Δυσαρεστα σεναρια

Καλησπερα,σας εχει τυχει το μυαλο σας να φανταζεται δυσαρεστες καταστασεις? Σε εμενα σαν να μην εφταναν ολα αυτα που εχω περασει τωρα το μυαλο μου σκεφτεται συνεχεια ασχημα πραγματα οπως οτι πεθαινει καποιος δικος μου,επισης σκεφτομαι τον εαυτο μου να φερεται ασχημα και να πληγωνει καποιον που αγαπαω πολυ και μου φερεται καλα...Μου ερχονται δυσαρεστες εικονες οπως το να χτυπαει εμενα η καποιον δικο μου ενα αυτοκινητο,φανταζομαι νεκρα καποια αγαπημενα μου προσωπα...ολα αυτα με ταραζουν και το χειροτερο ειναι οτι μερικες φορες αισθανομαι οτι επιδιωκω να τα σκεφτομαι...Τι να πω αυτη η παλιοαρρωστια η Ιδεοψυχαναγκαστικη ειναι σαν δαιμονας που εχει μπει μεσα μου

Αν επιτρεπεται εδω και ποσα χρονια γνωριζεις την διαγνωση σου και ποσο σωστα ακολουθεις την φαρμακ, αγωγη σου ?
Πλην Ψυχιατρου θα σου προτεινα να σκεφτεις το ενδεχομενο και συμβουλευτικης ψυχοθεραπειας για να μαθεις σιγα σιγα να ελεγχεις τις σκεψεις που επιμονα εμφανιζονται.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Αν επιτρεπεται εδω και ποσα χρονια γνωριζεις την διαγνωση σου και ποσο σωστα ακολουθεις την φαρμακ, αγωγη σου ?
Πλην Ψυχιατρου θα σου προτεινα να σκεφτεις το ενδεχομενο και συμβουλευτικης ψυχοθεραπειας για να μαθεις σιγα σιγα να ελεγχεις τις σκεψεις που επιμονα εμφανιζονται.

---

γνωριζω εδω και 6 χρονια οτι εχω ιδεοψυχαναγκαστικη αλλα την εχω απο τα 8 μου χρονια.απλα απο τα 8 ως τα 21 δεν ειχα μιλησει σε κανεναν.σημερα ειμαι 27 στα 28 .Προσπαθω να την τειρω οσο καλυτερα μπορω την αγωγη...εκανα και για καποιο διαστημα ψυχοθεραπεια απλα μου φαινοταν πολυ το να πηγαινω σε ψυχιατρο και ψυχολογο...ισως ομως πρεπει να το ξανασκεφτω

ΙΔΨ, ως προς την εμμονική επαναληψη ιδεων παιζει να ειχα και εγω. Δεν μου ειχε πει ξεκαθαρα κανεις εισαι αυτο, γιατι ξεκινησα με διαταραχη αγχους, περασα σε καταθλιψη και ολα αυτα τα μαγικα υπεροχα ... ενα τρενακι τρομου ψυχικων διαταραχων χωρις ψυχοθεραπεια.


Η μονη διαφορα που εχω δει ειναι μεσω ισχυρης θελησης, ψυχοθεραπειας και σωστης αγωγης. Χρονια βασανιζομαι αλλά αυτη τη χρονιά εφτασε ο κομπος στο χτενι που λενε και βαζω πεισμα το τοπιο να αλλάζει.

