η συνηθεια της καταθλιψης...

η καταθλιψη μου χωριζεται σε 3 φασεις
φαση 1. αρνηση και αυταπάρνηση
ολα οσα γινουν για να χ τ ι σ ο υ ν την καταθλιψη..τα θεμελια της φυλακης δειαρκει περισσοτερο απο ολες τις αλλες φασεις..δημιουργουμε ενα συμπαν που λειτουργει εναντιον μας

φαση 2. η υπουλη εκρηξη
το μπαμ που γινεται και δεν το καταλαβαινεις συνηθως..απλα μια μερα συνειδητοποιεις οτι εισαι σε κωμματοδη κατασταση απο εναν αφορητο ψυχικο πονο ανεξηγητο και απολυτα καλαστρεπτικο.

φαση 3. η συνηθεια
αν η φαση 2 λειτουργησει για μεγαλο χρονικο διαστημα, στην περιπτωση μου 6-7 χρονια τοτε ακομα και αν ο αφορητος πόνος περασει οι βιορυθμοι ειναι απιστευτα αργοι, η χρόνια απομόνωση, η καθιστικη ζωη ... αισθανεσαι λαπας!... θες να βγεις να τρεξεις να παιξει να ζησεις αλλα δεν μπορεις ... φοβασαι οτι το παραμικρο μπορει να σε στειλει στα μαυρα ταρταρα.. υπεραυτοπροστατευεσαι ...και το σωμα δεν συμμαχει με ολα αυτα που θελει η ψυχη.
παρατηρεις τα βηματα μπροστα και μετρας τα βηματα πισω..οπισθοχωρεις οχι απο πονο αλλα επειδη σε ευχαριστουν ακομα οι καταθλιπτικες συνηθειες, εχεις εξοικιωθει με την αποχαυνωση, τον καναπε κτλ κτλ και ενω νιωθεις και θελεις πραγματικα μια αλλη ζωη δεν εισαι ετοιμος να την διεκδικησεις

επιτελους θελω ξανα... αλλα ακομα δεν κανω και απογοητευομαι, φοβαμαι μην ξαναγυρισω στον πονο..ειμαι τωρα πιο πανικοβλημενη απο ποτε..επιτελους η ψυχη μου μου δινει λίγη δυναμη λιγα θελω και εγω αργω πολυ να τα αξιοποιησω

Quote:

---

Originally Posted by rea

η καταθλιψη μου χωριζεται σε 3 φασεις
φαση 1. αρνηση και αυταπάρνηση
ολα οσα γινουν για να χ τ ι σ ο υ ν την καταθλιψη..τα θεμελια της φυλακης δειαρκει περισσοτερο απο ολες τις αλλες φασεις..δημιουργουμε ενα συμπαν που λειτουργει εναντιον μας

φαση 2. η υπουλη εκρηξη
το μπαμ που γινεται και δεν το καταλαβαινεις συνηθως..απλα μια μερα συνειδητοποιεις οτι εισαι σε κωμματοδη κατασταση απο εναν αφορητο ψυχικο πονο ανεξηγητο και απολυτα καλαστρεπτικο.

φαση 3. η συνηθεια
αν η φαση 2 λειτουργησει για μεγαλο χρονικο διαστημα, στην περιπτωση μου 6-7 χρονια τοτε ακομα και αν ο αφορητος πόνος περασει οι βιορυθμοι ειναι απιστευτα αργοι, η χρόνια απομόνωση, η καθιστικη ζωη ... αισθανεσαι λαπας!... θες να βγεις να τρεξεις να παιξει να ζησεις αλλα δεν μπορεις ... φοβασαι οτι το παραμικρο μπορει να σε στειλει στα μαυρα ταρταρα.. υπεραυτοπροστατευεσαι ...και το σωμα δεν συμμαχει με ολα αυτα που θελει η ψυχη.
παρατηρεις τα βηματα μπροστα και μετρας τα βηματα πισω..οπισθοχωρεις οχι απο πονο αλλα επειδη σε ευχαριστουν ακομα οι καταθλιπτικες συνηθειες, εχεις εξοικιωθει με την αποχαυνωση, τον καναπε κτλ κτλ και ενω νιωθεις και θελεις πραγματικα μια αλλη ζωη δεν εισαι ετοιμος να την διεκδικησεις

επιτελους θελω ξανα... αλλα ακομα δεν κανω και απογοητευομαι, φοβαμαι μην ξαναγυρισω στον πονο..ειμαι τωρα πιο πανικοβλημενη απο ποτε..επιτελους η ψυχη μου μου δινει λίγη δυναμη λιγα θελω και εγω αργω πολυ να τα αξιοποιησω

---

Ρέα μου μπορώ να πω ότι σε καταλαβαίνω σε πολύ μεγάλο βαθμό καθώς έτσι είναι και οι δικές μου στιγμές όταν έρχεται το μαύρο σύννεφο της θλίψης. Είναι τόσο βαρύ, με πηγαίνει τόσο πίσω και περνάω κι εγώ απο αυτά τα 3 στάδια παράλυτη θέλοντας να κάνω πράγματα γιατί τα επιθυμώ τρελά αλλά φοβούμενη μην πέσω πάλι.. αυτή η υπερπροστασία όπως πολύ σωστά το είπες που όμως δεν είναι κακή.. αντιθέτως.. είναι η δύναμή μας πιστέυω,τουλάχιστον έτσι τη νιώθω εγώ.

Αυτό που έμαθα και μαθαίνω γι αυτές τις στιγμές είναι να δίνω χρόνο στον εαυτό μου. Τίποτ'άλλο νομίζω δε βοηθάει παρα μόνο ο χρόνος . Είναι στιγμές που ότι και να σου λέει κάποιος ότι και να κάνουμε θα νιώθουμε αυτό το μαύρισμα,αυτόν τον αφόρητο πόνο μέσα..την ταχυπαλμία, το σφύξιμο στο στομάχι, τη ναυτία, την ταραχή, το άγχος.. απλά θέλει χρόνο.. και κάτι σαν ασχολία μικρή να μας ηρεμεί, δε θέλει απότομες επαφές με κόσμο ή λήψη αποφάσεων, θέλει απλά ηρεμία.. εύχομαι να μπορούμε να την βρισκουμε κάθε φορά που μας συμβαίνει κι αν όχι ας μιλάμε τουλάχιστον εδώ και μεταξύ μας να εκφράζουμε όσα νιώθουμε σε κάποιον που καταλαβαίνει.. εγώ είμαι εδώ να ακούσω..

Αυτο ηξερες , με αυτο ζουσες αυτο ειχες ολα αυτα τα χρονια.... Η δυναμη της συνηθειας ειναι μεγαλο εμποδιο δυστυχως.... γραφεις " επιτελους θελω ξανα φοβαμαι μην ξαναγυρισω στον πονο..ειμαι τωρα πιο πανικοβλημενη απο ποτε¨
Δωσε εμφαση σε αυτα που θελεις.... Η ¨ασφαλεια¨της μεχει τωρα καταστασης -ζωης σου δεν σου εδινε πολλα περιθωρια...
Ποιος ειναι αυτος που δεν φοβαται? Ποιος ειναι αυτος που δεν ποναει?
Κανε ενα βηματακι τη φορα μεχρι εκει που μπορεις... Καντο ομως!!!!!!! Μην αφηνεις κι αλλο χρονο να περνα ματαια .... Για σενα!!!!

