Τι είναι η ψύχωση?

Καλησπέρα σε όλους.

Τι είναι η ψύχωση πέρα από τον ορισμό που μπορεί να διαβάσει κάποιος στο ίντερνετ?Πως μπορεί να δημιουργηθεί?Μπορεί μια ιδέα να την δημιουργήσει ή μήπως πολλές ιδέες μαζί?

Για χρόνια έκανα διάφορες ιστορίες με το μυαλό μου,ειδικά όταν πήγαινα να κοιμηθώ,ή μάλλον προσπαθούσα να κοιμηθώ,για να μπορέσω επιτέλους να κοιμηθώ.Ιστορίες που δεν είχαν σχέση με την πραγματικότητα.Επίσης για χρόνια με την κοινωνική φοβία,πίστευα ότι κάποιος μπορεί να με βλέπει από την χαραμάδα που έχουν τα παράθυρα.Ενώ ήταν όλα κλειστά πίστευα ότι με βλέπουν.Βασικά εδώ την διαφορά την εντοπίζω στο ότι ΜΠΟΡΕΙ να με δούνε κι ΌΧΙ ότι με βλέπουν.
Τι κοινό μπορεί να έχει αυτό με την ψύχωση?

Σας ευχαριστώ πολύ.

Αυτό το πως συνδέεται κοινωνική φοβία με την ψύχωση μόνο γιατρός μπορεί να μας το πει αν και αυτοί λένε ότι δε συνδέεται εγώ δεν το πιστεύω νομίζω έχουν μια σχέση κι εγώ κάπως έτσι την πάτησα από μικρός κοινωνική φοβία είχα σίγουρα το θέμα είναι πως εξελίχθηκε κι έφτασα εδώ αυτό δεν κατάλαβα εγώ πιστεύω έχουνε σχέση πάντως

Πέρα από τον ορισμό που δίνουν στο ιντερνετ η ψύχωση είναι ο χειρότερος εφιάλτης.
Η ψύχωση είναι πόνος.
Η ψύχωση είναι απόγνωση.
Η ψύχωση είναι η μεγαλύτερη δυστυχία που μπορεί να νιώσει κάποιος κατα την διάρκεια της ζωή του στην ενεργό φάση.
Φαντάσου να χάνεις τον πυρήνα του εαυτού σου και του κόσμου σου,της ζωής σου.Να σου φαίνονται όλα επικίνδυνα και τρομαχτικά.Είναι ο τέλειος παραλογισμός και έχει την δική της λογική.Μετά από αυτό καλείσαι να επαναπροσδιορίσεις τα πάντα στη ζωή σου.Δεν αφήνει τίποτα ανεπηρέαστο.Θέλει πολύ κόπο για να δεις φως στο τουνελ μετά από κάτι τέτοιο.
Ευτυχώς πλέον με τα σύγχρονα φάρμακα τα πράγματα είναι πιο ελπιδοφόρα.

Αυτό που περιγράφεις μου θυμίζει σκέψεις που κάνει κάποιος μετά από φάση απομόνωσης και μερικές σκέψεις μοιάζουν με τον παραλογισμό της ψύχωσης.Κατάφερες να διαχωρίσεις όμως το ΜΠΟΡΕΙ να με βλέπουν από το ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ.Στην φάση της ψύχωσης επιμένεις στις παράλογες πεποιθήσεις.Λίγοι καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό τους αλλά δεν μπορούν να πιάσουν την αρχή του νήματος.Οι περισσότεροι όμως είναι χαμένοι σε έναν κόσμο παράλογο κ τρομαχτικό και καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν στέκει μετά από κάποιους μήνες θεραπείας.

Δεν ξέρω αν είναι το χειρότερο αλλά δεν αφήνει τίποτα στα παίρνει όλα μυαλό καρδιά ψυχή κι εμφάνιση

@Ntoubroutza ακόμα δεν γνωρίζουν σίγουρα πως προκαλείται.Κάποιοι το παρομοιάζουν με κουμπιά που αν πατηθούν ταυτόγχρονα τότε παρουσιάζεις ψύχωση.Τα κουμπιά αυτά είναι είτε γενετική προδιάθεση,περιβαλλοντικο� � παράγοντες,κάποια τραυματική εμπειρία,άγχος κ.α
Υπάρχουν άτομα που ήταν μια χαρά με αυτοπεποίθηση,κοινωνικές συναναστροφές,τις σπουδές τους.Είχαν δηλαδή μια φυσιολογική ζωή και παρόλα αυτά κάποια μέρα ξαφνικά άρχισαν να ακούν φωνές.
Αποτελεί μυστήριο η ψύχωση.

Επειδή κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τα αίτια της ψύχωσης, πολλοί εικάζουν πως η κληρονομικότητα, γενετικοί αλλά και περιβαλλοντικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο για την εμφάνιση της νόσου. Ωστόσο, αν κάποιος είναι ήδη γενετικά προδιατεθειμένος αλλά μεγαλώνει σε ένα ιδανικό κοινωνικό περιβάλλον, πόσο πιθανό είναι να εμφανίσει την ψύχωση; Δεν ξέρω αν κάποιος έχει ρωτήσει τον γιατρό του γι' αυτό...

@Hope ίσως είναι συνδιασμός παραγόντων κ έτσι στο ερώτημα σου δεν νομίζω να έπαιρνες απάντηση καθώς θα ήταν κάτι υποθετικό και θέμα πιθανοτήτων.Κανένας δεν μπορεί να ξέρει την μοίρα.

Πως είσαι αλήθεια;;η αδερφή σου είναι καλύτερα;;

Quote:

---

Originally Posted by serios

Αυτό που περιγράφεις μου θυμίζει σκέψεις που κάνει κάποιος μετά από φάση απομόνωσης και μερικές σκέψεις μοιάζουν με τον παραλογισμό της ψύχωσης.Κατάφερες να διαχωρίσεις όμως το ΜΠΟΡΕΙ να με βλέπουν από το ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ.Στην φάση της ψύχωσης επιμένεις στις παράλογες πεποιθήσεις.Λίγοι καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό τους αλλά δεν μπορούν να πιάσουν την αρχή του νήματος.Οι περισσότεροι όμως είναι χαμένοι σε έναν κόσμο παράλογο κ τρομαχτικό και καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν στέκει μετά από κάποιους μήνες θεραπείας.

---

Κάπως έτσι.Μετά από πολύ καιρό απομόνωσης,χωρίς το φως της ημέρας.Γι αυτό ανέφερα το ΜΠΟΡΕΙ να με βλέπουν κι όχι ότι ΜΕ βλέπουν.Νομίζω είναι σημαντική διαφορά γιατί όλες οι κινήσεις μου γυρνάνε γύρω από το μπορεί.ΤΟ μπορεί αυτό σημαίνει ψυχαναγκαστικός έλεγχος των πάντων το οποίο είναι κάπως κουραστικό.Τώρα που σας γράφω,ευτυχώς είμαι με όλα τα παράθυρα ανοιχτά και το φως στο δωμάτιο ανοιχτό,χωρίς σκέψεις του αν με βλέπει κάποιος.

Το πρόβλημα παραμένει σε προσωπικές δικές μου καταστάσεις.Για παράδειγμα να θέλω να κάνω σεξ με την κοπέλα μου.Ή να θέλω να αλλάξω ή μόλις βγήκα από το μπάνιο και είμαι με την πετσέτα.Εκεί υπάρχει πάλι μια προεργασία του ΜΠΟΡΕΙ να με δούνε.Αυτό δεν ξέρω που οφείλεται.Μια λογική σκέψη που μου βγαίνει είναι ότι πλέον η προσωπική μας ζωή μπορεί πολύ εύκολα να σταματήσει να είναι προσωπική μας λόγω της τεχνολογίας.Δηλαδή ότι πέρα του ότι μπορεί να με βλέπουν να υπάρχει και μια κάμερα που θα βγάλει τις προσωπικές μου στιγμές σε όλους.

Αυτά με ζόριζαν για πολλά χρόνια.Πλέον προσπάθησα (με αρκετή προσπάθεια) να τα βάλω σε μια σειρά και είδα πολύ καλά αποτελέσματα.Γι αυτό και ψάχνω κάποιες απαντήσεις.Τις ψάχνω τώρα γιατί τώρα μπορώ να διαχειριστώ κάτι που θα ακούσω και δεν το είχα σκεφτεί.Πριν 1 ή 2 χρόνια τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά.