Μπορει να μην ηταν καταλληλος ψυχοθεραπευτης ή να μην ησουν σε φαση ακομη για την σοβαρη αναληψη ευθυνης του νου σου. Ναι. " Ειμαι ο Αρχιτεκτονας και ο Δημιουργος των σκεψεων μου" καπου το ειχα πετυχει και οταν ξεκιναγε το μοτερ επαναλαμβανα αυτο.
Δεν λεω οτι ειναι ευκολο, οχι βεβαια, ουτε ειναι γελοιο, ουτε κανω διαγνωση, απλα σου λεω απο την εμπειρια μου οτι καπως καταφερα να βαλω σε ελεγχο σκεψεις αρνητικες και επιμονες.
Καταστροφολογικες, προσωπικες, κοντινων ατομων, θανατου, πονου, αναμνησεις πονου και θλιψης... μια ταινια σε επαναληψη.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

ΙΔΨ, ως προς την εμμονική επαναληψη ιδεων παιζει να ειχα και εγω. Δεν μου ειχε πει ξεκαθαρα κανεις εισαι αυτο, γιατι ξεκινησα με διαταραχη αγχους, περασα σε καταθλιψη και ολα αυτα τα μαγικα υπεροχα ... ενα τρενακι τρομου ψυχικων διαταραχων χωρις ψυχοθεραπεια.


Η μονη διαφορα που εχω δει ειναι μεσω ισχυρης θελησης, ψυχοθεραπειας και σωστης αγωγης. Χρονια βασανιζομαι αλλά αυτη τη χρονιά εφτασε ο κομπος στο χτενι που λενε και βαζω πεισμα το τοπιο να αλλάζει.

Μπορει να μην ηταν καταλληλος ψυχοθεραπευτης ή να μην ησουν σε φαση ακομη για την σοβαρη αναληψη ευθυνης του νου σου. Ναι. " Ειμαι ο Αρχιτεκτονας και ο Δημιουργος των σκεψεων μου" καπου το ειχα πετυχει και οταν ξεκιναγε το μοτερ επαναλαμβανα αυτο.
Δεν λεω οτι ειναι ευκολο, οχι βεβαια, ουτε ειναι γελοιο, ουτε κανω διαγνωση, απλα σου λεω απο την εμπειρια μου οτι καπως καταφερα να βαλω σε ελεγχο σκεψεις αρνητικες και επιμονες.
Καταστροφολογικες, προσωπικες, κοντινων ατομων, θανατου, πονου, αναμνησεις πονου και θλιψης... μια ταινια σε επαναληψη.

---

σ ευχαριστω ,ειναι αληθεια πως με ισχυρη θεληση ψυχοθεραπεια και αγωγη μπορει κανεις να ανταπεξελθει...

Ειναι μονοδρομος η επιβιωση, μετα απο ενα ισχυρο μειζον επεισοδιο που βιωσα προ ετων κατεληξα πως μονο εγω θα παλευω για εμενα και στη τελικη πρεπει να μαθω γιατι λειτουργει ετσι ο εγκεφαλος μου. Οχι επιστημονικως. Μπα δε λεει κατι το προσπαθησα. Βιωματικα να νιωσω γιατι αντιδρα ετσι.
Οσο πιο πολυ αποφασισμενος / η νιωσεις να τραβηξεις μια γραμμη σε αυτο το μαρτυριο σιγα σιγα ακολουθουν και τα κομματια του παζλ.
Θελει να πας και σε καλο ομως. Οχι οτι να ναι. Να νιωσεις συνδεση - κατανοηση, να δεις επαγγελματισμο, οριοθετημενο περιβαλλον οχι τηλεφωνα μηνυματα μπλα μπλα.... Α ! Δεν ειναι ολοι οι ψυχιατροι διαμαντια στην ψυχοθεραπεια.

Ρωτα ενημερωσου και ξεκινα. Οκ?

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Ειναι μονοδρομος η επιβιωση, μετα απο ενα ισχυρο μειζον επεισοδιο που βιωσα προ ετων κατεληξα πως μονο εγω θα παλευω για εμενα και στη τελικη πρεπει να μαθω γιατι λειτουργει ετσι ο εγκεφαλος μου. Οχι επιστημονικως. Μπα δε λεει κατι το προσπαθησα. Βιωματικα να νιωσω γιατι αντιδρα ετσι.
Οσο πιο πολυ αποφασισμενος / η νιωσεις να τραβηξεις μια γραμμη σε αυτο το μαρτυριο σιγα σιγα ακολουθουν και τα κομματια του παζλ.
Θελει να πας και σε καλο ομως. Οχι οτι να ναι. Να νιωσεις συνδεση - κατανοηση, να δεις επαγγελματισμο, οριοθετημενο περιβαλλον οχι τηλεφωνα μηνυματα μπλα μπλα.... Α ! Δεν ειναι ολοι οι ψυχιατροι διαμαντια στην ψυχοθεραπεια.