σε ευχαριστω treasure για την απάντηση... και εχεις δικιο θελει χρονο..

ειναι μια φραση που λέει...σημερα ειναι η πρωτη μερα της υπολοιπης ζωης σου.. την λέω καθε πρωι...καταλήγω το βραδυ να λέω αυριο θα ναι αυτη η μερα... αλλα τελικα πάλι δεν ειναι... εχω χασει τοσα χρονια...και εχω γινει ανυπόμονη..αλλα δεν ξεκολαω γαμωτο

Quote:

---

Originally Posted by mara035

Αυτο ηξερες , με αυτο ζουσες αυτο ειχες ολα αυτα τα χρονια.... Η δυναμη της συνηθειας ειναι μεγαλο εμποδιο δυστυχως.... γραφεις " επιτελους θελω ξανα φοβαμαι μην ξαναγυρισω στον πονο..ειμαι τωρα πιο πανικοβλημενη απο ποτε¨
Δωσε εμφαση σε αυτα που θελεις.... Η ¨ασφαλεια¨της μεχει τωρα καταστασης -ζωης σου δεν σου εδινε πολλα περιθωρια...
Ποιος ειναι αυτος που δεν φοβαται? Ποιος ειναι αυτος που δεν ποναει?
Κανε ενα βηματακι τη φορα μεχρι εκει που μπορεις... Καντο ομως!!!!!!! Μην αφηνεις κι αλλο χρονο να περνα ματαια .... Για σενα!!!!

---

αυτο μου την σπάει πιο πολυ...ο ματαιος χρονος...πριν δε με ενοιαζε...τωρα με τσακιζει!

Aγαπητη ρεα , καταλαβαινω τι εννοεις με τα γραφομενα σου , την φαση 1 την περασα διαφορετικα , ο καθενας εχει διφορετικη δομη στην κτθλψη του , αναλογα με την ιδιοσυγκρασια / προσωπικοτητα του , ουτε αρνηση , ουτε αυταπαρνηση περασα , αλλα αισθανομουν οτοι κατι υπουλο εγαθιστετο μεσα μου , με πολυ αργο ρυθμο , αλλα σταθερο , εντοπισα τα πρωτα αμυδρα σημαδια το 97 , παρολα αυτα , ξεκουβαληθηκα και πηγα σε δημοσιο νοσοκομειο , αλλα δεν μουδωσαν ιδιαιτερη σημασια , και ετσι το αφησα κι εγω ................. αλλα υστερα απο 1 χρονο , συνεχιζετο με τον ιδιο βαθμο η εγκατασταση της κτθλψης , και πηγα σε ιδιωτη γιατρο , καθε 20 μερες πηγαινα επι ενα χρονο , και η επισκεψη ηταν τοτε σε ευρω 70 , δλδ 200 σημερινα , δλδ καλος γιατρος , και ομως κανενα αποτελεσμα , αλλαξα παλι γιατρο , επεσα σε εγκληματια , που με εθισε στα ζαναξ , και χρονο με τον χρονο , εκλιμακωνετο ............ μεχρι που το 05 αρχισα το αλκοολ , δεν αντεχοταν η κτθλψη , το 10 το εκοψα , μαλλον το αραιωσα πολυ , και ομως , οι χειροτερες χρονιες ηταν το 11-12-13 , μεσα του 14 αρχισε η ανακαμψη , και συνεχιζεται μεχρι σημερα , χωρις σοβαρα πισωγυρισματα .................. εκανα εναν δεσμο με ιδιαιτερα δυναμικη κοπελα , που με βοηθησε να καταλαβω οτι η κτθλψη , ηταν πλεον στην φαση 3 , δλδ συνηθεια ..............συνηθεια εννοω οτι εχω ' ιδρυματοποιηθει ' , σδλδ μπορει ναχει περασει η κτθλψη , αλλα τοσα χρονια εσωκλειστος , καπου συνηθιζεις το μεσα , και το μεσα φερνει κι αλλη κτθλψη ............. παντως πλεον κανω σχεδια για το μελλον , δεν ειμαι σε πλεον σε απογνωση , ( ημουν το 11-12-13 ) , κανω βολτιτσες με το σκουτερ , πραμα αδυνατον για προτερα ..........................πρεπει να σημειωσω , οτι εχω περασει σοβαρες μπορες στην ζωη μου , αυτη ηταν η σοβαροτερη , αλλα αμα εχεις κατηγορηθει για ενα σοβαρο εγκλημα , στο οποιο δεν συνεβαλλα ποτε μου ( και ξαπεστειλα αυτους που με κατηγορουσαν , δεν ειχαν grounds να βασιστουν ) , και διαφορα αλλα , ολα σχετιζομενα με την δουλεια μου , που στην εχω πει , αλλα με αποκαλεις ' μυθομανη ' και ομως λεω αληθεια , αυτην την δουλεια εκανα , αντιμετωπιζεις πιο ψυχραιμα τις αναποδιες , που σιγουρα θα σου φερει η ζωη , και δεν παιρνεις τιποτα κατακαρδα ....................................

Η κτθλψη ξεπερνιεται , αλλα καμμια φορα , καποιος πρεπει να σε ταρακουνησει , και να μην το βαζεις κατω ποτε , ουτε να φοβασαι , εχεις τα ψυχικα αποθεματα να την ξεπερασεις , αρκει να πιστεψεις στον εαυτο σου , που μπορει να σου παρει καποιο χρονο ....................

Περαστικα θα ειναι , πιστεψε με .......Αγγελος ..

Quote:

---

Originally Posted by mara035

Αυτο ηξερες , με αυτο ζουσες αυτο ειχες ολα αυτα τα χρονια.... Η δυναμη της συνηθειας ειναι μεγαλο εμποδιο δυστυχως.... γραφεις " επιτελους θελω ξανα φοβαμαι μην ξαναγυρισω στον πονο..ειμαι τωρα πιο πανικοβλημενη απο ποτε¨
Δωσε εμφαση σε αυτα που θελεις.... Η ¨ασφαλεια¨της μεχει τωρα καταστασης -ζωης σου δεν σου εδινε πολλα περιθωρια...
Ποιος ειναι αυτος που δεν φοβαται? Ποιος ειναι αυτος που δεν ποναει?
Κανε ενα βηματακι τη φορα μεχρι εκει που μπορεις... Καντο ομως!!!!!!! Μην αφηνεις κι αλλο χρονο να περνα ματαια .... Για σενα!!!!

---

Ρεα μου η περιοδος της αναρωσης ειναι κι αυτη πολυ σημαντικη το καθετι πρεπει να γινεται με πολυ προσεκτικα βηματα σαν να εισαι πανω σε αυγα και προσεχεις μην τα σπασεις εγω θυμαμαι πως παρολο που ημουν καλα ακομα δεν μπιρουσα να κανω στο σπιτι δουλεια πανω απο μιση ωρα

Quote:

---

Originally Posted by mara035

.... Η δυναμη της συνηθειας ειναι μεγαλο εμποδιο δυστυχως....
Κανε ενα βηματακι τη φορα μεχρι εκει που μπορεις... Καντο ομως!!!!!!! Μην αφηνεις κι αλλο χρονο να περνα ματαια .... Για σενα!!!!