Εγώ όλα αυτά τα συνδέω με την κοινωνική φοβία.Είναι πολύ μεγάλο το θέμα και το σκεπτικό μου(μπορώ να το αναπτύξω κάποια στιγμή),απλά είπα να ρωτήσω τι σχέση μπορεί να έχουν με την ψύχωση γιατί ακούω για προψυχωτικές καταστάσεις,εμμονές και τα σχετικά.
Καταλήγει μια εμμονή σε ψύχωση ή καμία σχέση?Για παράδειγμα από τι στιγμή που το ΜΠΟΡΕΙ γίνει ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ,εκεί μιλάμε για ψύχωση?

Έχω κάποια ερωτήματα που δεν μπορώ να τα απαντήσω χρόνια τώρα γι αυτό και ήθελα να ρωτήσω ανθρώπους που πέρασαν ή περνάν αυτόν τον δρόμο,με όλο μου τον σεβασμό στον αγώνα τους.

Θα το καταλάβεις αν γίνει πεποίθηση γτ θα νιώσεις τρόμο αποδιοργάνωση τα πάντα προς το παρόν έχεις κοινωνική φοβία άμα δεις ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα τότε το μυαλό σκάλωσε μέχρι τότε είσαι ελεύθερος να σκέφτεσαι ότι τέτοια μαλακιά θέλεις
Φιλικά

Οι γιατροί λένε ότι δε γίνεται αυτό εγώ λέω. παπάρια εγώ είχα αυτά και πίεση από δουλειά και μετά στρατό κι έβαλα σε κάνα χρόνο

Με αυτά μπορείς να δεχτείς πίεση να ξέρεις γι αυτό λέμε αν φτωχύνεις άμα πας στρατό με τέτοια και δε σε δουν με καλό μάτι σε ψοφάνε δε θέλει πολύ ξέρουν να σακάτεψουν αυτοί ειδικότητα τους

Δεν μπορείς

νομιζω σου εχω ξανααπαντησει εαν κανεις ψυχωση καταρχην εχεις ανοσογνωσια δεν γνωριζεις οτι εχεις προβλημα.εισαι πεπεισμενος για τον παρανοικο ιδεασμο ειτε ειναι ιδεες μαγαλειου αναφορας ζηλοτυπιας κ.α.μπορει να εισαι διεγερτικος η να παιρνεις εμβρυακη θεση ειναι πολλες οι πιθανοτητες και τα συμπτωματα μπορεις να τα βρεις αναλυτικα στο δυαδυκτιο.εμενα ξεκινησε με κρισεις πανικου η ψυχωση καταθλιπτικη διαθεση οχι διεγνωσμενη καταθλιψη απο ψυχιατρο ψυχωσικα επεισοδια ψυχωσικο παραληρημα αποπειρα.οποτε καταλαβαινεις οτι μπορει αυτο που εχεις η φοβια να ειναι προσταδιο αλλα δεν κραταει χρονια το προσταδιο εμενα ητανε 4-5 μηνες αλλα μπορει να μην ειναι και τιποτα απλα μια φοβια.σε παρακολουθει καποιος ειδικος ειτε ψυχιατρος ειτε ψυχολογος?

Να στο πούμε απλά άμα βγεις στο μπαλκόνι και αρχίζεις και φωνάζεις φρικαρισμένος ε τότε μάλλον θα έχεις μέχρι τότε μάλλον δεν έχεις τίποτα
Φιλικά

Quote:

---

Originally Posted by serios

@Hope ίσως είναι συνδιασμός παραγόντων κ έτσι στο ερώτημα σου δεν νομίζω να έπαιρνες απάντηση καθώς θα ήταν κάτι υποθετικό και θέμα πιθανοτήτων.Κανένας δεν μπορεί να ξέρει την μοίρα.

Πως είσαι αλήθεια;;η αδερφή σου είναι καλύτερα;;

---

Tα ίδια.. Ζω την καθημερινότητά μου με τα προβλήματά της και προσπαθώ να διαχειριστώ το άγχος μου όπως μπορώ. Όσο για την αδερφή μου, είναι πολύ καλύτερα. Έχει επανέλθει η ζωντάνια της. Δόξα τω Θεώ! Ο γιατρός αύξησε τη δόση των φαρμάκων της. Πλέον παίρνει μόνο abilify και μας ενημέρωσε επίσης πως η θεραπεία θα διαρκέσει τουλάχιστον 3 χρόνια για να αποφευχθεί οποιοσδήποτε κίνδυνος υποτροπής. Στην αρχή μας είχε πει για έναν χρόνο. Αλήθεια, οι γιατροί γιατί δεν σου λένε εξ αρχής ότι θα πάρεις τα φάρμακα για χρόνια; Για να μην σε απογοητεύσουν ή γιατί ούτε κι εκείνοι δεν είναι σίγουροι για το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα;

Quote:

---

Originally Posted by Hope89

Tα ίδια.. Ζω την καθημερινότητά μου με τα προβλήματά της και προσπαθώ να διαχειριστώ το άγχος μου όπως μπορώ. Όσο για την αδερφή μου, είναι πολύ καλύτερα. Έχει επανέλθει η ζωντάνια της. Δόξα τω Θεώ! Ο γιατρός αύξησε τη δόση των φαρμάκων της. Πλέον παίρνει μόνο abilify και μας ενημέρωσε επίσης πως η θεραπεία θα διαρκέσει τουλάχιστον 3 χρόνια για να αποφευχθεί οποιοσδήποτε κίνδυνος υποτροπής. Στην αρχή μας είχε πει για έναν χρόνο. Αλήθεια, οι γιατροί γιατί δεν σου λένε εξ αρχής ότι θα πάρεις τα φάρμακα για χρόνια; Για να μην σε απογοητεύσουν ή γιατί ούτε κι εκείνοι δεν είναι σίγουροι για το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα;

---

Aυτό με την διάρκεια της θεραπείας ενέχει έναν κίνδυνο για τον ασθενή η αλήθεια είναι.
Ο κίνδυνος είναι στις προσδοκίες που έχει ο ασθενής να απελευθερωθεί από αυτά.
Κ μένα παλιότερα μου έλεγε ο γιατρός ότι η θεραπεία κρατάει 1-2 χρόνια και πέρασε αυτό το διάστημα και δεν έλεγε να μου κάνει μείωση.Μετά στα 4 χρόνια την πάτησα με έναν γιατρό που ήθελε να μου τα κόψει γιατί δεν πίστευε πως είχα σοβαρό πρόβλημα και άλλο που δεν ήθελα και γω.Αποτέλεσμα ήταν η τελευταία μου υποτροπή.
Από την εμπειρία μου αυτός που θέλει να φύγει νωρίς από τα φάρμακα και δεν κρατάει μια πισινή ότι χωρίς αυτά μπορεί να υποτροπιάσει πολλές φορές επιχειρεί μόνος του να τα κόψει και υποτροπιάζει μετά από ένα διάστημα.
Χρειάζεται παρακολούθηση και ενημέρωση πως υπάρχει ενδεχόμενο να τα παίρνει μια ζωή.

Για να χεις το κεφάλι σου ήσυχο είναι για μια ζωή έστω κ πολύ λίγο έτσι πιστεύω πλέον έστω κι ένα μελίγκραμ από τα βαριά χρειάζεται για πάντα το θέμα είναι τι επιπτώσεις έχει στον οργανισμό

τα φαρμακα οταν εχεις ψυχωση δεν κοβωνται παινρεις τουλαχιστον μια ελαχιστη δοση συντηρησης οσοι γιατροι τα κοβουν ειναι χασαπηδες

Δηλαδή άπαξ και πάθει κάποιος ψύχωση, το πιο πιθανό είναι να μη λειτουργήσει ο εγκέφαλός του ποτέ φυσιολογικά χωρίς τα φάρμακα;

Και οι επιπτώσεις απ΄τα φάρμακα; Εκτός από την αύξηση βάρους και την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, υπάρχουν κι άλλες συνέπειες;

Γνωρίζετε άτομα που έχουν φτάσει μέχρι τα βαθιά τους γεράματα και ζουν φυσιολογικά, παρόλο που παίρνουν φάρμακα;

Quote:

---

Originally Posted by Hope89

Δηλαδή άπαξ και πάθει κάποιος ψύχωση, το πιο πιθανό είναι να μη λειτουργήσει ο εγκέφαλός του ποτέ φυσιολογικά χωρίς τα φάρμακα;

Και οι επιπτώσεις απ΄τα φάρμακα; Εκτός από την αύξηση βάρους και την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, υπάρχουν κι άλλες συνέπειες;

Γνωρίζετε άτομα που έχουν φτάσει μέχρι τα βαθιά τους γεράματα και ζουν φυσιολογικά, παρόλο που παίρνουν φάρμακα;

---

εγω ξερω ανθρωπο που περασε επεισοδιο εκανε ψυχιατρειο πηρε 3 χρονια φαρμακα και το ξεπερασε ολοκληρωτικα.αλλα τσιγαρα ξυδια κομμενα διατροφη σταρτιωτικη γυμναστικη τερμα και ενναλακτικες θεραπειες αυτη ειναι η ζωη του.οι νευρικες αποληξεις του εγκεφαλου υπολογιζονται οτι ειναι σε αριθμο οσο τα αστερια οι κομητες και οι πλανητες στο συμπαν μιλαμε δηλαδη για πολλα δις και τρις ισως αριθμητικα καθε οργανισμος ειναι διαφορετικος και καθε ανθρωπος επισης το συμπαν το ιδιο πραγμα δεν το κατασκευαζει.οπως σε καταστελουν στην διεγερση στην διανοηση και στο συναισθημα καταστελλουν και ολες τις σωματικες λειτουργιες καρδια κινητικοτητα εντερου το συστημα αυτο που λειτουργει χωρις να σκεφτομαστε παρενεργειες υπαρχουν και μεταβολικες χοληστερινη οπως και εχω,ο μεσος ορος ζωης των ανθρωπων που παιρνουν ψυχοφαρμακα μειωνεται κατα 16 χρονια οι πιο συνηθισμενες αιτιες θανατου ειναι η καρδια και το εγκεφαλικο.βαθια γεραματα και ψυχοφαρμακα ξεχασε το.

