Υπερβολικό άγχος και φόβος, και κάτι τις από κατάθλιψη.
Καλησπέρα σας.
Θα ήθελα να πω και γω λίγα πράγματα για τη προσωπική μου ιστορία.
Το κύριο μου πρόβλημα είναι το άγχος και ο φόβος.
Πρώτη φορά ever που αναζήτησα βοήθεια ήταν πριν ένα χρόνο περίπου, όταν έπαθα για πρώτη φορά κρίση άγχους / πανικού.
Γενικά ήμουν αγχώδης τύπος από παλιότερα, αλλά τότε ήταν που πήγα στο νοσοκομείο, φοβούμενος πως έχω κάτι σοβαρό και μπορεί να... πεθάνω, αφού είχα πάρει ένα συμπλήρωμα διατροφής, το γνωστό ginseng.
Το οποίο δυστυχώς διαφημίζεται ελεύθερα ως... κάτι που βοηθά στη πνευματική διαύγεια, και εγώ, λόγο μελέτης και πολύ διαβάσματος που έρχινα εκείνη την εποχή, είπα να το πάρω μπας και με βοηθήσει στα μαθήματα.
Τι το ήθελα ?
Πήγα στα έκτακτα, και μετά από καρδιογράφημα, ακτινογραφία, εξετάσεις αίματος, μου είπε η γιατρός ότι είμαι μια χαρά και είναι ψυχολογικό. Αμέσως ένιωσα καλύτερα.
Είχα πρόβλημα τις επόμενες λίγες μέρες, και πήγα στο ψυχίατρο και αφού είπα διάφορα μου δωσε να παίρνω ένα μινιτράν 2-10, και πήρα 4-5 μέρες αλλά τα σταμάτησα γιατί με έκαναν να κοιμάμαι 10-12 ώρες και μου φάνηκε πολύ.
Έκτοτε με πείραζε γενικά ο καφές και φυσικά τον έχω κόψει, μιας και πλέον είμαι πολύ ευαίσθητος στα διεγερτικά.
Και αν και έμαθα να μη πηγαίνω στο νοσοκομείο, το άγχος 'προχώρησε' στο σημείο να με κάνει να νιώθω πόνο στο στήθος κάθε τόσο, και ταχυκαρδίες να με πιάνουν. Πήγα πάλι πρόσφατα στο καρδιολόγο, και μου είπε ότι είμαι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΥΓΕΙΗΣ.
Πράγμα που με έκανε να νιώσω αμέσως καλά, και έφυγαν διάφορα, έφτιαξε η διάθεσή μου. Θα έλεγα, πως μπορώ να είμαι 'καλά' άμα έχω ένα γιατρό να μου λέει κάθε τόσο ότι είμαι καλά.
Αποφάσισα όμως πρόσφατα να κόψω το τσιγάρο. Και οι κρίσεις άγχους επανήλθαν. Σε μια φάση ένιωθα τόσο άσχημα... και μου πέρασε κάνοντας μερικές τζούρες.
Πήγα ξανά στο ψυχίατρο να του πω για το άγχος, και από τη συζήτηση που κάναμε μου είπε να πάρω Ladose...
Περιττό να πω, 2 μέρες πήρα και δεν άντεξα να πάρω άλλο, και πήγα ξανά στο νοσοκομείο εξ αιτίας τους.
Να πω εδώ ότι είμαι άνθρωπος που 'ξεψυρίζει' αναλυτικά τα πράγματα, και έχοντας μελετήσει πολύ φιλοσοφία μου αρέσει να αναλύω πολύ... Κάτι που πιστεύω πως τελικά χειρότερα με έκανε ψυχολογικά, αλλά σ' αυτό θα επανέλθω άλλη στιγμή.
