Καλησπερα, ειναι φυσιολογικο να θελει καποιος να πεθανει χωρις να υπαρχει καποιος λογος;
Printable View
Καλησπερα, ειναι φυσιολογικο να θελει καποιος να πεθανει χωρις να υπαρχει καποιος λογος;
Οχι βεβαιαQuote:
Originally Posted by ftnxtzdk
Αναδιατυπωση
Σκεψεις θανατου γενικως και αοριστως ? πχ βηχει η τριτοξαδερφη φοβαμαι μην εχει τον ταδε ιο και πεθανει ?
Ή
Σκεψεις προκλησης θανατου ????
Αν ναι ειναι μια επιθυμια που εκφραζει την αναγκη του ανθρωπου να ξε-λυθει απο τα δεσμα του πόνου.
Εαν ρωτας για να δεις τι θα κανεις με καποιο αμεσο προσωπο, καλο ειναι να βρισκεσαι σε κοντινη αποσταση χωρις να επιβαλεις τα "σωστα και φυσιολογικα" συμβουλευτικα σχηματα. Σε απλα Ελληνικα
1. Δεν πας καλα, τι ειναι αυτα που λες ?
2.πες μας τι πινεις και δεν μας δινεις
3. τρελαθηκες σηκω να σε παμε σε γιατρο
Εαν ρωτας επι προσωπικου... η καταθλιψη κανει -τοκ τοκ- στην πορτα...
Για να θετεις το ερωτημα εισαι υπο σκεψη και διαλογο, αυτο ειναι καλο.
γεια σου ξανα!εχοντας ΓΑΔ εχω να σου πω οτι μου εχει περασει απειρες φορες απο το μυαλο να κανω κακο στον εαυτο μου,κυριως για να ξεφυγω απο την ανησυχια και τον φοβο...αλλα απο την αλλη σκεφτομουν οτι και παλι δεν θα καταφερω κατι,απλα θα πληγωσω τους γυρω μου!απο την στιγμη που θα πας σε ειδικο οπως ειπες στο προηγουμενο σου θεμα,δεν εχεις να φοβασαι τιποτα,αρκει να του το αναφερεις αυτο!
Γεια! Για εμενα ρωταω, απλα ναι νιωθω οτι δεν θελω να ζησω αλλο.. μου ειναι δυσκολο να το εξηγησω ακριβως..
Εχεις μειζονα καταθλιψη?Quote:
Originally Posted by ftnxtzdk
Οχι ρε συ.. Γενικως ουτε λυπημενη ακριβως νιωθω, δηλαδη ενα ατομο που θα με εβλεπε ας πουμε θα εβλεπε μια νορμαλ εφηβη που γελαει κτλπ, ειλικρινα δεν ξερω
Υπαρχει ενδεχομενο να μιλησεις συμβουλο ψυχικης υγειας ?
Ξεκινησα να πηγαινω σημερα, δεν ειμαι σιγουρη αν με καταλαβε ιδιαιτερα
Α πολυ νορμαλ να νιωθεις οτι δεν σε "επιασε"...
Καλη αρχη. Μεγαλη μ***** που δεν ξεκινησα στην εφηβεια.
Νιωθεις ενα κενο ? ενα μουδιασμα ? μια ελλειψη νοηματος ?
Οχι ακριβως, νιωθω πολυ περιεργα για τον εαυτο μου βασικα. Δεν ξερω αν ειναι υπαρξιακο ή κατι τετοιο, ειναι απλα σαν να θελω αποτομα να σταματησω να υπαρχω.
Ο μονος λογος που εχω βαλει ενα οριο στον εαυτο μου να μην κανω κατι αυτοκαταστροφικο ειναι γιατι με αυτον τον τροπο καταστρεφω και τα κοντινα μου ατομα.
Μουδιασμα νιωθω ναι, σαν κουραση καπως, και ταυτοχρονα αγχος
Σε βοηθαει κατι να επιβιωνεις παρολα τα μουδιασματα ? Εμενα με βοηθουσε η γραφη.
Μπα, τα εχω συνηθησει καπως πλεον και δεν με πειραζουν τοσο πολυ, δεν ειναι καν τοσο εντονα
Το συζηταω και ολας συχνα και μου φευγει το βαρος που νιωθω
Το θεμα ειναι γιατι νιωθω ετσι, δεν ειναι ξερω αν ειναι ακριβως επιθυμια για θανατο, ειναι σαν να μην μπορω να αντεξω κατι
Πιστευω πως αυτο το "κατι" θα το βρεις στην πορεια.