Εγώ ακόμα μια πενταετία τα δίνω μετά άμα πάει έτσι θα τα κόψω πάντως κάθε φορά που σηκώνω βάρος ή καρδιά πετάει και δε μ αρέσει καθόλου αυτό

Quote:

---

Originally Posted by mamra1983

ο μεσος ορος ζωης των ανθρωπων που παιρνουν ψυχοφαρμακα μειωνεται κατα 16 χρονια οι πιο συνηθισμενες αιτιες θανατου ειναι η καρδια και το εγκεφαλικο.βαθια γεραματα και ψυχοφαρμακα ξεχασε το.

---

Μη μου λες τέτοια...Με ζώνουν τα φίδια και στεναχωριέμαι :'(

θα σε πω οτι οι γυναικες ζειτε παραπανω θα σε πω οτι μπορει να το ξεπερασει ολοκληρωτικα.κοιταξτε την καθε μερα ξεχωριστα και μπορει να παιρνει την ελαχιστη δοση και να μεινει ανεπηρεαστη απο οσα σου εγραψα πιο πανω.

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Τώρα που σας γράφω,ευτυχώς είμαι με όλα τα παράθυρα ανοιχτά και το φως στο δωμάτιο ανοιχτό,χωρίς σκέψεις του αν με βλέπει κάποιος.

Εγώ όλα αυτά τα συνδέω με την κοινωνική φοβία.Είναι πολύ μεγάλο το θέμα και το σκεπτικό μου(μπορώ να το αναπτύξω κάποια στιγμή),απλά είπα να ρωτήσω τι σχέση μπορεί να έχουν με την ψύχωση γιατί ακούω για προψυχωτικές καταστάσεις,εμμονές και τα σχετικά.Καταλήγει μια εμμονή σε ψύχωση ή καμία σχέση?Για παράδειγμα από τι στιγμή που το ΜΠΟΡΕΙ γίνει ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ,εκεί μιλάμε για ψύχωση?

---

Θα σου απαντήσω με βάση την δική μου εμπειρία και από λόγια ενός ψυχιάτρου αλλά και της ψυχολόγου μου.

Απ' την στιγμή που υπάρχει η αμφιβολία και δεν πιστεύεις ότι όντως σε βλέπουν χωρίς να υπάρχει ο λογικός εαυτός που σου λέει πως δεν γίνεται, τότε δεν έχει καμία σχέση με την ψύχωση. Πολλές φορές όμως μπερδεύεται το πράγμα ακόμα και από ψυχιάτρους! Η πρώτη που είχα επισκεφτεί μου μιλούσε για "παραληρητικές ιδέες" επειδή πιστεύω κι' εγώ πως με παρακολουθούν, πως με ακούνε κλπ (ιδέες καταδίωξης δηλαδή), μόνο που σε ψυχωσικές καταστάσεις εσύ πιστεύεις πως πρόκειται να σου κάνουν κακό, πως είσαι σημαντικός και δεν ξέρω κι' εγώ τι άλλο, και, το κυριότερο, δεν υπάρχει καμμία μα καμμία αμφιβολία ότι συμβαίνει αυτό το πράγμα. Δεν θα κάτσεις δηλαδή να το εκλογικεύσεις και αναγνωρίζεις πως σκέφτεσαι παράλογα, επομένως δεν θα αναγνωρίζεις καν ότι υπάρχει πρόβλημα, δεν θα ρωτάς, δεν θα αναζητήσεις βοήθεια.

Είχα λοιπόν θορυβηθεί με την διάγνωση (μιας και το φοβόμουν από καιρό) και επισκέφτηκα 2ο γιατρό, αφού και η ίδια η ψυχολόγος μου συμφωνούσε μαζί μου μιας και πήγαινα σ' αυτήν για 2 μήνες και δεν είχε βγάλει ακόμη κάποιο συμπέρασμα/ξεκάθαρη διάγνωση, επομένως παραξενεύτηκε και η ίδια όταν άκουσε για τις "παραληρητικές ιδέες" (συμπτώματα ψύχωσης).

Οι έμμονες ιδέες/σκέψεις που αναφέρεις είναι οι ιδεοληψίες ή αλλιώς ψυχαναγκαστικές σκέψεις. 93 στους 100 έχουν τέτοιες σκέψεις αλλά δεν τους δίνουν τόση σημασία γιατί δεν έχουν ένταση ή διάρκεια, επομένως δεν επηρρεάζεται η λειτουργικότητα και τα συναισθήματά τους. Απ' την στιγμή όμως που αυτές οι σκέψεις έχουν τόση ένταση και διάρκεια που καταλήγεις πια να μην τις αντέχεις, να παλεύεις με τον ίδιο σου τον εαυτό, να υποφέρεις τόσο που να ψάχνεις απεγνωσμένα λύσεις για να τις διώξεις χωρίς να τα καταφέρνεις, τότε καταλήγουν σε διαταραχή, και σίγουρα αν υποφέρεις από κατάθλιψη ή άλλες διαταραχές, τα συμπτώματα επιδεινώνονται (βλέπε αυτό που έγραψε ο Έλις: νιώθεις τρόμο, αποδιοργάνωση, πως δεν μπορείς να το ελένξεις κλπ γιατί όντως πρόκειται για μια πεποίθηση που όμως ΞΕΡΕΙΣ πως είναι παράλογη, αν και νομίζω πως και ο Έλις το "μπερδεύει" με συμπτώματα ψύχωσης αγνοώντας τις "σοβαρές" ιδεοληψίες). Δυστυχώς κάποιες φορές ακόμη και οι ίδιες οι ιδεοληψίες μπορεί να οδηγήσουν σε κατάθλιψη (βλέπε άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή που έχουν ΚΑΙ καταναγκασμούς, είναι αδύνατον νομίζω να μην υποφέρουν από κατάθλιψη...).

Πώς θεραπεύονται όλα αυτά; Μια λύση είναι τα αντικαταθλιπτικά (2 σε 1 δηλαδή) αλλά κάποιες φορές δίνονται και αντιψυχωσικά (ακόμη και σε άτομα που δεν υποφέρουν από ψύχωση). Ο ίδιος ο ψυχίατρος όμως συμφώνησε μαζί μου στο ότι όταν τα σταματήσεις, οι ιδεοληψίες θα επανέρθουν είτε οι ίδιες είτε άλλες διαφορετικές... Πιο αποτελεσματική είναι η ψυχοθεραπεία και διάφορες άλλες διαστηριότητες (η γυμναστική για μένα είναι το τοπ) για να ξεχνιέσαι. Όπως γράφεις και ο ίδιος, ακόμη και την ώρα που τα έγραψες, δεν τα σκεφτόσουν όλα αυτά, και όντως, κάποιες στιγμές ευτυχώς τα καταφέρνεις, τις αγνοείς και σε βοηθάνε άλλα πράγματα! Θέλει πολλύυυυ δουλειά για να τις διώξεις εντελώς... Παλεύεις με το ίδιο σου το μυαλό.

Δεν ξέρω αν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου σ' όλα αυτά που έγραψα και ελπίζω να μην έχουν προχωρήσει σ' αυτό το σημείο, αλλά στα έγραψα για να έχεις μια ιδέα και να μην ανησυχείς άδικα για ψύχωση (αν και για να φτάνεις στο σημείο να φοβάσαι, πιστεύω πως σε ανησυχούν πολύ επειδή δεν τις αντέχεις πια)...

