ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΧΕΣ

Καλησπέρα σας. Αντιμετωπίζω σοβαρά προβλήματα με την οικογένεια μου.Στα 19 μου παντρεύτηκα με την παρέμβαση των γονιών λόγω στερεότυπων και προκαταλήψεων. Τελικά χώρισα, ευτυχώς δεν έκανα παιδί. Τώρα ειμαι 26 χρονων. Ημουνα ενάμιση χρόνο μόνη, μετά έκανα μια σχέση η οποια δεν πήγε καλά και χώρισα. Από τότε ζω έναν εφιάλτη, επειδή έκανα ολοκληρωμένη σχέση εκτός γάμου καθώς ο πρώτος μου ηταν ο πρώην άνδρας μου η μητέρα μου το χτυπάει συνέχεια. Τώρα βεβαία έχω μια σχέση δυο μήνες και πάει πολύ καλά. Το πρόβλημα είναι οτι μητέρα μου δεν μπορεί να αποδεκτει σχέση εκτός στα πλαίσια γάμου και απο το πρώτο ραντεβού να μιλάω για γάμο κατά ποσο λογική έχει αυτό δεν ξέρω. Μου λέει δεν με θέλει στο σπιτι, έχασες την αξιοπρέπεια σου, ότι είμαι περιθωριακή(π....α), με ξεφτίλισες και ανήθικη..Δεν είμαι το καλό παιδί πια για αυτήν..Έμενα τα λόγια της με πονάνε, με έχουν φάει οι τύψεις, δεν έχω διάθεση για τίποτα, στην δουλεία κάνω ένα σωρό λάθη και κλαίω όλη μέρα..Δεν ξέρω πως να το χειριστώ.....

αφου δουλευεις πανε ζησε μονη σου ή συγκατοικησε αν θελει και αυτος με τη νεα σου σχεση...

οι αντιληψεις της μανας σου είναι μιας αλλης εποχης.. αυτή είναι η καταπιεσμενη.. μην το περασει και σε σενα

να υποθεσω φουλ χριστιανη η μανα ε?

καποιοι γονεις μπορει να συνεχιζουν να θελουν να περνουν στα παιδια τους, το μηνυμα πως πρεπει να τους ακουνε σε οτι λενε, ακομα και οταν εχουν αδικο! κατα την γνωμη μου παντα φυσικα θα επρεπε να σταματησεις να δινεις τοσο προσοχη στα λογια της μητερας σου και ακομα περοσσοτερο τωρα που εχεις περασει και τα 18...ενταξει δεχομαι οτι μεχρι τα 18 οι γονεις ειναι και ταυτοχρονα και κηδεμονες, αλλα μετα κουμαντο κανεις εσυ στην ζωη σου και απλα τους γονεις σου τους συμβουλευεσαι...απο εκει και περα θεωρω πως η μητερα σου επεμβαινει περισσοτερο στην προσωπικη σου ζωη απο οτι θα επρεπε, οποτε καπου οτι δεν αντεχεις πρεπει να σηκωνεις 'μπαϊρακι'! Ενταξει δεν λεω να γινει σαματας αλλα οτι σε ενοχλει πρεπει να αλλαζει, γιατι αφορα την δικη σου ζωη και ευτυχια. Ευχαριστω φιλικα παντα...

Για ακόμη μία φορά ''Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα''.

Ή φεύγεις ή συνεχίζεις στο ίδιο μαρτύριο.Αυτοί οι άνθρωποι δύσκολα αλλάζουν .Δεν τους παρεξηγώ,ούτε τους κατηγορώ.Έτσι μεγάλωσαν,αυτά έμαθαν.

Όσο για την διαχείριση που ρωτάς νομίζω πως δεν γίνεται.Δεν θεωρείται διαχειρίσιμη η κατάσταση γιατί μπαίνει το παράλογο μέσα.Οπότε ότι και να κάνεις θα πέφτεις πάνω σε έναν τείχο παλιών αντιλήψεων και πεποιθήσεων.Με 2 λέξεις ''Χάσιμο χρόνου''.

Εσύ αποφασίζεις!

