Κόντρα στον πανικό, ως πότε?

Και εκεί που λέω ότι τα ψιλοκαταφέρνω, να σου το μεγαλύτερο το εμπόδιο, να και η αποφυγή, φτου κ πάλι από -ε όχι από την αρχή- αλλά λίγο πριν τη μέση.

Τι γίνεται με το ρημάδι το κεφάλι μου δεν ξέρω. Έχω καταφέρει να κάνω πράγματα που ούτε κάποιοι χωρίς πανικούς δεν τα κάνουν. Και νομίζω ότι πολλές από τις φοβίες μου τις είχα ξεπεράσει, τις είχα κατοχυρώσει.

Είναι δυνατόν να αποφεύγω για μια φορά κάτι, έτσι ρε γαμώτο σαν μια μικρή ανακωχή στον πόλεμο με το μυαλό μου και όλα να κάνουν στροφή προς τα πίσω?

Κ τι διάολο μου έλεγε ο Mr Ψυχίατρος '' αααα μη φοβάσαι, ότι είναι πια κατοχυρωμένο από σένα, δε θα σου ξαναδημιουργήσει πρόβλημα''. Μπούρδες.....

Μου λένε άνθρωποι που το έχουν ξεπεράσει. Μη φοβάσαι, θα σου τύχει κάτι πολύ πιο σοβαρό και τότε θα το ξεπεράσεις.

Μ...ες, τι είδους σκεπτικό είναι αυτό? Και γιατί πρέπει να το δεχτώ? Κ αν δεν μου τύχει κάτι σοβαρό τι? Ετσι θα παλεύω μια ζωή με το φόβο?

Τι έκανα λάθος δεν ξέρω ακόμα. Κ ψυχίατρο πήγα, και ψυχανάλυση έκανα, και χάπια ήπια, και βελονισμό έκανα. Μόνο μέχρι ένα ικανοποιητικό σημείο φτάνω. Δεν το ξεπερνάω. Κάθε φορά νέα ή παλιά πιο ισχυρά συμπτώματα και άντε πάλι αγώνας. Και η διάθεση μια έτσι μια γιουβέτσι.

Σήμερα αρχίζω ομοιοπαθητική. Άντε να δω πάλι. Τι ζητάω? Την ωραία μου ζωούλα όπως ήταν. Χωρίς φόβο. Όχι χωρίς άγχος. Το άγχος ξέρω να το διαχειρίζομαι. Το φόβο όμως όχι.

Κουράγιο σε όλους και σε μένα....

Aχ Bικακυ μου ποσο σε καταλαβαινω. Mην εισαι ομως τοσο αυστηρη με αυτα που καταφερνεις.
Tα εχεις παει πολυ καλυτερα απο πολλους (τι να πω και εγω που το κανω συνεχεια). Mην το ξεχνας οτι δεν ειναι ευκολο να πολεμας το μυαλο σου. Bλεπεις ξερει που να σε πονεσει. Προσπαθησε να μην κολλας σε μια αποτυχια και εγω βεβαια αυτο κανω αλλα προσπαθω.. Δεν ειναι ευκολο σκεψου ομως αν το παθαινα εγω τι θα μου ελεγες? Aφου ξερεις στο βαθος οτι και παλι θα εισαι καλυτερα και παλι θα λυγισεις ειναι ολα μερος αυτου του γαμ.. κυκλου. Kαποια στιγμη θα τον σπασουμε ομως να το θυμασαι

Αμ ξέρω που να μην ήξερα. Κ τι θα έλεγα σε άλλους ξέρω και τι πρέπει και τι θα κάνω τελικά ξέρω. Κουράστηκααααααα όμως. Θέλω να ξυπνήσω μια φορά και να πω \'\'τι ωραία μέρα\'\' αντι να πω \'\' τώρα είμαι καλά? ζαλίζομαι? πονάω πουθενά? χτυπά η καρδιά μου σωστά?\'\' Όλη η μέρα καταντά να είναι μια ολόκληρη αμφισβήτηση της μέρας. Τελικά έχω μπερδέψει την πραγματικότητα με την αμφισβήτηση. Ευχαριστώ όμως Mαργκο μου. Τη χρειαζόμουνα τη βοήθειά σου.