---

Δεν ειναι ευκολο , Μαρα , στην θεωρια ολα ειναι ευκολα , στην πραξη , οχι ........εχεις εθιστει σε αυτον τον τροπο σκεψης και ζωης , και πρεπει να τον αποτιναξεις απο πανω σου ...........οπως καθε συνηθεια , δεν ειναι ευκολο να διακοπει ......

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Δεν ειναι ευκολο , Μαρα , στην θεωρια ολα ειναι ευκολα , στην πραξη , οχι ........εχεις εθιστει σε αυτον τον τροπο σκεψης και ζωης , και πρεπει να τον αποτιναξεις απο πανω σου ...........οπως καθε συνηθεια , δεν ειναι ευκολο να διακοπει ......

---

Μα ακριβως για αυτο και ειπα ενα βηματακι τη φορα μεχρι εκει που μπορει να αντεξει .... Η ιδια ξερει τα ορια της .... Ομως το να σκεφτεται αυτο που θα ηθελε και απλα να το σκεφτεται χωρις να κανει κατι για αυτο δεν ειναι χειροτερο? Οχι κατι φοβερο απλα πραγματακια.... Ο καθενας το βιωνει διαφορετικα .... Ποσος χρονος πρεπει να περασει ετσι? Ανεκμεταλευτος?
Η δικη σου ζωη ρεα μου μπορει να γινει καλυτερη ... Μετα απο τη σκεψη ερχεται η δραση και σου ξαναλεω μεχρι εκει που βλεπεις οτι αντεχεις για αρχη..
Ξεκινα απο καπου !!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by mara035

Μα ακριβως για αυτο και ειπα ενα βηματακι τη φορα μεχρι εκει που μπορει να αντεξει .... Η ιδια ξερει τα ορια της ....
Ξεκινα απο καπου !!!!!!

---

Ειναι σωστα αυτα που γραφεις , Μαρα , γι αυτο και κρατησα την τελευταια φραση .................. η διαφορα μας , αν μπορω να την αποκαλεσω ετσι , ειναι οτι με την κτθλψη ανακαλυπτεις τα ορια σου , δεν τα ξερεις , και παντα , μα παντα , ειναι πολυ μεγαλυτερα απο αυτα που πιστευες οτι εχεις ...................διακρινω καποια υποψια ηττοπαθειας στη ρεα , φυσικο για καποιαν που δεν εχει περασει αλλες σοβαρες μπορες στην ζωη της ............... ισως ειναι και θεμα χαρακτηροςε , δεν ξερω ........

μακ μου.. αυτο φοβαμαι..ειδες τι ειπες... τα χειροτερα ηταν μεχρι το 13...εχουμε 16 και τι η βολτιτσα με το σκουτερ 3 χρονια μετα δεν ειναι λιγο μικρο το βημα? εχεις κοινωνικη ζωη ? εχεις προσωπικη ζωη? γουσταρεις την μερα σου? γελας περνας ομορφες στιγμες??ειναι 3 ολοκληρα χρονια μην μου δινεις βολτες με σκουτερακια θα σαλταρω πιο πολυ!!!

δεν υποτιμω την ζωη σου ..αυτες ειναι για σενα οι επιλογες σου και καλα κανεις..αλλα αν δεν ειναι επιλογες? αν ειναι τοοοσοοο αργα τα βηματα??? εχω ψιλοφρικαρει οπως βλέπεις...

Quote:

---

Originally Posted by mara035

Μα ακριβως για αυτο και ειπα ενα βηματακι τη φορα μεχρι εκει που μπορει να αντεξει .... Η ιδια ξερει τα ορια της .... Ομως το να σκεφτεται αυτο που θα ηθελε και απλα να το σκεφτεται χωρις να κανει κατι για αυτο δεν ειναι χειροτερο? Οχι κατι φοβερο απλα πραγματακια.... Ο καθενας το βιωνει διαφορετικα .... Ποσος χρονος πρεπει να περασει ετσι? Ανεκμεταλευτος?
Η δικη σου ζωη ρεα μου μπορει να γινει καλυτερη ... Μετα απο τη σκεψη ερχεται η δραση και σου ξαναλεω μεχρι εκει που βλεπεις οτι αντεχεις για αρχη..
Ξεκινα απο καπου !!!!!!

---

ακριβώς όπως τα λέει η Μάρα, ένα βηματάκι τη φορά είναι πολύτιμο, ότι κ αν είναι αυτό. Μια μικρούλα δράση αρκετή όμως να σου δώσει κουράγιο για τη συνέχεια.

Quote:

---

Originally Posted by rea

μακ μου.. αυτο φοβαμαι..ειδες τι ειπες... τα χειροτερα ηταν μεχρι το 13...εχουμε 16 και τι η βολτιτσα με το σκουτερ 3 χρονια μετα δεν ειναι λιγο μικρο το βημα? εχεις κοινωνικη ζωη ? εχεις προσωπικη ζωη? γουσταρεις την μερα σου? γελας περνας ομορφες στιγμες??ειναι 3 ολοκληρα χρονια μην μου δινεις βολτες με σκουτερακια θα σαλταρω πιο πολυ!!!

δεν υποτιμω την ζωη σου ..αυτες ειναι για σενα οι επιλογες σου και καλα κανεις..αλλα αν δεν ειναι επιλογες? αν ειναι τοοοσοοο αργα τα βηματα??? εχω ψιλοφρικαρει οπως βλέπεις...

---

όσο αργά κι αν είναι τα βήματα,είσαι εσύ και όχι κάποιος άλλος, είναι η ζωή σου και μόνο. Ο καθένας έχει τους ρυθμούς του, προσωπικά και οι δικοί μου είναι πολύ αργοί και όντως κάθε φορά που πέφτω ανακαλύπτω νέα όρια, κάτι είναι και αυτό.

Φαντάσου το ως εξετάσεις για κάτι ας πούμε, άλλος διαβάζει δυνατά και γρήγορα, άλλος σιωπηλά , άλλος βγάζει όλη την ύλη απ'έξω άλλος τη μισή αλλά πολύ καλά, άλλος κάνει κ ένα σκονάκι να τον βοηθήσει σημασία έχει να περάσει και αυτή η εξέταση και να πετύχουμε απλά με τον δικό μας τρόπο. Ένα βηματάκι κάνε κάθε φορά έστω με σκονάκι :)

Quote:

---

Originally Posted by rea

μακ μου.. αυτο φοβαμαι..ειδες τι ειπες... τα χειροτερα ηταν μεχρι το 13...εχουμε 16 και τι η βολτιτσα με το σκουτερ 3 χρονια μετα δεν ειναι λιγο μικρο το βημα? εχεις κοινωνικη ζωη ? εχεις προσωπικη ζωη? γουσταρεις την μερα σου? γελας περνας ομορφες στιγμες??ειναι 3 ολοκληρα χρονια μην μου δινεις βολτες με σκουτερακια θα σαλταρω πιο πολυ!!!

δεν υποτιμω την ζωη σου ..αυτες ειναι για σενα οι επιλογες σου και καλα κανεις..αλλα αν δεν ειναι επιλογες? αν ειναι τοοοσοοο αργα τα βηματα??? εχω ψιλοφρικαρει οπως βλέπεις...