Ρωτα ενημερωσου και ξεκινα. Οκ?

---

σε ευχαριστω θα ρωτησω και θα ξεκινησω συντομα.Αν επιτρεπεται επειδη εχω περασει κι εγω ισχυρο καταθλιπτικο επεισοδιο πριν 6 χρονια ,τι ακριβως ειχες ? συμπτωματα ? εγω ειχα αυπνια για ενα μηνα αισθηματα ενοχης παραλογες σκεψεις εως ψυχωτικες θα ελεγα και σοβαρο προβλημα στην αντιληψη του χρονου...δηλαδη δεν καταλαβαινα ποσο αργα η γρηγορα περνουσε ο χρονος...μου φαινοταν σαν να μικραινε καθε μερα

Quote:

---

Originally Posted by fighter

σε ευχαριστω θα ρωτησω και θα ξεκινησω συντομα.Αν επιτρεπεται επειδη εχω περασει κι εγω ισχυρο καταθλιπτικο επεισοδιο πριν 6 χρονια ,τι ακριβως ειχες ? συμπτωματα ? εγω ειχα αυπνια για ενα μηνα αισθηματα ενοχης παραλογες σκεψεις εως ψυχωτικες θα ελεγα και σοβαρο προβλημα στην αντιληψη του χρονου...δηλαδη δεν καταλαβαινα ποσο αργα η γρηγορα περνουσε ο χρονος...μου φαινοταν σαν να μικραινε καθε μερα

---

αρχισε με εντονη αποπροσωποποιηση, μηδεν παραγωγη σκεψης, υπνηλια, αισθηση χρονου αργη ή αλλοκοτη δεν ξερω πως να την πω και ολα γυρω μου ψευτικα αδιαφορα αχρωμα θολο-γκριζα ... μετα το πρωτο ετσι κυμμα αυτων και πονων φοβερων σε ολο το σωμα σαν να ειχα φαει ξυλο ας πουμε, αρχισα να εχω αυτοκτονικες σκεψεις και φουλ κλαμμα. Στον ξυπνιο κλαμμα στον υπνο πονο. Οταν καταλαβα οτι ειμαι στο απολυτο μηδεν, δλδ εκει με εχω βαλει ειπα - ή θα τερματισεις ή θα πας για εκτακτη επισκεψη στον ηδη ψυχιατρο!!!! Πηγα πηρα και μιρταζαπινη και μειωθηκαν τα χοντρα συμπτωματα αλλά λανθανουσα καταθλιψη φυσικα συνεχιζα να εχω.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

αρχισε με εντονη αποπροσωποποιηση, μηδεν παραγωγη σκεψης, υπνηλια, αισθηση χρονου αργη ή αλλοκοτη δεν ξερω πως να την πω και ολα γυρω μου ψευτικα αδιαφορα αχρωμα θολο-γκριζα ... μετα το πρωτο ετσι κυμμα αυτων και πονων φοβερων σε ολο το σωμα σαν να ειχα φαει ξυλο ας πουμε, αρχισα να εχω αυτοκτονικες σκεψεις και φουλ κλαμμα. Στον ξυπνιο κλαμμα στον υπνο πονο. Οταν καταλαβα οτι ειμαι στο απολυτο μηδεν, δλδ εκει με εχω βαλει ειπα - ή θα τερματισεις ή θα πας για εκτακτη επισκεψη στον ηδη ψυχιατρο!!!! Πηγα πηρα και μιρταζαπινη και μειωθηκαν τα χοντρα συμπτωματα αλλά λανθανουσα καταθλιψη φυσικα συνεχιζα να εχω.