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Καλησπέρα σας. Αντιμετωπίζω σοβαρά προβλήματα με την οικογένεια μου.Στα 19 μου παντρεύτηκα με την παρέμβαση των γονιών λόγω στερεότυπων και προκαταλήψεων. Τελικά χώρισα, ευτυχώς δεν έκανα παιδί. Τώρα ειμαι 26 χρονων. Ημουνα ενάμιση χρόνο μόνη, μετά έκανα μια σχέση η οποια δεν πήγε καλά και χώρισα. Από τότε ζω έναν εφιάλτη, επειδή έκανα ολοκληρωμένη σχέση εκτός γάμου καθώς ο πρώτος μου ηταν ο πρώην άνδρας μου η μητέρα μου το χτυπάει συνέχεια. Τώρα βεβαία έχω μια σχέση δυο μήνες και πάει πολύ καλά. Το πρόβλημα είναι οτι μητέρα μου δεν μπορεί να αποδεκτει σχέση εκτός στα πλαίσια γάμου και απο το πρώτο ραντεβού να μιλάω για γάμο κατά ποσο λογική έχει αυτό δεν ξέρω. Μου λέει δεν με θέλει στο σπιτι, έχασες την αξιοπρέπεια σου, ότι είμαι περιθωριακή(π....α), με ξεφτίλισες και ανήθικη..Δεν είμαι το καλό παιδί πια για αυτήν..Έμενα τα λόγια της με πονάνε, με έχουν φάει οι τύψεις, δεν έχω διάθεση για τίποτα, στην δουλεία κάνω ένα σωρό λάθη και κλαίω όλη μέρα..Δεν ξέρω πως να το χειριστώ.....

---

Εχεις καποια διεξοδο ? επαρκουν τα οικονομικα να ενοικιασεις μια γκαρσονιερα να δοκιμασεις να ζησεις μονη σου ?
Δηλαδη οκ, εκεινοι παλαιων παραδοσεων σε πουλησαν στο γαμπρο και απορω πως δεν σε μαλωσαν μετα που χωρισες.

Δεν θα κατσεις να εξηγησεις στην μαμα σου, οτι δεν ζεις στην εποχη της και οτι πρεπει να απολογηθεις που ζεις τον ερωτα διχως τον πονο ενος γαμου. Να δεις εσενα πρωτα απο ολα. Τα βρισκεις με αυτο το παλικαρι ? δειχνει κατανοηση στις ευαισθησιες σου ? Τι θελεις απο εσενα ? Την θες τη δουλεια σου ?

Σου προτεινω αμεσα να σε κοιταξεις στο καθρεφτη και να κανεις μια λιστα με τα θελω σου.
Κατοπιν να δεις αν σου βγαινουν τα οικονομικα.
Τριτον εαν δεν βγαινουν για σπιτι αυτονομια η ψυχοθεραπευτικη υποστηριξη βοηθαει πολυ μεσα σε κακοποιητικα κλιματα.

Σου γραφει κοπελα καταρχας και οχι αρνουμαι να κλαις 26 ετων επειδη κανεις ερωτα, φυσιολογικη αναγκη, σεβεσαι τον εαυτο σου και δεν σε λες παντρεμμενη για να μην τυχον πει ο κοσμος τα δικα του.
Εσυ νορμαλ εισαι... μη σε πατανε κατω οι κακοποιητικες φωνες !!!!!

Καλησπέρα σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις...Ευτυχώς έφυγα απο το σπίτι εδω και ένα μηνα βέβαια οχι πολύ μακριά..Αλλά δεν με βοηθάει συνεχίζει να το κάνει και τώρα που μένω μόνη...Συνήθως παω τα σαβ/κα και είναι ευκαιρία για αυτήν να με πληγώνει...Τις λέω τώρα που νοικιάσα νοιώθω ήρεμη και μου λέει ναι,θεός ξέρει τι ζωή κάνεις σαν μια του δρόμου.Το παιδί είναι καλό, έχουμε επικοινωνία και κατανοεί τις ευαισθησίες μου...Αλλά εγώ δεν αντέχω το κάνει επανελημμένα. Και πέρα απο αυτό, δεν κάνω σεξ απο σεξουαλική αναγκη, στα πλαισια μια σχέσης έγινε αυτό απλά δεν ταιριάξαμε. Θα με κηνυγάει μια ζωή το παρελθόν ετσι λέει και δεν θα σε βλέπει κανεις σοβαρά. Να συγκατοικήσω;; ας γελάω αν το μάθει τελείωσα..Θα πρέπει να με παντρευτεί πρώτα.. Δεν θα έλεγα οτι είναι βαθιά θρησκευόμενη. Απλά συνέχεια μου λεει το παράδειγμα με τον μπαμπά μου, εγώ μόνο τον μπαμπά σου και παντρεύτηκα..Εχω καθαρό το κεφάλι μου εσύ είσαι στιγματισμένη. Πως με άφησαν να χωρίσω;;;;Γιατι είδαν τι καλό άνθρωπο μου πήραν μέτα..Γύρισαν όλα πάνω τους και μιλαω ειδικά για την μητέρα μου καθώς ο πατέρας μου είναι πιο χαλαρός και δεν ήθελε να τον παντρευτώ απο την αρχή..