---

Δυστυχως , η προοδος μου ειναι πολυ αργη , αλλα μπορει καποιος αλλος να την επιταχυνει , ξερω γω ? δεν εχω κοινωνικη ζωη , απο το 05 , ενταξει , δεν αναφερω σκουτεροβολτες , αφου σε πανικοβαλλουν !! , αλλα καλιο αργα , παρα ποτε .......................ο εχθρος ειναι πολυ ανθεκτικος .........θελει συνεπεια στην προσπαθεια , οχι δυο βηματα μπρος , και ενα πισω ...........δεν ξερω αν ειναι επιλογες , κανεις δεν γνωριζει επακριβως την φυση της ασθενειας αυτης , ουτε 2 κτθλψεις ειναι ποτέ ιδιες ................η μερα μου , δεν ειναι κακη , αλλα φοβαμαι οτι εχω ιδρυματοποιιηθει .............μου φαινεται νορμαλ , δεν υποφερω , αυτο ειναι το ανησυχητικο ...........

ειναι οπως το ειπε η παβλίνα σαν να περπατας πάνω σε αυγα... το ξαθε βημα εχει τεραστειες αντιστασεις..και το ειπα και πιο πάνω... κανω βηματα... μερικες φορες και αλματα μπορω να πω..αλλα ειναι εξαντλητικα σαν ακροβατικο σοου..μετα ξαναπεφτω και ξανασηκωνομαι και ξαναπέφτω και ξανασηκωνομαι... πολυ προσφατα αυτος ο πανικος παραλίγο να με ξαναγυρισει σε παλιες κακες συνηθειες, ημουν μια ανασα μακρυα απο το να ξαναπιω μπαφο απο καθαρη τυχη την γλίτωσα..θα το εκανα...απλα δεν εκατσε τελικα .
σταματησα την διατροφη που ειχα αρχισει ..με πιεζε... δοκιμαζω συνεχεια καινουριους δρομους... να το πιασω απο δω...χυνεται απο εκει...
φφφφ δεν ξερω αν βγαζω νοημα....

ειναι αργοι οι ρυθμοι? ή τελικα κυκλος πάλι και εχω ξαναπερασει στη φαση 1???

Βγαζεις νοημα , κλασσικη κατθλψη , κλασσικη συμπτωματολογια , εγω σε καταλαβαινω παντως ............. και εμενα , η παραμικρη προσπαθεια , μου φαινεται ως πιεση , μονο που δεν εχω κολλημα με το φαγητο , αλλα πες μου να παω ταξιδακι στο Λονδινο , που το γνωριζω πολυ καλα , , μου φαινεται σαν να μου λες να παω στο φεγγαρι .........

Quote:

---

Originally Posted by rea

ειναι αργοι οι ρυθμοι? ή τελικα κυκλος πάλι και εχω ξαναπερασει στη φαση 1???

---

Αργοι ρυθμοι , ποτε δεν εμεμφην τον εαυτο μου , ποτε δεν ημουν σε φαση αρνησης ..............ουτε ειχα απωλεια αυτοπεποιθησης , ειπαμε , ποτε 2 κτθλψεις , δεν ειναι ιδιες ........να ξαναγυρισω στην φαση 11-12-13 , ειναι αδυνατον , αφου συνειδητοποιησα οτι η κτθλψη , δεν ειναι ανικητη , οπως νομιζα μεχρι τα μεσα του 14 ...........μπορει να τοχα συνειδητοποιησει και νωριτερα , το καθε πραμα , εχει την ωρα του .................

κατι με κραταει πισω...δεν γινετε να ειναι μονο η συνηθεια..ειναι σαν να μην εχω βρει τον εγκεφαλο της συμοριας και εχω βρει ολους τους αλλους

Quote:

---

Originally Posted by rea

κατι με κραταει πισω...δεν γινετε να ειναι μονο η συνηθεια..ειναι σαν να μην εχω βρει τον εγκεφαλο της συμοριας και εχω βρει ολους τους αλλους

---

Αυτο το κάτι μπορείς να το βρεις? Μπορεί να εναι για παράδειγμα ο φόβος της μετά κατάθλιψη εποχής η εστω το στάδιο που πας να φυγεις απο εκεί? Που είσαι καλύτερα. Ο φόβος του αγνώστου, η μεγάλη επιθυμία των θέλω να γίνουν πράξη. Ο φόβος του εαυτού σου κλπ
Παραδείγματα φέρνω σκέφτομαι , τι σε κρατάει πιο πολύ? Τον εαυτό σου ρωτά...

Ρε παιδιά να σας πω εγώ πως κυκλοφορώ να πάρετε μια γεύση τα πρώτα χρόνια λες δεν είμαι καλά δε βγαίνω φοβάσαι ότι θα σε σχολιάζουν μετά βλέπεις ότι δεν αποδίδει καλά ούτε σε λόγο ούτε σε δουλειές ούτε πουθενά ούτε τίποτα εγώ σας πληροφορώ έκανα γνωριμίες σε επεισόδιο γκόμενες και με μιλάνε ακόμα και φυσικά τις αγάπησα αλλά το σημαντικό είναι ότι με είδαν να αλλάζω και με μιλάν ακόμα όπως και όσοι μπήκανε πρόσφατα με είδατε σε επεισόδιο εσείς γιατί δε βγαίνετε που είστε και καλύτερα εγώ και σα ζόμπι ήμουνα και νυσταγμένος όλη μέρα και τι έγινε τα γράψα όλα στα απίδια μου και βγήκα κάποιοι κοροϊδεύουν αλλά εγώ έχω στόχο και τους κόπηκε σιγά σιγά η γλώσσα

Ρέα να γράψω κάτι άσχετο με το θέμα σου?Δεν έχει να κάνει ούτε με την περίπτωση μου!
Αφορά σε ένα άλλο μέλος του Forum!

Quote:

---

Originally Posted by rea

αυτο μου την σπάει πιο πολυ...ο ματαιος χρονος...πριν δε με ενοιαζε...τωρα με τσακιζει!

---

Αυτό που κάνουμε όλοι με το χρόνο, να νιώσουμε καλά με το στανιό για να μην χάσουμε άλλο χρόνο δεν πιστεύω ότι μας βοηθάει , μας αγχώνει μόνο...Ο χρόνος είναι για να χάνεται στην ουσία...

Quote:

---

Originally Posted by STAVROS

Ρέα να γράψω κάτι άσχετο με το θέμα σου?Δεν έχει να κάνει ούτε με την περίπτωση μου!
Αφορά σε ένα άλλο μέλος του Forum!

---

να γραψεις οτι θελεις σταυρακο...και βεβαια!!!

Quote:

---

Originally Posted by mara035

Αυτο το κάτι μπορείς να το βρεις? Μπορεί να εναι για παράδειγμα ο φόβος της μετά κατάθλιψη εποχής η εστω το στάδιο που πας να φυγεις απο εκεί? Που είσαι καλύτερα. Ο φόβος του αγνώστου, η μεγάλη επιθυμία των θέλω να γίνουν πράξη. Ο φόβος του εαυτού σου κλπ
Παραδείγματα φέρνω σκέφτομαι , τι σε κρατάει πιο πολύ? Τον εαυτό σου ρωτά...