Τη πρώτη μέρα, μέσα στη πρώτη ώρα από όταν πήρα το Ladose 20mg, ένιωσα σαν η πραγματικότητα να εξελίσσεται μόνη της και να μη συμμετέχω. Σαν να βλέπω ταινία ένα πράμα. Αυτό μου χε συμβεί κάποτε 1-2 φορές για δευτερόλεπτα, αλλά όταν πήρα το χάπι ήταν πιο έντονο από ποτέ, και κράτησε περισσότερο από ποτέ. Μέσα σε μια ώρα άρχισε να φεύγει αυτό, και άρχισα να νιώθω μια ασυνήθιστη ευδιαθεσία - χαρά. Έκανα χιούμορ, τραγούδαγα... Μου άρεσε αυτό, και είπα πως άμα είναι να με κάνει να νιώθω έτσι, πως μου αρέσει αυτό το χάπι...
Κατά τη νύχτα όμως άρχισε να με χαλάει... Ένιωθα κάτι σαν τρέμουλο και σαν να έχει γίνει κάτι κακό.
Κοιμήθηκα.
Την επόμενη μέρα πήρα ξανά ενα το πρωί, και μέσα σε 5-6 ώρες με έπιασε αδυναμία - υπνηλία. Έπεσα στο κρεβάτι και μου φαινόταν δύσκολο το να σηκωθώ, ακόμα και να μιλήσω. Ο ίδιος ο τόνος και η ταχύτητα της φωνής μου είχαν αλοιωθεί.
Κοιμήθηκα κατά τις 9 και ξύπνησα γύρω στις 11. Τότε ένιωθα άσχημα πάρα πολύ. Ένταση, και για πρώτη φορά στη ζωή μου, μου έρχονταν ιδέες (ξαφνικά, εισέβαλαν παρορμητικά) να βλάψω τους ανθρώπους που είχα κοντά μου. :eek:
Να πω πως γενικά δεν τσακώνομαι, δεν είμαι επιθετικός, δεν έχω βλάψει ποτέ κανέναν. Αντιλήφθηκα ότι αυτό ήταν λάθος, και τα βαλα με τον εαυτό μου, και οι ιδέες αυτές μετατράπηκαν σε ιδέες να βλάψω τον εαυτό μου.
Ήμουν επιθετικός και ότι μου έλεγαν μέλη της οικογένειας μου απαντούσα απότομα, και ένιωθα πως αυτά που έλεγαν με κορόιδευαν, και με νευρίαζε αυτό. Ήξερα ότι δεν είναι φυσιολογική η συμπεριφορά μου, και ότι με είχε πειράξει το χάπι, και για αυτό βγήκα έξω από το σπίτι, απ τη μια για να σιγουρευτώ όντας μακρυά τους ότι δεν θα τους κάνω κακό, απ' την άλλη σκεπτόμενος να κάνω σε εμένα (και να τρέξω ανάμεσα στα αυτοκίνητα ίσως για να με πατήσει κανένα) ή και να πάρω τηλέφωνο το 166.
Το πήρα και τους είπα να έρθουν να με πάρουν. Μετά από 40 λεπτά ήρθαν, μετά άλλα 10-15 λεπτά μέχρι να πάμε στο νοσοκομείο, και μετά κάποια ώρα ακόμα μέχρι να έρθει η σειρά μου και είχα ηρεμίσει αρκετά.
Είπα λοιπόν στον ψυχίατρο όλα αυτά, και μου είπε το εξής: Ότι μπορεί αυτά να μη μου τα προκάλεσε το Ladose, και μου είπε μιας και τα συνδύασα όμως τα χάπια με αυτό, να μη πάρω άλλα, και άμα με πιάσει πάλι να πάρω ηρεμιστικό.
Με ρώτησε αν ακούω φωνές, αν πιστεύω πως οι άλλοι με μισούν, και αν γενικά τσακώνομαι ή έχω κάνει ποτέ κακό σε κανέναν, και του είπα όχι, μιας και δεν έχω κάνει και δεν μου έχει συμβεί τίποτα από αυτά.
Του φάνηκε παράξενο ότι δεν πήρα κάποιο ηρεμιστικό γιατί μου είπε συνήθως αυτά γράφονται μαζί με ηρεμιστικό, και μπορεί μερικές φορές να δημιουργήσουν άγχος.