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Καλησπέρα σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις...Ευτυχώς έφυγα απο το σπίτι εδω και ένα μηνα βέβαια οχι πολύ μακριά..Αλλά δεν με βοηθάει συνεχίζει να το κάνει και τώρα που μένω μόνη...Συνήθως παω τα σαβ/κα και είναι ευκαιρία για αυτήν να με πληγώνει...Τις λέω τώρα που νοικιάσα νοιώθω ήρεμη και μου λέει ναι,θεός ξέρει τι ζωή κάνεις σαν μια του δρόμου.Το παιδί είναι καλό, έχουμε επικοινωνία και κατανοεί τις ευαισθησίες μου...Αλλά εγώ δεν αντέχω το κάνει επανελημμένα. Και πέρα απο αυτό, δεν κάνω σεξ απο σεξουαλική αναγκη, στα πλαισια μια σχέσης έγινε αυτό απλά δεν ταιριάξαμε. Θα με κηνυγάει μια ζωή το παρελθόν ετσι λέει και δεν θα σε βλέπει κανεις σοβαρά. Να συγκατοικήσω;; ας γελάω αν το μάθει τελείωσα..Θα πρέπει να με παντρευτεί πρώτα.. Δεν θα έλεγα οτι είναι βαθιά θρησκευόμενη. Απλά συνέχεια μου λεει το παράδειγμα με τον μπαμπά μου, εγώ μόνο τον μπαμπά σου και παντρεύτηκα..Εχω καθαρό το κεφάλι μου εσύ είσαι στιγματισμένη. Πως με άφησαν να χωρίσω;;;;Γιατι είδαν τι καλό άνθρωπο μου πήραν μέτα..Γύρισαν όλα πάνω τους και μιλαω ειδικά για την μητέρα μου καθώς ο πατέρας μου είναι πιο χαλαρός και δεν ήθελε να τον παντρευτώ απο την αρχή..

---

Δεν μπορεις καλη μου κοπελα να κανεις την μανα σου λιγοτερο ανασφαλη. Φοβαται μη μεινεις στο ραφι, επειδη δεν εισαι παρθενα. Αντε να βγαλεις συνεννοηση. Η ζωη ειναι δικη σου, εσενα πρεπει να δυναμωσεις να μην σε επηρεαζουν τοσο κολλημενα κακοποιητικα στερεοτυπα. Εσυ προφανως της εχεις αδυναμια, ε ποιο παιδι δεν εχει στη τελικη ? Αλλά χρειαζεσαι ενα τρανταγμα να καταλαβεις οτι εισαι φυσιολογικη. Μπραβο σου για τις αλλαγες που εκανες.

Αν σε βασανιζουν παρα πολυ οι κατηγοριες της δικη μου προταση ξεκινα ψυχοθεραπεια.
Οι γονεις και το παρελθον δεν αλλαζουν, το μονο που αλλαζει ειναι το εμεις οι ιδιοι.

Για κάποιο διάστημα έκανα ψυχοθεραπεία, όταν χώρισα δεν με βοηθούσαν τα λόγια τους, με αποτέλεσμα να πάθω κρίση πανικού, με εμετούς, δεν κοιμόμουν, έχασα κιλά πήγα στην ψυχολόγο..Αλλά, βοηθάει μόνο κάποιες ώρες ή μέρες μετά πάλι τα ίδια...Πρέπει να αλλάξω εγώ....Απο παιδί ήταν πολυ προστατευτική και συγχρόνως καταπιεστική, δεν με άφηνε να παίρνω πρωτοβουλίες, πίσω απο καθέ απόφαση στην ζωή μου ήταν η μητέρα μου..Μου έχει μεταδώσει απο μικρή οτι έχει πάντα δίκιο σε όλα και να την ακούω σε όλα, με αποτέλεσμα να το εχω εσωτερικεύσει όλο αυτό και να πιστεύω κατά βάθος σε αυτά που λεει.....

Το καταλαβαινω αυτο που λες.
Διεκοψες εξαιτιας οικονομικων λογων ? Μηπως εμεινε στη μεση η θεραπεια και οφειλεις στον εαυτο σου μια συμμαχο ?