---

πρεπει να σκαψω πιο βαθια... χωρις αοριστειες... τι με εχει τραυματισει τοσο που με παραλυει...ποια αληθεια φοβαμαι ναντιμετωπίσω

Quote:

---

Originally Posted by cube

Αυτό που κάνουμε όλοι με το χρόνο, να νιώσουμε καλά με το στανιό για να μην χάσουμε άλλο χρόνο δεν πιστεύω ότι μας βοηθάει , μας αγχώνει μόνο...Ο χρόνος είναι για να χάνεται στην ουσία...

---

σε αυτο δεν εχεις αδικο... μου αρεσει:)

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Βγαζεις νοημα , κλασσικη κατθλψη , κλασσικη συμπτωματολογια , εγω σε καταλαβαινω παντως ............. και εμενα , η παραμικρη προσπαθεια , μου φαινεται ως πιεση , μονο που δεν εχω κολλημα με το φαγητο , αλλα πες μου να παω ταξιδακι στο Λονδινο , που το γνωριζω πολυ καλα , , μου φαινεται σαν να μου λες να παω στο φεγγαρι .........

---

γεια σου,
και εγω ετσι αισθανομουν για αρκετο καιρο!
καποια στιγμη ομως πριν αρκετα χρονια το απεφασισα.
ζητησα καποια μερα αδεια απο την δουλεια μου ,εκλεισα εισητηρια και ξενοδοχειο για την Γενευη ,πηρα το συναλλαγμα που επιτρεποταν τοτε ,και εφυγα την επομενη για μια εβδομαδα στην Ελβετια!
περιτο να σου πω ,οτι δεν κοιμηθηκα ολο το βραδυ, μεχρι να απογειωθει το αεροπλανο της swissair ημουν σε κατασταση πανικου ετοιμος να γυρισω πισω ,ομως κρατηθηκα με πολυ κοπο και συνεχισα!
οταν πια απογειωθηκαμε και καταλαβα οτι τα καταφερα και συνεχιζω, ολα αλλαξαν.
αισθανθηκα ηρεμια και ανακουφιση πρωτογνωρη υστερα απο πολυ καιρο .Περασα τις καλυτερες μου διακοπες μετα απο πολλα χρονια ,και απο τοτε φευγω καθε χρονο δυο φορες σε μακρινα ταξιδια που σχεδιαζω με καθε λεπτομερεια ,και περνω πολυ ωραια!
σου συνιστω να παρεις μια αποφαση,και να το προσπαθησεις!
φιλικα Κωστας

Ρέα νομίζω πως ανακάλυψα μακράν το πιο Ηοt θέμα του Δελφινιού,από το 2013!
Πως σου φαίνεται???Έχω λιώσει...Δελφίνι αν μπορείς,έλα να μας κάνεις update!

http://s17.postimg.org/jra856d7z/Delfini.jpg

Σταυρό έτσι θα κάνουμε κι εμείς για τα δικά σου θέματα να ξέρεις πρώτον ρίχνεις το επίπεδο νομίζω δεύτερον κανείς κάτι σα μπουλινγκ νομίζω και τρίτον κουτσομπολιά με πμ και μετά βάλτε στη συζήτηση όπου θέλετε

Όχι ρε Elis,έχω γίνει φίλος με το Δελφίνι....Καταλαβαίνει και η ίδια άλλωστε...
Μη σου θίξουν το Δελφίνι εσένα,Ταύρος γίνεσαι!

Δεν έγινα καθόλου ταύρος είμαι πολύ ήρεμος γτ καταλαβαίνω κι εσένα που σε ιδιαίτερος γι αυτό στα είπα έτσι ωραία και να σου πω μια γνώμη αν θες τα ιατρικά καλό είναι να τα ψάχνεις αλλά δεν είναι όλα στο ίντερνετ διάβασε κανένα βιβλίο δικό τους ζητά από ένα γιατρό θα σε δώσει είναι πολύ ενδιαφέροντα αν και νομίζω έχεις διαβάσει πάντως γενικά επειδή το κάνα κι εγώ πιστεύεις ότι μας βοηθάει αυτό το πράγμα εγώ δεν το πιστεύω πλέον

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

...

---

Tι αλλαξε απο το 14 και μετα?Σε βοηθησαν τα φαρμακα ή απλως ειπες ως εδω?
Και γενικα,στην καταθλιψη ειναι απαραιτητη η αγωγη?

σταυρο μου το ξερω οτι προσπαθεις να με κανεις να γελάσω και μεσα σολη αυτην την ταραχή σου το οτι με σκεφτεσαι το εκτιμω, ελπιζω το αλλο μελος να το δει με κατανοηση ολο αυτο και να μην παρεξηγηθει. δε θα πω τιποτα αλλο ξερω τι περνας αυτην την περιοδο... και ειναι λογικο να μη μπορεις να με καταλάβεις .

ο ελις υπερασπιζεται την φιλη του και καλα κανει ... αλλα κανενας δεν της εκανε μπουλινγκ

ρεακι καλησπερα.
μην περιμενεις να βρεις τη δυναμη για να κανεις αυτο που ΘΕΛΕΙΣ, εστω κι αν η θεληση ερχεται λιγες στιγμες...
ξερω καλα οτι το να πιεστουμε να κανουμε κατι χωρις δυναμη... σε κανεναν δεν αρεσει ακι ειναι ΠΟΛΥ δυσκολο!
Η δυναμη ομως πολλες φορες ερχεται στο τελος,ως ανταμοιβη μετρωντας τις προσπαθειες μας,οσες φορες αποτυχαμε!
οσες πιο πολλες αποτυχιες,δυσκολιες,τοσο περισσοτερη ανταμοιβη δυναμης....αρκει να ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ!
τα λεω εγω τωρα αυτα....που επισης εχω πατωσει...αλλα δε θα σταματησω να προσπαθω,εστω με το ζορι κι ελαχιστες φορες,να ξανασηκωθω κι ας τρωω ηττες!
μην λυγισεις στους παλιους εθισμους.μην ακυρωσεις τις προσπαθειες και ο,τι εχεις καταφερει ως τωρα...για λιγη ωρα ευχαριστησης.
ξερεις καλα οτι δε θα ειναι μια η φορα...θυμησου πως ησουν λιγο πριν αποφασισεις να τα κοψεις...
περασα κι απο αυτα τα σταδια...κι οσες φορες πηγαινα να λυγισω...σκεφτομενη ολα αυτα....σταματησα με το ΖΟΡΙ τον εαυτο μου!!!
οχι δεν ημουν τοτε δυνατη....δυνατη ενιωσα οταν βρεθηκανε μπροστα μου κι ελεγα ΟΧΙ,δυνατη νιωθω καθε φορα που ακομα λεω ΟΧΙ οταν το σκεφτω...
Εχουν περασει πολλαααα χρονια κι ακομα ναι λυγιζω και τα σκεφτομαι....αλλα λεω ΟΧΙ

υ.γ
και ριξε ενα βλεφαρο στα γενικα μπας και σου φτιαξω την διαθεση :)

Κατάθλιψη...
Μη αποδοχη της σκληρης πλευρας της ζωης, μη αποδοχη αδικου, τρομος θανατου, απορριψης, 5-6-7 κομβικα δυσαρεστα γεγονοτα και οτι επειδη ειχες-α μαθει λαθος να χειριζεσαι την πραγματικοτητα ερχεται και ξεχειλιζει το ποτηρακι. Το νερο (ο,τι εχεις συσσωρευσει ) θολωνει μυαλο,συναισθηματα, αποφασεις αρα και δρασεις.
Κατοπιν οτι επραττες "στην αντισταση του πονου" που ονομαζες θυμο πχ ερχεται και γινεται αυτο μομφη, τυψεις, αυτο λυπηση χαμενη αυτοπεποιθηση αιντε χτισε την τωρα...