Έχω κι' εγώ κοινωνική φοβία (όχι στον βαθμό που έχεις εσύ) και τις περισσότερες φορές όλα αυτά είναι μέσα στα συμπτώματα, ειδικά σε προχωρημένα στάδια... Στην δική μου περίπτωση όμως οι ιδεοληψίες δεν σχετίζονται μ' αυτήν, και γι' αυτό στα έγραψα όλα αυτά, για να τα έχεις στα υπόψην :) Αν θες και μπορείς, θα με ενδιέφερε να διαβάσω το σκεπτικό σου, αν και η αλήθεια είναι πως επειδή υποφέρω κι' εγώ από κοινωνική φοβία, αντιλαμβάνομαι πως πιστεύεις ή υποψιάζεσαι πράγματα για τους άλλους που δεν ισχύουν. Απ' την άλλη, με την εξέλιξη της τεχνολογίας, πολλές φοβίες μας είναι δικαιολογημένες και επειδή πρόκειται για φοβίες, αν προχωρήσει το πράγμα καταλήγουμε να ανησυχούμε περισσότερο απ' το αναμενόμενο και να βασανιζόμαστε για πράγματα που στους "φυσιολογικούς" ανθρώπους ακούγονται τρελά. Οπότε πολλά "τρελά", αν κοιτάξεις βαθύτερα, μπορούν να εξηγηθούν με την λογική.

Ψυχωση ειναι η απωλεια επαφης με τη πραγματικοτητα δηλαδη να πιστευει ακραδαντα κανεις σε φανταστικα πραγματα και να μη δεχεται λογικη ερμηνεια,καχυποψια σε μεγαλο βαθμο και προβλημα ταυτοτητας δηλαδη να νομιζει καποιος οτι ειναι ο Μεγας Αλεξανδρος ή ο Θεος ή προφητης και ουτω καθεξης.

Quote:

---

Originally Posted by -moonlight-

Θα σου απαντήσω με βάση την δική μου εμπειρία και από λόγια ενός ψυχιάτρου αλλά και της ψυχολόγου μου.

Απ' την στιγμή που υπάρχει η αμφιβολία και δεν πιστεύεις ότι όντως σε βλέπουν χωρίς να υπάρχει ο λογικός εαυτός που σου λέει πως δεν γίνεται, τότε δεν έχει καμία σχέση με την ψύχωση. Πολλές φορές όμως μπερδεύεται το πράγμα ακόμα και από ψυχιάτρους! Η πρώτη που είχα επισκεφτεί μου μιλούσε για "παραληρητικές ιδέες" επειδή πιστεύω κι' εγώ πως με παρακολουθούν, πως με ακούνε κλπ (ιδέες καταδίωξης δηλαδή), μόνο που σε ψυχωσικές καταστάσεις εσύ πιστεύεις πως πρόκειται να σου κάνουν κακό, πως είσαι σημαντικός και δεν ξέρω κι' εγώ τι άλλο, και, το κυριότερο, δεν υπάρχει καμμία μα καμμία αμφιβολία ότι συμβαίνει αυτό το πράγμα. Δεν θα κάτσεις δηλαδή να το εκλογικεύσεις και αναγνωρίζεις πως σκέφτεσαι παράλογα, επομένως δεν θα αναγνωρίζεις καν ότι υπάρχει πρόβλημα, δεν θα ρωτάς, δεν θα αναζητήσεις βοήθεια.

Είχα λοιπόν θορυβηθεί με την διάγνωση (μιας και το φοβόμουν από καιρό) και επισκέφτηκα 2ο γιατρό, αφού και η ίδια η ψυχολόγος μου συμφωνούσε μαζί μου μιας και πήγαινα σ' αυτήν για 2 μήνες και δεν είχε βγάλει ακόμη κάποιο συμπέρασμα/ξεκάθαρη διάγνωση, επομένως παραξενεύτηκε και η ίδια όταν άκουσε για τις "παραληρητικές ιδέες" (συμπτώματα ψύχωσης).

Οι έμμονες ιδέες/σκέψεις που αναφέρεις είναι οι ιδεοληψίες ή αλλιώς ψυχαναγκαστικές σκέψεις. 93 στους 100 έχουν τέτοιες σκέψεις αλλά δεν τους δίνουν τόση σημασία γιατί δεν έχουν ένταση ή διάρκεια, επομένως δεν επηρρεάζεται η λειτουργικότητα και τα συναισθήματά τους. Απ' την στιγμή όμως που αυτές οι σκέψεις έχουν τόση ένταση και διάρκεια που καταλήγεις πια να μην τις αντέχεις, να παλεύεις με τον ίδιο σου τον εαυτό, να υποφέρεις τόσο που να ψάχνεις απεγνωσμένα λύσεις για να τις διώξεις χωρίς να τα καταφέρνεις, τότε καταλήγουν σε διαταραχή, και σίγουρα αν υποφέρεις από κατάθλιψη ή άλλες διαταραχές, τα συμπτώματα επιδεινώνονται (βλέπε αυτό που έγραψε ο Έλις: νιώθεις τρόμο, αποδιοργάνωση, πως δεν μπορείς να το ελένξεις κλπ γιατί όντως πρόκειται για μια πεποίθηση που όμως ΞΕΡΕΙΣ πως είναι παράλογη, αν και νομίζω πως και ο Έλις το "μπερδεύει" με συμπτώματα ψύχωσης αγνοώντας τις "σοβαρές" ιδεοληψίες). Δυστυχώς κάποιες φορές ακόμη και οι ίδιες οι ιδεοληψίες μπορεί να οδηγήσουν σε κατάθλιψη (βλέπε άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή που έχουν ΚΑΙ καταναγκασμούς, είναι αδύνατον νομίζω να μην υποφέρουν από κατάθλιψη...).

Πώς θεραπεύονται όλα αυτά; Μια λύση είναι τα αντικαταθλιπτικά (2 σε 1 δηλαδή) αλλά κάποιες φορές δίνονται και αντιψυχωσικά (ακόμη και σε άτομα που δεν υποφέρουν από ψύχωση). Ο ίδιος ο ψυχίατρος όμως συμφώνησε μαζί μου στο ότι όταν τα σταματήσεις, οι ιδεοληψίες θα επανέρθουν είτε οι ίδιες είτε άλλες διαφορετικές... Πιο αποτελεσματική είναι η ψυχοθεραπεία και διάφορες άλλες διαστηριότητες (η γυμναστική για μένα είναι το τοπ) για να ξεχνιέσαι. Όπως γράφεις και ο ίδιος, ακόμη και την ώρα που τα έγραψες, δεν τα σκεφτόσουν όλα αυτά, και όντως, κάποιες στιγμές ευτυχώς τα καταφέρνεις, τις αγνοείς και σε βοηθάνε άλλα πράγματα! Θέλει πολλύυυυ δουλειά για να τις διώξεις εντελώς... Παλεύεις με το ίδιο σου το μυαλό.

Δεν ξέρω αν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου σ' όλα αυτά που έγραψα και ελπίζω να μην έχουν προχωρήσει σ' αυτό το σημείο, αλλά στα έγραψα για να έχεις μια ιδέα και να μην ανησυχείς άδικα για ψύχωση (αν και για να φτάνεις στο σημείο να φοβάσαι, πιστεύω πως σε ανησυχούν πολύ επειδή δεν τις αντέχεις πια)...

Έχω κι' εγώ κοινωνική φοβία (όχι στον βαθμό που έχεις εσύ) και τις περισσότερες φορές όλα αυτά είναι μέσα στα συμπτώματα, ειδικά σε προχωρημένα στάδια... Στην δική μου περίπτωση όμως οι ιδεοληψίες δεν σχετίζονται μ' αυτήν, και γι' αυτό στα έγραψα όλα αυτά, για να τα έχεις στα υπόψην :) Αν θες και μπορείς, θα με ενδιέφερε να διαβάσω το σκεπτικό σου, αν και η αλήθεια είναι πως επειδή υποφέρω κι' εγώ από κοινωνική φοβία, αντιλαμβάνομαι πως πιστεύεις ή υποψιάζεσαι πράγματα για τους άλλους που δεν ισχύουν. Απ' την άλλη, με την εξέλιξη της τεχνολογίας, πολλές φοβίες μας είναι δικαιολογημένες και επειδή πρόκειται για φοβίες, αν προχωρήσει το πράγμα καταλήγουμε να ανησυχούμε περισσότερο απ' το αναμενόμενο και να βασανιζόμαστε για πράγματα που στους "φυσιολογικούς" ανθρώπους ακούγονται τρελά. Οπότε πολλά "τρελά", αν κοιτάξεις βαθύτερα, μπορούν να εξηγηθούν με την λογική.

---

Γεια σου moon.