Τις ίδιες σκέψεις κάνω Βίκυ μου.
Οσο δύσκολο είναι να κάνουμε ένα βήμα μπροστά τόσο εύκολο το να κάνουμε βήματα πίσω.Το βλέπω συνέχεια στον εαυτό μου αυτό.Είναι άδικο.:(
Επρεπε τουλάχιστον όπως λες κι εσύ ότι καταφέρνουμε να κατοχυρώνεται.
Πολλές φορές όταν πάω λίγο καλύτερα λέω \"οκ,τώρα δεν θα αφήσω τίποτα να με ξαναρίξει\".Αλλά δεν κρατάνε πολύ αυτές οι σκέψεις.Την επόμενη κι όλας στιγμή μπορεί να μου έρθει ένα ενοχλητικό σύμπτωμα ή να μου μπει στο μυαλό μια έμμονη ιδέα και τότε οι αισιόδοξες σκέψεις πάνε περίπατο.Και άντε πάλι φόβος και ανασφάλεια.
Σαν να μας κοροιδεύουν τα συμπτώματα.Αντιμετωπίζουμ� � το ένα,καταφέρνουμε να μην το φοβόμαστε και τότε βγαίνει ένα άλλο πιο έντονο.
Γιατι να έχω μια-δυο μέρες κάπως καλές και μετά πάλι χάλια?Εχω κουραστεί πολύ με όλο αυτό.
Οσο γι\'αυτό που σου λένε ότι αν συμβεί κάτι χειρότερο θα ξεπεράσεις τα ψυχολογικά,κι εμένα μου το έχουν πει αλλά αυτό με τρομάζει πιο πολύ.Δεν θέλω να μου συμβεί κάτι χειρότερο για να τα ξεπεράσω αυτά.Και πώς είναι δυνατόν να φτιάξει η ψυχολογία μας αν έχουμε να αντιμετωπίσουμε και χειρότερα προβλήματα?Δεν μπορω να το καταλάβω αυτό.

Βικυ μου μην απογοητευεσαι, ολα στο προγραμμα ειναι οπως λεει η κι η margo, αφου λες οτι εχεις ξεπερασει πολλους φοβους τωρα ειναι που δεν πρεπει να το βαλεις κατω, να μην αφησεις να σε νικησουν τα παιχνιδια του μυαλου σου. Αλλωστε σκεψου, τι ειναι το πισωγυρισμα που ειχες μπροστα σ αυτα που καταφερες? Το ξερω οτι ειναι δυσκολο οταν νομιζεις οτι νικησες τον εχθρο, να σου ερχεται ενας ακομη στρατιωτης να σε χτυπησει πισωπλατα, γιατι αυτο κανει ο πανικος, χτυπαει πισωπλατα. Εσυ ομως τον πολεμας στα ισα, γι αυτο και θα νικησεις ειμαι σιγουρος!

Quote:

---

Originally posted by ΒΙΚΥ
Κ τι θα έλεγα σε άλλους ξέρω και τι πρέπει και τι θα κάνω τελικά ξέρω.

---

Είμαι σίγουρη ότι ξέρεις.Οπως ξέρω κι εγώ,όπως και όλοι όσοι αντιμετωπίζουμε για καιρό αυτά τα προβλήματα.Το θέμα είναι να μπορούμε να τα εφαρμόσουμε την ώρα που πρέπει.Γιατί στη θεωρία τα έχουμε μάθει καλύτερα και από τους ειδικούς αλλά στην πράξη δυστυχώς κολλάμε.

Quote:

---

Originally posted by οδυσσεας
Βικυ επειδη κ εγω το ψαχνω για ομοιοπαθητικη εχεις καμμια πληροφορια?πχ γινεται καθε εβδομαδα?τα λεφτα ειναι τα ιδια οπως κ στην ψυχοθεραπεια?

---

Πρώτη φορά θα πάω σήμερα. Βρήκα τη δικιά μου απότι σαιτ των ελλήνων ομοιοπαθητικών γιατρών κ βολεύει επειδή είμαι κοντά. Θα σου πω περισσότερα αύριο

Quote:

---

Originally posted by susperia
Βικυ μου μην απογοητευεσαι, ολα στο προγραμμα ειναι οπως λεει η κι η margo, αφου λες οτι εχεις ξεπερασει πολλους φοβους τωρα ειναι που δεν πρεπει να το βαλεις κατω, να μην αφησεις να σε νικησουν τα παιχνιδια του μυαλου σου. Αλλωστε σκεψου, τι ειναι το πισωγυρισμα που ειχες μπροστα σ αυτα που καταφερες? Το ξερω οτι ειναι δυσκολο οταν νομιζεις οτι νικησες τον εχθρο, να σου ερχεται ενας ακομη στρατιωτης να σε χτυπησει πισωπλατα, γιατι αυτο κανει ο πανικος, χτυπαει πισωπλατα. Εσυ ομως τον πολεμας στα ισα, γι αυτο και θα νικησεις ειμαι σιγουρος!