Κομματι ασθενεια. Δεν νιωθεις καλα. Πολλοι θα αποφυγουν να σου δωσουν ταμπελα για να μην πεσεις κι αλλο, αλλα απαξ και παρεις χαπια - θες δε θες αλλαζεις τροπο. Βγαινεις απο το ληθαργο του προτερου κακου ονειρου αλλά εχεις μπει σε ενα νεο ονειρο-εφιαλτη με πολλες αποριες.

Συμπερασμα Νουμερο ενα - Η ζωη προ συνειδητοποιησης εαυτου και διαχειρισης δεν επιστρεφει.
Καθε πισω γυρισμα φερνει τεραστιοτατες τυψεις -βλεπε -γαρο, ξυδια κτλ. Εκει ειδικα χρειαζεσαι τροπο να βγεις πιο γρηγορα απο το τριπακι του ειμαι ενα τιποτα. Υπουλο σταδιο. :( Σου ρθε ? Και εμενα μου ερχονται, την τελευταια φορα που ηπια ενιωσα σκουπιδι τεραστιο, πρωτη φορα καταλαβα ποσο σκουπιδι με νιωθω.:(:(:(

Συμπερασμα Νουμερο 2 εχει επελθει τοσο μεγαλη αλλαγη στον εγκεφαλο- ψυχη αν θες, που και να προσπαθεις να βγαλεις νοημα δεν βγαινει. Που και που αντε να πεις, ναι εκανα βλακειες, μου φερθηκαν σκαρτα, ατιμη κακουργα ζωη αλλά εγω γιατι να μην ειμαι χοντροπετση ? Λαθος σκεπτικο. Η υγεια μιλαει και λεει - αυτα ολα γυρω σου ειναι παθογενη εσυ κοριτσι μου πως θα ζησεις ? θα επιλεξεις την νοσο ή την υγεια ? Εδω ερχεται το ακομα πιο ζορικο, σε ποια φαση της ζωης σου πειστηκες οτι σου αξιζει ο πονος, η θλιψη, η ματαιοτητα ?


Κατα τα αλλα, τις μερες που πιανω τον εαυτο μου σε απαθεια και με μονη αναγκη να κουλουριαστω και να κλαψω δεν με κατηγορω πλεον. Λεω ξεσπασε το γιατι τωρα δεν ειναι αποτελεσμα μιας ουσιας, αποτελεσμα μιας μνημης-κασετας- δεν ειναι ολα τοσο χαωμενα. Αρα μια μικρη προοδο την εκανες.

Βλεπω κοπελιες γυρω μου, βαμμενες στην πενα, που θα βγουν - θα πιουν θα φανε- και γιατι ο τακης δεν της πηρε τηλεφωνο ...? Μα γιατι ??? Ισως να μου λειπει και αυτο το κομματι του προβληματισμου, δεν το λεω κατακριτεα.
Στα 22 που ηδη ειχα καταθλιψη εν αγνοια μου με πιεζα να ενσωματωθω. Τωρα λεω... λυπαμαι αλλά αυτο που ειμαι ισως να θελει να ασχοληθει με το πιο κουφο που θα μπορουσες να φανταστεις... δεν θελω να εκτιναχθω κοινωνικα, θελω να μαθω να κανω σωστα βηματα. Πες με ρε και μουλαρα... αν δεν σεβεσαι οτι δεν ειμαι μονο καταθλιπτικη αλλά εχω κι αλλα στοιχεια. Μπορει να φαινομαι αδιαφορη αλλά οταν ειχα αποθεματα ναι στα εδωσα. Αν εσυ θες να κρατησεις μονον το "τωρα" (μπολικα χρονακια με εναλλαγες) της ασθενειας μου ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΘΕΜΑ!

Ρέα, μετα απο τοσα πανω - κατω και ψυχοσωματικα βασανα κατεληξα μονο σε ενα - Εισαι αυτη, εισαι μοναδικη, εν μερει εισαι παθογενης ναι, αυτο κυλαει στη φλεβα σου στην πιστη σου, γιατι θες να μοιασεις σε κατι που δεν ησουν ποτε ? Γεννηθηκες καταθλιπτικη ? Ξεχασες τι θα πει υγεια ? Μηπως σου εδειξαν μονον την αρρωστια ???? Πασχιζω να μαθω να ελεγχω την παθογενεια μου γιατι δεν νομιζω να την εξαλειψω.

Εγω εγινα φοβισμενο πλασμα.
Οκ... και που ειναι το κακο στον φοβο ? Για να μας προστατευει υπαρχει. Αλλος φοβαται το θεριο και αλλος τον σαπιο ανθρωπο. Αλλος το αιτιολογει αμεσα αλλος δεν μπορει.
Στις 7 μερες της εβδομαδας παιζει στις 3-4 να μαι σε αγανακτηση --- ποσο εκτιμω ομως τις επομενες που μπορω να χαμογελασω, να δρασω, να πω να μωρε - θελω αυτο- μη με κακοποιεις λεκτικα το θελω !!! Αλλά πιστευω100% εκεινην την στιγμη πως δεν με αγγιζει πλεον αυτο που θα ακουσω και δεν θα με διαπερασει ως κακοποιηση.

Υστερογραφο, εσενα σου συνταγογραφησαν λαθος αγωγη, εμενα με ξεπεταξαν και ως ανωριμη / μονη / ανιδεη παλι δεν πηγε η ιαση οπως θα επρεπε. Εσυ δεν παιρνεις σκευασματα και θα παρεις τον μικρο σου να τον πας μια βολτα, θα πιασεις να μαγειρεψεις, θα βγεις για εναν καφε, ακομα εχεις ζωη μεσα σου.
Εγω χωρις χαπια μεσα σε καποιους μηνες εκαψα εγκεφαλο. Εκει τα ειδα ολα. Ο φοβος που μου γεννηθηκε απο τοτε δεν ξερω ποτε θα μειωθει.

Ειναι πλεον τοσο καραμελα η λεξη που κανεις δεν σκεφτεται την αποσυνδεση που συμβαινει εντος του αλλου. Αξιζει να πεισουμε καποιον ομως για τη δικη μας πρεμουρα ? Αξιζει να μας ξανα τεντωσουμε σαν λαστιχα να γινουμε κατι που ποτέ τελικά δεν ηξερε ακριβως τι ειναι και απλα ζουσε πειραματικά με τα ορια του ?

Μεγαλο σεντονι. Πρωινη αφυπνιση... κατα τις 10 θα εχω νευρα. Το εμαθα το εργο πια !