Όχι βρε moonlight.Ας μη σαμποτάρουμε τους εαυτούς μας.Ας τελειώσουμε με αυτό.ΟΥΤΕ φοβάμαι,ούτε δεν τις αντέχω,ούτε πιστεύω κάτι για κάποιον που δεν ισχύει.Ρώτησα καθαρά από περιέργια για το που μπορει να οφείλεται γιατί συμβαίνει ΜΟΝΟ σε ορισμένες καταστάσεις.Δηλαδή σε καταστάσεις που ΔΕΝ θέλεις να σε δει κάποιος.Πχ όταν κάνεις σεξ.

Θυμάσαι την εκφραση ''ηρέμησε,ψύχωση θα σου γίνει'' ?Την άκουγες μικρή όταν ήσουν?Ξέρω χαζή ερώτηση και χαζό παράδειγμα,απλά ήθελα να μάθω αν πολλές φορές προκαλούμε μόνοι μας κάποια πράγματα ΚΙ ΑΝ αυτό είναι εφικτό.

Για παράδειγμα,ο ψυχαναγκασμός του όταν ήταν να φύγω από το σπίτι ήταν να ανοιγοκλείνω πόρτες για ''έλεγχο''.Στην αρχή το έκανα και έλεγα ''Τσεκ εδώ'' πήγαινα σε άλλη πόρτα ''Τσεκ κι εδώ''.
Μετά από πολλές επαναλήψεις αν έβαζες μια κάμερα στο σπίτι,θα έβλεπες έναν άνθρωπο να ανοιγοκλείνει πόρτες.Εκείνη τη στιγμή μετά από πολλές επαναλήψεις δεν σκεφτόμουν τίποτα,έπεφτε μαύρο.Στην ουσία δηλαδή δεν έκανα τίποτα απλά ανοιγόκλεινα πόρτες και όταν συνειδητοποιούσα τι κάνω κι ότι κάνω τα πράγματα χειρότερα,πατούσα φρένο.Κατάλαβες πάνω κάτω τι λέω?Υπήρχαν μερικά δευτερόλεπτα ή μερικές κινήσεις που από τις πολλές σκέψεις κατά κάποιο τρόπο έχανα λίγο την επαφή.Πως είσαι όταν ξυπνάς?Κάπως έτσι....
Για την ιστορία αυτό το έλυσα με αριθμούς.Μιλάω για την υπερβολή του.Τον έλεγχο ακόμη το έχω.

{p.S}Δεν τίθεται θέμα αμφιβολίας γιατί όλες οι κινήσεις μου είναι στο ''ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΔΟΥΝΕ'' κι όχι στο ότι με βλέπουνε.Ας μείνουμε σε αυτό μη βγαίνουμε εκτός θέματος.

Διάβασα τον τίτλο και σκέφτηκα να διαβάσω τα ποστ να δω πρακτικά πώς ορίζεται η ψύχωση. θεωρείτε την κοινωνική φοβία ή την απομόνωση κλπ προάγγελο της ψύχωσης; εγώ τα τελευταία χρόνια κάπως έτσι ζω, έχω αποσυρθεί αλλά δεν υπάρχει εξέλιξη στην αποδόμησή μου. Στο παρελθόν είχα έντονα συμπτώματα (νόμιζα ότι με παρακολουθούν, αλλά υποχώρησε το άγχος κλπ και υποχώρησαν και αυτά, εκλογίκευσα και κατάλαβα τι να προσέχω και τι όχι). Σκέφτομαι μήπως δεν προχωράει η κατάντια μου επειδή αναμένεται κάποιος πιο επιβαρυντικός παράγοντας. Ψύχωση σε περιόδους έντονης πίεσης-άγχους δεν εμφανίσατε;

Quote:

---

Originally Posted by psy me

Διάβασα τον τίτλο και σκέφτηκα να διαβάσω τα ποστ να δω πρακτικά πώς ορίζεται η ψύχωση. θεωρείτε την κοινωνική φοβία ή την απομόνωση κλπ προάγγελο της ψύχωσης; εγώ τα τελευταία χρόνια κάπως έτσι ζω, έχω αποσυρθεί αλλά δεν υπάρχει εξέλιξη στην αποδόμησή μου. Στο παρελθόν είχα έντονα συμπτώματα (νόμιζα ότι με παρακολουθούν, αλλά υποχώρησε το άγχος κλπ και υποχώρησαν και αυτά, εκλογίκευσα και κατάλαβα τι να προσέχω και τι όχι). Σκέφτομαι μήπως δεν προχωράει η κατάντια μου επειδή αναμένεται κάποιος πιο επιβαρυντικός παράγοντας. Ψύχωση σε περιόδους έντονης πίεσης-άγχους δεν εμφανίσατε;

---

Κάπως έτσι έπρεπε να το ρωτήσω,αν και νομίζω αυτό το έχω ξεκαθαρίσει.
Σε περιόδους έντονου άγχους ή σε μία κρίση πανικού οι σκέψεις μας είναι τόσες πολλές και τόσο μπερδεμένες,τρέχουν τόσο γρήγορα και πολλές φορές ''χανεις την επαφή'' από αυτόν ακριβώς τον λόγο.Αυτό θα το καταλάβει κάποιος που το έχει νιώσει.

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Γεια σου moon.

Όχι βρε moonlight.Ας μη σαμποτάρουμε τους εαυτούς μας.Ας τελειώσουμε με αυτό.ΟΥΤΕ φοβάμαι,ούτε δεν τις αντέχω,ούτε πιστεύω κάτι για κάποιον που δεν ισχύει.Ρώτησα καθαρά από περιέργια για το που μπορει να οφείλεται γιατί συμβαίνει ΜΟΝΟ σε ορισμένες καταστάσεις.Δηλαδή σε καταστάσεις που ΔΕΝ θέλεις να σε δει κάποιος.Πχ όταν κάνεις σεξ.

Θυμάσαι την εκφραση ''ηρέμησε,ψύχωση θα σου γίνει'' ?Την άκουγες μικρή όταν ήσουν?Ξέρω χαζή ερώτηση και χαζό παράδειγμα,απλά ήθελα να μάθω αν πολλές φορές προκαλούμε μόνοι μας κάποια πράγματα ΚΙ ΑΝ αυτό είναι εφικτό.

Για παράδειγμα,ο ψυχαναγκασμός του όταν ήταν να φύγω από το σπίτι ήταν να ανοιγοκλείνω πόρτες για ''έλεγχο''.Στην αρχή το έκανα και έλεγα ''Τσεκ εδώ'' πήγαινα σε άλλη πόρτα ''Τσεκ κι εδώ''.
Μετά από πολλές επαναλήψεις αν έβαζες μια κάμερα στο σπίτι,θα έβλεπες έναν άνθρωπο να ανοιγοκλείνει πόρτες.Εκείνη τη στιγμή μετά από πολλές επαναλήψεις δεν σκεφτόμουν τίποτα,έπεφτε μαύρο.Στην ουσία δηλαδή δεν έκανα τίποτα απλά ανοιγόκλεινα πόρτες και όταν συνειδητοποιούσα τι κάνω κι ότι κάνω τα πράγματα χειρότερα,πατούσα φρένο.Κατάλαβες πάνω κάτω τι λέω?Υπήρχαν μερικά δευτερόλεπτα ή μερικές κινήσεις που από τις πολλές σκέψεις κατά κάποιο τρόπο έχανα λίγο την επαφή.Πως είσαι όταν ξυπνάς?Κάπως έτσι....
Για την ιστορία αυτό το έλυσα με αριθμούς.Μιλάω για την υπερβολή του.Τον έλεγχο ακόμη το έχω.

{p.S}Δεν τίθεται θέμα αμφιβολίας γιατί όλες οι κινήσεις μου είναι στο ''ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΔΟΥΝΕ'' κι όχι στο ότι με βλέπουνε.Ας μείνουμε σε αυτό μη βγαίνουμε εκτός θέματος.

---

Ναι κάποιες φορές προκαλούμε μόνοι μας κάποια πράγματα και κάποιες άλλες έρχονται από μόνα τους (που τις πλείστες φορές έρχονται για κάποιο λόγο, κυρίως για άμυνα). Κι' αυτό που γράφεις δεν νομίζω πως έχει να κάνει ακριβώς με την ψύχωση, περισσότερο σαν εμμονή μου ακούγεται ή κάτι ψυχαναγκαστικό -για την φράση λέω-.

Έχω βρει πολλά κοινά με τα δικά μου, και γι' αυτό απάντησα με τον συγκεκριμένο τρόπο. Συγγνώμη που βγήκα εκτός θέματος, δεν το επιδίωξα, πιστεύω όμως ακόμα από αυτά που γράφεις πως υπάρχουν κοινά σημεία, απλά το περιεχόμενο των σκέψεων (άρα και των συναισθημάτων) διαφοροποιείται. Εξάλλου όπως σου έγραψα, τα γράφω για να τα έχεις κι' αυτά στα υπόψην.

"ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΔΟΥΝΕ", άρα κάνω κάτι επειδή υπάρχει η πιθανότητα να με δούνε, αμφιβάλλω για κάτι μιας και το "ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ" που έγραψες αυτό λέει στην ουσία. Εφόσον υπάρχει αυτή η πιθανότητα, προχωράω σε πράξεις για να αποφύγω και να γλυτώσω το άγχος που προκαλούν αυτές οι σκέψεις (μπορείς να τις ονομάσεις όπως θες) που όπως σωστά αντιλαμβάνεσαι, αυτό κάνει τα πράγματα χειρότερα. Εκείνες τις στιγμές δεν σκέφτεσαι καθαρά γιατί υπάρχει η αμφιβολία, ή τελοσπάντων υπάρχει η περίπτωση να σε δούνε και δεν το θες (για να το πω πιο λάιτ μιας και δεν θέλω να πιστέψεις πως πάλι μας σαμποτάρω) ή απλά το κάνεις μηχανικά και τότε χάνεις για λίγο την επαφή αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί αυτό να συγκριθεί με μια ψυχωσική κατάσταση. Για να σε καθησυχάσω τα έγραψα, όχι για το αντίθετο. Όντως δεν συγκρίνεται και αν το καλοσκεφτείς, όλοι οι άνθρωποι κάποιες στιγμές χάνουν για λίγο την επαφή με την πραγματικότητα.

Έχω διαβάσει αρκετά γι' αυτό το θέμα (και έχω ενημερωθεί από ψυχίατρο και ψυχολόγο), και για συγκεκριμένες διαταραχές, και για συγκεκριμένες σκέψεις ή πράξεις που κάνει κάποιος που μπορεί κανείς άνετα να πει πως δεν είναι φυσιολογικές (πόσο μάλλον όταν είναι φυσιολογικές -όπως στην περίπτωση που αναφέρεις ότι δεν θέλεις να σε δούνε όταν κάνεις σεξ- ή αντιδραστικές (!!) σε μια κατάσταση όπως η απομόνωση) και όλοι συμφωνούν στο ότι δεν καταλήγουν σε ψύχωση εκτός κι' αν κάποιος έχει την προδιάθεση ΚΑΙ αν ολόκληρο το περιβάλλον γύρω του είναι ανυπόφορο. Όπως γράφτηκε, παίζουν πολλά πράγματα ρόλο.

Τελοσπάντων, αν σε "ενόχλησε" η λέξη αμφιβολία ή δεν κατάλαβα εγώ καλά τι είπες ακριβώς, αγνόησέ με. Όμως ειλικρινά έτσι όπως τα γράψεις, ταυτίζομαι σε αρκετά σημεία και όσον αφορά τον προβληματισμό σου, νομίζω σου απάντησα και στο προηγούμενο ποστ. Ίσως όντως έπεσα έξω στο θέμα των ιδεοληψιών, το νόημα όμως είναι η δυσλειτουργικότητα είτε λόγω κοινωνικής φοβίας, απομόνωσης είτε από οποιανδήποτε άλλη αιτία (βλέπε έντονοι ψυχαναγκασμοί που τους αναγνωρίζεις και ο ίδιος). Αν φοβάται κάποιος για μια κατάσταση (βλ.ψύχωση) επειδή δεν γνωρίζουμε 100% αν θα εμφανιστεί, προσπαθούμε να έχουμε όσο γίνεται περισσότερη επαφή με την πραγματικότητα και τον κόσμο. Ένα δικό μου πρόσωπο ήταν κλεισμένο για χρόνια μέσα σε ένα δωμάτιο μπροστά από την οθόνη ενός υπολογιστή, με κλειστά φώτα, με ελάχιστη επαφή με τον έξω κόσμο και παρόλα αυτά δεν εμφάνισε ψύχωση αλλά άλλες διάφορες διαταραχές, άρα δεν παίζει μόνο αυτό ρόλο. Και σίγουρα δεν μπορείς να ξέρεις πότε και αν θα σε χτυπήσει.

Αυτά από μένα. Κράτα ό,τι θες :)

Quote:

---

Originally Posted by -moonlight-

Ναι κάποιες φορές προκαλούμε μόνοι μας κάποια πράγματα και κάποιες άλλες έρχονται από μόνα τους (που τις πλείστες φορές έρχονται για κάποιο λόγο, κυρίως για άμυνα). Κι' αυτό που γράφεις δεν νομίζω πως έχει να κάνει ακριβώς με την ψύχωση, περισσότερο σαν εμμονή μου ακούγεται ή κάτι ψυχαναγκαστικό -για την φράση λέω-.

Έχω βρει πολλά κοινά με τα δικά μου, και γι' αυτό απάντησα με τον συγκεκριμένο τρόπο. Συγγνώμη που βγήκα εκτός θέματος, δεν το επιδίωξα, πιστεύω όμως ακόμα από αυτά που γράφεις πως υπάρχουν κοινά σημεία, απλά το περιεχόμενο των σκέψεων (άρα και των συναισθημάτων) διαφοροποιείται. Εξάλλου όπως σου έγραψα, τα γράφω για να τα έχεις κι' αυτά στα υπόψην.

"ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΔΟΥΝΕ", άρα κάνω κάτι επειδή υπάρχει η πιθανότητα να με δούνε, αμφιβάλλω για κάτι μιας και το "ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ" που έγραψες αυτό λέει στην ουσία. Εφόσον υπάρχει αυτή η πιθανότητα, προχωράω σε πράξεις για να αποφύγω και να γλυτώσω το άγχος που προκαλούν αυτές οι σκέψεις (μπορείς να τις ονομάσεις όπως θες) που όπως σωστά αντιλαμβάνεσαι, αυτό κάνει τα πράγματα χειρότερα. Εκείνες τις στιγμές δεν σκέφτεσαι καθαρά γιατί υπάρχει η αμφιβολία, ή τελοσπάντων υπάρχει η περίπτωση να σε δούνε και δεν το θες (για να το πω πιο λάιτ μιας και δεν θέλω να πιστέψεις πως πάλι μας σαμποτάρω) ή απλά το κάνεις μηχανικά και τότε χάνεις για λίγο την επαφή αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί αυτό να συγκριθεί με μια ψυχωσική κατάσταση. Για να σε καθησυχάσω τα έγραψα, όχι για το αντίθετο. Όντως δεν συγκρίνεται και αν το καλοσκεφτείς, όλοι οι άνθρωποι κάποιες στιγμές χάνουν για λίγο την επαφή με την πραγματικότητα.

Έχω διαβάσει αρκετά γι' αυτό το θέμα (και έχω ενημερωθεί από ψυχίατρο και ψυχολόγο), και για συγκεκριμένες διαταραχές, και για συγκεκριμένες σκέψεις ή πράξεις που κάνει κάποιος που μπορεί κανείς άνετα να πει πως δεν είναι φυσιολογικές (πόσο μάλλον όταν είναι φυσιολογικές -όπως στην περίπτωση που αναφέρεις ότι δεν θέλεις να σε δούνε όταν κάνεις σεξ- ή αντιδραστικές (!!) σε μια κατάσταση όπως η απομόνωση) και όλοι συμφωνούν στο ότι δεν καταλήγουν σε ψύχωση εκτός κι' αν κάποιος έχει την προδιάθεση ΚΑΙ αν ολόκληρο το περιβάλλον γύρω του είναι ανυπόφορο. Όπως γράφτηκε, παίζουν πολλά πράγματα ρόλο.

Τελοσπάντων, αν σε "ενόχλησε" η λέξη αμφιβολία ή δεν κατάλαβα εγώ καλά τι είπες ακριβώς, αγνόησέ με. Όμως ειλικρινά έτσι όπως τα γράψεις, ταυτίζομαι σε αρκετά σημεία και όσον αφορά τον προβληματισμό σου, νομίζω σου απάντησα και στο προηγούμενο ποστ. Ίσως όντως έπεσα έξω στο θέμα των ιδεοληψιών, το νόημα όμως είναι η δυσλειτουργικότητα είτε λόγω κοινωνικής φοβίας, απομόνωσης είτε από οποιανδήποτε άλλη αιτία (βλέπε έντονοι ψυχαναγκασμοί που τους αναγνωρίζεις και ο ίδιος). Αν φοβάται κάποιος για μια κατάσταση (βλ.ψύχωση) επειδή δεν γνωρίζουμε 100% αν θα εμφανιστεί, προσπαθούμε να έχουμε όσο γίνεται περισσότερη επαφή με την πραγματικότητα και τον κόσμο. Ένα δικό μου πρόσωπο ήταν κλεισμένο για χρόνια μέσα σε ένα δωμάτιο μπροστά από την οθόνη ενός υπολογιστή, με κλειστά φώτα, με ελάχιστη επαφή με τον έξω κόσμο και παρόλα αυτά δεν εμφάνισε ψύχωση αλλά άλλες διάφορες διαταραχές, άρα δεν παίζει μόνο αυτό ρόλο. Και σίγουρα δεν μπορείς να ξέρεις πότε και αν θα σε χτυπήσει.