Κυρίως λόγω οικονομικών αλλαγων...Μάλλον θα την συνεχισω..Απλά έχω πολλά έξοδα εδω και δεν έχω την οικονομική άνεση για τακτικές επισκέψεις.Και η ψυχολόγος μου είπε οτι δεν την κάνουμε σωστά, να έρχοσουν τακτικά θα ήταν καλύτερα..Εχω βρει μια πολύ καλή ψυχολόγος με έσωσε απο πολλές επικίνδυνες καταστάσεις...

γιατι δεν πας να μιλησεις στον παπα της ...λογικα αυτες οι γυναικες μονο τον πνευματικο τους υπολογιζουν, και βαλτον να της μιλησει ... μπας και ηρεμισει καπως

Οταν λεει τακτικα εννοει μια φορα την εβδομαδα ? Παιζει συνεδρια on line ? Γενικα θα επιμεινω οτι ειναι ενα πολυ θετικο χαρτι στο μανικι σου η ψυχοθεραπεια σου οταν εχεις ενα περιβαλλον κακοποιητικο. Μακαρι να ταν πιο βολικα τα οικονομικα να μην το αφηνες. Αλλά οτι μπορεις κανεις... αμα δεν εχεις να την πληρωσεις στη τελικη τι φταις ?

Μπραβο σου για την προοδο σου παντως, δεν και ειναι και λιγα οσα ηδη εκανες !

Ναι μια φορά την εβδομάδα..Ναι έκανα βήματα αλλά δεν ξέρω κατά πόσον με έχουν βοηθήσει..Μάλλον θα κάνω πολλές μέρες να πάω στο χώριο μου μέχρι να ηρεμήσω...Η ψυχολόγος μου είναι πολύ καλή μου έκανε αρκετές συνεδρίες δωρεάν και άμα δεν είχα μου έλεγε όποτε έχεις.Ακόμα χρωστάω κάποιες συνεδρίες, περιμένω να πλερωθώ για να την εξοφλήσω...

Αρα ευτυχως και πρωτη φορα λεγεται σε αυτο το φορουμ Υπαρχουν Επαγγελματιες που δεν κοιτανε μονο να τσεπωνουν.

Θα παλεψεις πολυ και αρκετα να μαθαινεις να λες -σωπα- στη φωνη τη δικη της που σε βγαζει μειον... αλλα αξίζει.
Καθε μερα και απο λιγο ! Καθε μερα μεχρι που καποια στιγμη θα την βαζεις σε σιγαση στον αυτοματο.
Μπορεις. :)

Μήπως η μαμά σου το λεει απ' την πλευρά του τι θα πει ο κόσμος; Γιατι εκεινη μπορεί να τα βλέπει οπως σε πιο παλιές εποχές. Γενικά την ενδιαφέρει η γνώμη του κόσμου, τι λέει η κοινωνία, οι αλλοι κλπ;

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Καλησπέρα σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις...Ευτυχώς έφυγα απο το σπίτι εδω και ένα μηνα βέβαια οχι πολύ μακριά..Αλλά δεν με βοηθάει συνεχίζει να το κάνει και τώρα που μένω μόνη...Συνήθως παω τα σαβ/κα και είναι ευκαιρία για αυτήν να με πληγώνει...Τις λέω τώρα που νοικιάσα νοιώθω ήρεμη και μου λέει ναι,θεός ξέρει τι ζωή κάνεις σαν μια του δρόμου.Το παιδί είναι καλό, έχουμε επικοινωνία και κατανοεί τις ευαισθησίες μου...Αλλά εγώ δεν αντέχω το κάνει επανελημμένα. Και πέρα απο αυτό, δεν κάνω σεξ απο σεξουαλική αναγκη, στα πλαισια μια σχέσης έγινε αυτό απλά δεν ταιριάξαμε. Θα με κηνυγάει μια ζωή το παρελθόν ετσι λέει και δεν θα σε βλέπει κανεις σοβαρά. Να συγκατοικήσω;; ας γελάω αν το μάθει τελείωσα..Θα πρέπει να με παντρευτεί πρώτα.. Δεν θα έλεγα οτι είναι βαθιά θρησκευόμενη. Απλά συνέχεια μου λεει το παράδειγμα με τον μπαμπά μου, εγώ μόνο τον μπαμπά σου και παντρεύτηκα..Εχω καθαρό το κεφάλι μου εσύ είσαι στιγματισμένη. Πως με άφησαν να χωρίσω;;;;Γιατι είδαν τι καλό άνθρωπο μου πήραν μέτα..Γύρισαν όλα πάνω τους και μιλαω ειδικά για την μητέρα μου καθώς ο πατέρας μου είναι πιο χαλαρός και δεν ήθελε να τον παντρευτώ απο την αρχή..