---

Το κακό είναι ότι δεν είναι μόνο ένας ο κωλοστρατιώτης που βαράει. Είναι τάγμα ολόκληρο οι αρνητικές σκέψεις. Μετά από τόσο αγώνα νιώθω σαν να έπαιξα ξύλο με ομάδα νίντζα το ρημάδι. Πού θα πάει όμως, θα έρθει εκείνη η αποφράδα μέρα που θα γράψω και εγώ την εμπειρία μου ως παρελθόν κι όχι ως παρόν, όντας περήφανη κ ευτυχισμένη που τα ξεπέρασα όλα αυτά. Αμεεεεε

ΠΑΙΔΙΑ ΑΣ ΜΠΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ, ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΕΚΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ .

Γιωργάκο πως πήγε με τα σεμινάρια? Τα κατάφερες?

ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ !!!

Bικυ τι εγινε με τον ομοιοπαθητικο που σου ειχα πει? τον βρηκες? Eγω μεριμενω να με παρει τηλ να κλεισουμε συναντηση. Bεβαια το κακο ειναι οτι η γραμματεας του μου ειπε οτι ο χρονος αναμονης για ραντεβου ειναι 1 με 2 μηνες!!! ελεος????

Βίκυ πραγματικά στο σημείο που περιγράφεις το ξεκίνημα της μέρας σου ταυτίστηκα μαζί σου. Αντί να ξεκινάς την μέρα σου χαρούμενος και να σκέφτεσαι 100 θετικά πράγματα αμέσως το μυαλό αν είναι όλα καλά, μήπως πονάω κάπου, γιατί πονάω, πονάω πραγματικά ή έτσι νομίζω?

Βαθιά μέσα μου ξέρω ότι είναι βλακείες αλλά φοβάμαι κιόλας μήπως δεν είναι. Και συνέχεια η ίδια ιστορία...

Βίκυ έχεις δοκιμάσει με 1 ψυχίατρο ψυχανάλυση? Στο ρωτάω γιατί από δικές μου εμπειρίες και εμπειρίες γνωστών είμαι ΒΕΒΑΙΟΣ ότι δυστυχώς το να βρεις ΚΑΛΟ ψυχίατρο είναι ΠΟΛΥ δύσκολο. Αν δεν σε βοήθησε ο πρώτος γιατρός πιθανότατα είναι δικό του σφάλμα και όχι δικό σου. Ψάξε για κάποιον άλλο καλύτερο. Η κατεύθυνση του ψυχιάτρου είναι ότι καλύτερο. Μην παραδίδεις τα όπλα της λογικής. Βελονισμοί και ομοιοπαθητικές μου ακούγονται κάπως...

Μην απελπίζεσαι, δοκίμασε άλλο γιατρό. Εγώ με τον προηγούμενο είδα βελτίωση αλλά δεν είχαμε ολοκληρώση την θεραπεία αλλά παραμυθιάστηκα και εγώ ότι είμαι καλά και μετά από 1 χρόνο ξαναγύρισα στα ίδια. Ο καινούριος γιατρός από σύσταση φίλης που έχει ακούσει τα καλύτερα φαίνεται ΠΟΛΥ καλύτερος. Ασχολείται πολύ περισσότερο και ο τρόπος προσέγγισης έχει πολύ ενδιαφέρον.

Αν επιβεβαιωθεί η πρώτη μου γνώμη και στην συνέχεια θα ήταν ότι καλύτερο...

Υπομονή σε όλους μας...

Βικυ εγς ταλαιπορηθηκα τρια χρονια μια λιγο καλυτερα μια λιγο χειροτερα μεχρι που εκοψα τα χαπια κ αρχισα να πινω λιγο κρασακι κανα ποτακι σε λογικα παντα πλαισια κ τωρα η λεξη πανικος αγχος κ αγοραφοβια μου φαινονται ανεκδοτο. Αμα θες κατι να με ρωτησεις πες μου ισως μπορεσω να σε βοηθησω.

