ΜΕ ΘΕΛΕΙ;;;;ΔΕ ΜΕ ΘΕΛΕΙ;;;;ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;;;;;;;;
Δεν ηξερα σε ποιο απ' ολα τα θεματα να γραψω λογω ποικιλλων κατηγοριων οποτε το αφηνω λιγο ελευθερο..Λοιπον..ισως μακρυγορησω αλλα πραγματικα εχω μπερδευτει και δεν ξερω τι να κανω..η ιστορια εχει ως εξης. Ειμαι 21 και εδω και σχεδον 5 μηνες ημουν μ ενα παιδι 5 χρονια μεγαλυτερο μου. Στην αρχη ειχαμε μια πολυ χαλαρη ελευθερη σχεση χωρις απαιτησεις και χωρις δεσιματα και οντως ηταν ετσι και απο τις δυο πλευρες. Οπως εγω ετσι κι αυτος ειχαμε βγει απο τις προηγουμενες σχεσεις μας σχεδον ενα χρονο πριν και απο τοτε ημασταν μονοι...εγω ειδικα δεν ψαχνομουν και ιδιαιτερα,καθως ηθελα να ασχοληθω λιγο μ μενα την ιδια και δεν μ ενδιεφερε ουτε ενιωθα ετοιμη να βρω κατι αλλο. Εκεινος ως αντρας και πολυ εμφανισιμος με μεγαλη δοση αυτοπεποιθησης(ψωναρα:P)εκα νε παιχνιδι με διαφορες,αφου δεν ηθελε να εχει κατι περισσοτερο αυτην την περιοδο. Αφου λοιπον για αρκετο καιρο περνουσαμε καλα εχοντας ξεκαθαρισει τα πραγματα το τοπιο αλλαξε. Moυ ζητησε αποκλειστικοτητα-καλα οχι οτι εκανα και τιποτα αλλο αλλα τελοσπαντων-και γενικα αλλαξε απεναντι μου. Μου ζητουσε να βγαινουμε εξω,οι επισκεψεις στο σπιτι μου γινονταν συχνοτερες και οι συζητησεις για διαφορα ακομη μεγαλυτερες. Και θα μου πειτε ενταξει σιγα. Το τοπιο ομως σοβαρεψε κι αλλο. Αρχισαμε να κοιμομαστε καθε βραδυ μαζι,περνουσαμε μεγαλο μερος της ημερας μαζι,με γνωρισε σε φιλους του-οι οποιοι παραξενευτηκαν που τον ειδαν ετσι και παλι μετα απο καιρο-με γνωρισε σε μελη της οικογενειας του αν και ντρεπομουν απειρα,με βοηθουσε και τον βοηθουσα σε διαφορες καταστασεις,τον στηριξα σε πολλες δυσκολες στιγμες με τα επαγγελματικα του, εκεινος ηταν διπλα μου σ ενα δικο μου προβλημα υγειας και γενικα αυτο που ειχαμε αρχισε να γινεται κατι αλλο. Εκανε καποιες φορες πλανα για μελλοντικες καταστασεις και με εβαζε ολο και περισσοτερο στο προγραμμα του η τυχαινε καποιες φορες να ζηλευει και να μου το δειχνει με τον τροπο του αν και ειναι υπερβολικα ανετος πραγμα που μου τη δινει καποιες φορες. Εννοειται πως υπηρξε ανταποκριση και απο τη μερια μου καθως αρχισα να τον βλεπω διαφορετικα και αρχισα να θελω να ειμαστε κανονικα μαζι. Ηταν ομως σφιγμενος...και το εβλεπα..δεν ηθελε να βαλει ταμπελα και να κατ ονομασει την κατασταση και μου ελεγε να δειξω υπομονη και αν μπορω να το παμε με το ρυθμο του..το πηγαινε σοβαρα μεν ως ενα βαθμο, αλλα δεν φαινοταν και ετοιμος.Επισης εβλεπα οτι δυσκολα ελεγε για το τι νιωθει ως προς αυτο που γινοταν αναμεσα μας και απεφευγα να το σκαλιζω το θεμα..λεω σιγα σιγα θα γινει οτι ειναι να γινει και οτι ειναι θα το πει και θα ανοιχτει μονος του. Ολα ηταν τελεια και περνουσαμε πολυ καλα τοσο οταν ημασταν μονοι οσο και με παρεα.Μου ελεγε οτι ειμαι πολυ καλη για να ειμαι αληθινη και γελουσε η μου ελεγε οτι ειμαι κοπελα που αξιζω τα καλυτερα. Μια μερα λοιπον,ανοιξαμε μια μεγαλη συζητηση και καταληξαμε να χωρισουμε.Ετσι!Ξαφνικα!