---

το υπογραμμισμενο, δεν το καταλαβα.
δεν κανεις σεξ επειδη το επιθυμεις, αλλα σαν μια παραχωρηση προς το παιδι που εχετε σχεση? αυτο εννοεις?

οταν σου λεει οτι το προβλημα ηταν που χωρισες, να της απαντας οτι το προβλημα ηταν που σε παντρεψαν με το ζορι με εναν ανθρωπο που δεν ταιριαζατε.

εφοσον εχεις ανεξαρτησια, νομιζω οτι θα ηταν καλυτερα να αραιωσεις την επικοινωνια με την μανα σου μεχρι να σταθεις στα ποδια σου ψυχικα και να μπορεις να την αντιμετωπιζεις χωρις να σε ριχνει ετσι.
η προταση να συνεχισεις την ψυχοθεραπεια σου, ειναι η καλυτερη ιδεα γι αυτο.
επισης θα σε βοηθησει πολυ να κανεις το δικο σου "δικτυο" στηριξης και να τα λες μαζι τους αντι με ανθρωπους μιας αλλης εποχης, πιθανον και αμορφωτους που δεν εννοουν να καταλαβουν. φιλες/φιλους που να σκεφτονται πιο συγχρονα, δεν εχεις? μονο το αγορι σου, εχεις?

Εννοω οτι δεν θα έκανα έρωτα με κάποιον απο το πρώτο βράδυ μονο για να ικανοποιήσω την σεξουαλική μου ανάγκη..Μόνο αμα ειναι η σχέση ή το αγορι μου...Απλά εγώ γνωρίζω οτι η μητέρα μου δεν με βλέπει το ίδιο πια..Μέχρι τα 24 ημουνα το καλό παιδί καθώς δεν είχα σεξουαλικές εμπειρίες περά απο τον συζυγο μου..Ηταν περήφανη για μένα και είχε το κεφάλι της καθαρό...Τωρα ειναι ντροπιασμένη, δεν ειναι περηφάνη και έχουν σταματήσει οι φιλοφρονήσεις που μου έκανε μικρότερη...Εχω φίλες που με στηρίζουν πολυ...Αλλα δεν με βοηθάει τιποτα πια...

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Μήπως η μαμά σου το λεει απ' την πλευρά του τι θα πει ο κόσμος; Γιατι εκεινη μπορεί να τα βλέπει οπως σε πιο παλιές εποχές. Γενικά την ενδιαφέρει η γνώμη του κόσμου, τι λέει η κοινωνία, οι αλλοι κλπ;

---

Πάντα την ενδιέφερε η γνώμη του κόσμου..Οσο και αν δεν το παραδέχεται για αυτο και με παντρεψε απο τα 19 μου για να μπορει να με ελέγχει και να μην έχω άλλες εμπειρίες καθως οπως μου έλέγε η ιδια ετσι σε σέβεται ο άνδρας και δεν σε αφηνει..Και ειρωνία της τυχής ειναι οτι χωρίσαμε και ουτε καν με αναζήτησε αλλά ουτε με σέβονταν.

Κάθε άνθρωπος έχει μια δική του ηθική και καλό είναι να πορεύεται με αυτήν και όχι με της μάνας του κλπ. Η μητέρα σου πάντα θα νιώθει ντροπιασμένη από αυτά που κάνεις εσύ. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να αποβάλλει τα δικά της στερεότυπα και να δει τι συμβαίνει σήμερα στον κόσμο, επομένως εσύ θα έχεις συνεχώς τύψεις και ενοχές επειδή εκείνη ντρέπεται? Συνεχώς θα πιέζεσαι για να ακούς φιλοφρονήσεις? Αυτά πρέπει εσύ να τα δουλέψεις με τον εαυτό σου αν γίνεται. Αν δεν αντέχεις την κριτική της ,μείωσε τις επαφές σας.

Να μειώσω τις επαφές ειναι δύσκολο..Αλλά καθομαι και συλλογίζομαι με όλα αυτά που μου λέει..Είναι τόσο κακό να κάνεις δυό ή τρεις σχέσεις και να μην σου πάνε καλα;; Όλα αυτά που λέει όντως ισχύουν; Προσπάθησα πολύ να κάνω δουλειά με τον εαυτό μου..Αλλά πάντα κρατάει λίγο....Μόλις παω σπίτι ζω πάλι το μαρτύριο...Και πάλι απο την αρχή...