Quote:

---

Originally posted by margo44
Bικυ τι εγινε με τον ομοιοπαθητικο που σου ειχα πει? τον βρηκες? Eγω μεριμενω να με παρει τηλ να κλεισουμε συναντηση. Bεβαια το κακο ειναι οτι η γραμματεας του μου ειπε οτι ο χρονος αναμονης για ραντεβου ειναι 1 με 2 μηνες!!! ελεος????

---

Τον πήρα κ εγώ τηλ. Τα ίδια μου είπε η γραμματέας του. Πήγα χτες σε μια άλλη που βρήκα εδώ στο Παγκράτι. Καλή φαίνεται. Μου είπε να κόψω τον καφέ και μου έδωσε κάτι κάψουλες για 1,5 μήνα. Για να δουμε πως θα πάει...

Bικακυ το απογευμα θα μπω στο messenger. Nα τα πουμε απο εκει με την ησυχια μας?

Quote:

---

Originally posted by Phil_85
Βικυ εγς ταλαιπορηθηκα τρια χρονια μια λιγο καλυτερα μια λιγο χειροτερα μεχρι που εκοψα τα χαπια κ αρχισα να πινω λιγο κρασακι κανα ποτακι σε λογικα παντα πλαισια κ τωρα η λεξη πανικος αγχος κ αγοραφοβια μου φαινονται ανεκδοτο. Αμα θες κατι να με ρωτησεις πες μου ισως μπορεσω να σε βοηθησω.

---

Μακάρι να ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα κ για μένα. Τα χάπια τα έχω κόψει 1,56 χρόνο τώρα. Το θέμα είναι ότι το ποτό εμένα με πειράζει όταν δεν έχω καλή ψυχολογία. Αν δλδ ζαλίζομαι κ πιω αλκοόλ τότε ζαλίζομαι ακόμα περισσότερο κ πρέπει να μπώ στη διαδικασία να ξεπεράσω πάλι πανικό. Επιπλέον έχω ένα μωρό. Πώς νομίζεις ότι θα φαντάζει στα ματάκια του η εικόνα της αγχωμένης μαμάς που βάζει ποτάκια κ κρασάκι για να είναι καλά? Μη με παρεξηγείς, χαίρομαι που βρήκες το φαρμακό σου κ σίγουρα είναι πιο ανώδυνο από τα χάπια. Δεν νομίζω όμως ότι μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτόν τον τρόπο με τα δικά μου δεδομένα δουλειάς κ ζωής. Δυστυχώς δε μου επιτρέπεται

Quote:

---

Originally posted by margo44
Bικακυ το απογευμα θα μπω στο messenger. Nα τα πουμε απο εκει με την ησυχια μας?

---

Ναι καλή μου κατά τις έξι θα είμαι και εγώ σπίτι. Ας ελπίσουμε η μικρή να μας αφήσει. Φτιάξε και την κάμερα να στη δείξω

Καλέ μου gordon δε διαφωνώ μαζί σου.
Σίγουρα υπάρχει κάπου εκεί έξω κάποιος καλός γιατρος που μπορεί να μας βοηθήσει.
Εγώ προς το παρόν έχω επισκευτεί τρεις όχι έναν. Μπήκα δλδ στην ίδια διαδικασία τρεις φορές κ κατέληξα στην ίδια απογοήτευση.
Δεν έχω το κουράγιο προς το παρόν να υπάρξει τέταρτη φορά. Προτιμώ τα σκαμπανευάσματα του πανικού.
Επιπλέον πιστεύω ότι ο καθένας μας πρέπει να έχει ανοιχτό νου σ\'όλες τις μεθόδους αντιμετώπισης. Δε θα απορρίψω ποτέ καμμιά αν δε δοκιμάσω. Τίποτα να μη σου φαίνεται κάπως. Μονο η Ελλάδα είναι χώρα που απορρίπτει μονιμιάς κάθε άλλη ιατρική εκτός της ομοιοπαθητικής και αυτό οφείλεται σε πολλούς και μάλλον πονηρούς παράγοντες.
Κι αυτό αποδεικνύεται από τα λεγόμενα σου και μου κ όλων.
Γιατί το δύσκολο να είναι η εύρεση καλού επαγγελματία ψυχιάτρου κ όχι το αντίθετο?
Γιατί το άδικο και παράνομο και αντιεπαγγελματικό κομμάτι των γιατρών έχει γίνει πλειοψηφεία?
Τέλοσπάντων σήμερα είμαι πολύ καλύτερα κι αυτό οφείλεται μόνο σε μένα. Ούτε σε χάπια ούτε σε γιατρούς. Θα απολαύσω λοιπόν το σήμερα κ θα μαζέψω δυνάμεις για τις άσχημες μέρες μου.
Ετσι ή αλλιώς πάντως όλοι θα τα καταφέρουμε. Μας το εύχομαι