---

εγω παλι δεν ειχα πονους και δεν μπορουσα να αισθανθω ουτε ψυχικο ουτε σωματικο...ενα απολυτο κενο,εχασα αποτομα βαρος και δεν μπορουσα να κρατησω ουτε το κεφαλι μου,ενοιωθα σαν να ετρεμε...εφιαλτικη περιοδος που τελειωσε οταν πηρα ρισπερνταλ και καταφερω να ξανακοιμηθω μετα απο καιρο αλλα κι εγω συνεχιζα για καιρο να εχω συμπτωματα

Πιστευω οτι ειναι πολυΜορφικα τα ψυχολογικα, δλδ... πως να στο πω, πες εγω ημουν καταθλιπτικη ανεκαθεν αλλα χαμπαρι, μετα εγινα ΙΔΨ, μετα παθολογικα αγχωδης, ε ποσα να μαζεψει και ενας ειδικος ξαφνικα ? κανω χιουμορ... γιατι οσο τα εβλεπα σοβαρα εβλεπα μονο σκοτος.

Απλα εχω πεσει με τα μουτρα στο να κανω σοβαρη συστηματικη προσπαθεια αναθεωρησης σκεψεων και δρασεων και ο,τι γινει. Οταν ειχα αυπνιες κρισεις αγχους και παραισθησεις νομιζα οτι ηταν το χειροτερο, μετα με το μειζον ειπα ... μπα... το 2ο ειναι χειροτερο... τωρα ? Λεω μονο, μια μερα τη φορα να ζω με στιγμες ποιοτικες και σιγα σιγα.
Καλυτερα αργη προοδος απο το καθολου προοδος.

Υ.Γ - Οτι εκανα με γιατρους ηταν δικη μου πρωτοβουλια, το αμεσο περιβαλλον ειχε πληρη αρνηση για την κατασταση μου την ψυχογενη και ασκουσε μονον κριτικη... καλο και αυτο, ε ?

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Πιστευω οτι ειναι πολυΜορφικα τα ψυχολογικα, δλδ... πως να στο πω, πες εγω ημουν καταθλιπτικη ανεκαθεν αλλα χαμπαρι, μετα εγινα ΙΔΨ, μετα παθολογικα αγχωδης, ε ποσα να μαζεψει και ενας ειδικος ξαφνικα ? κανω χιουμορ... γιατι οσο τα εβλεπα σοβαρα εβλεπα μονο σκοτος.

Απλα εχω πεσει με τα μουτρα στο να κανω σοβαρη συστηματικη προσπαθεια αναθεωρησης σκεψεων και δρασεων και ο,τι γινει. Οταν ειχα αυπνιες κρισεις αγχους και παραισθησεις νομιζα οτι ηταν το χειροτερο, μετα με το μειζον ειπα ... μπα... το 2ο ειναι χειροτερο... τωρα ? Λεω μονο, μια μερα τη φορα να ζω με στιγμες ποιοτικες και σιγα σιγα.
Καλυτερα αργη προοδος απο το καθολου προοδος.

Υ.Γ - Οτι εκανα με γιατρους ηταν δικη μου πρωτοβουλια, το αμεσο περιβαλλον ειχε πληρη αρνηση για την κατασταση μου την ψυχογενη και ασκουσε μονον κριτικη... καλο και αυτο, ε ?

---

Ωχ καταλαβα,ασχημο να μην σε στηριζουν οι κοντινοι σου ανθρωποι,μπραβο σου που βρισκεις δυναμη και το παλευεις

Νομιζω οτι υπαρχουν χειροτερες περιπτωσεις και απο την δικη μου, μηδεν χρημα, μηδεν βοηθεια, μηδεν φαρμακ. αγωγη, μηδεν. Απο την αλλη φυσικα υπαρχουν και τα καλυτερα.