Εγω βλέπω ότι η μαμά σου δε έχει επηρρρασει παρα πολύ. στο τελος θα πιστέψεις και εσύ ότι έκανες κάτι κακό.. Τα πάλι μυαλά δεν αλλάζουν.. Αντί να κοιτάξει να είναι ευτυχισμένο το παιδί της σκέφτεται τον κόσμο... Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία ειναι .. Όπως και το διαζύγιο δεν ειναι κάτι πρωτόγνωρο... Θα προτιμούσε δλδ να είσαι με τον άντρα σου και δυστυχισμένη?
Αυτο που προέχει ειναι ότι τη ζωή σου θα τη ζεις όπως εσυ επιθυμείς και όχι με τα θέλω των άλλων!!! Σωστές κινήσεις το ότι έφυγες απο το σπίτι και το θέμα ψυχολόγου που θα πρέπει να το δεις πιο ζεστά...
Η μάνα σου δεν χρειάζεται να ξέρει πολλα πολλά και αφού εκείνη δεν καταλαβαίνει πρέπει εσυ να βρεις τον τρόπο να το διαχειρίζεσαι όλο αυτό... Είτε με να μην δίνεις σημασία είτε να πηγαίνεις πιο αραιά στο πατρικό κλπ
Η ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει ακομα πιο πολύ!!!

Ναι με επηρεάζει δυστυχώς...Ναι θα ξεκινήσω πάλι ψυχοθεραπεία...Πιστεύω οτι θα με βοηθήσει....Οταν ξεκινησα ψυχοθεραπεία, η ψυχολόγος μου έλεγε ζήσε είσαι μικρή ακόμα και θα βάλεις πιο πάνω τις επιθυμίες σοτ..Το χωριό δεν μπορεί να σου καθορίσει πόσες σχέσεις θα κάνεις..Και να αποκτήσεις εμπειρίες δεν είναι κακό θα μάθεις απο ολα αυτα..Οταν της μιλούσα για όλα αυτα, η απαντήση της μητέρας μου: "Ναι να ζήσεις, να γίνεις μια π...α" "Να ξεφτυλίζεις την ζωή σου"...."Οταν χώρισες εγώ ήθελα να ξαναπαντρευτείς όχι να κάνεις μια και δυο σχέσεις χωρίς γαμό". Θυμάμαι πριν 2 χρόνια μολις είχα χωρίσει 3 μήνες απο τον γάμο και μου έψαχνε γαμπρό να με παντρέψει και μου έλεγε θα "ξαναπαντρευτείς τέλος"...Η λύση δεν είναι να την αλλάξω γνώμη, η λύση ειναι σιωπή..Αυτο έχω καταλάβει..Γιατί δεν προκειται να αλλάξει αντιλήψεις ποτε.....Οταν αρχίζει την έντονη κριτική, εγώ δεν της απαντάω σε τίποτα, μένω σιωπηλή, αλλα αυτή θα κάθεται να μου φωνάζει τουλαχιστον μια ώρα μέχρι να μου μεταφέρει αυτο που πιστεύει και να με φτάσει στο σημείο να αυτοκτονήσω

Προφανως και εχεις ευαλωτο ψυχισμο για να μπαινει τοσο αιχμηρα μεσα σου ο κακοποιητικος της λογος.
Εκεινη δεν αποδεχεται το να κανεις σχεσεις. Δεν σημαινει οτι σε απορριπτει ολοκληρωτικα. Εαν αυτο δειχνει αυτο ειναι κακο για εκεινην μιας και απομακρυνει το παιδι της.

Εαν για να νιωσεις καλα με τον εαυτο σου, υπακουσεις εντολες της, δεν θα εισαι ποτέ εσυ ως ε σ υ. Θα γινεις αντιγραφη οπως ισως και εκεινη εγινε με το ζορι.

Εχεις δικια. Σπασε τον φαυλο κυκλο και κανε τον αγωνα σου να δυναμωσεις τον δικο σου εαυτο. Σημερα δεχεσαι κριτικη για αυτο, αν επιλεξεις εναν κακοποιητικο αντρα θα δεχεσαι κριτικη για κατι αλλο, και ουτω καθεξης.

