Θελω να πω για τρία απαίσια χρόνια της ζωή μου...είναι πολλά που με τρώνε. .αν σας ζαλιζω μη τα διαβάζετε αλλα αφου τα σκέφτομαι που τα σκέφτομαι ειπα να τα γραψω κιολας.Όσο για το γιατρό θα πάω στο ψυχιατρο που πάω το πατέρα μου μάλλον να δούμε τι θα μου πει..Όταν επέστρεψα στη πόλη μου έπιασα δουλειά σε μια εταιρία όπου μου ασκήθήκε ένα είδος μπουλινγκ..πιτσιρικα τότε , τρώγομουν κιόλας άρχισαν να μου την πέφτουν όλοι οι άντρες συνάδελφοι. .δε ξέρω γιατί και πως την είχα ν δει..( δεν έδινα δικαιώματα απλά μου άρεσε να ντύνομαι με φόρεματα και πάντα είχα αυτή την τρελή χαρά που έχω πει και σε άλλα ποστ) οπότε θεώρησαν δεδομένο ότι είμαι μια χαζόγκομένα που θα μπορούσαν να πάνε μαζί μου...όλοι παντρεμένοι ανύπαντροι αρχισα ν να μου τη πέφτουν είτε γιατί όντως ήθελαν κάτι η για πλάκα. .άρχισαν να με αποκαλούν τσόντα, κα@λα, Τζούλια, πορνοσταρ και τέτοια. ..μια φορά δεν είχα ακούσει το όνομα μου...Όταν έφευγε το αφεντικό έρχονταν ένας στο γραφείο μου και άρχιζε τις χυδαιλογιες...Μόλις έμπαίνα το πρωί. .άρχιζαν τα Καλημέρα καυλ@@ρα που θα σε πάω το βράδυ? ? Στην αρχή αντιδρούσα και προσπαθούσα να πω κάτι έξυπνο. .αλλά μετά τους αγνοούσα γιατί δεν άντεχα και πήγαινα στο γράφε ιό. ..κάποια στιγμή μπήκε σε όλο αυτό και το αφεντικό και εκεί ξέφυγε το πράγμα. .. Μπορείς να κάνεις αυτή τη δουλειά μου έλεγε η μόνο πιπ@@ς ξέρεις να παίρνεις! ! Και άλλα πολλά. .Μετά όλοι σου πίσω γέλαγα νε..ιδιαίτερα αν ήταν κάτι που είπε το αφεντικό. ..το χα χάρισμα το ίδιο. .οπότε έκανα παράπονα που έλεγε έτσι θα σου μιλάμε αφού είσαι τσόντα και χαζή! !! Όταν έβγαινα με καποιο παιδί με έπαιρναν τηλ και μου έλεγαν θα περάσεις καλά απόψε και την άλλη μέρα με δούλευαν όλοι. .Όταν τα φτιάξω με τον άντρα μου πάλι προβλήματα νε ενοχλούσαν και δεν ήξερα πως να το καλύψω. .Μόνο με τις κοπέλες της δουλειάς το συζητάγαμε και δε θα ξεχάσω ποτέ τι μου είπε. ..όλοι σε θάβουν κσι σε θεωρούν χαζή...και πετάγεται ένας που άκουγε και λέει είσαι μορφωμένη αλλά τούβλο. ...(στε τέλος έγινε της που@@@νας γιατί τα μάθε ο αντρας μου καθ με απέλυσε νερά από διάφορα σκηνικά) τελοσπαντων αύτα τα προσωπα κάθε φορά έρχονται και μου τρίβιλαν το μυαλό οπότε είμαι χαλια. ..Θέλω να τους ξεχάσω ήταν απαίσια από τότε θεωρώ ότι είμαι χαζή και δε μπορώ να πάρω μέρος σε καμία συζήτηση γιατί φοβάμαι ότι θα πω βλακεια και μετά θα γελάσουν όπως γέλαγαν και αυτοί τότε. ...όλο το απόγευμα αυτούς σκέφτομαι ..Θέλω να νιώσω ελευθερία από όλα αυτά που με καβαλανε κάθε φορά ..