Εχω καταληξει οτι επικρατει μεχρι στιγμης το ενστικτο επιβιωσης οσες φορες εφτασα πολυ κοντα στο "τελος", ενταξει το να σαι νιατο στον αριθμο και να ζεις σαν ζομπι(να μη νιωθεις τιποτα και να ζεις σε ενα χρονο του "τιποτα" ) και να μην σε νιωθει ο διπλα ή να σου κανει κριτικη ή να σου λεει οτι επιτηδες "κλαιγεσαι" ειναι χαστουκια... πανω στα ηδη χαστουκια.

αλλά τελικά μηπως διδαχθηκαμε πολλα ομορφα ονειρα ? ή βιωσαμε σκληροτητα σε μεγαλο βαθμο σε λαθος στιγμες ???

Μου αρεσει το νικ σου. Οσοι ειμαστε εδω το ιδιο κανουμε, ασχετα ταμπελας, διαταραχης, φασης, ιστοριας.

Εμενα αυτη η πολυχρονη εμπειρια με εχει κανει κατι αλλο. Δεν ξερω ακομα τι. Αλλά πιστευω πως βγαινει και κατι καλό μεσα απο ολα αυτα.

Εσενα λοιπον γιατι επανηλθαν οι σκεψεις ? μηπως η δοσολογια δε καλυπτει ? μηπως παραλειπεις ? μηπως πινεις κανα κρασακι ?

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Νομιζω οτι υπαρχουν χειροτερες περιπτωσεις και απο την δικη μου, μηδεν χρημα, μηδεν βοηθεια, μηδεν φαρμακ. αγωγη, μηδεν. Απο την αλλη φυσικα υπαρχουν και τα καλυτερα.

Εχω καταληξει οτι επικρατει μεχρι στιγμης το ενστικτο επιβιωσης οσες φορες εφτασα πολυ κοντα στο "τελος", ενταξει το να σαι νιατο στον αριθμο και να ζεις σαν ζομπι(να μη νιωθεις τιποτα και να ζεις σε ενα χρονο του "τιποτα" ) και να μην σε νιωθει ο διπλα ή να σου κανει κριτικη ή να σου λεει οτι επιτηδες "κλαιγεσαι" ειναι χαστουκια... πανω στα ηδη χαστουκια.

αλλά τελικά μηπως διδαχθηκαμε πολλα ομορφα ονειρα ? ή βιωσαμε σκληροτητα σε μεγαλο βαθμο σε λαθος στιγμες ???

Μου αρεσει το νικ σου. Οσοι ειμαστε εδω το ιδιο κανουμε, ασχετα ταμπελας, διαταραχης, φασης, ιστοριας.

Εμενα αυτη η πολυχρονη εμπειρια με εχει κανει κατι αλλο. Δεν ξερω ακομα τι. Αλλά πιστευω πως βγαινει και κατι καλό μεσα απο ολα αυτα.

Εσενα λοιπον γιατι επανηλθαν οι σκεψεις ? μηπως η δοσολογια δε καλυπτει ? μηπως παραλειπεις ? μηπως πινεις κανα κρασακι ?

---

Η αληθεια ειναι οτι που και που πίνω κι αυτο γιατι δεν μπορω να βρω δικαιολογία καλή για να μην πιω ,π.χ ειμαι με πια παρέα έξω και τι θα πω δεν μπορω να πιω γιατι παιρνω ψυχοφάρμακα ; Θα με παρεξηγήσουν

Αγαπητο μελος, κανεις μια θεραπεια, δεν εισαι αναγκασμενη να δηλωνεις οτι βασανιζεσαι απο ΙΔΨ και να σε κοιτουν σαν ουφο. Βγηκαν μπυρες χωρις αλκοολ ... πες θελω μια αλλαγη, πες κανω αποτοξινωση, πες ετσι μου τη βαρεσε. Μια φορα το μηνα αιντε να πιεις αλλά αλκοολ και σκευασματα μπερδεμα και μπαχαλο !!!