Εδώ να προσθέσω κάτι: Η υπνηλία, όπως και οι σκέψεις του να κάνω κακό, μου ήρθαν αφού είχα πάρει το χάπι, και αφού διάβασα το χαρτάκι με τις ανεπιθύμητες ενέργειες. Άρα λοιπόν, αυτό που πιστεύω αυτή τη στιγμή είναι πως αυτά που ένιωσα τη δεύτερη ημέρα, μπορεί και να τα ένιωσα λόγο αυθυποβολής, λόγο άγχους. Δηλαδή ακριβώς επειδή έκατσα και διάβασα το χαρτάκι με αυτά τα πράγματα, να ένιωσα πως μου συμβαίνουν και μου ήρθαν λόγο άγχους.
Τι να κάνω σε αυτή τη περίπτωση βρε παιδιά ?
Αφού μου είχε πει ο καρδιολόγος ότι είμαι υγειής και άρα κατάλαβα πως ο πόνος που ένιωθα ήταν από το άγχος, ένιωθα πολύ καλύτερα, και το μόνο μου πρόβλημα ήταν η ένταση που μου έφερνε η έλλειψη τσιγάρου.
Και αυτή την ένταση μπορούσα στο περίπου να τη κοντρολάρω και να την αποφεύγω άμα έκανα κάτι που να μου κρατά το ενδιαφέρον όπως πχ να παίξω ένα παιχνίδι στον υπολογιστή ή να δω μια θεατρική επιθεώριση κτλπ, και άμα κάθε τόσο κάνω εξετάσεις παθολογικές για να μου λέει ο γιατρός ότι είμαι καλά, νιώθω καλά γιατί πείθομαι ότι είμαι καλά.
Τα φάρμακα όχι μόνο δε με έκαναν να νιώσω καλύτερα (δε πρόλαβα μεν και να τα πάρω για 2 βδομάδες+ που πρέπει) αλλά με έκαναν να νιώσω πολύ χειρότερα, να νιώσω πράγματα που δεν έχω νιώσει ποτέ, και εν τέλει να με τρομάξουν ακόμα περισσότερο από το άγχος / φόβο που είχα χωρίς να τα παίρνω. Μου δημιούργησαν προβλήματα που δεν είχα ποτέ, και με έκαναν να νιώσω χειρότερα για τον εαυτό μου. Φυσικά όπως μου πε στο νοσοκομείο ο ψυχίατρος δε πήρα τη σημερινή δόση Ladose, αλλά δε πήρα ούτε και ηρεμιστικό, μιας και αν και μου ήρθε άγχος κάποιες στιγμές τις ημέρας (πιο έντονο απ' αυτό που είχα πριν πάρω Ladose) πάρα ταύτα δεν ήταν τόσο ισχυρό να αναζητήσω να πάρω ηρεμιστικό.
Συν του ότι η όλη ιστορία με το πρόσφατο επεισόδιο με τα Ladose με έκανε να χάσω την όποια ηρεμία, σιγουριά, και αυτοπεποίθηση μου έδωσαν τα λόγια του καρδιολόγου ότι είμαι απολύτως υγειής. Πιστεύω πως άμα δεν έπαιρνα κανένα χάπι και απλά μου έλεγε ένας γιατρός κάθε τόσο 'είσαι καλά', θα ήμουν μια χαρά!
Φυσικά να πω, πως περιμένω το επόμενο ραντεβού με το γιατρό που μου δωσε το Ladose να του τα πω τα πράγματα αυτά, αλλά θα ήθελα να το συζητήσω κιόλας λίγο
Αυτό που έχω, πόσο σοβαρό είναι, και μπορεί να καταπολεμηθεί με συζήτηση ? Με ψυχανάλυση ?
Είμαι τόσο φοβιτσιάρης, που διαβάζοντας τις πιθανές παρενέργειες στο χαρτάκι ενός φαρμάκου μπορεί να νιώσω πως έχω τις μισές λόγο της ιδέας και του άγχους ότι μπορεί να τις πάθω, πόσο εύκολο θα είναι να κάνω μια οποιαδήποτε τέτοιου είδους αγωγή ? Όταν με πιάνει φόβος να πάρω ακόμα και βιταμίνες ?
Τι να πω... Συγνώμη αν σας κούρασα με το μέγεθος του κειμένου μου.