Quote:

---

Originally Posted by katerina-e-x

ρεακι καλησπερα.
μην περιμενεις να βρεις τη δυναμη για να κανεις αυτο που ΘΕΛΕΙΣ, εστω κι αν η θεληση ερχεται λιγες στιγμες...
ξερω καλα οτι το να πιεστουμε να κανουμε κατι χωρις δυναμη... σε κανεναν δεν αρεσει ακι ειναι ΠΟΛΥ δυσκολο!
Η δυναμη ομως πολλες φορες ερχεται στο τελος,ως ανταμοιβη μετρωντας τις προσπαθειες μας,οσες φορες αποτυχαμε!
οσες πιο πολλες αποτυχιες,δυσκολιες,τοσο περισσοτερη ανταμοιβη δυναμης....αρκει να ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ!
τα λεω εγω τωρα αυτα....που επισης εχω πατωσει...αλλα δε θα σταματησω να προσπαθω,εστω με το ζορι κι ελαχιστες φορες,να ξανασηκωθω κι ας τρωω ηττες!
μην λυγισεις στους παλιους εθισμους.μην ακυρωσεις τις προσπαθειες και ο,τι εχεις καταφερει ως τωρα...για λιγη ωρα ευχαριστησης.
ξερεις καλα οτι δε θα ειναι μια η φορα...θυμησου πως ησουν λιγο πριν αποφασισεις να τα κοψεις...
περασα κι απο αυτα τα σταδια...κι οσες φορες πηγαινα να λυγισω...σκεφτομενη ολα αυτα....σταματησα με το ΖΟΡΙ τον εαυτο μου!!!
οχι δεν ημουν τοτε δυνατη....δυνατη ενιωσα οταν βρεθηκανε μπροστα μου κι ελεγα ΟΧΙ,δυνατη νιωθω καθε φορα που ακομα λεω ΟΧΙ οταν το σκεφτω...
Εχουν περασει πολλαααα χρονια κι ακομα ναι λυγιζω και τα σκεφτομαι....αλλα λεω ΟΧΙ

υ.γ
και ριξε ενα βλεφαρο στα γενικα μπας και σου φτιαξω την διαθεση :)

---

καλημέρα κατερινα ... και σε ευχαριστω για την στηριξη, ναι εχεις δικιο ..πρεπει να επιμεινουμε στο οχι σε οσα μας βλαπτουν και να βρουμε τροπους να περασουμε απο την αλλη μερια ..και τι διαολο μας κραταει εδω... που θα πάει...θα το βρουμε ...;)

βλεφαριαζω τα γενικα αμεσα! πρεπει να γελασω!!!

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Κατάθλιψη...
Μη αποδοχη της σκληρης πλευρας της ζωης, μη αποδοχη αδικου, τρομος θανατου, απορριψης, 5-6-7 κομβικα δυσαρεστα γεγονοτα και οτι επειδη ειχες-α μαθει λαθος να χειριζεσαι την πραγματικοτητα ερχεται και ξεχειλιζει το ποτηρακι. Το νερο (ο,τι εχεις συσσωρευσει ) θολωνει μυαλο,συναισθηματα, αποφασεις αρα και δρασεις.
Κατοπιν οτι επραττες "στην αντισταση του πονου" που ονομαζες θυμο πχ ερχεται και γινεται αυτο μομφη, τυψεις, αυτο λυπηση χαμενη αυτοπεποιθηση αιντε χτισε την τωρα...

Κομματι ασθενεια. Δεν νιωθεις καλα. Πολλοι θα αποφυγουν να σου δωσουν ταμπελα για να μην πεσεις κι αλλο, αλλα απαξ και παρεις χαπια - θες δε θες αλλαζεις τροπο. Βγαινεις απο το ληθαργο του προτερου κακου ονειρου αλλά εχεις μπει σε ενα νεο ονειρο-εφιαλτη με πολλες αποριες.

Συμπερασμα Νουμερο ενα - Η ζωη προ συνειδητοποιησης εαυτου και διαχειρισης δεν επιστρεφει.
Καθε πισω γυρισμα φερνει τεραστιοτατες τυψεις -βλεπε -γαρο, ξυδια κτλ. Εκει ειδικα χρειαζεσαι τροπο να βγεις πιο γρηγορα απο το τριπακι του ειμαι ενα τιποτα. Υπουλο σταδιο. :( Σου ρθε ? Και εμενα μου ερχονται, την τελευταια φορα που ηπια ενιωσα σκουπιδι τεραστιο, πρωτη φορα καταλαβα ποσο σκουπιδι με νιωθω.:(:(:(

Συμπερασμα Νουμερο 2 εχει επελθει τοσο μεγαλη αλλαγη στον εγκεφαλο- ψυχη αν θες, που και να προσπαθεις να βγαλεις νοημα δεν βγαινει. Που και που αντε να πεις, ναι εκανα βλακειες, μου φερθηκαν σκαρτα, ατιμη κακουργα ζωη αλλά εγω γιατι να μην ειμαι χοντροπετση ? Λαθος σκεπτικο. Η υγεια μιλαει και λεει - αυτα ολα γυρω σου ειναι παθογενη εσυ κοριτσι μου πως θα ζησεις ? θα επιλεξεις την νοσο ή την υγεια ? Εδω ερχεται το ακομα πιο ζορικο, σε ποια φαση της ζωης σου πειστηκες οτι σου αξιζει ο πονος, η θλιψη, η ματαιοτητα ?


Κατα τα αλλα, τις μερες που πιανω τον εαυτο μου σε απαθεια και με μονη αναγκη να κουλουριαστω και να κλαψω δεν με κατηγορω πλεον. Λεω ξεσπασε το γιατι τωρα δεν ειναι αποτελεσμα μιας ουσιας, αποτελεσμα μιας μνημης-κασετας- δεν ειναι ολα τοσο χαωμενα. Αρα μια μικρη προοδο την εκανες.

Βλεπω κοπελιες γυρω μου, βαμμενες στην πενα, που θα βγουν - θα πιουν θα φανε- και γιατι ο τακης δεν της πηρε τηλεφωνο ...? Μα γιατι ??? Ισως να μου λειπει και αυτο το κομματι του προβληματισμου, δεν το λεω κατακριτεα.
Στα 22 που ηδη ειχα καταθλιψη εν αγνοια μου με πιεζα να ενσωματωθω. Τωρα λεω... λυπαμαι αλλά αυτο που ειμαι ισως να θελει να ασχοληθει με το πιο κουφο που θα μπορουσες να φανταστεις... δεν θελω να εκτιναχθω κοινωνικα, θελω να μαθω να κανω σωστα βηματα. Πες με ρε και μουλαρα... αν δεν σεβεσαι οτι δεν ειμαι μονο καταθλιπτικη αλλά εχω κι αλλα στοιχεια. Μπορει να φαινομαι αδιαφορη αλλά οταν ειχα αποθεματα ναι στα εδωσα. Αν εσυ θες να κρατησεις μονον το "τωρα" (μπολικα χρονακια με εναλλαγες) της ασθενειας μου ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΘΕΜΑ!