Θελει να πεισμωσεις και να εστιασεις στη δικη σου προφυλαξη, εσυ να συγχωρεσεις εσενα, εσυ να αγαπας εσενα.
Ισως και απο τα πιο δυσκολα βηματα για τα αυτο ενοχικα ατομα.

Είναι δύσκολος δρόμος για μένα..Δυστυχώς ειμαι ευάλωτη και ευαισθητη και ενοχική....Γιατί έτσι με μεγάλωσαν και με έμαθαν να ζω με ενοχές για οποιοδήποτε λαθος έκανα στην ζωη μου.Εγώ πιστεύω ειναι αργά..Δεν θα αλλάξει τιποτα, πάντα θα είμαι ετσι...

Αν η μητέρα σου σε επηρεάζει τόσο πολύ , μπορεί και να της κρύβεις κάποια πράγματα. Αφού μένεις μόνη σου, δεν ξέρει τι κάνεις... Δεν χρειάζεται να της τα λες όλα , πότε χώρισες , πότε τα έφτιαξες κλπ. Και αν έρχεται σε αντίθεση με τον ψυχολόγο , δεν θα πρέπει να της λες τι κουβεντιάζεις μαζί του. Κράτα αποστάσεις, και μπορεί να δει και αλλαγή στη συμπεριφορά σου και να αρχίσει να δείχνει κάποια κατανόηση...

Και εγω σου δηλωνω οτι ως τερμα αυτο ενοχικη, αυτο τιμωρητικη, καταθλιπτικη και ευπηρεαστη πως εμαθα με πεισμα να μην ακουω την κακοποιητικη φωνη στο βαθμο που το εκανα.
Περασαν πολλα χρονια, πολλα σταδια, πολλα θολα, πολλα κενά. Ειναι εφικτο. Δεν σου χαριζεται. Το κατακτας.

Το σπιτι μας και τους γονεις μας, ειδικα οταν ειμαστε ευαλωτοι ψυχικα τους κουβαλαμε παντου, και στη Νεα Υορκη που λεει ο λογος να βρισκοσουν θα ακουγες την φωνη της και θα εσκαγες στο κλαμμα.

Λοιπον, ψυχοθεραπεια και πιστεψε με κανείς δεν αξίζει να σου στερησει την ελπιδα για ζωη ! Κανεις !!! Ανελαβε τον εαυτο σου (ζητα απο την ψυχοθεραπευτρια βοηθεια ) για να ζησεις και την ομορφια της ζωης.

Ναι αυτό παθαίνω.Παρόλο που μένω μόνη έρχονται οι φώνες τις και τα λόγια της στο μυαλό μου και νοιώθω οτι πνίγομαι..Ναι θα ξεκινήσω ψυχοθεραπεία...Θα παω σε κέντρο ψυχικής υγείας που οι συνεδρίες ειναι δωρεάν γιατι οικονομικά δεν με παίρνει...Αν δω οτι δεν μου κάνει ψυχολόγος αυτή καθώς η προηγουμένη ξέρει ολο το ιστορικό μου και έχω ταιριάξει μαζί της θα βρω κάποια λύση...

Δεν ξερω αν θα σε βοηθησει, προς τιμην του το μελος Black adder εκανε την αρχη, σε παραπεμπω στο λινκ
http://www.e-psychology.gr/forum/thr...B5%CE%AF%CE%B1

Ευχαριστώ πολυ θα τα κοιτάξω

Ευτυχώς που έχω το αγόρι μου..Βλέπει οτι δεν ειμαι καλά βεβαια δεν του έχω πει τι συμβαίνει αλλα δεν με πιέζει..Ειναι δίπλα μου συνέχεια και επειδή δεν θέλω να βγαίνω έξω καθώς δεν έχω διάθεση για τίποτα με ξεσηκώνει να βγούμε για να μην ειμαι σπίτι κλεισμένη μόνη για να με κάνει αισθανθώ καλύτερα..Με βοηθάει πολύ και μιλάει πολύ μαζι μου....Εχθές απο μόνος του μου είπε χωρίς να ξέρει τι ακριβως συμβαίνει να μιλήσω με κάποιο-α ψυχολογο για να τα βγάλω απο μέσα μου και οτι θα με βοηθήσει...Αλλα τι φταίει και αυτός να φορτώνεται τα ψυχολογικα μου;;

