτο μου βγαινει , σαν να μου φταιγανε καποιοι και πρεπει να πληρωσουν για αυτο ...
Γυμναζωμαι τακτικα απο μικρος , ειμαι υπερδραστηριος , εχω εντονα στο μυαλο μου την αισθηση νοερα τουλαχιστον , οτι οταν βρεθω σε αναγκη , η επειτα απο μια εντονη λογομαχια η κατι παρομοιο , που θα με κανει να βγω εκτος εαυτου , οτι θα εχω οριακη αντιδραση μεχρι εκει που δεν παιρνει αλλο....με βιαιη συμπεριφορα ταυρου εν υαλοπολειο...
Δοξα τον θεο , δεν μου εχει τυχει κατι τετοιο ακομα , αρκουμαι στο να κοπαναω κατι αψυχο και να το καταστρεφω ολοσχερως...
Αλα δεν ξερω οταν θα βρεθω αντιμετωπος σε μια ωρα αναγκης και κυνδηνου οταν με πιεσει καποιος , η σε ενα βιαιο περιστατικο , που αφορα οχι μονο εμενα προσωπικα , μπορει να εμπλακω σε διαμαχη αλλονων , πολυ ευκολα , λες και με αφορα εμενα προσωπικα , πολες φορες βλεπωντας ενα περιστατικο εντονης λογομαχιας στο δρομο , η αναμεσα σε αμαξια στη πολη , τσαντιζωμαι απιστευτα , σε σημειο να πιανω νοερα τον εαυτο μου , οτι αν με εβριζε προσωπικα ο αλλος , θα μπορουσα ανετα να κατεβω κατω απο το αμαξι να του σπασω καθρεπτη -τζαμι και να τον βγαλο εξω τσουβαλιαστο , και νατον χτυπαω σαν χταποδι οπουδηποτε , σαν ενα ζωο....
Περα απο αυτα , περναω τελευταιο καιρο πολυ καλα...εως υπεροχα , εχω ερωτικες καβατζες πανω απο 5 , στο σεξουαλικο τομεα ειμαι υπερδραστηριος , κανω σαν ενας εφηβος , αν και εχω πατημενα τα 45 (δεν μου φαινεται με τιποτα )φαινωμαι για 30αρης με απιστευτη κορμοστασια , και ουτε μια ασπρη τριχα επανω μου....
Ισως να φταει οτι σε αυτο τον τομεα ημουν στερημενος, και βγαζω τωρα το ΑΧΤΙ μου....με συμπεριφορα εφηβου , αλα και συναμα με αρκετη περισκεψη και ωριμωτητα που εχω αποκτησει πιστευω τοσα χρονια...
Κοιμαμαι λιγο δεν μου φτανει αλα ξυπναω απο τα αγρια χαραματα , λες και καποιος με σκουνταει και μου λεει ΞΥΠΝΑ εχεις να κανεις ΠΡΑΓΜΑΤΑ....
Οταν νιοσω κουρασμενος απλα την πεφτω για υπνο , οποιαδηποτε ωρα του 24ωρου...
Τωρα τελευταια θελω πισω παλι να γινω μηχανοβιος , οπως ημουν παλια , και ζαχαρωνω να βρω μεγαλες μηχανες , αλα δεν μου περισευουν και φραγκα , και πιανω τον εαυτο μου νοερα να σκεφτομαι αρκετες παραβατικες συμπεριφορες...
Απο το να κλεψω κατι που δεν μου ανηκει κλπ
Αυτο το ειχα απο παλια , και απο το σχολειο μου αρεσε να κλεβω τα μολυβια στυλο αλλων στη ταξη....
Πριν απο κανα χρονο ειχα αδειασει ενα ρεζερβουαρ ξενο , και του εκεψα ολη την βενζινη , πριν απο χρονια ειχα στο μυαλο μου τροπους αντιδρασεις στη λεγομενη κριση που μας την επεβαλαν με το ετσι θελω , κανωντας δολιοφθορα σε δημοσια κτιρια εφοριες κλπ.
Και την εχω ακομα αυτη την αντιδραση ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΗ μεσα μου .
Στο μετρο εδω και πανω απο 3-4 χρονια δεν πληρωνω εισητιριο , δεν το κανω γιατι δεν εχω , αλα απο αντιδραση και μονο , εχω πιαστει στα χερια με ελενκτη , και τον απειλησα να με αφησει ελευθερο , αλλιως θα του εκανα μεγαλο κακο...
Αυτο δεν το χα νωριτερα , εβγαζα καρτα τακτικα καθε μηνα , και με πειραζε αν καποιος δεν πληρωνε εισητιριο , αλα εχουν γινει τοσα πολλα απο τοτε που νιωθω να με καταδιωκουν απο παντου με τους φορους και ολα αυτα που ζουμε , που νιωθω πως η αντιδραση μου ειναι ακρα φυσιολογικη για μενα , και πως ειναι το λιγοτερο που εχω να κανω ....
Δεν εχω κολλητους φιλους , απλα γνωστους που θα μπορουσαμε να κανουμε παρεα , και να πουμε τα προσωπικα μας , αλωστε εχω γινει ενα με τον εαυτο μου , και τον εχω τον πιο καλυτερο φιλο , μιλαω μαζι του ειτε νοερα , αλα και φωναχτα ,θα μπορουσα να πω πραγματα για τον εαυτο μου πανευκολα σε καποιον ξενο , (οπως καλη ωρα τωρα ) απευθυνωμαι οχι σε ενα αλλα σε πολλουε ξενους για μενα ακροατες...
Εν τελει ειμαι ρε παιδια μανιακος....? ή απλα ενας κλασικός νεοελληνας ...ελληναρας