Ρέα, μετα απο τοσα πανω - κατω και ψυχοσωματικα βασανα κατεληξα μονο σε ενα - Εισαι αυτη, εισαι μοναδικη, εν μερει εισαι παθογενης ναι, αυτο κυλαει στη φλεβα σου στην πιστη σου, γιατι θες να μοιασεις σε κατι που δεν ησουν ποτε ? Γεννηθηκες καταθλιπτικη ? Ξεχασες τι θα πει υγεια ? Μηπως σου εδειξαν μονον την αρρωστια ???? Πασχιζω να μαθω να ελεγχω την παθογενεια μου γιατι δεν νομιζω να την εξαλειψω.

Εγω εγινα φοβισμενο πλασμα.
Οκ... και που ειναι το κακο στον φοβο ? Για να μας προστατευει υπαρχει. Αλλος φοβαται το θεριο και αλλος τον σαπιο ανθρωπο. Αλλος το αιτιολογει αμεσα αλλος δεν μπορει.
Στις 7 μερες της εβδομαδας παιζει στις 3-4 να μαι σε αγανακτηση --- ποσο εκτιμω ομως τις επομενες που μπορω να χαμογελασω, να δρασω, να πω να μωρε - θελω αυτο- μη με κακοποιεις λεκτικα το θελω !!! Αλλά πιστευω100% εκεινην την στιγμη πως δεν με αγγιζει πλεον αυτο που θα ακουσω και δεν θα με διαπερασει ως κακοποιηση.

Υστερογραφο, εσενα σου συνταγογραφησαν λαθος αγωγη, εμενα με ξεπεταξαν και ως ανωριμη / μονη / ανιδεη παλι δεν πηγε η ιαση οπως θα επρεπε. Εσυ δεν παιρνεις σκευασματα και θα παρεις τον μικρο σου να τον πας μια βολτα, θα πιασεις να μαγειρεψεις, θα βγεις για εναν καφε, ακομα εχεις ζωη μεσα σου.
Εγω χωρις χαπια μεσα σε καποιους μηνες εκαψα εγκεφαλο. Εκει τα ειδα ολα. Ο φοβος που μου γεννηθηκε απο τοτε δεν ξερω ποτε θα μειωθει.

Ειναι πλεον τοσο καραμελα η λεξη που κανεις δεν σκεφτεται την αποσυνδεση που συμβαινει εντος του αλλου. Αξιζει να πεισουμε καποιον ομως για τη δικη μας πρεμουρα ? Αξιζει να μας ξανα τεντωσουμε σαν λαστιχα να γινουμε κατι που ποτέ τελικά δεν ηξερε ακριβως τι ειναι και απλα ζουσε πειραματικά με τα ορια του ?

Μεγαλο σεντονι. Πρωινη αφυπνιση... κατα τις 10 θα εχω νευρα. Το εμαθα το εργο πια !

---

υπεροχη καταθεση ψυχης! και σπουδαια εργαλεια σκεψης τα ερωτηματα σου...

ο φυσικος εαυτος μας δεν θελει να ειναι παθογενης, δεν θελει να υποφερει . το φυσικο σωμα θελει δραστηριοποιηση και αυτο μπορει να γινει συμμαχος κατα της συνηθειας ....
δεν ξερω ποτε ακριβως ηταν οταν ειπα οτι δεν αξιζω να ζω φυσιολογικα, θυμαμαι ποτε το ειπα για αλλους..αλλα αυτο τελικα πάντα γυρναει μπουμερανγκ.

εχω πλεον αποδεχτει σε μεγαλο βαθμο τον παραλογισμο της πραγματικότητας, αλλα εξακολουθω να θελω να ζησω εκτος ..απο την αλλη θελω να χωθω σε ολα τα ζουμια αυτης της ζωης και να κολυμπήσω στους παραλογισμους και να σταθω στα δυνατα μου ποδια και να γελασω με την ζωη... γινονται τιτανομαχιες μεσα στο κεφαλι μου .. πως γινεται μεσα σενα τοσο νωθρο και ηρεμο σωμα να γινεται ολοκληρος πολεμος...

ισως ακομα δεν με εχω συγχωρεσει που ειμαι τοσο αδυναμη ...που παραιτηθηκα

Quote:

---

Originally Posted by rea

σταυρο μου το ξερω οτι προσπαθεις να με κανεις να γελάσω και μεσα σολη αυτην την ταραχή σου το οτι με σκεφτεσαι το εκτιμω, ελπιζω το αλλο μελος να το δει με κατανοηση ολο αυτο και να μην παρεξηγηθει. δε θα πω τιποτα αλλο ξερω τι περνας αυτην την περιοδο... και ειναι λογικο να μη μπορεις να με καταλάβεις .

ο ελις υπερασπιζεται την φιλη του και καλα κανει ... αλλα κανενας δεν της εκανε μπουλινγκ

---

Ρέα πιο πολύ μιλάω με σένα με το δελφίνι δεν έχω μιλήσει ποτέ η δύναμη σου Ρέα μου είναι κάτι που φαίνεται πρώτον δεύτερον νομίζω παλεύεις για αποδοχή δηλαδή να σε αγαπήσουν νομίζω επίσης λόγω δύναμης γίνονται όλοι οι καυγάδες δεν είσαι άχρωμη και άοσμη όπως οι περισσότεροι οπότε αυτό είναι το τίμημα ειδικά εσύ λόγω δύναμης έπαθες την κατάθλιψη και μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό

Quote:

---

Originally Posted by elis

Ρέα πιο πολύ μιλάω με σένα με το δελφίνι δεν έχω μιλήσει ποτέ η δύναμη σου Ρέα μου είναι κάτι που φαίνεται πρώτον δεύτερον νομίζω παλεύεις για αποδοχή δηλαδή να σε αγαπήσουν νομίζω επίσης λόγω δύναμης γίνονται όλοι οι καυγάδες δεν είσαι άχρωμη και άοσμη όπως οι περισσότεροι οπότε αυτό είναι το τίμημα ειδικά εσύ λόγω δύναμης έπαθες την κατάθλιψη και μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό

---

λογω δυναμης επαθα καταθλιψη???? δεν το καταλαβαινω αυτο...

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Tι αλλαξε απο το 14 και μετα?Σε βοηθησαν τα φαρμακα ή απλως ειπες ως εδω?
Και γενικα,στην καταθλιψη ειναι απαραιτητη η αγωγη?

---

Με βοηθησε ενας δεσμος που εκανα , και συνειδητοποιησα οτι ειμαι πολυ καλυτερα αποσο νομιζα , αφου ηταν ολοκληρωμενη σχεση , , περναγα αρκετα καλα , ειχα να κανω σχεση απο το 04 ........ καταλαβα οτι ειχα μεγαλοποιησει την κτθλψη στο μυαλο μου , ασχετα αν δεν κρατησε ανω των 4-5 μηνων η σχεση ...............αφου ημουν σε κατασταση να κανω σχεση , αντεληφθην οτι η καταθλιψη δεν ητο ανικητη , αμα κραταγε ο δεσμος , θα ημουν πολυ καλυτερα τωρα , αλλα δεν ηταν ακριβως αυτο που ηθελα ...................η αγωγη στην κτθλψη , ειναι απαραιτητη μονο σε βαριες κτθλψεις , δλδ σε λιγες , μαλλον ελαχιστες , εμενα δεν μουχουν κανει κατι ιδιαιτερο παντως , πιο πολυ συνηθεια γινονται , και μετα κολλας ..........σε κανουν και απαθη ........