Αυτά από μένα. Κράτα ό,τι θες :)

---

Δεν αγνοώ ποτέ κανένα όταν κάτι έχει να πει.Κάνε μου μια χάρη και μην ζητάς συγγνώμη ή μην νιώθεις πως κάτι λες λάθος ή λες κάτι που μπορεί (με το δικό σου σκεπτικό) να κάνει τον άλλο να παρεξηγηθεί.Το λέω για μια τελευταία φορά.Δεν θα παρεξηγηθώ ποτέ σε ότι κι αν γράψεις.
Άλλοστε πάνω κάτω συμφωνούμε.Πίσω από αυτό που μπερδέψαμε,την πιθανότητα δηλαδή ''να με δούνε'' υπάρχει το ζήτημα της ντροπής.ΓΙ αυτό ανέφερα συγκεκριμένες καταστάσεις του τύπου σεξ κλπ.

Ένα άλλο παράδειγμα.Μπορεί να κοιμηθώ και να βάλω στο τάμπλετ να δω καμιά σειρά.Online δηλαδή.Πρόσεξε εδώ τη διαφορά.Όταν βλέπω σειρά δεν με ενδιαφέρει αλλά όταν κάνω σεξ δεν θέλω η κάμερα να με κοιτάει.

Θα μου πείτε για πιο λόγο άνοιξα το θέμα στις ψυχώσεις κι όχι στους ψυχαναγκασμούς.Ο λόγος είναι οι μερικές απορίες που είχα όχι για την ψύχωση αλλά για το προψυχωτικό στάδιο που ακούω και δεν ξέρω τι είναι.Γιατί οι περισσότεροι μιλάνε ότι τα ψυχωσικά επεισόδια ήρθαν μετά από άλλες ψυχικές διαταραχές.

Αχ. Με αγρίεψες τώρα... Αν και ό,τι σου είχα γράψει στα έγραψα επειδή αυτά μου είπαν και μένα οι ειδικοί και αυτά διάβασα από διάφορα sites. Επειδή με προβλημάτισες (και καλά έκανες) θα ρωτήσω ξανά κάποιον ψυχίατρο που έχω σε εκτίμηση όταν ξαναπάω και θα ενημερώσω!

Quote:

---

Originally Posted by -moonlight-

Αχ. Με αγρίεψες τώρα... Αν και ό,τι σου είχα γράψει στα έγραψα επειδή αυτά μου είπαν και μένα οι ειδικοί και αυτά διάβασα από διάφορα sites. Επειδή με προβλημάτισες (και καλά έκανες) θα ρωτήσω ξανά κάποιον ψυχίατρο που έχω σε εκτίμηση όταν ξαναπάω και θα ενημερώσω!

---

Μη φοβάσαι :)

Υποσχέθηκα πως θα ενημερώσω. Πήγα σήμερα στον γιατρό και θα προσπαθήσω να θυμηθώ τα σημαντικότερα και να τα γράψω όσο λακωνικότερα γίνεται...

Υπάρχουν προψυχωτικές φάσεις αλλά δεν έχουν καμία σχέση με κατάθλιψη, κοινωνική φοβία και ένα σωρό άλλες διαταραχές. Η απομόνωση ενός "προ-ψυχωτικού" γίνεται επειδή ξαφνικά νιώθει μια ανεξήγητη καχυποψία, δεν τον ενδιαφέρει ΤΙΠΟΤΑ απολύτως και δεν σκέφτεται ποτέ ότι συμβαίνει κάτι λάθος, δεν αναρωτιέται. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα υπάρχουν και άλλες διαταραχές προηγουμένως και συνήθως η ψύχωση ξεκινάει από μικρές ηλικίες χωρίς να απορρίπτεται και το γεγονός ότι μπορεί κάποια στιγμή να σου σκάσει στα ξαφνικά. Δεν πα να προσέχεις, να είσαι υγιέστατος σωματικά και ψυχικά, αν έχεις την γενετική προδιάθεση θα το πάθεις όπως ακριβώς θα το πάθει και ένας διαβητικός όσο κι' αν έχει προσέξει. Η ανησυχία δηλαδή, έστω ο προβληματισμός, δεν ωφελεί καθόλου. Είναι σαν να αναρωτιέται κάποιος αν αύριο μπορεί να τον χτυπήσει αυτοκίνητο καθώς θα διασταυρώνει τα φανάρια (οκ, αυτό είναι δικό μου παράδειγμα)!

Πραγματικά τα βασικά σημεία αυτά ήταν. Στο προψυχωτικό στάδιο και κυρίως στο ψυχωτικό ο ασθενής θεωρεί ότι όλα πηγαίνουν ρολόι και ότι ο τρόπος που λειτουργεί είναι και ο φυσιολογικός ακόμα κι' αν υποψιάζεται όλο τον κόσμο, θα θεωρεί πως αυτός έχει δίκαιο. Για το ερώτημα αν μια εμμονή καταλήγει σε ψύχωση η απάντηση είναι όχι γιατί τις πλείστες φορές ο "ψυχαναγκαστικός" (δεν θέλω να βάζω ταμπέλες αλλά αναγκάζομαι) θέλει συνήθως να έχει τον απόλυτο έλεγχο. Επιπλέον αν κάθομαι τώρα εγώ (το τονίζω) και φρικάρω και μόνο στην ιδέα ότι θα πάθω ψύχωση κάποια στιγμή είναι επειδή θέλω να έχω τον έλεγχο του εαυτού μου και της κατάστασης και αυτοί που τα σκέφτονται όλα αυτά (όπως και αυτοί που φοβούνται πως θα χάσουν τον έλεγχο και αυτοκτονήσουν) είναι αυτοί που έχουν τις μηδαμινές πιθανότητες να "τρελαθούν" (ή αντίστοιχα να αυτοκτονήσουν).

Μια επιστημονική γνώμη είναι πάντα ευπρόσδεκτη και γι' αυτό θέλησα να την μοιραστώ, προσωπικά με συμφέρει κιόλας :) Ελπίζω να μην βγήκα εκτός θέματος :)
Καλό βράδυ.

Quote:

---

Originally Posted by -moonlight-

Υποσχέθηκα πως θα ενημερώσω. Πήγα σήμερα στον γιατρό και θα προσπαθήσω να θυμηθώ τα σημαντικότερα και να τα γράψω όσο λακωνικότερα γίνεται...

Υπάρχουν προψυχωτικές φάσεις αλλά δεν έχουν καμία σχέση με κατάθλιψη, κοινωνική φοβία και ένα σωρό άλλες διαταραχές. Η απομόνωση ενός "προ-ψυχωτικού" γίνεται επειδή ξαφνικά νιώθει μια ανεξήγητη καχυποψία, δεν τον ενδιαφέρει ΤΙΠΟΤΑ απολύτως και δεν σκέφτεται ποτέ ότι συμβαίνει κάτι λάθος, δεν αναρωτιέται. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα υπάρχουν και άλλες διαταραχές προηγουμένως και συνήθως η ψύχωση ξεκινάει από μικρές ηλικίες χωρίς να απορρίπτεται και το γεγονός ότι μπορεί κάποια στιγμή να σου σκάσει στα ξαφνικά. Δεν πα να προσέχεις, να είσαι υγιέστατος σωματικά και ψυχικά, αν έχεις την γενετική προδιάθεση θα το πάθεις όπως ακριβώς θα το πάθει και ένας διαβητικός όσο κι' αν έχει προσέξει. Η ανησυχία δηλαδή, έστω ο προβληματισμός, δεν ωφελεί καθόλου. Είναι σαν να αναρωτιέται κάποιος αν αύριο μπορεί να τον χτυπήσει αυτοκίνητο καθώς θα διασταυρώνει τα φανάρια (οκ, αυτό είναι δικό μου παράδειγμα)!