Βασ� �κα αυτος με χωρισε. Μου ειπε πως απο τοτε που ειχε χωρισει ειχε ενα συγκεκριμενο πλανο στο μυαλο του για τη ζωη του. Οτι κοιτουσε τα επαγγελματικα του και δεν ηθελε με τιποτα να ξανακανει σχεση μετα απ οσα περασε παρα μονο να περναει καλα. Φρικαρε λεει γιατι εμφανιστηκα στη ζωη του και του ανετρεψα τα σχεδια. Ξεκινησε με το να περναμε καλα και σιγα σιγα αυτο που αποκτησαμε δεν ειχε καμια διαφορα απο το να ειμαστε σε σχεση και αυτος δε το θελει αυτο.Το σκεφτοταν μερες αλλα δεν επαιρνε την αποφαση γιατι δεν ηταν σιγουρος! Τον ρωτησα γιατι τοτε τα εκανε ολα αυτα καθως δε θεωρω οτι δεθηκα μονο εγω απο τη στιγμη που κι εκεινος επαιρνε πρωτοβουλιες. Μου ειπε οτι πραγματικα του βγηκαν οσα του βγηκαν και δε τα μετανιωνει αλλα καλυτερα να τελειωσουμε τωρα που ακομη ειναι νωρις παρα να το χαλασει εκεινος αργοτερα και κατι τετοια.Με ψυχραιμια το σεβαστηκα και αποχωρησα αν και καταλαβε πως λυπηθηκα πολυ και πως δεν ηταν κατι που το ηθελα. Το ιδιο βραδυ τον βρηκα κατω απο το σπιτι μου. Με πηρε αγκαλια, μου ζητησε συγγνωμη και μου ειπε πως ενω εχει φρικαρει και δε θελει σχεση, δε θελει να με χασει απο τη ζωη του,του αρεσε να χει εναν ανθρωπο διπλα του,του αρεσε που νοιαζομουν για εκεινον,του αρεσε που με προστατευε και που εκανε να νιωθω ασφαλεια και γενικα του αρεσα εγω σαν ανθρωπος και πως δεν μπορει αν δε με βλεπει. Τον σταματησα οσο ηταν καιρος. Του ειπα οτι δε γινεται να χει και την πιτα ολοκληρη και τον σκυλο χορτατο και πως δεν φταιω εγω αν ειναι συναισθηματικα ανωριμος να δεχτει μεσα του καποια πραγματα. Και εγω οταν χωρισα με τον πρωην μου πιστευα οτι ολα τελειωσαν και κατι τετοιες αηδιες αλλα να που μου ηρθε απο το πουθενα. Του ειπα οτι απο τη στιγμη που τελειωσαμε δε χρειαζεται να μου λεει οτι με νοιαζεται και θελει να με φριντιζει καθως αν το ηθελε τοσο πολυ θα εμενε. Ειπε και ο ιδιος πως δε φταιω σε τιποτα πως ποτε δεν τον πιεσα και πως φοβαται τον εαυτο του και τιποτα αλλο. Ειχε αποφασισει να μην κανει σχεση και θελει να το τηρησει. Λιγες μερες μετα επεδιωξε να βρεθουμε εξω με κοινη παρεα,προσπαθουσα να ειμαι ανετη,αλλα με πλησιασε με παιρνε αγκαλια και ενω τραβιομουν ευγενικα δε μ αφηνε.Εντελει κακως πολυ κακως αλλα κοιμηθηκε σπιτι μου χωρις ν μ αφησει απο πανω του ολο το βραδυ και μαλιστα πηγαμε και για φαγητο την επομενη μερα. Λαθος μεγαλο αλλα ανθρωπος ειμαι κι εγω!Και αυτα ηταν ολα. Εχουν περασει μερικες μερες και τον εχω πετυχει αρκετες φορες.Με κοιταει εντονα,με χαιρεταει χαιδευοντας μου τα μαλλια και φιλωντας με στο μετωπο. Μου στελνει να δει τι κανω αλλα ειναι εμφανως διαφορετικα τα πραγματα. Δε ξερει τι θελει και την πληρωνω εγω.Τουλαχιστον στην αρχη τα πραγματα ηταν ξεκαθαρα και κρατουσα τον εαυτο μου σε αποσταση. Τωρα ομως τι να κανω;;;;;;;Εγω τον εχω ερωτευτει..λεω το ονομα του 40 φορες το δευτερολεπτο και δε ξερω τι σταση να κρατησω..δε θελω να τελειωσουμε πραγματικα...αλλα και φιλαρακια δε θα ειμαστε ποτε!!!δε γινεται να τον χτυπησει κεραυνος και να αλλαξει γνωμη;;;; :P Με θέλει;;;; Δε με θελει;;;;; ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;;;;;; Σας ευχαριστω και θα εκτιμουσα τη γνωμη σας!!!!!!!