Αν δεν κάνω λάθος πολύ παλιά είχες γραψει στο φορουμ για το γαμο σου και ότι ήθελες να χωρίσεις.
Όσο πιο νωρίς βγαίνει κανεις και σε όσο πιο μικρή ηλικία από τετοιους αποτυχημένους γαμους και μάλιστα χωρίς να έχει αποκτησει παιδια τόσο το καλύτερο. Ειναι χρηση ευκαιρία για μια καινούργια αρχή και ουδέποτε μετανιώνει για τον χωρισμό. Σημασία έχει να μην επαναλαμβάνεις τα λάθη του παρελθόντος κάθε φορά που πας να ξεκινησεις ή να προχωρήσεις κάτι.
Για παντρειές ουδεποτε μιλάμε στην αρχή, ούτε στον πρώτο καιρό μιας σχέσης παρά μόνο όταν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και ο γάμος έρχεται ως από μόνος του ως η φυσική εξέλιξη μιας σχεσης, αν και μέσα μας από τα πρώτα σταδια της γνωριμίας ξέρουμε αν γουσταρουμε τον άλλο για τέτοιο σκοπό.
Απ ότι καταλαβαινω εχεις φυγει από το σπίτι και μάλλο θα εισαι οικονομικά ανεξάρτητη. Άρα δεν μπορουν οι γονείς να σου επιβαλουν τα θελω τους αν και, έστω μεσα από τις παλιες τους αρχές, ενδιαφερονται για το καλό σου, στην ουσία για μια σταθερή μόνιμη σχέση. Αυτο ειναι θεμα καταλληλης επιλογης από μέρους σου του καταλληλου προσωπου.

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Να μειώσω τις επαφές ειναι δύσκολο..Αλλά καθομαι και συλλογίζομαι με όλα αυτά που μου λέει..Είναι τόσο κακό να κάνεις δυό ή τρεις σχέσεις και να μην σου πάνε καλα;; Όλα αυτά που λέει όντως ισχύουν; Προσπάθησα πολύ να κάνω δουλειά με τον εαυτό μου..Αλλά πάντα κρατάει λίγο....Μόλις παω σπίτι ζω πάλι το μαρτύριο...Και πάλι απο την αρχή...

---

Γιατί είναι δύσκολο να μειώσεις τις επαφές; Ειδικά από την στιγμή που είναι ξεκάθαρο ότι η επαφή σου με την μητέρα σου σε επηρεάζει πολύ αρνητικά και σου στερεί την δυνατότητα της εξέλιξής σου;

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Αν δεν κάνω λάθος πολύ παλιά είχες γραψει στο φορουμ για το γαμο σου και ότι ήθελες να χωρίσεις.
Όσο πιο νωρίς βγαίνει κανεις και σε όσο πιο μικρή ηλικία από τετοιους αποτυχημένους γαμους και μάλιστα χωρίς να έχει αποκτησει παιδια τόσο το καλύτερο. Ειναι χρηση ευκαιρία για μια καινούργια αρχή και ουδέποτε μετανιώνει για τον χωρισμό. Σημασία έχει να μην επαναλαμβάνεις τα λάθη του παρελθόντος κάθε φορά που πας να ξεκινησεις ή να προχωρήσεις κάτι.
Για παντρειές ουδεποτε μιλάμε στην αρχή, ούτε στον πρώτο καιρό μιας σχέσης παρά μόνο όταν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και ο γάμος έρχεται ως από μόνος του ως η φυσική εξέλιξη μιας σχεσης, αν και μέσα μας από τα πρώτα σταδια της γνωριμίας ξέρουμε αν γουσταρουμε τον άλλο για τέτοιο σκοπό.
Απ ότι καταλαβαινω εχεις φυγει από το σπίτι και μάλλο θα εισαι οικονομικά ανεξάρτητη. Άρα δεν μπορουν οι γονείς να σου επιβαλουν τα θελω τους αν και, έστω μεσα από τις παλιες τους αρχές, ενδιαφερονται για το καλό σου, στην ουσία για μια σταθερή μόνιμη σχέση. Αυτο ειναι θεμα καταλληλης επιλογης από μέρους σου του καταλληλου προσωπου.

---

Nαι πολύ παλιά..Τελικά δεν άντεξα και χώρισα...Ναι ειμαι οικονομικά ανεξάρτητη και ζω μόνη μου..Και το καλό μου είναι πάλι μια μόνιμη σταθερή σχέση;; Χωρίς να έχω γνωρίσει τον άλλον;; Στο δικός της σκεπτικό είναι οποιός πάει για σοβαρό σκοπο θα είμαι και καλα, οπως και την πρωτη φορά που αρραβωνιαστηκα υπο πιεση σε 5 μηνες χωρις καν γνωρισω τον άλλον