Ρωτησε λοιπον τον εαυτο σου, εχεις κουραστει αρκετα να κανεις τα χατηρια των αλλων ? Να προσποιεισαι κατι που δεν εισαι ?
Θελεις να βαλεις σε μια σειρα ολα αυτα που σε εμποδιζουν να νιωσεις υγιης και χαρουμενη ?
Αναρωτησου, ενημερωσου, ψαξου...
π.χ οι βενζοδιαζεπινες που χορηγουν πολυ ευκολα παρεα με αντικαταθλιπτικα θελουν πολυ προσοχη... γιατι ενα ατομο ηδη εθισμενο στην ζαλη του ποτου ... μετα το ριχνει στην ζαλη βενζο και ποτου.

Αυτα ειχα να πω για αποψε. Υπαρχει φως αλλά θελει και λιγο ταρακουνημα.

*Δε σε μαλωνω, απλα ακουγομαι ή φαινομαι σκληροπυρηνικη απο τα γραπτα μου, καλο προαιρετα χτυπαω καμπανακι.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Αγαπητο μελος, κανεις μια θεραπεια, δεν εισαι αναγκασμενη να δηλωνεις οτι βασανιζεσαι απο ΙΔΨ και να σε κοιτουν σαν ουφο. Βγηκαν μπυρες χωρις αλκοολ ... πες θελω μια αλλαγη, πες κανω αποτοξινωση, πες ετσι μου τη βαρεσε. Μια φορα το μηνα αιντε να πιεις αλλά αλκοολ και σκευασματα μπερδεμα και μπαχαλο !!!



Ρωτησε λοιπον τον εαυτο σου, εχεις κουραστει αρκετα να κανεις τα χατηρια των αλλων ? Να προσποιεισαι κατι που δεν εισαι ?
Θελεις να βαλεις σε μια σειρα ολα αυτα που σε εμποδιζουν να νιωσεις υγιης και χαρουμενη ?
Αναρωτησου, ενημερωσου, ψαξου...
π.χ οι βενζοδιαζεπινες που χορηγουν πολυ ευκολα παρεα με αντικαταθλιπτικα θελουν πολυ προσοχη... γιατι ενα ατομο ηδη εθισμενο στην ζαλη του ποτου ... μετα το ριχνει στην ζαλη βενζο και ποτου.

Αυτα ειχα να πω για αποψε. Υπαρχει φως αλλά θελει και λιγο ταρακουνημα.

*Δε σε μαλωνω, απλα ακουγομαι ή φαινομαι σκληροπυρηνικη απο τα γραπτα μου, καλο προαιρετα χτυπαω καμπανακι.

---

Πληροφοριακά άντρας ειμαι ...Σ ευχαριστω για τις συμβουλές σου , τροφή για σκέψη

Με συγχωρεις για την αλλαγη φυλου, και εγω με το νικ μου το ιδιο εχω.
Εχω και πιο μπανικη ατακα "θελω να χασω κοιλια και να γινω φιτνες" εσεις τι ζορι τραβατε ? με χαμογελακι.

ή διαβασα οτι το αλκοολ ριχνει το επιπεδο τεστοστερονης...
κατι θα τους πεις, σε καταλαβαινω εχεις δικιο, ζουμε σε μια χωρα που το αλκοολ το χει σαν το νερο και αμα δεν πινεις εισαι το "μπεεεεεεεε.... αλλαξοπιστησες σε διωχνω".


Δεν γινεται ομως. Οσο θα πινεις τοσο δεν θα πιανει η αγωγη τοσο θα αποσυντονιζεσαι κατα καποιο τροπο. Εν τω μεταξυ οι περισσοτεροι ψυχιατ, το ξερουν οτι οι ασθενεις κανουν παρασπονδιες και σου λενε "οκ... συνεχιζουμε" ή αυξανουμε ή μη τα παιρνεις τοσο σοβαρα...


ΕΛΕΟΣ !!!!