Πραγματικά τα βασικά σημεία αυτά ήταν. Στο προψυχωτικό στάδιο και κυρίως στο ψυχωτικό ο ασθενής θεωρεί ότι όλα πηγαίνουν ρολόι και ότι ο τρόπος που λειτουργεί είναι και ο φυσιολογικός ακόμα κι' αν υποψιάζεται όλο τον κόσμο, θα θεωρεί πως αυτός έχει δίκαιο. Για το ερώτημα αν μια εμμονή καταλήγει σε ψύχωση η απάντηση είναι όχι γιατί τις πλείστες φορές ο "ψυχαναγκαστικός" (δεν θέλω να βάζω ταμπέλες αλλά αναγκάζομαι) θέλει συνήθως να έχει τον απόλυτο έλεγχο. Επιπλέον αν κάθομαι τώρα εγώ (το τονίζω) και φρικάρω και μόνο στην ιδέα ότι θα πάθω ψύχωση κάποια στιγμή είναι επειδή θέλω να έχω τον έλεγχο του εαυτού μου και της κατάστασης και αυτοί που τα σκέφτονται όλα αυτά (όπως και αυτοί που φοβούνται πως θα χάσουν τον έλεγχο και αυτοκτονήσουν) είναι αυτοί που έχουν τις μηδαμινές πιθανότητες να "τρελαθούν" (ή αντίστοιχα να αυτοκτονήσουν).

Μια επιστημονική γνώμη είναι πάντα ευπρόσδεκτη και γι' αυτό θέλησα να την μοιραστώ, προσωπικά με συμφέρει κιόλας :) Ελπίζω να μην βγήκα εκτός θέματος :)
Καλό βράδυ.

---

Πολύ ενδιαφέρον.
Ευχαριστώ.

Εγώ νομίζω ότι η ψύχωση, όταν είναι σε μεγάλο βαθμό, όταν χάνει δηλαδή ο άλλος επαφή με την πραγματικότητα, τότε στην ουσία ο εγκέφαλός του μπερδεύει τις φάσεις του ύπνου με του ξύπνιου!!

(Δεν μιλάω για ελαφριές ψυχώσεις χωρίς φωνές, ούτε για απλές παρανοϊκές ιδέες, ιδέες καταδίωξης κτλ)

Αυτό το συμπέρανα επειδή πολλές φορές έχω ακούσει τις ασυνείδητες σκέψεις μου «φωναχτά» ή ακούγονταν κάποια περίεργη λέξη χωρίς κάποιο ιδιαίτερο νόημα.

Πριν καιρό, ένα βράδυ λίγο πριν με πάρει πλήρως ο ύπνος, άκουσα μια γυναικεία φωνή που είπε κάτι άκυρο που ούτε καν το θυμάμαι. Αυτό το παρατήρησα να συμβαίνει πάντα μόνο όταν είχα ξενυχτήσει, έπεφτα να κοιμηθώ και σκεφτόμουν διάφορα. Πριν με πάρει πλήρως ο ύπνος μπορεί να μου ερχόταν τέτοιες φωνές που στην ουσία είναι δημιουργήματα του εγκεφάλου. Αλλά δεν είχαν νόημα, ήταν ασυνείδητες σκέψεις που κάνανε οι νευρώνες του εγκεφάλου. Εγώ συνειδητά σκεφτόμουν κάτι άλλο και αυτό πυροδοτούσε και ενεργοποιούσε υποσυνείδητες σκέψεις που επικοινωνούσαν με τον ακουστικό τομέα του εγκεφάλου, όπως γίνεται δηλαδή μέσα στα όνειρα! Αυτά που άκουσα στην ουσία δεν απευθύνονταν σε μένα. Ήταν σαν να ανοίξεις ένα τυχαίο βιβλίο και να διαβάσεις κάτι τυχαίο από εκεί μέσα χωρίς κανένα νόημα.

Επίσης παρατήρησα, στο παρελθόν, ένα πρωί το εξής. Ξύπνησα χωρίς να ανοίξω τα μάτια και πριν καλά-καλά ξυπνήσω πλήρως, άκουγα μια κλασσική μουσική που δημιούργησε πάλι ο νους μου.

Αν όταν είσαι ξύπνιος μπορούμε να ονομάσουμε την φάση ως Dayside (Ημερήσια Πλευρά), και τον κόσμο των ονείρων και της φαντασίας τον ονομάσουμε Nightside (Νυχτερινή Πλευρά), τότε το υποθετικό μέρος όπου έρχονται και ενώνονται το Dayside με το Nightside είναι το Twilight δηλαδή το Λυκόφως στα Ελληνικά. Εκεί ενώνεται το συνειδητό με το υποσυνείδητο.

Στο Λυκόφως που έρχονται και συγχωνεύονται το Dayside με το Nightside μπορείς να ακούσεις φωνές ακόμη και να μην έχεις ψυχικές ασθένειες. Όμως ο σχιζοφρενής πιστεύω ότι είναι χαμένος εκεί και δεν μπορεί να διακρίνει την αλήθεια από το ψέμα. Βρίσκεται σε ένα δικό του όνειρο που δεν έρχεται σε κοινωνία και σε επαλήθευση με την συλλογική πραγματικότητα των άλλων ανθρώπων.

Όταν κοιμόμαστε, όλοι έχουμε βρεθεί σε επαφή με άλλους ανθρώπους που δημιούργησε το μυαλό μας, είναι προβολές του εγκεφάλου και πολλές φορές ανταλλάσουμε κουβέντες μαζί τους. Τους μιλάμε και μας μιλάνε μέσα στο όνειρο. Ο βαριά άρρωστος ψυχωτικός, για έναν λόγο που δεν μπορώ να τον κατανοήσω, βρίσκεται μέσα στην ίδια φάση του ονείρου, όμως αυτό γίνεται στον ξύπνιο του. Είναι παγιδευμένος στο Λυκόφως.

Λέτε να είναι σωστό το συμπέρασμα που έβγαλα;;;

Εγώ λέω να πας να πάρεις φάρμακα

Quote:

---

Originally Posted by elis

Εγώ λέω να πας να πάρεις φάρμακα

---

Για ποιο λόγο το λες αυτό;
Επειδή είπα την άποψή μου;
Επειδή παρατηρώ το πώς σκέφτεται ο εγκέφαλος του ανθρώπου;

Θα σταματήσεις να είσαι αλαζόνας και να προσβάλεις τον κόσμο; Σκέψου λίγο, αυτά δεν είναι αστεία πράγματα.

Με τον τρόπο σου γελοιοποιείς και απαξιώνεις τα φάρμακα. Συν ότι το παίζεις και αλαζόνας "γιατρός". Έλεος. Τα φάρμακα δεν είναι καραμέλες, είναι για σοβαρές περιπτώσεις για να βοηθηθεί ο κόσμος. Δεν είναι για να κάνεις πλάκα με αυτά. Έξυπνος είσαι, πιστεύω μπορείς να καταλάβεις ότι γίνεσαι υπερβολικός!

Quote:

---

Originally Posted by Nox

Για ποιο λόγο το λες αυτό;
Επειδή είπα την άποψή μου;
Επειδή παρατηρώ το πώς σκέφτεται ο εγκέφαλος του ανθρώπου;
Θα σταματήσεις να είσαι αλαζόνας και να προσβάλεις τον κόσμο; Σκέψου λίγο, αυτά δεν είναι αστεία πράγματα.
Με τον τρόπο σου γελοιοποιείς και απαξιώνεις τα φάρμακα. Συν ότι το παίζεις και αλαζόνας "γιατρός". Έλεος. Τα φάρμακα δεν είναι καραμέλες, είναι για σοβαρές περιπτώσεις για να βοηθηθεί ο κόσμος. Δεν είναι για να κάνεις πλάκα με αυτά. Έξυπνος είσαι, πιστεύω μπορείς να καταλάβεις ότι γίνεσαι υπερβολικός!

---

δεν είμαι δικηγόρος του elis μα και αυτός την άποψη του λέει... μπορεί να τη λέει πολλές φορές χύμα στο κύμα αλλά τη λέει. Και είναι προτιμότερο να λέει κάποιος τι έχει στο μυαλό του από το να το κρύβει... Πράγμα που δεν νομίζω ότι το κάνεις εσύ αφού σε άλλο θέμα γράφεις ότι τις απόψεις σου σε ψυχίατρο τις κρύβεις. Ιδού η ρόδος λοιπόν αφού κατεχεις το κλειδί για τη μεγαλύτερη αλήθεια

Quote:

---

Originally Posted by Nox

Επειδή παρατηρώ το πώς σκέφτεται ο εγκέφαλος του ανθρώπου;

---

ενώ αυτό δεν είναι αλαζονεία...

Η ψύχωση είναι ΤΡΟΜΟΣ!
Ερμηνευεις τον εαυτό σου, την οικογένεια σου, την κοινωνία υπό το πρίσμα του τρόμου.
Ο τρόμος, πιστευω, είναι η αιτία που εμποδίζει τα ψυχωσικα ατομα να αντιληφθουν την πραγματικότητα.
Εφόσον ηρεμήσουν και με πολλή αγάπη, ηρεμία και σταθερότητα, καταλαγιάζει ο τρόμος και μπορούν να ζουν με επαφή με την πραγματικότητα.