Βικυ συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ μαζι σου! Εμενα δε μου φαινονται καθολου \'\'καπως\'\' οι \'\'εναλλακτικοι\'\' λεγομενοι γιατροι. Εναλλακτικοι ειναι μονο στην ελλαδα. Ο βελονισμος ειδικα ειναι δοκιμασμενη μεθοδος ιατρικης. Απλα στην αρχη επειδη οι \'\'δυτικοι μεγαλογιατροι\'\' δεν πιστευαν στην επιστημονικοτητα της ανατολικης ιατρικης. διεδωσαν οτι ειναι κομπογιαννιτικα. Μπουρδες! Ειδικα ο βελονισμος χρησιμοποιειται και σε πολλες περιπτωσεις που ΔΕΝ μπορει να τα βγαλει περα η \'\'επισημη\'\' ιατρικη, κι αυτο το εχω διαβασει σε τελευταια δημοσιευματα δικων μας γιατρων που τωρα ανακαλυπτουν την αξια της. Ειδικα για πονους που δεν γνωριζουμε την προελευση τους ο βελονισμος ενδυκνειται.
Ασε που ειναι ΠΟΛΥ καλυτερα (κατα τη γνωμη μου) να δοκιμασεις πρωτα τετοιους γιατρους, παρα να εξαρτηθεις απο καποιον ψυχιατρο/ψυχολογο με αμφιβολα συνηθως αποτελεσματα, για προβληματα σωματικα. Και λιγοτερο ψυχοφθορο ειναι και λιγοτερο κουραστικο.

ΒΙΚΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΡΧΙΖΩ Κ ΝΙΟΘΩ ΚΑΛΑ!! ΙΣΩΣ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΟΥ ΦΥΓΑΝ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ Κ ΛΕΩ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΩ ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ Κ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ.... ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

ΟΡΜΑ ΓΙΩΡΓΑΚΟ ΟΡΜΑΑΑΑΑΑΑΑ. ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟ

ΒΙΚΑΚΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΜΕ ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΠΑΛΕΨΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟ ΠΑΛΕΥΑ ΜΕ ΑΓΝςΣΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΟΥΛΕΥΑ ΣΕ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑ ΜΑΤΙΑ 1500 (ΡΑΝΤΑΡ) ΟΜΩΣ ΑΝΤΕΞΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΑΠΛΑ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΨΥΧΩΣΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥΣ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΡΙΠΗ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΠΟΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΑΦΙΝΕΙ ΕΞΑΤΛΗΜΕΝΗ. ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΛΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ.ΔΟΥΛΕΨΕ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΜΗΝ ΤΟ ΦΟΒΑΣΑΙ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕ ΦΟΒΗΘΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΙΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ. ΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΡΑΨΕ ΜΟΥ ΜΗΝΗΜΑ.ΦΙΛΙΑ .ΝΑΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ

Quote:

---

Originally posted by magg
ΒΙΚΑΚΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΜΕ ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΠΑΛΕΨΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟ ΠΑΛΕΥΑ ΜΕ ΑΓΝςΣΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΟΥΛΕΥΑ ΣΕ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑ ΜΑΤΙΑ 1500 (ΡΑΝΤΑΡ) ΟΜΩΣ ΑΝΤΕΞΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΑΠΛΑ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΨΥΧΩΣΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥΣ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΡΙΠΗ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΠΟΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΑΦΙΝΕΙ ΕΞΑΤΛΗΜΕΝΗ. ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΛΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ.ΔΟΥΛΕΨΕ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΜΗΝ ΤΟ ΦΟΒΑΣΑΙ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕ ΦΟΒΗΘΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΙΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ. ΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΡΑΨΕ ΜΟΥ
ΜΗΝΗΜΑ.ΦΙΛΙΑ .ΝΑΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ

---

για πες καλή ή καλέ μου. Παλεύω με το μυαλό μου. Συνέχεια, 24 ώρες το 24ωρο, κάθε στιγμή. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Εσύ πως το ξεπέρασες τελικά?