*το χωρις λογο δεν το πιστευω προσωπικα. Δεν εννοω οτι λες ψεμματα. Εννοω πως οταν βιωνουμε δυσφορικα την ζωη συνηθως μας λενε ποσα εχουμε και ποσα δεν εχουν αλλοι. Αρα οτι δεν συντρεχει λογος. Μονο που δεν παει ετσι η υποθεση.
Ε ναι αλλα θα αντεξω μεχρι τοτε;
Γενικα ολες αυτες οι σκεψεις με κανουν να τρομαζω κατα καποιον τροπο
Δεν ξερω στην τελικη αν ειναι οντως επιθυμια να πεθανω ή αγχος για το αν μια μερα αυτοκτονησω
Κανεις δεν εχει απαντηση στο πρωτο ερωτημα. Εννοω πως ειτε σου πω Ναι ειτε Οχι κρινεται απο εσενα, τις επιλογες, και τον ασταθμητο παραγοντα Χ.
Στο δευτερο οτι τρομαζεις ειναι καλο, υπαρχει επιθυμια και για ζωη.
Τριτον θα το ανακαλυψεις με την ψυχοθεραπεια τι απο τα δυο ειναι.
Αυτοτραυματισμους προκαλεις?
υπαρχει εντονη επιθυμια για ζωη
Οχι ουτε προκειται, δεν βρισκω νοημα στους αυτοτραυματισμους
Μπορει ισως να οφειλεται στο οτι αντιλαμβανεσαι σε μεγαλυτερο βαθμο απο τους υπολοιπους την μεταβαση απο την παιδικη ηλικια στην εφηβικη ? :)
Μπορει να ακουγεται αστειο, απλοικο αλλά δεν ειναι για ολους το ιδιο η αλλαγη και η μεταβαση.
Κοιτα, ολο αυτο ξεκινησε μετα απο κατι
Μια μερα πριν το παθω, για μια ολοκληρη εβδομαδα, δεν μπορουσα να κοιμηθω. Με τιποτα ομως. Και ηταν πραγματικα πολυ τρομακτικη εμπειρια, παθαινα ταχυκαρδιες δεν κοιμομουν καθολου εφευγα απο το σχολειο και ενιωθα οτι δεν θα μπορεσω να ξεκουραστω ποτε.
Αφου μια μερα κοιμηθηκα κανονικα και καλα λοιπον μετα απο αυτην την ασχημη εμπειρια ( δεν ειχε καποιο συγκεκριμενο λογο, απλα μια μερα δεν μπορεσα να κοιμηθω καθολου και αγχωθηκα και ετσι το παθαινα και τις αλλες μερες ) ξυπνησα και ενιωθα λες και δεν ηθελα να υπαρχω αλλο, να πεθανω
Αυτο το κατι που συνεβη και σε ταρακουνησε ασχημα, αντιμετωπιζοντας το με σωστο ανθρωπο, θα κατορθωσεις και να το ξεπερασεις.
Ε ναι αλλα δεν νομιζω ο τυπος να το πηρε και τοσο στα σοβαρα, γενικα νιωθω οτι κανενας δεν με καταλαβαινει στην συγκεκριμενη περιπτωση
Πιστευω ή θελω να πιστευω οτι μιλωντας με ειδικο, θα καταλαβεις καποια στιγμη γιατι εσενα σε επηρεασε βαθια και φυσικα πώς μετα απο αυτο θα συνεχισεις.
Οι αλλοι ειναι δυσκολο να μας καταλαβουν.
Αυτο το κλασσικο παραδειγμα που λεει πως οταν "Ο Α. αναφερει οτι εχει πονοκεφαλο, λεμε παρε αυτο και περαστικά, αλλά εμεις δεν νιωθουμε πονο ταυτοχρονα επειδη ο Α. ποναει " αν το σκεφτεις λιγο παραπανω θα δεις πως πολλες φορες απλα δεν ξερουν τον τροπο να καταλαβουν.
Η ταπεινη μου γνωμη ηταν η παραπανω.
Καλο βραδυ... :)
Ισχυει, ευχαριστω πολυ
Καλο βραδυ:D
πηγες σε ειδικο τελικα?
Θα ηταν καλο για εσενα να επικοινωνησεις με το 1018,οπου θα μπορεις να μιλησεις για το προβλημα σου με ειδικους χωρις να πας σε καποιον γιατρο ξερω οτι βοηθαει.